شناخت امام زمان (سوال سرنوشت ساز)
تب‌های اولیه
حدیثی از رسول اکرم بیان شده است که اگر کسی امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است
ابتدا لطف نموده سند این حدیث را بیان نمایید.
ضمنا از استاد مطهری کلام مشهوری داریم که «حسین زمان را بشناسید شمر زمان را بشناسید»
می خواهم بدانم منظور از این شناختها ( امام زمان و حسین زمان ) چیست؟
آیا دانستن عناوین و خصوصیات امام زمان و دیندار بودن کافی است یا خیر؟ درک وظیفه فردی بر اساس خواست امام عصر و امام حسین کافی است یا خیر؟ به عبارتی بصیرت و اصلاح فردی کافیست یا خیر؟
یا اینکه باید افراد و گروه های خاصی را در حوزه دین مصادیق امام عصر و حسین زمان دانست و پیرو آنها بود؟ اگر آری . شناخت این گروه چگونه میسر است .
ضمنا ایا داشتن بصیرت بدون داشتن افکار سیاسی اجتماعی میسر است .( چرا که شناخت گروه و احزاب سیاسی آسان نیست )
و آیا باید همه در عرصه سیاست باشند ؟ مثلا آیا زینب (س) قبل از همراهی با حسین (ع) در کربلا در مسایل اجتماع دخالتی داشتند ؟
خلاصه اینکه در زمانی که ما زندگی می کنیم چه شناختهایی از امام عصر باید داشته باشیم که از نظر رسول اکرم در لیست جاهلان نباشیم
لطفا جواب هر مسلمانی با هر مکانی را مشمول شود.
حدیثی از رسول اکرم بیان شده است که اگر کسی امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است
ابتدا لطف نموده سند این حدیث را بیان نمایید.
[=Century Gothic]با سلام
اين روايت از رواياتي متواتر و مشهور بين اهل سنت و شيعه كه در بسياري از كتاب‌ها يافت مي‌شود و از پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم است .
از كتاب‌هاي شيعه :
مرحوم شيخ صدوق رحمت الله عليه در كتاب شريف كمال الدين و تمام النعمة ، مي‌نويسد :
سئل أبو محمد الحسن بن علي عليهما السلام وأنا عنده عن الخبر الذي روي عن آبائه عليهم السلام : " أن الأرض لا تخلو من حجة لله على خلقه إلي يوم القيامة وأن من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية " فقال عليه السلام : إن هذا حق كما أن النهار حق ، فقيل له : يا ابن رسول الله فمن الحجة والامام بعدك ؟ فقال ابني محمد ، هو الامام والحجة بعدي ، من مات ولم يعرفه مات ميتة جاهلية .
از امام حسن عسكري عليه السلام سؤال شد (در حالي كه من آن جا بودم ) در بارۀ اين روايت كه از پدرانش نقل شده بود : « زمين هيچ‌گاه از حجت خدا بر خلق ، تا روز قيامت خالي نخواهد بود و اگر كسي بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است » امام حسن عسكري عليه السلام فرمود : اين سخن حقي است ؛ همان طور كه روز حق است . از ايشان سؤال شد : اي فرزند رسول خدا ! امام و حجت بعد از شما كيست ؟ فرمود : فرزندم محمد ، او امام و حجت بعد از من است . هر كس بميرد و او را نشناسد ، به مرگ جاهليت مرده است .
كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 409 – 410 و كفاية الأثر - الخزاز القمي - ص 296 و وسائل الشيعة (آل البيت) - الحر العاملي - ج 16 - ص 246 و مستدرك الوسائل - الميرزا النوري - ج 18 - ص 187 و ... .
و همچنين ابن حمزه طوسي رضوان الله تعالي عليه در كتاب الثاقب في المناقب ، ص 495 اين روايت را نقل مي‌كند :
عن محمد بن العلاء الجرجاني ، قال : حججت فرأيت علي بن موسى الرضا عليه السلام يطوف بالبيت ، فقلت له : جعلت فداك ، هذا الحديث قد روي عن النبي صلى الله عليه وآله : " من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية " . قال : فقال : " نعم ، حدثني أبي ، عن جدي ، عن الحسين بن علي بن أبي طالب عليهم السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه وآله : " من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية " . قال : فقلت له : جعلت فداك ، ومن مات ميتة جاهلية . قال : " مشرك " .
محمد بن علاء جرجاني گفت : در زمان حج امام رضا عليه السلام را در حال طواف ديدم ، به ايشان گفتم : فدايت شوم ، اين روايت از پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم « هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است » نقل شده است ؟ امام فرمود : بلي ، پدرم ، از جدم ، از حسين بن علي ، از علي بن أبي طالب عليهم السلام نقل فرمودند كه رسول گرامي اسلام فرمود : « هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهليت مرده است » . محمد بن علاء گفت كه از امام سؤال كردم : فدايت شوم ، مراد از مرگ جاهلي چيست ؟ فرمود : يعني مشرك مرده است .
از كتاب‌هاي اهل سنت :
مَنْ مات وليس في عنقه بيعة مات ميتة جاهلية .
هر كس بميرد و بر گردن او بيعت با امامي نباشد ، به مرگ جاهلي مرده است .
صحيح مسلم ، مسلم النيسابوري ، ج3 ، ص1478و السنن الكبرى ، البيهقي ، ج8 ، ص156 و مجمع الزوائد ، ج5 ، ص218 و مشكاة المصابيح ، ج2 ، ص1088و سلسلة الأحاديث الصحيحة ، ج2 ، ص715 .
مَنْ مات بغير إمام مات ميتة جاهلية.
هر كس بدون امام بميرد ، به مرگ جاهلي مرده است .
مسند احمد ، احمد بن حنبل ، ج4 ، ص96 و مجمع الزوائد ، الهيثمي ، ج5 ، ص218 و مسند الطيالسي ، الطيالسي ، ص295 و الإحسان بترتيب صحيح ابن حبان ج7 ، ص49 و حلية الأولياء ، ج 3 ، ص22 .
مَنْ مات وليستْ عليه طاعة مات ميتة جاهلية .
هر كس بميرد و اطاعت از امامي بر گردن او واجب نباشد ، به مرگ جاهلي مرده است .
مجمع الزوائد، الهيثمي ، ج5 ، ص224 و كتاب السنة ، ج2 ، ص489 .
الباني بعد از نقل حديث مي‌گويد :
إسناده حسن، ورجاله ثقات .
مَنْ مات وليس عليه إمام جماعة فإن موتته موتة جاهلية .
هر كس بميرد و امام جماعتي نداشته باشد ، مرگ او مرگ جاهلي است .
المستدرك على الصحيحين ، ج1 ، ص150
حاكم نيشابوري بعد از نقل حديث مي‌گويد : هذا حديث صحيح على شرط الشيخين. و ذهبي نيز آن را تأييد كرده است ، ج1 ، ص204 .
من مات ليس عليه إمام فميتته جاهلية .
هر كس بميرد و امام نداشته باشد ، به مرگ جاهلي مرده است .
المعجم الكبير ، الطبراني ، ج 10 ، ص298و المعجم الأوسط ، ج2 ، ص317 و ج4 ، ص232 و مسند أبي يعلى، ج6 ، ص251 و كتاب السنة ، ابن أبي عاصم ، ج2 ،ص489 و مجمع الزوائد ، الهيثمي ، ج5 ، ص224-225.
