جمع بندی آیا شکستن توبه ، از مصادیق عهدشکنی شمرده می شود؟

تب‌های اولیه

25 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا شکستن توبه ، از مصادیق عهدشکنی شمرده می شود؟

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:

نقل قول:


با سلام و خسته نباشید

من دختری هستم که وارد دهه چهارم زندگی خودم شدم و به دلایلی نتونستم ازدواج کنم. من هیچ وقت با هیچ نامحرمی وارد رابطه نشدم و سعی کردم نجابت خودم رو حفظ کنم همچنین دنبال خودارضایی نبودم. فیلمهای مبتذل هم نگاه نمی کنم.
اما در کنار همه اینها از یک مساله نتونستم متاسفانه خودم رو حفظ کنم و اون هم فکرهای جنسی هست که گاهی اوقات به ذهنم هجوم میاره. و بعد وقتی این افکار تموم میشه عذاب وجدان شدیدی وجودمو میگیره.
من با خدا عهد کردم که دست از این فکرها بردارم اما متاسفانه بعد از یه مدتی عهدم رو شکستم و دوباره اون فکرها شروع شدند. حالا با این توضیحاتی که دادم از کارشناس محترم سوالی داشتم:

آیا چون من دوباره رو به این افکار آوردم آیا مصداق کسانی حساب می شوم که عهدشکنی با خدا کرده اند؟( مثل اونهایی که توی قرآن مثال زده شده ، البته منظورم توبه نیست منظورم عهد و پیمان هست)

با تشکر





با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد حنیف


بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و ادب

وفاء از ريشه «وفي» و به معناي چيزي را به تمام و كمال رساندن است. حفظ و نگهداري پي درپي از چيزي را نيز، عهد گويند. در نتيجه، وفاي به عهد بدين معناست كه عهد بدون كم و كاست و مطابق وعده انجام شود. (۱)

این معنای عهد به طور عام است.

اما عهد بستن با معاهده ای که به لحاظ فقهی مسئولیت هایی را بر انسان بار می کند، متفاوت است. عهد در معنای خاص، دارای شرایطی ست که به خودی خود شامل توبه نمی شود.

به این معنا که با شکستن توبه، انسان درست است که به لحاظ عام و معنای کلیِ عهد، در حقیقت عهدشکنی کرده و طبق قول و قراری که با پروردگار بسته، عمل ننموده؛ اما آثار فقهی و شرعی ندارد؛ مگر اینکه غیر از توبه کردن، به صورت جداگانه یک عهد هم بسته باشد.


پی نوشت:
۱.
المفردات في غريب القرآن، حسين بن محمد راغب اصفهاني، ص ۸۷۸، ۵۹۱؛ قاموس قرآن، علي اكبر قرشي، ج۸، ص۲۳۰

با سلام و عرض ادب و احترام

خداوند همه گناهان به جز شرک جلی را در صورت توبه و اصلاح می بخشد...

حتی عهد شکنی ...

توبه کنید و به اصلاح خود بپردازید

ان شاء الله مورد رحمت خداوند قرار بگیرید...

در پناه او

شروحیل;974823 نوشت:
با سلام و عرض ادب و احترام

خداوند همه گناهان به جز شرک جلی را در صورت توبه و اصلاح می بخشد...

حتی عهد شکنی ...

توبه کنید و به اصلاح خود بپردازید

ان شاء الله مورد رحمت خداوند قرار بگیرید...

در پناه او

سلام علیکم

در صورت توبه صحیح و حقیقی، حتی شرک جلی هم قابل بخشش است.

حنیف;974825 نوشت:
سلام علیکم

در صورت توبه صحیح و حقیقی، حتی شرک جلی هم قابل بخشش است.

با سلام وعرض ادب

آن چه بنده دیده ام افرادی که شرک جلی را مرتکب میشوند (مانند شیطان) توبه نمیکنند ...
چراکه طبق آیات بر گوش و چشم ایشان پر ده ای افکنده می شود و دیگر نمی توانند فهم حقیقت کنند ...
پذیرفته شدن که دیگر ...

