کاربر مهمان خوش آمدید
سلام علیکم و رحمه الله
روایتی هست که دوازده درهم در دست پیامبر صل الله علیه و آله بود . قیمت یک پیرهن بقول ما لاکچری . ایشون با این پول یک برده آزاد کرد و دو دست لباس توانست بخرد
برکت در زندگی هم ، مساوی داشتن مال نیست ، مال و منال صرفا کاربرد ابزاری داره . نمیشه با مال زیاد همسر بهتری داشت یا فرزندانی در خانواده داشت که خیر اند . منشا اینها از جای دیگری است
کلا نسخه ای بفرمایید کلی یا جزیی برای یاد گرفتن ، اگر این مساله آوردن بروت به زندگی قابل آموختن هست راهش چیست اگر آموختنی نیست و افاضه فیض الهی است و به بعضی تعلق میگیرد هم بفرمایید .
آجرکم الله من فضله و کرمه
[="Times New Roman"][="Black"]سلام و عرض ادب و احترام خدمت کارشناس محترم..:Gig:
.
من و این رفیقمون آقای *Reza.Star* خونه های دانشجوییمون با هم حدودا پانصد متر فاصله داره..
.
یه سوپرمارکت هست که قبلا هم که با هم هم خونه بودیم ازش خرید میکردیم..:Gig:
.
صاحبش یه پیرمرده که خیلی خوش اخلاق و با محبت و اهل سلام و صلواته..:Gig:
.
یکی دو هفته پیش رضا میگفت : من بعضی اوقات که دانشگاهم و نمیرسم از نانوایی نان بخرم میرم از این مغازه خرید میکنم ، نانوایی هشتا نان هزار تومن میده..مغازه شش تا نان هزار..
ولی وقتی از این پیرمرده خرید می کنم نونهام دیرتر تموم میشن..
.
من گفتم : شاید خل و چل شدی یا توهم زدی
.
رضا گفت : من فکر میکنم این برکت هست که این پیرمرده چون اخلاقش خوب هست خدا توی جنسهاش میزاره که دیرتر تمام میشه..
.
خلاصه این حرفش توی کت من نرفت و هنوزم نرفته..
.
راستش من شنیده بودم و دیده بودم که اخلاق خوب توی برکت و زیاد شدن روزیه خود آدم اثر میزاره..
.
اما به اینصورت که روی روزیه مردم اثر بزاره ندیده بودم..
.
میخواستم نظر کارشناس محترم رو بدونم..
.
.
.
[SPOILER]
هرچی فکر کردم نتونستم یه اسم خوب و مناسب واسه تاپیک پیدا کنم مدیران اگر چیزی به ذهنشون میرسه خودشون ویرایش کنند..
[/SPOILER][/][/]
سلام
نمیدونم دلیلش چیه؟ نمیخواستم اینجا مطرح کنم ولی واقعاً داره بهم فشار میاد. من توی یه فروشگاه کار میکنم. دو نفر هستیم که کارمون شبیه به هم هست. دوست من هم آدم بی انصافی نیست. کار به این شکل هست که مشتری ها به دوست من ارجا داده میشه و ایشون به ترتیب یکی برای خودشون و یکی برای من قبض میکنن. البته من یک تایم سر کار میرم و طبیعیه که کمتر درآمد داشته باشم. اما نکتهء عجیب برای من اینه که آخر ماه اختلاف بسیار بسیار زیاده! مثلاً من 200،000 تومن و ایشون 3،000،000 تومن!!!!
موضوع فقط نختص به الان نیست. کلاً هیچ زمانی از نظر کسب درآمد در حد مطلوبی نبودم. نمیخوام از مشکلاتم بگم که این اوضاع چه فشاری داره بهم میاره ، فقط میخوام بدونم چرا زندگیِ من برکت مالی نداره؟! یه چیز جالب هم بگم. خود من برای دیگران به شدت برکت دارم!!! مثلاً کافیه توی یه مغازه برم ، یه دفعه مغازه پر میشه از مشتری. به حدی که برخی از دوستانِ فروشنده ، وقتی وارد مغازشون میشم ازم میخوان که بیشتر توی مغازه بمونم (قصدم تعریف از خودم نیست دارم شرایط رو عرض میکنم). یا افراد زیادی با من مشورت کردن و راهنمایی من باعث شده که شرایط مالی خوبی پیدا کنن ، اما خودم هیچ وقت سرمایه نداشتم که از این نکات که به دیگران میگم ، خودم استفاده کنم
باور کنید بیشتر از تمام همکارام حلال و حروم میکنم ولی از همه کمتر در میارم. خیلی هم کمتر
راهنمایی کنید باید چکار کنم؟
نزول بركات خدا در انسان بر اثر سه چيز است:
اعتقادات صحيحه، اخلاق حسنه و اعمال صالحه. اينها خير كثير است.
«وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى ءَامَنُوا وَاتَّقَوْا» اگر مردم به خدا ايمان بياورند، تقوا پيشه كنند، يعنى تمام گناهان را به اختيار خودشان، نه به زور و اجبار، تعطيل كنند. چون خدا ايمان و تقواى اجبارى را قبول ندارد. پاكى با اجبار كه ارزش ندارد، بلكه بايد خود مردم بيدار و عاقل شوند و به قرآن رو كنند و تمام گناهان را تعطيل كنند، آن وقت ارزش دارد.
وقتى كه اهل كشور مؤمن و اهل تقوا شدند، نتيجهاش اين است كه:
«لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكتٍ مّنَ السَّمَآءِ وَالأْرْضِ وَلكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ»
تمام خيرهاى كثير خودمان را از آسمان و زمين بر آنها مىبارانيم. مردم اگر مبارك شوند، بركات خدا از آسمان و زمين بر آنها نازل مىشود.
پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود. این واقعه نشان‌دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است.
در واقع دحوالارض روز شروع حیات‌بخشی خداوند به جهان خاکی است که توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه، عبادت، دعا و غسل و اهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است.
تعبیر به اینکه “در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز، اجر بسیار است” و امثال آن، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می نماید. درباره روزه این روز آمده است:
روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است .
روزه این روز کفاره گناهان هفتاد سال است .
برای روزه دار این روز هرکه و هرچه در میان آسمان و زمین است استغفار می‌کند و …
از دیگر اعمال این روز شریف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره “والشمس” خوانده می شود و پس از نماز نیز دعایی است که در مفاتیح آمده است . و همچنین دعای “اللهم داحی الکعبه …” از دعاهای مخصوص این روز است.
روایت است که « امام رضا » علیه السلام فرموده اند: درشب بیست و پنجم ماه ذی‌القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسی (ع)متولد شده اند. و نیز در این روز رسول خدا صلی الله علیه و آله ، به قصد حجة الوداع از مدینه به همراه یکصد و چهار هزار یا یکصد و بیست و چهار هزار نفر از راه شجره به مکه عزیمت نمودند که حضرت فاطمه (ع ) و تمامی زوجات آن حضرت نیز ایشان را همراهی می کردند .
و نیز در روایتی است که در این روز قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام خواهد نمود .
چرا مال ها بی برکت شده اند؟!
با توجه به این نکته که بیان شده رزق از آن خداوند است و رزاقیت تنها صفت مطلق برای خداوند می باشد ،
سؤال قابل طرح این است که اگر روزی دهنده هر بنده‌ای خداست و آنکه از راه حرام کسب معاش می‌کند گناهکار است، چگونه خداوند نسبت گناه (روزی او را به خود) می‌دهد و حال آنکه به حسب عقل و نقل ، نسبت هر گناهی از خدا نفی شده است و او منزه است از اینکه چیزی را نهی کند و آنگاه به آن فرمان دهد و یا چیزی را نهی کند و راه رزق را در آن منحصر سازد؟
پاسخ این سؤال این است که رازقیت عامی که خداوند در قرآن بیان فرموده۱ برحسب تکوین است نه تشریع .
همه چیزهایی که آدمیان یا موجودات دیگر در این عالم از آن بهره می‌برند خداوند آفریده و راه استفاده از آنها را برای ایشان مقرر فرموده است ، هرچه هر انسانی می‌خورد و می‌نوشد و می‌پوشد و… خدا آفریده و در دسترس او قرار داده است ، پس خداوند رازق و رزاق همه است ، مؤمن باشد یا کافر، متقی باشد یا فاجر.
ولی برحسب تشریع ، خداوند مقرر فرموده که این مواهب خدادادی را از راه مشروع، یعنی مطابق دستور او به دست آورند و به طریق مشروع هم مصرف کنند، و در این صورت است که رزق به صفت حلال متصف می‌گردد، و هرگاه از طریق نامشروع به دست آورند و مصرف کنند به صفت حرام متصف می‌گردد، و از این جهت روانیست به خدا نسبت داده شود، هرچند برحسب تکوین و آفرینش هر دو از خداست.
خلاصه آنکه : همه وظیفه خوار و جیره‌خوار خداوندند ، چیزی که هست بعضی این جیره را از راهی که او مقرر کرده می‌گیرند و بعضی از غیر آن راهی که مقرر فرموده است ، دریافت می کنند .
چه شده که رزق ها بی برکت شده اند؟
برای پاسخ می بایست به آیات و روایات رجوع کنیم . خداوند در قرآن می فرماید: «انسان هایی که یادی از نعمت خدا نمی کنند آن هنگام که نعمتی بر ایشان می رسد، شکرش را به جای نمی آورند، چگونه باید متوقع باشند بهره های روزی نزدشان جاودان و ماندگار باشد؟!» به هنگام صرف غذا با نام خدا شروع و با کلمه الحمدللّه به اتمام می رساند که اتمام با الحمدللّه و یاد خدا بودن شکر خدا است . تا خدای متعال به خاطر نعماتش شکر نشود، رزق و روزی از برکت می افتد.