آسیب های هیئت های عزاداری---اشعار مداحان---

[="Times New Roman"][="Black"]سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد محراب عزیز و بقیه دوستان.

ایام عزاداری امام حسین علیه السلام رو تسلیت عرض میکنم.

برای این مطلبی که می خوام بگم می خواستم تاپیک جدا بزنم ولی خوب واسه اینکه سر استاد محراب رو هم شلوغ نکنیم همینجا میگم.

چند سال پیش یه سخنرانی از شیخ مهدی دانشمند شنیدم که هرچی ازش یادمه نصفه و نیمه واستون می نویسم.

میگفت چرا مردم فقط دهه اول محرم رو عزاداری میکنن و بعدش همه چیز تمام میشه.

از روز یازدهم تازه مصیبت های حضرت زینب شروع میشه ، تازه از روز باید عزاداری شروع بشه ولی مردم همه چیزو جمع میکنن و همه چی برمیگرده سرجای اولش.

پارسال بعد از شام غریبان رفتم خونه ؛ صبح رفتم توی بازار همون چیزی رو که آقای دانشمند گفته بود دیدم ، غم بسیااااااار سنگینی توی دلم نشست.

همه مشکی هارو در آورده بودن ؛ تکیه ها رو جمع کرده بودن فقط میله هاش مونده بود ؛ کاست فروش توی بازار دیگه مداحی نمیزاشت و آهنگ گذاشته بود.

نه اینکه من آدم حسابی باشم ، خودم انواع اقسام آهنگهارو گوش میدم ، ولی محرم واقعا حسابش جداست.

خیلی از خودم بدم اومد , حس کردم من همونی هستم که تنهاش گذاشتم ؛ همونی ام که مثل نامردها خودمو زدم به اون راه و چیزی به روی خودم نمیااارم تا مبادا زیر فریاد های وجدانم له بشم.

خدا می دونه که چقدر خجالت کشیدم ، چه زنده موندن خفت باری ، چه نفس کشیدن ننگینی.

الانم که صدای تبل ها رو شنیدم داشتم به صبح یازدهم فکر می کردم ، که قراره چه اتفاقی بیفته.

من خودم زیاد اهل شرکت در مراسم و روضه و اینها نیستم ، ولی در حد توانم سعی میکنم به بقیه بفهمونم که الان ماه محرمه.

خواهشا زود همه چیز رو فراموش نکنید ،

در حد توانتون تذکر بدید که باید بعد از شام غریبان شب های بعد مراسم ها با شکوه تر برگزار بشه.[/]

به نام حق

با سلام و عرض ادب

مراسم عزاداری ابا عبدالله الحسین علیه السلام مصداق تعظیم شعائر الهی و به نوعی ترویج فرهنگ عاشورا و نهضت امام حسین(ع)

و احیاء فریضه امر به معروف و نهی از منکر است.

امّا به نظر می رسد بعضی سهوا و از روی نادانی و برخی عمدا و با طرح و نقشه ایی حساب شده،لطمه های فراوانی به این جریان

مبارک زده و چهره شیعه را چهره ای خرافی و بدعت گزار و خشن معرفی کرده اند.

حضرت امام خمینی رحمة الله علیه در این باره می فرمایند:

باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند باید این سنت‌ها را حفظ کنید

البته اگر چنانچه ناروایی بوده است سابق و دست اشخاصی بی اطلاع از مسائل اسلام بوده،

آنها یک قدری تصفیه شود لکن عزاداری به همان قوت خودش باقی بماند.

آیت الله فاضل لنکرانی رحمة الله علیه نیز در همین باب به صراحت فرموده بودند:

"اگر این آسیب‌هایی که در برخی مجالس عزاداری هست ادامه یابد من بر اصل کیان تشیع احساس خطر می کنم."

آیت الله مکارم شیرازی حفظه الله تعالی:

"اگر این روند ادامه یابد، بیم آن می رود که روند مجالس عزاداری به دست کسانی بیفتد که اصلاً اهلیت ندارند."

خاطره و استدلال قرآنی آقای قرائتی برای متقاعد کردن مردم یکی از شهرهای کشور برای خاتمه دادن به قمه زنی؛
در یکی از شهرها با وجود توصیه‏های مبلغین بزرگوار مبنی بر پرهیز از قمه‎زنی، مردم به خاطر اعتقادات خود دست ‏برنمی‏داشتند. به ما گفتند به آنجا برویم و آنها را از این کار باز داریم . ایام ماه محرم بود و چون اعلام کرده بودند فلانی می‏آید و مردم ما را در تلویزیون دیده بودند، در مسجد جمع شدند.

وقتی وارد شدم گفتند: آقای قرائتی آمده‏ای برای قمه‎زنی بگویی. گفتم: شغل من چیست؟ گفتند: تو معلم قرآن هستی. گفتم: به عنوان معلم قرآن قبولم دارید؟ گفتند: بله قبولت داریم ولی حرف قمه نزنی، فقط قرآن بگو . من روی تخته نوشتم: «بسم الله الرحمن الرحیم - یا ایها الذین آمنوا لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا» (۱)؛ «ای کسانی که ایمان آورده‏اید! "راعنا" نگویید، بلکه بگویید: "انظرنا".» و بعد توضیح دادم که: «یا ایها الذین آمنوا» یعنی: ای مؤمنین . «لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا» یعنی: راعنا نگویید بلکه انظرنا بگویید. راعنا نگویید یعنی چه؟ این قصه‏ای دارد و قصه‏اش این است که: پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله در حال سخنرانی بود، یک نفر از پای سخنرانی گفت: راعنا، یعنی مراعات ما را هم بکن . یعنی آرام‎تر صحبت کن یا به این طرف و آن طرف نگاه کن .

این کلمه راعنا مثل کوکو است که هم می‏شود آن را با سیب زمینی درست کرد و هم با سبزی. «راعنا» را هم می‏شود از ریشه «رعی‏» گرفت و هم از ریشه «رعن‏». اگر از «رعی‏» گرفته شود به معنای «مراعات ما را بکن‏» است، ولی اگر از ریشه «رعن‏» گرفته شود، رعونت ‏به معنای خر کردن است و «راعنا» یعنی «خرمان کن.»

وقتی که مسلمانان می‏گفتند «راعنا» هدفشان مقدس بود و معنای «مراعاتمان کن‏» را اراده می‏کردند، ولی یهودی‎ها از این کلمه استفاده کرده و گفتند: مسلمان‎ها به پیغمبرشان می‏گویند خرمان کن. در اینجا آیه نازل شد که: «یا ایها الذین آمنوا لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا»؛ «ای کسانی که ایمان آورده‏اید، "راعنا" نگویید بلکه "انظرنا" بگویید.» یعنی کلمه‏ای را که دشمن از آن سوء استفاده می‏کند به کار نبرید .

بعد از این که این آیه را تفسیر کردم، گفتم: شما که قمه می‏زنید هدفتان مقدس است و به عشق امام حسین علیه السلام این کار را می‏کنید، ولی تلویزیون کشورهای اروپایی این کار شما را دوازده مرتبه نشان داده و گفته است که شیعه‏ها دچار مرض خودآزاری هستند. دشمن از این کار شما چنین سوء استفاده می‏کند . این کار امروز شما مثل همان «راعنا» گفتن مسلمانان صدر اسلام است که دشمن از آن سوء استفاده می‏کرد و قرآن کریم با آیه مورد بحث‏ به مسلمانان آن روز و امروز هشدار می‏دهد که از هر کاری که دشمن از آن سوء استفاده می‏کند پرهیز کنید. پس چون امروز دشمنان از قمه‏زنی شما سوء استفاده می‏کنند، شما دیگر قمه نزنید. گفتند: حالا فهمیدیم و دیگر قمه نمی‏زنیم .

پس از این جلسه به تهران رفتیم و آن سال در آن شهر جز چند نفر کسی قمه نزد .

نکته دوم اینه که برخی روحانیون بدون مطالعه ی کافی میان سخنرانی میکنن و ی مشت کلی گویی تحویل مردم میدن من به چشم دیدم جوونا وقتی روحانی سخنرانی میکنه میرن بیرون مسجد و برای سینه زنی مبان تو!!!
نکته سوم: شعر برخی مداح ها رسما دروریه رفته ریتم شعر خواننده زن اون ور آبی رو تقلید کرده!! بعضی هاشون هم که مسائل حزبی رو وارد عزا میکنند!
و ...

سلام ...
به نظر من شکل عزاداری های الان خیلیاش اشکال داره یکیش همین طبل ها در اندازه های مختلف و سایر ادوات عزاداریا واقعا در اون حد لازم نیست!
الانو نمیدونم هست یانه ولی یه زمانی هر هیئتی طبل بزرگتر یا وسایل بیشترو ...داشت از بقیه بهتر بود و فضای رقابتی بین هیئت ها از این جهت به وجود امده بود و این چیزا شده بود مایه فخر فروشی و ملاک فخر فروشی فقط تغییر کرده بود!!!
مراسم عزاداری خالصانه دیگه ادا دراوردن نمیخواد همینکه ذکر مصیبتی بشه و دستی برسینه به نشانه ادب زده بشه و قطره اشکی از سر سوز دل ریخته بشه کافیه ولی اینکه یه عده لباس دربیارن و حرکاتی انجام بدن که مناسب شخصیت عزاداران امام حسین (ع) نباشه یا با استفاده از وسایل باعث آزار و اذیت دیگران بشن یا برای مجلس گرم کردن حاضر به انجام هر حرکتی بشن اینا به نظرمن عزاداری رو میبره زیر سوال!

یه چیز دیگه م حضور خانمهاست به نظرمن! نباید محل عزاداری ها مختلط باشه ....
جاهای دیگه رو نمیدونم ولی شهر ما اینجوریه که روز عاشورا همه جایی مشهور به قتلگاه جمع میشن که مختلطه جمعیت و هیچ چیزی مانع نیست بینشون و همه در هم هستن .... اقایون عزاداری میکنن و خانمها نگاه میکنن حالا قدیم که واقعا مردم عزاداریاشون بااخلاص بیشتری بود مشکل ایجاد نمیکرد ولی الان واقعا ادم تاسف میخوره که بعضیا حتی اینجور جاهام دنبال چه چیزایی هستن!! من خودم از دبیرستان دیگه نمیرم و عاشورا توی خونه می مونم بااینکه شهر خلوت میشه و تمام جمعیتش تقریبا اونجان چون رسمه!![SPOILER]ولی الان شکلی شده که شب عاشورا آرایشگاههای زنونه شلوغ ترین شب سال هستن و ظهر عاشورا همه با یه وضعیتی اونجا حاضرمیشن که جای تاسف داره و خب از اونورم آقایون .......
به نظر من لااقل باید کاری بشه تو این روزها شاهد این چیزا نباشیم،نه اینکه فجیع ترین آرایش ها زننده ترین لباس هاشونو بزارن واسه ظهر عاشورا [/SPOILER]

یکی دیگه ش خود مداح ها هستن! من پارسال توی سایت معتبری خوندم روایت هایی که خیلیم رایج هست دراصل اشتباهه ولی مداحین حتی اطلاعی ندارن و همونجوری به خورد مردم میدن!!!

بعضی اشعارم که به ترانه بیشتر شبیه ن تا مرثیه!!!
و اینکه اصلا چرا فقط دهه اوله عزاداری؟؟؟
البته تاحدی میدونم
[SPOILER] اينكه چرا مراسم عزاداري براي اباعبدالله(ع) از اول دهۀ محرم آغاز مي‌شود، دلائل مختلفي مي‌تواند داشته باشد:
شايد به اعتبار فرمايش امام رضا(ع) است كه مي‌فرمايد از اول دهۀ محرم حزن و اندوه در چهرۀ پدرم ديده مي‌شد و حالت عزادار به خود مي‌گرفتند. در روايت آمده است كه امام رضا(ع) فرمودند: هنگامي كه ماه محرم شروع مي‌شد، ديگر كسي پدرم را خندان نمي‌ديد و هر روز ناراحتي او بيشتر مي‌شد تا روز دهم محرم. پس وقتي روز دهم مي‌رسيد، آن روز روز مصيبت و اندوه و گريۀ او بود.(كَانَ أَبِي ع إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ... امالي صدوق/128) در روايت مشهور ديگري وقتي پسر شبيب در اول محرم بر امام رضا(ع) وارد شد، حضرت براي او ذكر مصيبت شهادت و اسارت اهلبيت(ع) را كردند.(دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا ع فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ.. امالي صدوق/130)

شايد به اين دليل باشد كه عزاداران قبل از عاشورا با ده شب عزاداري بتوانند خود را براي حضور در غم بزرگ عاشورا آماده كنند. چرا كه پس از يك هفته عزاداري، حضور در ذكر مصيبت هولناك عاشورا قابل تحمل‌تر خواهد بود. تمام عزاداران مي‌دانند كه اگر عزاداري از روز عاشورا شروع مي‌شد چقدر ذكر مصيبت‌ها در عاشورا دردناك‌تر و غيرقابل تحمل‌تر مي‌شد. اينكه پيامبر اكرم(ص) فرمودند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»(مستدرك الوسائل/10/318) اين حرارت را هر كسي حس كرده باشد، مي‌داند بي‌مقدمه وارد روز عاشورا شدن بسيار دشوار است.

