احکام تربیتی-روان شناختي:موسیقی غم انگیز(تعامل فقه و روان شناسی)

تب‌های اولیه

996 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

حامی;112546 نوشت:
در كار فرهنگي رابطه ام با آقايون به تدريج كاملا طبعي شد به گونه اي كه احساس نمي كنم با يه مرد حرف مي زنم بعد هم كه شاغل شدم هم اين عادت را داشتم.

بر هر مکلفی واجب است در تماس و نشست و برخاست با جنس مخالف حریم ضوابط شرعی و مقررات اسلامی را مراعات نماید و از هر گونه عمل و رفتاری که آمیخته به ریبه و یا مترتب فتنه و فساد باشد جدا احراز نماید

حامی;112546 نوشت:
آيا همين كه تو دلم از مزاحمت خوشم نمي ياد كافيه؟ آيا من هم گنكارم چون من كاري به كس ندارم؟

خیر کافی نیست باید زمینه ایجاد این شرایط را هم فراهم نکنید ، باید در مقابل چنین نامحرمی که با قصد لذت نگاه می کنند پوشش کامل داشته باشید


استفتائات مقام معظم رهبری موجود در مرکز ملی

شفا;114059 نوشت:
خیر کافی نیست باید زمینه ایجاد این شرایط را هم فراهم نکنید ، باید در مقابل چنین نامحرمی که با قصد لذت نگاه می کنند پوشش کامل داشته باشید

سلام
ممنون از پاسخ تان
ولي من پوششم خوبه ولي من فاصله هم مي گيرم ولي در محيط كارم مرداني حتي مسئولم مزاحمم مي شود تكليف شرعي من چيست؟

حامی;114072 نوشت:
سلام
ممنون از پاسخ تان
ولي من پوششم خوبه ولي من فاصله هم مي گيرم ولي در محيط كارم مرداني حتي مسئولم مزاحمم مي شود تكليف شرعي من چيست؟

سلام ، اینجا دیگه باید مردان به فکر تکلیف شرعی خودشون باشن!

tobeh;114179 نوشت:
سلام ، اینجا دیگه باید مردان به فکر تکلیف شرعی خودشون باشن!

سلام اون مردي كه راحت مزاحم ناموس مردم ميشه كاري به شرع ندارد. وقتي سگ هست ما كه نمي گوييم سگ بايد فكري به حال خودش كنه بايد خودمون را از سگ حفظ كنيم

حامی;112546 نوشت:
الان مسأله اي كه هست اين كه محل كارم مثل دانشگاه مزاحم زيادي - حتي مردان متأهل - دارم و من از اين وضعيت احساس خوبي ندارم نمي توانم كارم را رها كنم چون به كارم فوق العاده علاقه دارم و سال ها براش درس خواندم تكليف شرعي من چيست؟ آيا همين كه تو دلم از مزاحمت خوشم نمي ياد كافيه؟ آيا من هم گنكارم چون من كاري به كس ندارم؟

حامی;114072 نوشت:
سلام ممنون از پاسخ تان ولي من پوششم خوبه ولي من فاصله هم مي گيرم ولي در محيط كارم مرداني حتي مسئولم مزاحمم مي شود تكليف شرعي من چيست؟

باسلام وتشكر از سوال شما وتشكر از جواب جناب استادشفا
در صورتي كه حضورش موجب مفسده مي شود بايد پوشيه استفاده كند
ولي اگر با پوشيه هم مفسد ادامه دارد بايد كارش را ترك كند
احكام ستر وساتر در عروة الوثقي واستفتائات موجود در مركز ملي پاسخ گوئي به سوالات ديني

سلام عليكم
ممنونم از همه دوستان در انجمن احكام شرع اين روز مبارك را به ايشان و همه همراهان تبريك عرض مي كنم.
صدو هفده
روزخانواده و روزه هاي مستحبي
شوهرم روزهاي مستحبي زيادي مي گيرد و اين امر بر نشاط او تأثير مي گذارد نسبت به مسائل زناشويي سرد است و حوصله بچه ها را هم ندارد ولي او قبول ندارد كه روزه اش اين اثرات را بر او مي گذارد از نظر شرعي ما چگونه اين اختلاف را فيصله بدهيم؟

حامی;114346 نوشت:
روزخانواده و روزه هاي مستحبي شوهرم روزهاي مستحبي زيادي مي گيرد و اين امر بر نشاط او تأثير مي گذارد نسبت به مسائل زناشويي سرد است و حوصله بچه ها را هم ندارد ولي او قبول ندارد كه روزه اش اين اثرات را بر او مي گذارد از نظر شرعي ما چگونه اين اختلاف را فيصله بدهيم؟


گرچه مي شو داز زاويه روانشناسي هم به اين سوال بررسي كرد يا از طريق پزشكي استفاده از غذا يا داروئي كه موجب ازدياد ميلش در مساله زناشوئي شود هم قابل تامل است :
ولي انچه كه مربو ط به احكام شرعي مي شود اين است
از انجائي اين شخص متشرع ومقيدبه قوانين الهي است اورا متوجه حق زن نمايد.، بنابر انچه كه در عروة الوثقي اومده /در احكام ما يتعلق باحكام الدخول علي الزوجه در م=7و8:
م=7 از حق زن اين است بيش از 4ماه از مواقعه كردن نسبت به زن خود ترك نكند(يعني تا قبل از 4ماه اقدام به مواقعه نمايد )
در م=8 مي فرمايد: اگر زوجه به جهت كثرة ميلش به مساله جنسي نمي تواندتا چهار ماه صبر كند به جوري كه اگر مرد اقدا م به مواقعه نكند زن به معصيت مي افتد بر شوهرش واجب است نسبت به عمل مواقعه با زنش تا قبل از 4ماه مبادرت كنديا او را طلاقش دهد تا مانعش براي مساله جنسي برطرف شود.

ضمناً در پست هاي 8و9و10 همين تاپيك شبيه همين سوال پاسخ داده شده است.

اسراء;114360 نوشت:
گرچه مي شو داز زاويه روانشناسي هم به اين سوال بررسي كرد يا از طريق پزشكي استفاده از غذا يا داروئي كه موجب ازدياد ميلش در مساله زناشوئي شود هم قابل تامل است : ولي انچه كه مربو ط به احكام شرعي مي شود اين است از انجائي اين شخص متشرع ومقيدبه قوانين الهي است اورا متوجه حق زن نمايد.، بنابر انچه كه در عروة الوثقي اومده /در احكام ما يتعلق باحكام الدخول علي الزوجه در م=7و8: م=7 از حق زن اين است بيش از 4ماه از مواقعه كردن نسبت به زن خود ترك نكند(يعني تا قبل از 4ماه اقدام به مواقعه نمايد ) در م=8 مي فرمايد: اگر زوجه به جهت كثرة ميلش به مساله جنسي نمي تواندتا چهار ماه صبر كند به جوري كه اگر مرد اقدا م به مواقعه نكند زن به معصيت مي افتد بر شوهرش واجب است نسبت به عمل مواقعه با زنش تا قبل از 4ماه مبادرت كنديا او را طلاقش دهد تا مانعش براي مساله جنسي برطرف شود. ضمناً در پست هاي 8و9و10 همين تاپيك شبيه همين سوال پاسخ داده شده است.

با سلام و تشكر از پاسخ تان
ولي اين سئوال به نظرم از زاويه اي روان شناختي قابل بحث است خانم ادعا دارد كه روزه داري ايشان سبب بي نشاطي و بي حوصلگي مرد در زندگي و يكي از موارد هم در مسائل زناشويي است نه اين كه رابطه نباشد. ولي مرد قبول ندارد و مي گويد روزه ضرري ندارد و من اخلاق و نشاط و رابطه زناشويي تحت تأثير روزه قرار نمي گيرد. از اين اختلاف چگونه بيرون بيايند؟

در واقع سخنان بالا نسبي است به نظر مي رسد كه حتي مذاكره و گفتگو كه يكي از تدابير عاقلانه در حا مشكلات زناشويي است اين جا جواب نمي دهد. و لازم است از مشاور يا فرد مورد اعتماد و با تجربه و عالم ديني اي كمك بگيرند. و با توجه به قضاوت ايشان از اين بن بست خارج شوند.

