جمع بندی آیا دنیا سینمای خداست؟

کارشناس بحث: استاد صادق

سلام
امیدوارم جای درستی زده باشم و کسی جواب بده
چرا خدا فقط نگاه میکنه؟
جنگ میشه،آدما کشته میشن،درد میکشن،زجر میکشن
خدا فقط نگا میکنه
داعش میاد میکشه،تجاوز میکنه،سر میبره،مثله میکنه،زنده میسوزونه وکلی کار خوب دیگه
خدا فقط نگا میکنه
حیوونا زنده خورده میشن،زنده زنده توسط آدما کباب میشن،از دست آدما زجر میکشن،قربانی میشن،از تشنگی هلاک میشن،زنده زنده پوست کنده میشن و هزاران درد دیگه
خدا فقط نگا میکنه
گربه های ایران تبدیل به سوسیس و کالباس میشن،آهوی ایرانی انقدر با موتور میوفتن دنبالش بخاطر دویدن زیاد هلاک میشه
خدا فقط نگا میکنه
میلیاردی اختلاص میکنن،مال یه کشورو میخورن با یه لیوان آب
خدا فقط نگا میکنه
جنگلا هکتار هکتار میسوزن،زمین از درد میلرزه
خدا فقط نگا میکنه
وکلی اتفاق دیگه
که خدا فقط نگا میکنه

سوال اصلی:فاز خدا فقط نگاهه؟و خدا تو این دنیا کار خاصی انجام میده؟
آدم فکر میکنه دنیا پرده سینماس و خدا کارگردان فیلمه،نشسته تخمه و پفیلا میخوره
و هی نگا میکنه
خدایا انقدر نگا نکن عینکی میشی
حالا خدا از ما آدما میخاد امتحان بگیره چرا حیوونا و گیاها و زمین باید انقدر درد بکشن؟مگه از اونا هم امتحان میگیره؟
پ.ن:خدایا میشه بگی امام زمان کی ظهور میکنه؟ که اگه تو دوران ما نیست الکی دلمونو خوش نکنیم و خودمونو واسه دردای بیشتر آماده کنیم،خدایا کمک نمیدی که،فقط نگا میکنی

