سلام :Gol:
قرآن می فرماید : یوم لا ینفع مال و لا بنون الا من اتی الله بقلب سلیم (شعرا 88 و 89 )
روزی که مال و فرزند نفع نمی رسانند مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه الهی بیاید
حال به نظر شما مال و فرزند در آخرت نافعند ؟
لطفا با دقت در آیه تامل بفرمایید
موفق باشید
آدمی که از این جهان می میرد و به جهانی دیگر منتقل می شود، از این امور که از مواد و عناصر این جهان تشکیل یافته اند جدا می شود و آنها را می گذارد و می رود، ولی قلب سلیم و صفات عالی انسانی مانند خداشناسی و محبت و انصاف و عدالت و راستی و درستی و ملکات فاضله علمی و عملی و اعمال صالحه که سرمایه های زندگی عالم آخرت می باشند موجب سعادت و خوشبختی انسان در همین زندگانی دنیا نیز می باشند.
آیا انسان بدون آنکه قلبش از شک و شرک پاک بشود و به نور معرفت خدا منور گردد می تواند تا اعماق قلب و روحش خشنود و راضی باشد؟ آیا می تواند حوادث زندگی را که بالطبع بالا و پایین و پستی و بلندی و نشیب و فراز دارد، همه را با آغوش باز و گرمی و حرارت استقبال نماید؟