شعبان

دفتر مقام معظم رهبری:
هلال ماه مبارک رمضان رؤیت نشد
فردا (دوشنبه) روز آخر ماه شعبان است


متن اطلاعیه:
بسم الله الرحمن الرحیم
به اطلاع ملت مؤمن و شریف ایران می رساند، با توجه به اهمیت تعیین روز اول ماه مبارک رمضان گروههای زیادی در سراسر کشور به استهلال پرداختند و هیچگونه گزارش اطمینان بخشی از رؤیت هلال واصل نشد. لذا بر اساس موازین شرعی برای مقام معظّم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) رؤیت هلال در شب دوشنبه به اثبات نرسید و روز دوشنبه 16 اردیبهشت 98 روز آخر ماه شعبان است.
دفتر مقام معظم رهبری


بنابراین مؤمنینی که مایل به درک ثواب روزه آخرین روز ماه شعبان هستند، می‌توانند به عنوان روزه مستحبی و یا قضا، روزه بگیرند.

(1) 16- ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن مى‏گفتند فرمود:

ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ مى‏دارند و حقّش را مى‏شناسند، و آن ماهى است كه در آن روزيهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون مى‏شوند، و بهشت، زينت و آراسته مى‏گردد،

و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم مى‏شود، و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنه‏اى هفتاد برابر مى‏شود، و سيئه (از نامه اعمال) پاك و گناهان آمرزيده مى‏گردد، و عمل نيك، مورد قبول قرار مى‏گيرد.

پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مى‏كند و از عرش خويش به روزه‏داران و عبادت‏كنندگان خود نظرى مى‏افكند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مى‏كند.

در اين هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا! فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد، تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شب‏زنده‏دارى بپردازيم.

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند براى او هفتاد حسنه مى‏نويسد، و هر حسنه‏اى برابر با (ثواب) يك سال عبادت است.

و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهانى كه باعث نابودى اويند، آمرزيده مى‏شوند.
و هر كس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه در بهشت از درّ و ياقوت براى او بالا برده خواهد شد.
و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، در روزى او گشايش حاصل مى‏شود.
و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار مى‏دهد.
و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى‏سازد.
و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابليس و دستيارانش و وسوسه‏ها و اشارات وسوسه انگيز وى در امان مى‏ماند.
و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد از دنيا رحلت نمى‏كند مگر آنكه از آب حوضهاى قدس سيراب شود.
و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد منكر و نكير به هنگام سؤال، با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود.
و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مى‏دهد.
و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب مى‏شود.
و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زيارت مى‏كنند تا زمانى كه در صور بدمند.
و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مى‏كنند.
و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پايان و درندگان حتّى ماهيان درياها الهام مى‏شود كه براى او طلب آمرزش كنند.
و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزيز و مقتدر او را مورد خطاب قرار مى‏دهد كه: به عزّتم قسم كه تو را در آتش نمى‏سوزانم.
و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درياى آتش براى او خاموش مى‏شود.
و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد.
و هر كس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (در آخرت) تمام درهاى بهشت به روى او باز مى‏گردد.
و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار قصر از درّ و ياقوت در بهشت به وى عطا مى‏شود.
و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار از حوريان بهشتى را به‏ همسرى او درآورند.
و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به وى خوش آمد مى‏گويند و بالهاى خويش را بر بدن او مى‏سايند.
و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او مى‏پوشانند.
و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به هنگام بيرون آمدن از قبر، مركبى از نور براى او آماده مى‏كنند، و او بر آن مركب نور سوار مى‏شود و بسوى بهشت به پرواز در مى‏آيد.
و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، اختيار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحيد به او كرامت مى‏شود.
و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، امان بيزارى از نفاق به او داده مى‏شود.
و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را به او عنايت مى‏فرمايد.
و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات رهائى او را از آتش جهنّم صادر مى‏كند.
و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، چهره‏اى نورانى و شاد پيدا مى‏كند.
و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (مقام و منزلت ناشى از خشنودى پروردگار بزرگ را كه بزرگترين پاداشهاست به دست مى‏آورد.
و هر كس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئيل او را از پيشگاه عرش مورد خطاب قرار مى‏دهد كه: اى مرد! عمل خود را از سر گير، و از نو شروع به كار كن، زيرا گناهان گذشته تو همه آمرزيده شد، و اين گفته پروردگار عالميان است كه: اگر گناهان تو به شماره ستارگان آسمان و قطره‏هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بيابان و به شماره روزهاى دنيا باشد، من همه آنها را آمرزيدم، و انجام اين كار در ازاى روزه‏دارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نيست.