اهل سنت از طرفي اين روايات را نقل و صحت آن را تأييد كرده‌اند و از طرف ديگر عملاً هيچ امامي ندارند كه همگي بالإتفاق از او تبعيت كنند . و اين پارادوكسي است كه از حل آن عاجز مانده‌اند .:Sham:
اگر هيچ روايت ديگري براي بطلان مذهب اهل سنت وجود نداشته باشد ، همين يك روايت كفايت مي‌كند . :Sham:
باسلام
در این بحث منظور از امام زمان امام زمانه است یا امام غایب ؟
منظورم امام زمانه حاظر ما چه کسی است اگر حضرت مهدی است او که غایب میباشد پس ما باید امام غایب خود را بشناسیم؟
ضمنا از استاد مطهری کلام مشهوری داریم که «حسین زمان را بشناسید شمر زمان را بشناسید»
می خواهم بدانم منظور از این شناختها ( امام زمان و حسین زمان ) چیست؟
آیا دانستن عناوین و خصوصیات امام زمان و دیندار بودن کافی است یا خیر؟ درک وظیفه فردی بر اساس خواست امام عصر و امام حسین کافی است یا خیر؟ به عبارتی بصیرت و اصلاح فردی کافیست یا خیر؟
یا اینکه باید افراد و گروه های خاصی را در حوزه دین مصادیق امام عصر و حسین زمان دانست و پیرو آنها بود؟ اگر آری . شناخت این گروه چگونه میسر است .
ضمنا ایا داشتن بصیرت بدون داشتن افکار سیاسی اجتماعی میسر است .( چرا که شناخت گروه و احزاب سیاسی آسان نیست )
با سلام:Gol:بزرگوار:Gol:
پاسخ اجمالی به سؤال شما به قرار زیر است:
مقصود از حسین زمان و شمر زمان، افراد خاصی نیستند بلکه مقصود شناخت دو جریان حق و باطل زمانه است، جریانی که از مشی و منش و مکتب اباعبدالله الحسین (ع) پیروی کند حق و جریانی که تابع مشی و منش یزیدی و شمری است باطل.
نیازی نیست به خط مشی افراد بنگرید و بر اساس آن حق را بشناسید، اصولاً پیروی و تبعیت از خط مشی افراد، توصیه نمی شود، زیرا تاریخ گواه انست که افراد بزرگ و شاخصی، که دورانی را بر سبیل حق بودند، در فتنه های زمانه دچار اشتباه و گمراهی شدند (نظیر طلحه ها، زبیرها و ابوموسی اشعری ها و ...)
از اینرو نباید رفتار و گفتار افراد را خط کش و معیار حق قرار داد. بلکه درست آنست که حق را با توجه به شاخصه ها و ملاکات آن، بشناسید و با خط کش و معیار حق، گفتار و رفتار افراد را ارزیابی و سره را از ناسره و رهرو حق را از رهرو باطل، تشخیص دهید.
این همان بصیرتی است که در دورۀ آخرالزمان بیش از هر گوهر دیگری ارزشمند است. خمیرمایۀ این بصیرت، پیروی از ولایت فقیه بعنوان رهبر جامع الشرایط جامعه اسلامی و ارتباط معنوی با عالمان متقی و پرهیزکار و میوۀ ان، تعیین مسیر حق از باطل در ایام بحران و جریانات فتنه های زمانه است.
و آیا باید همه در عرصه سیاست باشند ؟ مثلا آیا زینب (س) قبل از همراهی با حسین (ع) در کربلا در مسایل اجتماع دخالتی داشتند ؟
بزرگوار:Gol:
ببینید حضور در صحنۀ سیاست و اجتماع، با سیاسی و خطی و جناحی بودن دو موضوع متفاوت است. نیازی نیست که آدم، سیاسی باشد بدان معنا که به یک جریان یا حزب و گروه خاصی وابسته باشد. بلکه آنچه در آخرالزمان (دوران فتنه ها) برای هر مؤمن خواهان سعادت و خوش عاقبتی و پیروزی دین و کشورش، ضروری است؛ حضور در صحنه های اجتماعی و سیاسی، آگاهی از مسائل روز، دشمن شناسی، شناخت جریانات مختلف سیاسی، اجتماعی و عقبۀ فکری انها از دوران معاصر است، چنانکه مقام معظم رهبری به دانشجویان و جوانان مطالعه و آگاهی جریان شناسی اجتماعی سیاسی دویست سالۀ اخیر (معاصر) را توصیه کرده اند.
شناخت اندیشه های این جریانات و عقبۀ فکری انها تا حدود زیادی، کمک می کند تا ردپاهای دشمنان دین و ملت را از گذشتۀ نزدیک، تا گروه ها و احزاب امروز، تعقیب نمود و از این طریق دوست را از دشمن و دشمن را از دوست تشخیص داد.
پس آگاهی و بصیرت سیاسی و ولایت مداری و اطاعت پذیری از ولایت، مهم است، (در زمان حضور امام معصوم (ع)، پیروی و اطاعت از امام بر حق و گوش به فرمان بودن و در زمان غیبت، پشت سر ولایت فقیه و رهبر عالم، آگاه، بصیر ، زمان شناس جامع الشرایط ...).
حضرت زینب (س)، قبل و حین و بعد از جریان کربلا، همیشه و در همه حال، تابع و مطیع محض و گوش به فرمان امام زمان خودشان بوده اند، این والاترین و متعالی ترین حضور در عرصۀ اجتماع و سیاست است، حضوری فعال و پویا، که از اگاهی و بصیرت و شناخت کامل نسبت به امام زمان خودش نشأت می گیرد.
باز هم اگر مطلبی بود، در خدمت هستیم.
موفق باشید ...
ارتباط معنوی با عالمان متقی و پرهیزکار و میوۀ ان، تعیین مسیر حق از باطل در ایام بحران
من فکر میکنم در حال حاضر در این مرحله هستم چون در هیچ جریان مثبت یا منفی حضور ندارم.
البته باید یاداوری کنم که من هنوز به ایده کاملا خط کشی شده ای نرسیده ام و این از موضوعات مهمی است که تفکر زیادی روی آن دارم فلذا ظاهرا راهی طولانی در پیش روی تفکر دارم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
شناخت امام زمان مانع از مزگ جاهلی است
ابتدا به برخی از ظرافت های این حدیث دقت کنید!
پیامبر صلوات الله علیه و آله این حدیث را برای مسلمانان فرمودند :
یعنی اگر شما مسلمان بودید و به خدا و پیامبر و روز قیامت معتقد بودید اما امام زمانتان را نشناختید ، همانند کسی هستید که در دوران جاهلیت زندگی میکرده و با همان عقاید از دنیا رفته !
بزرگوار دقت کنید ، اعتقاد به اصول سه گانه با همه ثمراتش ، با همه نیکویی هایی که در پس خود دارد ، باعث نجات نیست ! و دلیل آن هم این است که اعتقاد به این اصول ( توحید ، معاد ، نبوت ) بدون شناختن امام زمان ، اعتقاد کاملی نخواهد بود !
و از این روست که خداوند فرموده :
قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا(الحجرات/14)
عالی ترین مصداق این آیه این است که کسی اعتقاد به توحید و معاد و نبوت را کافی دانسته و امام زمانش را نشناخته باشد !
