نوا

مداحی و نوحه‌های منتخب شهادت امام رضا(ع) + دانلود

مجموعه‌ای از بهترین مداحی و روضه‌خوانی های شهادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) با نوای مداحان مشهور و شناخته شده اهل بیت(ع) را در ادامه گزارش بشنوید.

فایل‌های صوتی مداحی و روضه‌خوانی مداحان میثم مطیعی، محمود کریمی، جواد مقدم، مهدی سلحشور و سید مهدی میرداماد برای شهادت حضرت ثامن الحجج، امام رضا علیه السلام آماده دریافت است.

حاج میثم مطیعی:
صلوات خاصه حضرت امام رضا (علیه السلام)
می روم گاهی خراسان، گاه گاهی کربلا (واحد)

یا مولا یا مولا،‌علی ابن موسی، السلطان یا رضا (شور)

جریان شهادت علی بن موسی الرضا (ع) از زبان اباصلت (روضه)
ما زلف داده ایم پریشان شود همین (روضه)
غریب الغربا معین الضعفا (زمینه)
اغثنا یا سلطان علی بن موسی (زمینه)
دلم تنگ ایوان طلای توست (واحد)
یا رضا اذن دخول ماست نام مادرت (واحد تند)
من در به در پنجره فولادم و دیریست (واحد تند)
شبایی که دلتنگم زائر خراسونم (شور)
حرم لبریز زائرها مسافرها مجاورها (مدح)
شفیق ماندگانی تو، رفیق راه هم هستی (دکلمه برای امام رضا (ع))

کربلایی جواد مقدم :
تو رو جون جوادت امشب یه نگاه به ما کن - زمینه

حاج سید مهدی میرداماد:
امام رضا به درد من دوا بده، بیا منو شفا بده
آسمان است و خسوف قمرش معلوم است - واحد
ماهی با دریا خوشه دریا کجاست حرمت - واحد
روز شهادتت به مشهد برای پابوس نرسیدم - روضه
روی قلبم حک شده یا علی بن موسی الرضا - زمینه

حاج محمود کریمی :
آمدم ای شاه پناهم بده - دودمه
محببت آقا منو شفا داده - زمینه

در غربت تک و تنها برس به دادم
غم تو ارث مادریمه ، آی آقا جان - نوحه

زهر وقتی که منو بال و پرم را سوزاند (واحدسنگین)
تا رضا زهر جفا نوشیده (روضه)

حاج مهدی سلحشور:
مناجات با امام رضا علیه السلام
در طوف مرقد تو گدا موج می زند

به نام خدا

نواي حزين " أعتاب الموت " با صداي باسم الكربلايي از آلبوم " كنت و لا زلت " تقديم به دوستداران مراثي عربي :

متن نوحه به همراه ترجمه :

زينب و الزمن و الموت .... توديع و عتاب و ونّة مخفيّة
زينب و زمانه ي نامهربان و مرگ ... وداع و سرزنش مرگ و ناله هاي مخفيانه

امنازع و العمر ما بين رمش و عين ... بديار الغرب جانت تواليّه
با مرگ درگير بود و تمام زندگيش را در يك چشم به هم زدن مرور كرد و ... و ديد كه در ديار غربت منتظر او بوده است

صاحت من زمان أتنطرّك يا موت ... و أتربى اعلى جيتك جنت ليلي
فرياد زد اي مرگ من مدتهاست كه منتظر تو هستم ... و همه شبها را به اميد ديدار تو سر ميكردم

ردت منّك تجيني لكربلا و ما جيت ... تمنيتك بيوم الـ رحت فوق الهزل مسبية
از تو خواستم كه در كربلا به سراغ من بيايي و نيامدي ... تو را روزي كه بالاي شتر به اسارت برده شدم آرزو كردم

تمنيتك يوم الـ راح كافل هيبتي ... و ما رد بعد ليّ
تو را روزي كه كفالت كننده وجاهتم ( عباس ) رفت ... و ديگرنزد من برنگشت آرزو كردم

