جمع بندی آیا روح تولد و مرگ دارد ؟

یعنی مثل این فیلمهای هالیوودی یک دفعه یک انسان ظاهر میشه !!!!!!!!!!!!!!!!

ظاهر شدن یهویی به قول مهران مدیری این
همه انسان واقعا باید امام زمان و به پیروزی برسونه
چون وقتی دشمنان این معجزه رو ببینند دیگه تسلیم می شن

سلام
به نظر بنده مهمتر از این مساله مساله مراتب وجود است
یعنی اگر تنزل وجود از مجرد به مادی است به نحوی که مادی از مجرد ناشی میشود پس در قوس صعود هم اقتضای مراتب نشات گرفتن مجرد از مادی است اما ماده در این میان فاعل نیست بلکه کانال و مسیر است چون ماده از مجرد ضعیفتر است و معنا ندارد که ضعیف قوی را بسازد پس ماده کانال و مسیر افاضه امر مجرد ناشی از آن است
از بیانات شرعی هم اینطور فهمیده میشود که رجوع و بازگشت به ذات حق تعالی یک سنت تکوینی است لذا ماده باید به مجرد و مجرد به عین وجود باز گردد نتیجه نهایی اینکه نشات گرفتن روح از جسم به افاضه حق تعالی اقتضای ساختار وجودی عالم است
والله الموفق

سلام.
برادرم، جناب حامد.
همانطور که قبلا عرض کردم، به نظر حقیر روح جسمانیة الحدوث نیست و جدای از جسم و به صورت آنی خلق میشود.
در بحث با جناب صدیق ایشان فرمودند: «دلیل جناب صدرا این است که این نفس اگر بخواهد از همان دوران جنینی یا دوران طفولیت تعلق به بدن بگیرد، لازمه اش تعطیل در وجود است. یعنی نفس ناطقه کمالاتی دارد و کارهای کمالی را میتواند انجام دهد که قطعا در این دوران نمی تواند انجام دهد. بلکه آن نفسی که در چهار ماهگی حادث میشود و یک صورت جسمانی است که در ماده منطبع شده است و در اثر حرکت جوهری خود به مرور به نفس ناطقه مجرد تبدیل میشود.»

حقیر معتقدم که روح خلقتی آنی قبل از مرتبط شدن با مغز جنین دارد و فاحیاکم در آیه 28 سوره بقره را مربوط به این خلقت کن فیکون میدانم.

سپس که ارتباط روح غیر مادی با مغز جنین زنده و با شعور برقرار شد، افاضه روح به کالبد آغاز میگردد. در اینجا بر خلاف جناب صدرا که دغدغه دارند وجود تعطیل شود و به همین دلیل آن انشا خلقِ دیگر را ارتقاء نفس نباتی به نفس حیوانی میدانند، حقیر آن انشا را ارتباط تعلق گونه روح با تمامی ظرفیتهای بالقوه‌اش با مغز میدانم و بجای تعطیل شدن وجود و کمالات این روح، آنرا منطبق بر ثم یمیتکم آیه 28 بقره قلمداد میکنم. در اینجا تعبیر به اماته روح میشود چون پس از ارتباط و تعلق به ماده، بسیاری ظرفیتهای بالقوه دارد که نمیتواند به علت عدم تکامل مغز و روان، آنها را به فعل برساند.

از دیدگاه جناب صدرا هنگامی که یک نوزاد و یا کودک میمیرد، با نفس حیوانی مرده و چون این نفس فقط ظرفیتهای نفس بعدی را بالقوه دارد، نهایتا پس از مرگ، انسان نفسانی خواهد بود (یعنی انسانی که هنوز به نفس مَلَکی یا شیطانی نرسیده.)
اما از دیدگاه حقیر هنگامی که یک نوزاد و یا کودک میمیرد، از آنجا که تعلق روح با تمامی ظرفیتهایش از جسم قطع میشود، آن روح میتواند حتی به نفس انسانیِ مَلَکی نیز ارتقاء یابد.
از دیدگاه حقیر همین اتفاق میتواند برای یک مجنون نیز رخ دهد. یعنی اگر در حال جنون از دنیا رفت، به تعبیر ثم یحییکم، روح وی زنده شده و میتواند تا نفس ملکی ارتقا یابد.

به نظرم هیچ لزومی ندارد که نفس جسمانیة الحدوث باشد. بلکه حدوثی جداگانه از جسم دارد.
تعلق روح به جسم، عبارتست از ارتباط روح غیر مادی با مغز مادی موجود زنده. این ارتباط درون یک محیط کوانتومی به نام میکروتوبول سلول مغز (نرون) روی میدهد.
افاضه روح به مغز کاملا اتوماتیک و بر اساس ظرفیت مغز و روان صورت میگیرد.
تا زمانیکه مغز از نظر فیزیولوژیکی تکامل نیافته و یا حافظه آن از اطلاعات گوناگون انباشت نشده و اتصالات نرونهای مغز به حد قابل قبول نرسیده و یا روان در وضعیت مثبت و سالم قرار ندارد و ... در همان حد و ظرفیت از سوی روح غیر مادی، مفاهیمی مانند اراده، خودآگاهی و عقل به مغز افاضه میشود.
و هر چه قدرت مغز و روان بیشتر و بیشتر شود، افاضات روح نیز متناسب با آن شدت میگیرد.
و متقابلا، افکار، نیات، حالتهای روانی، انرژی‌های مثبت و منفی، اعمال و ... از طریق موج-ذره مادی در میکروتوبول سلول مغز بر موج-ذره غیرمادی تأثیر گذاشته و روح را دگرگون میکند و ارتقا و یا تنزل مرتبه میدهد.

در مورد جمله قرمز رنگتان: نظر حقیر بر این است که این روند یکسویه میباشد. شاید‌ انرژی اولیه مادی که باعث بوجود آمدن ذرات بنیادین اولیه شد، انرژی غیر مادی تنزل یافته باشد. اما از اینسو انرژی و ماده نمیتواند به انرژی غیر مادی و غیر ماده تبدیل شود. چون در دنیای مادی هم انرژی و هم ماده از قانون پایستگی ماده و انرژی پیروی میکنند و نیز سرعتهای مافوق سرعت نور و جرم صفر برای ماده محال است.
این مسیر مانند شیر یکطرفه میباشد و محدودیت زمان و مکان دنیای مادی عامل آن است.
اما دنیای مادی میتواند در عالم غیر مادی تأثیر بگذارد. که قبلا در بالا در مورد افکار و نیات و.... انسان و تاثیرشان بر روح و دگرگونی درجه آن اشاره‌ای صورت گرفت.

به هر حال اینها که بیان شد همانند نظریه جناب صدرا، یک نظریه است. اشکالاتش را بیان کنید تا در حد توان پاسخگو باشم و توجیه نمایم.
اگر هم قابل دفاع نبود که میبوسیم میگذاریم کنار.

