جمع بندی امکان توطئه و دروغ در اثبات زنا

تب‌های اولیه

25 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
امکان توطئه و دروغ در اثبات زنا
 با سلام بر اساس فقه اسلامی برای اثبات زنا باید چهار مرد یا سه مرد و دو زن شهادت به زنای شخص گناهکار بدهند. 1.حال از کجا می توان مطمئن بود که مثلا یکی از مردان با دوستان خود داستانی طراحی کنند و با گفتن یک داستان واحد از یک زن بی گناه زانیه ساخته نشود؟با توجه به این که شهادت شهود هم در یک جلسه رخ می دهد حتی اگر از قبل هم داستانی نداشته باشند نفر اول هرچه بگوید نفرات بعدی می توانند آن را تکرار کنند.حتی ممکن است یکی از آنها نشانه ای از بدن زن دیده باشد مانند خال بر روی بدن و آن را هم به عنوان نشانه به بقیه گفته باشد. 2.آیا پس از آن که با شهادت چهار شاهد حکم حد بر زنی لازم شد آیا می تواند به طریقی ادعای دروغ بودن حرف شهود را بکند و خود را نجات دهد.
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد شعیب
با سلام خدمت شما دوست گرامی اگر به شرایط شهادت بر زنا، به دقت نظر شود مشخص می شود که حاصل شدن این شرایط برای افراد بسیار کمی محقق می شود و احکام دین در این رابطه به گونه ای طراحی شده است که کمتر کسی جرأت می کند که چنین ادعایی نموده و حتی اگر هم حقیقتی در میان باشد شهادت بدهد. یکی از شرایط شهود برای ثابت شدن زنا ، عدالت شهود است یعنی چهار مرد عادل یا سه مرد و دو زن عادل؛ و این شهادت باید بوده باشد و یا ثابت شود یعنی چهار مردی که در بین مرد به این شهرت دارند که گناه کبیره نمی کنند و بر گناه صغیره اصرار ندارند. و اگر یکی از این شهود هم عدالتش در محکمه اثبات نشود نه تنها این شهادت به هم می خورد بلکه حد قذف هم برای همه آنها ابت می شود یعنی همه آن شهود هر کدام 80 ضربه شلاق می خورند و تا ابد هم هیچ شهادتی از انها دیگر پذیرفته نیست . به نظر شما آیا امکان دارد 4 مرد عادل که در جامعه مشهور به عدل هستند پیدا شوند و علیه یک زن بی گناه توطئه کنند؟ آیا همچین فرضی امکان عرفی دارد؟ از طرفی این 4 فرد باید به صراحت قضیه زنا را به یک شکل تعریف کنند و حاکم اسلامی برای این که از صحت سخن آنها مطوئن شود می تواند آنها را از هم جدا کرده و به صورت جداگانه به صورتی که دیگری چیزی نشنود از او از جزئیات زنا سوال کند و اگر یکی از آنها در بیان جزئیات مخالف دیگری باشد مثلا این که در چه ساعتی بوده آیا زنا کار شما را دیده است یا نه؟ و از این دست سوالات که واقعیت برای قاضی مشخص شود. این قضیه شهادت بر زنا آنقدر در نزد خدای متعال بزرگ و سنگین است که در آن بسیار سخت گیری کرده است: ادامه دارد...
توضیح بیشتر: گواهي (شهادت دادن) داراي شرايط عمومي زيادي است كه بررسي همه آنها بسيار مفصل بوده و در ابواب مستقل روايي با عنوان باب الشهادات بررسي مي شود. اما آنچه به طور خاص به صورت اجمالي در اينجا بدان اشاره مي كنيم اين است كه شهود بايد مرد و عادل باشند(1) كه ارتباط جنسي مذكور را با تمام خصوصيات به چشم خود ديده باشند. در مورد كيفيت شهادت در روايات متعدد آمده است: امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: لَا يُرْجَمُ الرَّجُلُ وَ الْمَرْأَةُ حَتَّي يَشْهَدَ عَلَيْهِمَا أَرْبَعَةُ شُهَدَاءَ عَلَي الْجِمَاعِ وَ الْإِيلَاجِ وَ الْإِدْخَالِ كالْمِيلِ فِي الْمُكحُلَة. مرد و زني كه داراي همسر هستند و مرتكب زنا شده اند، سنگسار نمي شوند. مگر اينكه 4 نفر مرد، علاوه بر نزديكي، دخول و خروج را مانند داخل و خارج شدن ميله سرمه در سرمه دان ديده باشند و شهادت دهند».(2) در مورد شرط عدالت شاهد بايد گفت عادل يعني مسلماني كه مرتكب گناه كبيره نمي شود و بر گناه صغيره نيز اصرار ندارد. دقت داشته باشيد كه تجسس، چشم چراني، نظر به عورت نامحرم و ورود غيرقانوني به ملك ديگري... ، هر كدام اينها از گناهان مسلم است! كه شخص را در معرض سقوط از عدالت قرار داده يا زمينه جرح گواهان را از نظر دادگاه ايجاد مي كند. با توجه به اينكه همواره از تجسس نهي، و اين امر به منزله گناه ذكر شده است، و بالاتر از همه نگاه به فرج و آلت تناسلي ديگران از مسلم ترين گناهان است، مي توان نتيجه گرفت معمولاً حصول چنين شرايطي براي تحقق شهادت، بسيار نادر است. به طور معمول، بسيار كم اتفاق مي افتد كه چهار شاهد به طور همزمان، عملي را كه معمولاً در خفا واقع مي شود، ببينند. به ويژه اينكه شاهد بايد عادل باشد و شهادت او در ضمن تجسس و نگاه كردن به فرج ديگران كه خود از گناهان مسلم است و معمولاً سبب خروج از عدالت است، محقق نمي شود. مگر آنكه زناكار (مرد يا زن) نه تنها قصد لذت جويي و زنا را داشته باشد، بلكه قصد اشاعه فحشا و علني كردن گناه خويش يا هتك حرمت و حيثيت و... داشته باشند. مجازات هاي حدي عملا براي شكل هنجارشكن اين جرائم پيش بيني شده است. ادامه دارد...   ادامه دارد...