از طرف ديگر ممكن است يك دهه عزاداري قبل از عاشورا براي بعضي‌ها كسب توجه و آمادگي براي ايجاد سوز در روز دهم باشد. كساني كه دل غافلي دارند يا در اثر توجه به تعلقات دنيا احساس محبتشان به امام حسين(ع) كم شده باشد ده روز فرصت دارند تا در محافل عزاداري با شنيدن مواعظ و معارف ديني آمادگي لازم را كسب نمايند تا مبادا در روز مصيبت بزرگ اباعبدالله الحسين(ع) بي‌احساس و بي‌توجه حضور پيدا كنند.

و شايد حكمت آن اين باشد كه در واقع اين عزاداري دهۀ اول محرم يك نوع اعلام آمادگي براي نصرت است تا صرف سوگواري، و گويي عزاداران به قصد ياري اباعبدالله الحسين(ع) از همان ابتداي محرم به خيمۀ اباعبدالله الحسين(ع) مي‌روند كه مولايشان را غريب نگذارند. به همين دليل عزاداري دهۀ عاشورا رنگ و بوي حماسي دارد و دسته‌هاي عزا با علائم دسته‌هاي رزمي در ميادين ديده مي‌شوند. در حالي كه عزاداري از عصر عاشورا و شام غريبان به بعد تنها رنگ و بوي غم به خود مي‌گيرد و حتي رسم شده است از ظهر عاشورا به بعد بيرق‌ها را به علامت شهادت اباعبدالله الحسين(ع) مي‌خوابانند و ديگر برافراشته نگه نمي‌دارند. [/SPOILER]
ولی چرا لااقل مجالس سخنرانی رو تا اربعین ادامه نمیدن؟؟؟

یه جایی م حرفایی از استاد ازغدی شنیدم جالبه ...

[SPOILER] استاد رحیم پور ازغدی
قلاده ميبندند به گردنشان و صداى سگ در مياورند و در كنار اسم اباعبدلله ، پارس ميكنند. همين امسال عاشورا، در مشهد ما اين كار شد. قلاده بستند و آن مداحى كه بالا ايستاده بود گفت، " كنم عو عو ، دهم دست ولايت"، ... جمعيت يكمرتبه همه با هم صداى سگ! به مدت دو دقيقه....بعد ميگويد ، " يك تكه استخوان امشب بس است ما را آقا!" ، ذكر اباعبدالله قاطى عوعو سگ!؟

ما بايد از ساحت اباعبدلله دفاع كنيم ، ما بايد يك عاشوراى فرهنگى درست كنيم و از فرهنگ عاشورا دفاع كنيم.

هيئت راه انداخته اند، همه لخت ، بعد شروع ميكنند اداى مست ها را در مياورند و تلو تلو ميخورند، فيلم اش هست، برويد ببينيد، طفلك بچه هاى ناآگاه شيعه اند كه خيال ميكنند اين كارها باعث تقرب به اباعبدالله است. تلو تلو ميخورند و اداى مست ها را در مياورند، بعد مداحشان داد ميزند كه " ما گر زسر بريده ميترسيديم، در محفل عشاق نميرقصيديم" ، نامرد! محفل عشاق اينجا نيست، محفل عشاق زير بمباران شيميايى در شرق دجله بود، آنجا بايد ميامدى حسين حسين ميگفتى و ميرقصيدى ، ما آنجا رقص بچه ها را زير باران آتش و خون ديديم ، تو رقاصى!؟ ،ميگويد "رقاصم و رقاصم ، رقاصه عباسم" ، عباسى كه دستش قطع ميشود، ميگويد "والله ان قطعتموا يمينى ، انى احامى ابداً عن دينى" ، شما پيرو مكتب اين عباس هستيد؟ شماها اصلاً به مكتب كارى نداريد.