1- استناد به آیه28 سوره مبارکه بقره برای نحوه خلقت روح مناسب به نظر نمی رسد چون آیه در صدد بیان کلی مراحل حیات و ممات است و در چنین بیانی امور جزئی و نحوه آنها نمی تواند مد نظر قرار گیرد

2- آیه 14 سوره مبارکه مومنون که بیانگر مراحل خلقت انسان است به روشنی می فرماید روح همان جسم است در خلقتی دیگر لذا فرض حدوث جداگانه روح و جسم قابل قبول نیست

3- قرآن کریم قوس نزول و صعود عالم را معرفی فرموده است : ان من شی الا عندنا خزائنه که قوس نزول را معرفی می کند و ایات رجوع بسوی خدای متعال قوس صعود را مطرح می کند . در قوس نزول حقایق مجرد مادی میشوند و در قوس صعود مادی مجرد می شود . این خود یک رتق و فتق یا قبض و بسط معکوس است

4- استناد به یافته های علوم تجربی نمی تواند ما را در خلقت و ارتباط روح با جسم کمک کند چون نه صاحبان این علوم بدان باور دارند و نه بیانی در این خصوص ارائه کرده اند لذا مطالب ما در این زمینه جنبه ظنی پیدا می کند هرچند به نظر می رسد علوم تجربی با ورود به بحث ابعاد دیگر جهان قدمی بسوی این مقوله برداشته است

5- به نظر بنده مهمترین بحث در این زمینه جستجوی مرزهای مادی و مجرد است که قبلا هم در تاپیکی خود حقیر مطرح کرده ام ما اگر بتوانیم با کمک عقل و نقل و علوم تجربی این مرزها را کشف کنیم راحت تر می توانیم به نحوه ارتباط اندو با هم پی ببریم

آیه در صدد بیان کلی مراحل حیات و ممات است

نه بیان امور جزئی است

این فرمایش شما با آیات «قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي» و نیز «ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ» همخوانی ندارد.
به نظر حقیر جمع این سه آیه میتواند اینگونه باشد:
روح از امر پروردگار است. در عالم امر خلقت موجودات آنی و کن فیکون است. بر این اساس موجود غیر مادی نمیتواند از موجود مادی در عالم خلق حدوث یابد.
آن چیزی که از آن تعبیر به خلق دیگر و دمیدن در کالبد شده، روح غیر مادی عالم امر است که به کالبد تعلق گرفته و با مغز مرتبط شده.

نظر حقیر نیز با این آیات منافاتی ندارد. منتها صعود در عالم ماده به معنای تبدیل ماده به مجرد نیست. مادی هیچگاه مجرد نمیشود. قوی که از ضعیف ناشی شود قوی نیست. صعود در عالم ماده وجود دارد اما محدود به همان عالم است. ماده متعالی میشود اما مجرد نمیشود.

منتها در حالی که متکلمین و فلاسفه قادر نیستند چگونگی این ارتباط را توضیح دهند، فیزیک کوانتوم در کنار نرولوژی توانسته نظریه‌ای نسبتا محکم بر اساس یافته‌های جدید ارائه دهد و حداقل بفهمد که در یک قسمت از سلول مغز به نام میکروتوبول، با تعامل موج ذره مادی و موج ذره غیر مادی روبرو هستیم. و نیز بفهمد که خودآگاهی انسان در هر ثانیه 40 بار روشن و خاموش میشود (تائیدی بر افاضه دائمی غیر ماده به ماده)
اینکه در حوزه غیر ماده، علوم تجربی کارائی ندارند حرفی درست است. اما همین دانش بشری هم اکنون به مرز بین ماده و غیر ماده رسیده. و میبیند که ماده از غیر ماده حدوث می‌یابد و از آن فیض میگیرد.

سلام
تقریبا در این مورد حقیر به یقین رسیده ام که روح همان جسم تعالی یافته است
هرگاه جسم قوت و شدت و در عین حال لطافت وجودی یافت در مرتبه و بعد دیگری در متن همین ماده شناخته شده تحقق می یابد تقریبا چیزی مثل بسط وجودی در یک مرتبه بالاتر
بر این اساس اگر کسی بگوید ماده و طبیعت به خودی خود هوشمند است باور می کنیم چون جسم تنزل حقیقتی است که وجود و هوشمندیش اش یکی است به این معنا که اصل و حقیقت ماده ، وجودی است که در تمام عینیت وجود بسیط خود هوشمند است لذا وقتی در شان مادی تنزل می کند هوشمندیش در یک ساختار متفاوت در متن وجود او هست
و هوالله العلام الغیوب

سلام.
برادرم، جناب حامد.

ببینید نظر حقیر با نظر جنابعالی خیلی به هم نزدیک است فقط در یک مورد و مفهوم اختلاف وجود دارد.
تحولات مغز و روان (عالم ماده) تأثیر مستقیم بر ذهن (عالم غیر ماده) دارد و بالعکس.
اما این به معنای ورود جسم متعالی به عالم امر نیست. مرتبه وجودی جسم لطیف میشود اما در عالم خلق محدودیت اجازه ورود ماده به غیر ماده را نمیدهد.
نکته ظریف در اینجا سوار شدن اطلاعات از موج مادی به موج غیر مادی در یک محیط کوانتومی (میکروتوبول سلول مغز) است که به معنای تعامل موج مادی و غیر مادی است. یک نوع داد و ستد بدون تحول ماده به غیر ماده!

روح از امر پروردگار من است، و جز اندكي از دانش به شما داده نشده است

جمله قرمز رنگ به چه معناست ؟ جمله مبهمی است !!

جمله قرمز رنگ به چه معناست ؟ جمله مبهمی است !!

سلام
شما معنای قسمت دوم را گفتید و من فکر می کنم قسمت اول جمله معنایی عمیق دارد

به نظرتان اینجا تنافی نیست ؟

نقل قول:

آیه در صدد بیان کلی مراحل حیات و ممات است

نقل قول:

و اتفاقا نه بیان امور جزئی است و نه تعبیری دور از ذهن

ما با آنی بودن خلقت روح مشکلی نداریم ما با نحوه خلقتش کار داریم
با توجه به اینکه مفصلترین بیان قرآن کریم در خلقت انسان آیه 14 سوره مبارکه مومنون است تمام آیات مجمل دیگر باید با این آیه تفسیر شوند لذا نفخت فیه من روحی نیز با انشاناه خلقا آخر تفسیر می شود
ضمن اینکه طبق بیان مولا علی ع خدای متعال وجودی جدا از ما نیست ( داخل فی الاشیاء لا بالممازجه ) که نفخه او مستلزم وارد شدن روح از خارج به بدن جسمانی باشد

بنده فکر میکنم با بیان صریح و روشن ثم انشاناه خلقا اخر شما دارید تعصب به خرج می دهید
می توانید بگویید چه بعدی دارد ناشی شدن قوی از ضعیف وقتی که فعلیت بخش ، وجودی مافوق هردو باشد ؟