نقل قول:
نوشته اصلی توسط : حامی

الان مسأله اي كه هست اين كه محل كارم مثل دانشگاه مزاحم زيادي - حتي مردان متأهل - دارم و من از اين وضعيت احساس خوبي ندارم نمي توانم كارم را رها كنم چون به كارم فوق العاده علاقه دارم و سال ها براش درس خواندم تكليف شرعي من چيست؟ آيا همين كه تو دلم از مزاحمت خوشم نمي ياد كافيه؟ آيا من هم گنكارم چون من كاري به كس ندارم؟

آمارگیری ها و تجارب نشون دادن مردان برای محدود کردن و تحت سلطه قرار دادن زنها در محیط کار یا رقابت از آزار و اذیت جنسی استفاده میکنن!
همه کار گروه های فعال حققو زن اینا نیست،با این چیزاهم مبارزه میکنن فقط نمیدونم چرا بعضی وقتا برعکسه،باید تبلیغ کنن که زنهایی که خودشونو یه کالای لوکس میدونن ارزش زن بودن ندارن اونایی که تو گرمای تابستون هزارجور بزک میکنن ولی یه مقدار لباس پوشیده تر پوشیدن براشون مثل کوه کندن میمونه!
بابا بفهمین زن هم مثل مرده، چرا زنها باید اعضای بدنتشونو در معرض نمایش قرار بدن ولی مردا پوشیده راه برن؟؟ مگه زن حتما باید خودشو مثل عروسک دربیاره تا آدم حسابش کنن؟؟

نمیدونم از جماعت دیندار بنالم یا بیدین
هرکدوم یجور کفر آدمو در میارن

اگر دردم یکی بودی چه بودی
:hey:
:deldari:

صد و هيجده
بچه دار شدن
با هزار اميد وارد زندگي شده ام سه سال از زندگي من مي گذرد با همسرم تا الان مشكل خاصي نداشته ام و همديگر را دوست دارم شوهر الان بدون هيچ عذري پزشكي مي گويد جامعه خراب است و من اين خيانت را در حق فرزندم نمي كنم چون نمي توانم در اين آشفته بازار و شبانه روز دويدن براي يك لقمه نان او را تربيت كنم من بچه نمي خواهم. ولي من اصرار دارم كه بچه مي خوام آيا شوهرم از نظر شرعي مي تواند من را از نعمت فرزند محروم كند؟

حامی;116045 نوشت:
آيا شوهرم از نظر شرعي مي تواند من را از نعمت فرزند محروم كند؟

با سلام و عرض ادب خدمت استاد حامی بزرگوار
منع از بچه دار شدن از طرف مرد اشکال ندارد،اما در جایی که زن راضی نباشد جواز همراه با کراهت است.
تحریر الوسیله،امام خمینی باب نکاح،م14.

صد و نوزده

بچه دار شدن 2
1- آيا بر اساس گرايش فطري هر انسان اصل بر نياز به بچه دار شدن زن نيست؟ به گونه اي كه اگر زن چيزي هم نگفته باشد به عنوان شرط ضمن عقد (ضمني ) درج شده باشد و اگر مرد بچه نخواهد بايد در ضمن عقد اعلام كند؟ و گرنه زن كف دستش را كه بو نكرده كه مردش برخلاف همه اغلب قريب به اتفاق انسان ها بگويد من بچه نمي خواهم؟

2- اگر مردي بچه نخواهد زن مي تواند در هر رابطه زناشويي براي عزل( انزال خارج از رحم) ديه بگيرد؟

حامی;117339 نوشت:
آيا بر اساس گرايش فطري هر انسان اصل بر نياز به بچه دار شدن زن نيست؟ به گونه اي كه اگر زن چيزي هم نگفته باشد به عنوان شرط ضمن عقد (ضمني ) درج شده باشد و اگر مرد بچه نخواهد بايد در ضمن عقد اعلام كند؟ و گرنه زن كف دستش را كه بو نكرده كه مردش برخلاف همه اغلب قريب به اتفاق انسان ها بگويد من بچه نمي خواهم؟

بله کاملا صحیح است اما ایا باید همه امور زندگی و گرایشات و باید و نبایدها شرط ضمن عقد و یا به هر طریقی اجباری به دنبالش باشد تا طرفین خود ملزم به رعایت ان بدانند !!

رعایت حقوق قانونی ، رعایت حداقلهاست که دادگاه و قانون از ان دفاع می کند و نباید زندگی فقط بر اساس این حداقلها بنا شود بلکه چارچوب زندگی باید بر پایه تفاهم و رعایت حسن هم زیستی و گذشت باشد تا بتوانند در چنین مشکلاتی بهترین راه حلها را پیدا کنند

اما در غیر این صورت چه بسا طرفین حتی حقوق اولیه یکدیگر را هم به راحتی زیر پا بگذارند .


حامی;117339 نوشت:
اگر مردي بچه نخواهد زن مي تواند در هر رابطه زناشويي براي عزل( انزال خارج از رحم) ديه بگيرد؟

خیر دیه ندارد

تحریر الوسیله،باب نکاح،م14

حامی;117339 نوشت:
1- آيا بر اساس گرايش فطري هر انسان اصل بر نياز به بچه دار شدن زن نيست؟ به گونه اي كه اگر زن چيزي هم نگفته باشد به عنوان شرط ضمن عقد (ضمني ) درج شده باشد و اگر مرد بچه نخواهد بايد در ضمن عقد اعلام كند؟ و گرنه زن كف دستش را كه بو نكرده كه مردش برخلاف همه اغلب قريب به اتفاق انسان ها بگويد من بچه نمي خواهم؟

یعنی بهتره این موارد رو هم در شروط ضمن عقد تصریح کنی!! :vamonde:

اینجوری که خانمها باید یک لیست بلند و بالا از شروط ضمن عقد تهیه کنند! :khobam::badbakht:

شفا;117515 نوشت:
نقل نوشته اصلی توسط : حامی اگر مردي بچه نخواهد زن مي تواند در هر رابطه زناشويي براي عزل( انزال خارج از رحم) ديه بگيرد؟ خیر دیه ندارد تحریر الوسیله،باب نکاح،م1

با سلام و تشكر از پاسخ شما
اين نظر بين مراجع اتفاقي است؟

با او

نظر آیت الله العظمی محمد ابراهیم جنّاتی؛

« زن مى‏تواند بدون رضايت شوهر از بچه‏دار شدن خود جلوگيرى كند ولى مرد نمى‏تواند بدون رضايت زنش، او را مجبور به بچه‏دار نشدن كند ولى با رضايت او مانعى ندارد. »

منبع: http://www.jannaati.com/far/index.php?page=6&row=6&start=18

موفق و موید
طارق

حامی;117738 نوشت:
اين نظر بين مراجع اتفاقي است؟

نظر مشهور همین است ؛ مثل مراجع عظام سیستانی ، مکارم ،فاضل ، مقام معظم رهبری .

حاشیه بر عروه مراجع

صد و بيست
خودكشي بعد از زنا
من خانمي هستم كه به دليل مشكلات شوهرم به او خيانت كردم و در زمان هاي مختلف با نه مرد رابطه نامشروع داشته ام كه متأسفانه دير فهميدم كه هيچ مرد خائني من را براي خودم نمي خواست. از آن جا كه حكم زنا كار اعدام است مي خواهم به جاي اعدام براي حفظ آبروي خانواده و فرزندانم خودكشي كنم آيا با اين كار بخشيده مي شوم؟

نقل قول:
من خانمي هستم كه به دليل مشكلات شوهرم به او خيانت كردم و در زمان هاي مختلف با نه مرد رابطه نامشروع داشته ام كه متأسفانه دير فهميدم كه هيچ مرد خائني من را براي خودم نمي خواست. از آن جا كه حكم زنا كار اعدام است مي خواهم به جاي اعدام براي حفظ آبروي خانواده و فرزندانم خودكشي كنم آيا با اين كار بخشيده مي شوم؟
نمیتونه،بکشه تا ابد میره جهنم