بعد هم ميگويد بگذار مسخره مان كنند، ما سگ خانگى شاهيم، بعد داد ميزند، " خرابم و مستم ، مست و خرابم، من سگ خانگى بى بى ربابم" ، بعد دوباره صداى سگ ....، بعد ميگويد " والله صد قدح بشكست ، حضرت شراب،حسين!!!" ، به سيدالشهداء ميگويد حضرت شراب!!! اين محبت و عزاى اهل بيت است؟! البته اينها كمتر از ده درصد هيئت ها هستند اما فيلم اينها را وهابى ها برداشته اند و در شبكه هايشان پخش كرده اند كه سى دى اش را براى من آورده بودند. مرتيكه وهابى بعد از پخش فيلم ميگويد، خب! شما بينندگان بگوييد كه آيا حسين عاقل تر بود ، يا يزيد؟!!!
تو دارى آش وهابى ها را هم ميزنى، تو دارى هيزم ميگذارى زير ديگ آنها ...
اللهم عجل لولیک الفرج [/SPOILER]

سپاس مطالب قشنگی بود آگاه شدم

عرض سلام و ادب خدمت تمامی عزیزان و نیز تسلیت بابت ایام سوگواری حضرت ابا عبدالله الحسین ع
یکی از مواردی که بعضا شخص بنده رو اذیت میکنه اینه که مداحی ها خیلی طولانی شده واقعا نیم ساعت به بالا سینه زنندگان رو اذیت میکنه هم اینکه اون شور اولیه از بین میره من بارها و بارها توی مجالس مختلف دیدم که ملت دیگه خسته شدن از مرثیه خونیه مداح و یه عده نشستن یه عده دیگه سینه نمیزنن و فقط یه عده که جلو هستند کار رو دارن ادامه میدند.
معتقدم هرچیزی باید تناسب داشته باشه

در آن مجلس که شورِ ، بی ، شعور است
چراغ معرفت ها سوت و کور است

سلام
به نظر من ریشه مشکل رو نه فقط در هیأت های عزاداری ، که باید در جای دیگری هم جستجو کرد. وقتی که یکی مثل من ، داد میزنه که همش داره به پوستهء دین پرداخته میشه ، یا گوشی برای شنیدن نیست یا پاسخ ها صرفاً در حد یک همدردی هستن:
بله شما درست میگید. این مشکلات هست به هر حال. انشاالله امام زمان میان مشکلات رو حل میکنن......
همین؟! دست رو دست بذاریم تا امام زمان(عج) بیان مشکلات رو حل کنن؟!!! راهکار؟ عمل؟

اشاره خواهرمون کاملاً بجا بود. البته کل متن ایشون رو نقل قول نکردم:

اینکه این موضوعات که در صحبت های استاد رحیم پور که خواهرمون نوشتن وجود دارن ، یه بحثه
اینکه چرا این موضوعات هست ، یه بحث دیگه

باید از خودمون بپرسیم ، چرا جوان ما بعد از عمری سینه زنی در عزای امام حسین(ع) ، هنوز به این حد از بلوغ دینی نرسیده که بتونه حرکات غیرمعقول و غیردینی رو از عزاداری صحیح تشخیص بده؟ چرا هنوز اینقدر از نظر دینی و درونی پخته نشده که به راحتی بازیچه یک مداح نما نشه؟ مهمتر از اون ، مداح های عامد رو که کنار بذاریم ، چرا در اون مداح های حقیقی هم بعضاً می بینیم که به قول سرکار خانم "ترگل" ، حکایات و روایاتی رو در مداحی استفاده میکنن که هیچ سند تاریخی نداره؟ برخی مداح های ما بخوام خودمونی بگم خودشون یه پا روحانی هستن. خب چرا سایر مداح ها این راه رو نرفتن که با علم ، دانش ، شناخت ، بلوغ دینی و شخصیتی و حتی با داشتن علم روانشناسی(در حد خودشون) وارد میدون بشن؟

من برای تمام این چراها ، فقط یک پاسخ به ذهنم میرسه:
شور زیاده ، اما شعور کم. اگر از سینه زنان بپرسی چه چیزی شما رو داغون کرده ، معمولاً پاسخشون اینه که تشنگی حسین. صد البته که این موضوع جگر سوزه ، اما اگر معرفت و شناخت عمیق بود ، شاید این مورد در مرحلهء چندم به ذهن میومد

و برای پاسخ به اینکه چرا شور زیاد است و شعور کم ، فقط یک پاسخ به ذهنم میرسه:
چون از ابتدا به ظواهر دین خیلی بیشتر توجه کردیم تا عمق و ریشهء دین. ملاک و خط کش ما برای شناخت افراد ، لباس بود و زمان طول کشیدن سجده ها ، و همین رو هم به نسل های بعد منتقل کردیم. اینجا هم عرض میکنم که منظور این نیست که ظاهر مهم نیست. اما ما شورش رو درمورد ظاهر درآوردیم ، از اون طرف یک دهمش هم به باطن نپرداختیم. نتیجه اینکه الان جوان ما بجای اینکه نگاه کنه ببینه کدوم مجلس معرفت بیشتری بهش میده ، میگرده ببینه کدوم مجلس سروصدای بیشتری داره ، یا اگر بخوام کمی بی تعارف بگم ، میگرده ببینه کدوم مجلس هیجانش بیشتره!