اگر چنین کشفی صورت گرفته قدم بلندی برداشته شده است . لطفا مقاله مربوط به این موضوع را ارائه فرمایید

سلام
ماده با تمام ویژگیهای اینسویی اش به عالم غیر مادی وارد نمی شود بلکه با نوعی فعلیت وجودی در بعدی دیگر تحقق می یابد
اتکا شما به تعامل ماده و غیر ماده در میکرو توبول صحیح نیست علتش اینستکه این تعامل مشاهده شده بعد از خلقت روح صورت گرفته است یعنی در زمانی که دو بعد مادی و غیر مادی انسان تحقق خارجی دارد و این نشان نمی دهد که رابطه وجودی ایندو چگونه است . نمیتواند درباره ناشی شدن یکی از دیگری نفیا یا اثباتا چیزی بگوید مگر اینکه به بررسی ویژگیهای وجودی طرفین و امکان ارتباط این ویژگیها به هم پرداخته شود .
ساده اش اینکه موضوع مورد اتکا شما به تعامل طرفین پرداخته و نه ارتباط وجودی آنها
والله الموفق

خیر. عرض کردم آن تعبیر باطنی، اولا بیان امور جزئی (یا جزئیات امور) نیست و ثانیا تعبیر دور از ذهنی نیست. بلکه تعبیری از همان بیان کلی مراحل حیات و ممات روح در ارتباط با کالبد است.

وقتی چیزی از عالم امر است و خلقتش کن فیکون، چگونه میتواند حدوثش در عالم خلق از ماده ناشی شود؟

چیزی که بنده از « ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ » متوجه میشوم این است که به اعتبار ارتباط روح با کالبد و مجهز شدن کالبد به اموری مانند اراده و خودآگاهی و عقل، جنین غیر از جنین قبلی است.

خودتان قضاوت کنید که « وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ » بر کدامیک از عبارات زیر قابل تطبیق است:
1) حدوث روح از جسم.
2) ارتباط و تعلق روح با جسم.

و از طرفی دیگر هنوز نگفته‌اید خلقت آنی روحِ عالمِ امر را چگونه منطبق میکنید بر حدوث از جسمِ عالم خلق.

در مورد جمله قرمز رنگتان: وقتی میدانیم قوی از ضعیف حادث نمیشود، چگونه میتوان این قانون را نادیده گرفت و آنگاه گفت که خداوند بر انجام هر امری قادر است؟
اینگونه که دیگر نمیتوان بحث علمی کرد. شما براحتی میتوانید همه قوانین را نادیده بگیرید و آنگاه بگوئید خدا که فعلیت بخش است، وجودش مافوق هر چیزی است!!

حالا من تعصب دارم یا حضرتعالی؟

ابتدا به سه نکته مهم در مبحث کوانتوم توجه کنید:
نکته اول: «سوپرپوزيسيون» که به موجب آن
ذره می‌تواند در آن واحد در تمامی نقاط مکانی موجود باشد. (لا مکانی)

نکته دوم: «تقليل تابع موج» که هر نوع کوشش برای سنجش وضعيت ذره به کاهش صفات موج‌گونه آن مي‌انجامد و ذره از حالت سوپرپوزيسيون يا چند مکانی به وضعيت مشخصی در زمان و مکان تحويل می‌شود. (شعور ذرات)

نکته سوم: «وابستگی کوانتيک ذرات» که به موجب آن دو ذره‌ای که از يک سيستم کوانتيک مانند اتم جدا ميشوند، و در مسيرهای مختلف از همديگر دور ميشوند، عليرغم بعد مسافت، وابستگی متقابل خود را حفظ ميکنند به نحوی که تعامل با يکی از آنها به منزله تعامل با ذره ديگر است. (لا زمانی)

پديده وابستگی کوانتيک بدان مفهوم است که تعاملها ميتوانند با سرعتی تا 10 هزار برابر سرعت نور!! منتشر شوند که با تئوری نسبيت اينشتين در تعارض است. دانشمندان اين مسأله را به اين ترتيب توجيه کرده‌اند که ذرات کوانتيک صرفا محاط در مکان و زمان نيستند.

و این یعنی علم به دروازه‌های غیر ماده رسیده و چاره‌ای بجز پذیرشش ندارد.

پروفسور استوارت هامروف در مصاحبه خود با نشریه ترافیس در سال 1997 به زبانی ساده نظریات مشترک خود و راجرز پنروز را ارائه میدهد و به سه نکته بالا در مورد فرآیند پردازش در میکروتوبولهای سلولهای مغز انسان اشاره می‌کند. فرآیند پردازشی که بسیار سریعتر از انتشار اطلاعات حامل بر موج الکترومغناطیس با سرعت نور و نیز واکنشهای الکترو شیمیائی مربوطه است.

http://www.quantumconsciousness.org/...ternative.html

نکته مهم در اين بخش از سخنان استوارت هامروف عبارت از آن است که در هر ثانيه در حدود ۴۰ بار از وجود خود و عالم آگاه ميشويم.

مهمترین دلیل و شاهد بر این امر را خلقت کن فیکون موجودات عالم امر میدانم که محال است در عالم خلق و از ماده ناشی شوند. این دلیل مربوط به تفاوت عالم امر و عالم خلق در قانون علیت است. در عالم خلق موجودات نمیتوانند بدون علت بوجود آمده باشند. بنابراین ماده اولیه یا انرژی اولیه عالم خلق، از عالم امر تنزل پیدا کرده و موجود شده.
اما موجود عالم امر نیازی به علت مادی برای تحقق وجودش ندارد و دلیلی ندارد که آنرا ناشی و حادث از ماده بدانیم.

به نظر بنده از تعبیر " کنتم امواتا فاحیاکم " چیزی در مورد نحوه خلقت روح نمی توان برداشت کرد اگر شما نحوه برداشت را دقیقا بفرمایید چطور است بنده هم یاد می گیرم

نفخت فیه من روحی تعبیری دیگری از ثم انشاناه خلقا اخر است با این تفاوت که تعبیر دوم نسبت جسم و روح را دقیقتر نشان می دهد چون ناشی شدن روح از جسم را به روشنی بیان می کند .
آن تغییراتی که که شما میفرمایید در خلق آخر ایجاد میشود بدون روح صورت نمیگیرد پس تغییر تعابیر موضوع را عوض نمی کند لذا حدوث روح از جسم صحیح است طبق آیه سوره مومنون

ناشی شدن قوی از ضعیف دائما در حال تحقق است بلکه حرف حرکت جوهری جناب صدرا هم این است که موجود جسمانی به افاضه موجود برتر مجرد از یک مرتبه نازل به یک مرتبه عالی تر ارتقا می یابد .
جسم در این مساله شریک العله است و علت ، موجود مجرد یا بگو حق تعالی است . حق تعالی جسم را که روح تجسد یافته است بالفعل می کندمثل شیرین شدن سیب ترش

بگو ماده همان مجرد است که برخی از ابعاد وجودیش بالفعل نیست لذا با بالفعل شدن این ابعاد جسم می تواند به مرتبه روح تعالی یابد

روح هنوز خلق نشده و من وجود ندارد. پس تعبیر میگردد به کنتم امواتا.
روح در عالم امر خلق میشود(قبل از انشاناه خلقا آخر) به صورت آنی با تمامی ظرفیتها و آگاهی‌هایش . پس تعبیر میگردد به فاحیاکم.