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 61

از روایات به دست می آید که ماه رجب ماه تقویت ارتباط با خداست و در ماه شعبان صلوات بر محمد و آل محمد و التزام به سنت پیامبر(ص) بسیار سفارش شده است و در ماه رمضان، قابلیت ضیافت الهی و بخشش امت در هر شبانه روز مطرح شده که نقطه اوج آن در شب قدر و شب عید فطر می باشد که بیشترین بهره را امت اسلامی از ماه مبارک رمضان می برند. از ابی سعید خدری روایت شده که پیامبر خدا(ص) فرمود: رجب ماه خداست، شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است (1).
شاید بتوان گفت: ماه رجب و شعبان تمرین وکسب آمادگی برای استفاده از فیوضات ماه رمضان است. دعاهایی که در ماه رجب و شعبان وارد شده است ، انسان را کم کم برای ماه مبارک رمضان آماده می سازد. یکی از بهترین دعاها در ماه شعبان مناجات شعبانیه است.
1. فضائل الاشهر الثلاثه، شیخ صدوق، تحقیق میرزا غلامرضا عرفانیان، چاپ نجف، ص 24، ح 12 .

علامه سیدعلی‌آقا قاضی می‌گوید:

ماه‌های رجب و شعبان و رمضان، قرقگاه‌های خداوند است؛ پس در این قرقگاه داخل شو، اما حرمت آن را پاس بدار و آنها را معظم داشته، ملتزم به رعایت آداب آن باش.

ماه رجب، مقدمه‌ای است برای حضور در میهمانی بزرگ خداوند! و برای برخورداری از روحیه و شرایطی مناسب در این میهمانی لازم است خود را آماده کنیم. بنابراین داشتن یک برنامه خوب و کامل می‌تواند کمک شایانی به هر عاشق و بنده مشتاق طریق الهی کند.

[="times new roman"]بسم الله الرحمن الرحیم
[="darkred"]فاطر نیوز:[/] [="Red"]رجب،[/] بیشتر ماه نماز است. شعبان، بیشتر ماه دعا و روزه است. این مناجات شعبانیه را ببینید. من یک وقتى از امام رضوان‌الله ‌علیه پرسیدم در این دعاهاى مأثورى که وجود دارد، شما کدام دعا را بیشتر از همه خوشتان مى‌آید و دوست دارید؟ فرمودند دعاى کمیل و مناجات شعبانیه.

دل ِغافل در معرض هجوم شیطان قرار مى‌گیرد و وقتى شیطان بر دل و جان آدمى تسلّط پیدا کرد، شرّ و فساد در دنیا به‌وجود مى‌آید. راه علاج عمیق و حقیقى در برخورد با هرگونه شرّ و فسادى در عالم، ارتباط با خدا و مصونیت بخشیدن به دل و جان خود از نفوذ و چیرگى شیطان است. اگر شیطان بر دل‌هاى انسان‌هایى که منشأ آثار بزرگى در جوامع جهانى هستند، مسلّط نمى‌شد، دنیا روى آرامش به خود مى‌دید و انسان‌ها از امنیت و سلامت برخوردار بودند. همه‌ى بدبختی‌هاى بشر ناشى از دورى از خداست. لذا در اسلام فرصت‌هایى براى ارتباط ویژه با خداوند متعال معین شده است. یکى از این فرصت‌ها ماه رجب است. ماه رجب را قدر بدانید. همه‌ى دعاهایى که در این ماه وارد شده، درس است؛ صِرف لقلقه‌ى زبان نیست. این دعاها را با حضور قلب و با آگاهى از عمق معناى آن‌ها، بر دل و زبانتان جارى کنید. اگر انسان مسلمان- جوان و پیر، زن و مرد- در ماه رجب و سپس ماه شعبان، رابطه‌ى خود را با خداى متعال روان و نزدیک‌تر کند، با آمادگى به ماه رمضان مى‌رسد. آن‌گاه ماه رمضان ضیافت الهى مى‌شود. انسان باید آماده شود و سپس وارد ضیافت گردد. «شست‌وشویى کن و آنگه به خرابات خرام»
انسان باید این شست‌وشو را در ماه رجب و شعبان بکند تا بتواند در ماه رمضان بر سرِ سفره‌ى الهى وارد شود و از آن سفره متنعّم گردد و فیض ببرد. اگر از ماه رمضان فیض بردیم، آن‌گاه اعمال و اخلاق و نگرش و افکار خود ما نشان خواهد داد که پیش‌رفت کرده‌ایم؛ خودمان محک‌زنِ خویش مى‌شویم و پیش‌رفت را تشخیص مى‌دهیم. ما این امتحان‌ها را نمى‌کنیم، آن‌گاه بدبختی‌ها و گرفتاری‌هایش را در وجود خودمان و در فضاى جامعه لمس مى‌کنیم.(بیانات در ۱۳۸۰/۷/۴)

