رابطه با خدا

با سلام
بعد از خوندن تاپیک:

http://www.askdin.com/thread44830.html

متوجه شدم بنده هم همین مشکل رو دارم و شدیدتر...

متاسفانه سالها زندگی تو خونه ای که والدین تقریبا هیچ احترامی برای هم قائل نیستند، و پر از مشاجره، دعوا، توهین، تحقیر، محرومیت و شاید زد و خورد بوده، باعث شده که به شدت زودرنج، بدبین، مضطرب، کمالگرا، احساساتی ، دچار عدم تعادل و ثبات شدید در رفتار و احساسات بشم. این ویژگی ها وقتی شدت گرفت که مشکلات واقعی زندگی هم خودشون رو نشون دادن...و مجموع همه اینها باعث این شده که نه تنها نسبت به همه، به خودم و خدا هم بدبین بشم و فوق العاده ناامید....

ولی الان چیزی که بیشتر از همه اذیتم میکنه، سست بودن و قطع و وصل شدن رابطم با خداست.به حدی این رابطه سست شده که شاید روز به روز متغیر باشه و حتی ساعت به ساعت.گاهی اینقدر با عطش نماز میخونم که انصافا تا چند روز با انرژی هستم و مثبت، و گاهی حتی حوصله نماز خوندن رو هم ندارم و به همین ترتیب در مورد بقیه چیزا...و همه ی موارد باعث شده در کل متوجه بشم که چقدر ایمانم ضعیف و سسته...
ولی من میخوام محکمش کنم، اینقدر که دیگه با کوچکترین اتفاق دنیا رو سرم خراب نشه و بگم خدایی ندارم. اینقدر که با کوچکترین اتفاق زندگیم فقط گریه و زاری و گلایه نشه. اینقدر که محکم بودن این رابطه تو خصوصیات و رفتارم هم نمود پیدا کنه. اینقدر که خدا واقعا معشوقم بشه.
ممنون میشم راهنماییم کنید که باید چه کارهایی رو انجام بدم تا اساسی به خودشناسی و خداشناسی برسم و بعد خودسازی کنم. چیکار میتونم بکنم که رابطم رو خیلی خیلی محکم بکن؟؟؟ از چه منابعی باید شروع کنم؟ فقط لطفا رعایت حال پریشان بنده رو بکنید و انتظار کارها و عبادات شاق رو نداشته باشید:Gig:...و روزه گرفتن رو هم به خاطر میگرن شرمندم.:Ghamgin:

اگر دوستان هم لطف کنن تجربیات خودشون رو به اشتراک بذارن. لطفا:Gol: