سلام
دختری 21 ساله هستم که کمتر از یک سال هست که نامزد کردم.
قبل از ازدواج نه من نه همسرم هیچ رابطه ای با هیچ شخص دیگه ای نداشتیم.
مشکلی که برام پیش اومده و به خاطرش خیلی عذاب وجدان دارم اینه که من همیشه قبل از اینکه ازدواج کنم این ذهنیت رو داشتم که اگه با کسی ازدواج کنم مطمئنا خیلی زود ازش خسته میشم و تکراری میشه برام.
چون از اینکه روزهام مثه هم باشن و دچار روزمرگی بشم خیلی بدم میاد.
این موضوع رو قبل از ازدواج با یه مشاور درمیون گذاشتم و ایشون گفتن که همچین اتفاقی ممکن نیست بیفته و تعلق خاطر پیدا میکنی و حست اشتباهه و این حرفا...
ولی الان بعد از گذشت 8 ماه از ازدواجم واقعا این اتفاق برام افتاده.
وقتی که همسرم بهم محبت میکنه هیچ حس خاصی بهم دست نمیده.ینی حداقل اینکه مثه اوایل برام جالب نیست.
نه اینکه بدم بیاد.نه ؛ حس مثبتی دارم ولی برام خیلی عادی شده.
البته اینم بگم که همسرمو خیلی دوسش دارم ولی متاسفانه برام عادی شده.شایدم اسم حسم دوس داشتن نیس و فقط عادت و وابستگیه.
در واقع تبدیل شده به یه عادت که اگه نباشه و ازش خبر نداشته باشم اذیت میشم ولی برام خسته کننده شده این رابطه
شاید حرفام خیلی بد باشه،به خاطر همین هم هست که عذاب وجدان دارم ولی دلم نمیخواد این حس کسل کننده رو داشته باشم.انگار که مجبورم این روزمرگی رو تحمل کنم
لطفا راهنماییم کنید که چطور این حس کسل کننده رو از رابطمون دور کنم و این عادتِ خسته کننده از بین بره
ممنون