این شخص از مواهب یک مسلمان در دنیا بر خودرار خواهد بود ،( مثلاً اگر کسی او را بکشد دیه به خانواده اش تعلق میگیرد و یا از لحاظ فقهی طاهر است ) اما بدلیل عدم شناخت امام و یا بعبارتی عدم نفوذ ایمان در قلبش در زمره مردگان دوران جاهلیت محشور خواهد شد ! که به فرموده امام صادق علیه السلام مرگ به کفر و شرک و نفاق است .
اما این چه شناختی است که موجب تمییز انسان مومن از بقیه انسانها میگردد !
آیا همین اندازه که بدانیم امام عصرمان کیست و فرزند چه کسی است و چند سالش است کفایت میکند ؟
و یا بعبارتی این شناخت شناسنامه ای کافی خواهد بود ؟
مطمئناً این شناخت باید عملاً موجب تفکیک اعتقادات هر مومنی از بقیه انسانها گردد ، یعنی این شناخت باید عملاً فرد را از زمره دیگران جدا کند ، و او را به مسیری دلالت کند که صراط مستقیم خداوند است ، و همان راهی است که در پس آن شناخت درست و صحیح خدایتعالی است !
نهایتاً اینکه بدانی امام کیست ، وظیفه اش چیست ، دارای چه شئوونی است ، عوامل رضا و سخطش چیست ، راه کسب علم او کجاست ، چگونه میتوان به او محبت داشت ، چگونه میتوان طوق خدمت گذاری به ساحن مقدسش را به گردن آویخت ، و این که طم محبتش را چشیده با تمام وجود او را دوست داشته باشی ، همواره فرمان او را بر تمامی امور مقدم بداری ، همه دارایی های خود را سرمایه ای برای خدمت به او قلمداد کنی ، خلاصه خلاصه اینکه وصله ای از امام زمانت شوی !
اینها همه از مصادیق شناخت امام زمان علیه السلام است و اگر اینگونه شدی ، تازه معرفت واقعی خداوند را در درون خویش پیدا کرده و پرورش میدهی !
در تفکر شیعی سعادت در گرو همراهی امام زمان است و اگر هر چه کنی و هر طور که خدا را عبادت کنی ، اما همراه امام زمانت نباشی ، اعمال تو درنزد خداوند سودی ندارد .
چرا ابلیس رانده شد ؟ دلیلش این بود که سر تعظیم در برابر حجت ( های ) زمانش فرود نیاورد ! و بعبارتی اولین کسی بود که از خضوع و خشوع و قبول کردن ولایت امام زمانش سر باز زد و خداوند هم سوگند یاد کرد او را و همه کسانی را که به همراهی او از تبعیت امام زمانشان سر باز زنند به آتش جهنم بیفکنند !
قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَدْحُورًا لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَ(الأعراف/18)
( خداوند به ابلیس فرمود ) از آن مقام با ننگ و عاری بیرون شو و سوگند ياد مي‌کنم که هر کس از آنها از تو پيروي کند، جهنم را از شما همگي پر مي‌کنم!
به همین دلیل است که شیعه معتقد است هر که از دستورات امام زمانش سر باززده و او را نشاسد و همراهی اش نکند راهی به سعادت نخواهد داشت !
عصاره مطلب اینکه نمردن به مرگ جاهلیت به این سه کلمه در رابطه با امام زمان گره خورده :
معرفت - محبت - اطاعت
اما در پایان توصیه بنده کمترین این است که خواندن زیارات و ادعیه مرتبط با وجود مقدس حجت بن الحسن و بقیه ائمه علیهم السلام ، همچون آل یاسین ، جامعه کبیره ، دعا در عصر غیبت ( روزهای جمعه پس از نماز عصر ) ، زیارت امام عصر در روز جمعه و . . . میتواند درتقویت این شناخت کمک شایانی به هر شیعه ای بنماید !
و البته از همه مهمتر توسل و تمسک به امام زمان علیه السلام !
اینکه غیبت را مانعی بر ارتباط خویش ندانیم و همواره با حضرت در گفت و گو باشیم و ایمان داشته باشیم که صدایمان را میشنود و به این واسطه ذره ای از غربتش کم میشود !
همواره در تمامی امور به ایشان متوسل شویم و حل کننده مشکلاتمان را دیگری ندانیم !
بدانیم که روزی توسط خداوند و به دست حجتش به خلائق میرسد ، پس برای طلب روزی درب خانه دیگران را نکوبیم !
یادمان باشد که هر قدر هم که مشکلاتمان زیاد شود ، بازهم حتی گوشه ای ناچیز از مشکلات حضرت در عصر غیبتش نخواهد بود ، پس در دعا برای حل مشکلات ( و چه بسا هر امر خیر دیگری ) ایشان را مقدم بر خود و عزیزانمان بدانیم !
از یاد او غافل نباشیم چرا که ایشان هرگز از یاد ما غافل نیست !
دیگر شیعیان غفلت زده را متوجه مولا و مأمنشان کرده و بدانیم که امروز در قبال تمامی شیعیان مسئولیم !
به مبارزه با دشمنان امام زمان بپردازیم و تا سر حد توانمان در یاری یارانشان کوشا باشیم !
در عبادات و ترک محرمات چون مجاهدان باشیم و بدانیم هیچ چیز به اندازه عمل ما را به امام زمانمان نزدیک نمی کند !
در دستگیری شیعیان کوشا باشیم و بدانیم حل کردن مشکلات شیعیان برداشتن باری از مشکلات امام عصر علیه السلام است !
و . . .
دوستان عزیز ، براستی آداب سخن گفتن و درد دل کردن با امام زمان علیه السلام را بیاموزیم و با معرفت ، محبت و اطاعتش دل و جانمان را از هر گونه پلیدی تطهیر کنیم !
اللهم . . .
اللهم . . . کن لولیک الحجة بن الحسن . . . بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
شناخت امام زمان مانع از مزگ جاهلی است
ابتدا به برخی از ظرافت های این حدیث دقت کنید!
پیامبر صلوات الله علیه و آله این حدیث را برای مسلمانان فرمودند :
یعنی اگر شما مسلمان بودید و به خدا و پیامبر و روز قیامت معتقد بودید اما امام زمانتان را نشناختید ، همانند کسی هستید که در دوران جاهلیت زندگی میکرده و با همان عقاید از دنیا رفته !
بزرگوار دقت کنید ، اعتقاد به اصول سه گانه با همه ثمراتش ، با همه نیکویی هایی که در پس خود دارد ، باعث نجات نیست ! و دلیل آن هم این است که اعتقاد به این اصول ( توحید ، معاد ، نبوت ) بدون شناختن امام زمان ، اعتقاد کاملی نخواهد بود !
و از این روست که خداوند فرموده :
قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا(الحجرات/14)
عالی ترین مصداق این آیه این است که کسی اعتقاد به توحید و معاد و نبوت را کافی دانسته و امام زمانش را نشناخته باشد !
این شخص از مواهب یک مسلمان در دنیا بر خودرار خواهد بود ،( مثلاً اگر کسی او را بکشد دیه به خانواده اش تعلق میگیرد و یا از لحاظ فقهی طاهر است ) اما بدلیل عدم شناخت امام و یا بعبارتی عدم نفوذ ایمان در قلبش در زمره مردگان دوران جاهلیت محشور خواهد شد ! که به فرموده امام صادق علیه السلام مرگ به کفر و شرک و نفاق است .
اما این چه شناختی است که موجب تمییز انسان مومن از بقیه انسانها میگردد !
