فردی که به امر به معروف و نهی از منکر معتقد نیست

آیـــنـــور said in فردی که به امر به معروف و نهی از منکر معتقد نیست

 سلام آیا کسی که به ضروریات دین پایبند است اما امر به معروف و نهی از منکر را آنگونه که خدا امر کرده انجام نمی دهد و در مواقع بسیاری از انجام آن خودداری میکند و معتقد است همیشه موثر نیست مثل کسی است که ضروری دین را انکار میکند و حکم کافر را برای خدا دارد؟ من وقتی میدونم اثر نمیزاره از آن خودداری میکنم چون گاهی فقط باعث ایجاد سوتفاهم و بدبینی کسانی میشود که قلبا به انجام یک سری کارها اعتقاد ندارند و تذکرات ممکنه هیچ اثری در آنها نگذاره تازه باعث کدورت هم بشه.. برای همین همیشه به امر به معروف و نهی از منکر اعتقاد ندارم(چون گفته اند وقتی اثر ندارد لزومی ندارد) اما میترسم خدا از من ناراحت باشه به خاطر این طرز فکرم 

با سلام وتشکر از ارتباط شما  امر به معروف ونهی ازمنکر شرایطی دارد که با وجود آنها واجب می شود  در صورتی که شرایط باشد و از انجام وظیفه خودداری کند معصیت می کند اما اگر شرایطش نباشد تکلیفی ندارد چند چيز شرط است در واجب بودن امر به معروف و نهی از منكر: اول: آنكه كسی كه می خواهد امر و نهی كند، بداند كه آنچه شخص مكلف به جا نمی آورد، واجب است بجا آورد، و آنچه بجا می آورد، بايد ترك كند. و بر كسی كه معروف و منكر را نمی داند، واجب نيست. دوم: آنكه احتمال بدهد امر و نهی او تاثير می كند. پس اگر بداند اثر نمی كند، واجب نيست. سوم: آنكه بداند شخص معصيت كار بنا دارد كه معصيت خود را تكرار كند. پس اگر بداند يا گمان كند يا احتمال صحيح بدهد كه تكرار نمی كند، واجب نيست. چهارم: آنكه در امر و نهی مفسده ای نباشد. پس اگر بداند يا گمان كند كه اگر امر يا نهی كند، ضرر جانی يا عرضی و آبرويی يا مالی قابل توجه به او می رسد، واجب نيست. بلكه اگر احتمال صحيح بدهد كه از آن، ترس ضررهای مذكور را پيدا كند، واجب نيست. بلكه اگر بترسد كه ضرری متوجه متعلقان او می شود، واجب نيست. بلكه با احتمال وقوع ضرر جانی يا عرضی و آبرويی يا مالی موجب حرج بر بعضی مؤمنين، واجب نمی شود.    توضیح المسائال مساله2791