چونکه:
1)فرض میگیریم سنگسار بدعت تو اسلام نیستو کشتن زناکار حکمی اسلامیه
http://www.askquran.ir/showthread.php?t=17495&p=442220
مگه شوهر این خانوم مشکل نداشته؟ کسی که مشکل داشته باید با همون دلیلای کوچیک بخشیدش نباید مجازات بشه
2) خود این خانوم فهمیده اشتباه کرده همینکه میخواد خودشو مجازات کنه یعنی توبه کرده و حد برش نیست
3) اگه میتونه حتی الامکان باید از جونش محافظت کنه،بهش واجبه،اون آدمی که اومد پیش پیامبر و به زنا اعتراف کرد پیامبر بهش گفتن چه بد ادمیست آنکه گناهش را فاش میکند ،میتوانستی در خفا و پنهانی توبه کنی
اگه زنا آشکار بشه مجازات داره اگه نشه عفت عمومی نیست میتوانه خودش توبه کنه
اگه گناهشو فاش کنه بیشتر گناه کرده ،اگه خودشو بکشه امکان فاش شدنش بیشتره بعدم اینکه بچه هاش اینجوری بیشتر آبروشون میره،بی مادرم میشن

4) مجازات دست حاکم شرعه نباید دست خود ادما باشه چون ممکنه اشتباهی مجازات کنن،مثل این خانوم که خودش اشتباهی برا خودش حکم بریده و دوخته

از شوهرش طلاق بگیره، بهتر نیس؟

اگه قبول کنیم سنگسار یا اعدام زناکار تو اسلامه:
سنگسار انزجار عمومیه از فساد و بیبندوباریه،هم مجازات دردناکیه،خودکشی جای سنگسار و اعدامو نمیگیره چون دردناک نیس(اگه میخواد پاک بشه و فکر میکنه کشته شدن باعث پاک شدنه!)
تازه اعدام ، مجازات فاش شدن و زنای اشکاره که عفت عمومیو جریحه دار میکنه و ترویج فساده نه مجازات زنای پنهان

حامی;118732 نوشت:
صد و بيست
خودكشي بعد از زنا
من خانمي هستم كه به دليل مشكلات شوهرم به او خيانت كردم و در زمان هاي مختلف با نه مرد رابطه نامشروع داشته ام كه متأسفانه دير فهميدم كه هيچ مرد خائني من را براي خودم نمي خواست. از آن جا كه حكم زنا كار اعدام است مي خواهم به جاي اعدام براي حفظ آبروي خانواده و فرزندانم خودكشي كنم آيا با اين كار بخشيده مي شوم؟

با سلام وتشکر
قبلآ حکم خود کشی بیان شد ،این مورد هم مستثنا نیست وهمان حکم عدم جواز را دارد.
با خود کشی نه تنها بخشیده نخواهد شد، بلکه بار گناه او سنگین ترمی شود .

حامی;118732 نوشت:
صد و بيست خودكشي بعد از زنا من خانمي هستم كه به دليل مشكلات شوهرم به او خيانت كردم و در زمان هاي مختلف با نه مرد رابطه نامشروع داشته ام كه متأسفانه دير فهميدم كه هيچ مرد خائني من را براي خودم نمي خواست. از آن جا كه حكم زنا كار اعدام است مي خواهم به جاي اعدام براي حفظ آبروي خانواده و فرزندانم خودكشي كنم آيا با اين كار بخشيده مي شوم؟


با تشکر از شما جناب حامی بزرگوار

کسی که مرتکب گناه زشت زنا شده است باید بداند که آنچه بر او واجب است توبه است یک توبه واقعی و بدون بازگشت نه اعدام !

اجرای حکم شرعی مانند اعدام و سنگسار وظیفه حاکم است در صورتی که برایش از طرق شرعی ثابت گردد لازم است اقدام نماید اما وظیفه مکلف معرفی خود و اقرار به گناه نزد حاکم نیست ! بلکه توبه واقعی وظیفه اوست .

بنابراین این خواهری که پی به اشتباهات بزرگ خود برده است هم بجای اینکه به فکر خودکشی بیفتد که تنها گناهش را سنگین تر می کند ، باید به فکر پاک کردن گناهان بزرگ خود باشد تا موانعی که بدست خود در مسیر ارتباط با خالقش ایجاد کرده است ، بردارد بداند که خداوند همانطور که در قرآن کریم فرموده است همه گناهان را می بخشد .

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (1)

بگو ای بندگان من که بر خویش اسراف روا داشته اید، از رحمت خداوند ناامید نشوید، خدای مهربان تمامی گناهان شما را خواهد آمرزید

همانا او بخشنده مهربان است .

پی نوشت:
1. قرآن کریم ، سوره زمر آیه 53

تشكر مي كنم از بذل توجهي كه انجمن محترم احكام شرعي در پاسخگويي دارند.

اجازه بدهيد قبل از بيان سئوال بعدي كمي درباره سئوال توضيح بدهيم:

اعتياد جنسي
واژه‎ي اعتياد به س/ك/س، براي نخستين بار در دهه‎ي 1980 ميلادي مطرح شد. اين واژه براي توصيف افرادي به كار گرفته مي‎شد كه به گونه‎اي وسواسي در پي تجارب جنسي بوده و چنان‎چه نمي‎توانستند نيازهاي جنسي‎شان را ارضا كنند، رفتارشان مختل مي‎گشت. در واقع، اين مفهوم از الگوي وابستگي (اعتياد) به داروها (مواد) يا رفتارهايي چون قمار برگرفته شده است. وابستگي (اعتياد) به س/ك/س در اين جا به معني وابستگي روان شناختي، وابستگي جسمي و وجود نشانه‎ها و علايم سندرم ترك (محروميت) در صورت عدم دست‎رسي به دارو (ماده) يا ناكامي رفتار (مانند قمار) است.

افراد بسياري ديده مي‎شوند كه همه‎ي كوشش‎ها و رفتارهايشان در زندگي معطوف به جست‎وجوي رابطه‎ي جنسي است؛ زمان زيادي را صرف چنين رفتاري مي‎نمايند و اغلب تلاش مي‎كنند كه اين رفتار را متوقف كنند ولي در عمل، توانايي اين كار را ندارند. شايد بسياري براي نخستين بار با چنين واژه‎اي رو به رو شده باشند اما اين پديده، براي شمار فراواني از درمان‎گران كاملاً شناخته شده است. اين افراد، كوشش فزاينده و مكرري انجام مي‎دهند كه رابطه‎ي جنسي داشته باشند و چنان‎چه در اين تلاش‎ها پيروز و كامياب نشوند، دچار ناراحتي و رنج و عذاب مي‎شوند. مي‎توان گفت كه وابستگي (اعتياد) به س/ك/س، يك مفهوم اكتشافي مفيدي است كه درمان‎گر را براي علت زمينه‎اي اين رفتار، هشيار مي‎سازد. معتادين جنسي نمي‎توانند تكانه‎هاي جنسي خود را كنترل كنند. اين تكانه‎ها طيف كاملي از رفتار يا تخيلات جنسي را در بر مي‎گيرد. سرانجام، نياز به آميزش و به طور كلي هر گونه فعاليت جنسي، افزايش مي‎يابد و ميل مداوم به رابطه‎ي جنسي، تنها انگيزه‎ي رفتار فرد مي‎شود.

در سابقه‎ي شخص، معمولاً الگوي درازمدتي از اين رفتار وجود دارد كه شخص بارها تلاش داشته تا آن را متوقف كند، ولي موفق نشده است. هر چند ممكن است پس از چنين اعمالي، فرد دچار پشيماني و احساس گناه و عذاب وجدان شود، ولي چنين احساساتي براي پيش‎گيري از بروز دوباره‎ي اين رفتار، كافي نيستند. ممكن است بيمار بيان نمايد كه در دوره‎هاي پر استرس يا هنگام تنش، اضطراب و خشم، نياز بيشتر و شديدتري در خود براي برون ريزي احساس مي‎نمايد.
به طور كلي، بيشتر اعمال شخص در اين زمينه، با ارگاسم پايان مي‎يابد؛ هر چند اين يك قانون و اصل كلي نيست و رفتار جست‎وجوي رابطه‎ي جنسي به ميزان زيادي با تهييج و تحريك همراه است كه نياز و الزامي به رسيدن به ارگاسم ندارد.

در نهايت، فعاليت جنسي با زندگي زناشويي، اجتماعي يا حرفه‎اي شخص تداخل مي‎كند و سبب از دست رفتن كاركرد شخص در اين زمينه‎ها مي‎شود.

علايم و نشانه‎هاي
وابستگي (اعتياد) به س/ك/س را مي‎توان اين چنين فهرست نمود:

1) رفتار خارج از كنترل

2) پيامدهاي قانوني، پزشكي و بين فردي نامطلوب و زيان آور

3) پي‎گيري هميشگي رفتار جنسي پر خطر يا رفتارهاي خود تخريبي

4) كوشش‎هاي مكرر براي متوقف نمودن رفتارهاي جنسي

5) وسواس فكري و تخيلات جنسي – آميزشي

6) نياز براي حجم فزاينده‎اي از فعاليت‎هاي جنسي

7) تغييرات خلقي شديد در ارتباط با فعاليت جنسي (افسردگي، خوشي، …)

8) صرف زماني غير عادي براي دست‎يابي به رابطه‎ي جنسي، شهوت انگيز بودن

9) تداخل رفتار جنسي با فعاليت اجتماعي، شغلي يا تفريحي

به طور كلي، انحرافات و هنجار گسيختگي‎هاي جنسي، در افراد دچار وابستگي (اعتياد) به س/ك/س بيشتر ديده مي‎شود. ويژگي‎هاي اصلي اين انحرافات عبارتند از:
رفتار يا ميل شديد و عود كننده‎ي جنسي مانند نمايش‎گري، يادگار خواهي، مالش، آزارگري، آزارخواهي، مبدل پوشي، تماشاگري جنسي، بچه‎‎خواهي. اين انحرافات، همراه با ناراحتي قابل ملاحظه‎ي باليني هستند و تقريباً هميشه در روابط بين فردي اختلال ايجاد مي‎كنند و اغلب به مشكلات قانوني منجر مي‎شوند. ولي اعتياد به س/ك/س ممكن است افزون بر انحرافات جنسي، شامل رفتارهايي نظير آميزش جنسي و .... باشد كه البته طبيعي و بهنجار تلقي مي‎شوند، به جز مواردي كه كنترل نشده يا بي‎بندوبار باشد.

در بسياري از موارد، اعتياد به س/ك/س، مسير نهايي و مشترك انواعي از اختلالات ديگر است. افزون بر انحرافات جنسي كه اغلب وجود دارند، ممكن است اختلال رواني عمده‎اي چون اسكيزوفرني نيز وجود داشته باشد. اختلال شخصيت جامعه ستيز و اختلال شخصيت مرزي نيز شايع هستند.

گه‎گاه، اعتياد به س/ك/س با اختلال رواني ديگري همراه مي‎شود. براي نمونه، وابستگي (اعتياد) به س/ك/س مي‎تواند با وابستگي (اعتياد) و سوء مصرف مواد مخدر و محرك، اختلالات خلقي (چون افسردگي، سرخوشي و …) و اختلالات اضطرابي (چون هراس‎ها، وسواس‎ها و …) توأم گردد.

«دون ژوآنيسم» و «نيمفومانيا»

«دون ژوآنيسم» و «نيمفومانيا» دو واژه‎اي هستند كه پيرامون وابستگي (اعتياد) به س/ك/س بايد مورد اشاره قرار گيرند.
دون ژوآنيسم را گاه برابر اعتياد به سكس مردان قرار داده‎اند. گفته مي‎شود دون ژوآن‎ها از فعاليت‎هاي جنسي خود براي پوشاندن احساسات عميق حقارت استفاده مي‎كنند. برخي از آن‎ها، تكانه‎هاي ناخودآگاه همجنس گرايي داشته و با روابط جنسي وسواسي با زنان، اين تكانه‎ها را انكار مي‎كنند. اين مردان، مي‎خواهند خود را از لحاظ جنسي، پر كار نشان دهند و اغلب پس از رابطه‎ي جنسي، ديگر تمايل و علاقه‎اي به آن زن ندارند.

نيمفومانيا، معادل اعتياد به س/ك/س زنان و به مفهوم ميل مفرط يا بيمارگونه زن براي آميزش جنسي است. به طور معمول، زنان دچار اين حالت، يك يا چند اختلال كاركرد جنسي (اغلب شامل اختلال ارگاسمي زنانه) داشته‎اند. زن مبتلا، اغلب ترس شديدي در مورد از دست دادن عشق داشته و مي‎كوشد با انجام اين اعمال، نيازهاي وابستگي (و نه تكانه‎هاي جنسي) خود را ارضا كند.

همه‎گير شدن بيماري وابستگي (اعتياد) به س/ك/س در يك جامعه، شرم و آزرم اجتماعي را خدشه‎دار نمود، و به از دست رفتن چارچوب‎هاي اخلاقي – معنوي، رشد انحرافات و آسيب‎هاي اجتماعي و ويران گشتن جايگاه الهي – انساني س/ك/س مي‎انجامد. اپيدمي وابستگي (اعتياد) به س/ك/س، نه تنها بحران‎هاي فرهنگي – رواني – اجتماعي، بلكه بحران‎هاي اقتصادي را نيز پديد آورده و ساعات و دقايق فراواني از «زمان كار و انرژي ملي» را هدر مي‎دهد.

درمان
درمان وابستگي (اعتياد) به س/ك/س، مانند الگوي درمان وابستگي (اعتياد) به مواد مخدر بر پايه‎ي درمان‎هاي روان شناختي و روان پزشكي چون روان درماني‎هاي متنوع و دارو درماني‎هاي مختلف انجام مي‎شود.
نويسنده: دكتر بهنام اوحدي

منبع : HAppyIranian.Org

صدو بيست و يكم
اعتياد جنسي زن بيوه
خانمي به دلائلي دچار اعتياد جنسي شده است او تمايل دارد با مردان زياد ارتباط عاطفي و رابطه زناشويي داشته باشد حتي براي اين كه تجربه مردان مختلف را داشته باشد در ضمن عقد مدت دار شرط مي كند كه دخول صورت نگيرد تا نخواهد عده نگه دارد آيا اين كار او كه سبب تزلزل نظام خانواده در جامعه مي شود از نظر شرعي درست است؟

حامی;121824 نوشت:
صدو بيست و يكم اعتياد جنسي زن بيوه خانمي به دلائلي دچار اعتياد جنسي شده است او تمايل دارد با مردان زياد ارتباط عاطفي و رابطه زناشويي داشته باشد حتي براي اين كه تجربه مردان مختلف را داشته باشد در ضمن عقد مدت دار شرط مي كند كه دخول صورت نگيرد تا نخواهد عده نگه دارد آيا اين كار او كه سبب تزلزل نظام خانواده در جامعه مي شود از نظر شرعي درست است؟

اینکه در ضمن عقد موقت شرط عدم دخول می کند اشکالی ندارد واز نظر شرعی صحیح است
توضیح المسائل /ج=2 / احکام نکاح/م=2423

نکته قابل توجه دیگر اینکه بی شک این عمل زن که در واقع مرد بارگی(میل زن به مرد های بسیار) است ،موجب تزلزل خانواده می شود ویا میشود گفت اصلاً خانواده ای تشکیل نشده ، بلکه اجتماع دو نفر برای هوسرانی است. اصولاً تشکیل خانواده هدفش مقدس وفراتر از مسائل شهوانی است ودر این عمل زن غیر از مسائل شهوانی وهوا وهوس بی بند وباری وبی قید بودن واز مسئولیت فرار کردن است که با تشکیل خانواده بسیار فاصله دارد ،چیزی دیگری نیست وبی شک گسترش این نوع تفکر در اجتماع شیرازه نظام خانواده از هم می پاشد