آیا همین اندازه که بدانیم امام عصرمان کیست و فرزند چه کسی است و چند سالش است کفایت میکند ؟
و یا بعبارتی این شناخت شناسنامه ای کافی خواهد بود ؟
مطمئناً این شناخت باید عملاً موجب تفکیک اعتقادات هر مومنی از بقیه انسانها گردد ، یعنی این شناخت باید عملاً فرد را از زمره دیگران جدا کند ، و او را به مسیری دلالت کند که صراط مستقیم خداوند است ، و همان راهی است که در پس آن شناخت درست و صحیح خدایتعالی است !
نهایتاً اینکه بدانی امام کیست ، وظیفه اش چیست ، دارای چه شئوونی است ، عوامل رضا و سخطش چیست ، راه کسب علم او کجاست ، چگونه میتوان به او محبت داشت ، چگونه میتوان طوق خدمت گذاری به ساحن مقدسش را به گردن آویخت ، و این که طم محبتش را چشیده با تمام وجود او را دوست داشته باشی ، همواره فرمان او را بر تمامی امور مقدم بداری ، همه دارایی های خود را سرمایه ای برای خدمت به او قلمداد کنی ، خلاصه خلاصه اینکه وصله ای از امام زمانت شوی !
اینها همه از مصادیق شناخت امام زمان علیه السلام است و اگر اینگونه شدی ، تازه معرفت واقعی خداوند را در درون خویش پیدا کرده و پرورش میدهی !
در تفکر شیعی سعادت در گرو همراهی امام زمان است و اگر هر چه کنی و هر طور که خدا را عبادت کنی ، اما همراه امام زمانت نباشی ، اعمال تو درنزد خداوند سودی ندارد .
چرا ابلیس رانده شد ؟ دلیلش این بود که سر تعظیم در برابر حجت ( های ) زمانش فرود نیاورد ! و بعبارتی اولین کسی بود که از خضوع و خشوع و قبول کردن ولایت امام زمانش سر باز زد و خداوند هم سوگند یاد کرد او را و همه کسانی را که به همراهی او از تبعیت امام زمانشان سر باز زنند به آتش جهنم بیفکنند !
قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَدْحُورًا لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَ(الأعراف/18)
( خداوند به ابلیس فرمود ) از آن مقام با ننگ و عاری بیرون شو و سوگند ياد مي‌کنم که هر کس از آنها از تو پيروي کند، جهنم را از شما همگي پر مي‌کنم!
به همین دلیل است که شیعه معتقد است هر که از دستورات امام زمانش سر باززده و او را نشاسد و همراهی اش نکند راهی به سعادت نخواهد داشت !
عصاره مطلب اینکه نمردن به مرگ جاهلیت به این سه کلمه در رابطه با امام زمان گره خورده :
معرفت - محبت - اطاعت
اما در پایان توصیه بنده کمترین این است که خواندن زیارات و ادعیه مرتبط با وجود مقدس حجت بن الحسن و بقیه ائمه علیهم السلام ، همچون آل یاسین ، جامعه کبیره ، دعا در عصر غیبت ( روزهای جمعه پس از نماز عصر ) ، زیارت امام عصر در روز جمعه و . . . میتواند درتقویت این شناخت کمک شایانی به هر شیعه ای بنماید !
و البته از همه مهمتر توسل و تمسک به امام زمان علیه السلام !
اینکه غیبت را مانعی بر ارتباط خویش ندانیم و همواره با حضرت در گفت و گو باشیم و ایمان داشته باشیم که صدایمان را میشنود و به این واسطه ذره ای از غربتش کم میشود !
همواره در تمامی امور به ایشان متوسل شویم و حل کننده مشکلاتمان را دیگری ندانیم !
بدانیم که روزی توسط خداوند و به دست حجتش به خلائق میرسد ، پس برای طلب روزی درب خانه دیگران را نکوبیم !
یادمان باشد که هر قدر هم که مشکلاتمان زیاد شود ، بازهم حتی گوشه ای ناچیز از مشکلات حضرت در عصر غیبتش نخواهد بود ، پس در دعا برای حل مشکلات ( و چه بسا هر امر خیر دیگری ) ایشان را مقدم بر خود و عزیزانمان بدانیم !
از یاد او غافل نباشیم چرا که ایشان هرگز از یاد ما غافل نیست !
دیگر شیعیان غفلت زده را متوجه مولا و مأمنشان کرده و بدانیم که امروز در قبال تمامی شیعیان مسئولیم !
به مبارزه با دشمنان امام زمان بپردازیم و تا سر حد توانمان در یاری یارانشان کوشا باشیم !
در عبادات و ترک محرمات چون مجاهدان باشیم و بدانیم هیچ چیز به اندازه عمل ما را به امام زمانمان نزدیک نمی کند !
در دستگیری شیعیان کوشا باشیم و بدانیم حل کردن مشکلات شیعیان برداشتن باری از مشکلات امام عصر علیه السلام است !
و . . .
دوستان عزیز ، براستی آداب سخن گفتن و درد دل کردن با امام زمان علیه السلام را بیاموزیم و با معرفت ، محبت و اطاعتش دل و جانمان را از هر گونه پلیدی تطهیر کنیم !
از توضیخات جنابعالی متشکرم من در عمل به این مطالبی که مرقوم فرمودید کوتاهی زیادی ندارم ولی نگرانی من نداشتن منش سیاسی است که نیاز به تفکر دارم...
به نام خدا
از توضیخات جنابعالی متشکرم من در عمل به این مطالبی که مرقوم فرمودید کوتاهی زیادی ندارم ولی نگرانی من نداشتن منش سیاسی است که نیاز به تفکر دارم...
سلام
در مورد مطلبی که فرمودید ، چند نکته رو باید در ذهن داشته باشید .
در هر زمانی تنها و تنها یک جبهه حق وجود دارد و باقی جبهه ها جبهه باطل است !
اما سوال اینجاست که چگونه باید این جبهه های حق و باطل را شناخت ؟
بنا به فرموده امیرالمومنین ، نباید حق را به چهره ها و شخصیت ها شناخت ، بلکه باید حق را شناخت و سپس ، آنانی که در مسیر حق هستند را از بقیه تمیز داد .
اما از آنچه در برخی زیارات بر می آید همچون زیارت جامعه کبیره و ال یاسین و . . . :
الحق معکم و فیکم و منکم و الیکم و انتم اهله و معدنه و میراث النبوة عندکم ( جامعه کبیره )
سعد من والاکم و هلک من عاداکم ( همان )
الحق ما رضیتموه و الباطل ما اسخطتموه و امعروف ما امرتم به و المنکر ما نهیتم عنه ( زیارت آل یاسین )
و . . .
توجه داشته باشید ، بنا به عقیده شیعه ، هماره حق در طریق اهل بیت علیهم السلام است ، و باطل هر آنچه که ، یا در غیر مسیر آنان یا در برابر آنان قرار گیرد ، خواهد بود .
سایستی که شما میفرمایید ، و آن منشی که نداشتنش شما را نگران ساخته ، زیر مجموعه اعتقادات دینی شماست ،
یعنی رویکرد سیاسی شما ، با اعتقادات دینی تان رقم میخورد !
سیاست چیزی جدا از اعتقادات دینی ما نیست ، و البته باید این را هم گفت که ما سیاست دینی را قبول داریم و نه دین سیاسی !
به هر ترتیب ، شما میتوانید با اعتقاداتتان ( که مجموعه اعتقادات تشیع است ) ، رویکرد سیاسی خود را هم تعیین ، کنید !
