تقیه

دروغ
اگر دوستان موافق باشند برای اینکه بحث کاملی برای مراجعه داشته باشیم اول به چیستی دروغ بپردازیم.
انعکاس دروغ در قرآن
هشت آیه با موضوع دروغ در قرآن کریم وجود دارد که برای اختصار کلام یک آیه تقدیم می گردد:

* ویل لکل أفاک أثیم ؛ وای(هلاک)بر دروغ پرداز گناهکار{الجاثیة/7}

تفسیر المیزان:معناى جمله اين است كه: افاك اثيم آيات خدا را- كه همان آيات قرآنى است- مى‏شنود كه براش مى‏خوانند، و باز هم از كفر خود دست برنداشته، هم چنان در برابر حق مقاومت و گردنكشى مى‏كند، و در مقابل آن خاضع نمى‏گردد، مثل اينكه اصلا اين آيات را نشنيده، پس تو او را به عذابى دردناك بشارت بده.
آدرس آیات دیگر:
1- المائدة : 41 و 42
2- النحل : 62
3- الشعراء : 221 إلی 223
4- الزمر : 3
5- الزمر : 32
6- المؤمن : 28
7- المنافقون : 1
در پست بعدی دروغ در روایات بررسی می شود:Gol::Gol::Gol:

تقيه در لغت به معناي سپرگيري است و نوعي دستور حفاظتي و به عبارت ديگر رعايت اصل استتار حركت در برابر دشمنان است.
كتمان واقعيت يا حتي اظهار خلاف واقع به دليل مصلحت هايي كه در اين امر وجود دارد و يا به دليل مفسده هايي كه در اظهار واقعيت وجود دارد
و از جهت شرعي ما مأمور هستيم در برخي موارد نه همه جا و به بهانه وجود مصلحت تقيه كنيم.
تقيه اقسامي دارد:
1) تقيه مداراتي:
اين قسم از تقيه در واقع نوعي حركت اجتماعي و براي حفظ وحدت و مصالح امت اسلامي است.
در تقيه مداراتي خوف و خطر وجود ندارد، بلكه به خاطر نرمش و مدارا نمودن با ديگران، آن گونه كه واقعيت امر است كارها را انجام ندهيم مثلا شيعيان در مسجد الحرام يا مسجد النبي بدون مهر نماز بخوانند.
لازم نيست اگر احساس خطر كردند كه اگر مهر بگذارند آنان با ما برخورد بدي مي كنند يا ما را مي زنند و ... بلكه فقها از جمله حضرت امام، مقام معظم رهبري و آيت الله فاضل، فتوا داده اند كه به جهت همراهي با آنها و مدارا و مماشات با آنها مي توانيم بلكه در مواردي بايد بدون مهر و يا طبق شرايطي كه اهل سنت نماز مي خوانند، نماز بخوانيم.
2) تقيه در برابر خطرات فردي
مانند از دست رفتن جان و... ليكن نكته مهم آن است كه موارد تقيه تحت قاعده اهم و مهم مي‏باشد.
يعني آن جا كه حفظ جان اهم است بايد تقيه نمود و آن جا كه رعايت مصلحت اهم ديگري مانند حفظ كيان اسلام در بين باشد تقيه حرام است.
مي‏توان گفت در رابطه با حفظ آبرو و حيثيت نيز مسأله همين طور است.
يعني آن جا كه حفظ حيثيت اهم باشد تقيه رواست ولي در صورتي كه خلاف تقيه اهم از حفظ آبرو باشد تقيه جايز نيست.