نقد و بررسی مطالبی از کتاب توحید مفضل (منتسب به امام صادق علیه السلام)
تبهای اولیه
با سلام و احترام
بنده کتاب توحید مفضل رو به تازگی مطالعه کردم و نکاتی از اون برای بنده گنگ بود و برخی جاها هم با علم امروزی نمیخوند
میخوام این ایراد ها رو اینجا مطرح کنم
اگر کارشناس محترم همراهی کنند تا پایان بحث ممنون میشم(چون یک سوال نیست چندتا سواله)
مورد اول
در مجلس دوم صفحه 112 از ترجمه کتاب این چنین آمده:
چنانچه گوزن مار می خورد و بسیار تشنه می شود و خود را از آشامیدن آب جلوگیری میکند برای آنکه مبادا به واسطه خوردن آب سم در تمام جسدش سرایت کندو او را بکشد ....
این ترجمه علامه مجلسی هست و ویراستار صادق طالبی مازندرانی
حال سوال بنده اینه آیا گوزن مار شکار میکند؟!!!!!
چطور امام صادق علیه السلام همچین مطلبی رو گفتن؟
با تشکر
با سلام و احترام
بنده کتاب توحید مفضل رو به تازگی مطالعه کردم و نکاتی از اون برای بنده گنگ بود و برخی جاها هم با علم امروزی نمیخوند
میخوام این ایراد ها رو اینجا مطرح کنم
اگر کارشناس محترم همراهی کنند تا پایان بحث ممنون میشم(چون یک سوال نیست چندتا سواله)
مورد اول
در مجلس دوم صفحه 112 از ترجمه کتاب این چنین آمده:
چنانچه گوزن مار می خورد و بسیار تشنه می شود و خود را از آشامیدن آب جلوگیری میکند برای آنکه مبادا به واسطه خوردن آب سم در تمام جسدش سرایت کندو او را بکشد ....
این ترجمه علامه مجلسی هست و ویراستار صادق طالبی مازندرانی
حال سوال بنده اینه آیا گوزن مار شکار میکند؟!!!!!
چطور امام صادق علیه السلام همچین مطلبی رو گفتن؟
با تشکر
سلام و درود بر شما و ما و بندگان صالح خدا
واژه موجود در کتاب «توحید مفضل»
در کتاب «توحید مفضل» و اصل حدیث مفضل، عبارت «الأیّل» وجود دارد (1) که بیشتر کتابهای لغت آن را به معنای «التیس» یعنی «بز نر کوهی» گرفتهاند. (2)
در بسیاری از ترجمههای توحید مفضل هم، واژه «الأیّل»، به «بز نر کوهی» ترجمه شده است. (3)
بنابراین، ترجمه عبارت «الأیّل» به «گوزن» که در برخی از ترجمهها (4) یافت میشود، نمیتواند مورد پذیریش قرار گیرد. هر چند در اصل سؤال، فرقی نخواهد داشت؛ زیرا سخن پرسشگر، این است که چرا یک حیوان علفخوار، بنا بر سخن امام صادق (علیه السلام) گوشخوار معرفی شده است که این در مورد هم بز نر کوهی و هم گوزن صادق است؛ زیرا هر دو، از جمله حیوانات علفخوار هستند، نه گوشتخوار.
علت مار خوردن حیوان علفخوار
بز نر کوهی حیوانی علفخوار است و گوشتخوار نیست؛ ولی باید دقت شود که حیوانات علفخوار، علف خود را انتخاب و گزینش میکنند و هر گیاهخواری، هر علفی را نمیخورد؛ اما آن چه در میان علوفه قرار دارد را نمیتواند جداسازی کند.
مرغ، دانهخوار است؛ اما در چینهدان او خاکی که به همراه دانه، فرو برده جمع میشود. گوسفند علفخوار است، اما دماغ و نیز دستگاه گوارش او پر از انواع کرمها میشود. برخی از ماهیها، گوشتخوار هستند؛ اما در شکم آنها از مروارید گرفته تا پلاستیک و حتی ساعت و بند ساعت نیز پیدا میشود و ... .بز کوهی نیز حیوان علفخوار است. در لابهلای بوتهها، انواع کرمها، حشرات و مارهای بزرگ و کوچک نیز بسیار هستند. گاهی مارها بزرگ هستند و حیوان را شکار میکنند. گاهی کوچکتر هستند و پوزه حیوان را نیش میزنند و با وارد کردن زهر خود، حیوان را میکشند و گاهی کوچک هستند، 20، 10 یا حتی سه تا پنج سانتیمتر هستند، و همراه علوفه توسط بز نر کوهی یا حیوان دیگر، خورده میشوند.کوچکترین مارهای دنیا ، مارهای کرمی شکل، از خانواده لپتو تیفلوپیدها هستند که در مناطق استوایی آمریکا، آفریقا و غرب آسیا (از جمله مناطق وسیعی از شمال و مرکز ایران) پیدا میشوند. همه آنها کمتر از 40 سانتیمتر طول دارند. از مورچهها و موریانهها تغذیه میکنند. از خانواده مارهای غولپیکر مثل بوآها و پایتونها، کوچکترین آنها «بو آی کوتول» نام دارد که فقط 30 سانتی متر طول دارد و به جای آن که به دور حیوانات بزرگ حلقه زند و آنها را فرو برد، به دور مارمولک حلقه میزند و فرو میبرد. از زهرآگینترین مارها، مارهای کوتاه و کوچکی به شکل و رنگ شاخه نازک برگ هستند و ... . جالب آن که اگر چه عموم مارها تخمگذار هستند؛ ولی برخی از مارها نیز زندهزا هستند. پس مارهای کوچکی که از تخم یا زایش میان بوتهها هستند نیز خورده میشوند.
امام صادق (علیهالسلام) در این گونه مباحث، اثبات علت به معلول کردهاند. با اشاره به علم و حکمتی که در مخلوقات دیده میشود، اثبات علیم و حکیم نمودهاند. با اشاره به هوشیاری، دانایی، شعور یا علم غریزی حیوانات گوناگون، استدلال به هدایت تکوینی نمودهاند و ... .
امام صادق (علیه السلام) اشاره دارد که حیوان علفخواری چون بز نر کوهی، نمیتواند مثل انسان که برنج یا گوشت را برای تناول تمیز میکند، موجودات ریز را از علوفه خود جدا کند، به همین دلیل فرو میبرد. اما اگر حیوان زهرداری چون مار را فرو برد، میداند که به رغم تشنگی حاصله، دیگر نباید آب بنوشد تا زهر مار در بدنش پخش نشود و از بین نرود. اینها همه دلیل بر عالمانه، حکیمانه و نظاممند بودن جهان و هدایت در عالم خلقت است.
(لطف کنید سؤالهای بعدی خودتان را در تاپیک جداگانه مطرح کنید؛ زیرا بنا بر این است که در هر تاپیکی، یک سؤال مطرح شده و سر آخر، جمعبندی شود. بنده در خدمت شما در تاپیکهای بعدی هستم.)
