اعتیاد و طلاق

نقل قول:

سلام
نمیدونم چرا و چی شد که گفتم این حرفهارو بزنم.
از کجا شروع کنم نمیدونم ...
یکی از خانمهای آشنای ما در حال جداشدن از همسرشه . همسرش اعتیاد داره . این خانم 30 سالشه و یه دختر 4 ساله داره . پدر و مادر این خانم از همون کودکی که این بنده خدا بچه بوده از هم جدا میشن و بعد ده سال پدرشون ازدواج میکنه .
این خانم که اون موقع 15 سالش بوده سر ناسازگاری با نامادری داشته و کلا بی حرمتی می کرده و حرف گوش نمی داده و ...
خلاصه 6 ماه بیشتر خونه باباش دوام نمیاره و اونجا رو ترک میکنه میره خونه مادربزرگش ..بعد از مدتی هم با یه پسر دوست میشه و پاشو میکنه تو یه کفش که الا من همین پسرو میخوام ... پدرش اینا میرن تحقیق و میگن این پسر اعتیاد داره و ما راضی نیستیم اما اون خانم میگه نه من همینو میخوام و الا خودمو میکشم و از این حرفها ... پدر هم با نارضایتی قلبی میره محضر و رضایت ازدواجش رو میده ...
حالا تو این 5-6 سال که با اون پسر چجوری زندگی کرد بماند ؛ الان در حال جدا شدنه و کاراش رو تقریبا انجام داده .
حرف من یه چیز دیگه است .

این دختر بعد ازدواجش از سمت پدر و نا مادریش طرد شد و دیگه پدرش رو ندید .
مادر خودش هم زندگی نابسامانی داره و هشتش گرو نهشه ...

مدتیه اومده تهران که کارهای طلاقش رو کنه . ابتدا خونه یکی از اقوام ناتنی شوهرش رفت ( به قول خودش خاله ناتنی شوهرش) اونجا یه پسر بود که ظاهرا اعتیاد داشت و قرص مصرف میکرده . یه روز که قرص میخوره دیوونه میشه و شروع میکنه به کتک کاری این خانم و مادر خودش(پسره) ... بدن این خانم زیر لگدها و مشت های اون آقا کبود میشه ... خلاصه اون شب اون آقارو میبرن بیمارستان و فرداش این خانم با وسایل و دختراش از اون خونه فرار میکنه ...

میره خونه داداشش ... داداشش هم یه دست فروشه و وضع زندگی خوبی نداره ...

اونجا زنداداشش باهاش نمیسازه و میگه اسباب هات رو جمع کن برو بیرون ... خلاصه کلی غر میزنه سرش ... اما از اونجا که این آشنای من کسی رو نداره و جایی نداره بره همونجا فعلا هست ...

بردمش پیش یه روحانی که مشاور هم هست به امید اینکه ایشون کمکی کنه ،کاری جور کنه ؛
چی بگم والله ؛ اون حاج آقا فقط حرفهارو شنید و آخرش یه مبلغی گذاشت تو پاکت و بهش داد ... فکر کرد برای گدایی رفتیم پیشش
من انقد بهم برخورد ، انقدر اعصابم خورد شد که هیچی نگفتم اومدم بیرون
اما از اونجا که اون خانم نیاز به پول داشت قبول کرد (بنده خدا چاره ای نداره )

دخترشو با خودش تو این دادگاه و اون کلانتری و این دادسرا و ... میکشونه می بره ...
الانم گفته که زنداداشش میخواد بره مسافرت ، گفته اگه برن مسافرت باید به فکر یه جا برای خودش و دخترش باشه ..
دستش خالیه ؛ سی سالشه اما انقد سختی کشیده که گویا یک زن 40 ساله رو به روت نشسته ...

خیلی سعی کردم کمکش کنم اما نمیدونم چه جوری ! میخواد سالم زندگی کنه اما چجوری ؟ هیچکی نداره ، اگه آواره خیابونها بشه چی ؟یه زن تنها با یه دختر 4 ساله !

خیلی فکرم مشغولشه ... به خدا نمیدونم چرا به شما گفتم ... شاید چون خسته شدم از بس دیدم این زن داره سختی میکشه . نمیدونم