ادامه.. نكته ديگر اينكه، شهادت بايد توسط چهار مرد عادل باشد. وجود دست كم چهار مرد عادل، ضرورت و موضوعيت دارد. آيه چهار سوره نور در مورد لزوم تعدد شهود، شرايط سخت گيرانه اي را در نظر گرفته است: وَ الَّذِينَ يرْمُونَ الْمُحْصنَاتِ ثمَّ لَمْ يأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَ لا تَقْبَلُوا لهُمْ شهَادَةً أَبَداً وَ أُولَئك هُمُ الْفَاسِقُونَ(3). كساني كه زنان همسردار را متهم مي كنند، سپس چهار شاهد (بر اثبات ادعاي خود) نمي آورند، آنها را هشتاد تازيانه بزنيد و شهادتشان را هرگز نپذيريد و آنها فاسقانند». در روايتي از امام صادق ـ عليه السلام ـ آمده است: «عن جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيٍّ فِي ثَلَاثَةٍ شَهِدُوا عَلَي رَجُلٍ بِالزِّنَا ـ فَقَالَ عَلِيٌّ أَيْنَ الرَّابِعُ ـ قَالُوا الْآنَ يَجِيءُ فَقَالَ عَلِيٌّ ـ عليه السلام ـ حُدُّوهُمْ. سه تن نزد اميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ بر عليه شخصي به زنا شهادت دادند. حضرت فرمود: چهارمي كجا است؟ گفتند: اكنون مي آيد. حضرت فرمان داد آن سه شاهد را حدّ قذف زدند».(4)   در روايتي از امام صادق از قول امام علي ـ عليهما السلام ـ آمده است: «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ لَا أَكونُ أَوَّلَ الشُّهُودِ الْأَرْبَعَةِ أَخْشَي الرَّوْعَةَ أَنْ يَنْكلَ بَعْضُهُمْ فَأُجْلَد. در صورتي كه شاهد زنا باشم، هرگز حاضر نيستم كه اوّلين شخص شهود باشم. زيرا خوف آن دارم كه بعضي از شهود از اداي شهادت امتناع كنند و من تازيانه قذف بخورم».(5) ادامه دارد...
ادامه...    روايات متعددي وجود دارد كه شهادت شوهر حتي اگر عادل و باتقوا باشد، در اثبات حكم زناي محصنه قبول نمي شود. بسياري از فقيهان بر اساس اين روايات فتوا داده اند. بر اين اساس، اگر سه نفر شهادت دهند يا چهار نفر كه يكي از شهود، شوهر زن است شهادت دهد، نه تنها زناي محصنه اثبات نمي شود، همه شهود به شدت مجازات مي شوند. «عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا ـ عليه السلام ـ فِي أَرْبَعَةٍ شَهِدُوا عَلَي امْرَأَةٍ بِالزِّنَا أَحَدُهُمْ زَوْجُهَا ـ قَالَ يُلَاعِنُ الزَّوْجُ وَ يُجْلَدُ الْآخَرُونَ. امام صادق ـ عليه السلام ـ در مورد شهادت چهار نفر كه يكي از آنها همسر زناكار است فرمودند: همسر زن بايستي مراسم لعان برپا كند و بقيه شاهدان شلاق زده مي شوند».(6) در روايت ديگري امام صادق ـ عليه السلام ـ اضافه مي كنند كه «بين زن و شوهر تا ابد جدايي برقرار مي شود و هرگز به هم حلال نمي شوند».(7)   با توجه به وضعيت سخت گيرانه اي كه احكام اسلامي براي اثبات زنا به وسيله گواهي شهود در نظر گرفته است، مشخص مي شود اهتمام حداكثري آن است كه گناهان شنيعي مثل زنا تا حد امكان ظهور اجتماعي نيابد و با اغماض و قاطعيت، مسير تربيت و اصلاح اجتماعي ايجاد شود. بازدارندگي هدف اصلي مجازات هادر نظام هاي كيفري، هر مجازات داراي اهداف خاصي است. از مطالب فوق کاملا واضح است که اولا به علت وجود شرط عدالت و ثانیا ابراز تمام جزئیات زنا در هنگام شهادت ، تبانی عداتا محال می باشد و اگر در موارد بسیار نادر هم این اتفاق بیافتد نمی تواند قانون عالی و جامع شهادت زنا را زیر سوال ببرد.   پی نوشت ها:   1. چهار نفر مرد يا 3 نفر مرد و 2 زن. 2. چندين روايت صحيح و معتبر با اين مضمون و شبيه به آن وجود دارد که در پاسخ شبهه ي شانزدهم به برخي از آنها اشاره مي شود. 3. نور : 4. 4. عاملي، حر، همان، ج28، ص96. 5. همان، ج، ص28. 6. همان، ج 22، ص432. «عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَي عَنْ (إِسْمَاعِيلَ بْنِ خِرَاشٍ) عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا ـ عليه السلام ـ ». 7. همان، ج 22، ص432. « رَوَي الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ نُعَيْمِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مِسْمَعٍ أَبِي سَيَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ ـ عليه السلام ـ فِي أَرْبَعَةٍ شَهِدُوا عَلَي امْرَأَةٍ بِالْفُجُورِ أَحَدُهُمْ زَوْجُهَا قَالَ يُجْلَدُونَ الثَّلَاثَةُ وَ يُلَاعِنُهَا زَوْجُهَا وَ يُفَرَّقُ بَيْنَهُمَا وَ لَا تَحِلُّ لَهُ أَبَدا».
