جمع بندی حکم ذبیحه اهل کتاب و شیعه از دیدگاه اهل سنت و وهابیت
تبهای اولیه
حکم ذبیحه اهل کتاب و شیعه از دیدگاه اهل سنت و وهابیت
سلام علیکم
حکم ذبیحه اهل کتاب از نظر اهل تسنن چیست؟
همچنین حکم ذبیحه شیعه در نزد آنان چگونه است؟
متشکرم.
برچسب:
با سلام و عرض ادب
الف) ذبیحه ی اهل کتاب به اتفاق فقهای اهل سنت با توجه به شرایطی حلال است که این شرایط عبارتند از:
- خوردن گوشت حیوان ذبح شده در شریعت اسلام بر آنان حلال باشد؛ بنابراین ذبح حیواناتی که در شریعت اسلام بیان شده که بر آنان حرام بوده به واسطه ی ذبح کتابی بر مسلمان حلال نخواهد بود.
- حیوان برای غیر خدا ذبح نشده باشد؛ بنابراین اگر هنگام ذبح حیوان نام غیر خدا بر آن برده شده خوردن گوشت آن حیوان حرام خواهد بود.
- ذبح حیوان در حضور یک مسلمان اتفاق افتاده باشد، در صورتی که شخص کتابی خوردن گوشت مرده را حرام می داند. (1)
- الجریری، الفقه علی المذاهب الاربعة،ج1، ص1116.
- ابن تیمیة، الصارم المسلول على شاتم الرسول، دار ابن حزم – بيروت، ص570.: «و قال أحمد بن يونس : لو أن يهوديا ذبح شاة و ذبح رافضي لأكلت ذبيحة اليهودي و لم آكل ذبيحة الرافضي لأنه مرتد عن الإسلام».
جمع بندی:
پرسش:
حکم ذبیحه اهل کتاب از نظر اهل تسنن چیست؟ همچنین حکم ذبیحه شیعه در نزد آنان چگونه است؟
پاسخ:
الف) ذبیحه ی اهل کتاب به اتفاق نظر فقهای اهل سنت (1) با تحقق شروطی حلال است (2) که برخی از این شروط عبارتند از:
- 1) حیوان برای غیر خدا ذبح نشده باشد؛ بنابراین اگر هنگام ذبح حیوان نام غیر خدا بر آن برده شده خوردن گوشت آن حیوان حرام خواهد بود.
- 2) ذبح حیوان درحضور یک مسلمان اتفاق افتاده باشد، در صورتی که شخص کتابی خوردن گوشت مرده را حلال می داند. (3) و این در حالی است که ذبیحه ی اهل کتاب بر اساس دیدگاه شیعه حلال نمی باشد.
- وزارة الأوقاف والشئون الإسلامية – الكويت، الموسوعة الفقهية الكويتية، الطبعة الثانية، طبع الوزارة، ج7، ص142.: «قَال ابْنُ قُدَامَةَ: أَجْمَعَ أَهْل الْعِلْمِ عَلَى إِبَاحَةِ ذَبَائِحِ أَهْل الْكِتَابِ؛ لِقَوْل اللَّهِ تَعَالَى: {وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ} يَعْنِي ذَبَائِحَهُمْ».
- در فقه برخی مذاهب شروط دیگری نیز مطرح بوده که مورد اتفاق نیست. ر.ک: الجریری، الفقه علی المذاهب الاربعة، دار الكتب العلمية، بيروت - لبنان، ج1، ص653.
- الجریری، الفقه علی المذاهب الاربعة،ج1، ص653؛ محمد بن إبراهيم بن عبد الله التويجري، موسوعة الفقه الإسلامي، بيت الأفكار الدولية، ج4، ص374: «ذبائح أهل الكتاب لها ثلاث حالات: إذا علم المسلم أن الكتابي ذكاها ذكاة شرعية، وذكر اسم الله عليها، فهذه يجوز له أكلها؛ إذا علم أنه لم يذكر اسم الله عليها فلا يحل له أكلها؛ إن جَهل الحال جاز أكلها؛ لأن الاصل حلها. وإذا علم المسلم أن ذبائح أهل الكتاب ذبحت بغير الوجه الشرعي كالخنق أو الصعق الكهربائي فهي ميتة لا يجوز أكلها».
- ابن تیمیة، الصارم المسلول على شاتم الرسول، دار ابن حزم – بيروت، ص570.: «و قال أحمد بن يونس : لو أن يهوديا ذبح شاة و ذبح رافضي لأكلت ذبيحة اليهودي و لم آكل ذبيحة الرافضي لأنه مرتد عن الإسلام».