صد و بيست و دوم
با توجه به توضيحي كه درباره اعتياد جنسي داده شد.
اگر بيمار نيمفومانيا نزد متخصص مرد رود احتمال وقوع هر دو در گناه زياد است؛
1- آيا بر مشاور يا روان پزشك مرد واجب است بيمار را به متخصص زن ارجاع دهد؟
2- آيا بر بيمار واجب نيست در صورتي كه نمي تواند خود را نسبت به متخصص مرد كنترل كند نزد متخصص زن برود؟
3- اگر بيمار نيفومانيايي كه بر اثر بي قيدي مردان متعدد را تجربه مي كند دچار زناهاي متعدد شود آيا بر پزشك يا فرد آگاه لازم است كه او را راهنمايي كند تا رسيدن به درمان واقعي در صورت امكان( اگر شوهر دار نباشد) او را به ازدواج تاريخ دار راهنمايي كند، و از آنجايي كه با عدم دخول مي تواند مردان متعددي را تجربه كند در عقد موقت برخي موارد عدم دخول را شرط كند؟

حامی;123271 نوشت:
صد و بيست و دوم با توجه به توضيحي كه درباره اعتياد جنسي داده شد. اگر بيمار نيمفومانيا نزد متخصص مرد رود احتمال وقوع هر دو در گناه زياد است؛ 1- آيا بر مشاور يا روان پزشك مرد واجب است بيمار را به متخصص زن ارجاع دهد؟ 2- آيا بر بيمار واجب نيست در صورتي كه نمي تواند خود را نسبت به متخصص مرد كنترل كند نزد متخصص زن برود؟

با سلام وتشکر
اگر خوف فساد وافساد در بین باشد ،پرهیز از این ارتباط لازم است وایشان را به پزشک مماثل ارجاع دهند .
حامی;123271 نوشت:
- اگر بيمار نيفومانيايي كه بر اثر بي قيدي مردان متعدد را تجربه مي كند دچار زناهاي متعدد شود آيا بر پزشك يا فرد آگاه لازم است كه او را راهنمايي كند تا رسيدن به درمان واقعي در صورت امكان( اگر شوهر دار نباشد) او را به ازدواج تاريخ دار راهنمايي كند، و از آنجايي كه با عدم دخول مي تواند مردان متعددي را تجربه كند در عقد موقت برخي موارد عدم دخول را شرط كند؟

امر به معروف ونهی از منکر بر هر فردی واجب است ولازم است با بکار گیری روش های اخلاقی ومؤثر شخص را از ارتکاب معاصی باز دارند .
اجوبة الاستفتائات ،با استفاده از س1324و 1074و1079



ممنونم از توجه و پاسخ تون
عيد بر همه دوستان كارشناس و كاربر و مهمان مبارك


صد و بيست و سوم
در خواست ازدواج از زن متأهل
برخي از آقايون كه از خانم متأهلي خوش شان مي آيد از آنها درخواست ازدواج مي كنند يعني اصرار مي كنند كه از شوهرشان جدا شوند و با آنها ازدواج كنند، جدايي از اين كه شروع اين كار به دليل ارتباط غير ضروري با نامحرم حرمت دارد آيا اصل اين درخواست هم گناه دارد؟

نقل قول:
در خواست ازدواج از زن متأهل
برخي از آقايون كه از خانم متأهلي خوش شان مي آيد از آنها درخواست ازدواج مي كنند يعني اصرار مي كنند كه از شوهرشان جدا شوند و با آنها ازدواج كنند، جدايي از اين كه شروع اين كار به دليل ارتباط غير ضروري با نامحرم حرمت دارد آيا اصل اين درخواست هم گناه دارد؟

به حکم صریح قران این کار منع شده

نقل قول:
در قرآن در مورد خواستگاري از زناني كه در عده (وفات) به سر مي‌برند آمده است: «باكي نيست بر‌اي شما كه به خواستگاري آن زنان بر آييد يا نيت ازدواج را در دل (بدون هيچ اظهار) داشته باشيد، تنها خدا داند كه از اين پس، از دل به زبان خواهيد آورد وليكن با آنها در پنهان قرار و پيماني نگذاريد، مگر آن كه سخني به ميزان شرع گوييد، ولي عزم عقد و ازدواج نكنيد تا زمان عده آنها سپري شود»،(بقره، 235)


http://www.mr-zanan.ir/Template1/News.aspx?NID=2512

وقتی برای خواستگاری تو دوران عده شرط و شروط هست، به طریق اولی تو دورانی که همسر قانونی داشته باشه، ناشایسته
اونم برای بهم زدن زندگی دیگران،بخاطر هوس بازی،تو زندگی دیگران دخالت کردن و برهم زدن آرامش و گرفتن حق و حقوق دیگران

کسی که میتونه به یه خانوم همسردار با این دید نگاه کنه،پس فردا میره سراغ یکی دیگه و

با همین خانوم مشکل دار میشه و طلاقش میده،یعنی دوتا زندگیو از هم میپاشونه

فساد زیادی پیش میاد

فقط تیپ و ظاهر زن است . 99 درصد آن هوس است !

حامی;124311 نوشت:
صد و بيست و سوم
در خواست ازدواج از زن متأهل
برخي از آقايون كه از خانم متأهلي خوش شان مي آيد از آنها درخواست ازدواج مي كنند يعني اصرار مي كنند كه از شوهرشان جدا شوند و با آنها ازدواج كنند، جدايي از اين كه شروع اين كار به دليل ارتباط غير ضروري با نامحرم حرمت دارد آيا اصل اين درخواست هم گناه دارد؟

با سلام وسپاس
از آن جایی که این کار نوعی تفرقه افکنی بین زن وشوهر است از معاصی وگناهان شمرده می شود وتفرقه افکنی با تمام مصادیق ومظاهرش بین دو مسلمان بخصوص بین زن وشوهر ،کاری بسیار ناپسند ومورد رضایت شیطان خواهد بود .
ومسلمآ این در خواست واصرار،اگر بدنبال خود طلاق وفرو پاشی بنیان یک زندگی را در پی داشته باشد، در حد خود گناهی بزرگ ونابخشودنی است که عواقب بدی را برای هردو طرف در بر خواهد داشت .

تشكر فراوان

صد و بيست و چهار
ازدواج نيمه تمام اينترنتي
با پسري تلفني آشنا شدم از آن جا كه من مقيد بودم به او گفتم كلمات غير ضروري گناه داراد او گفتم من تو را خواستگاري مي كنم. چون پدر نداشتم با مادر و برادر بزرگم در ميان گذاشتم آنها موافقت كردند و او قرار شد رسما بيايد خواستگاري. ولي در ادامه رابطه تلفني تاو من را به عقد خودش با قرائت صيغه عقد دائم در آورد و ما چند ماه با هم تلفني گف و گو مي كرديم. وقتي جدي از او خواستم براي عقد و ثبت محضري بيايد گفت من منصرف شده ام.
- ازدواج ما درست بوده و طلاق نياز دارد؟
-آيا او بايد طلاق دهد يا همين طور جدا شويم؟
- او مي گويد چيزي نبوده كه من بخواهم طلاق دهم و اصلا راضي نمي شود طلاق دهد؟ چه كنم؟
- تلفني مي توان صيغه طلاق را خواند؟
-مهريه بر او واجب مي شود؟
- بايد به خواستگار بعدي اين موضوع را بگويم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

با تشکر از سئوال شما جناب حامی عزیز

حامی;125042 نوشت:
صد و بيست و چهار ازدواج نيمه تمام اينترنتي با پسري تلفني آشنا شدم از آن جا كه من مقيد بودم به او گفتم كلمات غير ضروري گناه داراد او گفتم من تو را خواستگاري مي كنم. چون پدر نداشتم با مادر و برادر بزرگم در ميان گذاشتم آنها موافقت كردند و او قرار شد رسما بيايد خواستگاري. ولي در ادامه رابطه تلفني تاو من را به عقد خودش با قرائت صيغه عقد دائم در آورد و ما چند ماه با هم تلفني گف و گو مي كرديم. وقتي جدي از او خواستم براي عقد و ثبت محضري بيايد گفت من منصرف شده ام. - ازدواج ما درست بوده و طلاق نياز دارد؟


اگر صیغه خوانده شده مطابق شرایط عقد ازدواج مندرج در توضیح المسائل مرجع تقلیدتان بوده باشد ازدواج صورت گرفته و برای جدایی نیاز به طلاق است .

حامی;125042 نوشت:
-آيا او بايد طلاق دهد يا همين طور جدا شويم؟

همانطور که فرمودید چون عقد دائم بوده نیاز به طلاق دارد و او باید شما را طبق شرایط ، طلاق دهد و بدون طلاق جدایی ممکن نیست .