شروحیل;974827 نوشت:
با سلام وعرض ادب

آن چه بنده دیده ام افرادی که شرک جلی را مرتکب میشوند (مانند شیطان) توبه نمیکنند ...
چراکه طبق آیات بر گوش و چشم ایشان پر ده ای افکنده می شود و دیگر نمی توانند فهم حقیقت کنند ...
پذیرفته شدن که دیگر ...


علیکم السلام و رحمه الله
عرض ادب و احترام

شیطان (ابلیس رجیم) از این بحث جداست؛

اما در مورد انسان ها، درست است که گاهی و برخی گناهان باعث می شوند که انسان هرگز توفیق توبه و بازگشت پیدا نمی کند، اما «اگر» کسی توفیق توبه پیدا کرد، و توبه واقعی اتفاق افتاد، قطعا قابل بخشش بوده و خداوند غفارالذنوب است.

حنیف;974834 نوشت:
علیکم السلام و رحمه الله
عرض ادب و احترام

شیطان (ابلیس رجیم) از این بحث جداست؛

اما در مورد انسان ها، درست است که گاهی و برخی گناهان باعث می شوند که انسان هرگز توفیق توبه و بازگشت پیدا نمی کند، اما «اگر» کسی توفیق توبه پیدا کرد، و توبه واقعی اتفاق افتاد، قطعا قابل بخشش بوده و خداوند غفارالذنوب است.

[=namnak] پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) فرمود:

«دوست ندارم که دنیا و آنچه در آن است، به ازایِ این آیه از آنِ من باشد:

[=namnak]یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ...»[=namnak].

مردی گفت:ای پیامبر خدا! پس کسی که شرک ورزیده است

[آیا این آیه، شامل حال او هم می شود]؟

پیامبر (صلی الله علیه و آله) سکوت کرد و سپس سه بار فرمود:

بجز کسی که شرک ورزیده است».

(أبوبکر بیهقی، أحمد بن حسین، شعب الایمان، ج 9، ص 340 ٓ 341)

شروحیل;975121 نوشت:
[=namnak] پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) فرمود:

«دوست ندارم که دنیا و آنچه در آن است، به ازایِ این آیه از آنِ من باشد:

[=namnak]یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ...»[=namnak].

مردی گفت:ای پیامبر خدا! پس کسی که شرک ورزیده است

[آیا این آیه، شامل حال او هم می شود]؟

پیامبر (صلی الله علیه و آله) سکوت کرد و سپس سه بار فرمود:

بجز کسی که شرک ورزیده است».

(أبوبکر بیهقی، أحمد بن حسین، شعب الایمان، ج 9، ص 340 ٓ 341)

سلام

واقعا تعجب کردم جناب شروحیل

این احدایثی که آوردید توش توبه نیستش

یعنی پیامبر نگفته توبه هم کنه توبش قبول نیستش

شما یه حرفی زدی کارشناس مطلبتونو اصلاح کرد..قبول کن برادره من..

guest;975124 نوشت:

سلام

واقعا تعجب کردم جناب شروحیل

این احدایثی که آوردید توش توبه نیستش

یعنی پیامبر نگفته توبه هم کنه توبش قبول نیستش

با سلام

کسی که خودش رو شریک خدا قرار داده نمی تونه توبه حقیقی کنه...

این شرک جلی هست و با شرک خفی تفاوت داره ...

به آیات قرآن در مورد فرعون(که خودش رو خدا می دونست) هنگام غرق شدن مراجعه کنید

بنابر آیه‌ قرآنی (حَتَّی إِذا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لاإِلهَ إِلاَّ الَّذی آمَنَتْ بِهِ به نوا إِسْرائیلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمین فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ لِتَکُونَ لِمَنْ خَلْفَکَ آیَة)[1]،

«تا هنگامی که او در غرق شدن قرار گرفت،
گفت: «ایمان آوردم ، این‌که هیچ معبودی نیست،
جز کسی که بنی اسرائیل به او ایمان آورده‌اند؛
و من از تسلیم شدگان هستم.

