شمر بن ذي‎الجوشن الكلابي

آيا ابن ملجم و شمر حافظ قرآن بوده اند؟!

سلام و خداقوت بنده مدتی است دنبال سند حافظ قرآن بودن شمر و ابن ملجم ، این دو ملعون میگردم. اما چیزی نیافتم. بعضی ها این مطلب را بیان می کنند که اون دو ملعون هر دو حافظ قران بودند اما هیچ مدرک و سندی هم براش ندارن. اگر بزرگواری کرده و سرچ کنید در منابع، آیا سند محکمی برای این موضوع هست یا خیر؟ در صورتی که موجود بود ادرس و عکس از ان منبع رو لطف کنید بدهید. با تشکر موید امام زمان عج باشید ان شاءالله.

یک ابهام ؟ شمر هم به بهشت می رود؟

انجمن: 

خدمت اساتید محترم سایت سلام عرض می کنم

از گذشته نه چندان دور ابهامی برایم پیش آمده بود که آیا حادثه کربلا حتما بیستی پیش می آمد و یا خیر؟

دلیل صحبت هایم نیز پیش گویی های بود که از حضرت رسول اکرم (ص) و برخی ائمه روایت شده است نظیر:

امیرالمؤمنین علیه السلام روزى به عمربن سعد فرمود: چگونه اى آن زمان که در موقعیتى قرار بگیرى که میان بهشت و جهنم مخیر شوى و تو جهنم را انتخاب کنى؟عمر سعد گفت: به خدا پناه مى برم از این مطلب (یعنى هرگز چنین نمى کنم )؛ امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: ولى بدون شک این مطلب محقق خواهد شد. (مدینه المعاجز)

یش‌گویی پیامبر(ص) درباره امیر‌المؤمنین(ع) «قال: اخبرنی جبرئیل انهم یظلمونه و یمنعونه حقه و یقاتلوه و یقتلون ولده و یظلمونهم بعده»، جبرئیل به من خبر داد که به علی ظلم می‌کنند و نمی‌گذارند که حق به حق‌دار برسد و فرزندانش را می‌کشند و به فرزندانش بعد از او هم ظلم می‌کنند.

و یا مواردی نظیر :
http://www.farhangnews.ir/content/18413

البته تا حدودی با مفهوم قضا و قدر آشنا هستم . اما این سئوال همیشه برایم وجود داشت که آیا در عوالم بالا که تا حدودی فارغ از قوانین و پدیده های حاک بر این دنیا است (نظیر بحث زمان و.....) اتفاقات آینده پیش بینی شده ...........

اما دیروز در یکی از سایتها و از قول یکی از شاگردان حسن زاده آملی مطلبی درج شده بود که حتی شمر هم قابلیت رفتن به بهشت را دارد(فایل صوتی در سایت موجود است) و برداشت من این است که ظاهرا هریک ما از آدمها (چه خوب و چه بد) در این دنیا نقش داریم و در نهایت تمامی ما انسانها مراحل تکامل را طی خواهیم کرد . منتها ادمهای خوب به واسطه اعمال این دنیا سریعتر مدارج را طی می کنند و آدمهای بد با سخت و مرارت و طولانی تر در عوالم بالاتر تسویه شده و امکان ورود به بهشت را پیدا می کنند.....
http://daralsadegh.net/erfan/32-asar-va-maghalat/913-1390-12-17-07-16-54

ممنون می شوم از اساتید محترم پاسخ مبسوطی را ارائه نمایند هرچند که این پاسخ نیاز به ارائه مقدماتی داشته باشد.

قاتل امام حسين(ع)

با سلام
بسياري از مقاتل و كتب تاريخي قاتل امام حسين(ع) را سنان بن انس معرفي كرده‎اند امّا از سوي ديگر در زيارت ناحيه‎ي مقدسه و زيارت عاشورا و بعضي از مقاتل ديگر، قاتل آن حضرت شمر بن ذي‎الجوشن دانسته شده است، كدام يك از اين اقوال درست است؟

