نیهیلیسم

به همین جهت، حتی کسی همچون نیچه و سارتر که نظام دینی را نامعقول می دانند، از لزوم معنادار کردن زندگی سخن می گویند؛ معنایی که کشف شدنی نیست (چرا که به باور آنها اصلا معنا و هدفی که سراسر زندگی را پوشش بدهد، وجود ندارد) بلکه باید آن را جعل و ایجاد نمود.

درود
نیچه و سارتر واقعا معنای مجعول را طرح می کردند؟ نیچه از ابرانسان سخن می گفت که قادر است جهانی نو بسازد. اما جهانی نو ساختن همان معنا و معیار نو ساختن نیست!
مستندی دارید که نیچه و سارتر چنین نظری دارند؟ میدانم که هر کدام از اخلاق دفاع می کردند. نهایتا تلقی آنها از اخلاق متفاوت بود.