باسلام وتشکر .
در ابتدا باید گفت : دنیا جای عمل است و آخرت محل دیدن نتیجه عمل، یعنی وجود انسان به گونه‏ای است که باید نتیجه اعمالش را در آخرت ببیند و نتیجه عمل پس از پایان زندگی معلوم می‏گردد، چرا که ممکن است انسانی در ابتدا بد باشد اما در آخر توبه کند و گذشته‏ها را جبران کرده و با روی سفید وارد عالم آخرت شود. بر عکس هم ممکن است، یعنی کسی در اوّل کار خوب باشد، ولی در آخر کار بد عاقبت گردد.
اصولاً دنیا جای کشت و آخرت جای برداشت است. رسول خدا(ص) فرمود: "دنیا کشتگاه آخرت است".
دنیا شبیه کلاس درس است که پس از پایان تدریس و گذراندن دوره آموزش، امتحان گرفته می‏شود و طبق ورقه‏های امتحانی نمره داده می‏شود.
بعضی از دانش‏آموزان اوّل خوب می‏دانند، ولی در موقع امتحان بازی گوشی کرده و نتیجه نامطلوب به دست می‏آورند. بعضی دیگر ممکن است اوّل به درست اهمیت ندهند، ولی بعداً جبران کنند و در امتحان موفق گردند. افزون بر این انسان در دنیا قابلیت دریافت پاداش و تحمل کیفر اعمال خود را ندارد، یعنی ظرف وجودی انسان و اعمال او گاهی به اندازه‏ای است که دنیا گنجایش جزا یا پاداش او را ندارد. بعضی کارها از انسان سر می‏زند که شاید با تمام دنیا برابری کرده یا حتی از آن برتر باشد و یا گاهی برای یک عملی انسان از تمام دنیا می‏گذرد. اصولاً انسان در دنیا محدود است و از ظرف بهره وری محدودی در نعمت‏ها عذاب‏ها برخوردار است؛ بنابراین بعضی از اعمال انسانی نمی‏تواند در دنیا پاداش یا جزا داده شود، زیرا دنیا گنجایش آن را نخواهد داشت. جایگاه مؤمن در آخرت بهشت است و به تعبیر قرآن کریم وسعت بهشت به اندازه آسمان و زمین است: "برای رسیدن به آمرزش پروردگار خود، و بهشتی که وسعت آن آسمان‏ها و زمین است و برای پرهیزگاران آماده شده، بر یکدیگر سبقت بگیرید". (1) قرآن درباره جهنّمیان می‏گوید: "هر گاه پوست بدنشان بپزد، پوستی دیگرشان دهیم تا عذاب خدا را بچشند". (2) عذاب جهنم به قدری شدید است که در دنیا انسان یک لحظه آن را نمی‏تواند تحمل کند، یعنی همین که آتش جهنم او را گرفت می‏میرد، ولی در قیامت وجود انسان به گونه‏ای است که عذاب را می‏چشد و رنج می‏برد و نمی‏میرد، پس تنها سرای دیگر که وسیع‏تر و گسترده‏تر است (هم در نعمت‏ها و هم در عذاب‏ها) می‏تواند پاسخ گوی برخی از رفتارهای خوب یا زشت انسان‏ها باشد، در عین حال بعضی از رفتارهای خوب و بد انسان‏ها در همین دنیا به صورت‏های مختلف جزا یا پاداش داده می‏شود و انسان لذت کار خیر خود یا پاداش آن و یا کیفر بعضی از کارهای خود را در همین دنیا مشاهده می‌کند. البته این یک اصل نیست، بلکه غالباً به جهات دیگر مانند بیدار شدن و تنبه انسان یا شکوفایی استعداد او و. . . تحقق می‏پذیرد.
از سوی دیگر دنیا جایی است که انسان در آن با اختیار خود راه خویش را انتخاب می‏کند و بهشت و جهنم را کسب می‏نماید. اگر در دنیا پاداش و جزا ببیند، اعمال را از روی غیر اختیار و ترس از این که مجازات می‏شوند، انجام می‏دهند، نه از روی تعبد که موجب کمال می‏گردد.
پاداش و کیفر الهی اختصاص به زندگی این دنیا ندارد و حیات پس از مرگ (حیات برزخی و قیامت کبری) نیز ازعرصه مجازات و پاداش و بلکه مجال اصلی آن است.
ثانیا: رفاه پی در پی و مهلت دادن برای گناه - که در فرهنگ قرآنی به آن «استدراج و امهال» گفته می‏شود - خود، کیفر اعمال آنان است که کیفراخروی را نیز به دنبال دارد.
برای روشن شدن مطلب به نکات زیر دقت کنید:
1- قطعا انسان پاداش و کیفر اعمال خود را - هر چند کوچک باشد - خواهد دید؛ اما از آن جا که حیات انسان اختصاص به دنیا ندارد، اگر عده‏ای پاداش و کیفر خود را در دنیا نبینند، دلیل بر این نیست که پاداش و کیفری ندارند.
2- زندگی دنیا، مجال عمل و تلاش است و آنچه در دنیا انجام می‏شود، حیات اخروی را شکل می‏دهد. اما پس از مرگ فرصت عمل به پایان می‏رسد و حیات پس از آن، براساس آنچه دراین جا کسب شده رقم می‏خورد.
پس مجال اصلی پاداش و کیفر، حیات پس از مرگ است. آیه درباره آخرت است:
« فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره؛ پس هر کس هم‏وزن ذره‏ای نیکی کند، آن را خواهد دید. هر که هم‏وزن ذره‏ای بدی کند، آن را خواهد دید. (3)
البته این بدان معنا نیست که حیات دنیا خالی از پاداش و کیفر است.
چه بسا کسانی پاداش و کیفر اعمال خود را در دنیا ببینند؛ اما پاداش و کیفر خود- مانند دیگر مظاهر دنیا - وسیله آزمایش و امتحان آن ها است و در حیات اخروی آنان نیز موثر است.
3- نعمت بهره‏مندی از موهبت‏های دنیا - به عنوان رحمت عام الهی - شامل همه موجودات می‏شود. کافران و ظالمان به حکم این که مخلوقی از مخلوقات خداوند رحمان هستند، از این نعمت بهره‏منداند. عمل و عقیده زشت و پلید آنان، مانع از این رحمت عام نمی‏شود. بله رحمت خاص الهی - که کسب آن نیازمند تحصیل مقدماتی از سوی بندگان است - شامل حال آنان نمی‏شود. نوع نعمت‏هایی که ظالمان از آن برخوردارند، از نوع رحمت‏های عام الهی می‏باشد که نعمت‌های دنیوی است.
4- دو سنت الهی دیگر در زندگی انسان جاری است که مستقیما مربوط به سؤال شما است و آن سنت استدراج وسنت امهال است.
ا) استدراج؛
یعنی، امداد اهل باطل در جهت باطل و سرازیر کردن نعمت‏های دنیا بر آنان تا قدم به قدم و درجه به درجه بر کفر و ظلم خود بیفزایند و استحقاق عذاب الهی را بیابند.
پاره‏ای از آیات بر این سنت دلالت دارد:
«فلما نسوا ما ذکروا به فتحنا علیهم ابواب کل شی‏ء حتی اذا افرحوا بما اوتوا اخذناهم بغتة فاذاهم مبلسون فقطع دابرالقوم الذین ظلموا؛
همین که آنچه را به یادشان آورده بودیم، به فراموشی سپردند، درهای همه را بر آنان گشودیم. چون به آنچه یافته بودند، شادمان شدند، ناگهان بگرفتیم شان و یکباره درمانده و نومید شدند. گروهی که ستم می‏کردند ریشه‏کن شدند». (4)
نیز فرمود: «ولولا ان یکون الناس امّة واحدة لجعلنا لمن یکفر بالرحمن لبیوتهم سقفا من فضّة و معارج علیها یظهرون ولبیوتهم ابوابا و سررا علیها یتکؤون و زخرفا و ان کل ذلک لمّا متاع الحیاة الدنیا والاخرة عند ربک للمتقین؛
اگر نه آن بود که همه مردم در انکار خداوند امتی واحد شوند (همه کافر شوند) قطعا برای خانه‏های آنان که به خدای رحمان کفر می‏ورزیدند، سقف‏ها و نردبان‏هایی از نقره که به آن ها بالا روند، قرار می‏دادیم و برای خانه‏های شان نیز درها و تخت‏هایی که بر آن ها تکیه زنند و زر و زیورهای دیگر نیز قرارمی‏دادیم. همه این ها جز متاع زندگی دنیا نیست و آخرت پیش پروردگار تو برای پرهیزگاران است». (5)
استدراج سه منشأ دارد:
یکم: استدراج نتیجه وضعی رفتار خود کافران و ظالمان است. حالت طبیعی گرایش به دنیا جمع و تصاحب دنیااست. پس در واقع استدراج دامی است که آنان خود برای خود پهن کرده و در آن گرفتار می‏شوند.
دوم: برخی از کفار و ظالمان هستند که لیاقت سعادت اخروی را به کلی از دست داده‏اند:
«والاخرة عند ربک للمتقین ؛ آخرت پیش پروردگار تو برای پرهیزگاران است». (6) اینان اگر در دنیا عمل نیکی انجام دهند، پاداش آن عمل نیک در دنیا به آن ها داده می‏شود تا ظلمی متوجه آنان نشده باشد. اما بهره آن­ها از رحمت الهی، فقط در دنیای فانی است؛ چرا که لیاقت سعادت اخروی را از دست داده‏اند.
سوم: استدراج، نوعی امتحان محسوب می‏شود؛ هم امتحان برای کافران و ظالمانی که گرفتار استدراج می‏شوند و هم امتحان برای مؤمنانی که نعمت‏های دنیوی کافران را مشاهده می‏کنند و شکی به دل راه نمی‏دهند.
ب ) امهال؛ یعنی، مهلت دادن. خداوند برای رعایت مصالحی که از برخی ناآگاهیم، در عقوبت اهل باطل تعجیل نمی‏کند؛ بلکه به آنان فرصت و مهلت می‏دهد.
اموری را می‏توان به عنوان فلسفه امهال نامبرد.
اول: امهال به همان فلسفه استدراج باشد. خداوند می‏فرماید:
«ولایحسبن الذین کفروا انما نملی لهم خیر لانفسهم انما نملی لهم لیزدادوا اثما و لهم عذاب مهین ؛
کسانی که کفر ورزیدند، مپندارند که مهلتی که به آنان می‏دهیم برای شان خوب است. فقط مهلت شان می‏دهیم تا گناه شان بیش تر شود و عذابی خوارکننده دارند». (7)
دوم: فرصت توبه و بازگشت. اگر خداوند در عذاب ظالمان تعجیل کند و فرصت توبه و اصلاح به آنان ندهد، اولاً
انسانی باقی نمی‏ماند که از عقوبت دنیوی سالم بماند.
ثانیا با نبود فرصت توبه روح ناامیدی بر مردم حاکم می‏شد.
خداوند می‏فرماید: « ولو یؤاخذ اللّه‏ الناس بما کسبوا ما ترک علی ظهرها من دابة ولکن یؤخرهم الی اجل مسمّی فاذا جاءاجلهم فان اللّه‏ کان بعباده بصیرا ؛ اگر خدای متعال مردم را به آنچه می‏کنند، مؤاخذه می‏کرد، هیچ جنبنده‏ای را بر پشت زمین باقی نمی‏گذاشت، ولی [مؤاخذه] آنان را تا سرآمدی معین به تأخیر می‏اندازد؛ و چون سرآمدشان در رسد خدا به [کار] بندگانش بینا است». (8)
پی‌نوشت‏ها:
1. آل عمران (3) آیه 133.
2. نساء (4) آیه 56.
3. زلزال (99) آیه 7 و 8.
4. انعام (4) آیه 44 و 45.
5. زخرف (43) آیه 35 - 33، برای مطالعه بیش تر ر. ک: سوره اعراف (3)، آیات 95، 182 و 183؛ سوره رعد (13) آیه 32 و سوره قلم (68) آیات 44 و45.
6. زخرف، آیه 35.
7. آل عمران، آیه 178.
8. فاطر (35) آیه 45.