آن طریقی که به ائمه اطهار سلام الله علیهم و طریق رضا و سخط آنان چه در گفتار و چه درعمل هدایت میکند طریق حق است که در همه زمانها وجود دارد ! که البته شناخت آن باید با بررسی دقیق و موشکافانه انجام گیرد تا در آن اشتباهی پیش نیاید !
اما نکته پایانی :
ما در زیارت روز جمعه به امام عصر علیه السلام عرض میکنیم :
السلام علیک یا نور الله الذی یهتدی به المهتدون
سلام بر تو ای نور خدایی که هدایت شوندگان به ( واسطه ) شما هدایت میشوند !
اما عصر علیه السلام نور هدایت است ، در شب ظلمانی ! شک نکنید که امروز هدایت بدون عنایات امام زمان علیه السلام ممکن نیست !
شما هم آن بینش را از خود امام زمان علیه السلام طلب کنید و با استغاثه و خواهش از ایشان بخواهید طریق حق را به شما بنمایاند ،
و یادتان باشد که ایشان هم کریم من اولاد الکرام هستند و دستگیری و کرم بر ضعیفان تنها از کریمان بر می آید ! اگر امروز کریمی جز حجت بالغه خدا میشناسید ، بسم الله . . .
باسمه تعالی
( یا لطیف خبیر)
حدیثی است از رسول گرامی(ص) که شیعه و سنی نقل کرده اند « [=Arial Black]من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة » اگر کسی بمیرد و امام زمان خود را نشناسد مرگ او مرگ جاهلیت است.
با توجه به حدیث شریف سئوال از شیعیان این است که:آیا امام زمان خود را می شناسید؟ چگونه؟ توضیحی دهید.(مسلم است در اینجا منظور شناخت شناسنامه ای و شعار دادن های احساسی نیست).+++ و از سنی ها که این حدیث را قبول دارند و نقل کرده اند، پرسش این است :« امام زمان آنها در حال حاضر چه کسی است ؟ آیا او را می شناسند؟
لطفا ، ضمن مشخص کردن مذهب خود پاسخ دهید
متشکرم:Sham:
من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة
سلام
1- معرفت ، علم ذوقی است یعنی علمی که همراه با چشیدن باشد
2- شناخت لفظی و مفهومی امام به همه مراتبش شناخت امام نیست بلکه وقتی شناخت اوست که چیزی از حقایق وجودی امام چشیده شود چه در مقام ظاهر و چه در مقام باطن
3- مرگ جاهلی ، یا مرگ ناشی از جهل است یا مرگ انسانهای قبل از اسلام که از حقایق بهره ای نداشتند که مصداق بارزی از مرگ به جهل بوده است
3- کسی که انسان را به ذوق حقایق از مرگ جهل نجات می دهد امام اوست و برترین مصداقش حجت الهی و امام معصوم است .
4- هرچند امام معصوم مصداق اتم امام زمان است اما این معنا منحصر در او نیست چه اینکه شاگردان الهی او نیز می توانند به واسطه ، این امر ( نجات دادن از مرگ جاهلی ) را در شوون مختلف اجتماعی و سیاسی و دینی و معرفتی بر عهده بگیرند . بلکه به حسب ارجاع به علماء ربانی (که توسط ولی عصر صورت گرفت ) مصداق مباشر امام زمان ، ایشان هستند .
5- پس عنوان امام زمان به معنای پیشوا و رهبر الهی زمان است نه معنای اصطلاحی آن که منحصر در دوازده امام معصوم می شود .
موفق باشید
5- پس عنوان امام زمان به معنای پیشوا و رهبر الهی زمان است نه معنای اصطلاحی آن که منحصر در دوازده امام معصوم می شود .
ســــــلام
از توضیحاتتون ممنون:Gol:
من فقط کمی با این قسمت مشکل دارم...
میخوام نظرم رو بگم و شما اصـــــلاح کنید ..
امام زمان (ع)، در هر روزگاری وجود داره و او شخصی است معصوم.. در همه ی اداوار وجود داشته..
و دیگران پیروان و شیعیان او هستند ..
پس وقتی امام زمان مورد بحث قرار میگیره .. منظور معصوم هست .. نه شیعیانش ( هر چنــــد که در اعتقاد وعمل به حد اعلاء رسیده باشند)
و این شیعیان واسطه خیرند و ناقل احادیث و اجراء کننده حدود خدا .. در غیبت معصوم
امام زمان (ع)، در هر روزگاری وجود داره و او شخصی است معصوم.. در همه ی اداوار وجود داشته.. و دیگران پیروان و شیعیان او هستند .. پس وقتی امام زمان مورد بحث قرار میگیره .. منظور معصوم هست .. نه شیعیانش ( هر چنــــد که در اعتقاد وعمل به حد اعلاء رسیده باشند) و این شیعیان واسطه خیرند و ناقل احادیث و اجراء کننده حدود خدا .. در غیبت معصوم
سلام
در آیات و روایات الفاظ به معانی مختلفی بکار می روند اما بعضی از این معانی در فرهنگ عمومی ، مشهور می شوند و باعث می شود افراد فکر کنند هرجا آن لفظ بکار رفت صرفا همان معنای معروف را دارد . یکی از این الفاظ لفظ امام است که معنای عامش پیشواست اما در فرهنگ عمومی ما فقط امام معصوم که یک مصداق از آنست شناخته شده است . این در حالیستکه در قرآن این لفظ حتی برای پیشوایان گمراهی هم بکار رفته است .
نمونه ای برایتان ذکر کنم .
در حدیث است که انتظار فرج افضل اعمال است . انتظار فرج یعنی انتظار گشایش در امور که هر مومنی در زندگیش با توجه به مشکلات با آن سرو کار دارد . اما این تعبیر انتظار فرج آنقدر در خصوص فرج امام زمان استعمال شده که کمتر کسی به فکرش می رسد منظور این روایت صرفا فرج امام زمان نیست بلکه همه فرجهاست . روایت می فرماید انتظار گشایش در امور زندگی افضل اعمال است نه صرفا فرج امام زمان .
متوجه شدید که انحصاری شدن معنا چگونه ذهنیت انسان را به سمت معانی خاص هدایت می کند .
در خصوص این روایت شریف اگر دقت بفرمایید ویژگی امام رهانیدن فرد از مرگ جاهلی است . یعنی امام آن کسی که شناخت او (که گفتیم شناخت به معنای چشیدن حقایق پیشواست نه آگاهیهای معمولی ) انسان را از مرگ جهل یا مرگ جاهلی نجات می دهد . پس روایت امام را به لحاظ خصوصیتی ویژه دارد تعریف می کند هرچند این خصوصیت ویژه در امام معصوم تام و کامل است ولی در شخص او منحصر نیست .
لذا اگر انسان به محضر عالم ربانی مشرف شود که ظاهر و باطن او را به تعلیم و تربیت خود زنده کند او همان پیشوای الهی فرد است چه اینکه آن ویژگی یعنی نجات دادن فرد از مرگ جاهلی را محقق ساخت .
البته توجه به این نکته لازم است که همه این بزرگان هم ایادی امام معصومند اما پیشوای مباشر همان است که انسان مستقیما با او سر و کار دارد .