با سلام همان طور که فرمودید، این که چهار نفر به طور همزمان رابطه را با تمام جزیاتش دیده باشند عملا نشدنی است. حتی اگر این کار در یک فضای عمومی اتفاق بیفته، نگه کردن فرد با آن دقت برای تشخیص جزئیات، خودش یک گناه محسوب میشه و فرد رو از شروط لازم برای شهات خارج می کنه. پس آیا محتمل نیست این حکم برای غیر ممکن ساختن این مجازات وضع شده باشد؟ شرط مشابهی در حکم سنگسار هم هست که فردی که اولین سنگ رو می زنه نباید هیچ گناهی مرتکب شده باشه، گفته میشه این شرط توسط مسیح مطرح شده و در اسلام هم این شرط پذیرفته شده، اما از حکایت مربوطه بر میاد که این شرط برای غیر ممکن ساختن سنگسار وضع شده چون اصلا کسی که هیچ گناهی مرتکب نشده باشه رو نمیشه یافت. حالا این که چهار نفر در یک جا باشند که هیچ گناهی مرتکب نشده باشند و هر چهار نفر هم با دقت تمام جزئیات رابطه رو نگاه کنند حتی از این هم سخت تره.
با سلام
همان طور که فرمودید، این که چهار نفر به طور همزمان رابطه را با تمام جزیاتش دیده باشند عملا نشدنی است. حتی اگر این کار در یک فضای عمومی اتفاق بیفته، نگه کردن فرد با آن دقت برای تشخیص جزئیات، خودش یک گناه محسوب میشه و فرد رو از شروط لازم برای شهات خارج می کنه. پس آیا محتمل نیست این حکم برای غیر ممکن ساختن این مجازات وضع شده باشد؟
خدای تعالی در مساله آبروی مومنین بسیار حساس است و برای آن احکام سختی وضع کرده است .  البته اینگونه نیست که هیچ موردی برای شهادت نباشد و جمع 4 شاهد عادل با آن شرایط خاص، غیر ممکن باشد ولی عادتا مشکل و نا شدنی است آوردن این حکم برای این است که فرد خطا کار دائم نظارت عمومی را تلقی کرده و یک نوع بازدارندگی در او به وجود آید.
شرط مشابهی در حکم سنگسار هم هست که فردی که اولین سنگ رو می زنه نباید هیچ گناهی مرتکب شده باشه، گفته میشه این شرط توسط مسیح مطرح شده و در اسلام هم این شرط پذیرفته شده، اما از حکایت مربوطه بر میاد که این شرط برای غیر ممکن ساختن سنگسار وضع شده چون اصلا کسی که هیچ گناهی مرتکب نشده باشه رو نمیشه یافت. حالا این که چهار نفر در یک جا باشند که هیچ گناهی مرتکب نشده باشند و هر چهار نفر هم با دقت تمام جزئیات رابطه رو نگاه کنند حتی از این هم سخت تره.