اگر قرار بود خدا جلوی ظلم و فساد رو بگیره پس چه پاداش و عذابی ؟ دنیا برای همینه که حجت تمام بشه . ظالم با ظلم کردنش و مومن با مقاومتش
اگر ما کل هستی رو این دنیا ببینیم به حرف شما میرسیم که چرا دنیا اینجوریه ؟
ولی از بالاتر که ببینیم این دنیا یک جزء کوچکی از هستیه
همه آدما میمیرن یکی در بستر بیماری یکی سرشو داعش میبره

نمیدونم فیلم ماتریکس رو دیدی یا نه
درسته فیلم هالیوودیه و اصلا مبناش با حقیقت جهان متضاده ولی یک سری نتیجه ها میشه ازش گرفت برای درک بهتر موضوع
توی فیلم دنیا در واقع یک برنامه کامپیوتریه و همه درد ها و لذت ها در واقع درد و لذت نیستن . و درد و لذت اصلی در دنیای پشت دنیای ماتریکسه

واقعیت این دنیا هم همینه
این دردا درد نیست
لذت ها هم لذت نیست

خدا همین الان هم انتقام مظلوم رو از ظالم گرفته
و نگاه نکرده
وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالکفِرین

کافرین همین الان در آتش هستند ولی خودشون نمیدونن . فقط بخاطر خواص این دنیا فعلا درک نمیکنن
مثل زهری که الان بخوری فردا میکشتت
وقتی الان زهر رو خوردی از همین الان مردی

در قرآن داریم خوردن مال یتیم خوردن آتشه
نمیگه قیامت بهت آتیش میدیم بخوری
میگه همین الان داری آتش میخوری فقط حالیت نیست
اینکه ما فعلا عذاب و پاداش اعمال رو درک نمیکنیم دلیل بر نگاه کردن خدا نیست

ببخشید یه مقدار عامیانه برگرفته از تفکرات ناقص خودم بود :ok:

سلام
امیدوارم جای درستی زده باشم و کسی جواب بده
چرا خدا فقط نگاه میکنه؟
جنگ میشه،آدما کشته میشن،درد میکشن،زجر میکشن
خدا فقط نگا میکنه
داعش میاد میکشه،تجاوز میکنه،سر میبره،مثله میکنه،زنده میسوزونه وکلی کار خوب دیگه
خدا فقط نگا میکنه
حیوونا زنده خورده میشن،زنده زنده توسط آدما کباب میشن،از دست آدما زجر میکشن،قربانی میشن،از تشنگی هلاک میشن،زنده زنده پوست کنده میشن و هزاران درد دیگه
خدا فقط نگا میکنه
گربه های ایران تبدیل به سوسیس و کالباس میشن،آهوی ایرانی انقدر با موتور میوفتن دنبالش بخاطر دویدن زیاد هلاک میشه
خدا فقط نگا میکنه
میلیاردی اختلاص میکنن،مال یه کشورو میخورن با یه لیوان آب
خدا فقط نگا میکنه
جنگلا هکتار هکتار میسوزن،زمین از درد میلرزه
خدا فقط نگا میکنه
وکلی اتفاق دیگه
که خدا فقط نگا میکنه

سوال اصلی:فاز خدا فقط نگاهه؟و خدا تو این دنیا کار خاصی انجام میده؟
آدم فکر میکنه دنیا پرده سینماس و خدا کارگردان فیلمه،نشسته تخمه و پفیلا میخوره
و هی نگا میکنه
خدایا انقدر نگا نکن عینکی میشی
حالا خدا از ما آدما میخاد امتحان بگیره چرا حیوونا و گیاها و زمین باید انقدر درد بکشن؟مگه از اونا هم امتحان میگیره؟
پ.ن:خدایا میشه بگی امام زمان کی ظهور میکنه؟ که اگه تو دوران ما نیست الکی دلمونو خوش نکنیم و خودمونو واسه دردای بیشتر آماده کنیم،خدایا کمک نمیدی که،فقط نگا میکنی
سلام
شما باشین چیکار می کنین ؟
یا علیم

شما باشین چیکار می کنین ؟

سلام خدمت دوست عالم و عزیز و قدیمی.
من بودم مانند همون کارهایی که از قول خدا تو قرآن گفته مانند سیل و زلزله و طوفان و .... نصیب این نامردان می کردم.
و من الله توفیق

نوشته اصلی توسط حامد
شما باشین چیکار می کنین ؟
سلام خدمت دوست عالم و عزیز و قدیمی.
من بودم مانند همون کارهایی که از قول خدا تو قرآن گفته مانند سیل و زلزله و طوفان و .... نصیب این نامردان می کردم.
و من الله توفیق

چرا خدا فقط نگاه میکنه؟

تو خدا رو دیدی که فقط داشت نگاه میکرد؟!

وَإِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۳۲﴾
و [ياد كن] هنگامى را كه گفتند خدايا اگر اين [كتاب] همان حق از جانب توست پس بر ما از آسمان سنگهايى بباران يا عذابى دردناك بر سر ما بياور (۳۲)
وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿۳۳﴾

و[لى] تا تو در ميان آنان هستى خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند و تا آنان طلب آمرزش مى‏كنند خدا عذاب‏كننده ايشان نخواهد بود (۳۳)
با سلام. به سوال اصلی تاپیک دقت کنید :

جنگ میشه،آدما کشته میشن،درد میکشن،زجر میکشن
داعش میاد میکشه،تجاوز میکنه،سر میبره،مثله میکنه،زنده میسوزونه وکلی کار خوب دیگه
حیوونا زنده خورده میشن،زنده زنده توسط آدما کباب میشن،از دست آدما زجر میکشن،قربانی میشن،از تشنگی هلاک میشن،زنده زنده پوست کنده میشن و هزاران درد دیگه
گربه های ایران تبدیل به سوسیس و کالباس میشن،آهوی ایرانی انقدر با موتور میوفتن دنبالش بخاطر دویدن زیاد هلاک میشه
میلیاردی اختلاص میکنن،مال یه کشورو میخورن با یه لیوان آب
جنگلا هکتار هکتار میسوزن،زمین از درد میلرزه

در کدام یک از وقایع زیر پیامبر حضور داشته که خداوند عذابش را نفرستاده؟ یا مثلا مگر داعشی ها بعد از هر سر بریدن توبه می کنند که خدا عذابشان نمیکند؟
و من الله توفیق

در کدام یک از وقایع زیر پیامبر حضور داشته که خداوند عذابش را نفرستاده؟ یا مثلا مگر داعشی ها بعد از هر سر بریدن توبه می کنند که خدا عذابشان نمیکند؟
و من الله توفیق