حامی;125042 نوشت:
- او مي گويد چيزي نبوده كه من بخواهم طلاق دهم و اصلا راضي نمي شود طلاق دهد؟ چه كنم؟


اگر از هیچ راهی راضی به طلاق دادن نمی شود شما باید به حاکم شرع مراجعه کنید و ضمن تماس با دفتر مرجع تقلیدتان مشکل را مطرح فرمایید تا حاکم شرع در صورت صلاحدید شما را طلاق دهد .

حامی;125042 نوشت:
- تلفني مي توان صيغه طلاق را خواند؟


اگر شرایط طلاق رعایت شود و دو شاهد عادل هم در کنار طلاق دهنده حضور فیزیکی داشته باشند طلاق صحیح است هر چند زن و مرد حضور نداشته باشند .

حامی;125042 نوشت:
-مهريه بر او واجب مي شود؟

در صورت صحت عقد ازدواج ، دادن مهریه بر او واجب است .

حامی;125042 نوشت:
- بايد به خواستگار بعدي اين موضوع را بگويم؟

گفتن این موضوع به خواستگار بعدی ضرورتی ندارد بلکه در بسیاری از مواقع جایز نیست . (1)

در پناه حضرت حق پیروز و موفق باشید


پی نوشت:
1. استفتاء از دفتر آیت الله خامنه ای در قم (7746666-0251)

سجاد;125129 نوشت:
اگر شرایط طلاق رعایت شود و دو شاهد عادل هم در کنار طلاق دهنده حضور فیزیکی داشته باشند طلاق صحیح است هر چند زن و مرد حضور نداشته باشند .

سلام
ممنون از سجاد عزيز

دو شاهد عادل
دو شاهد حتما بايد حضوري حقيقي و فيزيكي داشته باشند اگر مثلا تلفني يا با وبكم و...باشد اشكال دارد؟

حامی;125349 نوشت:
سلام ممنون از سجاد عزيز دو شاهد عادل دو شاهد حتما بايد حضوري حقيقي و فيزيكي داشته باشند اگر مثلا تلفني يا با وبكم و...باشد اشكال دارد؟

با سلام خدمت جناب حامی گرامی و تشکر از شما

بله همانطور که عرض کردم حضور حقیقی و فیزیکی دو شاهد عادل ضروری است و حضور تلفنی ، وبکمی ، ویدئو کنفرانسی و ... کفایت نمی کند و بدون آن عقد طلاق صحیح نیست و طلاق واقع نمی شود .

در پناه امام زمان عجل الله فرجه الشریف باشید

صد و بيست و پنجم:Gol:
ازدواج مدت دار 40 ساله و نفقه:Mohabbat:
با آقايي از اقوامم بعد از چند سال بيوه بودن، ازدواج مدت موقت كردم. او من را دوست دارد و من او را، اما يك اختلاف بين مان به وجود آمده است. ما خودمون عقد را خوانديم و مدت را چهل سال در نظر گرفتيم. من مي گويم عادتا بعد از 40 سال ديگر ما زنده نيستيم و اين عقد دائم به حساب مي آيد ولي شوهرم قبول نمي كند. من مي گويم بايد به من نفقه بدهي ولي او مي گويد عقد موقت نفقه ندارد. ممنون مي شويم ما را از اين مشاجرات نجات دهيد؟
الف - آيا 40 سال دائم حساب نمي شود؟
ب- آيا به من نفقه تعلق مي گيرد؟
ج- اگر مي گيرد آيا عاقد گناهكار نيست كه اختلاف عقد دئم و موقت را براي من توضيح نداده است تا من با دقت شرائطي در عقدم بگذارم؟
د- شوهرم قبل از عقد در صحبت هايش گفته بود من ماهي 150 هزار تومان به تو مي دهم آيا اين جز شرط ضمن عقد حساب مي شود البته الان هم قبول دارد كه چنين چيزي گفته است ولي بعضي مواقع در دادن پول سخت مي گيرد يا كم مي دهد او به من مي گويد تو ناشزه هستي چرا هر وقت تلفن مي كنم كه بيايي نمي آيي منزل ما و عذر تراشي مي كني؟با توجه به اين كه عقد موقت در فرهنگ ما جا نيفتاده و من نمي توانم به مادر يا خواهر و برادرم بي موقع بگويم كه كجا مي روم و بايد شرايط خودم را در نظر بگيرم و بروم آيا حرف او درست است و من ناشزه مي شوم؟ آيا او به اين دليل حق دارد از 150 هزار تومان كم بگذارد يا ندهد؟

نقل قول:
او من را دوست دارد

چجور دوست داشتنیه که حاضر نیست نفقه بده؟
دوستی دروغی برای سواستفاده

چه خانوم زودباوری،واسه خودش ارزش قائل نیست


بسم الله الرحمن الرحیم


با تشکر از سئوال شما جناب حامی عزیز

حامی;125623 نوشت:
صد و بيست و پنجم ازدواج مدت دار 40 ساله و نفقه با آقايي از اقوامم بعد از چند سال بيوه بودن، ازدواج مدت موقت كردم. او من را دوست دارد و من او را، اما يك اختلاف بين مان به وجود آمده است. ما خودمون عقد را خوانديم و مدت را چهل سال در نظر گرفتيم. من مي گويم عادتا بعد از 40 سال ديگر ما زنده نيستيم و اين عقد دائم به حساب مي آيد ولي شوهرم قبول نمي كند. من مي گويم بايد به من نفقه بدهي ولي او مي گويد عقد موقت نفقه ندارد. ممنون مي شويم ما را از اين مشاجرات نجات دهيد؟ الف - آيا 40 سال دائم حساب نمي شود؟

عقد شما همان عقد موقت است و تبدیل به دائم نمی شود .

حامی;125623 نوشت:
ب- آيا به من نفقه تعلق مي گيرد؟

در عقد موقت دادن نفقه واجب نیست .

حامی;125623 نوشت:
ج- اگر مي گيرد آيا عاقد گناهكار نيست كه اختلاف عقد دئم و موقت را براي من توضيح نداده است تا من با دقت شرائطي در عقدم بگذارم؟

عاقد گناهی ندارد شما خود باید در مورد شرایط و تفاوت های عقد موقت و دائم سئوال و تحقیق می نمودید .

حامی;125623 نوشت:
د- شوهرم قبل از عقد در صحبت هايش گفته بود من ماهي 150 هزار تومان به تو مي دهم آيا اين جز شرط ضمن عقد حساب مي شود البته الان هم قبول دارد كه چنين چيزي گفته است ولي بعضي مواقع در دادن پول سخت مي گيرد يا كم مي دهد او به من مي گويد تو ناشزه هستي چرا هر وقت تلفن مي كنم كه بيايي نمي آيي منزل ما و عذر تراشي مي كني؟با توجه به اين كه عقد موقت در فرهنگ ما جا نيفتاده و من نمي توانم به مادر يا خواهر و برادرم بي موقع بگويم كه كجا مي روم و بايد شرايط خودم را در نظر بگيرم و بروم آيا حرف او درست است و من ناشزه مي شوم؟ آيا او به اين دليل حق دارد از 150 هزار تومان كم بگذارد يا ندهد؟

این سخن شوهرتان پیش از عقد جزء شروط ضمن عقد محسوب نمی شود مگر اینکه عقد مبنی بر آن صورت گرفته باشد یعنی مثلا شما این مبلغ را در ضمن عقد درخواست کرده باشید و ایشان هم قبول نموده باشند .