موفق باشید
در حدیث است که انتظار فرج افضل اعمال است . انتظار فرج یعنی انتظار گشایش در امور که هر مومنی در زندگیش با توجه به مشکلات با آن سرو کار دارد . اما این تعبیر انتظار فرج آنقدر در خصوص فرج امام زمان استعمال شده که کمتر کسی به فکرش می رسد منظور این روایت صرفا فرج امام زمان نیست بلکه همه فرجهاست . روایت می فرماید انتظار گشایش در امور زندگی افضل اعمال است نه صرفا فرج امام زمان .
میشه گفت که من در این مورد هم بسیــــار مشکل دارم ....
یعنی فرج ( از هر نوعش ) افضل اعماله؟؟؟؟!!!
به طور مثال ..انتظار فرج مشکلی که الان دارم مثلا ( میخوام چیزی که در توانم نیست بخرم ) افضل اعماله؟!!
ما در روایت نداریم که برای فرج حضرت دعا کنید، که فرج او گشایش مشکلات ( فرج امور) شماست؟!!
شــــاید من درست متوجه نمیشم..
بازم ممنون از توضیحاتت
سلام
1- معرفت ، علم ذوقی است یعنی علمی که همراه با چشیدن باشد
2- شناخت لفظی و مفهومی امام به همه مراتبش شناخت امام نیست بلکه وقتی شناخت اوست که چیزی از حقایق وجودی امام چشیده شود چه در مقام ظاهر و چه در مقام باطن
3- مرگ جاهلی ، یا مرگ ناشی از جهل است یا مرگ انسانهای قبل از اسلام که از حقایق بهره ای نداشتند که مصداق بارزی از مرگ به جهل بوده است
3- کسی که انسان را به ذوق حقایق از مرگ جهل نجات می دهد امام اوست و برترین مصداقش حجت الهی و امام معصوم است .
4- هرچند امام معصوم مصداق اتم امام زمان است اما این معنا منحصر در او نیست چه اینکه شاگردان الهی او نیز می توانند به واسطه ، این امر ( نجات دادن از مرگ جاهلی ) را در شوون مختلف اجتماعی و سیاسی و دینی و معرفتی بر عهده بگیرند . بلکه به حسب ارجاع به علماء ربانی (که توسط ولی عصر صورت گرفت ) مصداق مباشر امام زمان ، ایشان هستند .
5- پس عنوان امام زمان به معنای پیشوا و رهبر الهی زمان است نه معنای اصطلاحی آن که منحصر در دوازده امام معصوم می شود .
موفق باشید
باسمه تعالی
(یا لطیف خبیر)
با تشکر از حامد بزرگوار
1- شما ومن و دیگران با شناخت و معرفت امام زمان معصوم(عج) به مطلب نوشته شده در مورد 4میرسیم و بنده هم آن مقدمه لازم برای رسیدن به این نتیجه را پرسیده ام که ان شاالله تعالی با بیان آنها راهی به سوی شناخت امام عصر(عج) و به تبع آن رهبر و جانشین او برسیم . زیرا اگر پیروی از رهبر زمان به تبع امام عصر (عج) نباشد کاری است به خطا و آن وقت هر کس و ناکس خود را امام زمان خوانده و واجب الاطاعه
2- پس حامد عزیز و گرامی(با این نیت که شیعه هستی ان شاءلله)لطفا ، شناخت شخصی خود از امام عصر(عج) و راه رسیدن به آن را صریح و کوتاه در اختیار دیگر طالبان قرار دهید ان شاالله تعالی مفید است.
توفیق از خدای عزیز است:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:
ضمنا از استاد مطهری کلام مشهوری داریم که «حسین زمان را بشناسید شمر زمان را بشناسید» می خواهم بدانم منظور از این شناختها ( امام زمان و حسین زمان ) چیست؟
همانطور که برخی از دوستان مطرح کردند منظور از حسین زمان یا شمر زمان شخص خاصی نیست بلکه در هر زمان کسانی هستند که پیرو راه امام حسین (ع) هستند و در جبهه حق قرار دارند و عده ای در مقابل آن در جبهه باطل هستند هر چند مصداق کامل و اتم حسین زمان ،حضرت ولی عصر امام زمان (عج) هستند.
حسین(ع) راه مشخص و هدف مشخص داشتند و انسان ها در هر زمانی باید پیرو آن حضرت(ع) باشند نه اینکه بگویند این موارد مخصوص آن زمان بوده است.
امام حسین (ع) مخصوص یک زمان و یک مکان نیستند بلکه روح و هدف والای ایشان در تمامی زمان ها و مکان ها جاری است.
آیا دانستن عناوین و خصوصیات امام زمان و دیندار بودن کافی است یا خیر؟ درک وظیفه فردی بر اساس خواست امام عصر و امام حسین کافی است یا خیر؟ به عبارتی بصیرت و اصلاح فردی کافیست یا خیر؟ یا اینکه باید افراد و گروه های خاصی را در حوزه دین مصادیق امام عصر و حسین زمان دانست و پیرو آنها بود؟ اگر آری . شناخت این گروه چگونه میسر است .
صرفا دانستن نام و مشخصات کافی نیست بلکه انسان باید پیرو آن حضرت(ع) در تمام زمینه ها باشد.
اجرای دستورات معصومین (ع) و شناخت هدف و معارف آنها و عمل به آنها خود انسان را به کمال می رساند و رسیدن به کمال دوری از جهل است.
بصیرت فردی و اجتماعی با هم لازم است و اینطور نیست که از نظر معصومین دین و وظایف انسان ها مخصوص مسائل فردی و خانه ها باشد.
کسی که اندک آشنایی با معارف اسلامی داشته باشد بطلان اختصاص دین به مسایل فردی برایش آشکار می شود.
منظورم امام زمانه حاظر ما چه کسی است اگر حضرت مهدی است او که غایب میباشد پس ما باید امام غایب خود را بشناسیم؟
امام زمان هر کس بر طبق زمانی است که هر شخصی در آن زمان قرار دارد.به عنوان مثال امام زمان کسی که در زمان امام رضا(ع) قرار دارد، حضرت امام رضا می باشند.
در زمان حاضر هم امام زمان ما حضرت حجت ابن الحسن (ع) می باشند و غیبت ایشان منافی شناخت آن حضرت نیست.بلکه انسان علاوه بر شناخت شخصیت آن حضرت(ع) با توجه به معارف دینی و احادیث معصومین (ع) هدف و راه آن حضرت را می داند و باید با سعی و تلاش زمینه حضور آن حضرت را مهیا کند.
تو حجره یکی از طلبه ها بودیم که یکی از طلبه ها , از اون یکی که تقواش بیشتر بود درخواست کرد که اگه میشه یه چیزی به عنوان یادگاری تو دفترم بنویسید .
بعد چند لحظه تامل گفت به تعداد هر خط 1000 تومان میگیرم , گفت قابل شما رو نداره چشم تقبل میکنم .
شروع کرد به نوشتن و 3.5 خط نوشت و 3500 تومان گرفت و بیرون رفت .
من بعدا رفتم اون 3.5 خط رو گرفتم خوندم , مضمونش این بود :
بسمه تعالی
خدای عزیز و رحیم انسان را خلق کرد که به غایت هدفش یعنی معرفه الله برسد , اگر شما انشاء الله قصد دارید جزء تعداد اندک این گروه باشید متوجه باشید کسی به معرفه الله نمیرسد مگر انکه قبلش به معرفت ولی خدا ( امام زمان یا معصومین علیهم السلام) برسد و کسی به معرفه ولی خدا نمیرسد مگر اینکه قبلش به معرفت نفس برسد و کسی به معرفت نفس نمیرسد مگر با 2 کار : 1-ترک جمیع عادات شر (گناهان و ... ) 2- مخالفت با نفس .