منابع و مآخذ:
1. جعفی، مفضل بن عمر، توحید المفضل (إملاء الإمام أبی عبدالله الصادق [علیه السلام] علی المفضل بن عمر الجعفی)، تقدیم و تعلیق کاظم المظفر، انتشارات داوری، قم، بیتا، یکم، ص 109.
2. طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین و مطلع النیرین، مؤسسه بعثت، 1414 ق، قم، یکم، ج 5، ص 315.
3. جعفی، مفضل بن عمر، شگفتیهای آفرینش (توحید مفضل)، ترجمه نجف علی میرزایی، مؤسسه انتشارات هجرت، قم، 1377 ش، یکم، ص 102؛ حسینی طهرانی، سید محمد حسین، امامشناسی، انتشارات علامه طباطبایی، مشهد، ج 18، ص 86.
4. جعفی، مفضل بن عمر، توحید مفضل، ترجمه محمد باقر مجلسی، تصحیح باقر بیدهندی و سید محمد حسین طباطبایی، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، بهار 1379 ش، یکم، ص 137 ـ 138.
در پناه خداوند منان و مهربان باشید.
علت مار خوردن حیوان علفخوار
بز نر کوهی حیوانی علفخوار است و گوشتخوار نیست؛ ولی باید دقت شود که حیوانات علفخوار، علف خود را انتخاب و گزینش میکنند و هر گیاهخواری، هر علفی را نمیخورد؛ اما آن چه در میان علوفه قرار دارد را نمیتواند جداسازی کند.
مرغ، دانهخوار است؛ اما در چینهدان او خاکی که به همراه دانه، فرو برده جمع میشود. گوسفند علفخوار است، اما دماغ و نیز دستگاه گوارش او پر از انواع کرمها میشود. برخی از ماهیها، گوشتخوار هستند؛ اما در شکم آنها از مروارید گرفته تا پلاستیک و حتی ساعت و بند ساعت نیز پیدا میشود و ... .بز کوهی نیز حیوان علفخوار است. در لابهلای بوتهها، انواع کرمها، حشرات و مارهای بزرگ و کوچک نیز بسیار هستند. گاهی مارها بزرگ هستند و حیوان را شکار میکنند. گاهی کوچکتر هستند و پوزه حیوان را نیش میزنند و با وارد کردن زهر خود، حیوان را میکشند و گاهی کوچک هستند، 20، 10 یا حتی سه تا پنج سانتیمتر هستند، و همراه علوفه توسط بز نر کوهی یا حیوان دیگر، خورده میشوند.کوچکترین مارهای دنیا ، مارهای کرمی شکل، از خانواده لپتو تیفلوپیدها هستند که در مناطق استوایی آمریکا، آفریقا و غرب آسیا (از جمله مناطق وسیعی از شمال و مرکز ایران) پیدا میشوند. همه آنها کمتر از 40 سانتیمتر طول دارند. از مورچهها و موریانهها تغذیه میکنند. از خانواده مارهای غولپیکر مثل بوآها و پایتونها، کوچکترین آنها «بو آی کوتول» نام دارد که فقط 30 سانتی متر طول دارد و به جای آن که به دور حیوانات بزرگ حلقه زند و آنها را فرو برد، به دور مارمولک حلقه میزند و فرو میبرد. از زهرآگینترین مارها، مارهای کوتاه و کوچکی به شکل و رنگ شاخه نازک برگ هستند و ... . جالب آن که اگر چه عموم مارها تخمگذار هستند؛ ولی برخی از مارها نیز زندهزا هستند. پس مارهای کوچکی که از تخم یا زایش میان بوتهها هستند نیز خورده میشوند.
امام صادق (علیهالسلام) در این گونه مباحث، اثبات علت به معلول کردهاند. با اشاره به علم و حکمتی که در مخلوقات دیده میشود، اثبات علیم و حکیم نمودهاند. با اشاره به هوشیاری، دانایی، شعور یا علم غریزی حیوانات گوناگون، استدلال به هدایت تکوینی نمودهاند و ... .
امام صادق (علیه السلام) اشاره دارد که حیوان علفخواری چون بز نر کوهی، نمیتواند مثل انسان که برنج یا گوشت را برای تناول تمیز میکند، موجودات ریز را از علوفه خود جدا کند، به همین دلیل فرو میبرد. اما اگر حیوان زهرداری چون مار را فرو برد، میداند که به رغم تشنگی حاصله، دیگر نباید آب بنوشد تا زهر مار در بدنش پخش نشود و از بین نرود. اینها همه دلیل بر عالمانه، حکیمانه و نظاممند بودن جهان و هدایت در عالم خلقت است.
سلام
ببخشید بنده کمی جستجو کردم هیچ ویدئویی درمورد بلعیدن مار توسط گوزن یا بز کوهی نبود
اگر لطف کنید منبع علمی برای گفته های خود بیارید ممنون میشم
مار های کوچک وجود دارن ولی خورده شدن توسط بز کوهی دیگه واقعا دور از ذهنه
نکته بعد اینکه مفضل هیچ واکنشی نشون نداده و اصلا نمیپرسه کدوم خوردن کدوم مار؟ واقعا عجیبه یعنی مفضل این موضوع رو میدونسته؟!
لطف کنید سؤالهای بعدی خودتان را در تاپیک جداگانه مطرح کنید؛ زیرا بنا بر این است که در هر تاپیکی، یک سؤال مطرح شده و سر آخر، جمعبندی شود. بنده در خدمت شما در تاپیکهای بعدی هستم.
باشه ممنون از شما فقط اگر میشه همین سوال رو در این تاپیک ادامه بدیم
با تشکر
[="Tahoma"][="Black"] باشه ممنون از شما فقط اگر میشه همین سوال رو در این تاپیک ادامه بدیمسلام
ببخشید بنده کمی جستجو کردم هیچ ویدئویی درمورد بلعیدن مار توسط گوزن یا بز کوهی نبود
اگر لطف کنید منبع علمی برای گفته های خود بیارید ممنون میشم
مار های کوچک وجود دارن ولی خورده شدن توسط بز کوهی دیگه واقعا دور از ذهنه
نکته بعد اینکه مفضل هیچ واکنشی نشون نداده و اصلا نمیپرسه کدوم خوردن کدوم مار؟ واقعا عجیبه یعنی مفضل این موضوع رو میدونسته؟!
با تشکر
سلام علیکم
کسی نگفته است که بز نر کوهی یا گوزن مار میخورد، امام صادق (علیه السلام) هم نفرمود که کار بز نر کوهی یا گوزن، خوردن مار است، امام (علیه السلام) فرمود: اگر به صورت اشتباهی، مار را خورد، آب نمیخورد تا سم به همه بدن او سرایت نکند. به لطافت مطلب توجه فرمایید.
