به كفر مسلمانان، شرط ورود به آیین وهّابیّت

با سلام

أحمد زینى دحلان مفتی مكّه مكرّمه مى نویسد:«كان محمّد بن عبد الوهّاب إذا اتّبعه أحد وكان قد حجّ حجّة الإسلام، یقول له: حجّ ثانیاً! فإنّ حجّتك الأولى فعلتها وأنت مشرك، فلا تقبل، ولا تسقط عنك الفرض. وإذا أراد أحد الدخول فی دینه، یقول له بعد الشهادتین: اشهد على نفسك إنّك كنت كافراً، وعلى والدیك أنّهما ماتا كافرین، وعلى فلان وفلان، ویسمّی جماعة من أكابر العلماء الماضین أنّهم كانوا كفّاراً، فإن شهد قبله، وإلاّ قتله، وكان یصرّح بتكفیر الأمّة منذ ستّمائة سنة، ویكفّر من لا یتّبعه، ویسمّیهم المشركین، ویستحلّ دماءهم وأموالهم»
(( الدرر السنیّة: 1/46، الفجر الصادق لجمیل صدقی الزهاوی: 17، كشف الارتیاب: 135 نقلا عن خلاصة الكلام: 229 - 330 لدحلان. )).

اگر چنانچه كسى به مذهب وهّابیّت در مى آمد و قبلاً حج واجب انجام داده بود «محمّد بن عبد الوهّاب» به وى مى گفت: باید دوباره به زیارت خانه خدا بروى چون حج گذشته تو در حال شرك صورت گرفته است.
و به كسى كه مى خواست وارد كیش وهّابیّت بشود مى گفت: پس از شهادتین باید گواهى دهى كه در گذشته كافر بوده اى و پدر و مادر تو نیز در حال كفر از دنیا رفته اند، و همچنین باید گواهى دهى كه علماء بزرگ گذشته كافر مرده اند.
اگر چنانچه گواهى نمى داد وى را مى كشتند.
آرى او بر این باور بود كه تمام مسلمانان در طول 12 قرن گذشته كافر بوده اند، و هركسى را كه از مكتب وهّابیّت پیروى نمى كرد او را مشرك دانسته و خون و مال او را مباح مى كرد.