درباره‎ي قاتل حضرت سيدالشهدا(ع)، در نقل تاريخ و مقاتل اختلاف بسيار وجود دارد. مرحوم فرهاد ميرزا در «قمقام زخّار و صمصام بتّار» مي‎نويسد:[1] در قاتل آن حضرت اختلاف شده است و مقاتل مختلف اين افراد را معرفي نموده‎اند:
1) سنان بن انس
2) حصين بن نمير
3) مهاجر بن اوس التميمي
4) كثير بن عبدالله الشعبي
5) شمر بن ذي‎الجوشن الكلابي
6) خولي بن يزيد الاصبحي. چنان‎چه علي بن عيسي الاربلي در كشف الغمة خولي را قاتل امام حسين(ع) معرفي كرده و آورده است:
قال عمر بن سعد لاصحابه: انزلوا حزّوا رأسه فنزل اليه نصر بن خرشة الضبابي، ثم جعل يضرب بسيفه مذبح الحسين(ع) فغضب عمر بن سعد، فقال الرجل، ويحك انزل الي الحسين فارحه، فنزل اليه خولي بن يزيد فاحتزّ رأسه.
«عمر بن سعد به اصحاب خود گفت: سر حسين را جدا كنيد كه «نصر بن خرشة الضبابي» به سوي او رفت و شمشيرش را بر گلوي حسين(ع) گذاشت و عمر بن سعد خشمگين شد و گفت: واي بر تو بر روي حسين مي‎نشيني و خوشحالي، پس «خولي بن يزيد» به سوي او رفت و سرش را جدا نمود». و اين شعر را از خولي نقل كرده كه نزد ابن زياد گفت:
املاء ركابي فضة و ذهباً اني قتلت الملك المحجّبا
و من يصلي القبلتين في الصبي و خيرهم اذ يذكرون نسبا
قتلت خير الناس امّاً و اباً
و در موضع ديگر اين كتاب، شمر را قاتل امام حسين(ع) دانسته و مي‎گويد:
عن الحافظ عبد العزيز الجنابدي، يقال قتله شمر بن ذي‎الجوشن الضبابي والذي اخذ رأسه ابن جوان اليمامي.[2]
«حافظ عبد العزيز جنابدي مي‎گويد: شمر بن ذي‎الجوشن او را كشت و كسي كه سرش را جدا نمود، ابن جوان يمامي بود.» و صاحب «الدّرالتنظيم»، جمال الدين يوسف بن حاتم الشامي العاملي، معاصر سيد بن طاووس، آورده است كه نخست عمر بن سعد شبث بن ربعي را گفت: كه سر حسين را برايم بياور.
شبث بن ربعي به او گفت: من با او بيعت كردم و اين كار را نمي‎كنم و عمر بن سعد گفت: به خدا سوگند به ابن زياد مي‎نويسم. گفت: هر چه مي‎خواهي بكن. عمر بن سعد ، سنان بن انس را فرستاد تا رأس حسين(ع) را جدا سازد.
سنان گفت: «قسم به خدا! من سرت را جدا مي‎سازم، در حالي كه مي‎دانم تو فرزند رسول خدا هستي و بهترين مردم از طرف پدر و مادر مي‎باشي.» و سپس سر مقدس را جدا نمود و به عمر بن سعد داد.[3]

ابن جرير طبري در تاريخ خود مي‎نويسد: «حسين(ع) فرزند فاطمه دختر پيامبر را كشته كه او را سنان بن انس نخعي كشت و خولي بن يزيد سر او را آورد.»[4]
از ديگر تاريخ نويساني كه سنان بن انس را قاتل امام حسين(ع) معرفي نموده است. سبط بن الجوزي مي‎باشد كه در تذكره الخواص مي‎آورد: «و الأصح انه سنان بن انس النخعي و شاركه شمر بن ذي‎الجوشن»[5]
«صحيح آن است كه قاتل حسين(ع) سنان بن انس نخعي بود و شمر با او در اين امر مشاركت داشته است.» :Sham:
ابوالفرج اصفهاني از علماي قرن سوم هجري نيز در كتاب خود «مقاتل الطالبين»، قاتل امام حسين(ع) را سنان بن انس ذكر مي‎كند و مي‎گويد: «زرعة بن شريك به او حمله كرد و با شمشير كتف راستش را زخمي نمود. در كشتن او عبد الرحمن جعفي، قثعم، صالح بن وهب يزني و خولي بن يزيد مشاركت كردند و سرش را سنان بن انس نخعي از بدنش جدا نمود همچنين برخي گفته‎اند: كسي كه سر امام را از بدنش جدا كرد، شمر بود و خولي سرش را به نزد عبيدالله برد.»
ابن عبد البر در «استيعاب» قاتل امام حسين(ع) را سنان بن انس معرفي مي‎كند و خولي را به عنوان جدا كننده‎ي سر آن حضرت دانسته است.
پس از بررسي اقوال و اين كه مي‎بينيم ابوالفرج اصفهاني در مقاتل‎الطالبين و صدوق در «امالي» و مسعودي در مروج الذهب و سيد بن طاووس در لهوف و عزالدين ابن اثير در الكامل في التاريخ صراحتاً روايت مي‎كنند كه قاتل سنان بن انس بود و در اسد الغابه آمده است:
«نظر درست آن است كه همانا سنان بن انس نخعي او را كشته است و قول كسي كه مي‎گويد شمر و عمر بن سعد او را كشته، به خاطر اين است كه شمر مردم را به قتل او تشويق مي‎كرد و عمر بن سعد هم چون فرمانده‎ لشكر بود، قتل را به او نسبت مي‎دهند.»[6]

