فطرت خداجو

نقد برهان فطرت و اشکال بر سخن امام صادق علیه السلام

با سلام واحترام
در مورد برهان فطرت چند اشکال و سوال در ذهنم هست ممنون میشم پاسخ بفرمایید
اول منظور از فطرتی بودن باور به خدا در این برهان چی هست؟
1-انسان بافطره دارای تصور وجود خداست(مثل تصور مفهوم وجود و ...)
2- تصدیق قضیه خدا وجود دارد فطری هست(مثل تصدیق عدم اجتماع نقیضین)
3-انسان فطرتا میل به خدا و پرستش او دارد
4- و ...
دوم اشکال 1: آیا میتوان ثابت کرد همه انسان ها فطرتا خدا گرا یا خدا باور یاچیزی مشابه این هستند؟ به نظر بنده خیر چون اول دسترسی به تمام بشریت نداریم. دوم نمونه های انسانی یافت شدن که بدون تعلیم و تعلم هیچ گرایشی به خدا نداشتند. دو نمونه بنده میارم
گروه 1: افراد کر و کور و لال- بخنر فیلسوف آلمانی با این افراد گفتگو کرده و همه گفتن هیچ تصوری از خدا نداشتن تا قبل اینکه کشیش ها با این افراد صحبت کنند.
گروه 2 : افرادی از بشر در جنگل ها پیدا شدند که گویا کل عمر در این حالت وحشی بودند دو برادر هندی و یک خانوم در امریکا که اتوکلاین در کتاب روانشناسی اجتماعی خودش این موارد رو ذکر کرده و گفته این افراد حتی زبان و فکر هم نداشتند چه برسد به باور به خدا یا گرایش به آن( نقل ها به مضمون هست و بنده از جزوه برهان های اثبات خدای دکتر ملکیان این دو گروه رو ذکر کردم)
لذا گویا گرایش به خدا عمومیتی ندارد یا اثبات عمومیت آن ممکن نیست.
سوم اشکال2: بر فرض عمومیت آیا هرچیزی که عمومیت داشت بدون تعلیم و آموزش و فطرتی هست؟ چطور ثابت می شود که فطرتی بوده و به علت آموزش و تعلیم ودر برخی موارد از راه تلقین بر انسان ها ایجاد نشده. باز اینجا دسترسی بر کل انسان ها نداریم و قابل اثبات وبحث نیست
چهارم اشکال3: بر فرض اثبات فطری بودن آیا اگر چیزی فطرتی بود دلیل وجودش در خارج میشود؟!! چطور از فطری بودن باور به خدا به وجود خدا در عالم خارج میرسیم؟!!!!!( به نظر من این مورد سوم کلا قابل اثبات نیست)
در اینجا بنده سخن امام صادق علیه السلام رو اشکالی برش دارم. در حدیثی اینطور نقل شده:
ای فرزند رسول خدا(ص) مرا راهنمایی کن به این که خدا کیست! زیرا وسوسه گران مرا حیران ساخته اند، امام فرمودند: ای بنده خدا! آیا هرگز سوار بر کشتی شده ای ؟ عرض کرد آری، فرمود: هرگز کشتی تو در آنجایی که هیچ کشتی دیگری برای نجات تو نبوده، و قدرت بر شناگری نداشته ای، شکسته است ؟ عرض کرد: آری، فرمود: در آن حالت آیا قلب تو به این امر تعلق گرفت که موجودی هست که می تواند تو را از آن مهلکه نجات دهد ؟ عرض کرد آری. امام صادق علیه السلام فرمود: او خداوندی است که قادر بر نجات است در آنجا که هیچ نجات دهنده و فریاد رسی نیست.( بحار الانوار، ج 3، ص 41.)
همان طور که میبینید در این حدیث از امید انسان به کمک دیگری، وجود خدا اثبات شده است!!!!(به نظر بنده کاملا بی ربط و غلط است)
جدای اینکه حالا وسط عربستان آب کجا بوده که اون فرد تجربه غرق شدن داشته؟ بماند.
سپاس@};-