جمع بندی احساس مردان در برابر غیرت زنان!

این هم بنده که ذکر کردم معنای عشق مطلق بود

سلام علیکم
باعرض ادب و احترام به محضر شما کاربر گرامی و محترم

"حقيقت عشق متعلق به عالم ماده نيست ؛ بلكه مربوط به كمال مطلق است كه هيچ نقص و عيبى در او راه ندارد. انسان بالفطره عاشق خدا و طالب او است . اصولاً زمينه عشق به انسان و موجود زميني، براى عشق الهى و رسيدن به محبوب مطلق است. موجودى مى‏تواند معشوق حقيقى انسان قرار گيرد كه هر چه از او مشاهده مى‏كند، زيبايى و كمال باشد . هيچ نقص، عيب و بدى در او وجود نداشته باشد . چنين موجودى جز خداوند متعال نيست. با توجه به اين موضوع، عشق انسان به موجودات مادى، عشق حقيقى نيست، بلكه عشق مجازى است؛ زيرا جز خدا هيچ موجودى قابليت معشوق بودن را ندارد . انسان عاشق، خود به اين مطلب واقف است كه معشوق مجازى او، عيب‏هاى فراوانى دارد ؛ اما از طرفى بعضى از كمالات و زيبايى‏ها را در او مى‏بيند كه در حقيقت برگرفته از جمال و كمال محبوب حقيقى است .به عشق ورزيدن هم نياز دارد. اين جا است كه به معشوق خيالى رو مى‏كند و به او عشق مى‏ورزد؛ اما چون به وصال مي‌رسد، عشق فروکش مي‌کند ؛ زيرا آنچه او به آن عشق مى‏ورزيد، کمالي بود که فروکش نمي کند، در حالي که معشوق او چنين نيست. از اين رو فقط در عشق به خداى متعال است . انسان پس از وصول و مشاهده، نه تنها عشقش فروكش نمى‏كند، بلكه بيش تر مى‏شود؛ زيرا هر چقدر انسان به خدا نزديك‏تر مى‏شود، كمال و جمال بيش ترى مشاهده مى‏كند.
عشق حقيقي از منظر دين، خداوند كمال محض، جمال مطلق، داراي برترين وصف ها، مبدأ عشق، اولين عاشق و الهام كننده عشق است . همه هستي آيت، نشانه و مظهر اويند؛ از او سرچشمه گرفته، به سوي او روان هستند . آدمي كمال جو و زيبايي طلب بوده، حقيقتش از روح خدا است، از آن منزل نزول كرده و به سوي او باز خواهد گشت. انسان داراي روحي است كه ظهور و جلوه صفات حق است . عشق حقيقي عبارت است از "قرار گرفتن موجودي كمال جو (انسان ) در جاذبه كمال مطلق (خداوند متعال )؛ پروردگاري جميل مطلق، بي نياز، يگانه، داناي اسرار، توانا، قاهر و معشوقي كه همه رو به سوي او دارند و او را مي‌طلبند.
عشق حقيقي و راستين ، تنها به كمال محض و زيبايي مطلق توجه دارد. تنها او را مي خواهد و مي جويد. اين عشق ، التيام بخش ، رام كننده ، صبر آور، انس برانگيز، رضايت بخش ، نيروزا، طلب آور، درهم شكننده خودپرستي ، سرورانگيز، نشاط آور، پايا و پوياست . اين عشقي است كه وصالش ، مقتل عاشق است ،نه مسلخ وي ؛ يعني هنگام وصال ، عاشق قامت بر كشيده ، قيامت به پا مي كند . عشقش زنده تر و فعال تر مي گردد، نه آن كه سرد و خاموش شود. در اين عشق ، عاشق وجود خود را در مقابل معشوق از دست مي دهد
جمله معشوق است و عاشق پرده اي زنده معشوق است و عاشق مرده اي
بنابراين عشق حقيقي تنها عشق به خدا است، زيرا هر چيزي غير او زايل شدني و از بين رفتني و داراي عيب و نقص است ؛ بنابراين هر چيز غير او نمي توان معشوق واقعي باشد .چون ناقص است و كمال مطلق نيست، در حالي كه در عشق، معشوق هيچ عيب و نقص ندارد. هر چيز غير او زوال پذير است و عارفان گفته اند : آنچه كه نپايد، دلبستگي را نشايد. همانند داستان حضرت ابراهيم (ع) كه فرمود :
آن چيز كه افول و غروب مي‌كند و از بين مي‌رود، دوست نمي دارم.
پس بايد عشق پايدار و جاودانه باشد و آن عشق به خدا است كه هميشگي و پايدار است . البته در سايه اين عشق، عشق به مظاهر جمال
و زيبايي او، مانند زن و فرزند و گل و درخت و طبيعت و... معنا مي‌يابد.
به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست
تا انسان از خودپرستي، نفس‌پرستي و بت‌پرستي کهن و مدرن رها نشود و در منزل «عبوديت و بندگي» سکني نگزيند، عشق را نمي‌فهمد و عاشق نگشته است."