آیا اکنون؟!
در حالی که به یقین نافرمانی می‌کردی
و از فسادگران بودی!
و امروز تو را با زره‌ات نجات می‌دهیم
تا برای کسانی که پس از تو هستند، نشانه باشی».

(بدن فرعون در فرانسه هست و دانشمندان تایید کردن که قبل از مومیایی شدن در دریا غرق شده)

که توبه میکنه اما توبه اون پذیرفته نمی شه...

این حرف بنده نیست حرف قرآن و احادیث هست...

«إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا[2]؛
نساء / 48 .
خداوند [هرگز] شرك را نمى‏ بخشد!
و پايين‏ تر از آن را براى هر كس [بخواهد و شايسته بداند] مى ‏بخشد.
و آن كسى كه براى خدا، شريكى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است‏.»

شروحیل;975125 نوشت:
با سلام

کسی که خودش رو شریک خدا قرار داده نمی تونه توبه حقیقی کنه...

این شرک جلی هست و با شرک خفی تفاوت داره ...

به آیات قرآن در مورد فرعون(که خودش رو خدا می دونست) هنگام غرق شدن مراجعه کنید

که توبه میکنه اما توبه اون پذیرفته نمی شه...

این حرف بنده نیست حرف قرآن و احادیث هست...

«إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا[2]؛
خداوند [هرگز] شرك را نمى‏ بخشد!
و پايين‏ تر از آن را براى هر كس [بخواهد و شايسته بداند] مى ‏بخشد.
و آن كسى كه براى خدا، شريكى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است‏.»

خوب گناه هستش..نگفته اگه توبه کرد توبش پذیرفته نیستش..

...؟

بپذیرید..الکی ایه و حدیث نیارید..

guest;975126 نوشت:

خوب گناه هستش..نگفته اگه توبه کرد توبش پذیرفته نیستش..

...؟

بپذیرید..الکی ایه و حدیث نیارید..

درست خوندید پست منو؟؟؟؟

فرعون توبه کرده اما توبش پذیرفته نشده...

یعنی شرک جلی حتی با توبه هم پذیرفته نمی شه

نجات پیدا کردن جسد فرعون هم طبق قرآن نشونه ای بر صحت این موضوع هست

همه گناه کاران لحظه مرگ به حقانیت وجود خدا پی می برن
اما دیگه فایده ای به حالشون نداره...

شروحیل;975128 نوشت:
درست خوندید پست منو؟؟؟؟

فرعون توبه کرده اما توبش پذیرفته نشده...

یعنی شرک جلی حتی با توبه هم پذیرفته نمی شه

نجات پیدا کردن جسد فرعون هم طبق قرآن نشونه ای بر صحت این موضوع هست

همه گناه کاران لحظه مرگ به حقانیت وجود خدا پی می برن
اما دیگه فایده ای به حالشون نداره...

چی دارید میگید..این ها چه ربطی به بحث داره..قبول کنید جمله شما نیاز به اصلاح داشت که کارشناس بهتون گفتش..

چرا فرافکنی میکنید و بحث رو میکشونید به توبه کردن یا نکرده فرعون ..یا اقسام توبه...

بعدشم فرعون هیچوقت توبه نکرد

اگر هم حرف های شما درست باشه ..مطلب تو پست اولتون نیاز به اصلاح داشت قبول کنید..

این حرف ها هیچ مشکلی رو حل نمیکنه شما داری حرفتو توجیه میکنی ..به نظرم شما با دقت مطلب های خودتونو بخونید.

شروحیل;975128 نوشت:
فرعون توبه کرده اما توبش پذیرفته نشده...

یعنی شرک جلی حتی با توبه هم پذیرفته نمی شه

نجات پیدا کردن جسد فرعون هم طبق قرآن نشونه ای بر صحت این موضوع هست

همه گناه کاران لحظه مرگ به حقانیت وجود خدا پی می برن
اما دیگه فایده ای به حالشون نداره...



