جدا کردن پسری که وابسته شده به فیلم و بازی..چگونه؟؟؟

تربیت و خودسازی کودک و نوجوان با جدا کردن از فیلم و بازی؟

با سلام و تشکر از مشاوره
پسر برادری دارم که 11 سالش هست و در طبقه بالای خونمون زندگی میکنه،سبک زندگی این پسر طوری هست که فقط حرص میخورم،تمام ذهن و زندگی اش فقط بازی و یا کارتن و فیلم هست.یه گیره هم داره که هر وقت بیکار بود ونتونست بازی کنه با همون گیره اش ور میره و ادای شخصیت های فیلم رو درمیاره.قبلا که کوچک بود بیشتر اوقاتش با تلویزیون بود اما اینقدر حاد نبود که الان هست.الان وقتی میریم هیئت،گوشی یکی رو میگیره و شروع میکنه به بازی کردن ،وقتی هم که به مخاطب میگیم نده،این پسر اصرار میکنه و گوشی رو میگیره.با خودمون گفتیم از این به بعد وادارش میکنیم به کار کردن که کمی هم سرش به کار باشه و تو زندگی.اما باید صد بار بهش بگی تا یه سفره رو جمع کنه ،زبون ما مو درمیاره اما گوش نمیکنه تا بالاخره با تهدید باباش و ....گوش کنه.باباش اصلا از این کاراش خوشش نمیاد و جلوی روی باباش شاید فیلم نببینه اما دیگه تمام اوقاتش به جز مدرسه شده گوشی با بازی.در هر خونه ای که مهمونی یا مجلسی میشه میریم،میره سراغ کامپیوتر طرف و سر از بازی هاش و فیلم هاش درمیاره و شروع میکنه به دیدن.یه مدت گفتیم با باباش بره سر کار،کارهایی که از دستش برمیاد رو انجام بده و هم که اینکه کمی در اجتماع و مردم باشه اما در انجا هم که رفته اول کمی خیلی اروم و سست این ور و اون ور چرخیده و بعد گوشی یکی رو گرفته و نشسته یه جا و شروع کرده به بازی کردن.بقیه پسر بچه ها شاید فیلم ببینند و بازی کنند اما مثل این،اینطور وابسته نیستن....واقعا حیرانم.....در مدرسه درسش خوب هست اما دوست و رفیق زیادی نداره.
از عواقب بازی ها و فیلم ها برای کودکان و نوجوانان تا حدودی اشنا هستم اما نمیدونم در مورد برادرزاده ام چه کنم؟راه درمان چیست؟مواقعی که بیکاره با چه چیزی سرش باید گرم بشه؟چون میگیم فیلم دیدن بسه،دیگه بازی نکن،میگه حوصلم سر میره چه کار کنم؟پسر کاری هم نیست که توی خونه به مامانش کمک کنه گاهی هم که با صدهزار گفتن میاد یه کاری کنه با اکراه انجام میده.مانده ام که اوقاتش با چه چیزی باید پر بشه ،چند سال دیگه میشه جوون و کنترلش از دست ما خارج.الان شاید بشه کاری کرد،امیدوارم دیر نشده باشه .هر وقت میبینمش،فقط اعصابم خورد میشه چون من میدونم و مسئولم.ممنون میشم راهنمائی کنید........