منبع:http://www.pasokhgoo.ir/node/17071

یازهرا(س)

من فقط زمانی توهین میکنم که به خودم و جنسم توهین بشه
شما جلوی منبع توهینو بگیر من بشخصه لال ازین دنیا میرم
جامعه مرد سالار دیده بودیم
فروم مردسالار ندیده بودیم
چیکار کنیم خب جهان سومی هستیم

با سلام ..تاپیکهای قبلی من رو هم بخونید ابدا منظورم عشق حقیقی حق تعالی نبود

عرفانی حرف نزنید
عشق در اصل لغتش هم در همون معنای محبت شدید بین مرد و زن به کار می‌رفته و این تقسیم‌های عشق به حقیقی و مجازی و ... من در آوردیه! و اتفاقا به کار بردنش درباره خدا درست نیست و هیچ جا در آیات و روایات برای خدا از این تعبیر استفاده نشده و حتی بعضی روایات خلافش اومده:

عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْعِشْقِ‏ قَالَ قُلُوبٌ خَلَتْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ حُبَّ غَيْرِهِ

خدا بين زن و مرد هم مودت قرار داده است. اين به دو معنا است. اول اينکه اگر به همديگر محبت پيدا کنند حتما به هم ابراز خواهند کرد دوم اين‌که اگر رابطه‌اي بين زن و مرد برقرار شد بايد به هم محبت‌شان را ابراز کنند. در روايت داريم که زن و مرد بايد قربان صدقه يکديگر بروند.

پناهيان به نامه امام(ره) به همسرشان اشاره کرد و ادامه داد: اين طور روابط از سفارشات دين اسلام است. رابطه عاطفي بين زن و مرد از جنس محبت ابراز شدني است. محبتي که بايد ابراز شود و با اين ابراز شدن تقويت شود.

گاهي اوقات محبتي از جنس مخالف در دل شخص مي‌افتد و نمي‌توان کاري کرد. اين محبت تا زماني که ابراز، تقويت و به معصيت نکشانده نشد، چيز بدي نيست. شخص نبايد به دليل وجود اين محبت خود را معصيت‌کار تلقي کند. حتي در روايات داريم اگر کسي محبت شخصي در دلش افتاد و از ابراز، ميدان دادن و عشوه‌ آمدن نابجا پرهيز کرد، در مقام شهدا وارد صحراي محشر مي‌شود. محبت بين زن و مرد بايد ابراز شود اما اخيرا اين محبت با کلمه‌اي به نام عشق اشتباه شده است.

حجت‌الاسلام پناهيان به معناي "عشق" در بعد عرفاني پرداخت و گفت: عشق در معناي عرفاني، خصوصا آنچه در زبان فارسي رواج پيدا کرده و معنايش عاطفه‌اي است که تمام دل انسان را تسخير کند. مصداقش رابطه عاطفي بين زن و مرد قرار گرفته است و عامل توليد بزرگترين نفرت‌ها و استرس‌ها در رابطه زن و مرد قرار گرفته است.

انسان ظرفيتي دارد که در ادبيات عرفاني به آن عشق و در ادبيات قرآني "اشدُ حبً..." (شديدترين محبت‌ها) مي‌گويند. اين شديدترين محبت‌ها هيچ‌گاه بين دو انسان به شکل معمولي و عادي شکل نمي‌گيرد. هيچ‌گاه ظرفيت رابطه زن و مرد در شديدترين رابطه عاطفي و عاشقي به جايي نمي‌رسد که بالاترين درجه و هيجان محبت را ايجاد کند. بين زن و مرد مي‌تواند بهترين رابطه‌ها را متصور شد اما عشق را نه!