نفخت فیه به صراحت اشاره دارد به ارتباط تعلق گونه چیزی خارج از ماده به ماده. و وقتی شأن آنرا اینقدر بالا میبرد و بخود نسبت میدهد و میفرماید من روحی چطور این شأن متعالی میتواند از ماده پست حادث شود؟

در مورد جمله قرمز رنگ: خب بنده هم عرض کردم ابتدا روح در عالم امر خلق میگردد و سپس با مغز جنین ارتباط برقرار میکند. و ماحصل این ارتباط تجهیز شدن مغز و روان آدمی به خودآگاهی، اراده و عقل است. پس جنین به غیر جنین قبلی مبدل میشود. چون مرتبط شده با غیر ماده.

عرض حقیر هم این بود که ماده میتواند سیر تعالی وجودی را در عالم خلق طی کند ولی حدی دارد و آن حد محال بودن ورودش به عالم امر است.
منظورم از قوی و ضعیف، موجود عالم امر و موجود عالم خلق بود. در اینجاست که میگویم ضعیف نمیتواند به قوی تبدیل شود. یا قوی نمیتواند از ضعیف حادث شود.

باور کنید ذره و موج مادی ظرفیتهای بالقوه به آن صورت که شما میفرمائید ندارند. در عالم ماده محدودیت زمان و مکان و نیز جرم و سرعت، مانع این فرمایش جنابعالی میگردد.
آن چیزی که شما میفرمائید برای روح که با عالم خلق درگیر میشود صادق است. یعنی پس از برقراری موجود عالم امر(روح) با موجود عالم خلق(کالبد) به دلیل محدودیتهای عالم سفلی، روح ظرفیتهای بالقوه‌ای دارد که بالفعل نشده‌اند. و انشاالله خواهند شد.

آیه می فرماید اموات بودید نمی فرماید عدم بودید به عبارت دیگر اجزاء منتشر بدن انسان در عالم طبیعت که می خواهد جنین شود یا جنینی که هست ولی هنوز روح ندارد ماییم نه اینکه عدمیم لذا بعد می فرماید شما را زنده کرد نمی فرماید سپس آنا بوجود آورد تا تمام وجود انسان منحصر در بعد معنوی یکبارگی او بشود بخصوص که با فا که نوعی تاخیر را نشان می دهد تعبیر میکند یعنی شما هستید اما حی نیستید یا بگو روح ندارید لذا میت هستید پس حیات برابر است با تحقق بعد مجرد نه با وجود در عین حال کیفیت رابطه بعد میت و حی انسان مشخص نیست
چون ایه در صدد بیان آن نیست . بقیه مطالبتون در اینجا هم مبتنی بر فرضهایی بود که بنده نقدش کردم .

تعبیر ثم انشاناه خلقا آخر حکایت از تحقق یک افرینش متفاوت است وگرنه می فرمود آن جسم را حیات دادیم با نفخه روح

حال بُعد دیگری از انسان در عالم امر خلق میشود. فاحیاکم به انسان (روحی که در عالم امر خلق شده و هنوز به جنینی که عظام لحما است مرتبط نشده) اشاره دارد. در این حالت به علت جدائی روح و کالبد، روح ارتباطی قوی با عالم امر دارد. ضمنا حرف "ف" اشاره بر ترتیب زمانی بلافاصله دارد.

تک تک سلولهای جنین حیات و شعور دارند

وقتی حدوث قوی از ضعیف محال است که ضعیف تمام العله باشد چون او نمی تواند به خودش کمالی بدهد تا قوی شود اما اگر ضعیف از قویتر خود کسب فیض وجودی و کمال کند می تواند به قوی مبدل شود . این چیزی است که ما مدام می بینیم . طبیعت پر است از این جور نمونه ها

سلام
بنده برای عدم جدایی ایندو دو دلیل آوردم
1- تعبیر ثم انشاناه خلقا اخر که کاملا روشن و واضح است
2- عدم جدایی مکانی خدا و روح او از انسان تا اینکه مستلزم نفخه از خارج مکانی باشد
دلیل شما برای مطلبتان چیست و این دو دلیل را چگونه رد می فرمایید
والله الموفق

چیزی که بنده از « ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ » متوجه میشوم این است که به اعتبار ارتباط روح با کالبد و مجهز شدن کالبد به اموری مانند اراده و خودآگاهی و عقل، جنین غیر از جنین قبلی است.

آفرینش متفاوت، تجهیز جنین به خودآگاهی و اراده و عقل است. توسط مرتبط شدن تعلق گونه روح با مغز و افاضات روح به مغز.

مهمترین دلیل و شاهد بر این امر را خلقت کن فیکون موجودات عالم امر میدانم که محال است در عالم خلق و از ماده ناشی شوند. این دلیل مربوط به تفاوت عالم امر و عالم خلق در قانون علیت است. در عالم خلق موجودات نمیتوانند بدون علت بوجود آمده باشند. بنابراین ماده اولیه یا انرژی اولیه عالم خلق، از عالم امر تنزل پیدا کرده و موجود شده.
اما موجود عالم امر نیازی به علت مادی برای تحقق وجودش ندارد و دلیلی ندارد که آنرا ناشی و حادث از ماده بدانیم.

نفخت فیه به صراحت اشاره دارد به ارتباط تعلق گونه چیزی خارج از ماده به ماده. و وقتی شأن آنرا اینقدر بالا میبرد و بخود نسبت میدهد و میفرماید من روحی چطور این شأن متعالی میتواند از ماده پست حادث شود؟

سلام

نقل قول:

تک تک سلولهای جنین حیات و شعور دارند

اگر حیات دارند پس چرا با تعلق روح بفرماید فاحیاکم
دیگر اینکه عقل از مقامات روح است و جسم منسوب به عقل نیست
لذا هیچیک از اینها نمی تواند مثبت جدا بودن خلقت روح از بدن باشد بلکه در ادامه ان و تکاملی است
والله الموفق

چیزی که بنده از « ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ » متوجه میشوم این است که به اعتبار ارتباط روح با کالبد و مجهز شدن کالبد به اموری مانند اراده و خودآگاهی و عقل، جنین غیر از جنین قبلی است.