ابن عبدالبر از خليفة بن‎خياط نقل كرده است آن كسي كه حسين بن علي(ع) را به قتل رساند، شمر بن ذي‎الجوشن، امير لشكر عمربن‎سعد بود؛[7]
و نوشته: شمر در خشم شد و روي سينه مبارك امام حسين(ع) نشست و محاسن آن بزرگوار را گرفت، چون خواست امام(ع) را به قتل برساند، امام(ع) لبخندي زد و فرمود: آيا مرا مي‎كشي و مي‎داني من كيستم؟
شمر گفت: تو را خوب مي‎شناسم، مادر تو فاطمه، پدر تو علي بن ابي‎طالب(ع) و جدّ تو محمد مصطفي(ص) است، تو را مي‎كشم و باكي ندارم پس امام را با دوازده ضربه‎ي شمشير به شهادت رساند و سر مبارك حضرت را جدا كرد.[8]
سنان بن انس نخعي به خولي گفت: سر حسين را از بدن جدا كن.
خولي چون خواست چنين كند سستي و فتوري در او پيدا شده و لرزه بر اندامش افتاد. سنان به او گفت: خدا بازويت را سست گرداند. از چه مي‎لرزي؟ سپس خود پياده شد، سر مطهر را جدا ساخت و به دست خولي بن يزيد داد.[9]

اما مشهور اين اقوال نزد علماي اماميه، قول شيخ مفيد است كه برخي از اقوال ديگر هم مؤيد اين قول مي‎باشند، چرا كه شيخ مفيد از علماي موثق مي‎باشد كه در قرن چهارم هجري مي‎زيسته و معاصر اواخر دوران غيبت صغراي امام زمان (عج) بوده است.
و آن قول اين كه: مرحوم شيخ مفيد در «ارشاد» مي‎آورد:
«شمر مردان و سواران خود را صدا زد و گفت: واي بر شما! چرا به اين مرد نگاه مي‎كنيد؟ مادرتان به عزايتان بنشيند. پس از هر طرف به سوي او حمله كردند كه وزعة بن شريك بر كتف راستش ضربه‎اي وارد كرد و آن را قطع نمود و يكي ديگر از آن‎ها ضربه‎اي بر پايين گردنش وارد كرد تا خولي بن يزيد اصبحي پياده شد كه سر امام(ع) را جدا كند امّا ترسيد.
شمر به او گفت: خداوند بازوانت را سست كند، از چه مي‎ترسي؟ سرانجام شمر به سوي او رفت و سر امام(ع) را جدا نمود و به دست خولي داد و گفت اين را نزد امير عمر بن سعد ببر.»[10]

سيد محمد صادق موحد ابطحي
[1]. قمقام زخار و صمصام بتار، فرهاد ميرزا: ناشر كتابفروشي اسلاميه، تهران، سال 1377 هـ ق، ج 1، ص 463 - 465.
[2]. كشف الغمة، اربلي، انتشارات بني هاشمي، تبريز، ج 2، ص 51.
[3]. فرهاد ميرزا: همان مأخذ.
[4]. تاريخ طبري، ابن جرير طبري، دارالكتب العلميه، بيروت، ج 3، ص 343.
[5]. تذكرة الخواص، سبط بن الجوزي، ص 144.
[6]. همان.
[7]. الاستيعاب، ابن عبدالبر، ناشر الفجاله، القاهره مصر، ج 1، ص 395، و شيخ محمد سماوي، ابصار العين، انتشارات بصيرتي، قم، ص 114.
[8]. بحارالانوار، مجلسي، مؤسسة الوفاء، بيروت، ج 45، ص 56.
[9]. انساب الاشراف، بلاذري، دار التعارف، بيروت، ج 3، ص 203 و ابن اثير، الكامل في التاريخ، دار صادر بيروت، ج 4، ص 78.
[10]. ارشاد، شيخ مفيد، ناشر موسسة آل البيت(ع) لاحياء التراث، ج 2، ص 112.