اگر قرار بر این بوده که تمکین شما به این صورت باشد که او تماس بگیرد و شما به منزل ایشان بروید بر شما واجب است این کار را انجام دهید و اگر اینکار را انجام ندهید ناشزه خواهید بود و او حق دارد از مهریه شما به تناسب کم کند .
اما در صورتی می تواند از مبلغ فوق که عقد بر مبنای آن بسته شده ،کم کند که دادن آن مشروط به تمکین شده باشد در غیر این صورت نمی تواند (1)

پی نوشت:
1. استفتاء از دفتر آیت الله خامنه ای در قم

صد و بيست و ششم:Gol:
نگاه به نامحرم به چشم خواهري

باشوهرم در يك مؤسسه فرهنگي كار مي كنيم ايشان با خانم هايي كه آنجا رجوع مي كنند خيلي راحت صحبت مي كنند و نسبت به آنها ابراز احساس مي كند و از واژه هاي عاطفي نسبت به هم استفاده مي كنند حتي كلماتي به آن خانم ها چه مجرد و چه متأهلشان مي‌گويد كه كمتر به من مي گويد. وقتي به او اعتراض مي كنم به من مي گويد كه تو كه من را مي شناسي من هميشه خدا را در زندگيم در نظر دارم من خواهر نداشتم و هميشه اين عقده در دلم مانده است وقتي خانم محترمي را مي بينم واقعا احساس مي كنم او مانند خواهرم است و بدن هيچ احساس گناه آلودي با آنها سخن مي گويم و مانند خواهرم دوست تشان دارم.
شوهرم در ارتباط با خانم ها مثل آهنربا است خانم ها به بهانه هاي مختلف به او تماس مي گيرند و او هم با انها صحبت مي كند. شوهر من مشاوره تخصصي نخوتنده است اما سنگ صبور خانم هاست و وقت زيادي را اختصاص به شنيدن درد و دل انها مي كند و مي گويد من كار خلافي نمي كنم. من خودم وقتي مشكلي دارم او حاضر نمي شود به متخصصي تماس بگيرم و حتي هم كلام شدن من براي مسائل ضروري را نمي پسند حال سئوال من اين است:
1- آيا من از نظر شرعي گناه مي كنم و اين كه او را منع مي كنم از مصاديق سو ظن و گناه است؟
2- آيا شوهر من كه در موضع تهمت خود را قرار مي دهد و شك من را تحريك مي كند گناه نمي كند؟
3- آيا او مي تواند با خانم هاي نامحرم راحت باشد و چشم خواهري به انها نگاه كند و خوش و بش كند؟
4- آيا او حق دارد بدون تخصص مشاوره بدهد؟ آيا هركسي خوش برخورد و خوش بيان است و مي تواند ديگران را با سخنان جذاب گرد خود جذب كند مهارت مشاوره را هم دارد؟

با تشکر از سئوال شما جناب حامی عزیز

حامی;127050 نوشت:
آيا من از نظر شرعي گناه مي كنم و اين كه او را منع مي كنم از مصاديق سو ظن و گناه است؟

اگر کار حرامی انجام نشده باشد عمل شما سوءظن و حرام است اما اگر واقعا حرام باشد مثل اینکه مطمئن باشید ایشان در این ارتباط ها دچار گناه می شوند مثل اینکه نگاه حرام دارند یا در این کار ایشان خوف افتادن در حرام است و ... ، منع ایشان از این کار سوء ظن نیست بلکه نهی از منکر است .

حامی;127050 نوشت:
2- آيا شوهر من كه در موضع تهمت خود را قرار مي دهد و شك من را تحريك مي كند گناه نمي كند؟

انسان اخلاقا نباید خود را در موضع تهمت قرار دهد اما این کار حرام شرعی نیست .

حامی;127050 نوشت:
3- آيا او مي تواند با خانم هاي نامحرم راحت باشد و چشم خواهري به انها نگاه كند و خوش و بش كند؟

چیزی به نام ارتباط خواهری و برادری نداریم اما صرف این کار حرام نیست بلکه اگر مفسده ای بر آن مترتب باشد مثل اینکه نگاه حرامی بکند یا خوف از افتادن حرام در آن باشد که معمولا در این ارتباط ها اتفاق می افتد ، جایز نیست .
خوب است در چنین مواردی به ویژه در جایی که انسان احتمال قوی مفسده می دهد مانند صحبت کردن بی نشاط با همسر و با نشاط و شوق با نامحرم احتیاط کند و چنین رفتارهایی را ترک نماید .

حامی;127050 نوشت:
4- آيا او حق دارد بدون تخصص مشاوره بدهد؟ آيا هركسي خوش برخورد و خوش بيان است و مي تواند ديگران را با سخنان جذاب گرد خود جذب كند مهارت مشاوره را هم دارد؟

صرف مشاوره دادن بدون تخصص حرام نیست اما اگر خدای نخواسته منجر به مشکلی برای طرف مقابل شود جایز نیست و در برخی از مواقع ضامن است . (1)

در پناه حضرت حق باشید

پی نوشت:
1. استفتاء از دفتر آیت الله خامنه ای در قم

صد و بیست و هفت :Gol:
سیگار کشیدن
آیت الله مکارم سیگار کشیدن را مطلقا حرام می دانند من که سال ها سیگاری بودم چگونه می توانم یک دفعه آن را ترک کنم اگر به تدریج ترک کنم گناه کرده ام؟ اگر از سوپر محلمان که سیگار فروش است خرید کنم اشکال دارد؟

حامی;127622 نوشت:
صد و بیست و هفت سیگار کشیدن آیت الله مکارم سیگار کشیدن را مطلقا حرام می دانند من که سال ها سیگاری بودم چگونه می توانم یک دفعه آن را ترک کنم اگر به تدریج ترک کنم گناه کرده ام؟ اگر از سوپر محلمان که سیگار فروش است خرید کنم اشکال دارد؟

طبق نظر این مرجع بزرگوار بنابر سوالی که از دفتر معظم له شده کسی که سیگاری بوده و نمی تواند یکدفعه ترک کند می تواند به تدریج وبا برنامه تعداد سیگارها را پایین بیاورد تا منجر به ترک سیگار شود.
دفتر ایت الله مکارم شیرازی به شماره 0251/7840001

تشكر از اسراي عزيز كه زحمت كشيد و سئوال بالا را از اين مرجع بزرگوار استفتاء كردند

صد و بيست و هشت
خريد و فروش سيگار، بر اساس نظر حضرت آيت الله مكارم شيرازي مصرف و خريد و فروش سيگار اشكال دارد:
1- فروشنده سيگار مي تواند به كسي كه معتاد به سيگار است و نمي تواند يك دفعه ترك كند سيگار بفروشد؟ يا خريد و فروش هم اشكال دارد؟
2- اگر فروشنده اي به مردم - جوان و پير سيگار بفروشد آيا كارش حرام است و آيا مال او مشتبه به حرام مي شود به گونه اي كه ما نتوانيم از او اجناس ديگري خريد كنيم؟

حامی;130111 نوشت:
خريد و فروش سيگار، بر اساس نظر حضرت آيت الله مكارم شيرازي مصرف و خريد و فروش سيگار اشكال دارد: 1- فروشنده سيگار مي تواند به كسي كه معتاد به سيگار است و نمي تواند يك دفعه ترك كند سيگار بفروشد؟ يا خريد و فروش هم اشكال دارد؟

طبق استفتایی که از معظم له شده در صورتی که افرادی که به تدریج می خواهند ترک کنند و چون این مصرف سیگار (به تدریج) به عنوان دارو است تا ترکش کند و واین فروشنده هم تنها کسی است که این دارو (سیگار دردستِ) اوست ) مانعی برای فروش ندارد ودرامدش حلال است . والا اگر جای دیگر برای فروش سیگار پیدا می شود این فروشنده که مقلد ایت الله مکارم است نمی تواند سیگار را بفروشد. ودر امدش حرام می باشد.