سلام.فکر می کنم شما یا استارتر تاپیک دارید به برهان شر(اینطور که معروفه) غیر مستقیم اشاره می کنید.:ok:

سلام.فکر می کنم شما یا استارتر تاپیک دارید به برهان شر(اینطور که معروفه) غیر مستقیم اشاره می کنید

یه جورایی شاید. ولی یک مساله مهمتر که این شبهه رو تقویت میکنه اقدام خداوند در موارد مشابه است که در قرآن آمده. ذر واقع اگر حتی برهان بیاورند که به این دلیل و آن دلیل خداوند اقدام نمی کند ( مانند دلایل کارشناس امهال و استدراج ) می توانیم بگوییم پس چرا در گدشته این سنت ها حاکم نبوده؟؟؟
و من الله توفیق

در کدام یک از وقایع زیر پیامبر حضور داشته که خداوند عذابش را نفرستاده؟ یا مثلا مگر داعشی ها بعد از هر سر بریدن توبه می کنند که خدا عذابشان نمیکند؟
و من الله توفیق

با سلام
لازم است به چند مورد توجه نمایید:
۱. قرار نیست هر کسی در این دنیا مرتکب ظلمی بشود خدا فوراً با چکش بزند توی سرش. بنابراین خدا فرصت اصلاح و توبه میدهد. برخی احتمال دارد توبه کنند و راه راست در پیش گیرند. برخی هم ممکن است چنین نکنند. البته خیلی ها در همین دنیا نتیجه و عذاب اعمال ناشایست و گناهان خود را می بینند. اما پاداش و عقوبت نهایی در سرای آخرت است.
۲. اینکه از نظر ما خدا کاری نمیکند نفی عدالت خدا نیست و هر چند ممکن است در دنیا در حق کسی بی عدالتی شود اما در سرای آخرت و در چارچوب قوانین الهی به کسی ظلمی نخواهد شد
۳. کسی نگفته است داعشی ها بعد از هر سر بریدن توبه می کنند!! آیه می گوید خدا سریعا عذاب نمیکند و عذاب همه گیر نمیکند چون ممکن است انسان های مومن هم در بین مردم باشند یا امکان توبه و استغفار وجود داشته باشد.

. قرار نیست هر کسی در این دنیا مرتکب ظلمی بشود خدا فوراً با چکش بزند توی سرش. بنابراین خدا فرصت اصلاح و توبه میدهد. برخی احتمال دارد توبه کنند و راه راست در پیش گیرند. برخی هم ممکن است چنین نکنند. البته خیلی ها در همین دنیا نتیجه و عذاب اعمال ناشایست و گناهان خود را می بینند. اما پاداش و عقوبت نهایی در سرای آخرت است.

سلام.
پس چرا در گذشته خدا کم صبر بوده و زود می زده تو سر بندگانش. ولی الان آمریکای جنایتکار!! با این همه دسیسه و ظلمی که در حق مردم جهان می کنه و تقریبا تمام ظلم های دنیا رو داره مدیریت می کنه!! که از نظر مقیاس با ظلم هایی که در اقوام مندرج در قرآن قابل مقایسه نیست باید تا به الان با چکش خداوند نیست و نابود می شد.

کسی نگفته است داعشی ها بعد از هر سر بریدن توبه می کنند!! آیه می گوید خدا سریعا عذاب نمیکند و عذاب همه گیر نمیکند چون ممکن است انسان های مومن هم در بین مردم باشند یا امکان توبه و استغفار وجود داشته باشد.

این امکان وجود انسان های مومن یا این امکان توبه و استغفار در اقوام گذشته نبود که عذاب شدند؟
در ضمن اگر خدا خداست می تواند عذابهای مدیریت شده و کنترل شده بفرستد.
و من الله توفیق

سلام.
پس چرا در گذشته خدا کم صبر بوده و زود می زده تو سر بندگانش. ولی الان آمریکای جنایتکار!! با این همه دسیسه و ظلمی که در حق مردم جهان می کنه و تقریبا تمام ظلم های دنیا رو داره مدیریت می کنه!! که از نظر مقیاس با ظلم هایی که در اقوام مندرج در قرآن قابل مقایسه نیست باید تا به الان با چکش خداوند نیست و نابود می شد.

به احتمال زیاد در مورد اقوام گذشته که عذاب بر انها نازل شده دو موردی را که گفتم وجود نداشته اند. بعنوان مثال اگر اشتباه نکنم در مورد داستان حضرت نوح پیرزن بی گناهی بوده که عذاب نشده و این میتواند یک تمثیل و نشانه برای موارد دیگر باشد
بسیاری از پیشرفت های که الان بشر به آنها رسیده مدیون ملت آمریکاست و این طور نبوده که بطور کلی (دولت و ملت) جنایتکار باشند. البته دولت های انها اکثرا ظالم و جنایتکار بوده اند

این امکان وجود انسان های مومن یا این امکان توبه و استغفار در اقوام گذشته نبود که عذاب شدند؟
در ضمن اگر خدا خداست می تواند عذابهای مدیریت شده و کنترل شده بفرستد.

قسمت اول سوال را قبلا پاسخ دادم
همانند موشک های نقطه زن یا هدایت شده؟!
میشه چند احتمال رو گفت:
- ممکنه این عذاب های مقطعی و هدایت شده وجود داشته باشند اما بخاطر اینکه آشکار و روشن نیستند ما از آنها بی اطلاع باشیم. یعنی از روش هایی عذاب انجام بشه که برای ما (حداقل به زودی) روشن و واضح نشود.
- با توجه به اینکه پیامبر اسلام (ص) پیامبر خاتم هست و قوم بعد از وی نیز طبعا آخرین قوم تا قبل از قیامت است ممکنه قرار بر این باشد که عذاب همه گیر نازل نشود و سرنوشت انها در سرای آخرت تعیین گردد. یعنی با توجه به آیات و روایتی که در مورد آخر الزمان و وقوع قیامت گفته شده همه عذاب ها موکول به ان موقع شده باشد که مثلا زلزله بزرگ روی میدهد و کوهها فر می ریزند و دریاها خروش میکنند و ...

به احتمال زیاد در مورد اقوام گذشته که عذاب بر انها نازل شده دو موردی را که گفتم وجود نداشته اند. بعنوان مثال اگر اشتباه نکنم در مورد داستان حضرت نوح پیرزن بی گناهی بوده که عذاب نشده و این میتواند یک تمثیل و نشانه برای موارد دیگر باشد
بسیاری از پیشرفت های که الان بشر به آنها رسیده مدیون ملت آمریکاست و این طور نبوده که بطور کلی (دولت و ملت) جنایتکار باشند. البته دولت های انها اکثرا ظالم و جنایتکار بوده اند

سلام.
چرا وجود نداشت؟ مگر پیامبر در میان قوم نبود؟ مثلا همین نوح در میان قوم شروع به کشتی سازی کرد و بعد سوار کشتی شد. یعنی تا لحظه ی آخری که عذاب نازل شد در میان قوم بود. به هر حال نمی توان گفت که انسان های بی گناهی در میان قوم نبودند و همه گناهکار بودند.
اگر می گویید تر و خشک با هم می سوزد که همین را می توان برای دولت های ظالم هم به کار برد. به هر حال طبق آیه ی قرآن پیامبری امروزه وجود ندارد پس باید عذاب صورت بگیرد.