والسلام
و اینست معنای حدیث شریف :
قال رسول الله صلی الله علیه و آله : [="magenta"]من عرف نفسه[/] [="green"]فقد عرف ربه[/]
میشه گفت که من در این مورد هم بسیــــار مشکل دارم .... یعنی فرج ( از هر نوعش ) افضل اعماله؟؟؟؟!!! به طور مثال ..انتظار فرج مشکلی که الان دارم مثلا ( میخوام چیزی که در توانم نیست بخرم ) افضل اعماله؟!! ما در روایت نداریم که برای فرج حضرت دعا کنید، که فرج او گشایش مشکلات ( فرج امور) شماست؟!! شــــاید من درست متوجه نمیشم.. بازم ممنون از توضیحاتت
سلام
بنده یک مثال زدم برای موردی که معانی مشهور در عرف مردم چطور فهم یک روایت را دچار اشکال می کند . یعنی اینکه امام در این روایت یک معنایی عامتر از امام معصوم دارد همانطور که انتظار فرج معنایی عامتر از انتظار فرج امام زمان دارد .
توجه بفرمایید که فرج در خصوص گره ها و مشکلات قابل توجه است لذا انتظار گشایش در این مشکلات هم افضل اعمال است .
موفق باشید
پس حامد عزیز و گرامی(با این نیت که شیعه هستی ان شاءلله)لطفا ، شناخت شخصی خود از امام عصر(عج) و راه رسیدن به آن را صریح و کوتاه در اختیار دیگر طالبان قرار دهید ان شاالله تعالی مفید است.
راه شناخت امام زمان آموختن علم و معرفت و عمل صالح از عالم ربانی است
موفق باشید
متوجه شدید که انحصاری شدن معنا چگونه ذهنیت انسان را به سمت معانی خاص هدایت می کند . در خصوص این روایت شریف اگر دقت بفرمایید ویژگی امام رهانیدن فرد از مرگ جاهلی است . یعنی امام آن کسی که شناخت او (که گفتیم شناخت به معنای چشیدن حقایق پیشواست نه آگاهیهای معمولی ) انسان را از مرگ جهل یا مرگ جاهلی نجات می دهد . پس روایت امام را به لحاظ خصوصیتی ویژه دارد تعریف می کند هرچند این خصوصیت ویژه در امام معصوم تام و کامل است ولی در شخص او منحصر نیست . لذا اگر انسان به محضر عالم ربانی مشرف شود که ظاهر و باطن او را به تعلیم و تربیت خود زنده کند او همان پیشوای الهی فرد است چه اینکه آن ویژگی یعنی نجات دادن فرد از مرگ جاهلی را محقق ساخت . البته توجه به این نکته لازم است که همه این بزرگان هم ایادی امام معصومند اما پیشوای مباشر همان است که انسان مستقیما با او سر و کار دارد . موفق باشید
قیاس شما در مورد کلمه امام با کلمه فرج قیاس مع الفارق است.
از محتوای حدیث هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است ، چنین بر می آید در هر زمانی امامی است که هرکس او را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است و این تعبیر نمی تواند عمومیت داشته باشد.یعنی بین نشناختن امام و مرگ به صورت جهل جاهلیت نسبت مساوی بر قرار است.
اگر بپذیریم که علما هم می توانند مصداق این حدیث باشند در آن صورت با نشناختن یکی از آنها سرنوشت مرگ جاهلیت برای انسان رقم می خورد.
در حدیث است که منظور از آن جاهلیت کفر و نفاق و گمراهی است.
همچنین با رجوع به احادیث دیگر به این نتیجه می رسیم منظور از امام و حجت در این احادیث امام معصوم است:
ابوعلي بن همام گويد: «از محمدبن عثمان عمري شنيدم که مي گفت: از پدرم شنيدم که مي گفت:
من در حضور ابومحمد حسن بن علي عليه السلام بودم از آن حضرت درباره اين خبر که از پدران خود روايت کرده است (زمين تا روز قيامت از حجّت خداوند بر خلقش خالي نيست و هر کس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهليت مرده است.) پرسيده شد؛
فرمود: به راستي اين درست است؛ چنان که روز درست است. به او عرض شد: اي پسر رسول خداصلي الله عليه وآله؛ حجّت و امام بعد از شما کيست؟
فرمود: پسرم محمد. او است امام و حجّت بعد از من. هر کس بميرد و او را نشناسد، به مردن جاهليت مرده است».(کمال الدين، ج 2، ص 81، ح 8)
حمران بن اعين از امام صادق عليه السلام روايت کرده است:
«اِعرِفْ اِمامَکَ فَاِذا عَرَفتَهُ لَمْ يَضُرَّکَ تَقَدَّمَ هَذا الاَمرُ اَمْ تَأَخَرَّ فَاِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقُولُ: «يَومَ نَدعُوا کُلَّ اُناسٍ بِاِمامِهِم»
فَمَنْ عَرَفَ اِمامَهُ کانَ کَمَنْ هُوَ فِي فُسْطاطِ القائِمِ عليه السلام» ؛
«امام خود را بشناس؛ چون او را شناختي، ديگر تو را زياني نخواهد رسيد که اين امر پيش افتد يا تأخير کند؛ زيرا خداي تعالي ميفرمايد: «روزي که هر گروهي را با امامشان فرا ميخوانيم». پس هر کس امام خود را شناخت، همانند کسي است که در خيمه قائم باشد».(الغيبة، ح 1، ص 331، ح 7؛ همچنين ر.ک: الکافي، ج 1، ص 371، کتاب الغيبة، ص 459)
عن الصادق (عليه السلام ) قال قال رسول الله من انكر القائم من ولد فى زمان غيبته مات ميته جاهليه .
((بحار، ج 51، ص 73)).
امام صادق (عليه السلام ) فرمود رسول خدا فرموده هر كسى فرزند مرا حضرت قائم را انكار كند در زمان غيبت مردن او مثل جاهلان است .
قیاس شما در مورد کلمه امام با کلمه فرج قیاس مع الفارق است. از محتوای حدیث هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است ، چنین بر می آید در هر زمانی امامی است که هرکس او را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است و این تعبیر نمی تواند عمومیت داشته باشد.یعنی بین نشناختن امام و مرگ به صورت جهل جاهلیت نسبت مساوی بر قرار است. اگر بپذیریم که علما هم می توانند مصداق این حدیث باشند در آن صورت با نشناختن یکی از آنها سرنوشت مرگ جاهلیت برای انسان رقم می خورد.
سلام
شما به پستهای قبلی ما توجه نفرموده اید
در آنجا گفتیم که شناخت به معنای علم ذوقی است پس باید انسان حقایق ظاهری و باطنی امام را تا حد حفظ حیات و نجات از مرگ جاهلی بچشد و این معنا در شناخت علمای ربانی نیز محقق است ضمن اینکه شناخت این بزرگواران از شناخت امام معصوم جدانیست .
اما ظاهرا آن معنایی که شما از شناخت کرده اید به معنای شناخت اسمی و مفهومی است که منحصر در اهل ایمان نیست بلکه جبابره و منکران اهل بیت ع هم ایشان را به عنوان امام شیعیان می شناختند اما این شناخت نفعی برایشان نداشت .
اگر شناخت را به این معنا بگیریم آن اشکال شما درباره علماء درست است درحالیکه منظور از معرفت این نوع شناخت نیست .
