جمع بندی تردید در تقدیم ثواب به اموات
تبهای اولیه
تردید در تقدیم ثواب به اموات
سلام من عادت دارم که گاهی اوقات دعای کمیل پنج شنبه ها بخوانم و هدیه به روح اموات کنم یا اگر قرآنی بخوانم ثوابش را تقدیم به اموات و اجداد و فوت شده های فامیل کنم.. متاسفانه یکی از فامیل های درجه دو که داریم (عمو زاده های پدر) و قبلا با آنها رابطه خوبی داشتیم مدتی است که با آنها به مشکل برخوردیم و من وقتی دعایی میخوانم تا ثوابش را تقدیم به اموات کنم هنگامی که پدر مرحوم آنها به یادم می آید واقعا از خواندن فاتحه یا تقدیم ثواب به ایشان مردد و دو دل میشوم و ترجیح میدهم نامی از ایشان نبرم .. بعضی وقتها از این بابت به شدت پشیمان میشم و عذاب وجدان میگیرم که مثلا چرا از این کار خوب خودداری کردم اما وقتی هم که ان مرحوم را در ثواب خود شریک میکنم بعدا با یاد آوری رفتارهایی که فرزندانش با خانواده ما داشتند میافتم و خودم را سرزنش میکنم که چرا برای پدر آنها این کار را کردم. البته خود آن خدا بیامرز انسان خوب و بی آزاری بود ولی فعلا من بر سر این کار دو دل و مردد هستم و نمیدانم چه کاری درست است.. من که یاد اموات کردن اهمیت میدهم به آن بنده خدا که میرسم چیزی مانع من میشود
آیا خدا این را به منزله بخیل بودن من و کینه توز بودن من میزند و ممکن است از من ناراحت شود؟ لطفا جواب این سوالم رو بدید و راهنماییم کنید که آیا خدا را با این خودداری کردنم ناراحت میکنم؟
سلام
شما گناه یا جرمی مرتکب نمی شوید و تا حدی می تواند حالت شما طبیعی باشد ولی برای کمال نفسانی و درجه اخلاقی و معنوی بالاتر و اخلاص بیشتر اگر بتوانید با دستورالعمل های اخلاقی و کار کردن بر قلب و معرفت خود با شناخت دنیا و خدا و ارزش زیاد عمل و... این حالت را از بین ببرید اجر و قرب و ثواب و جایگاه معرفتی بهتری پیدا می کنید.
التماس دعا برای همه اموات و پدرتازه گذشته حقیر
در مورد این که خدا از شما ناراحت شده یا خیر باید گفت طبق همین بیان شما وظیفه واجبی ندارید اما با توجه به جایگاه و موقعیت خود برای نزدیکشدن به خدا و کسب رضایت الهی لازم است بر نفس خود چیره گشتن و با اموری مثل دعا بر این گونه اموات رحمت خدا را بر خود نازل کرده و هر گونه ناراحتی و توقعی که خدا از شما دارد را برآورده کنید که آدمی به مقامات بالا میتواند برسد و نباید راضی به امور محدود و کم و یا صرفا وظایف واجب خود بشود.
جمعبندی
پرسش:
آیا دعا نکردن برای اموات به دلیل عدم ارتباط با فرزندان و نزدیکان او به منزله بخیل و کینهتوز بودن بوده و موجب ناراحتی خدا از من میشود؟
پاسخ:
شما با دعا نکردن برای امثال این اموات گناه یا جرمی مرتکب نمیشوید و تا حدی میتواند حالت شما طبیعی باشد ولی برای کمال نفسانی و درجه اخلاقی و معنوی بالاتر و اخلاص بیشتر اگر بتوانید با دستورالعمل های اخلاقی و کار کردن بر قلب و معرفت خود با شناخت دنیا و خدا و ارزش زیاد عمل و... این حالت را از بین ببرید، اجر و قرب و ثواب و جایگاه معرفتی بهتری پیدا می کنید.
در مورد این که خدا از شما ناراحت شده یا خیر باید گفت طبق همین بیان شما وظیفه واجبی ندارید اما با توجه به جایگاه و موقعیت خود برای نزدیکشدن به خدا و کسب رضایت الهی لازم است بر نفس خود چیره گشتن و با اموری مثل دعا بر این گونه اموات رحمت خدا را بر خود نازل کرده و هر گونه ناراحتی و توقعی که خدا از شما دارد را برآورده کنید که آدمی به مقامات بالا میتواند برسد و نباید راضی به امور محدود و کم و یا صرفا وظایف واجب خود بشود.