توبه كردن دوباره انسان
تب‌های اولیه
با سلام
آيا اگر توبه خود را بشكنيم و بعد پشيمان شويم و توبه كنيم آيا خداوند مارا ميبخشد و آيا محبتش به ما كم ميشود يا نهم يخواستم من را راهنمايي كنيد
با تشكر_______________________:Gol:
با سلامآيا اگر توبه خود را بشكنيم و بعد پشيمان شويم و توبه كنيم آيا خداوند مارا ميبخشد و آيا محبتش به ما كم ميشود يا نهم يخواستم من را راهنمايي كنيد
با تشكر_______________________:Gol:
با سلام:Gol:
با رجوع به قرآن و روایات بوضوح می بینیم که آیات و روایات متعددی مردم را به توبه و رجوع از گناه و بازگشت به درگاه رحمت الهی تشویق و ترغیب می کنند:
خداوند در قرآن می فرماید: "اَلَم یَعلَمُوا أَنَّ اللهَ هُوَ یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ وَ یَأخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیم؛[1] «آیا نمی دانستند که فقط خداوند توبه را از بندگانش می پذیرد و صدقات را می گیرد و خداوند توبه پذیر مهربان است؟»
در آیه ای دیگر می فرماید: "قُل یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلیَ أَنْفُسِهِم لاتَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ وَ أَنِیبُوا إِلی رَبِّکُم وَ أَسلِمُوا لَهُ مِن قَبلِ أن یَأتِیَکُم العَذابُ ثُمَّ لاتُنصَرُونَ؛[2] «بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، به درستی که خداوند بخشنده مهربان است. و به درگاه پروردگارتان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در اهمیت و ارزش توبه فرمود: « اللهُ أَفرَحُ بِتَوبَةِ عَبدِهِ مِنَ العَقِیمِ الْوَالِدِ وَ مِنَ الضَّالِ الواجِدِ وَ مِنَ الظَّمانِ الوارِدِ؛[3] خداوند بر اثر توبه بنده اش خوشحال تر است از کسی که عقیم بوده، بچه دار شده و از کسی که گمشدۀ خویش را یافته و از تشنه ای که به آب رسیده است.»
در واقع این ندای الهی همیشه در گوش بندگان است که:
هر چه که هستی بیا گر چه که پستی بیا/ توبه شکستی بیا دوست نظر می کند
تو به واقعی در نگاه قرآن، آثار و پیامدهای بسیاری دارد از جمله آنکه احترام به شخصیت شخص توبه کننده را برای جامعه واجب می داند، وعدۀ بخشش گناهان را می دهد، سیئات را به حسنات تبدیل می کند، به رستگاری و آسایش ابدی می انجامد، موجب افزایش روزی می شود و از همه مهمتر اینکه خشنودی و محبت خداوند را در پی دارد و شخص توبه کننده محبوب خدا می شود.
لذا قرآن از یک طرف می فرماید: « خداوند توبه کاران را دوست می دارد.»[4] و از طرف دیگر، به مردم گوشزد می کند که خلافکاران اگر برگشتند، برادران دینی شما هستند "فَان تابُوا وَ أقامُوا الصَّلوةَ وَ آتَوُا الزَّکوةَ فَإخوانُکُم فِی الدِّینِ"؛[5] «اگر توبه کنند و نماز را به پا دارند و زکات را بپردازند، برادران دینی شما هستند.»
در روایتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «التائِبُ مِنَ الذَّنبِ کَمَن لاذَنبَ لَهُ؛[6] توبه کنندة از گناه مانند کسی است که گناهی ندارد.»
چه چیزی برای توبه کار فرح بخش تر و امیدوارکننده تر است وقتی خداوند متعال با آن عظمتش نسبت به توبه کاران اظهار محبت میکند و اعلام می دارد: « من توبه کار را دوست دارم.» رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: « لَیسَ شَیءٌ أَحَبَّ إلَی اللهِ مِن مُؤمِنٍ تائِبٍ أو مُؤمِنَةٍ تائِبَةٍ؛[7] چیزی در نزد خداوند محبوب تر از مرد مؤمن توبه کار و زن مؤمن توبه کننده نیست.»