در امان خداوند منان و کردگار سپهر باشید.[/]
با سلام و احترام
بنده کتاب توحید مفضل رو به تازگی مطالعه کردم و نکاتی از اون برای بنده گنگ بود و برخی جاها هم با علم امروزی نمیخوند
میخوام این ایراد ها رو اینجا مطرح کنم
اگر کارشناس محترم همراهی کنند تا پایان بحث ممنون میشم(چون یک سوال نیست چندتا سواله)
مورد اول
در مجلس دوم صفحه 112 از ترجمه کتاب این چنین آمده:
چنانچه گوزن مار می خورد و بسیار تشنه می شود و خود را از آشامیدن آب جلوگیری میکند برای آنکه مبادا به واسطه خوردن آب سم در تمام جسدش سرایت کندو او را بکشد ....
این ترجمه علامه مجلسی هست و ویراستار صادق طالبی مازندرانی
حال سوال بنده اینه آیا گوزن مار شکار میکند؟!!!!!
چطور امام صادق علیه السلام همچین مطلبی رو گفتن؟
با تشکر
سلام
مار خوردن گوزن از باورهای خرافی زمان قدیم بوده و این مطلب در کتب قدیمی دیگر جانور شناسی مسلمانان هم آمده است مثلا در کتاب عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات که در قرن ششم هجری نگاشته آمده است که گوزن مارها را شکار می کند و می خورد!
مطالب پایین را از کتاب دانشنامه جهان اسلام جلد 9 کپی پیست نمودم شاید به درد شما بخورد(شاید هم نخورد):
آنچه را تیفاشی دربارة گوزنهای مارخور مرعش حکایت کرده است محمد بن منصور (در روزگار حکومت اوزون حسن ، 873 ـ 882)، به روایت از کسانی ، به «گوزنان مارخوار»ی که «در زمینی از حدود چین » فراوان بود، نسبت داده است (ص 234ـ 235)!
شهمردان رازی (سدة پنجم )، بی ذکر مأخذ، دشمنی گاو کوهی ( = ایّل ) با مار و شیوة مارکُشی و مارخوری آن را وصف کرده اما به ارتباط این مارخوری با «حجر الایّل » پادزهری هیچ اشاره ای نکرده است ؛
فقط می گوید که اگر «خونِ ( گاو کوهی ) خشک کنند و به مارگزیده دهند، منفعت کُند... و کعب ( = استخوان قوزک پا؟ ) او بر بازو بندند، از مار ایمن باشند». وصف شهمردان تفاوتهای دیگری هم با روایت تیفاشی دارد، از جمله : «گوزن چون بیمار گردد، مار بخورَد... چون مار بخورَد و تشنه شود به ( کنارِ ) آب آید... ( اما ) آب نخورَد ( زیرا ) داند که چون آب خورَد، زهر در ( سراسر ) تنش برَوَد. ( دیگر این که ) چون مار بخورَد طلبِ خرچنگ جوی کُند و بخورد تا زهر زیان ندارد» (ص 84 ـ87؛
خوردن خرچنگِ نَهری اشاره به خاصیت پادزهری ( مفروضِ ) خرچنگ دارد، که ، به قول همو ( ص 185 ) ، اگر مارگزیده یا شخص مسموم «خرچنگ خام بخورد، سود دارد»).
دربارة «گوزنان مارخوار» محمد بن منصور توضیحی لازم است . در میان گونه های جنس ِ کاپرا («بُز») نوعی است که در اصطلاح علمی کاپرا فالکونری ، به فارسی «مارخور» و در انگلیسی و فرانسوی markhor (مأخوذ از فارسی ) نام دارد. به تعریف مؤلف برهان قاطع (زیر همین واژه )، مارخور به گمانِ بعضی «گاو کوهی » (= گوزن ؟) و به عقیدة بعضی «نوعی از گوسفند ( = قوچ ) کوهی » است که «مار را می گیرد و می خورد... گویند کفِ دهن این گوسفند پازهر است ». ظاهراً این مارخور در ایران کنونی وجود ندارد ( رجوع کنید به هرینگتن و همکاران ، که ذکری از بز وحشی دیگری بجز پازن * ( کاپرا آیگاگروس ) در ایران نکرده اند)، اما در نیمة نخست دهة 1360 ش /1980 وجود چهار زیرگونه از آن را (به نام «مارخور») در افغانستان (نورستان ، پَغْمان ، بیشه های پَکتیا و شمالِ بدخشان ) گزارش کرده اند ( رجوع کنید به ایرانیکا ، ج 3، ص 495). زیستگاه طبیعی کنونی مارخور فراتر از افغانستان (به سوی شرق ) است (مثلاً، رجوع کنید به آمریکانا ( واژة markhor ) : «مارخور، یکی از بزرگترین بُزهای وحشی جهان ، در کوههای آسیای مرکزی می زید؛
مشخصة آن ، شاخهای مارپیچ عجیب آن است »). بالفور (زیر mar-khor )، در توجیه نام «مارخور»، که نام علمی کاپرا مگاکِرُس (لفظاً، «بز بزرگْ شاخ ») برای آن نقل کرده است ، چنین می گوید: «کوه نشینان ( کوههای ایران و افغانستان ، کوهستان تنگة خیبر، و شمال غربی کشمیر ) این افسانه را حکایت می کنند که مارخور با نگاه خود مارها را می کُشد؛
( بعضی ) می گویند که چون کف ( دهن ) آن بر بعض سنگها بیفتد، اینها را مبدَّل به زهْر مُهره می کُند... شکارگران داستانهای شگرفی دربارة استعداد مارخوری آن می گویند.» به هر تقدیر، در این منابع ذکری از سنگی پادزهری که خاصیت آن ناشی از مارخوری این «گاو کوهی » یا «گوسفند» باشد، نرفته است (نیز رجوع کنید به بزهای وحشی ولایت شبانکاره و شیراز در دنبالة مقاله ).
سلام جناب عصران
مطالب شما جالب بود استفاده کردم:Cheshmak:
بحث اینه امام معصوم علیه السلام چطور این حرف رو زده اشتباه چند دانشمند که در 10 قرن قبل زندگی میکردن خیلی ایرادی نداره
سلام علیکم
کسی نگفته است که بز نر کوهی یا گوزن مار میخورد، امام صادق (علیه السلام) هم نفرمود که کار بز نر کوهی یا گوزن، خوردن مار است، امام (علیه السلام) فرمود: اگر به صورت اشتباهی، مار را خورد، آب نمیخورد تا سم به همه بدن او سرایت نکند. به لطافت مطلب توجه فرمایید.
بنده متن رو آوردم امام نفرمودن اشتباهی میخورن
بعد بحث اینه در هیچ مستندی بنده ندیدم حتی بز کوهی به اشتباه مار بخورد
اگر لطف کنید یک سایت معتبر جانور شناسی معرفی کنید که این مطلب رو گفته باشه
البته احتمال انقراض بز کوهی مذکور رو هم نباید از نظر دور کردکه به نظرم این احتمال خیلی قویه!