بحث عصمت شهود نیست بلکه بحث عدالت آنها است پس لازم نیست شهود هیچ گناهی نکرده باشند بلکه گناه کبیره نکند و اصرار به صغیره هم نداشته باشد . و حدی هم به گردن او نباشد. روایتی که در نظر شما است این است که : امام صادق (ع) فرمود: مردی به حضور عیسی (ع) آمد و اقرار کرد که من زنا کرده ام و مرا پاک کن. پس از آنکه زنا کردن او ثابت شد، و بنا بر این گردید که او را سنگسار کنند (گویا زنای محصنه بوده است) اعلام شد که جمعیت جمع شوند. همه جمع شدند و حضرت یحیی (ع) نیز در میان جمعیت بود، مرد زنا کار را در گودالی گذاردند تا او را سنگسار نمایند، او فریاد زد، هر کسی که بر گردنش، حد هست از اینجا برود، همه رفتند، تنها عیسی و یحیی باقی ماندند. در این هنگام یحیی (ع) (فرصت را غنیمت شمرد و به خاطر اینکه موعظه آن مرد در آن حال اثر بخش بود) نزد او رفت و فرمود: یا مذنب عظنی: ای گنهکار مرا موعظه کن. او گفت: لا تخلین بین نفسک و هواها فتردی: بین نفش خود و هوس هایش را آزاد نگذار تا خود را تباه سازی. یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن. او گفت: لا تعیرن خاطئاً بخطیئته: گنهکار را بخاطر گناهش سرزنش مکن )طعن و سرزنش غیابی یا حضوری مکن مگر در موارد امر به معروف و نهی از منکر) یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن. او گفت: لاتغضب: خشمگین مشو. یحیی فرمود: همین سه موعظه مرا کافی است (قال حسبی(
طبق روایت مسیحی: مسیح با گذاشتن این شرط، مانع از اجرای حکم سنگسار شده است. طبق روایت اسلامی که ذکر فرمودید: نه تنها حکم سنگسار لغو شده، بلکه حضرت یحیی نیز به پای موعظه آن مرد نشستند ...   در هر صورت این شرطهای سخت در اسلام پذیرفته شده. پس چطور این حکم لغو نشده است؟
بحث عصمت شهود نیست بلکه بحث عدالت آنها است پس لازم نیست شهود هیچ گناهی نکرده باشند بلکه گناه کبیره نکند و اصرار به صغیره هم نداشته باشد . و حدی هم به گردن او نباشد.
این که چهار نفری سرک بکشند تا تمام جزئیات رو ببینند خودش میشه گناه کبیره.   جدای از این موضوع، به دلیل غیر محتمل بودن این مشاهده، اگر چهار نفر ادعاش رو مطرح کنند احتمال دروغ و تبانی بیش از راستگویی میشه
با سلام ممنون میشم کارشناسان گرامی راهنمایی بفرمایند: 1- چطور با وجود این شرایط سخت، این حکم امکان اجرا پیدا می کنه؟ 2- چطور چهار نفر بدون این که مرتکب گناه کبیره شوند، می توانند تمام جزئیات رابطه را ببینند؟ 3- چطور می توان مطمئن شد که تبانی و دروغ در میان نبوده است؟ به خصوص که مشاهده واقعی این موضوع غیر محتمل است و بنابراین، دروغ بودن ادعا می تواند محتمل تر از راست بودنش باشد.
طبق روایت مسیحی: مسیح با گذاشتن این شرط، مانع از اجرای حکم سنگسار شده است طبق روایت اسلامی که ذکر فرمودید: نه تنها حکم سنگسار لغو شده، بلکه حضرت یحیی نیز به پای موعظه آن مرد نشستند ... در هر صورت این شرطهای سخت در اسلام پذیرفته شده. پس چطور این حکم لغو نشده است؟
با سلام این طور نیست که به خاطر این روایت حکمی وضع یا برداشته شده باشد بلکه برای حکم سنگسار احادیث متعددی وارد شده که در بحث های روایی و فقهی کاملا به آن پرداخته می شود در ضمن هر دینی برای خود احکام مختص به خود را دارد و به صرف این که در یک دین حکم آن ملغی شده باید در دین دیگر هم ملغی شود از طرفی دین مسیحیت فعلی تحریف شده و نمی تواند معیار عمل دیگر ادیان باشد
این که چهار نفری سرک بکشند تا تمام جزئیات رو ببینند خودش میشه گناه کبیره.
بله مشکلی کار همین جاست؛ اگر این چهار نفر از راه تجسس و نگاه در حریم خصوصی دیگران به این مشاهدات رسیده باشند از عدالت می افتند و حد قذف جاری می شود این مطلب نشان می دهد این بحث شهادت 4 عادل آنجا صادق خواهد بود که فرد زانی و زانیه این عمل شنیع را در ملا عام انجام دهند که به صورت عادی جهار نفر عادل آن را با جزئیات ببینند اینجاست که حد رجم جاری می شود  در حقیقت این حد برای مواردی است که زنا کاران می خواهند حرمت جامعه را شکسته و عمل شنیع خود را در ملا عام انجام دهند  
ممنون میشم کارشناسان گرامی راهنمایی بفرمایند: 1- چطور با وجود این شرایط سخت، این حکم امکان اجرا پیدا می کنه؟ 2- چطور چهار نفر بدون این که مرتکب گناه کبیره شوند، می توانند تمام جزئیات رابطه را ببینند؟ 3- چطور می توان مطمئن شد که تبانی و دروغ در میان نبوده است؟ به خصوص که مشاهده واقعی این موضوع غیر محتمل است و بنابراین، دروغ بودن ادعا می تواند محتمل تر از راست بودنش باشد.