موفق باشید ...:Gol:
پاورقی______________________________
[1] . توبه، 104.
[2]. زمر/ 53 و 54.
[3] . میزان الحکمه، محمدی ری شهری، بیروت، دارالحدیث، دوم، 1419، ج 1، ص 338، ح 2124.
[4] . شوری/ 25.
[5] . توبه/ 11.
[6] . میزان الحکمه، ج 1، ص 338، ح 2116.
[7] . میزان الحکمه، ج 1، ص 338، ح 2118.
بازآ بازآ هر انچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بت پرستی بازآ
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی بازآ
با سلامآيا اگر توبه خود را بشكنيم و بعد پشيمان شويم و توبه كنيم آيا خداوند مارا ميبخشد و آيا محبتش به ما كم ميشود يا نهم يخواستم من را راهنمايي كنيد
با تشكر_______________________:Gol:
با عرض سلام و خسته نباشید
من حدود 6-7 ماه پیش یک گناهی رو انجام دادم اما بلافاصله توبه کردم/حالا با اینکه توبه کردم یه چیزی هست که منو خیلی آزار می ده اینکه خدا منو بخشیده یا نه؟اگر هم ببخشه من از خدا خجالت می کشم چون دیگه اون عصمت قبلی رو ندارم/من فکر می کردم در برابر اون گناه مقاومم و خیلی به ایمانم می نازیدم/خواهش می کنم یکی جوابمو بده:geristan:
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام دوست گرامی
به نظر،اینکه پس از این مدت طولانی،همچنان ناراحت از عمل خود هستید،نشان از توبه ای عمیق در جان شریف شماست.
اگر حق الناسی بر گردنتان از آن عمل افتاده جبران بفرمایید،وگرنه توبه کافیست.
اما وقتی به کلام مولایمان بازمیگردیم،و ایشان توبه حقیقی را تعریف میکنند،میبینیم به قول شهید مطهری عزیز،این توبه ها از میان ما برچیده شده.البته نه همه ما.
به کتاب آزادی معنوی،بخش های آخر،درباب توبه حتما مراجعه بفرمایید.گمان میکنم راه توبه صحیح را بیاموزیم و به رحمت خداوند امید داشته باشیم
شيطان همّش اين است كه انسان را در هر حال كه هست از راه خدا منع نمايد و اگر از راههاى معمولى هواى نفس نتوانست برگرداند، آن وقت از طرق مموهه (و سر پوشيده شرع و عقل كه آدمى را به اشتباه اندازد) مىآيد و اگر از اينها هم نتوانست غلبه نمايد، مىگويد:
علاوه بر اين مىگويد كه:
در جواب او بگو:
اگر هزار مرتبه از اين در برانندم، باز بر نمىگردم و حال آن كه اين در، درى است كه تا به حال شنيده نشده كه كسى به اميد رحمت و عطاءِ آن در، به روش اهل مسئلت و تضرع، گدايى نموده و مأيوس شود.:geryeh:
در حديث نبوى نقل شده است كه:
اگر كسى هفتاد پيغمبر كشته باشد و توبه كند، توبه او قبول است.1
توبه وحشى، قاتل حضرت حمزه سيدالشهداء (عليه السلام) را با اين كه صدمه به قلب مبارك حضرت قلب الله الواعى (صلى الله عليه و آله و سلم) وارد آورد، قبول كردند.
آيا نشنيدهاى به كليم خود چه فرمود؟:
1-مستدرك الوسائل؛ ج 12 ص 131.