اگر کسی از دوستان مطلب دیگه ای به ذهنش میرسه ، با کمال میل میشنوم :Gol:

یه مطلبی رو هم خواستم به آقایون گوشزد کنم .

در طول تاریخ هیچ دختری نگفته فلان پسر چقدر خوب طبل میزنه ... بریم زنش بشیم ...
لدفا زعایت کنین مردم مریض دارن .
با تشکر .

[="Times New Roman"][="Black"]سلام مجدد و تشکر از استاد محراب عزیز بابت پستهای بسیار مفیدشون.

یه مسئله ای هست که به نظر من آسیب میاد و نمی دونم دیدگاه اسلام چیه. اگر ایرادی هست خوشحال میشم نظرتونو بدونم.

بیشتر عزاداری هایی که تلویزیون نشون میده مداح و مردم ادای گریه کردنو در میارن. و این آسیب از مداح به مردم سرایت میکنه.

من خیلی بدم از فیلم بازی کردن و ادا در آوردن میاد . واقعا متنفرم.

مثلا اینجوری که اینا ادای گریه در میارن اگر من واقعا اینجوری گریه کنم در خوشبینانه ترین حالت ده دقیقه طول میکشه تا روحم و چهره ام به حالت عادی برگرده.

ولی اینا ده ثانیه زار و ناله میکنن و بعد خیلی جدی به بقیه روضه گوش میدن. گناه کسی رو گردن نمی گیرم ولی خیلی به نظرم تابلو هست دارن ادا در میارن.

فاصله ی بین گریه ی شدید تا حالت عادی رو در عرض چند ثانیه طی میکنن . این یه مقدار غیر طبیعی هست.

خوب وقتی گریه ات نمیاد برو شناختت رو بیشتر کن . چرا زور الکی میزنی. مردم دیوانه شدن . :Gig:[/]

به نام حق

با سلام

"تباکی" یا به عبارتی خود را گریان و متاثر نشان دادن در عزای ابا عبدالله الحسین علیه السلام سفارش

معصومین(ع) است، وجه آن شاید تاثیر ظاهر در باطن باشد.

امام صادق علیه السلام:"من انشد فی الحسین شعرا فتباکی فله الجنة"

کسی که در مرثیه حسین علیه السلام شعری خوانده و خود را شبیه گریه کنندگان در آورد بهشت برای اوست.

رسول خدا صلی الله علیه و اله به ابوذر فرمود:"هر که می تواند گریه کند پس بگرید و هر که نتواند پس در دل خویش

حزن قرار دهد و تباکی کند همانا قلبِ قساوت گرفته از خدا دور است"

بیانات مرحوم شیخ جعفر شوشتری در مورد تباکی برای امام حسین علیه السلام:

مرحوم شیخ جعفر شوشتری در بحث فضیلت گریه برای امام حسین ـ علیه‌السلام ـ دربارۀ تباکی می‌گوید: «این از شگفتی‌هاست که گریه بر حسین ـ علیه‌السلام ـ اگر صورت ظاهر پیدا نکند و تشبه به آن حاصل شود، ثواب آن نصیب شخص می‌گردد؛ یعنی اگر گریه تحقق پیدا نکند و تباکی صورت گیرد؛ یعنی شخص حالت خود را شبیه کسی کند که گریه می‌نماید و سرش را پایین اندازد و صدای گریه درآورد و علایم رقت و تأثر در او ظاهر شود، ثواب گریه برای او مقدر می‌شود؛ به این معنا که برای خدا تباکی کند، نه برای تظاهر به مردم؛ زیرا تباکی عملی است که اخلاص شرط آن است.
همچنین در جایی دیگر می‌گوید: «هرچند اعمال صالح را از نماز و روزه و غیر از آنها نسبت به خود، به جهت عدم اجتماع شرایط قبول مسلوب یافتم (نمی‌توان بر بیشتر آنها نام واقعی عمل را اطلاق کرد)، ولیکن دیدم که گریه بر آن جناب حقیقت گریه است و همچنین گریانیدن و لااقل تباکی که کرده‌ام، یقیناً صحت سلب ندارد،(=حداقل اگر تباکی حاصل گردد، به‌راستی که تباکی است). پس داخل حدیث "هر کس بگرید یا بگریاند و یا خود را به گریه وادارد، بهشت برای او واجب گردد"، خواهم بود»

در کل می توان گفت در خوبیها خود را شبیه خوبان کردن (البته با نیت خالص نه برای ریاکاری)

توصیه بزرگان دین است.