مهمترین دلیل و شاهد بر این امر را خلقت کن فیکون موجودات عالم امر میدانم که محال است در عالم خلق و از ماده ناشی شوند. این دلیل مربوط به تفاوت عالم امر و عالم خلق در قانون علیت است. در عالم خلق موجودات نمیتوانند بدون علت بوجود آمده باشند. بنابراین ماده اولیه یا انرژی اولیه عالم خلق، از عالم امر تنزل پیدا کرده و موجود شده.
اما موجود عالم امر نیازی به علت مادی برای تحقق وجودش ندارد و دلیلی ندارد که آنرا ناشی و حادث از ماده بدانیم.

بنده نگفتم جدائی مکانی بین خدا و روح او و انسان. بلکه عرض کردم خارج از ماده (منظور از خارج ماده، خارج از عالم ماده است). و صحبت از شأن نمودم و منظورم تفاوت آن در عالم امر و خلق بود:
نوشته اصلی توسط استوار
نفخت فیه به صراحت اشاره دارد به ارتباط تعلق گونه چیزی خارج از ماده به ماده. و وقتی شأن آنرا اینقدر بالا میبرد و بخود نسبت میدهد و میفرماید من روحی چطور این شأن متعالی میتواند از ماده پست حادث شود؟
روشن است که منظور از نفخه، خارج مکانی نیست. بلکه بین دو عالم متفاوت مادی و غیر مادی است

جواب: میدانیم که روح (بُعد غیر مادی پروسه تعقل) از عالم امر است و در عالم امر خلقت موجودات آنی صورت میگیرد، اما در عالم خلق(بُعد مادی پروسه تعقل یا همان ابزار آن) محدودیت زمان و مکان مانع از آن میشود که غیر ماده(روح) از ماده(کالبد) به صورت آنی حادث شود.
خاصیت ماده آن است که یا از حالتی به حالت دیگر تبدیل شود و یا کلا از بین رفته و به انرژی تبدیل شود. این قانون طبیعت است.
حال وقتی تبدیل ماده به غیر ماده محال است، آنوقت اینکه هستی و ماهیت ماده محفوظ بماند و در عین حال از قبالش غیر ماده حادث شود، محال اندر محال میباشد.

لا مکان یعنی چیزی که در مکان نیست در حالی که
با توضیح شما در باره این ذره که در ان واحد همه جاست

نقل قول:

نکته اول: «سوپرپوزيسيون» که به موجب آن

ذره می‌تواند در آن واحد در تمامی نقاط مکانی موجود باشد. (لا مکانی)

بهتر است کلمه همه مکانی یا چیزی شبیه ان استفاده شود

اما در باره لازمانی متوجه نمی شو چطور زمان در این مبحث حذف میشه ؟

نقل قول:

نکته سوم: «وابستگی کوانتيک ذرات» که به موجب آن دو ذره‌ای که از يک سيستم کوانتيک مانند اتم جدا ميشوند، و در مسيرهای مختلف از همديگر دور ميشوند، عليرغم بعد مسافت، وابستگی متقابل خود را حفظ ميکنند به نحوی که تعامل با يکی از آنها به منزله تعامل با ذره ديگر است.

(لا زمانی)

اما ظاهرا با تغییر ماهیت جنین در مراحل جدید نمیتوان برخورداری از خودآگاهی را انشاء و خلق جدید دانست بخصوص که قائل نیستیم خودآگاهی از آن جسم باشد بلکه خودآگاهی از آن روح است و جسم در این میان صرفا ابزاری برای یک نوع خودآگاهی جسمانی برای روح است
لذا اینجا خلقتی با ماهیت متفاوت ایجاد شده که از متن خود ماده برخاسته و اوج گرفته است

جسم در تحقق روح علت نیست بلکه واسطه افاضه وجود و شرک العله است

اگر تحول ماده و معنا به یکدیگر بخاطر تفاوت مرتبه وجودی امکان پذیر نباشد ( چون یکی آنی و یکی تدریجی است ) پس تنزل معنا به مرتبه ماده و ماده شدنش هم ممکن نیست و در اینجا فرقی در تبدل معنا به ماده و ماده به معنا نیست چون مبنای استدلال شما اختلاف رتبه وجودی است
و باز اینکه اگر ماده در تحول وجودی خود باید به جای خاصی برسد که به حسب نظریه شما روح بدان تعلق گیرد آیا این خود نشان دهنده تعالی ماده تا حد ایجاد امکان ارتباط نیست ؟ به عبارت دیگر پذیرش لزوم تکامل جسم تا حد امکان ایجاد ارتباط به معنای اثبات اصل تعالی ماده است . حال سوال این است که چرا این تعالی را تا حد تحقق در بعد متعالی تر نپذیریم تا رابطه ماده و معنا هم موجه تر شود چه اینکه در این بیان معنا ( روح )همان جسم است اما تعالی یافته لذا تصور ارتباط ایندو قابل قبول تر است چون این وسط حلقه مفقوده ای وجود ندارد اما با نظریه شما معلوم نیست چه چیز این دو بعد کاملا متباین را با هم ربط می دهد
و آخر اینکه قوس نزول و صعود که بر اساس ایات قران هم قابل طرح و اثبات است باید عکس یکدیگر باشند یعنی همانطور که در قوس نزول معنا ماده می شود باید در قوس صعود ماده معنا بشود

خداوند روحی از خودش رو جدا میکنه و وارد عالم ذر میکنه و در انجا اون روح رو پرورش میده تا زمانی که به نوزاد وارد شود.
در عالم ذر انسان وجود داره اما اگاهی نداره که وجودش رو درک کنه چون قراره در عالم ماده مراتب درک رو طی کنه.

آن امکان حدوث غیر ماده از ماده هست. آنهم به نحوی که آن ماده از بین نرفته و هستی آن محفوظ بماند.

در مورد جمله آبی رنگ باید توجه داشت که در این آیه از تغییرات و دگرگونیهای جنین تعبیر به خلقت شده.
وقتی خودآگاهی به مغز جنین افاضه گردد، در آن تغییرات و دگرگونی خاصی حاصل میشود که همانندِ تحولات قبلیِ مطرح شده در آیه، خلقت است منتها با تفاوت در مرتبه وجودی.

جوابش در بحث‌های قبلی بیان شد. موج-ذره غیر مادیِ عالم امر تنزل می‌یابد و موج-ذره مادیِ عالم خلق را حادث می‌نماید.
در عالم امر علت حدوث اشیاء و موجودات همان علت غایی یعنی امر و اراده پروردگار است. کن فیکون.
شما اگر برای حدوث روح غیر مادی متعلق به عالم امر یک واسطه فیض به نام جنین قائل شوید، چگونه میتوانید آنی بودن خلقت موجود غیر مادی را توجیه نمائید؟
این مسئله از اول بحث تاکنون بارها تکرار شده ولی هنوز جواب مشخص و قانع کننده‌ای به آن از سمت شما دریافت نکرده‌ام.

