عقد موقت، صیغه

سلام علیکم.

برای بنده یک سوالی پیش آمده.مراحع بزرگوار فرمودن اگر كسى به واسطه نداشتن همسر، به حرام بیفتد(یا خوف به حرام افتادن داشته باشد)، ازدواج بر او واجب می گردد.
۱.در اینجا قید ازدواج دائم و موقت نیامده این به معنای این است که چه موقت و چه دائم ازدواج کند؟یا منظور ازدواج دائم است؟
۲.بر فرض اینکه منظور ادواج دائم است:اگر شخص خوف به حرام افتادن داشت و مثلا ۱ ماه دیگر قادر به ازدواج دائم بود در حال حاضر میتواند ازدواج موقت کند باید چه کاری انجام دهد؟صبر کند با وجود خوف گناه یا ازدواج موقت کند؟
۳.اینکه عنوان میشود اولویت با ازدواج دائم است بر چه مبنایی این عنوان میشود؟یعنی از نظر فقهی ازدواج دائم بر موقت ارجحیت دارد؟