چرا که ظاهر به تدریج در باطن تاثیر می گذارد و این در حکم تمرین و ممارست برای تخلق به فضایل

اخلاقی و اعمال صالح است.حضرت علی علیه السلام:

"إن لَم تَكُن حَليما فَتَحَلَّم فَإِنَّهُ قَلَّ مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ إِلاّ أَوشَكَ أَن يَكونَ مِنهُم"

اگر بردبار نیستی خود را بردبار نشان ده چرا که کسی خود را شبیه قومی نشان دهد به زودی

از آنان شود.

پ.ن

با سلام و عرض ادب خدمت استاد محراب گرامی

بابت پیش دستی در پاسخ عذرخواهم،بعد از تایپ

مطالب متوجه شدم نظر حضرتعالی خواسته شده است.

از جناب Im_Masoud.Freeman هم عذرخواهم.

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
مردم ایران را در هرچیز آزاد بگذاریم یا راه افراط را پیش میگرند یا راه تفریط را درست است که یکسری از مداحان و روحانیون گماشته و مزدور دشمن اند اما خیلی از این بدعت گذاری ها هم توسط مردم نا آگاه انجام میشود این علم های آهنی چند تیغه و این تبل و آلات لهو که امروزه برای عزاداری از آنها استفاده میشود همه و همه ریشه در جهل این مردم دارند . هیئت ها افتاده اند دست لات ها و الوات ها خیلی از اینهایی که محرم ها می آیند در هیئت ها تبل میزنند و علم میکشند جزو کثیف ترین و گناهکار ترین افراد هر محله اند . حتی در هنگام عزاداری هم به فکر دختر بازی و خود نمایی هستند . محرم برای مردم شده مثل یک فستیوال دختر های بی حجاب و هرزه با پسرهای جلف و ازخدا بی خبر دور هم جمع میشوند و به بهانه ی عزاداری برای امام حسین هزارجور گندکاری میکنند. علاوه بر اینها آسایش مردم را هم سلب میکنند اینقدر سر و صدای نامتعارف بپا میکنند که آدم دیوانه میشود . قمه زنی هم که جای خود داره . احمق ها میخواهند برای امام حسین عزاداری کنند اما نمیدانند که دارند با این کارها به امام حسین دهن کجی میکنند. امام حسین (ع) قیام کرد که نماز را زنده نگه دارد اما خیلی از اینهایی که در هیئت ها عزاداری میکنند نه تنها نماز نمیخوانند بلکه نمازخوان ها را استهزاء هم میکنند . امام حسین (ع) قیام کرد تا مبانی قرآنی را زنده نگه دارد و یکی از فرامین قرآن این است که آسیب رساندن به بدن حرام است اما این مردم در محرم ها قمه میزنند . قرآن گفته تبرج حرام است اما این مردم محرم ها برای تبرج علم میکشند . قرآن گفته به نواهای لهو گوش ندهید اما محرم ها بسیاری از مداحی های ما به آهنگ های پاپ و رپ بیشتر شباهت دارد تا مداحی.
به خدا آدم اگر درخانه بنشیند و یک زیارت عاشورایی بخواند و خودش چند تا نوحه ی خوب دانلود کند و گوش دهد و سینه بزند شرف دارد به رفتن به این هیئت ها . این ها همه بدعت است و خداوند هم هیچ عملی را از بدعت گذاران نمیپذیرد . این مردم نادان فکرمیکنند دارندثواب میکنند اما به خدا دارند گناه میکنند آن هم چه گناهان بزرگی . من که دیگه از این هیئت ها زده شده ام . لعنت خدا بر بدعت گذاران و لعنت خدا برکسانی که دربرابر این بدعت ها سکوت میکنند.
والسلام علی من اتبع الهدی

[="Times New Roman"][="Black"]سلام مجدد خدمت استاد محراب عزیز و بقیه دوستان.

می خواستم نظرتونو درباره غذاهای نذری بدونم.