عرض سلام مجدد

اینکه فرعون در آخرین لحظه توبه کرد و توبه اش پذیرفته نشد، نه به خاطر نوع گناه، بلکه به خاطر رسیدن اجل بود.

توبه در لحظه مرگ، پذیرفته نیست.


وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ... (1)
و کسانی که (تمام عمر) به اعمال زشت اشتغال ورزند تا آن‌گاه که یکیشان مشاهده مرگ کند در آن ساعت پشیمان شود و گوید: اکنون توبه کردم، توبه چنین کسی پذیرفته نخواهد شد...

به این نکته توجه بفرمایید که توبه از شرک یعنی ایمان آوردن به خدای یکتا.

و مگر اصل رسالت انبیاء و ارسال شریعت برای چیزی غیر از این بوده؟!
تمام انسان ها برای رسیدن به خداوند خلق شده اند. اگر کسی در زمانی به علت جهالت و نادانی، شریکی برای خدا قائل بود، ولی بعد از تحقیق و بررسی به اشتباهش پی برد و از گناهش توبه کرد، حتما بخشیده می شود؛ شک نکنید.

این وعده صریح خداوند در قرآن است:


«إِنَّ الَّذينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‏ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ إِلاَّ الَّذينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحيمُ؛ (2)
كسانى را كه دلايل روشن و هدايت‏ كننده ما را، پس از آن كه در كتاب براى مردم بيانشان كرده‏ ايم، كتمان مى‏ كنند، هم خدا لعنت مى كند و هم ديگر لعنت‏ كنندگان؛ مگر آن ها كه توبه كردند و به صلاح آمدند و آنچه پنهان داشته بودند، آشكار ساختند، كه توبه ‏شان را مى ‏پذيرم و من توبه‏ پذير و مهربانم»

بعد از اینکه قوم موسی در نبود او شرک ورزیده و به گوساله پرستی روی آوردند، خداوند به آنها فرمان داد که توبه کنند و وعده داد که توبه شان را خواهد پذیرفت.


«وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلى‏ بارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بارِئِكُمْ فَتابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ؛ (3)
و آن هنگام را كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، شما بدان سبب كه گوساله را پرستيديد، بر خود ستم روا داشتيد. اينك به درگاه آفريدگارتان توبه كنيد و يكديگر را بكشيد، كه چنين كارى در نزد آفريدگارتان ستوده‏تر است. پس خدا توبه شما را بپذيرفت؛ زيرا توبه‏ پذير و مهربان است»

این دعوت به توبه از شرک و گوساله پرستی است و وعده داده شده که با توبه گناه آنان آمرزیده می گردد.

اگر شکی هست در توبه و نوع آن است. هر کسی موفق به توبه حقیقی نمی شود؛ ولی اگر شد، حتما توبه اش پذیرفتنی ست، ولو اینکه گناهش شرک باشد.


پی نوشت ها:
1. سوره نساء، آیه 18
2. سوره بقره، آیات 159 و 160
3. سوره بقره، آیه 54

سلام

حنیف;975134 نوشت:
اینکه فرعون در آخرین لحظه توبه کرد و توبه اش پذیرفته نشد، نه به خاطر نوع گناه، بلکه به خاطر رسیدن اجل بود.

توبه در لحظه مرگ، پذیرفته نیست.


نمیتونیم اینجوری نتیجه بگیریم که چون خدا بهش وعده عذاب داده بود و فرعون بعد از داشتن فرصت های بسیار توبه و وعده عذاب الهی و برای فرار از غرق شدن توبه کرده که اصلش توبه نبوده..نجات خودش از غرق شدن بوده..؟

حنیف;975134 نوشت:

عرض سلام مجدد

اینکه فرعون در آخرین لحظه توبه کرد و توبه اش پذیرفته نشد، نه به خاطر نوع گناه، بلکه به خاطر رسیدن اجل بود.

توبه در لحظه مرگ، پذیرفته نیست.


وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ... (1)
و کسانی که (تمام عمر) به اعمال زشت اشتغال ورزند تا آن‌گاه که یکیشان مشاهده مرگ کند در آن ساعت پشیمان شود و گوید: اکنون توبه کردم، توبه چنین کسی پذیرفته نخواهد شد...

به این نکته توجه بفرمایید که توبه از شرک یعنی ایمان آوردن به خدای یکتا.

و مگر اصل رسالت انبیاء و ارسال شریعت برای چیزی غیر از این بوده؟!
تمام انسان ها برای رسیدن به خداوند خلق شده اند. اگر کسی در زمانی به علت جهالت و نادانی، شریکی برای خدا قائل بود، ولی بعد از تحقیق و بررسی به اشتباهش پی برد و از گناهش توبه کرد، حتما بخشیده می شود؛ شک نکنید.

این وعده صریح خداوند در قرآن است:


«إِنَّ الَّذينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‏ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ إِلاَّ الَّذينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحيمُ؛ (2)
كسانى را كه دلايل روشن و هدايت‏ كننده ما را، پس از آن كه در كتاب براى مردم بيانشان كرده‏ ايم، كتمان مى‏ كنند، هم خدا لعنت مى كند و هم ديگر لعنت‏ كنندگان؛ مگر آن ها كه توبه كردند و به صلاح آمدند و آنچه پنهان داشته بودند، آشكار ساختند، كه توبه ‏شان را مى ‏پذيرم و من توبه‏ پذير و مهربانم»

بعد از اینکه قوم موسی در نبود او شرک ورزیده و به گوساله پرستی روی آوردند، خداوند به آنها فرمان داد که توبه کنند و وعده داد که توبه شان را خواهد پذیرفت.


«وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلى‏ بارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بارِئِكُمْ فَتابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ؛ (3)
و آن هنگام را كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، شما بدان سبب كه گوساله را پرستيديد، بر خود ستم روا داشتيد. اينك به درگاه آفريدگارتان توبه كنيد و يكديگر را بكشيد، كه چنين كارى در نزد آفريدگارتان ستوده‏تر است. پس خدا توبه شما را بپذيرفت؛ زيرا توبه‏ پذير و مهربان است»

این دعوت به توبه از شرک و گوساله پرستی است و وعده داده شده که با توبه گناه آنان آمرزیده می گردد.

اگر شکی هست در توبه و نوع آن است. هر کسی موفق به توبه حقیقی نمی شود؛ ولی اگر شد، حتما توبه اش پذیرفتنی ست، ولو اینکه گناهش شرک باشد.


پی نوشت ها:
1. سوره نساء، آیه 18
2. سوره بقره، آیات 159 و 160
3. سوره بقره، آیه 54

با سلام

در این آیات هیچ اشاره ای به مشرک بودن قوم موسی نشده...

عبارت (( شما بدان سبب که گوساله را پرستیدید )) به معنی ایه اضافه شده ... و در خود آیه نیست

گناه پیروان موسی عجله کردن بوده ( خطاب به کسانی هست که به جای خودسازی درخواست تعجیل دارن )

تا جایی که بنده اطلاع دارم شرک جلی این هست که فرد خودش رو شریک خدا بدونه ...

حتی بت پرستی هم چیزی مثل توسل هست (با وسیله نادرست)
و تا جایی که من میدونم شرک جلی محسوب نمیشه
چون از روی جهل هست

آیا مشرکی مثل فرعون رو می تونید مثال بزنید که توبه کرده باشه و توبش پذیرفته شده باشه...؟

آیات و روایاتی رو که به این قضیه اشاره می کنن که شرک بخشیده نخواهد شد چجور توجیه می کنید...؟؟؟
دقت کنید می گن شرک بخشیده نمی شه ... یعنی فرد درخواست بخشش میکنه اما بخشیده نمیشه...
وقتی فرد توبه نکرده باشه که نیاز به قبول شدن بخشش نداره

شروحیل;975157 نوشت:
با سلام

در این آیات هیچ اشاره ای به مشرک بودن قوم موسی نشده...