ممکنه این عذاب های مقطعی و هدایت شده وجود داشته باشند اما بخاطر اینکه آشکار و روشن نیستند ما از آنها بی اطلاع باشیم. یعنی از روش هایی عذاب انجام بشه که برای ما (حداقل به زودی) روشن و واضح نشود.

بنده به عذاب های شخصی و کوچک کاری ندارم. عذاب های فراگیر نظیر آنچه در قرآن آمده را می گویم که بدیهی است اگر اتفاق بیافتد کمتر کسی است که از آن بی خبر باشد.
اتفاقا این مساله دقیقا برعکس است. یعنی ملت مومن و دیندار ظاهرا بیشتر تحت عذاب های الهی قرار دارند تا کافران و بی خدایان و ظالمان.

با توجه به اینکه پیامبر اسلام (ص) پیامبر خاتم هست و قوم بعد از وی نیز طبعا آخرین قوم تا قبل از قیامت است ممکنه قرار بر این باشد که عذاب همه گیر نازل نشود و سرنوشت انها در سرای آخرت تعیین گردد.

ربط این موضوع را به خاتمیت پیامبر متوجه نشدم. اتفاقا اگر خاتم نبود باید مهلت داده می شد تا پیامبران بعدی بیایند و به هدایت ادامه دهند شاید امید هدایت یافتگی عده ای می بود. ولی الان که از منظر دین اسلام اتمام حجت صورت گرفته و دیگر قرار نیست دین جدیدی بیاید نزول عذاب الهی توجیه بیشتری پیدا می کند.

یعنی با توجه به آیات و روایتی که در مورد آخر الزمان و وقوع قیامت گفته شده همه عذاب ها موکول به ان موقع شده باشد که مثلا زلزله بزرگ روی میدهد و کوهها فر می ریزند و دریاها خروش میکنند و ...

این عذاب ها مخصوص ملت های آخر زمان است.ولی ما در مورد زمان حال صحبت می کنیم. سوالی اصلی این است این سنت های الهی ( امهال و استدراج) چرا امروز مصاق پیدا کرده و در گذشته نبوده؟
و من الله توفیق

سلام.
چرا وجود نداشت؟ مگر پیامبر در میان قوم نبود؟ مثلا همین نوح در میان قوم شروع به کشتی سازی کرد و بعد سوار کشتی شد. یعنی تا لحظه ی آخری که عذاب نازل شد در میان قوم بود. به هر حال نمی توان گفت که انسان های بی گناهی در میان قوم نبودند و همه گناهکار بودند.

با سلام
در آیه ای که نقل شد این طور می توان برداشت کرد که برای اینکه عذاب همه گیر نازل شود دو شرط لازم است. ۱. پیامبر شامل حال عذاب نشود ۲. امکان توبه و استغفار وجود نداشته باشد یعنی گناه کردن عادی شده باشد.
بنظر می رسد بتوان شرط ۱را در مورد انسان های مومن نیز تعمیم داد. ظاهرا روایت هایی نیز در این خصوص وجود دارد.
در مورد پیامبر اسلام گفته شده تا وقتی تو دربین انها باشی عذابی نازل نمیشود. این گزاره بالا را نفی نمیکند. در مرد اقوام پیشین پیامبر حضور داشته ولی چون اطلاع داده شده پس شامل حال عذاب نشده و بازهم نفی نشده

اگر می گویید تر و خشک با هم می سوزد که همین را می توان برای دولت های ظالم هم به کار برد. به هر حال طبق آیه ی قرآن پیامبری امروزه وجود ندارد پس باید عذاب صورت بگیرد.

بنده به عذاب های شخصی و کوچک کاری ندارم. عذاب های فراگیر نظیر آنچه در قرآن آمده را می گویم که بدیهی است اگر اتفاق بیافتد کمتر کسی است که از آن بی خبر باشد.

مثالی را در مورد قوم نوح گفتم که پیرزن بی گناهی شامل عذاب نشده این را میتوان تعمیم داد و این طور نتیجه گرفت که اگر عذابی در گذشته بود شامل بی گناهان نشده و اگر درجایی قومی در کل عذاب شده به احتمال زیاد همه ان قوم گناهکار بوده اند.
طبق آیه ای که نقل شد دو شرط لازم است برای نازل شدن عذاب. در ثانی شرط حضور پیامبر را می توان به وجود انسان های مومن نیز تعمیم داد.

اتفاقا این مساله دقیقا برعکس است. یعنی ملت مومن و دیندار ظاهرا بیشتر تحت عذاب های الهی قرار دارند تا کافران و بی خدایان و ظالمان.

من که تابحال نشنیدم ملتی مومن و دیندار مشمول عذاب آسمانی و الهی قرار گرفته باشند!

ربط این موضوع را به خاتمیت پیامبر متوجه نشدم. اتفاقا اگر خاتم نبود باید مهلت داده می شد تا پیامبران بعدی بیایند و به هدایت ادامه دهند شاید امید هدایت یافتگی عده ای می بود. ولی الان که از منظر دین اسلام اتمام حجت صورت گرفته و دیگر قرار نیست دین جدیدی بیاید نزول عذاب الهی توجیه بیشتری پیدا می کند.

فرض کنید به قوم پیامبر اسلام مهلت و زمان بیشتری داده شده است تا موقع قیامت.
اینکه اگر خاتم نبود باید مهلت بیشتری داده میشد بنظرم حرف درستی نباشد. مگر در مورد اقوام گذشته چنین بوده؟! مثلا به قوم نوح، عاد و... گفته شده صبر کنید تا پیامبر بعدی بیاید؟!

ین عذاب ها مخصوص ملت های آخر زمان است.ولی ما در مورد زمان حال صحبت می کنیم. سوالی اصلی این است این سنت های الهی ( امهال و استدراج) چرا امروز مصاق پیدا کرده و در گذشته نبوده؟

بنده دو احتمال را مطرح کردم. اول اینکه بایست دو شرط همزمان برقرار باشد تا عذاب الهی نازل شود. ممکن است همین الان نیز اگر در جایی این دو شرط برقرار باشد عذاب الهی نازل شود.
یا اینکه قرار بر این باشد که به قوم آخر ( که در واقع شامل حال همه کسانی است که بعد از پیامبر تا زمان قیامت زندگی میکنند) تا زمان قیامت مهلت و فرصت داده داده شود. والحمدالله و رب العالمین