در مورد قسمت سبز رنگ: وقتی گفته میشود اصل تعالی ماده، از نظر حقیر به معنی تحول ماده است به نحوی که منجر به شکل گیری یک محیط کوانتومی گردد.
محیط کوانتومی این خاصیت را دارد که توسط آن تعامل بین موج-ذره مادی با موج-ذره غیر مادی برقرار میگردد. این تعامل یعنی تبادل اطلاعات. اطلاعاتی که میتواند باعث تأثر در هر دو سمت شود.
اما ساختار این محیط کوانتیک نیز خود مراتبی دارد. تفاوت این مراتب در تفاوت کیفیت اطلاعات مورد تبادل است.
پس تعالی محیط کوانتیک در واقع تعالی کیفیت اطلاعات را باعث خواهد شد در حالیکه فیزیکِ این محیط کوانتومی بدلیل محدودیتهای عالم خلق نمیتواند از حالت ماده خارج گردد.
اینکه ماده در تعالی و صعود خود نمیتواند از حیطه مادی خارج شود و تجرید یابد، برای حقیر بارز است چون محدودیت آن را میشناسم.
اما تنزل غیر ماده به ماده هر چند کمی گنگ و نامفهوم است، لاکن اجبارا باید پذیرفته گردد. چون هر طور که باشد ماده اولیه عالم خلق نمیتواند خود به خود بوجود آمده باشد.
بنابراین بر خلاف شما، معتقدم این تحول ماده و معنا یک کانال و مجرای یک طرفه هست از معنا به ماده.

اگر تحقق مجرد از ماده ممکن نیست عکسش هم ممکن نیست

مغزی که قبل از افاضه روح حیوانی حیات نباتی دارد چندان تفاوتی با قبلش ندارد که بتوان انرا تغییر ماهیت دانست

ذره و موج دو شان از شون یک حقیقت است اما کاملا باهم فرق دارند
انسان میتواند و تجربه کرده که ماده را تبدیل به انرژی کند اما منطقا تبدیل عکس هم ممکن است
این درحالیستکه ماده و انژی ویژگیهای کاملا متفاوتی دارند
استبعاد شما با توجه به نمونه های اشکار در عالم ماده قابل قبول نیست

بر اساس کدام قانون و اصل، این تحول باید دو طرفه باشد؟ چرا این مسیر نمیتواند یکطرفه باشد؟

تغییری متفاوت نسبت به تغییرات قبلی، دلیلی ندارد تغییر در ماهیت باشد. قدرتی که روح به مغز میبخشد تغییر و تحول چندانی نیست؟!

خب شما به نمونه‌هائی از عالم خلق اشاره دارید. تبدیل ماده و انرژی به هم در یک عالم محدود در مکان و زمان صورت میگیرد.
آیا نمونه آشکاری سراغ دارید که ذره غیر مادی از متن ذره مادی متولد شود و یا ذره مادی به ذره غیر مادی تبدیل گردد؟

ظاهرا مبنای استبعاد شما تفاوت بیش از حد این دو شان وجودی است لذا تفاوتی در طرفین مساله نخواهد بود
اگر دلیلتان عدم امکان تبدیل ضعیف به قوی است که گفتیم در صورتی که عامل قویتری در کنار ضعیف قرار گیرد این تحول ممکن است
مثل تحول دانه به درخت که به کمک طبیعت صورت میگیرد

حیات نباتی به نسبت حیات حیوانی مثل تفاوت یک ماشین روشن و یک ماشین روشن در حال حرکت است لذا تفاوت چندانی نیست

بنده عرض کردم تفاوت ایندو هرچند زیاد به نظر میرسد اما آنها یک چیز در دو مرتبه وجودی اند مانند ماده و انرژی

اینها که شما میفرمائید در همان عالم خلق رخ میدهد.

به نظرم اینگونه باشد: حیات نباتی => ماشین خاموش، حیات حیوانی=> ماشین روشن، حیات انسانی=> ماشین روشن در حال حرکت به سمت هدفی معین.

همه صحبت حقیر اینست که یک چیز نیستند. عرض کردم قبلا که ماده میتواند مراتب وجودی را طی کند تا مرز غیر ماده. اما به غیر ماده تبدیل نمیگردد.

منظور ؟

اگر دلیلتان عدم امکان تبدیل ضعیف به قوی است که گفتیم در صورتی که عامل قویتری در کنار ضعیف قرار گیرد این تحول ممکن است
مثل تحول دانه به درخت که به کمک طبیعت صورت میگیرد

ظاهرا شما قائل بودید که ارتباط روح با جسم موجب ایجاد آگاهی در جسم میشود لذا می توان " ثم انشاناه خلقا آخر" را همان خودآگاهی دانست که پیش از آن نبوده است پس از نظر شما باید آیه بیانگر مراحل خلقت وجود جسمانی باشد بدون اینکه "به نفخت فیه من روحی" اشاره کند آنوقت معنایش این است که انسان چیزی جز وجود جسمانی نیست در حالیکه سیاق آیه بیانگر مراتب خلقت انسان در تمام مراتب وجودی است یعنی هم بعد مادی و هم معنوی پس اگر چیزی از خارج در این خلقت دخیل است باید صریحا بدان اشاره شود نه اینکه صرفا به اثرش در بعد جسمانی اشاره شود یعنی باید می فرمود : ثم نفخت فیه من روحی و انشاناه خلقا آخر

شما تبدیل معنا به ماده را قبلا پذیرفته اید این پذیرش بر چه مبنایی است ؟

عرض کردم اینها مربوط به عالم خلق است. یعنی این تحولات برای ماده در یک عالم است. یعنی تحول ماده به غیر ماده (تحولی که گذر از عالم خلق و ورود به عالم امر برای ماده باشد) امکان پذیر نیست.

بله. مغز جنین (ابزار روح) باید به حدی از تکامل جسمانی برسد تا قابلیت ارتباط تعلق گونه روح با آن فراهم شود. و آن شکل‌گیری قسمتی از سلول مغز به نام میکروتوبول است.

در این مرحله مغز جنین به مرحله‌ای رسیده که روح میتواند به آن ملحق شود. (پایان حیات نباتی و شروع حیات حیوانی). با افاضه روح به جسم، اراده و خودآگاهی به انسان تفویض میگردد.

که از آن در جائی تعبیر به نفخت فیه من روحی، و در جای دیگر تعبیر به انشاناه خلق آخر شده. این تعابیر جدای از هم نیستند که ابتدا نفخت و سپس انشاناه.

تکامل مغز و شکل گیری و تغییرات شبکه اتصالات آن به مرور ادامه پیدا میکند و باعث تعاملات بیشتر جسم و روح شده و در نهایت به حیات انسانی میرسد (یا شیطانی یا ملکی).

اینجا بحث تعامل ماده (مغز) با غیر ماده (روح) است. روح و جسم از هم تاثیر میپذیرند ولی این به معنای ورود ماده به عالم امر نیست. بلکه تاثیر پذیری مثبت روح از جسم میتواند باعث قوی شدن ارتباط روح با عالم امر (اصل خودش) گردد در حالیکه هنوز به ماده متعلق است.