ردت منك تجيني من وقع عباس ...ظلّت رايته اعلى النهر مطويّة
وقتي كه عباس بر زمين افتاد ... و علم اش كنار نهر به هم پيچيده ماند از تو خواستم به سراغم بيايي

شلي بعمري و أشوف الظعن ... لمّن سار شامت جان حاديّه
باقي مانده عمرم را ميخواستم چه كار وقتي كه ديدم كاروان راه افتاد و آن كسي كه ما را شماتت ميكرد كاروانسالار بود ؟

و أشوف اعلى الرماح الروس ... جنها أقمار مطفية
و ميديدم كه سرهاي عزيزانم بالاي نيزه ها همانند قمرهاي خاموش شده اند !

يا آخر أمل يا موت ... شيفيد العمر من غير واليّه
اي آخرين آرزوي من ، اي مرگ ! ... زندگي بدون والي و خانواده به چه دردي ميخورد ؟

ردتك من رجع للخيم مهر حسين ... عيت توقف اعلى القاع رجليّه
تو را وقتي ميخواستم كه اسب حسين به خيمه ها برگشت ... و پاهايم ديگر از ايستادن ناتوان شدند !

ردتك من دخلت مجتفة اعلى يزيد ... هاي امنين أسمعه يناشد اعليه
تو را وقتي خواستم كه مرا با دستان بسته وارد مجلس يزيد كردند ... و مي شنيدم كه درباره من پرسيد اين كيست و از كجا آمده !

عاشرت الصبر عاشرت الصبر ... مثل عشرة نفس و معانق الريّة
من تمام عمرم با صبر معاشرت كردم ... مثل هماهنگي و معاشرت نفس با مجاري ريه ( با صبر همنفس بودم )

و آنا بعمر سابع عام ... و أسمع والدي ضجّت بواجيّه
و من در هفتمين سال زندگي ام بودم كه ... شنيدم پدرم گريه هايش به ضجه تبديل شد

من دفعوا على أمي الباب ... ماتت و القلب عاشر نواعّيه
همان زماني كه در را بر روي مادرم هل دادند ... و با مردن او قلب من با نوحه ها هم خانه شد

من ذاك الوكت و صواب فوق صواب ... بالنوح العمر خلصت لياليهّ
از آن زمان مرتب مصيبت بر مصيبت ها افزوده شد ... و عمر من تمام شبهايش را با نوحه سپري كرد

عني شعطّلك يا موت ... من قمت لصلاتي بقامة محنيّة
چه چيزي باعث شد به سراغ من نيايي اي مرگ ؟... وقتي كه من با قامت خميده براي نمازهايم به پا خواستم ؟

بعد ما شبع قلبي من الزمان جروح ... صارت لك علي جيّة
بعد از اينكه دل من از زخمهاي زمانه لبريز شد ... به سراغ من آمدي؟

اجيت و شوفني بيا حال ... غير النفس قلي ا شظل بعد بيي
حالا كه آمدي ببين من در چه حالي هستم ... كه غير از اين نفس بگو ديگر در من چه چيزي باقي مانده است ؟

و روحي من البدن طلعت ... ذكر حسين ما فارقت طاريّه
و در حالي كه روح من از بدنم خارج ميشود ... اما هنوز از ياد و خاطره حسين جدا نشده ام

أقول شلون روح حسين ... طلعت من نزيف النحر مدميّة
مدام از خودم ميپرسم چطور روح حسين از آن گلوي بريده و خون آلودش توانست خارج شود ؟!

ابن آدم من يموت ينقطوا له الماي ... بس حسين مات و ما تروى بقطرة امية
در زمان مرگ هر انساني ، در گلويش يك قطره آب ميچكانند ... فقط حسين من شهيد شد و با يك قطره آب سيرابش نكردند!

التماس دعا