کسالت

نشاط از دیدگاه اسلام

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان گرامی
دهه ی کرامت را خدمت عزیزان تبریک عرض می کنم
شادی و نشاط از منظر دین مقدس اسلام مورد سفارش و تأکید فراوان قرار گرفته به نحوی که از منظر دین مقدس اسلام، فرد افسرده و غمگین قادر نیست مدارج علمی و معنوی را طیّ کرده و به کمال لایق خویش نائل آید. به همین جهت اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) در فرمایشات متعددی عوامل ایجاد شور و نشاط در قلب انسان را بیان فرمودند و تأکید فراوان داشتند که با ایجاد این عوامل، نشاط در قلب و جان انسان همیشگی باشد، چرا که شادی افزایش دهنده آگاهی، خلاقیّت و فعالیّت فرد است؛ تسهیل‌گر روابط اجتماعی است و موجب حفظ سلامت و افزایش طول عمر افراد می‌گردد. فرد شادکام، فردی سالم، فرهیخته، برون‌گرا، متدیّن و خوش‌بین است.

در اسلام سفارش به نشاط و سرزندگی و پرهیز از کسالت و بی‌حالی و افسردگی چندان زیاد است که اگر روایات مربوط به آن یک‌جا جمع شود کتابی از آن ساخته خواهد شد. امام باقر(علیه‌السلام) در وصیتش به فرزند خویش فرمود:« إِيَّاكَ وَ الْكَسَلَ وَ الضَّجَرَ فَإِنَّهُمَا مِفْتَاحُ كُلِّ شَرٍّ- مَنْ كَسِلَ لَمْ يُؤَدِّ حَقّاً- وَ مَنْ ضَجِرَ لَمْ يَصْبِرْ عَلَى حقّ». بر تو باد پرهیز از کسل بودن و افسردگی، که همانا آن دو کلید هر شرّی هستند. هر که کسل باشد حقّ خدا را ادا نمی‌کند و هر که افسرده و غمگین باشد بر حقّ و حقیقت صبر نمی‌کند».(بحار الأنوار ، ج‏75، ص175)