2- بحارالانوار؛ ج 44 ص 308
[FONT=microsoft sans serif]توبه كردن دوباره انسان
پرسش: آيا اگر توبه خود را بشكنيم و بعد پشيمان شويم و توبه كنيم آيا خداوند مارا ميبخشد و آيا محبتش به ما كم ميشود يا نه ميخواستم من را راهنمايي كنيد
پاسخ: با رجوع به قرآن و روایات بوضوح می بینیم که آیات و روایات متعددی مردم را به توبه و رجوع از گناه و بازگشت به درگاه رحمت الهی تشویق و ترغیب می کنند:
خداوند در قرآن می فرماید: "اَلَم یَعلَمُوا أَنَّ اللهَ هُوَ یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ وَ یَأخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیم؛[1]
«آیا نمی دانستند که فقط خداوند توبه را از بندگانش می پذیرد و صدقات را می گیرد و خداوند توبه پذیر مهربان است؟»
در آیه ای دیگر می فرماید: "قُل یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلیَ أَنْفُسِهِم لاتَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ وَ أَنِیبُوا إِلی رَبِّکُم وَ أَسلِمُوا لَهُ مِن قَبلِ أن یَأتِیَکُم العَذابُ ثُمَّ لاتُنصَرُونَ؛[2]
«بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، به درستی که خداوند بخشنده مهربان است. و به درگاه پروردگارتان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در اهمیت و ارزش توبه فرمود: « اللهُ أَفرَحُ بِتَوبَةِ عَبدِهِ مِنَ العَقِیمِ الْوَالِدِ وَ مِنَ الضَّالِ الواجِدِ وَ مِنَ الظَّمانِ الوارِدِ؛ [3]
خداوند بر اثر توبه بنده اش خوشحال تر است از کسی که عقیم بوده، بچه دار شده و از کسی که گمشدۀ خویش را یافته و از تشنه ای که به آب رسیده است»
در واقع این ندای الهی همیشه در گوش بندگان است که:
هر چه که هستی بیا گر چه که پستی بیا/ توبه شکستی بیا دوست نظر می کند
تو به واقعی در نگاه قرآن، آثار و پیامدهای بسیاری دارد از جمله آنکه احترام به شخصیت شخص توبه کننده را برای جامعه واجب می داند، وعدۀ بخشش گناهان را می دهد، سیئات را به حسنات تبدیل می کند، به رستگاری و آسایش ابدی می انجامد، موجب افزایش روزی می شود و از همه مهمتر اینکه خشنودی و محبت خداوند را در پی دارد و شخص توبه کننده محبوب خدا می شود.
لذا قرآن از یک طرف می فرماید: « خداوند توبه کاران را دوست می دارد.»[4]
و از طرف دیگر، به مردم گوشزد می کند که خلافکاران اگر برگشتند، برادران دینی شما هستند "فَان تابُوا وَ أقامُوا الصَّلوةَ وَ آتَوُا الزَّکوةَ فَإخوانُکُم فِی الدِّینِ"؛[5]
«اگر توبه کنند و نماز را به پا دارند و زکات را بپردازند، برادران دینی شما هستند.»
در روایتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «التائِبُ مِنَ الذَّنبِ کَمَن لاذَنبَ لَهُ؛[6]
توبه کنندة از گناه مانند کسی است که گناهی ندارد.»
چه چیزی برای توبه کار فرح بخش تر و امیدوارکننده تر است وقتی خداوند متعال با آن عظمتش نسبت به توبه کاران اظهار محبت میکند و اعلام می دارد: « من توبه کار را دوست دارم.» رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: « لَیسَ شَیءٌ أَحَبَّ إلَی اللهِ مِن مُؤمِنٍ تائِبٍ أو مُؤمِنَةٍ تائِبَةٍ؛[7]
چیزی در نزد خداوند محبوب تر از مرد مؤمن توبه کار و زن مؤمن توبه کننده نیست.»
[FONT=microsoft sans serif]
[/HR][FONT=microsoft sans serif][1] . توبه، 104.
[FONT=microsoft sans serif][2] . زمر/ 53 و 54.
[FONT=microsoft sans serif][3] . میزان الحکمه، محمدی ری شهری، بیروت، دارالحدیث، دوم، 1419، ج 1، ص 338، ح 2124.
[FONT=microsoft sans serif][4] . شوری/ 25.
[FONT=microsoft sans serif][5] . توبه/ 11.
[FONT=microsoft sans serif][6] . میزان الحکمه، ج 1، ص 338، ح 2116.
[FONT=microsoft sans serif][7] . همان