آن عشقي که مي‌گويد:

به تيغ‌ام گر زند دست‌اش نگيرم
وگر تيرم زند منت پذيرم
عشقي که مي‌گويد:
گر از درت براني گر نزد خود بخواني
رو کن به هرچه خواهي، گل پشت و رو ندارد

اين عشق را نمي‌توان در رابطه بين زن و مرد متصور شد. رابطه زن و مرد در عاطفي‌ترين شکل‌اش اصلا اجازه گفتن چنين چيزي را نمي‌دهد: رو کن به هرکه خواهي گل پشت و رو ندارد.

رابطه زن و مرد اين است که هر دو براي هم و با هم باشند. عشقي که ما در ادبيات فارسي داريم در رابطه بين زن و مرد امکان داشتن، وجود ندارد. در برخي از حادثه‌ها و داستان‌پردازي‌ها فداکاري وجود دارد که البته اين فداکاري مي‌تواند در ر ابطه بين پليسي که براي نجات دادن کودکي اقدام مي‌کند و جانش را به خطر مي‌اندازد هم وجود داشته باشد.

عشق غربي يا توهم عاشقي!

کلمه عشق آسيب‌هاي زيادي به رابطه بين زن و مرد زده است. ابتدا بايد از اين قضيه آسيب‌زدايي کرد. اين آسيب هم نقشه صهيونيست‌ها است. در فرهنگ مسيحيت و جوامع ديگر اين وضعيت را پديد آورند که مفهوم عشق و عالي‌ترين نوع عاطفه را در رابطه بين زن و مرد ديده و تجلي كه خلاصه آن‌هم در رابطه جنسي باشد. اولين اثر مخرب آن ( که اگر در ابطه بين زن و مرد بالاترين عاطفه را انتظار داشته باشي) اين است كه در مقام برقراري ارتباط دچار اشتباه مي‌شويم.

وي با ذكر نكات بالا، يكي از مخرب‌ترين و بحران‌ آفرين‌ترين حالت رابطه بين دو جنس را انتظار برآورده شدن كمبود محبت‌ها دانست و تصريح كرد: بسياري از افراد رابطه عاطفي بين زن و مرد را محل ارضاء کمبودهاي عاطفي خود مي‌دانند. من در مقام مشاوره مواجه ‌شدم با جوان‌هايي که از همسر يا دوست خود انتظاراتي دارند که ناشي از کمبودهاي عاطفي‌شان در خانواده است. اين بحران آفرين است، در مقام انتخاب دچار انتخاب‌هاي عجولانه مي‌شوند، کسي را انتخاب مي‌کنند که حتي مورد پسندش هم نيست.

به خاطر کمبود عاطفه‌اي که دارد اولين جرقه‌هاي عاطفي، آتشي در جان‌اش مي‌اندازد که منجر به انتخاب نادرست مي‌شود. دومين عارضه اين است كه اولين جرقه‌هاي نامرادي منجر به ايجاد تنفر مي‌شود. مثل مردهايي که رابطه‌هاي عاطفي با زن‌ها برقرار مي‌کنند و بعد او را به دور مي‌اندازند.
وي در ادامه علت سرد شدن رابطه بين زن و مرد سرد در خانواده‌هاي مذهبي و بالا بودن آمار بالاي طلاق در كشور را اينطور عنوان كرد: آنها از يکديگر، بدون دليل، انتظار عشق را دارند. زن و مرد بايد به همديگر وفادار باشند، براي هم گرم شوند و دل‌لرزه بگيرند. اگر عشق يعني شديدترين محبتي که قلب انسان را احاطه مي‌کند، پس بايد براي عشق کلمه ديگري پيدا کرد تا زن و مرد وجودشان با يک عشق مشترک گرم شود. که عالي ترين نوع ارتباط اين است؛ هر دو چيزي را دوست داشته باشند که در حد پرستش به آن عشق بورزند. آيا اين دو عيب يکديگر را تا آخر عمر خواهند ديد؟ آيا از هم جدا خواهند شد؟
دومين آفت تصور اشتباه در رابطه عاطفي و عشق قرار دادن اين رابطه، اين است که توقعات زن و مرد از يکديگر زياد شده و زود هم از يکديگر متنفر و حتي بدون دعوا از هم جدا مي‌شوند. با تعابيري چون: رابطه من با تو سرد شده است، براي هم عادي شده‌ايم... چون برايش عادي شده بزرگترين اشتباه را انجام داده است. زيرا او براي هيجاني که با عشق اشتباه گرفته شده او ارتباط برقرار کرده است.