حامی;130111 نوشت:
2- اگر فروشنده اي به مردم - جوان و پير سيگار بفروشد آيا كارش حرام است و آيا مال او مشتبه به حرام مي شود به گونه اي كه ما نتوانيم از او اجناس ديگري خريد كنيم؟

اگر فروشنده مقلد مکارم باشد نمی تواند بفروشد چون همانطوری که خودتان هم اشاره کردید این درامد حرام است.مگر موارد استثناء(مثل مورد بالا)
ولی اگر منظورت این است فروشنده مقلد مرجعی دیگر است وافرادی که برای خرید می ایند، ایا لازم است از مرجع خریدار پرسیده شود تا درامدش اگر مقلد ایت الله مکارم است حرام نشود ؟جواب این است که لازم نیست تحقیق کند که مرجعش کیست

استفتاء از دفتر مراجع بزرگوار

صد و بيست و نهم:Gol:
امر به معروف و خطر جاني و بدني
1- اين روزها شاهديم كه در روز روشن اراذل و اوباش در شهر و مسير بين شهري مزاحم خانم هايي مي شوند كه پوشش تحريك كننده و آرايش غليظ دارند با توجه به اين كه خود اين خانم ها خود مقصرند و از سويي احتمال خطر جاني و آسيب بدني از سوي اراذل وجود دارد آيا هنگام مزاحمت براي اين خانم ها امر به معروف و نهي از منكر واجب است؟

2- برخي از افرادي كه مزاحم نواميس مردم مي شوند شخصيت ضد اجتماعي يا سايكوپات دارند و اين افراد دچار بيماري رواني مادام العمر هستند و امر به معروف درباره شخصيت ضد اجتماعي اثر ندارد آنها به دليل بيماري از قانون و زندان و پرخاشگري و فحاشي و چاقوكشي و...ترسي ندارند تكليف شرعي ما چيست؟

حامی;130281 نوشت:
- اين روزها شاهديم كه در روز روشن اراذل و اوباش در شهر و مسير بين شهري مزاحم خانم هايي مي شوند كه پوشش تحريك كننده و آرايش غليظ دارند با توجه به اين كه خود اين خانم ها خود مقصرند و از سويي احتمال خطر جاني و آسيب بدني از سوي اراذل وجود دارد آيا هنگام مزاحمت براي اين خانم ها امر به معروف و نهي از منكر واجب است؟ 2- برخي از افرادي كه مزاحم نواميس مردم مي شوند شخصيت ضد اجتماعي يا سايكوپات دارند و اين افراد دچار بيماري رواني مادام العمر هستند و امر به معروف درباره شخصيت ضد اجتماعي اثر ندارد آنها به دليل بيماري از قانون و زندان و پرخاشگري و فحاشي و چاقوكشي و...ترسي ندارند تكليف شرعي ما چيست؟

از شرایط امر به معروف ونهی از منکر این است :
1-احتمال بدهدکه امر ونهی او اثر داشته باشد ، پس اگر احتمال عقلایی ندهد که امر نهی او اثر دارد وجوب ان ساقط می شود.
2-ان که در امر ونهی او مفسده وضری نباشد پس احتمال عقلایی به ضرر ومفسده ساقط می شود.
3و4و5...

بنابر دو شرط بالاامر ومعروف نهی از منکر واجب نیست یعنی باید حفظ جان کند وباید به کسانی که مسئول رسیدگی به این امور هستند (مثل نیروی انتظامی وغیره) اطلاع دهند.
ملحقات رساله مراجع ج=2/ص=765

صد و سي

معاشرت هاي خودموني با عقد محرميت خانوادگي
برخي از خانواده ها براي اين كه در روابط و معاشرت هايشان با هم راحت باشند اقدام به اجراي صيغه محرميت مي كنند مثلا در دو دوست صميمي تمايل دارند با هم معاشرت زيادي داشته باشند و گناه هم در مجالس شان نشود باهم بگويند بخندند و ارتباط راحتي داشته باشند. مثلا در يك مورد يك خانواده مردي دختر كوچك خود را به عقد دوستش كرده بود تا همسر دوستش با او به حكم مادر زن محرم شود و متقابلا آن مرد هم دختر او را به عقد خود در آورده بود تا همسر دوستش به حكم مادر زن بودن با او محرم شود.
با توجه به اين كه در مشاوره ها شاهد بوده ايم كه عدم پوشش مناسب اين مادرزنها و خوش و بش كردن ها زياد سبب تحريك شهوت و حتي گناه شده است آيا
1- اين نوع محرميت ها شرعي و يا ضرورت دارد؟
2- اگر شرعي است يا ارتباط بين محارم به وسيله اين عقود مرزي ندارد؟

حامی;133841 نوشت:
1- اين نوع محرميت ها شرعي و يا ضرورت دارد؟

با سلام و تشکر از استاد حامی بزرگوار و قبولی طاعات و عبادات
این نوع صیغه محرمیت در جایی که ولی دختر تشخیص دهد به مصلحت دختر است و به آینده دختر ضرری وارد نمی شود،شرعی می باشد(البته ولی دخترباید عاقل باشد و قدرت تشخیص مصلحت و مفسده را داشته باشد) ولی صرف ایجاد محرمیت در روابط خانوادگی،مصلحت محسوب نمی شود،
و همان طور که بیان فرمودید به دلیل مفاسدی که دارد نه تنها ضرورت ندارد، بلکه بهتر است از چنین کاری اجتناب شود و به جای این کار،طرفین حدود شرعی را رعایت نمایند.

استفتائات شفاهی از دفتر مقام معظم رهبری

به شماره02517743232

حامی;133841 نوشت:
2- اگر شرعي است يا ارتباط بين محارم به وسيله اين عقود مرزي ندارد؟

در ارتباط بین محارم،نوع پوشش و صحبت کردن تا جایی جایز است که باعث مفسده نشود و بدون قصد لذت جنسی و ترس افتادن به گناه باشد.

پی نوشت:
برداشت از العروه الوثقی،ج2،النکاح،م 32و ج1، باب الستر.

صد و سي و يك
محرميت و مشاوره

1- مشاوري به من گفته جلسات مشاوره ما طولاني و متعدد است و ممكن است ما به گناه بفتيم. براي اين كه از گناه اجتناب من تو را به عقد پسر 8 ساله ام در مي آورم تا با هم محرم شويم. آيا اين عقد از نظر شرعي درسته است در حالي كه پسر مميز و انتخابگر نيست؟

2- در اخلاق حرفه اي مشاوره اي آمده است بين درمانگر و مُراجع نبايد رابطه عاطفي ايجاد شود و يا خواستگاري شود يا به هم هديه بدهند و...وگرنه اين كار به درمان آسيب مي زند اگر مشاوري بدون در نظر گرفتن اخلاق حرفه اي اين كار را انجام دهد و سبب آسيب به درمان شود آيا گناهكار و ضامن وقت و هزينه ها و تشديد بيماري نيست؟

3- آيا از نظر شرعي مشاور خانم مي تواند بدون اجازه شوهرش به مُراجع آقاي خود بگويد دختر كوچكم را عقد كن و طلاق بده تا با هم محرم شويم و در جلسات مشاوره راحت تر باشيم؟ آيا اذن ولي دختر اين جا شرط نيست؟ با توجه به اين كه اين عقد به مصلحت دختر كوچك نيست اصل عقد درست است؟

حامی;134328 نوشت:
- مشاوري به من گفته جلسات مشاوره ما طولاني و متعدد است و ممكن است ما به گناه بفتيم. براي اين كه از گناه اجتناب من تو را به عقد پسر 8 ساله ام در مي آورم تا با هم محرم شويم. آيا اين عقد از نظر شرعي درسته است در حالي كه پسر مميز و انتخابگر نيست؟

پدر می تواند پسر نابالغش را به عقد دیگری دربیاوردولی اگر شما دخترباکره هستی باید با اجازه پدر عقد شوید.
رساله مراجع/م=2378

حامی;134328 نوشت:
2- در اخلاق حرفه اي مشاوره اي آمده است بين درمانگر و مُراجع نبايد رابطه عاطفي ايجاد شود و يا خواستگاري شود يا به هم هديه بدهند و...وگرنه اين كار به درمان آسيب مي زند اگر مشاوري بدون در نظر گرفتن اخلاق حرفه اي اين كار را انجام دهد و سبب آسيب به درمان شود آيا گناهكار و ضامن وقت و هزينه ها و تشديد بيماري نيست؟

ضمان تابع خسارت است اگرخسارتی باشد ضامن است
استفتا کارشناس

حامی;134328 نوشت:
3- آيا از نظر شرعي مشاور خانم مي تواند بدون اجازه شوهرش به مُراجع آقاي خود بگويد دختر كوچكم را عقد كن و طلاق بده تا با هم محرم شويم و در جلسات مشاوره راحت تر باشيم؟ آيا اذن ولي دختر اين جا شرط نيست؟ با توجه به اين كه اين عقد به مصلحت دختر كوچك نيست اصل عقد درست است؟

عقد دختر بدون اجاززه پدر ویا جد پدری صحیح نیست
رساله مراجع/م=2376
موضوع قفل شده است