با تشکر
بحث اینه امام معصوم علیه السلام چطور این حرف رو زده اشتباه چند دانشمند که در 10 قرن قبل زندگی میکردن خیلی ایرادی نداره
سلام
آیا این احتمال وجود ندارد که یکی از همین دانشمندان این کتاب را با اطلاعات خودش نوشته باشد و سپس آن را به امام صادق نسبت دهد تا فضیلتی را به زور به امام بچسباند غافل از اینکه بعدا نتیجه عکس خواهد داد؟ اگر اشکالات توحید مفضل فقط همین یک مورد بود قابل چشم پوشی بود ولی خودتان بهتر از من می دانید اشکالات دیگری نیز هستند.
بعد بحث اینه در هیچ مستندی بنده ندیدم حتی بز کوهی به اشتباه مار بخورد
اگر لطف کنید یک سایت معتبر جانور شناسی معرفی کنید که این مطلب رو گفته باشه
البته احتمال انقراض بز کوهی مذکور رو هم نباید از نظر دور کردکه به نظرم این احتمال خیلی قویه!
من می گویم این مطلب خرافی است .آنوقت شما به دنبال پایه علمی برایش می گردید.در همان مقاله که آوردم یک گونه چهارپا به نام مارخور ذکر شده بود اما این نامگذاری هم پایه علمی نداشت و همانطور که خواندید این نامگذاری به دلیل افسانه هایی بود که درباره آن رایج بود.
سلام
آیا این احتمال وجود ندارد که یکی از همین دانشمندان این کتاب را با اطلاعات خودش نوشته باشد و سپس آن را به امام صادق نسبت دهد تا فضیلتی را به زور به امام بچسباند غافل از اینکه بعدا نتیجه عکس خواهد داد؟ اگر اشکالات توحید مفضل فقط همین یک مورد بود قابل چشم پوشی بود ولی خودتان بهتر از من می دانید اشکالات دیگری نیز هستند.
سلام
بله این احتمال هست ولی اونچه بنده در همین سایت دیدم اینه که سند توحید مفضل قویه(طبق عقیده علما شیعه) بنابرین خودشان باید پاسخگو باشن
یه نکته دیگه اینکه به نظرم توحید مفضل ایرادات علمی داره اما
مطالب ناب داره مثلا بنده خوندم که امام علیه السلام فرمودند صوت بدون هوا منتقل نمیشه و باید هوا حتما باشه
فیزیک الان اینو میدونه اما 1400 سال پیش امکان نداره
بنده خیلی دقیق توحید مفضل رو خوندم به نظرم (نظر فعلیم) ترکیبی از حقایق و مطالب غلطه احتمالا یه چیزی هایی ازش کم و زیاد شده
شما ببین میخواستن یک حدیث برسونن به نسل های بعد چقدر احادیث ضعیف و جعلی داریم
حالا یک کتاب رو چطوری با نقل میشه کامل رسوند خیلی سخت بشه
من می گویم این مطلب خرافی است .آنوقت شما به دنبال پایه علمی برایش می گردید.
نه دنبال دفاع نیستم اما تمام احتمالات رو باید چک کرد البته خودم هم نظرم اینه که این احتمال کلا غیر منطقیه!!!
ولی اونچه بنده در همین سایت دیدم اینه که سند توحید مفضل قویه(طبق عقیده علما شیعه) بنابرین خودشان باید پاسخگو باشن
سلام علیکم
اگر منظورتان اینجاست http://www.askdin.com/thread46799.html#post638556 که کارشناس در آن گفتند ضعف و قوت سند اختلافی است.اکنون اگر دوباره به همان آدرس بروید می بینید که یک نفر (من) با کمال وقاحت یک مطلب طولانی از سایتی دیگر را در اثبات مخدوش بودن سند و متن توحید مفضل در آنجا کپی پیست کرده است!
به نظرم توحید مفضل ایرادات علمی داره اما
مطالب ناب داره مثلا بنده خوندم که امام علیه السلام فرمودند صوت بدون هوا منتقل نمیشه و باید هوا حتما باشه
فیزیک الان اینو میدونه اما 1400 سال پیش امکان نداره
یک دانشمند مسلمان در آن زمان هم می تواند چنین چیزهایی بگوید دلیلی ندارد که اینها را حتما معصوم گفته باشد.شما اگر کتابهای دانشمندان مسلمان مانند ابن سینا و زکریای رازی و ابوریحان بیرونی را ببینید متوجه خواهید شد که آنها این موضوعات را خیلی بهتر گفتند.
حالا یک کتاب رو چطوری با نقل میشه کامل رسوند خیلی سخت بشه
با نقل نبوده (بر فرض اینکه از امام صادق باشد) بلکه مفضل آنرا درهمان زمان و زیر نظر امام نوشته و از طریق نوشتاری و نسخه برداری به ما رسیده است. این طور نبوده که دهان به دهان نقل شود تا یک کلاغ چهل کلاغ بشود.
اگر حوصله کردید و وقت کردید مطلب کپی پیستی من را در اینجا http://www.askdin.com/thread46799.html#post638556 بخوانید.
مطالب پایین را از کتاب دانشنامه جهان اسلام جلد 9 کپی پیست نمودم شاید به درد شما بخورد(شاید هم نخورد): شهمردان رازی (سدة پنجم )، بی ذکر مأخذ، دشمنی گاو کوهی ( = ایّل ) با مار و شیوة مارکُشی و مارخوری آن را وصف کرده اما به ارتباط این مارخوری با «حجر الایّل » پادزهری هیچ اشاره ای نکرده است ؛ دربارة «گوزنان مارخوار» محمد بن منصور توضیحی لازم است . در میان گونه های جنس ِ کاپرا («بُز») نوعی است که در اصطلاح علمی کاپرا فالکونری ، به فارسی «مارخور» و در انگلیسی و فرانسوی markhor (مأخوذ از فارسی ) نام دارد. به تعریف مؤلف برهان قاطع (زیر همین واژه )، مارخور به گمانِ بعضی «گاو کوهی » (= گوزن ؟) و به عقیدة بعضی «نوعی از گوسفند ( = قوچ ) کوهی » است که «مار را می گیرد و می خورد... گویند کفِ دهن این گوسفند پازهر است ». ظاهراً این مارخور در ایران کنونی وجود ندارد ( رجوع کنید به هرینگتن و همکاران ، که ذکری از بز وحشی دیگری بجز پازن * ( کاپرا آیگاگروس ) در ایران نکرده اند)، اما در نیمة نخست دهة 1360 ش /1980 وجود چهار زیرگونه از آن را (به نام «مارخور») در افغانستان (نورستان ، پَغْمان ، بیشه های پَکتیا و شمالِ بدخشان ) گزارش کرده اند ( رجوع کنید به ایرانیکا ، ج 3، ص 495). زیستگاه طبیعی کنونی مارخور فراتر از افغانستان (به سوی شرق ) است (مثلاً، رجوع کنید به آمریکانا ( واژة markhor ) : «مارخور، یکی از بزرگترین بُزهای وحشی جهان ، در کوههای آسیای مرکزی می زید؛سلام
مار خوردن گوزن از باورهای خرافی زمان قدیم بوده و این مطلب در کتب قدیمی دیگر جانور شناسی مسلمانان هم آمده است مثلا در کتاب عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات که در قرن ششم هجری نگاشته آمده است که گوزن مارها را شکار می کند و می خورد!