سر سفره‌ خدا
انواع و اقسام ضیافت‌هاى الهى؛ رحمت الهى، عزت الهى، توفیق الهى، قرب الهى، استغناى ناشى از تفضل الهى، رزق مادى، رزق معنوى، همه در ماه رمضان هست. این‌ها را سر سفره‌ى ماه رمضان گذاشته‌اند. بعضى‌ها مى‌آیند و به این سفره نگاه نمى‌کنند و از وسط این سفره و اشیاء آن عبور مى‌کنند و مى‌روند و هیچى هم گیرشان نمى‌آید. بعضى‌ها یک چیز مختصرى برمى‌دارند؛ یک روزه‌اى مى‌گیریم ما، یک مختصرکى، یک چیزى. اما بعضى‌ها نه؛ حسابى مى‌نشینند سر این سفره و از رحمت الهى کیسه‌ى خودشان را پر مى‌کنند. عزت مى‌خواهند. دنیا مى‌خواهند. آخرت مى‌خواهند. رفع گرفتارى مى‌خواهند. گشایش در زندگى مى‌خواهند. استغناى طبع مى‌خواهند. صفات و خلق حسنه مى‌خواهند. هرچه مى‌خواهند، براى خودشان و براى دیگران برمى‌دارند.
براى این ‌که انسان بتواند وقتى وارد این تالار شد، چشمش باز باشد، غافل نشود، دچار گیجى و گولى نشود که سرش را بیندازد پایین و از این در وارد شود و از آن در بیرون برود، نگاهى به دور و بر کند و استفاده‌اى ببرد و براى این ‌که این آمادگى در من و شما پیدا شود، این ماه رجب و شعبان را قرار داده‌اند. رجب یک‌جور، شعبان یک‌جور دیگر.
رجب، بیشتر ماه نماز است. شعبان، بیشتر ماه دعا و روزه است. این مناجات شعبانیه را ببینید. من یک وقتى از امام رضوان‌الله ‌علیه پرسیدم در این دعاهاى مأثورى که وجود دارد، شما کدام دعا را بیشتر از همه خوشتان مى‌آید و دوست دارید؟ فرمودند دعاى کمیل و مناجات شعبانیه. اتفاقاً هر دو دعا هم مال ماه شعبان است. دعاى کمیل که مى‌دانید اصلاً ورود اصلبش مال شب نیمه‌ى شعبان است، مناجات شعبانیه هم که از ائمه نقل شده، متعلق به ماه شعبان است. لحن این دو دعا به هم نزدیک است؛ هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانیه «وَ إنْ أدْخَلْتَنى النّارَ أعْلَنْتُ أهْلَها أنّى أحِبُّکَ. جهنم هم که من را ببرى، فریاد مى‌کشم تو را دوست دارم.» و در دعاى کمیل «لإنْ تَرَکْتَنى ناطِقاً لأضِجّنَّ إلیکَ بَیْنَ أهْلِها ضَجیجَ الامِلینَ وَ لأصْرُخَنّ إلَیْکَ صُراخَ المُسْتَصرِخینَ وَ لأبْکِیَنّ بُکاءَ الفاقِدینَ»؛ اگر به من در جهنم اجازه بدهى و نطق را از من نگیرى، فریاد مى‌کشم فریاد امیدواران، فریاد دل‌دادگان و فریاد دل‌باختگان را.
… در این سه ماه، آن‌چه مى‌توانید، براى ذخیره‌گیرى معنوى استفاده کنید؛ چون این متکى به روح جوانى است و براى شما ماندگار خواهد شد. همه‌ى چیزهاى جامعه این‌گونه است. هر چیزى که به جوانان متکى باشد، این در جامعه اولاً ماندگار است، ثانیاً همیشه باطراوت و تر و تازه است.
شاید در ماه شعبان، بتوانیم با ذخیره‌اى که از این ماه گرفته‌ایم، آن مناجات پرسوز و گداز و پرمضمون را با نفس حقیقى بخوانیم- نه‌فقط الفاظ آن را مرور کنیم- و حقیقتاً از دل، با زبان آن مناجات با خدا حرف بزنیم. و اگر إن‌شاءالله این همه فراهم شد، در ماه رمضان آماده‌ى ورود بر سر سفره‌ى ضیافت الهى شویم و در اوج قله‌ى آن ماه، شایسته‌ى ورود به لیلةالقدر گردیم.(بیانات در ۸۳/۰۷/۱۳)