عرض کردم در حقیقت این حکم برای موارد خاصی است که فرد این جرات را به خود داده که در ملا عام این کار را بکند و این حکم از یک جهت خیلی سنگین است(رجم) و از یک طرف خیلی سخت اثبات می شود این سبب می شود که زانی هیچ گاه خود را در امان از چشم های بینای عدول جامعه نبیند و از این عمل شنیع خود داری کرده و یا حد اقل آن را علنی نکند و در واقع این حکم یک محافظ و سد در مقابل این عمل است بیشتر از این که خود عملیاتی شود.   اما درباره تبانی عرض کردم که حد قذف و سخت گیری قاضی در پذیرش ادعای شهود ، عادتا این تبانی را منتفی می کند چرا که اولا افرادی که در جامعه معروف به عدل هستند کمتر پیش می آید که چهار نفر با این شرایط با هم بر کذب تبانی کنند ثانیا این افراد چون آبرو دار های جامعه هستند حد اقل از آبروی خود می ترسند که ادعای دروغ بکنند ثالثا حد قذف و سخت گیری های قاضی و بیان جزئیات تبانی را به حد صفر می رساند.
شعیب said in طبق روایت مسیحی: مسیح با
از طرفی دین مسیحیت فعلی تحریف شده و نمی تواند معیار عمل دیگر ادیان باشد
روایات مسیحی ذکر می کنند که مسیح، شرط فرموده اند که فردی که اولین سنگ را می زند نباید گناهی مرتکب شده باشد. اما همین شرط در اسلام هم وارد شده. این می تونه نوعی تایید بر اون روایت باشه.
با توجه به فرمایش شما، فقط زنا در ملا عام قابل اثباته. اما آیا تمام کسانی که به خاطر زنا مجازات شده اند، در ملاء عام این کار را انجام داده اند؟   حتی اثبات زنا در ملاء عام هم نیازمند اینه که چهار نفر واجد شرایط در آنجا باشند و هر چهار نفر هم بروند نزدیک و سرک بکشند و تمام جزئیات را ببینند و به خاطر بسپارند و طوری هم این کار را انجام دهند که دچار گناه کبیره نشوند. وگرنه اگر حتی یکی از این چهار نفر دو سه متر فاصله داشته باشه یا خیلی با دقت نگاه نکنه، دیگه امکان اثباتش نیست.
با سلام
روایات مسیحی ذکر می کنند که مسیح، شرط فرموده اند که فردی که اولین سنگ را می زند نباید گناهی مرتکب شده باشد. اما همین شرط در اسلام هم وارد شده. این می تونه نوعی تایید بر اون روایت باشه.
خیر همجنین شرطی در اسلام نیست آنچه که در اسلام هست این است که کسی که حدی از حدود الهی به گردن اوست نمی تواند در سنگسار شرکت کند (تحریر الوسیله، ج ‌2، ص 466، م 3؛ فیاض ، محمد اسحاق ، رساله توضیح المسائل، ص 655، قم، مجلسى، چاپ اول، 1426ق.) در اسلام جایی نداریم کسی که گناه کرده نمی تواند حد بزند چرا که هیچ افراد جامعه که همه معصوم نیستند و غیر از معصومین همه  در حد خود گناه کرده اند اما آن گناهی که مانع از شرکت فرد در سنگسار می شود گناهی است که موجب حد باشد.
با توجه به فرمایش شما، فقط زنا در ملا عام قابل اثباته. اما آیا تمام کسانی که به خاطر زنا مجازات شده اند، در ملاء عام این کار را انجام داده اند؟
بله زنایی که با شهادت شهود ثابت می شود (نه زنایی که به اقرار فرد ثابت می شود) در حالتی است که در ملا عام صورت بگیرد نه این که در محیط شخصی و خصوصی که حریم افراد است صورت بگیرد که در این صورت شهود اگر از روی تجسس و نقض حریم خصوصی مشاهده کرده باشند شهادتشان باطل است چون از عدالت افتاده اند و همه حد قذف می خورند. البته ملا عام فقط این نیست که کسی در میدان عمومی شهر این کار را بکند!! بلکه در جایی خلوت که گمان  می کرده که کسی عبور نمی کند ولی محیط عمومی هم محسوب می شود ملا عام دانسته می شود. در روایت هست که پیامبر (ص) و امام علی(ع) در مسجد نشسته بودند فردی وارد شد به پیامبر عرض کرد در فلان خرابه زن و مردی مشغول زنا هستند نه این که بخواهد شهادت بدهد بلکه می خواست که خبر وقوع را بدهد پیامبر حضرت علی را فرستادند که خبری بیاورد حضرت به درب خرابه که رسیدند چند بار بلند گفتند یا الله یا الله !! بعد چشمان را بستند و وارد خرابه شدند و دست به دیواره خرابه گرفتند و وارد و خارج شدند به محضر پیامبر اکرم رسیدند عرض کردند یا رسول الله من چیزی ندیدم. و پیامبر آن مرد را به خاطر تجسس تادیب و امام علی را به خاطر عدم تجسس و عیب پووشی تحسین کردند. ببینید در جامعه اسلامی مهم این است جلو شیوع این گناه گرفته شود چه شیوع آن با تبلیغ در ملا عام باشد که وضیفه شهود این است که بر علیه آن شهادت بدهند و چه این که این شیوع به بر ملاکردن اسرار مردم باشد که آن را هم با حد قذف جلو گیری کرده اند.  
