علم حضوری ، علم حضوری به خدای متعال

با سلام واحترام
در مورد برهان فطرت چند اشکال و سوال در ذهنم هست ممنون میشم پاسخ بفرمایید
اول منظور از فطرتی بودن باور به خدا در این برهان چی هست؟
1-انسان بافطره دارای تصور وجود خداست(مثل تصور مفهوم وجود و ...)
2- تصدیق قضیه خدا وجود دارد فطری هست(مثل تصدیق عدم اجتماع نقیضین)
3-انسان فطرتا میل به خدا و پرستش او دارد
4- و ...
دوم اشکال 1: آیا میتوان ثابت کرد همه انسان ها فطرتا خدا گرا یا خدا باور یاچیزی مشابه این هستند؟ به نظر بنده خیر چون اول دسترسی به تمام بشریت نداریم. دوم نمونه های انسانی یافت شدن که بدون تعلیم و تعلم هیچ گرایشی به خدا نداشتند. دو نمونه بنده میارم
گروه 1: افراد کر و کور و لال- بخنر فیلسوف آلمانی با این افراد گفتگو کرده و همه گفتن هیچ تصوری از خدا نداشتن تا قبل اینکه کشیش ها با این افراد صحبت کنند.
گروه 2 : افرادی از بشر در جنگل ها پیدا شدند که گویا کل عمر در این حالت وحشی بودند دو برادر هندی و یک خانوم در امریکا که اتوکلاین در کتاب روانشناسی اجتماعی خودش این موارد رو ذکر کرده و گفته این افراد حتی زبان و فکر هم نداشتند چه برسد به باور به خدا یا گرایش به آن( نقل ها به مضمون هست و بنده از جزوه برهان های اثبات خدای دکتر ملکیان این دو گروه رو ذکر کردم)
لذا گویا گرایش به خدا عمومیتی ندارد یا اثبات عمومیت آن ممکن نیست.
سوم اشکال2: بر فرض عمومیت آیا هرچیزی که عمومیت داشت بدون تعلیم و آموزش و فطرتی هست؟ چطور ثابت می شود که فطرتی بوده و به علت آموزش و تعلیم ودر برخی موارد از راه تلقین بر انسان ها ایجاد نشده. باز اینجا دسترسی بر کل انسان ها نداریم و قابل اثبات وبحث نیست
چهارم اشکال3: بر فرض اثبات فطری بودن آیا اگر چیزی فطرتی بود دلیل وجودش در خارج میشود؟!! چطور از فطری بودن باور به خدا به وجود خدا در عالم خارج میرسیم؟!!!!!( به نظر من این مورد سوم کلا قابل اثبات نیست)
در اینجا بنده سخن امام صادق علیه السلام رو اشکالی برش دارم. در حدیثی اینطور نقل شده:
ای فرزند رسول خدا(ص) مرا راهنمایی کن به این که خدا کیست! زیرا وسوسه گران مرا حیران ساخته اند، امام فرمودند: ای بنده خدا! آیا هرگز سوار بر کشتی شده ای ؟ عرض کرد آری، فرمود: هرگز کشتی تو در آنجایی که هیچ کشتی دیگری برای نجات تو نبوده، و قدرت بر شناگری نداشته ای، شکسته است ؟ عرض کرد: آری، فرمود: در آن حالت آیا قلب تو به این امر تعلق گرفت که موجودی هست که می تواند تو را از آن مهلکه نجات دهد ؟ عرض کرد آری. امام صادق علیه السلام فرمود: او خداوندی است که قادر بر نجات است در آنجا که هیچ نجات دهنده و فریاد رسی نیست.( بحار الانوار، ج 3، ص 41.)
همان طور که میبینید در این حدیث از امید انسان به کمک دیگری، وجود خدا اثبات شده است!!!!(به نظر بنده کاملا بی ربط و غلط است)
جدای اینکه حالا وسط عربستان آب کجا بوده که اون فرد تجربه غرق شدن داشته؟ بماند.
سپاس@};-

سلام....چند ماه پیش سر قضیه برهان فطرت الهی با استاد طاها بحثی داشتیم...ایشان پای علم حضوری در کنار علم حصولی را وسط کشیدند و اشاره داشتند که در داستان فطرت الهی ما با علم حضوری خود خدا را می بینیم....پس فطرت الهی به فرض وجود خطا بردار و بی ارزش نیست و دلیلی و نشانی از وجود خداست....ایشان فرمودند که این علم حضوری در در زمان هایی خاص یا شرایطی خاص خودش را نشان می دهد...مثلا ایشان مثال زدند کسی در دریا در حال قرق شدن است....دیگر به هیچ یک از عوامل طبیعی چشم داشتی نداشته و از همه ی آنها قطع امید کرده...یعنی دیگر از تمامی عوامل طبیعی قطع امید کرده....اینجاست که با علم حضوری خود یک موجود فراطبیعی که خدا باشد را احساس می کند یا به قولی با علم حضوری خود خدا را می بیند....حالا سوالم این است....چطور می شود که شخصی در آستانه ی قرق شدن است و نسبت به همه چیز و همه عالم و آدم قطع امید داشته، تنها نیروی فرا مادی و برتری را می بیند که خداست و تنها چشم امیدش به خداست....ولی با این حال آن خدا یا آن موجود فراطبیعی دست این بنده خدا را نمی گیرد و شخص با توهمی شیرین که خدایی هست و دست او را خواهد گرفت و به او کمک خواهد کرد به دریا فرو افتاده و خفه می شود؟!!این جا نمی توانیم بگوییم که آن علم حضوری توهمی بیش نبوده؟!!یا نمی توانیم بگوییم که خدایی و نیروی فرا ماده ای به نام خدا در کار نبوده...خوب اگر بوده و شخص با علم حضوری خودش او را احساس می کرده و تنها امیدش او بوده چرا آن موجود به دادش نرسیده؟!!;)) ;))

البته این سخنانی که به قول از استاد طاها نقل کردم، برداشت های بنده از سخنان ایشان بوده و قطعا ممکن است به واقع دیدگاه و سخنان ایشان نباشد و بنده در برداشت هایمام دچار اشتباه شده باشم....

با تشکر