زدودن سیاهى‌ها و تلخى‌ها از جان

:Gol:[="blue"]رجب،[/] ماه صفا دادن به دل و طراوت بخشیدن به جان است؛ ماه توسل، خشوع، ذکر، توبه، خودسازى و پرداختن به زنگارهاى دل و زدودن سیاهى‌ها و تلخى‌ها از جان است. دعاى ماه رجب، اعتکاف ماه [="blue"]رجب،[/] نماز ماه[="blue"] رجب[/]، همه وسیله‌اى است براى این ‌که ما بتوانیم دل و جان خود را صفا و طراوتى ببخشیم؛ سیاهى‌ها، تاریکى‌ها و گرفتارى‌ها را از خود دور کنیم و خودمان را روشن سازیم. این فرصت بزرگى است براى ما؛ به‌خصوص براى کسانى که توفیق پیدا مى‌کنند در این ایام اعتکاف کنند.

خوشا به حالتان معتکفین عزیز. پدیده‌ى اعتکاف یکى از رویش‌هاى انقلابى است. ما اول انقلاب این چیزها را نداشتیم. اعتکاف همیشه بود. زمان جوانى ما وقتى ایام ماه [="blue"]رجب[/] فرا مى‌رسید، در مسجد امام قم -آن‌هم فقط قم؛ در مشهد من اصلا اعتکاف ندیده بودم-، شاید پنجاه نفر، صد نفر فقط طلبه اعتکاف مى‌کردند. این پدیده‌ى عمومى؛ این ‌که ده‌ها هزار نفر در مراسم اعتکاف شرکت کنند، آن هم اغلب جوان، جزو رویش‌هاى انقلاب است. من یک وقت عرض کردم که انقلاب ما ریزش دارد، اما رویش هم دارد؛ رویش‌ها بر ریزش‌ها غلبه دارند. پس خوشا به حالتان معتکفین عزیز.

توصیه‌ى من این است که در این سه روزى که شما در مسجد هستید، تمرین مراقبت از خود بکنید. حرف که مى‌زنید، غذا که مى‌خورید، معاشرت که مى‌کنید، کتاب که مى‌خوانید، فکر که مى‌کنید، نقشه که براى آینده مى‌کشید، در همه‌ى این چیزها مراقب باشید رضاى الهى و خواست الهى را بر هواى نفستان مقدم بدارید؛ تسلیم هواى نفس نشوید. تمرین این چیزها در این سه روز مى‌تواند درسى باشد براى خود آن عزیزان و براى ماها که این‌جا نشسته‌ایم و با غبطه نگاه مى‌کنیم به حال جوانان عزیزمان که در حال اعتکاف هستند. با عملِ خودتان به ما هم یاد بدهید.:Gol:[="red"](بیانات در ۸۴/۵/۲۸)[/][/]