تفریط

با سلام
یک مسئله ای که ذهن بنده رو مشغول کرده این هست که در کشور ما مردم و حکومت درگیر مسائلی هستند که در ظاهر حل آن ها ساده هست
از طرفی زمان زیادی از برخورد ما با این مسائل میگذره ولی همچنان درگیریم و هم انرژی زیادی از ما گرفته هم فشار و بار روانی بالایی وارد کرده هم هزینه های مالی برای ملت ما داشته
بنده این سوال رو به مناسبت چهارشنبه سوری امسال مطرح میکنم ولی چندین مصداق از مسائل روز کشور میارم تا مقصودم بهتر درک بشه دقت کنید بنده در مثال ها بحثی ندارم چون ممکن بعضی دوستان
قبول نداشته باشند دیدگاه های من رو که البته تا حدی قابل احترام هست
ببینید ما هر سال درگیر چهارشنبه آخر سال هستیم یک رسم قدیمی اما این مسئله هر سال برای کشور مشکل ایجاد میکنه یک گروه مدام بر هرچه بهتر برگزار شدن این رسم تکیه دارن
یک گروه هم کلا مخالف این رسم هستند
هر سال مردم آزاری هم آتش سوزی ها و مردن چند نفر رو شاهدیم حتی کسایی که میخوان جشن بگیرن هم اکثرا مطالعه ای درمورد پیشینه این جشن ندارن
از طرفی عده ای تلاش دارن کلا این رسم های باستانی حذف بشه در واقع یک طیف افراط داریم و یک طیف تفریط تا اینجا با مردم طرفیم اما بریم سراغ حکومت
حکومت علی الظاهر هیچ کار موفقی برای حل این مسئله ندارد یعنی ما میبینیم تلاش برای تبیین فرهنگ ها و جشن های باستانی در کتب درسی ما دیده نمیشه
از طرفی مکان هایی امن و مناسب برای این جشن در نظر گرفته نمیشه
نتیجه اینکار ها قاچاق انواع موارد محترقه و برگذاری جشن چهارشنبه سوری هست به طوری که شباهتی با اصل مسئله در دوران گذشته نداره
سوال بنده این هست چرا حکومت تلاش نمیکنند مسئله حل شود؟ به نظر بنده دستانی پنهان میخوام همواره کشمش در کشور باشه بین باستان گرایان و اسلام گرایان در واقع اصل این جداسازی منطقی نیست
ولی ظاهر کار نشان میده هم از خارج هم از داخل کسانی میخواهند درگیری هایی بین مردم ما به وجود بیاورند حالا تحت هر عنوانی
من باز چند مصداق عرض میکنم تا متوجه بشین:
مسئله کوروش: یک عده معتقد به قداست این آدم هستند و یک عده معتقد به پست بودن او هموار جدال این دو گروه وجود داره نسل های ما رو درگیر میکنه هیچ وقتم نمیخواییم حلش کنیم
بی جهت جوری شده که کوروش جلوی پیامبر اسلام قرار گرفته آخه برای چی؟ اگر ما درست تاریخ رو نقل میکردیم اگر تابو سازی نمیکردیم خیلی از این اتفاقات نمی افتاد
اگر خودمان برای کوروش جشن هایی میگرفتیم یا حداقل به معرفی او می پرداختیم آیا این مسائل پیش می آمد؟ شما کتاب تاریخ سوم دبیرستان این مملکت رو ببینید یک خط از دوره های کهن ایران دارد؟
شما ببینید ما در کجا شناساندیم کشورمون رو به مردممون نتیجش این افراطی گری ها شده که الان هست همش از مسائلی که باید به سادگی حل بشن بحران می سازیم
مسئله مزین کردن حرم ها به طلا: اینجا هم دو گروه افراطی داریم یکی کلا منکر احترام به شعائر هست منکر ساخت حرم و استفاده از هنرو معماری اسلامی هست آن طرف هم میاد طلاکاری ضریح و ...
رو توجیه میکنه چرا مسائلی که به راحتی قابل حل بوده رو بحران کردیم
این مسائل رو و چندین مسئله دیگر رو بنده میبینم و هیچ حرکت مثبتی از جکومت برای حلشون نمیبینم
چرا؟ چرا همیشه مردم ما باید دو دسته بشن و بیفتن به جون هم؟ چرا کار هایی میکنیم که کار به جناحگرایی بکشه؟ واقعا حل مسئله ای مثل چهارشنبه سوری خیلی دشواره؟ یا عمدا نمیخوان حل بشه؟
الان کانل های تلگرام رو ببینید امشب جدال این ها در مورد تکریم یا تحقیر عادل فردوسی پوره یعنی فقط دنبال یک بهونه هستند تا مردم رو به جون هم بندازن
شما بحث وحدت شیعه و سنی ببینید! یکی قائل به وحدت عقیده هست!!! یکی کلا منکر هر نوع برادری و فقط لعن و توهین و تکه انداختن بلده یعنی فهم صحیح وحدت اینقدر دشواره؟
واقعا چرا ما در مسائل پیش افتاده درگیریم اعصاب و روانمان فرسوده میشه بخدا بنده که خسته شدم سیر حماقت ما کی تمام میشه؟ چرا حکومت کاری برای این مسائل نمیکنه که موثر بشه؟
همش درگیر مسائل احمقانه یک روز سر کنسرت دعوا داریم یک روز سر حضور زن ها در ورزشگاه
سپاس:|