حتی اثبات زنا در ملاء عام هم نیازمند اینه که چهار نفر واجد شرایط در آنجا باشند و هر چهار نفر هم بروند نزدیک و سرک بکشند و تمام جزئیات را ببینند و به خاطر بسپارند و طوری هم این کار را انجام دهند که دچار گناه کبیره نشوند. وگرنه اگر حتی یکی از این چهار نفر دو سه متر فاصله داشته باشه یا خیلی با دقت نگاه نکنه، دیگه امکان اثباتش نیست.
خیر اینگونه نیست . افراد مومن در جامعه اسلامی این تعهد را باید داشته باشند که اگر چنین عمل شنیعی در ملا عام رخ داد به گونه ای که این کار باعث ترویج فحشا شود این افراد مومن این واقعه را که مشاهده کرده اند را به حاکم اسلامی گزارش کنند تا با مجازات سخت عاملان آن ، از این عمل شنیع جلوگیری شود. رویت این کار هم نیاز به آن دقت هایی که شما فرمودید ندارد بلکه همین که وضعیت زانی و زانیه مشخص باشد کفایت می کند  
افراد مومن در جامعه اسلامی این تعهد را باید داشته باشند که اگر چنین عمل شنیعی در ملا عام رخ داد به گونه ای که این کار باعث ترویج فحشا شود این افراد مومن این واقعه را که مشاهده کرده اند را به حاکم اسلامی گزارش کنند تا با مجازات سخت عاملان آن ، از این عمل شنیع جلوگیری شود.
طبق روایتی که فرمودید، حضرت علی (ع ) عیب پوشی فرمودند و مورد تحسین پیامبر قرار گرفتند.
رویت این کار هم نیاز به آن دقت هایی که شما فرمودید ندارد بلکه همین که وضعیت زانی و زانیه مشخص باشد کفایت می کند
میزان دقت در روایات مشخص شده. سرمه و سرمه دان ...
بله زنایی که با شهادت شهود ثابت می شود (نه زنایی که به اقرار فرد ثابت می شود) در حالتی است که در ملا عام صورت بگیرد نه این که در محیط شخصی و خصوصی که حریم افراد است صورت بگیرد که در این صورت شهود اگر از روی تجسس و نقض حریم خصوصی مشاهده کرده باشند شهادتشان باطل است چون از عدالت افتاده اند و همه حد قذف می خورند.
پس رابطه خصوصی فقط در صورت اقرار دو طرف مجازات دارد.
طبق روایتی که فرمودید، حضرت علی (ع ) عیب پوشی فرمودند و مورد تحسین پیامبر قرار گرفتند.
در واقع امام علی از ترویج یک فحشا در جامعه جلوگیری کردند چرا که عده ای از مردم در مسجد منتظر بودند ببینند که آیا در مدینه النبی کسی این جرأت را به خود داده که خط قرمز ها را رد کند و عمل شنیع زنا را انجام دهد یا نه! در واقع بر ملا کردن آن سری که در خرابه اطراف شهر صورت گرفته بود باعث ترویج این فحشا می شد . این روایت و نقل تاریخی این را می رساند که مهم برای خدای تعالی و حاکم اسلامی این است که فحشا در جامعه ترویج نشود پس خواسته است که سر ها فاش نشود چرا که سر تا وقتی سر است باعث ترویج نمی شود بلکه وقتی کار شنیع در ملا انجام شد باعث ترویج می شود. اصل مهم در همه حدود الهی پیش گیری است نه مچ گیری. با این حرکت امام علی(ع) دو هدف انجام شد یکی فرد زانی را متوجه کرد که دستگاه حاکمه اسلامی بر همه اوضاع احاطه دارد ثانیا از ترویج زنا جلوگیری کرد. اصل مهم را رد حدود یادتان نرود: پیش گیری نه مچ گیری  
میزان دقت در روایات مشخص شده. سرمه و سرمه دان ...
بله ؛ قبلا هم عرض شد این دقت برای جلوگیری از توهم زنا است یعنی به صرف این که یک زن و مرد حتی به صورت برهنه در جایی کنار هم باشند دلیل بر زنای آنها نمی شود بلکه باید عملیات زنا کاملا مورد رویت شهود باشد به عبارت فنی تر شهادت از روی حس باشد نه از روی حدس. و این شهادت حسی گر چه کم رخ می دهد ولی امکان آن هست و مخل به عدالت هم نیست. این نکته مهم را باز هم تکرار می کنم: این حدود و نحوه شهادت آن به گونه ای طراحی شده که از هر جنبه ای بازدارنده باشد هم برای فرد خاطی هم برای شهود. این قدر حد و مجازات این عمل بزرگ قرار داده شده (رجم) که هر چند با شرایط سخت برای شهود اثبات آن سخت می شود ولی برای فردی که تصمیم به این کار هم گرفته بسیار بازدارنده است.
پس رابطه خصوصی فقط در صورت اقرار دو طرف مجازات دارد.
بله. البته اقرار هر کدام از آنها می تواند موجب حد برای خود آن فرد نیز بشود. و این اقرار هم شرایط سختی دارد همان طور که شهود باید 4 نفر باشند اقرار هم باید چهار بار باشد. و در صورت اقرار اگر فرد توبه کرد توبه او پذیرفته می شود.
