دروغ یا توریه

دروغ گفتن برای حفظ آبرو و اسرار خانواده

انجمن: 

با سلام و احترام
می خواستم از حضور محترمتان بپرسم که در مواقعی که پاسخ درست به پرسش کسی مستقیم آبروی شخصی (خودمان یا فردی از خانواده مان) را می برد باید در جواب چه کرد؟
به عنوان مثال فرضاً شخصی از خانواده مان در گذشته خطاهایی مرتکب شده که نحوه ازدواج او مستقیم مرتبط با این خطاهاست، وقتی کسی راجع به نحوه ازدواج وی از ما سؤال می کند و از هیچ چیز خبر ندارد در پاسخ به پرسش او آیا می توان دروغ گفت؟ (لازم به ذکر اینکه فرض کنیم مورد به گونه ای باشد که امکان پوشاندن بخشی از حقیقت نباشد و پاسخگویی به بخشی از این سؤال تمام ماجرا را برملا نماید)

در مواردی که نمی خواهیم اسرار خانواده مان فاش شود چطور؟ متأسفانه مورد بسیار ناشایستی که در فرهنگ ما بسیار رایج می باشد سرک کشیدن اطرافیان و نزدیکان در زندگی خصوصی افراد است، به عنوان مثال در مورد فرزند دار شدن زوجها که مرتباً از آنها سؤال می کنند کی بچه دار می شوید؟؟، و در صورتی که زوجی برای فرزند دار شدن با مشکلات جسمی مواجه باشند و نخواهند دیگران از این موضوع باخبر شوند ولی دیگران مرتباً راجع به زمان آن از آنها بپرسند می توان دروغ گفت؟ مثلاً در جواب می توان گفت ما فعلاً قصد بچه دار شدن نداریم، در این صورت حکم این گونه دروغها که برای حفظ آبروی فردی دیگر یا برای حفظ اسرار خانوادگی است چیست؟

بسیار متشکرم

دروغ در ذهن مخاطب شکل می گیرد یا در زبان ما؟

با سلام. سوال اینکه، دروغ در زبان ما شکل میگیرد یا در ذهن مخاطب؟

منظورم این هست که، اگر ما از لفظهایی استفاده کنیم که ظاهرا دروغ نیست، اما چیزی که در ذهن مخاطب ایجاد می شود، با واقع متفاوت باشد، دروغ تلقی میشه؟

مثالی که الان در ذهنم هست اینکه:

در یکی از سریالها فردی که مامور انتظامی بود، گفت به فلانی بگین از بنیاد جانبازان اومدن؛

طرف گفت شما که پلیس هستین و از اداره پلیس اومدین، از من نخواین که دروغ بگم!

پلیس در جواب گفت: بله اما پیش پای شما بنیاد جانبازان بودیم، پس اینطوری بگین اشکال ندارد!

تشکر

کارشناس بحث : بصیر

دروغ گفتن به کودک

سلام خدمت دوستان گرامی و کارشناسان محترم

میخواستم بدونم اگر ما دروغی به کودکی بگوییم که بیشتر جنبه نهی از کاری داشته باشد آیا این دروغها جزو اعمال انسان حساب میشود یا نه

مثال :آقایی که سوپر مارکت دارد میگویید وقتی خانمی یا آقایی با کودکشان وارد مغازه میشوند کودک خوراکی رو در مغازه میبیند که دلش میخواهد آنرا بخورد ولی والدین با اشاره به صاحب مغازه به وی میفهمانن که بگویید این خوراکی خوب نیست یا همچین خوراکی داخل مغازه ندارم

مثال :مثلا وقتی بچه خواهر خودم تماس میگیرد با منزل و سراغ بنده رو میگیرد و چون به دلیلهای گوناگون نمیتوانیم پاسخگوی نیاز بچه باشم مادر بنده مجبور میشود بگویید مثلا فلانی داخل منزل نیست

اینها حکمش چیست؟