مبنایش همانند شیر یکطرفه هست. اگر بخواهید جهت عبور سیال از شیر یکطرفه را تغییر دهید، از هیچ نیروی کمکی نمیتوانید بهره ببرید. بلکه تنها راه حذف شیر و تعویض آن با شیر دو سویه است.
اما مثلا در مورد سقوط اجسام در اثر نیروی جاذبه، دیگر مسیر یکطرفه نیست. چون با انجام کار و اعمال نیرو قادرید جسم را به ارتفاع اولیه‌اش باز گردانید.

یک موج-ذره غیر مادی در محیطی مبرا از محدودیت زمان، مکان، جرم، سرعت، بار الکتریکی و ... قرار دارد. امکان تنزل و ورود به عالم خلق را دارد (تشکیل انرژی و ماده اولیه هستی همینگونه باید باشد)
اما وقتی مادی شد، حال نمیتوان آنرا از سد محدودیتهای فوق عیور داد و به محیط سابقش برگرداند.
برای این کار لازم است آن شیر یکطرفه در مرز بین عالم ماده و معنا حذف شود و این در حال حاضر شدنی نیست.

چه ربطی دارد ؟ عالم خلق یا عالم فوق خلق
اگر اشکال ، عدم تحقق ضعیف از قوی است کافی است در عالم یک مورد یافت شود تا بتوان بر امکان وقوعش حکم کرد

نفخت فیه من روحی بیانگر ارتباط نیست بلکه بیانگر حضور خود روح در متن وجود جسمانی انسان است و این با آن معنای ارتباط و تامین خودآگاهی جسم تفاوت زیادی دارد

دیگر اینکه معنای خلقت دیگر که بیانگر آفرینش متفاوت است بازهم با بیان ما سازگارتر است

این دلیل نیست بلکه صرفا طرح یک شبه و مثال برای چیزی است که خودتان پذیرفته اید
بنده عرض کردم مبنای شما چیست ؟

و دیگر اینکه قوس صعود و نزولی که قرآن آنرا مطرح می کند با بیان ما سازگار تر است چون در بیان ما اگر در قوس نزول معنا ماده میشود باز همان ماده معنا میشود در حالیکه در بیان شما یک گسست بین حلقات قوس صعود پیش می آید و آن تباین بین مراتب وجودی انسان است به نحوی که اصلا سنخیتی با هم ندارند

حقیر منظور خود را شفاف و صریح بیان نمودم.
پیدا کردن یک مورد در عالم مربوط به ضعیف و قوی در همین عالم است که جنابعالی مثال دانه و درخت را برایش بیان نمودید.
مورد تحولی که هنگام ضعف در عالم ماده باشد و پس از قوت در عالم معنا، حقیر سراغ ندارم.
شما آیا موردی در خصوص گذر از عالم ماده به معنا سراغ دارید؟

به همین دلیل است که حقیر به جای ارتباط از لفظ ارتباط تعلق گونه استفاده نمودم.
وقتی بیان میشود میکروتوبول سلول مغز یک محیط کوانتیک برای تعامل و تبادل اطلاعات بین ماده و غیر ماده هست، معنایش همان حضور روح در متن ماده است.

حقیر میگویم روح از عالم امر است و خلقتش آنی میباشد (روحانیة الحدوث). نمیتواند از متن ماده ناشی شود چون در این حالت خلقتش مشمول گذر زمان خواهد شد.

حقیر گشتم تا مثالی در عالم ماده برایتان پیدا کنم تا بوسیله آن بتوانم نشان دهم در همین عالم هم مسیر یکطرفه‌ای که با اعمال نیرو نتوان دو طرفه‌اش کرد وجود دارد.
مبنا همان وجود محدودیتهاست در عالم ماده و نبودشان در عالم معنا. که با مثال روشن بیان شد.

وقتی موج-ذره عالم معنا میخواهد تنزل کند و به موج-ذره مادی تبدیل گردد، محدودیتی بر سر راهش نیست. میتواند از مرز بین دو عالم عبور کند. (همانند سیالی که در جهت صحیح میتواند از شیر یکطرفه بگذرد)

اما موج-ذره مادی محصور محدودیتهائی هست همانند زمان و مکان و نیز جرم و اسپین و بار الکتریکی. از مرز بین خود و عالم معنا نمیتواند گذر کند چون محدودیتهایش با اعمال نیرو و صرف انرژی قابل رفع نیستند.
(همانند سیالی که نمیتواند به هیچ عنوان در جهت عکس از شیر یکطرفه عبور کند. مگر آنکه آن شیر وجود نداشته باشد).

در بیان حقیر، گسستی بین حلقه‌های صعود وجود ندارد. انسان ترکیب روح و جسم است. جسمش مراتب وجودی محدودی دارد که صعودش در این مراتب باعث تقویت ارتباط روح با عالم امر میگردد.

آیا در قرآن موردی از صعود مرتبه وجودی جسم مادی به عالم معنا بیان شده؟

ظاهرا شما با استدلالهای عقلی آشنایی ندارید

یکی از مویدات ادله عقلی وجود یک مصداق خارجی است...
شما میگویید تبدیل ماده به معنا که تبدیل ضعیف به قوی است ممکن نیست . مفهومش اینستکه ما در عالم مصداقی برای تبدیل ضعیف به قوی نداریم در حالیکه عالم پر است از تبدیل ضعیف به قوی . مثلا تبدیل یک دانه به درخت یک کودک به یک انسان بالغ وووو که همه اینها از طریق افاضه کمالات وجودی صورت میگیرد و خود موجود هم در آن کاملا دخیل است.

نفخت فیه که بدون قید است این نفخه را به کل وجود جسمانی می رساند در حالیکه ارتباط مد نظر شما حتی در همان میکروتوبول هم معنای نفخه را نمی رساند بلکه میکروتوبول بعنوان یک امر جسمانی به مثابه یک گیرنده عمل میکند

تحقق روح مشمول گذر زمان نیست بلکه دفعی وآنی است یعنی اینکه وقتی جسم به حدی از استعداد لازم رسید آنا از متن وجود او روح تولد میشود . فراهم آمدن شرایط مادی آن که در گذر زمان صورت می گیرد ربطی به خود او ندارد . مثل اینکه شما سیستم برق را فراهم میکنید . سیمها کلیدها چراغها را فراهم و به هم وصل میکنید ووو بعد یکباره بازدن یک کلید چراغ روشن میشود . روشن شدن لامپ آنی است هرچند مقدماتش مشمول گذر زمان است .