آنچه را تیفاشی دربارة گوزنهای مارخور مرعش حکایت کرده است محمد بن منصور (در روزگار حکومت اوزون حسن ، 873 ـ 882)، به روایت از کسانی ، به «گوزنان مارخوار»ی که «در زمینی از حدود چین » فراوان بود، نسبت داده است (ص 234ـ 235)!
فقط می گوید که اگر «خونِ ( گاو کوهی ) خشک کنند و به مارگزیده دهند، منفعت کُند... و کعب ( = استخوان قوزک پا؟ ) او بر بازو بندند، از مار ایمن باشند». وصف شهمردان تفاوتهای دیگری هم با روایت تیفاشی دارد، از جمله : «گوزن چون بیمار گردد، مار بخورَد... چون مار بخورَد و تشنه شود به ( کنارِ ) آب آید... ( اما ) آب نخورَد ( زیرا ) داند که چون آب خورَد، زهر در ( سراسر ) تنش برَوَد. ( دیگر این که ) چون مار بخورَد طلبِ خرچنگ جوی کُند و بخورد تا زهر زیان ندارد» (ص 84 ـ87؛
خوردن خرچنگِ نَهری اشاره به خاصیت پادزهری ( مفروضِ ) خرچنگ دارد، که ، به قول همو ( ص 185 ) ، اگر مارگزیده یا شخص مسموم «خرچنگ خام بخورد، سود دارد»).
مشخصة آن ، شاخهای مارپیچ عجیب آن است »). بالفور (زیر mar-khor )، در توجیه نام «مارخور»، که نام علمی کاپرا مگاکِرُس (لفظاً، «بز بزرگْ شاخ ») برای آن نقل کرده است ، چنین می گوید: «کوه نشینان ( کوههای ایران و افغانستان ، کوهستان تنگة خیبر، و شمال غربی کشمیر ) این افسانه را حکایت می کنند که مارخور با نگاه خود مارها را می کُشد؛
( بعضی ) می گویند که چون کف ( دهن ) آن بر بعض سنگها بیفتد، اینها را مبدَّل به زهْر مُهره می کُند... شکارگران داستانهای شگرفی دربارة استعداد مارخوری آن می گویند.» به هر تقدیر، در این منابع ذکری از سنگی پادزهری که خاصیت آن ناشی از مارخوری این «گاو کوهی » یا «گوسفند» باشد، نرفته است (نیز رجوع کنید به بزهای وحشی ولایت شبانکاره و شیراز در دنبالة مقاله ).
سلام علیکم
شما خیلی از اصل مطلب دور شدید.
ببینید. این که حدیث توحید مفضل، از جمله خرافات باشد، خیلی بعید به نظر میرسد و اگر یک مطلب در آن هست که بد فهمیده شده است، دلیل بر خرافی بودن کل حدیث نمیشود. تا وقتی که میشود حدیث را توجیه علمی و فنی کرد، چرا آن را رد کنیم؟
امام صادق (علیه السلام) نفرمود که بز نر کوهی، مارخور است. فرمود: اگر به اشتباه، مار خورد، آب نمیخورد تا سم به هم بدن او سرایت نکند. بز نر کوهی، مانند بز خانگی نیست. از سوی دیگر، بز نر کوهی، مارهای بزرگ که نمیخورد، مقصود، مارهای کوچک است که لابه لای گیاهان و سبزهها و چمنها و ... وجود دارند و بز نر کوهی در هنگام خوردن آنها، به اشتباه آن مار را میخورد و یا حداقل، اندکی از آن را میخورد.
چرا مسأله را این قدر، سخت گرفتهاید؟ مطلب خیلی روشن و واضح است. این اتفاق در میان جانوران و حیوانات دیگر هم میافتد. به عنوان مثال، حتی مرغ خانگی هم گاهی به اشتباه، در هنگام خوردن غذاهای معمولی خودش، کرم، عقرب، مار کوچک، مارمولک، ملخ و دیگر چیزهایی که معمول نیست آنها را بخورد، می خورد.
زندگی، آن قدر شهری و صنعتی شده است که ما در حال و هوای زندگی امروزی هستیم و از اتفاقاتی که در جنگلها، کوهها، صحراها رخ میدهد، بیخبر هستیم و احساس تعجب داریم.
لازم نیست که مدرک علمی آورده شود، چیزی را که با چشم خودمان داریم میبینیم، چرا انکار میکنیم؟
موفق و مؤید باشید.
من می گویم این مطلب خرافی است .آنوقت شما به دنبال پایه علمی برایش می گردید.در همان مقاله که آوردم یک گونه چهارپا به نام مارخور ذکر شده بود اما این نامگذاری هم پایه علمی نداشت و همانطور که خواندید این نامگذاری به دلیل افسانه هایی بود که درباره آن رایج بود.سلام
آیا این احتمال وجود ندارد که یکی از همین دانشمندان این کتاب را با اطلاعات خودش نوشته باشد و سپس آن را به امام صادق نسبت دهد تا فضیلتی را به زور به امام بچسباند غافل از اینکه بعدا نتیجه عکس خواهد داد؟ اگر اشکالات توحید مفضل فقط همین یک مورد بود قابل چشم پوشی بود ولی خودتان بهتر از من می دانید اشکالات دیگری نیز هستند.
سلام علیکم
سؤال بنده از جناب عصران، این است که این احتمال شما که یکی از دانشمندان، این کتاب را با اطلاعات خودش نوشته و به امام صادق (علیه السلام) نسبت داده است تا فضیلتی را به زور به امام صادق (علیه السلام) بچسباند، مدرک و منبعی ندارد.
همان گونه که شما بیاساس بودن مطلب نقل شده در حدیث توحید مفضل را رد میکنید، بنده نیز این احتمال شما را ـ که بدون مدرک و منبع معتبر است ـ رد مینمایم. در این دنیا، بدون مدرک نباید سخن گفت. اگر چیزی را نمیدانیم، سکوت کنیم. یعنی نه نفی کنیم و نه اثبات کنیم. این بهتر است از این که با یقین یا کمی نزدیک به یقین بگوییم که فلان مطلب، درست نیست. شاید درست باشد و ما ندانیم.
در امان خداوند کریم باشید.
ببینید. این که حدیث توحید مفضل، از جمله خرافات باشد، خیلی بعید به نظر میرسد و اگر یک مطلب در آن هست که بد فهمیده شده است، دلیل بر خرافی بودن کل حدیث نمیشود. تا وقتی که میشود حدیث را توجیه علمی و فنی کرد، چرا آن را رد کنیم؟
سلام
اگر همین یک مورد بود شاید اغماض می کردیم ولی موارد خرافی دیگری نیز در همین کتاب وجود دارد که شما به آن دوستمان گفتید باید در تاپیک جداگانه مطرح کند وگرنه من یا خود ایشان آنها را نیز در همینجا می آوردیم.