عبارت (( شما بدان سبب که گوساله را پرستیدید )) به معنی ایه اضافه شده ... و در خود آیه نیست

گناه پیروان موسی عجله کردن بوده ( خطاب به کسانی هست که به جای خودسازی درخواست تعجیل دارن )

علیکم السلام و رحمه الله

یعنی شما می فرمایید پرستش گوساله به جای پروردگار یکتا شرک نیست؟!

شروحیل;975157 نوشت:
تا جایی که بنده اطلاع دارم شرک جلی این هست که فرد خودش رو شریک خدا بدونه ...

"شرک" در لغت به معنای نصیب (سهم) قراردادن و در اصطلاح قرآن، مراد از شرک، شریک و مثل و مانند قراردادن برای خداوند متعال است و در مقابل "حنفیت" است. "حنیف" یعنی میل به استقامت و اعتدال، و از آن جا که پیروان توحید خالص، از شرک روى گردان شده و به این اصل اساسى متمایل مى‏ شوند، به آنها حنیف گفته مى ‏شود.

قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ؛ بگو آرى پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده است دينى پايدار آيين ابراهيم حق‏گراى و او از مشركان نبود (۱)

و شرک جلی به این معناست که کسی به وضوح و روشنی موجودی غیر از پروردگار یکتا را خالق و موثر در عالم دانسته، او را عبادت کرده و اعمال و مناسک خاصی برایش انجام دهد. این آشکارترین جلوه شرک و همان «شرک جلی» ست.

در مورد شرک و انواع آن اگر برایتان ابهامی هست، در انجمن کلام و عقائد مطرح بفرمایید.


پی نوشت:
۱. سوره انعام، ۱۶۱



شروحیل;975157 نوشت:
حتی بت پرستی هم چیزی مثل توسل هست (با وسیله نادرست)
و تا جایی که من میدونم شرک جلی محسوب نمیشه
چون از روی جهل هست

در مورد بت پرستان علامه طباطبائی (ره) می فرمایند:
«آنان متوسل به درگاه خدا مى ‏شوند، ولى تقرب و عبادت را نسبت به ملائكه و جن و اولیاى انس انجام مى‏ دهند، و عبادت خداى را ترك مى‏ كنند، نه او را عبادت مى ‏كنند و نه به او امیدوارند و نه از او بیمناك، بلكه همه امید و ترسشان نسبت به وسیله است، و لذا تنها وسیله را عبادت مى‏ كنند، و امیدوار رحمت وسیله و بیمناك از عذاب آن هستند. آنگاه براى تقرب به آن وسیله، كه به زعم ایشان یا ملائكه است و یا جن و یا انس، متوسل به بتها و مجسمه‏ ها شده خود آن خدایان را رها مى‏ كردند، و بتها را مى ‏پرستیدند، و با دادن قربانی ها به آنها تقرب مى ‏جستند.
خلاصه اینكه ادعاى اصلی شان این بود كه ما به وسیله بعضى از مخلوقات خدا، به درگاه او تقرب مى‏ جوئیم ولى در مقام عمل، آن وسیله را بطور مستقل پرستش نموده، از خود آنها بیمناك و به خود آنها امیدوار بودند؛ بدون اینكه خدا را در آن منافع مورد امید، و آن ضررهاى مورد بیم، مؤثر بدانند. پس در نتیجه بتها و یا خدایان را شریك خدا در ربوبیت و پرستش مى‏ دانستند.» (۱)


پی نوشت:
۱.
ترجمه المیزان، ج ۱۳، ص ۱۸۰


شروحیل;975157 نوشت:
آیا مشرکی مثل فرعون رو می تونید مثال بزنید که توبه کرده باشه و توبش پذیرفته شده باشه...؟

بله؛ سحره فرعون

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: «... ساحران و جادوگران فرعون رفتند تا بر موسي غلبه کنند، مومن بر گشتند.» (۱)

و مفسر بزرگ قرآن علامه طبرسی در مورد آنها نوشته است: «آنان صبحگاهان کافران جادوگر بودند، اما شامگاهان شهیدان نیکوکار در راه خدا گردیدند.»


