سند فقهی

بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب و احترام

خواستم اسناد این روایت رو بیان بفرمایید.

شش مرد را پیش قاضی بردند به جرم زنا کاری و قاضی گفت که همه را سنگسار کنند ؛ امام علی (ع) فرمود که این درست نباشد و چون حکم درست را پرسیدند فرمود که باید اولی را گردن زد ، دومی را سنگسار کرد ، سومی را حد زنا کار که صد تازیانه باشد زد ، چهارمی را نیم حد ۵۰ تازیانه زد ، پنجمی را تنیه نمایند و ششمی را بی مجازات ببخشند ؛ و چون پرسیدند که جرم هر ۶ نفر یکی بوده اما مجازات آنها نه فرمود که : اولی کافر میباشد که به دروغ به اسلام آمده و با زن مسلمه ای زنا کرده که حکمش قتل است ، دومی مرد محصن بود یعنی زن داشت و حکمش سنگسار است ، سومی مصن نبود لذا حکمش حد است ، چهارمی غلامی بود که حدش نصف میباشد ، پنجمی نابالغ بود که تنبیه کافی است و ششمی دیوانه بود که حکمی بر او نمیباشد.

سلام. گفته می شود که مرتد می تواند شبهاتش را در بین علما مطرح کند، ولی اگر در بین عوام آنها را مطرح کند، مجازات می شود.

سند فقهی این سخن چیست؟ یعنی روی چه حسابی چنین استنباطی توسط فقها صورت گرفته است؟