وي ادامه داد: در يک ازدواج و رابطه عاطفي متعادل، بين زن و مردي که کمبود محبت ندارند، جايگاه عشق را اشتباهي نگرفته اند، انتظار نابجا از عاطفه يکديگر ندارند، مشاهده مي‌شود كه آن‌دو چقدر زيبا به همديگر محبت دارند و از اين محبت لذت مي‌برند و مايه آرامش همديگر هستند. زن و مردي که در عين محبتي که به هم دارند نمي‌گويند: يا همه يا هيچ، يا عشق مرا تامين مي‌کني يا از کوچکترين عيب‌هاي تو نمي‌گذرم، يا بي‌عيب هم باشي از تو تنفر پيدا خواهم کرد! اين شيوه آدم‌هايي است که کمبود محبت دارند.

ادامه دارد...

[/SPOILER]
یازهرا(س)

سلام
علت اینکه مرد عملا سراغ کسی دیگر نمیرود این نیست که نمی خواهد تعدد خواهی را بلفعل کند بلکه میخواهد زن دوم را به اضافه زن خود داشته باشد(یعنی همون تعدد خواهی) و چون میبیند که با زن دوم زن اول را ازدست میدهد ... منصرف میشود

دوست عزیز ، هدف خانم "یارب" این بود که تفاوت محبت بین زن و شوهر و محبت بین بنده و خدا رو بیان کنن و این رو توضیح بدن که در رابطهء زن و شوهر ، نباید اون انتظار رابطهء بین خدا و بنده رو داشت ، چون اصولاً امکانش نیست. و از اونجایی که در بیان عمومی ، هر دوی این رابطه ها به اسم عشق در بین مردم جا افتاده ، بر همین اساس هم سعی شد از هم تفکیک بشن

((یعنی هدف فقط بیان یک قرارداد و پیش فرض بوده))

در نهایت ما علاقهء معمولی رو اینطور نام گذاری کردیم = دوست داشتن
و علاقهء شدید رو هم اینطور نام گذاری کردیم = عشق (که خانم "یارب" گفتن فقط مخصوص به خداست)
و محبت بین خدا و بنده رو که از بقیه بالاتر هست رو اینطور = عشق الهی (پسوند الهی رو میذاریم که با قبلی اشتباه نشه)

بنا هم نداریم که درست و غلط بودنش رو در این تاپیک مشخص کنیم چون اصلاً موضوع بحثمون نیست
حالا نمیدونم چرا برای شما اینقدر مهمه

سلام علیکم

"انسان ظرفيتي دارد که در ادبيات عرفاني به آن عشق و در ادبيات قرآني "اشدُ حبً..." (شديدترين محبت‌ها) مي‌گويند. اين شديدترين محبت‌ها هيچ‌گاه بين دو انسان به شکل معمولي و عادي شکل نمي‌گيرد. هيچ‌گاه ظرفيت رابطه زن و مرد در شديدترين رابطه عاطفي و عاشقي به جايي نمي‌رسد که بالاترين درجه و هيجان محبت را ايجاد کند. بين زن و مرد مي‌تواند بهترين رابطه‌ها را متصور شد اما عشق را نه! "(1)
...........
1- حجت‌الاسلام پناهیان
منبع : http://bayanmanavi.ir/post/153

یازهرا(س)

سلام
اما قبل از وصل این اتفاق (یعنی عشق)در خیلی از مرد و زنها افتاده و می افتد
وجود این همه اشعار و تصنیف های عاشقانه گواه این مطلب است که واقعا عشق بین مرد و زن وجود داره