یک حکایت بشنو از تاریخ‌گوی

تا بری زین راز سرپوشیده بوی

مارگیری رفت سوی کوهسار

تا بگیرد او به افسونهاش مار

گر گران و گر شتابنده بود

آنک جویندست یابنده بود

در طلب زن دایما تو هر دو دست

که طلب در راه نیکو رهبرست

لنگ و لوک و خفته‌شکل و بی‌ادب

سوی او می‌غیژ و او را می‌طلب

گه بگفت و گه بخاموشی و گه

بوی کردن گیر هر سو بوی شه

گفت آن یعقوب با اولاد خویش

جستن یوسف کنید از حد بیش

هر حس خود را درین جستن بجد

هر طرف رانید شکل مستعد

گفت از روح خدا لا تیاسوا

همچو گم کرده پسر رو سو بسو

از ره حس دهان پرسان شوید

گوش را بر چار راه آن نهید

هر کجا بوی خوش آید بو برید

سوی آن سر کاشنای آن سرید

هر کجا لطفی ببینی از کسی

سوی اصل لطف ره یابی عسی

این همه خوشها ز دریاییست ژرف

جزو را بگذار و بر کل دار طرف

جنگهای خلق بهر خوبیست

برگ بی برگی نشان طوبیست

خشمهای خلق بهر آشتیست

دام راحت دایما بی‌راحتیست

هر زدن بهر نوازش را بود

هر گله از شکر آگه می‌کند

بوی بر از جزو تا کل ای کریم

بوی بر از ضد تا ضد ای حکیم

جنگها می آشتی آرد درست

مارگیر از بهر یاری مار جست

بهر یاری مار جوید آدمی

غم خورد بهر حریف بی‌غمی

او همی‌جستی یکی ماری شگرف

گرد کوهستان و در ایام برف

اژدهایی مرده دید آنجا عظیم

که دلش از شکل او شد پر ز بیم

مارگیر اندر زمستان شدید

مار می‌جست اژدهایی مرده دید

مارگیر از بهر حیرانی خلق

مار گیرد اینت نادانی خلق

آدمی کوهیست چون مفتون شود

کوه اندر مار حیران چون شود

خویشتن نشناخت مسکین آدمی

از فزونی آمد و شد در کمی

خویشتن را آدمی ارزان فروخت

بود اطلس خویش بر دلقی بدوخت

صد هزاران مار و که حیران اوست

او چرا حیران شدست و ماردوست

مارگیر آن اژدها را بر گرفت

سوی بغداد آمد از بهر شگفت

اژدهایی چون ستون خانه‌ای

می‌کشیدش از پی دانگانه‌ای

کاژدهای مرده‌ای آورده‌ام

در شکارش من جگرها خورده‌ام

او همی مرده گمان بردش ولیک

زنده بود و او ندیدش نیک نیک

او ز سرماها و برف افسرده بود

زنده بود و شکل مرده می‌نمود

عالم افسردست و نام او جماد

جامد افسرده بود ای اوستاد

باش تا خورشید حشر آید عیان

تا ببینی جنبش جسم جهان

چون عصای موسی اینجا مار شد

عقل را از ساکنان اخبار شد

پارهٔ خاک ترا چون مرد ساخت

خاکها را جملگی شاید شناخت

مرده زین سو اند و زان سو زنده‌اند

خامش اینجا و آن طرف گوینده‌اند

چون از آن سوشان فرستد سوی ما

آن عصا گردد سوی ما اژدها

کوهها هم لحن داودی کند

جوهر آهن بکف مومی بود

باد حمال سلیمانی شود

بحر با موسی سخن‌دانی شود

ماه با احمد اشارت‌بین شود

نار ابراهیم را نسرین شود

خاک قارون را چو ماری در کشد

استن حنانه آید در رشد

سنگ بر احمد سلامی می‌کند

کوه یحیی را پیامی می‌کند

ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم

با شما نامحرمان ما خامشیم

چون شما سوی جمادی می‌روید

محرم جان جمادان چون شوید

از جمادی عالم جانها روید

غلغل اجزای عالم بشنوید

فاش تسبیح جمادات آیدت

وسوسهٔ تاویلها نربایدت

چون ندارد جان تو قندیلها

بهر بینش کرده‌ای تاویلها

که غرض تسبیح ظاهر کی بود

دعوی دیدن خیال غی بود

بلک مر بیننده را دیدار آن

وقت عبرت می‌کند تسبیح‌خوان

پس چو از تسبیح یادت می‌دهد

آن دلالت همچو گفتن می‌بود

این بود تاویل اهل اعتزال

و آن آنکس کو ندارد نور حال

چون ز حس بیرون نیامد آدمی

باشد از تصویر غیبی اعجمی

این سخن پایان ندارد مارگیر

می‌کشید آن مار را با صد زحیر

تا به بغداد آمد آن هنگامه‌جو

تا نهد هنگامه‌ای بر چارسو

بر لب شط مرد هنگامه نهاد

غلغله در شهر بغداد اوفتاد

مارگیری اژدها آورده است

بوالعجب نادر شکاری کرده است

جمع آمد صد هزاران خام‌ریش

صید او گشته چو او از ابلهیش

منتظر ایشان و هم او منتظر

تا که جمع آیند خلق منتشر

مردم هنگامه افزون‌تر شود

کدیه و توزیع نیکوتر رود

جمع آمد صد هزاران ژاژخا

حلقه کرده پشت پا بر پشت پا

مرد را از زن خبر نه ز ازدحام

رفته درهم چون قیامت خاص و عام

چون همی حراقه جنبانید او

می‌کشیدند اهل هنگامه گلو

و اژدها کز زمهریر افسرده بود

زیر صد گونه پلاس و پرده بود

بسته بودش با رسنهای غلیظ

احتیاطی کرده بودش آن حفیظ

در درنگ انتظار و اتفاق

تافت بر آن مار خورشید عراق

آفتاب گرم‌سیرش گرم کرد

رفت از اعضای او اخلاط سرد

مرده بود و زنده گشت او از شگفت

اژدها بر خویش جنبیدن گرفت

خلق را از جنبش آن مرده مار

گشتشان آن یک تحیر صد هزار

با تحیر نعره‌ها انگیختند

جملگان از جنبشش بگریختند

می‌سکست او بند و زان بانگ بلند

هر طرف می‌رفت چاقاچاق بند

بندها بسکست و بیرون شد ز زیر

اژدهایی زشت غران همچو شیر

در هزیمت بس خلایق کشته شد

از فتاده و کشتگان صد پشته شد

مارگیر از ترس بر جا خشک گشت

که چه آوردم من از کهسار و دشت

گرگ را بیدار کرد آن کور میش

رفت نادان سوی عزرائیل خویش

اژدها یک لقمه کرد آن گیج را

سهل باشد خون‌خوری حجاج را

خویش را بر استنی پیچید و بست

استخوان خورده را در هم شکست

نفست اژدرهاست او کی مرده است

از غم و بی آلتی افسرده است

گر بیابد آلت فرعون او

که بامر او همی‌رفت آب جو

آنگه او بنیاد فرعونی کند

راه صد موسی و صد هارون زند

کرمکست آن اژدها از دست فقر

پشه‌ای گردد ز جاه و مال صقر

اژدها را دار در برف فراق

هین مکش او را به خورشید عراق

تا فسرده می‌بود آن اژدهات

لقمهٔ اویی چو او یابد نجات

مات کن او را و آمن شو ز مات

رحم کم کن نیست او ز اهل صلات

کان تف خورشید شهوت بر زند

آن خفاش مردریگت پر زند

می‌کشانش در جهاد و در قتال

مردوار الله یجزیک الوصال

چونک آن مرد اژدها را آورید

در هوای گرم خوش شد آن مرید

لاجرم آن فتنه‌ها کرد ای عزیز

بیست همچندان که ما گفتیم نیز

تو طمع داری که او را بی جفا

بسته داری در وقار و در وفا

هر خسی را این تمنی کی رسد

موسیی باید که اژدرها کشد

صدهزاران خلق ز اژدرهای او

در هزیمت کشته شد از رای او

با سلام
در آیه ای که نقل شد این طور می توان برداشت کرد که برای اینکه عذاب همه گیر نازل شود دو شرط لازم است. ۱. پیامبر شامل حال عذاب نشود ۲. امکان توبه و استغفار وجود نداشته باشد یعنی گناه کردن عادی شده باشد.

