تکلیف در برابر خداوند

هوای نفس و انجام کاری که از آن متنفرم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و درود

پس از سلام ارزوی سلامتی برای همه دوستان.

---

فرض کنید
من یه ادم خیلی با استعدادیم.و در چندین زمینه استعداد نسبتا خوبی دارم!(الکی مثلا من خیلی خفنم) مثلا این:
-این که درس بخونم و یه مهندس خوب بشم و بتونم به کشورم و البته دینم کمک کنم.

و از طرفی دیگر به لحاظ درونی با به کار گرفتن استعدادهایم در این زمینه مشکل دارم.یعنی از این کار (درس خواندن و در اینده مهندس شدن) خوشم نمیاید و حتی شاید از ان متنفر باشم.

حالا موضوع اینه:
ایا این که من به بهانه این که چون این کار را دوست ندارم پس انجامش نمیدهم،این کار را رها کنم در واقع به دنبال هوای نفس خود رفته ام؟

(این رو باید اضافه کنم که اگه مثلا درس نخونم ، این طوری نیست که کارمفید دیگه ای انجام ندم و خودم اعتقاد دارم تو خیلی زمینه های دیگه میتونم به دینمون خدمت کنم.
یعنی به عبارتی دیگه من خودم اعقتاد دارم تو جاهای دیگه ای و یه شکل های دیگری بیشتر میتونم مفید باشم.برای مثال
وقتی من به اطرفیانم میگم که دوست دارم معلم ابتدایی بشم میگن ، اونو که همه میتونن بشن.تو با این استعدادت باید کاری کنی که از عهده بقیه بر نمیاد.
ایا حق با اوناس؟)

یا مثلا ممکنه که وفتی امام میان از یارانشون چیزی رو بخوان که اون شخص از اون کار خوشش نیاد خیلی شدید؟

خود خدا از بندش چه انتظاری داره در این موارد؟

یا اینکه من برای رسیدن به درجات بالا مثلا باید با نفسم این شکلی مقابله کنم؟این جوری برام مفید تره؟

---

در پناه خدا