امام صادق (علیه السلام) نفرمود که بز نر کوهی، مارخور است. فرمود: اگر به اشتباه، مار خورد، آب نمیخورد تا سم به هم بدن او سرایت نکند. بز نر کوهی، مانند بز خانگی نیست. از سوی دیگر، بز نر کوهی، مارهای بزرگ که نمیخورد، مقصود، مارهای کوچک است که لابه لای گیاهان و سبزهها و چمنها و ... وجود دارند و بز نر کوهی در هنگام خوردن آنها، به اشتباه آن مار را میخورد و یا حداقل، اندکی از آن را میخورد.
چرا مسأله را این قدر، سخت گرفتهاید؟ مطلب خیلی روشن و واضح است. این اتفاق در میان جانوران و حیوانات دیگر هم میافتد. به عنوان مثال، حتی مرغ خانگی هم گاهی به اشتباه، در هنگام خوردن غذاهای معمولی خودش، کرم، عقرب، مار کوچک، مارمولک، ملخ و دیگر چیزهایی که معمول نیست آنها را بخورد، می خورد.
زندگی، آن قدر شهری و صنعتی شده است که ما در حال و هوای زندگی امروزی هستیم و از اتفاقاتی که در جنگلها، کوهها، صحراها رخ میدهد، بیخبر هستیم و احساس تعجب داریم.
لازم نیست که مدرک علمی آورده شود، چیزی را که با چشم خودمان داریم میبینیم، چرا انکار میکنیم؟
موفق و مؤید باشید.
مار خوردن گوزن به عنوان غذای اصلی از باورهای خرافی رایج آن زمان بوده است .اینکه بعد از خوردن مار سمی چه اشتباه و چه غیر اشتباه یک چهارپا بتواند زنده بماند شایسته بررسی است.در ضمن مرغ خانگی جانورانی که یاد کردید را در فهرست غذایی خود دارد.اگر لطف کنید مدرکی هم ارائه کنید که مرغ خانگی عقرب خورده و بعدش زنده مانده ممنون می شوم.
سؤال بنده از جناب عصران، این است که این احتمال شما که یکی از دانشمندان، این کتاب را با اطلاعات خودش نوشته و به امام صادق (علیه السلام) نسبت داده است تا فضیلتی را به زور به امام صادق (علیه السلام) بچسباند، مدرک و منبعی ندارد.
همان گونه که شما بیاساس بودن مطلب نقل شده در حدیث توحید مفضل را رد میکنید، بنده نیز این احتمال شما را ـ که بدون مدرک و منبع معتبر است ـ رد مینمایم. در این دنیا، بدون مدرک نباید سخن گفت. اگر چیزی را نمیدانیم، سکوت کنیم. یعنی نه نفی کنیم و نه اثبات کنیم. این بهتر است از این که با یقین یا کمی نزدیک به یقین بگوییم که فلان مطلب، درست نیست. شاید درست باشد و ما ندانیم.
در امان خداوند کریم باشید.
در آخرین نظرم در صفحه قبل نشانی استدلال و مدرکی که آورده بودم را گفتم .چون مربوط به همان بخش بود و اینجا بحث در مورد مار خوردن است دیگر در اینجا نیاوردم.اگر نقدی به آنها دارید لطفا در همانجا مطرح کنید.
سلام و درود بر شما و ما و بندگان صالح خدا
بهتر است اول پاسخ این دوستمان را بدهید تا من با ورودم به این بحث باعث ضایع شدن حق ایشان نشده باشم.
بنده متن رو آوردم امام نفرمودن اشتباهی میخورن
بعد بحث اینه در هیچ مستندی بنده ندیدم حتی بز کوهی به اشتباه مار بخورد
اگر لطف کنید یک سایت معتبر جانور شناسی معرفی کنید که این مطلب رو گفته باشه
البته احتمال انقراض بز کوهی مذکور رو هم نباید از نظر دور کردکه به نظرم این احتمال خیلی قویه!
با تشکر
[="Tahoma"][="Black"] مار خوردن گوزن به عنوان غذای اصلی از باورهای خرافی رایج آن زمان بوده است .اینکه بعد از خوردن مار سمی چه اشتباه و چه غیر اشتباه یک چهارپا بتواند زنده بماند شایسته بررسی است.در ضمن مرغ خانگی جانورانی که یاد کردید را در فهرست غذایی خود دارد.اگر لطف کنید مدرکی هم ارائه کنید که مرغ خانگی عقرب خورده و بعدش زنده مانده ممنون می شوم. در آخرین نظرم در صفحه قبل نشانی استدلال و مدرکی که آورده بودم را گفتم .چون مربوط به همان بخش بود و اینجا بحث در مورد مار خوردن است دیگر در اینجا نیاوردم.اگر نقدی به آنها دارید لطفا در همانجا مطرح کنید.سلام
اگر همین یک مورد بود شاید اغماض می کردیم ولی موارد خرافی دیگری نیز در همین کتاب وجود دارد که شما به آن دوستمان گفتید باید در تاپیک جداگانه مطرح کند وگرنه من یا خود ایشان آنها را نیز در همینجا می آوردیم.
سلام علیکم
بنده اگر گفتم که سؤالات دیگر خودتان را در تاپیکهای دیگر مطرح کنید، دلیل بر این نیست که دیگر موارد جزو مسائل خرافی است؛ بلکه از آن رو که باید در هر تاپیکی، یک سؤال مطرح شود، عرض کردم که سؤالهای دیگر را در تاپیکهای جداگانه دیگر مطرح کنید تا جوابتان را بدهم.
سخن شما در حد ادعا است و مدرک و منبع معتبر ندارد. بنابراین نمیشود به همین سادگی، این حدیث را رد کرد. بنده این سخن را بدون هیچ غرض سوءی عرض مینمایم.
موفق و مؤید باشید.[/]
[="Tahoma"][="Black"]بهتر است اول پاسخ این دوستمان را بدهید تا من با ورودم به این بحث باعث ضایع شدن حق ایشان نشده باشم.
سلام علیکم
همه چیز را که به انسان، به صورت مستقیم نمیشود گفت یا نخواسته است که بگوید. بنابر فراز «العاقل یکفیه الإشاره»، برخی چیزها را مطالعهکننده در حدیث باید متوجه شود. نوع بیان در حدیث، مجمل و موجز گویی است و این شخص است که باید به ظرایف و لطایف حدیث پی ببرد.
خورده شدن مار توسط بز کوهی یا گوزن کوهی، از جمله مسائلی نیست که انسان نتواند تشخیص دهد و از مسائل غیبی نیست که گفته شود که از جمله خرافات است یا نیست. با اندگی توجه در زندگی این دو حیوان میشود به این مطلب پی برد.