سلام

نکته دیگری که می توان در مورد عذابهای همه گیر الهی در قران برداشت کرد
این است که همه ان عذابها بر اقوامی نازل شده که جرمشان فقط مقابله با پیامبر بوده
نه گناهان دیگر
و می توان نتیجه گرفت که فرود عذاب دسته جمعی به گناهان دیگر تعلق نمی گیرد

طبق آیه ی قرآن پیامبری امروزه وجود ندارد پس باید عذاب صورت بگیرد

اتفاقا اگر خاتم نبود باید مهلت داده می شد تا پیامبران بعدی بیایند و به هدایت ادامه دهند شاید امید هدایت یافتگی عده ای می بود. ولی الان که از منظر دین اسلام اتمام حجت صورت گرفته و دیگر قرار نیست دین جدیدی بیاید نزول عذاب الهی توجیه بیشتری پیدا می کند

سلام به همه
پیامبری وجود نداره اما کسی وجود داره که از تمام پیامبران مقامش بالاتر هست. اما مهدی (عج)

در آیه ای که نقل شد این طور می توان برداشت کرد که برای اینکه عذاب همه گیر نازل شود دو شرط لازم است
۱. پیامبر شامل حال عذاب نشود
۲. امکان توبه و استغفار وجود نداشته باشد یعنی گناه کردن عادی شده باشد

آیا هنجنس بازی الان در خیلی از کشورها عادی نشده؟
قوم لوط بخاطر همین گناه مورد عزاب الهی قرار گرفتن
تازه الان اعمالی انجام میشه که آدم حتی از گفتنش هم شرم داره

برای من هم سؤال هست که دقیقاً چه گناه دیگه ای باید اتفاق بیفته که نیفتاده؟!
اقوام گذشته با 20 درصد گناه انواع سیل و زلزله و آتشفشان بر سرشون نازل میشد ، اما الان با 80 - 90 درصد گناه ، هیچ خبری از عزاب نیست

البته گاهی سیل و زلزله میاد ، اما رو سر آدمای بدبخت و بیچاره!!!!!! :Gig:
تعداد بلاهایی که روی سر مظلومین میاد خیلی بیشتره تا تعداد بلایی که سر ظالمین میاد!

دنیا جای عمل است و آخرت محل دیدن نتیجه عمل، یعنی وجود انسان به گونه‏ای است که باید نتیجه اعمالش را در آخرت ببیند و نتیجه عمل پس از پایان زندگی معلوم می‏گردد، چرا که ممکن است انسانی در ابتدا بد باشد اما در آخر توبه کند و گذشته‏ها را جبران کرده و با روی سفید وارد عالم آخرت شود. بر عکس هم ممکن است، یعنی کسی در اوّل کار خوب باشد، ولی در آخر کار بد عاقبت گردد

پس چرا خدا همین فرصت رو به قوم لوط نداد؟ یا به قوم حضرت نوح؟ یا مواردی دیگه؟

پیامبری وجود نداره اما کسی وجود داره که از تمام پیامبران مقامش بالاتر هست. اما مهدی (عج)

سلام.
فکر نمی کنم مباحثات رو مطالعه نکرده باشید.
منظور از وجود پیامبر نوعی از حضور بود که با به واسطه عذاب های الهی به وجود ایشان آسیب برسد.
و من الله توفیق

سلام.
فکر نمی کنم مباحثات رو مطالعه نکرده باشید.
منظور از وجود پیامبر نوعی از حضور بود که با به واسطه عذاب های الهی به وجود ایشان آسیب برسد.
و من الله توفیق

سلام عزیز
چرا خوندم برادر. ولی من بعید میدونم که منظور حضور فیزیکی و به دلیل جلوگیری از آسیب دیدن باشه
به نظرم منظور ارزش حضور معصوم هست که به واسطهء حضورش عذاب الهی نازل نمیشه

سلام عزیز
چرا خوندم برادر. ولی من بعید میدونم که منظور حضور فیزیکی و به دلیل جلوگیری از آسیب دیدن باشه
به نظرم منظور ارزش حضور معصوم هست که به واسطهء حضورش عذاب الهی نازل نمیشه

با سلام.
بر اساس روایات شیعی زمین هیچ وقت از حجت الهی خالی نبوده. و هیچ قومی نبوده که هدایتگری نداشته. ولی در گذشته بر اساس آیات قرآن عذاب زیاد می آمده. لذا نمیتواند منظور این باشد. چرا که آیات قرآن دچار تناقض می شود.
و من الله توفیق

سلام و عرض ادب

نکته دیگری که می توان در مورد عذابهای همه گیر الهی در قران برداشت کرد
این است که همه ان عذابها بر اقوامی نازل شده که جرمشان فقط مقابله با پیامبر بوده
نه گناهان دیگر
و می توان نتیجه گرفت که فرود عذاب دسته جمعی به گناهان دیگر تعلق نمی گیرد

از کجا میتوان فهمید در بلایای طبیعی بحث عذاب الهی در میان نبوده؟
مثلاً زلزله سال 1556 میلادی در استان شانکسی چین با تلفات 830 هزار نفر.
یا زلزله سال 1923 میلادی در جزیره هانشو ژاپن با تلفات 140 هزار نفر.

سلام
شما باشین چیکار می کنین ؟
یا علیم

سلام خدمت دوست عالم و عزیز و قدیمی.
من بودم مانند همون کارهایی که از قول خدا تو قرآن گفته مانند سیل و زلزله و طوفان و .... نصیب این نامردان می کردم.
و من الله توفیق

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم جناب شریعت عقلانی،
ولی اگر به خدا باشد به ایشان پاداش می‌دهد و این نشان می‌دهد اختلاف نگاه خدا با شما و آغازگر تاپیک خیلی زیاد است:

وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ‌ بِالرَّ‌حْمَـٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِ‌جَ عَلَيْهَا يَظْهَرُ‌ونَ * وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُ‌رً‌ا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ * وَزُخْرُ‌فًا ۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَ‌ةُ عِندَ رَ‌بِّكَ لِلْمُتَّقِينَ [الزخرف، ۳۳-۳۵]
و اگر نه آن بود كه مردمان همه يك امت مى‌گشتند [و همه کافر می‌شدند] هر آينه كسانى را كه به خداى رحمان كافر مى‌شوند براى خانه‌هاشان سقفهايى از نقره مى‌ساختيم و نيز نردبانهايى كه بر آنها بالا روند. * و نيز براى خانه‌هاشان درها و تختهايى [مى‌ساختيم‌] كه بر آنها تكيه زنند، * و نيز زيورهايى. و اين همه نيست مگر كالا و برخوردارى زندگانى اين جهان، و آن جهان نزد پروردگار تو ويژه پرهيزگاران است.