شما اینجا از موج ذره عالم معنا و عبور از مرزها و وجود موانع در بازگشت به حالت دقبلی سخن میگویید
اگر اینها فرض است که می دانید هیچ ارزشی ندارد
اگر واقعیت است بفرمایید چه کسی گفته عالم معنا چیزی بنام موج ذره دارد و عبور از مرزها یعنی چه و موانع بازگشت چه چیزهایی هستند ؟

سیر نزول را با این بیان : ان من شی الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم پس همه اشیاء عالم تنزل یافته از خزائن غیب اند

در یک بیان هم صعود انسان را بیان فرمود : انا لله و انا الیه راجعون هرچند با بیاناتی مثل والی ربک المنتهی هم به رجوع کلی اشیاء تصریح می فرماید
خوب اگر در تنزل و سیر نزول معنا ماده میشود پس لازم است در رجوع ماده معنا بشود و معنایی غیر از این نمی تواند مفهوم رجوع را محقق سازد

اما در نگاه ما که روح تکون یافته از جسم است انسان در مرتبه نطفه انسان است در مرحله علقه هم انسان است در مرتبه خلقت آخر هم همان انسان است و صرفا در حال تحول و تکامل می باشد . این معنا با توجه به آیات متعددی که در خصوص خلقت انسان است بخوبی قابل فهم است .
تعبیر خلقناکم من تراب یا یصورکم فی الارحام و امثال آن اشارات بلکه تصریحات خوبی است

خیر. مفهومش آن نیست.
در عالم ماده تبدیل ضعیف به قوی امکان پذیر است. بنا بر مصادیق خارجی که ذکر نمودید.
اما این استقراء جنابعالی لزومی ندارد صحیح باشد. چون استقرائی بر مبنای علوم تجربی است. و در نتیجه نمیتوان آنرا تعمیم داد به تحول ضعیفِ مادی به قویِ غیر مادی.

اگر دلیل عقلی جنابعالی شامل {قدرت خداوند + مصداق تجربی} است، پس چرا تبدیل آهن به طلا و پس از آن تبدیل طلا به غیر ماده!! را با همین برهان عقلی ثابت نمی‌کنید؟

جعلنا فی الارض رواسی نیز بدون قید است و آیا این جعل رواسی را به کل وجود ارض می‌رساند؟

میکروتوبول سلول مغز، یک محیط کوانتیک برای تعامل موج-ذره مادی و موج-ذره غیر مادیست. نه یک گیرنده صرف.
محیطی می‌باشد که غیر ماده در متن ماده حضور دارد.

برادرم، فکر کنم کن فیکونِ عالم امر نیاز به مقدمات ندارد. درسته؟
کن فیکونِ عالم امر حقیقتا آنی است.
روشن شدن لامپ حقیقتا آنی نیست بلکه واقعا آنی است. (مشمول گذر زمان ولو اندک است و نیز تهیه اسباب و مقدمات)
و می‌دانید که هر واقعیتی که لمس میکنیم لزوما حقیقت نیست.

محال است چیزی بتواند حقیقتا آنی از متن ماده بوجود آید. چرا که متن ماده محدود به مکان و زمان و جرم و بار و ... میباشد.

همان کسی که فرموده: و ان من شیء الا یسبح بحمده
و همان کسی که فرشتگان را از نور آفریده (قطعا منظور از این نور، نور مادی یا همان موج-ذره مادی نیست)

جسمانیة الحدوث بودن روح یک نظریه هست. معاد روحانی نیز همینگونه.
مطالب علمی که حقیر بیان میکنم هم یک نظریه است. نظریه‌ای که دانشمندان در آنپاس شدید مجبورند به وجود موج-ذره غیر مادی اعتراف کنند.

چون پدیده‌هائی را رصد میکنند که از طرفی با سرعتهای بسیار زیاد و لا مکانی و لا زمانی نمیتوانند مادی باشند و از طرفی این پدیده‌ها کوانتومی بوده و خاصیت موجی-ذره‌ای دارند.

در مقابل یک موج-ذره مادی مجبوریم یک موج-ذره غیر مادی قائل شویم.
در یک محیط کوانتیک مانند میکروتوبول سلول مغز، با پردازشهای کوانتیکی فوق سریع روبرو هستیم که تا ده هزار برابر سرعت نور، سرعت دارند.
از آنجا که امواج مادی با سرعت نور منتشر میشوند لذا این موارد فوق سریع، مادی نبوده و در واقع همان موج-ذره غیر مادی است.
این اصطلاح بدین منظور بکار میرود که تمامی این پدیده‌ها کوانتیک هستند.

در مثالی دیگر: در میکروتوبول سلول مغز، خودآگاهی در هر ثانیه 40 بار روشن و خاموش میشود.
یعنی کوانتیده است. پس آنرا با خاصیت موج منطبق میبینیم و از آن به موج-ذره تعبیر میکنیم.

موج-ذره غیر مادی میتواند آنقدر تنزل کند که وارد طیف مادی گردد. چون محدودیتی مانعش نیست.
ورود به این طیف باعث تجسدش میگردد. به ماده تبدیل میشود. صاحب جرم و بار الکتریکی شده و درگیر محدودیتهای مکانی و زمانی میگردد. این محدودیتها مانع آن میشود که به سرعتی مافوق سرعت نور برسد و بتواند مجددا به طیف تجرید راه یابد.
از این مسیرهای صرفا یکطرفه قبلا برایتان مصداق بیان شده.

خیر. لزومی ندارد در رجوع به خداوند، ماده به غیر ماده تبدیل شود. (مطابق معاد جسمانی-روحانی)

در نظریه ما نیز انسان یعنی روح + جسم. هم در دنیا و هم در آخرت.
از دید ما نیز، نطفه انسان است و نیز علقه. روح هم انسان است. روح + کالبد هم انسان است. و همه در حال تحول و تکامل.

دقت کنید که بنده دارم اشکال تحول ضعیف به قوی را پاسخ میدهم .

جعل در اینجا به معنای خلق است و خلق در چیزی با نفخه در چیزی فرق دارد .

این هم جواب صریح قرآن به شما : آل عمران 59 ...
می بینید که ابتدای خلقت را از خاک می شمرد بعد می فرماید به او گفت باش یعنی در وجود مجرد باش و شد
این نشان می دهد که در مرحله ای از مراحل خلقت در یک صعود یکبارگی انسان در بعد مجرد تحقق می یابد

اصلا معلوم نیست آن چیزی که شما اسمش را موج ذره غیر مادی می گذارید غیر ماده باشد چون هنوز مرز شناخته شده ای بین ماده و معنا معرفی نشده است

چون پدیده‌هائی را رصد میکنند که از طرفی با سرعتهای بسیار زیاد و لا مکانی و لا زمانی نمیتوانند مادی باشند و از طرفی این پدیده‌ها کوانتومی بوده و خاصیت موجی-ذره‌ای دارند.

پس رجوع و صعود معنا ندارد فلذا نزول هم بی معناست
بنابر نظریه شما رجوع و صعودی وجود ندارد چون خلقت جسم و روح جداگانه است . رجوع انسانی که به مرتبه ماده تنزل یافت به آن است که باز معنا شود

فکر میکنم دارید لج می فرمایید