این مطلب که «در هیچ مستندی، بنده ندیدم که حتی بز کوهی به اشتباه مار بخورد» از مسائل قابل تعجب است، همچنان که یک کودک تشخیص نمیدهد و جانواران کوچک، مانند مورجه، سوسک، مگس، پشه و غیره را میخورد (بنده با چشم خودم دیدم)، حیوان هم همین گونه است. در زمان خوردن غذا، گاهی، به اشتباه چیزی را میخورد که معمول نیست و برایش ضرر دارد.
از سوی دیگر، بدن خودتان را با بدن بز نر کوهی یا گوزن مقایسه نکنید. اگر یک انسان، به اشتباهی مار بخورد، شاید از پا بیافتد؛ ولی این دو جانور این گونه نیستند.
در پناه خداوند متعال باشید.[/]
سخن شما در حد ادعا است و مدرک و منبع معتبر ندارد. بنابراین نمیشود به همین سادگی، این حدیث را رد کرد.
با سلام
من در این موضوع دو ادعا بیشتر مطرح نکردم:
1-مار خوردن گوزن از باورهای خرافی زمان قدیم بوده است.که سند لازم رادر همین جا برایش آوردم.
2-توحید مفضل متعلق به امام صادق نیست و هم سندیت و هم متن آن مخدوش است.. که استدلالات و مدارک آن را به طور مبسوط در بخش حدیث آوردم و نشانی آن را نیز دادم.
هرچند بیشتر کار ما در واقع کپی پیست بود. ولی من در همین کار کاملا ماهر هستم و می دانم کجا معتبر است که کپی پیست کنیم و کجا نکنیم.و کمال دقت را در کپی پیست مراعات می کنم.و توان دفاع از آنچه کپی پیست نمودم را دارم.
همه چیز را که به انسان، به صورت مستقیم نمیشود گفت یا نخواسته است که بگوید. بنابر فراز «العاقل یکفیه الإشاره»، برخی چیزها را مطالعهکننده در حدیث باید متوجه شود. نوع بیان در حدیث، مجمل و موجز گویی است و این شخص است که باید به ظرایف و لطایف حدیث پی ببرد.
خورده شدن مار توسط بز کوهی یا گوزن کوهی، از جمله مسائلی نیست که انسان نتواند تشخیص دهد و از مسائل غیبی نیست که گفته شود که از جمله خرافات است یا نیست. با اندگی توجه در زندگی این دو حیوان میشود به این مطلب پی برد.
این مطلب که «در هیچ مستندی، بنده ندیدم که حتی بز کوهی به اشتباه مار بخورد» از مسائل قابل تعجب است، همچنان که یک کودک تشخیص نمیدهد و جانواران کوچک، مانند مورجه، سوسک، مگس، پشه و غیره را میخورد (بنده با چشم خودم دیدم)، حیوان هم همین گونه است. در زمان خوردن غذا، گاهی، به اشتباه چیزی را میخورد که معمول نیست و برایش ضرر دارد.
از سوی دیگر، بدن خودتان را با بدن بز نر کوهی یا گوزن مقایسه نکنید. اگر یک انسان، به اشتباهی مار بخورد، شاید از پا بیافتد؛ ولی این دو جانور این گونه نیستند.
فرض را اصلا بر این می گذاریم که در توحید مفضل گفته شده که گوزن و بز یا گاو یا هر چهارپای دیگری اشتباهی مار می خورد.مثالهایی که شما از مرغ و ماهی ارائه دادید قابل تطبیق با چهار پایان نیستند زیرا خزندگان و پرندگان و ماهی ها حیواناتی بلعنده هستند در حالی که چهارپایان چه گونه منقرض شده و چه گونه های کنونی همه چرنده هستند بالاخره غذای خود را مزمزه می کنند و متوجه می شوند مار در دهان دارند.شما اگر حتی اگر علف چای را به گاو بدهید آن را به بیرون می اندازد چگونه ممکن است وجود مار در دهانش را نفهمد و آن را بخورد.
هرچند بیشتر کار ما در واقع کپی پیست بود. ولی من در همین کار کاملا ماهر هستم و می دانم کجا معتبر است که کپی پیست کنیم و کجا نکنیم.و کمال دقت را در کپی پیست مراعات می کنم.و توان دفاع از آنچه کپی پیست نمودم را دارم. فرض را اصلا بر این می گذاریم که در توحید مفضل گفته شده که گوزن و بز یا گاو یا هر چهارپای دیگری اشتباهی مار می خورد.مثالهایی که شما از مرغ و ماهی ارائه دادید قابل تطبیق با چهار پایان نیستند زیرا خزندگان و پرندگان و ماهی ها حیواناتی بلعنده هستند در حالی که چهارپایان چه گونه منقرض شده و چه گونه های کنونی همه چرنده هستند بالاخره غذای خود را مزمزه می کنند و متوجه می شوند مار در دهان دارند.شما اگر حتی اگر علف چای را به گاو بدهید آن را به بیرون می اندازد چگونه ممکن است وجود مار در دهانش را نفهمد و آن را بخورد.با سلام
من در این موضوع دو ادعا بیشتر مطرح نکردم:
1-مار خوردن گوزن از باورهای خرافی زمان قدیم بوده است.که سند لازم رادر همین جا برایش آوردم.
2-توحید مفضل متعلق به امام صادق نیست و هم سندیت و هم متن آن مخدوش است.. که استدلالات و مدارک آن را به طور مبسوط در بخش حدیث آوردم و نشانی آن را نیز دادم.
سلام و درود بر شما
ما با مطالبی که کپی پیس کردید از نظر مبنایی، مشکل داریم. این مسائل، از جمله مسائل تخصصی است و بحث تخصصی رجالی و درایهای میطلبد که از مجال بحث ما خارج است.
سندی هم که در مورد خرافه بودن آوردید، یک ادعا بیش نیست.
مقصود از مارها، مارهای کوچک است. چیزی که در مرغ و دیگر حیوانات هم اتفاق میافتد. گاهی مواقع، حیوان به سوی گوشتخواری روی میآورد.
موفق و مؤید باشید.
ما با مطالبی که کپی پیس کردید از نظر مبنایی، مشکل داریم. این مسائل، از جمله مسائل تخصصی است و بحث تخصصی رجالی و درایهای میطلبد که از مجال بحث ما خارج است.
سندی هم که در مورد خرافه بودن آوردید، یک ادعا بیش نیست.
سلام
کارشناس محترم شما بدون هیچ دلیل روشنی در صدد مخالفت هستیدو از جواب دادن فرار می کنید .خب اشکالات مبنایی خود را بگویید و هر متخصص رجالی و درایه ای را که می خواهید خبر کنید تا مطالب را نقد کنند.و نیز کدام سند را می گویید ادعا است؟
مقصود از مارها، مارهای کوچک است. چیزی که در مرغ و دیگر حیوانات هم اتفاق میافتد. گاهی مواقع، حیوان به سوی گوشتخواری روی میآورد.
مار کوچک و بزرگ فرقی نمی کند. درباره فیزیولوژی چهارپایان می توانم از منابع علمی کپی پیست کنم ولی می دانم که باز هم از نظر شما مرغ یک پا دارد.