مشابه این آیه را برای وقتی که همه مؤمن شوند هم داریم:

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَ‌ىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَ‌كَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْ‌ضِ وَلَـٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ [الأعراف، ۹۶]
و اگر مردم آباديها ايمان آورده و پرهيزگارى كرده بودند هر آينه بركتها از آسمان و زمين بر آنان مى‌گشاديم و ليكن [پيامها و نشانه‌هاى ما را] دروغ شمردند، پس آنها را به سزاى آنچه مى‌كردند گرفتار ساختيم.

موضوع اینجاست که آغازگر تاپیک سکوت خداوند را یا نعوذبالله تعبیر به عدم توانایی خداوند کرده‌اند (وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّـهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ) و یا نعوذبالله تعبیر به رضایت (فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَ‌بُّهُ فَأَكْرَ‌مَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَ‌بِّي أَكْرَ‌مَنِ *وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ‌ عَلَيْهِ رِ‌زْقَهُ فَيَقُولُ رَ‌بِّي أَهَانَنِ *كَلَّا ...)، حال آنکه دنیا نه محل پاداش و جزای حقیقی است و نه محل عدالت حقیقی ... در همین دنیا خدا به دادگاهی که حق را بر مبنای مدارک و اسناد پیدا شده از مظلوم بگیرد و به ظالم بدهد نیز ممکن است پاداش اخروی بدهد چرا که عدالت دنیا با عدالت قیامت متفاوت است ...

دنیا را باید با نگاه آخرتی دید تا مشکلی در تفسیر آن پیش نیاید ... و گرنه خدا سنت املاء و استدراج هم دارد ... ممکن است مبتلا کند به عذاب دنیا تا از عذاب آخرت بترسند و در همین دنیا درست شوند و بازگردند، ممکن هم هست که عذاب کند که به عذاب الهی مردن با مردن معمولی فرق دارد و از جمله تفاوت‌های در آثار آنها این است که کسی که به عذاب الهی بمیرد در رجعت حرام است که به دنیا بازگردد، ممکن هم هست که به او فرصت دهند تا هر چه بیشتر گناه کند و گناه کند و در گروه اشقیا قرار بگیرد ...
در پناه خدا باشید
یا علی علیه‌السلام

سلام

نکته دیگری که می توان در مورد عذابهای همه گیر الهی در قران برداشت کرد
این است که همه ان عذابها بر اقوامی نازل شده که جرمشان فقط مقابله با پیامبر بوده
نه گناهان دیگر
و می توان نتیجه گرفت که فرود عذاب دسته جمعی به گناهان دیگر تعلق نمی گیرد
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
ظاهراً به این دلیل که پیامبران حجج بالغه بوده‌اند و حجت بر اشخاص تمام می‌شد ... به همین دلیل مدتها حضرت صالح علیه‌السلام مخالفت می‌شدند ولی عذابی نیامد تا آنکه شتر ایشان را پی کردند و بعد حضرت فرمودند که تا سه روز دیگر عذاب نازل خواهد شد ...
در زمان ما قرآن در میان مردم هست که حجت بالغه است ولی برای بلیغ بودن آن در حدیث ثقلین بیان شده که هر کسی به دو ثقل چنگ بزند گمراه نمی‌شود، و امروز یکی از دو ثقل در پس پرده‌ی غیبت است ... بعد از ظهور امام زمان علیه‌السلام در روایات آمده که امام علیه‌السلام حجت را بر افرادی تمام می‌کنند و اگر ایشان باز هم مخالفت کنند دچار عذابی مانند عذاب‌های اقوام گذشته می‌شوند
والله العالم
یا علی علیه‌السلام

از کجا میتوان فهمید در بلایای طبیعی بحث عذاب الهی در میان نبوده؟
مثلاً زلزله سال 1556 میلادی در استان شانکسی چین با تلفات 830 هزار نفر.
یا زلزله سال 1923 میلادی در جزیره هانشو ژاپن با تلفات 140 هزار نفر.

سلام و عرض ادب

یعنی شما معتقدید بحث عذاب الهی در میان هست ؟
ان وقت سوالات زیادی مطرح می شود
ولی
این مطلبی که من گفتم با توجه به داستانهای قران بود که البته من این موضوع را به نظریه دیگری که صحبت از انرژی های منفی
و مثبت می کند در هم امیخته ام و نظر دیگری را مطرح می کنم که چندان به صحت ان اعتماد ندارم
طبق این نظریه هرگاه سطح گناهان مردم به حد مشخصی برسد مستعد نزول عذاب الهی خواهند شد
و مخالفت با پیامبران این سطح از گناه را ایجاد می کرده
و در زمان ما هم هرگاه سطح گناهان مردم به ان حد برسد عذاب الهی
به اشکال مختلف اعم از سیل و زلزله و جنگ و خشک سالی و ...
نازل خواهد شد
البته سوالات زیادی ان وقت مطرح می شود
چرا که در زمان حال که مردم خانه هایشان را ضد زلزله می سازند
کمتر از این عذاب الهی خسران می بینند
یا چرا در مناطقی اصلا خبری از هیچ گونه عذابی نیست

کلا این رفتار خداوند در قران بارها مورد سوال من در این انجمن بوده که مغایر با خدای فلسفه و بدون احساسات است
ولی جواب قانع کننده ای دریافت نکرده ام

با تشکر

سلام و عرض ادب.

یعنی شما معتقدید بحث عذاب الهی در میان هست ؟

خیر.
فقط با توجه به مطالب شما، می‌خواستم بدانم آیا معیاری وجود دارد که متوجه شویم پای عذاب الهی در میان بوده یا نه؟

خیر.
فقط با توجه به مطالب شما، می‌خواستم بدانم آیا معیاری وجود دارد که متوجه شویم پای عذاب الهی در میان بوده یا نه؟

سلام بر شما

البته اگر عذاب الهی هم نباشد بالاخره عذابی هست که از طبیعت وارد شده
و به نظر حقیر قوانین حاکم بر طبیعت انقدر ها هم بی درو پیکر نیست
و باید ارتباطی بین مردم و گناهانشان و ان عذاب طبیعت وجود داشته باشه
و اینکه می فرمایید معیاری باشد که بفهمیم ایا عذاب الهی بوده یا خیر
به نظر نمی رسد معیاری وجود داشته باشد جز اینکه بگوییم قوانین حاکم بر طبیعت
با حساب و کتاب است و همینطور ی عذاب بر گروهی وارد نمی شود