خواهر

سلام
ما در خانواده ای نسبتا مذهبی و فرهنگی بزرگ شده ایم.
پدر و مادر من حدودا 60 ساله و هر دو فرهنگی و مذهبی (نماز خوان) می باشند.
من متولد 1363 و برادرم که ازدواج کرده متولد 1361 و خواهر بزرگترم که ازدواج کرده و مقیم آمریکا است، متولد سال 65 می باشد و خواهر کوچکتر بنده متولد سال 74 می باشد.
با توجه به اینکه مادر بنده ، خواهر کوچکترم را لوس بار آورده و همچنین به جهت اختلاف سنی نسبتا بالای وی با کل افراد خانواده و همچنین تشنج روانی خفیف ایشان، ایشان بسیار بی بند و بار شده تا حدی که بارها وی را در خیابان با همکلاسی های دبیرستانی و دانشگاهی اش دیده ایم که در حال سیگار کشیدن بوده و یا حتی به ارتباط وی با پسر شک داریم. بیشتر اوقات تا ساعت 9 شب با دوستانش بیرون است (شهرک غرب)و واقعا از کمک و تربیت وی عاجز مانده ایم. نزدیک دو سال است که ظاهرش کاملا عوض شده است. موهایش را رنگ می کند و لباس های بسیار جلف می پوشد و بینی خود را عمل کرده و با آرایش بسیار غلیظ بیرون می رود.
به جهت بیماری تشنج خفیف وی، مادر بنده از هر گونه رفتار تند و خشن ما با او جلوگیری کرده و حتی پس از هر گونه رفتار خشونت آمیز ما بااو ، با وی همراه و همگام شده و ما را سرزنش می کند.
بیشتر مشکلات ما به جهت رفتار مادر خانواده با وی است که حتی گاهی وی را پس از خرید لباس های جلف و زننده و ... تشویق کرده و همواره بیماری روانی اش (تشنج خفیف و نیاز به آرامش و دوری از استرس) شده آلت دست این دختر گستاخ و طغیانگر برای سو استفاده از خانواده...
نه در کارهای خانه به مادرمان کمک می کند و نه حتی وسایل خود را جمع و جور می کند. همواره مادر ما، همه کارهای وی را انجام می دهد. با وجود اینکه چند سال مدام وی را به نماز و ... تشویق می کردم اما هیچگاه موفق به نماز خوان کردن وی نشده و بی خیال شدم.(بنده خودم نماز می خوانم)
از آشپزی هیچ نمی داند و حقیقتا نمی تواند از پس کارهای خود به تنهایی بر بیاید.
یکی از عواملی که شاید باعث افسردگی و وخامت اوضاع شده، مهاجرت خواهر بزرگترم به آمریکا می باشد.خواهر کوچکترم از ابتدا به وی تکیه می کرده است. جدایی در سن بحرانی 20 سال...
البته اشتباه دیگر ما این بود که به او اجازه می دادیم با خواهر بزرگترم و دوستانش که چند سال از وی بزرگتر بودند به کوه، سینما و تئاتر و ... بروند و شاید بودن با خانواده ای بزرگ سال و دوستان بزرگسال وی را به این وادی کشانده است.
البته کمی هم از دوستی های وی با همکلاسی هایش در دبیرستان و دانشگاه غافل بودیم، دوستانی که شاید سیگاری یا پسر باز یا مشروب خوار یا شیشه باز بودند. معاون مدرسه اش، گوشی یکی از دوستان صمیمی وی را به جرم داشتن فیلم های مبتذل گرفته بود.
حقیقتا ما به دنبال مشاوری خوب برای این مورد هستیم و از طرفی هر کداممان، مشغله ها و گرفتاری های خاص خود را داریم و از طرفی هم نمی توانیم غرق شدن یکی از عزیزان خود را ببینیم.
در حال حاضر من با خواهر کوچکترم و پدر و مادرم زندگی می کنیم.
آیا می توان مشاوری خوب برای وی پیدا کرد؟