مردم.خدا.عالم.دین.حکومت.منفعت.شهوت.

چرا جامعه ای که تجربه شهادت و خون دادن در راه عقیده دارد انقدر روزمرگی و بی تفاوتی وجود دارد؟
و چرا در جامعه ای که اسوه های انسانی را بعنوان پیشوا و امام دارد انقدر فساد و تباهی و طلاق و درگیی زیاد است؟
و چرا هیچ کسی آرمانگرا و آرمان طلب نیست؟
و ..
به نظر شما تقصیر کیست؟