پی نوشت:
۱.
تحف العقول صفحه ۲۰۷


شروحیل;975157 نوشت:
آیات و روایاتی رو که به این قضیه اشاره می کنن که شرک بخشیده نخواهد شد چجور توجیه می کنید...؟؟؟
دقت کنید می گن شرک بخشیده نمی شه ... یعنی فرد درخواست بخشش میکنه اما بخشیده نمیشه...
وقتی فرد توبه نکرده باشه که نیاز به قبول شدن بخشش نداره

علامه طباطبائی (ره) در این مورد می فرماید: «و اما توبه؛ آيه شريفه متعرض آن نشده، چون مورد مساعد نبود، مورد آيه شرك و عدم ايمان بود و با حفظ عدم ايمان، توبه معنا ندارد، علاوه بر اين كه توبه اختصاص به يك گناه و دو گناه ندارد، آدمى از هر گناهى توبه كند آمرزيده مى‏ شود، چه شرك و چه غير شرك؛ چون خداى تعالى فرموده: " قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ، وَ أَنِيبُوا إِلى‏ رَبِّكُمْ" (۱) (۲)

همچنین علامه در ذیل آیه ی «وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى ؛ و به يقين من آمرزنده كسى هستم كه توبه كند و ايمان بياورد و كار شايسته نمايد و به راه راست راه سپر شود (۳)» می فرمایند: «كلمه " تاب" ماضى از توبه است و توبه به معناى برگشتن است، همانطور كه برگشتن از معصيت خدا به اطاعت او توبه است و همچنين برگشتن از شرك به توحيد نيز توبه است، ايمان هم هم چنان كه به خدا ايمان است، به آيات خدا كه يا انبياء و رسل او است و يا احكامى است كه ايشان آورده ‏اند نيز ايمان است، و در قرآن كريم استعمال ايمان در هردو معنا بسيار آمده، هم چنان كه استعمال توبه در هر دو معنايى كه گفتيم زياد آمده است.
و بنى اسرائيل هم چنان كه آلوده به گناهان شدند و بدين وسيله فاسق گرديدند، همچنين آلوده به شرك و مثلا پرستش گوساله شدند، با اين حال ديگر وجهى نيست كه كلام را از ظاهر اطلاقش كه هم توبه از شرك را مى‏ گيرد و هم توبه از معصيت را، هم ايمان به خدا را شامل است و هم ايمان به آيات او را، و نيز ظاهر اطلاقش كه هم تائبين و مؤمنين از بنى اسرائيل را شامل است و هم غير بنى اسرائيل را،- هر چند بنى اسرائيل مورد خطابند- برگردانيم؛ چون صفات الهى از قبيل مغفرت و غير آن، اختصاص به قوم معينى ندارد.
پس معناى آيه - و خدا داناتر است- اين است كه من بر هر انسانى كه توبه كند و ايمان آورد، چه اينكه از شرك توبه كند و چه از معصيت، و چه اينكه به من ايمان آورد، و چه به آيات من از پيغمبرانم و احكامى كه مى ‏آورند، و از آنچه تا كنون كرده پشيمان گشته، عمل صالح كند، و مخالفت و تمرد را در گناهانى كه كرده، مبدل به اطاعت در آن نمايد، من نسبت به او بسيار آمرزنده‏ ام؛ و اينكه گفتيم مخالفت و تمرد را در گناهانى كه كرده، مبدل به اطاعت در آن نمايد، بدين جهت بود كه اصل معناى برگشتن تحقق يابد.» (۴)

پی نوشت ها:
۱. سوره زمر آيه: ۵۳ و ۵۴
۲. محمد باقر موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامى (وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم)، قم ۱۳۷۴، ج ۴، ص ۵۸۹
۳. سوره طه، ۸۲
۴. محمد باقر موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامى (وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم)، قم ۱۳۷۴، ج۱۴، صفحه ۲۶۱ و ۲۶۲

نقل قول:
با سلام

در این آیات هیچ اشاره ای به مشرک بودن قوم موسی نشده...