[="Tahoma"][="Black"] مار کوچک و بزرگ فرقی نمی کند. درباره فیزیولوژی چهارپایان می توانم از منابع علمی کپی پیست کنم ولی می دانم که باز هم از نظر شما مرغ یک پا دارد.سلام
کارشناس محترم شما بدون هیچ دلیل روشنی در صدد مخالفت هستیدو از جواب دادن فرار می کنید .خب اشکالات مبنایی خود را بگویید و هر متخصص رجالی و درایه ای را که می خواهید خبر کنید تا مطالب را نقد کنند.و نیز کدام سند را می گویید ادعا است؟
درود بر شما و ما و همه خوبان
بنده نه در صدد اثبات صدور حتمی توحید مفضل فعلی هستم و نه در صدد نفی حتمی صدور آن.
آن چه مد نظر بنده بود، این است که گفتههایی که در آدرس http://www.askdin.com/thread46799.html#post638556 نقل کردید، نمیتواند موجب رد کلی صدور حدیث توحید مفضل شود.
در همان آدرسی که ذکر نمودید، در ضد آن مطالب، بیانات دیگری هم از بزرگان دیگر ذکر شده است. اگر دلیل رد توحید مفضل، عباراتی است که میتوان گفت از امام صادق (علیه السلام) ذکر نشده است، در پاسخ میشود گفت که برخی از جملات، از سوی راوی یا شخص دیگری اضافه شده یا تغییر کرده است؛ ولی به هر حال، حدیث میتوان از امام صادق (علیه السلام) صادر شده باشد، ولی تا مرحله رسیدن به دست ما، مقداری تغییرات در آن از سوی راوی یا شخص دیگری، مانند کسی که آن را دست به دست مینوشته است، صورت گرفته است.
در مورد سند هم باید گفت که همه قائل به این نیستند که به طور حتم، باید احادیث سند صحیح کامل داشته باشند، با راههای دیگر مانند متنپژوهی هم میشود به صحت صدور حدیث دست یافت.
در این تاپیک، قصد اثبات یا نفی توحید مفضل نبود، بلکه در جایگاه این بودیم که بگوییم، این اشکالی که پرسشگر مطرح کرده است، دلیل بر بطلان توحید مفضل نیست. از اصل مطلب خارج نشوید و به حاشیه نپردازید و در بحث کردن، اصول و روش بحث را رعایت نمایید و کمال ادب را رعایت فرمایید.
نکته آخری هم که فرمودید، استحسان شخصی شماست. ما که نعوذ بالله حیوان نیستیم که حس آنها را درک کنیم و سریع، بگوییم که نه متوجه میشویم یا نمیشویم. خودمان را با دیگران مقایسه نکنیم.
در پناه کردگار سپهر باشید.[/]
درود بر شما و ما و همه خوبان
سلام و آرزوی نیکبختی
کارشناس محترم تندی من را در جواب قبلی را ببخشید. انصافا جانورشناسی و این حرفها تخصص من نیست . پس با اجازه این موضوع را ترک کرده و دیگر دخالتی نمی کنم.انشاءالله همان بحث بهشت را در موضوع مربوطه با هم دنبال می کنیم.(چون دیگر در آنجا نمی شود کپی پیست کرد)
آنچه می باید می گفتیم گفتیم یا به عبارت درست تر آنچه می باید کپی پیس بکنیم کردیم!! قضاوت با خوانندگان
[="Tahoma"][="Black"]سلام و آرزوی نیکبختی
کارشناس محترم تندی من را در جواب قبلی را ببخشید. انصافا جانورشناسی و این حرفها تخصص من نیست . پس با اجازه این موضوع را ترک کرده و دیگر دخالتی نمی کنم.انشاءالله همان بحث بهشت را در موضوع مربوطه با هم دنبال می کنیم.(چون دیگر در آنجا نمی شود کپی پیست کرد)
آنچه می باید می گفتیم گفتیم یا به عبارت درست تر آنچه می باید کپی پیس بکنیم کردیم!! قضاوت با خوانندگان
سلام و درود بر شما
معضل کپی پیس در همه جا قابل مطرح است. در آن جا هم کپی پیس هست.
در پناه خداوند باشید و به صورت اصولی و علمی، وارد مباحث شوید و از التقاط گری و یک طرفه به سمت قاضی رفتن پرهیز نمایید.
در روی هر مسألهای، چندین نظریه است. این صاحب فن و کارشناس و متفتن در هر مسأله است که درست را از نادرست تشخیص میدهد.
به امید پیروزی و موفقیت شما.[/]
سلام و درود بر شما
معضل کپی پیس در همه جا قابل مطرح است. در آن جا هم کپی پیس هست.
در پناه خداوند باشید و به صورت اصولی و علمی، وارد مباحث شوید و از التقاط گری و یک طرفه به سمت قاضی رفتن پرهیز نمایید.
در روی هر مسألهای، چندین نظریه است. این صاحب فن و کارشناس و متفتن در هر مسأله است که درست را از نادرست تشخیص میدهد.
به امید پیروزی و موفقیت شما.
سلام
استاد آخر چی شد!
سند توحید مفضل ایراد داره؟
امام گفتن گوزن یا بز کوهی مار میخورد!
مار اشتباهی خورده میشه؟!
در کل یک سند علمی ارائه میدید از سایت معتبر
یا فیلم معتبر!
اگر سند ایراد داره بگید
ما دوست داریم به مباحث اهل بیت علیهم السلام رجوع کنیم ولی هر بار رجوع میکنیم یه مطلب عجیب غریب میبینیم!
یعنی به اندازه یک کتاب نتوستند مطالب رو به ما برسونند و همش تحریف شده؟
با تشکر
[="Tahoma"][="Black"]سلام
استاد آخر چی شد!
سند توحید مفضل ایراد داره؟
امام گفتن گوزن یا بز کوهی مار میخورد!
مار اشتباهی خورده میشه؟!
در کل یک سند علمی ارائه میدید از سایت معتبر
یا فیلم معتبر!
اگر سند ایراد داره بگید
ما دوست داریم به مباحث اهل بیت علیهم السلام رجوع کنیم ولی هر بار رجوع میکنیم یه مطلب عجیب غریب میبینیم!
یعنی به اندازه یک کتاب نتوستند مطالب رو به ما برسونند و همش تحریف شده؟
با تشکر
سلام علیکم
بنده هیچ سایت یا فیلمی را ارائه نکردم.
از نظر بسیاری از صاحبنظران، گرچه اشکالهایی به کتاب توحید مفضل وارده شده است؛ ولی در کل، این کتاب، قابلیت اعتبار را دارد و میشود به آن استناد کرد. اگر مطالبی جزئی در آن پیدا شد که به هیچ وجه با عقل و علم سازگار نیست، تنها همان قسمت، رد شده و بقیه، معتبر خواهد بود.
در هر صورت، اشکالی به مطلبی که در ابتدای تاپیک، مطرح کردید، وارد نیست و میشود آن را توجیه علمی و فنی نمود.
در پناه خداوند مهربان و منان باشید.[/]