آیا برای اینکه عاشق واقعی خدا شویم؛ باید تفریح و لذت را ترک کنیم؟
ارسال شده توسط حیات در دوشنبه, ۱۳۹۵/۰۴/۱۴ - ۱۹:۵۱با سلام و آروزی قبولی طاعات و عبادات@};-
یک حدیث قدسی خوندم که محتوایش چنین بود:
"اى احمد❗️هركس كه ادّعاى عشق و محبّت من بكند اين طور نيست كه عاشق من باشد.
كسى عاشق من است كه ؛
غذايش اندك، لباسش خشن و خوابش در حال سجده و نمازش طولانى باشد و همواره سكوت پيشه كند و بر من توكّل بنمايد و گريه زياد و خنده كم بكند و با هوس مخالفت كند و مسجد را به عنوان خانه خود و دانش را رفيق خود انتخاب كند،
و در طلب رضاى من باشد و از تبهكاران دورى گزيند و به ياد و ذكر من مشغول و همواره در حال تسبيح و تقديس من باشد، در پيمان خود صادق و به عهد خود وفادار باشد، قلبش پاك و در نماز ملتهب و برافروخته و در انجام واجبات كوشا و نسبت به پاداشى كه نزد من است راغب و مايل و از عذاب من هراسناك و با عاشقان من نزديك و همنشين باشد."
آیا در بر اساس این حدیث که ما باید لباس خشن, غذای کم, گریه زیاد و خنده کم داشته باشیم این معنی رو به ذهن میرساند که برای عاشق واقعی خدا شدن باید هر گونه لذت و تفریح رو از خود دور کنیم؟(مگر لذات معنوی مانند نماز و دعا و...)