عبارت (( شما بدان سبب که گوساله را پرستیدید )) به معنی ایه اضافه شده ... و در خود آیه نیست

گناه پیروان موسی عجله کردن بوده ( خطاب به کسانی هست که به جای خودسازی درخواست تعجیل دارن )


سلام علیکم
عِجل یعنی گوساله. با عجله کردن فرق داره

حنیف;975301 نوشت:

بله؛ سحره فرعون

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: «... ساحران و جادوگران فرعون رفتند تا بر موسي غلبه کنند، مومن بر گشتند.» (۱)

و مفسر بزرگ قرآن علامه طبرسی در مورد آنها نوشته است: «آنان صبحگاهان کافران جادوگر بودند، اما شامگاهان شهیدان نیکوکار در راه خدا گردیدند.»


پی نوشت:
۱.

تحف العقول صفحه ۲۰۷

با سلام

این ها خودشون رو شریک خدا قرار نداده بودن

کسی مثل فرعون رو مثال بزنید که خودش رو شریک خدا قرار داده

یکی مثل قارون

یا سامری

یا بلعم باعورا

یا ...

که بعد از چنین شرکی بخشیده شده ...

ممنون

حنیف;975301 نوشت:

بله؛ سحره فرعون

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: «... ساحران و جادوگران فرعون رفتند تا بر موسي غلبه کنند، مومن بر گشتند.» (۱)

و مفسر بزرگ قرآن علامه طبرسی در مورد آنها نوشته است: «آنان صبحگاهان کافران جادوگر بودند، اما شامگاهان شهیدان نیکوکار در راه خدا گردیدند.»


پی نوشت:
۱.

تحف العقول صفحه ۲۰۷

با سلام

این ها خودشون رو شریک خدا قرار نداده بودن

کسی مثل فرعون رو مثال بزنید که خودش رو شریک خدا قرار داده

شروحیل;975347 نوشت:
این ها خودشون رو شریک خدا قرار نداده بودن

کسی مثل فرعون رو مثال بزنید که خودش رو شریک خدا قرار داده



درهرحال مشرک بودند و آن هم از نوع شرک جلی!

معنای شرک جلی را قبلا توضیح دادم و همانطور که عرض شد شرک فقط این نیست که انسان خودش را خالق و رب بداند!

پرسش: آیا شکستن توبه، از مصادیق عهدشکنی ست؟ من مدتی گرفتار افکار جنسی بودم و بعد با خدا عهد کردم که دست از این فکرها بردارم، اما متاسفانه بعد از مدتی عهدم را شکسته و مجددا این افکار شروع شد. آیا من با روی آوردن مجدد به این افکار، مصداق کسانی حساب می شوم که با خداوند عهدشکنی کرده اند؟

پاسخ:وفاء از ريشه «وفي» و به معناي چيزي را به تمام و كمال رساندن است. حفظ و نگهداري پي درپي از چيزي را نيز، عهد گويند. در نتيجه، وفاي به عهد بدين معناست كه عهد بدون كم و كاست و مطابق وعده انجام شود. (۱)

این معنای عهد به طور عام است. اما عهد بستن با معاهده ای که به لحاظ فقهی مسئولیت هایی را بر انسان بار می کند، متفاوت است. عهد در معنای خاص، دارای شرایطی ست که به خودی خود شامل توبه نمی شود. به این معنا که با شکستن توبه، انسان درست است که به لحاظ عام و معنای کلیِ عهد، در حقیقت عهدشکنی کرده و طبق قول و قراری که با پروردگار بسته، عمل ننموده؛ اما آثار فقهی و شرعی ندارد؛ مگر اینکه غیر از توبه کردن، به صورت جداگانه یک عهد هم بسته باشد.


پی نوشت:
۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج 7، ص 230

موضوع قفل شده است