جمع بندی پرسش: بر اساس فقه اسلامی برای اثبات زنا باید چهار مرد یا سه مرد و دو زن شهادت به زنای شخص گناهکار بدهند. 1.حال از کجا می توان مطمئن بود که مثلا یکی از مردان با دوستان خود داستانی طراحی کنند و با گفتن یک داستان واحد از یک زن بی گناه زانیه ساخته نشود؟با توجه به این که شهادت شهود هم در یک جلسه رخ می دهد حتی اگر از قبل هم داستانی نداشته باشند نفر اول هرچه بگوید نفرات بعدی می توانند آن را تکرار کنند.حتی ممکن است یکی از آنها نشانه ای از بدن زن دیده باشد مانند خال بر روی بدن و آن را هم به عنوان نشانه به بقیه گفته باشد. 2.آیا پس از آن که با شهادت چهار شاهد حکم حد بر زنی لازم شد آیا می تواند به طریقی ادعای دروغ بودن حرف شهود را بکند و خود را نجات دهد.   پاسخ: اگر به شرایط شهادت بر زنا، دقت شود مشخص می شود که حاصل شدن این شرایط برای افراد بسیار کمی محقق می شود و احکام دین در این رابطه به گونه ای طراحی شده است که کمتر کسی جرأت می کند که چنین ادعایی نموده و حتی اگر هم حقیقتی در میان باشد شهادت بدهد. در حدیثی از امام صادق(علیه السلام) و در گزارش ایشان از یکی از قضاوت های حضرت علی(علیه السلام) حساسیت موضوع شهادت بر زنا را می بینیم: «عن جَعْفَرٍ عَنْ اَبِیهِ عَنْ عَلِیٍّ فِی ثَلَاثَهٍ شَهِدُوا عَلَی رَجُلٍ بِالزِّنَا فَقَالَ عَلِیٌّ اَیْنَ الرَّابِعُ قَالُوا الْآنَ یَجِیءُ فَقَالَ عَلِیٌّ علیه السلام حُدُّوهُمْ»؛ سه تن نزد امیرالمومنین(علیه السلام) بر علیه شخصی به زنا شهادت دادند. حضرت فرمود چهارمین شاهد کجاست؟ گفتند: اکنون می آید. حضرت فرمان داد آن سه شاهد را حدّ قذف زدند.(1) در اینجا می بینیم که صرف وجود چهار شاهد برای زنا کفایت نمی کند و برای اثبات این جرم بایستی همه آنها در یک زمان نیز نزد قاضی حاضر باشند. یکی از شرایط شهود برای ثابت شدن زنا ، عدالت شهود است یعنی چهار مرد عادل یا سه مرد و دو زن عادل؛ و این شهادت باید بوده باشد و یا ثابت شود یعنی چهار مردی که در بین مردم به این شهرت دارند که گناه کبیره نمی کنند و بر گناه صغیره اصرار ندارند. و اگر یکی از این شهود هم عدالتش در محکمه اثبات نشود نه تنها این شهادت به هم می خورد بلکه حد قذف هم برای همه آنها ثابت می شود یعنی همه آن شهود هر کدام 80 ضربه شلاق می خورند و تا ابد هم هیچ شهادتی از آنها دیگر پذیرفته نیست. به نظر شما آیا امکان دارد 4 مرد عادل که در جامعه مشهور به عدل هستند پیدا شوند و علیه یک زن بی گناه توطئه کنند؟ آیا همچین فرضی امکان عرفی دارد؟ از طرفی این 4 فرد باید به صراحت قضیه زنا را به یک شکل تعریف کنند و حاکم اسلامی برای این که از صحت سخن آنها مطمئن شود می تواند آنها را از هم جدا کرده و به صورت جداگانه به صورتی که دیگری چیزی نشنود از آنها جزئیات زنا را سوال کند؛ مثلا این که در چه ساعتی بوده آیا زنا کار شما را دیده است یا نه؟ و از این دست سوالات که واقعیت برای قاضی مشخص شود. این قضیه شهادت بر زنا آنقدر در نزد خدای متعال بزرگ و سنگین است که در آن بسیار سخت گیری کرده است: «وَ الَّذینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ یَاْتُوا بِاَرْبَعَهِ شُهَداءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمانینَ جَلْدَهً وَ لا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهادَهً اَبَداً وَ اُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛ و کسانى که زنان پاکدامن را متّهم مى کنند سپس چهار شاهد [بر مدّعاى خود] نمى آورند آنها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادت شان را هرگز نپذیرید و آنها همان فاسقانند.