مامور به

با سلام. سؤال بنده در مورد احکام امر به معروف و نهی از منکر نیست. شاید در مورد فلسفه احکام باشد! در واقع در مورد اثرات یک شرط است.

یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر، امید اثر در طرف مقابل است، ولی این شرط بهانه ای شده است در دست بسیاری از افراد مذهبی که غیرمذهبیها را امر به معروف و نهی از منکر نکنند، چرا که امید اثر در آنها نمی بینند.

آیا این شرط خود باعث نمی شود که در بسیاری از موارد امر به معروف و نهی از منکر، رخ ندهد؟