به نظر شما اشکالی داره آدم واسه غذای نذریش وقت بزاره و یه غذای خوشمزه و با کیفیت درست کنه و خورشتش رو پر نکنه از گوشت با پوست و استخوان؟

اشکالی داره همون ارزشی که برای غذای عروسی پسرش قائل میشه برای غذای نذری قائل بشه؟

من چندین ساله غذای نذری نمی گیرم. پارسال یه جا غذای خوب می دادن رفتم یه پرس بگیرم بقدری جمعیت زیاد بود ترجیح دادم برگردم خونه و نون و پنیر بخورم تا اینکه زیر دست و پا له بشم.

جالب این بود که طرف دو پرس زده بود زیر بغلش خونشم جفت مسجد بود ، می پرید بالا دو تا دیگه بگیره.

خو لامصب مگه تو معدت چقدر جا داره یا چقدرش جذب بدنت میشه ، بزار بقیش رو یه مسلمونی دیگه ببره.

اصلا بحث غذا و شکم نیست که بگیم چرا غذای خوب نمیدن ما بخوریم ، انگار فقط دنبال رفع تکلیف هستن.

من که نظرم اینه که نذرشون رو بدن به یه آدمی که مستحقه ، نه مایی که یخچالامون از گوشت و مرغ جا نداره و له له میزنیم واسه یه قاشق برنج مفت.

ولی اگر قرار باشه نذری به مردم عادی بدم ، ترجیح میدم ده پرس کوبیده درجه یک با مخلفات به ده نفر بدم ، تا صد تا غذای نپخته و خام به صد نفر.

این فیلم ها رو هم فقط سر محرم در میاریم. مگه قراره قحطی بیاد. اگر دنبال برکت و آثار معنوی نذری هستید با دو قاشق هم اثرش رو میزاره.

انگار هرچی بیشتر بخوری آثار معنویش بیشتر میشه.

ای بازیگر گریه نکن

ما هممون مثل همیم.

صبح ها که از خواب پا میشیم

نقاب به صورت می زنیم.[/]

بسم الله الرحمن الرحیم

نکته اول ) به نظرم ما درست هست ظاهر قضیه رو میبینیم و قضاوت مکنیم . . .

ولی خب کسی که میاد هیئت و سینه میزنه طرف حسابش امام حسین هست

اینکه اسیب یابی می کنیم تا مراسم به نحو احسن برگزار بشود بهتر هست

ولی این حق رو ما نداریم که بگیم بر فرض فلانی به خاطر خودنمایی یا ریا و یا ... میاد سینه میزنه

نکته دوم ) شناخت کامل داشته باشیم و معرفت کامل به امام حسین ع و واقعه عاشورا .

این باعث میشه ما رفتارمون رو بر اساس اون معیارهای عاشورا و امام حسین تطبیق بدیم

این باعث حرکت درست ما میشه

نکته سوم ) همیشه اصلاح رو از خودمان شروع کنیم .

[="Arial"][="Blue"]سلام بر دوستان و به امید قبولی عزاداریهای شما .
فرهنگ شیعه در ابعاد مختلف برای دشمنان دین و دشمنان عدالت و آزادگی و شهامت و ... هر چه فعل حسنه است ، همیشه یک سد راه بوده و در طول تاریخ به دنبال این بوده اند تا آن را کم رنگ کنند و از غلظت آن بکاهند . تنها از این طریق است تا از یک انسان شیعی فردی پوچ و تهی بسازند که فعالیت دینی او و نگاه به زندگی و شئونات و برهه های گوناگون او یک نگرش بی خطر برای عوامل چپاول و سلطه باشد . و همیشه از طریق به انحراف کشاندن شعایر مذهبی بخصوص عزاداری سالار شهیدان سعی داشتند تا بجای از میان برداشتن آنها ( که جواب نداده است ) از طریق خرافه و تحریف و رواج این گونه رفتارهایی که با عقلانیت و شعور پیشرفته بشری ناسازگار باشد وارد شوند .
باید شعور مداح را بالا برد ( اگر مغرضانه اقدام نگرده باشد و بابت آن هزینه ای دریافت نکرده باشد) تا همیشه در جهت اعلام حماسی قیام ابا عبدالله اقدام نماید نه در جهت ذلت آن خاندان وارسته .
باید سازمانهایی عهده دار جهت دهی به این موضوع باشند و دائم هم و غمشان را بگذارند بر این مسئله که هیئتها و مداح ها را در این مسیر نگهدارند و از انحرافات عمدی و سهوی دور کنند .
اگر جهت دهی به برخی مداحان و مسئولین هیئتها عمد و کار دشمن باشد و هزینه های هنگفت برای این کار از سوی دشمن صرف شود چه ؟ [/]

بسم الله الرحمن الرحیم