(2) توضیح بیشتر: در مورد كيفيت شهادت بر زنا روايات متعدد آمده است: امام صادق (عليه السلام ) فرمودند: «لَا يُرْجَمُ الرَّجُلُ وَ الْمَرْأَةُ حَتَّي يَشْهَدَ عَلَيْهِمَا أَرْبَعَةُ شُهَدَاءَ عَلَي الْجِمَاعِ وَ الْإِيلَاجِ وَ الْإِدْخَالِ كالْمِيلِ فِي الْمُكحُلَة». مرد و زني كه داراي همسر هستند و مرتكب زنا شده اند، سنگسار نمي شوند. مگر اينكه 4 نفر مرد، علاوه بر نزديكي، دخول و خروج را مانند داخل و خارج شدن ميله سرمه در سرمه دان ديده باشند و شهادت دهند».(3) در مورد شرط عدالت شاهد بايد گفت عادل يعني مسلماني كه مرتكب گناه كبيره نمي شود و بر گناه صغيره نيز اصرار ندارد. دقت داشته باشيد كه تجسس، چشم چراني، نظر به عورت نامحرم و ورود غيرقانوني به ملك ديگري... ، هر كدام اينها از گناهان مسلم است! كه شخص را در معرض سقوط از عدالت قرار داده يا زمينه جرح گواهان را از نظر دادگاه ايجاد مي كند. با توجه به اينكه همواره از تجسس نهي، و اين امر به منزله گناه ذكر شده است، و بالاتر از همه نگاه به فرج و آلت تناسلي ديگران از مسلم ترين گناهان است، مي توان نتيجه گرفت معمولاً حصول چنين شرايطي براي تحقق شهادت، بسيار نادر است. به طور معمول، بسيار كم اتفاق مي افتد كه چهار شاهد به طور همزمان، عملي را كه معمولاً در خفا واقع مي شود، ببينند. به ويژه اينكه شاهد بايد عادل باشد و شهادت او در ضمن تجسس و نگاه كردن به فرج ديگران كه خود از گناهان مسلم است و معمولاً سبب خروج از عدالت است، محقق نمي شود. مگر آنكه زناكار (مرد يا زن) نه تنها قصد لذت جويي و زنا را داشته باشد، بلكه قصد اشاعه فحشا و علني كردن گناه خويش يا هتك حرمت و حيثيت و... داشته باشند.مجازات هاي حدي عملا براي شكل هنجارشكن اين جرائم پيش بيني شده است. احراز شرایط شهود در زنا آن قدر مشکل است که امام علی(علیه السلام) می فرماید: «لَا أَكونُ أَوَّلَ الشُّهُودِ الْأَرْبَعَةِ أَخْشَي الرَّوْعَةَ أَنْ يَنْكلَ بَعْضُهُمْ فَأُجْلَد. در صورتي كه شاهد زنا باشم، هرگز حاضر نيستم كه اوّلين شخص شهود باشم. زيرا خوف آن دارم كه بعضي از شهود از اداي شهادت امتناع كنند و من تازيانه قذف بخورم».(4) روايات متعددي وجود دارد كه شهادت شوهر حتي اگر عادل و باتقوا باشد، در اثبات حكم زناي محصنه قبول نمي شود. بسياري از فقيهان بر اساس اين روايات فتوا داده اند. بر اين اساس، اگر سه نفر شهادت دهند يا چهار نفر كه يكي از شهود، شوهر زن است شهادت دهد، نه تنها زناي محصنه اثبات نمي شود، همه شهود به شدت مجازات مي شوند. «عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا ـ عليه السلام ـ فِي أَرْبَعَةٍ شَهِدُوا عَلَي امْرَأَةٍ بِالزِّنَا أَحَدُهُمْ زَوْجُهَا ـ قَالَ يُلَاعِنُ الزَّوْجُ وَ يُجْلَدُ الْآخَرُونَ. امام صادق (عليه السلام) در مورد شهادت چهار نفر كه يكي از آنها همسر زناكار است فرمودند: همسر زن بايستي مراسم لعان برپا كند و بقيه شاهدان شلاق زده مي شوند».(5) در روايت ديگري امام صادق (عليه السلام ) اضافه مي كنند كه «بين زن و شوهر تا ابد جدايي برقرار مي شود و هرگز به هم حلال نمي شوند».(6) با توجه به وضعيت سخت گيرانه اي كه احكام اسلامي براي اثبات زنا به وسيله گواهي شهود در نظر گرفته است، مشخص مي شود اهتمام حداكثري آن است كه گناهان شنيعي مثل زنا تا حد امكان ظهور اجتماعي نيابد و با اغماض و قاطعيت، مسير تربيت و اصلاح اجتماعي ايجاد شود. بازدارندگي هدف اصلي مجازات ها در نظام هاي كيفري است. از مطالب فوق کاملا واضح است که اولا به علت وجود شرط عدالت و ثانیا ابراز تمام جزئیات زنا در هنگام شهادت ، تبانی عادتا محال می باشد و اگر در موارد بسیار نادر هم این اتفاق بیافتد نمی تواند قانون عالی و جامع شهادت زنا را زیر سوال ببرد. پی نوشت ها: 1) کلینی، الکافی، اسلامیه، تهران، 1408 ج 7، ص 210. 2) نور:4. 3)طوسی،تهذیب الاحکام، اسلامیه، تهران، 1365، ج10، ص 4. 4) عاملي، حر، وسائل الشیعه، آل البیت، قم، 1416، ج28، ص28. 5) همان، ج 22، ص432. 6) همان، ج 22، ص432.  
موضوع قفل شده است