دیگر اینکه تسری حقایق پیشوایی دینی و معنوی افراد از امام معصوم ع به شاگردان مبرز ایشان که همان علمای ربانی اند بلااشکال است همچنانکه سایر مناصب نیز به ایشان تسری می یابد که در ادله ولایت فقیه می توانید ببینید .
پس امامت در اینجا یعنی پیشوایی دینی و معنوی که فرد را از مرگ جهل برهاند ، هم جهل معرفتی هم جهل عملی . چنین امامتی در علمای ربانی نیز محقق است .
و آخر اینکه روایات تعیین کننده امام معصوم ع بعنوان امام زمان بیانگر مصداق بارزند نه مصداق انحصاری چه اینکه در کلام شریفشان هم انحصاری دیده نمی شود .
موفق باشید
یعنی امام آن کسی که شناخت او (که گفتیم شناخت به معنای چشیدن حقایق پیشواست نه آگاهیهای معمولی ) انسان را از مرگ جهل یا مرگ جاهلی نجات می دهد .
باسمه تعالی
(یا لطیف خبیر)
باسلام و تشکر از زحمات شما :
با توجه به این توضیحی که داده اید . ما برای گریز از مرگ جاهلی به چیزی فراتر از شناخت و معرفت ، که نام آن را« چشیدن حقایق پیشوا » گذاشته ای نیاز داریم.لطف کنید برای کاربردی شدن این مهم :1- حقایق پیشوا را به عنوان هدف سالک مشخص کنید 2-راه رسیدن به این حقایق را معین بفرمائید 3- برای چشیدن آن چه باید کرد؟
با توجه به این توضیحی که داده اید . ما برای گریز از مرگ جاهلی به چیزی فراتر از شناخت و معرفت ، که نام آن را« چشیدن حقایق پیشوا » گذاشته ای نیاز داریم.لطف کنید برای کاربردی شدن این مهم :1- حقایق پیشوا را به عنوان هدف سالک مشخص کنید 2-راه رسیدن به این حقایق را معین بفرمائید 3- برای چشیدن آن چه باید کرد؟
سلام
قبلا هم عرض شد که تمسک علمی و عملی به پیشوای حق ، منجر به حیات معنوی و نجات از مرگ جاهلی است .
موفق باشید
سلام
شما به پستهای قبلی ما توجه نفرموده اید
در آنجا گفتیم که شناخت به معنای علم ذوقی است پس باید انسان حقایق ظاهری و باطنی امام را تا حد حفظ حیات و نجات از مرگ جاهلی بچشد و این معنا در شناخت علمای ربانی نیز محقق است ضمن اینکه شناخت این بزرگواران از شناخت امام معصوم جدانیست .
اما ظاهرا آن معنایی که شما از شناخت کرده اید به معنای شناخت اسمی و مفهومی است که منحصر در اهل ایمان نیست بلکه جبابره و منکران اهل بیت ع هم ایشان را به عنوان امام شیعیان می شناختند اما این شناخت نفعی برایشان نداشت .
اگر شناخت را به این معنا بگیریم آن اشکال شما درباره علماء درست است درحالیکه منظور از معرفت این نوع شناخت نیست .
دیگر اینکه تسری حقایق پیشوایی دینی و معنوی افراد از امام معصوم ع به شاگردان مبرز ایشان که همان علمای ربانی اند بلااشکال است همچنانکه سایر مناصب نیز به ایشان تسری می یابد که در ادله ولایت فقیه می توانید ببینید .
پس امامت در اینجا یعنی پیشوایی دینی و معنوی که فرد را از مرگ جهل برهاند ، هم جهل معرفتی هم جهل عملی . چنین امامتی در علمای ربانی نیز محقق است .
و آخر اینکه روایات تعیین کننده امام معصوم ع بعنوان امام زمان بیانگر مصداق بارزند نه مصداق انحصاری چه اینکه در کلام شریفشان هم انحصاری دیده نمی شود .
موفق باشید
دوست عزیز من وقتی مراجعه به یک پست می کنم تمام تاپیک ها را به دقت می خوانم تا خدایی نکرده در حق کسی جفا روا ندارم.
اما همین اشکال را من به شما می کنم که به نظر شما تاپیک های من را مطالعه نکرده اید زیرا من همین چندتا پست قبل توضیح دادم منظور شناخت اسمی نیست و....
اما تسری این مطلب به علمای دین، بدون شناخت معصوم زمان ممکن نیست و در واقع شناخت علما در طول شناخت او هستند اما نه به صورت مستقل بلکه وابسته به او.
ارزش علما در جای خود محفوظ است اما اگر به مویدات من دقت می کردید بنده اشاره کردم منظور از امام در این موارد صرفا شخص خاصی مد نظر است نه علما و...
اتفاقا همین حرف شما را اهل سنت می زنند وقتی می گوییم طبق این احادیثی که از رسول خدا(ص) رسیده باید در هر زمانی امامی باشد ولی آنها در جواب همین حرفای شما را می زنند که نه صرفا منظور شخص خاصی نیست بلکه هر عالمی و پیشوایی که انسان را دعوت به حق می کند کافی است.
در ضمن با توجه به احادیث و قرائنی که آورده شده و تاکیداتی که در این مطلب در احادیث وجود دارد منظور شخص خاصی است نه صرفا یک معنای کلی.
موفق باشید
اما تسری این مطلب به علمای دین، بدون شناخت معصوم زمان ممکن نیست و در واقع شناخت علما در طول شناخت او هستند اما نه به صورت مستقل بلکه وابسته به او. ارزش علما در جای خود محفوظ است اما اگر به مویدات من دقت می کردید بنده اشاره کردم منظور از امام در این موارد صرفا شخص خاصی مد نظر است نه علما و... اتفاقا همین حرف شما را اهل سنت می زنند وقتی می گوییم طبق این احادیثی که از رسول خدا(ص) رسیده باید در هر زمانی امامی باشد ولی آنها در جواب همین حرفای شما را می زنند که نه صرفا منظور شخص خاصی نیست بلکه هر عالمی و پیشوایی که انسان را دعوت به حق می کند کافی است. در ضمن با توجه به احادیث و قرائنی که آورده شده و تاکیداتی که در این مطلب در احادیث وجود دارد منظور شخص خاصی است نه صرفا یک معنای کلی.
سلام
به نظر ما امام در این روایت به معنای عام آن است نه معنای خاص اصطلاحی اش و ویژگی برایش در روایت ذکر شده که عبارتست از مساوی بودن شناخت او با نجات از مرگ جاهلی . هرچند مصداق اتم این معنا امام معصوم است اما منحصر در ایشان نیست .
و همانگونه که شناخت امام شناخت خداست چه اینکه امام انسان را با خدا آشنا می کند ، شناخت عالم ربانی شناخت امام معصوم نیز است چه اینکه او شایسته هدایت کردن به امام معصوم و خدای متعال است .
و اما عنوان عالم ربانی با آن اوصافی که در روایت امام عصر است با آنچه که شما در مورد اهل سنت می گویید زمین تا آسمان فرق دارد .
پس وقتی معرفت را به علم ذوقی معنا کنیم این جز به چشیدن حقایق امام ممکن نیست لذا شناخت اسمی امام معرفت او محسوب نمی شود و باید در عصر غیبت از محضر عالمان ربانی آن حقایق چشید پس امام مباشر او نیز عالم ربانی است .
و اما روایاتی که فرمودید مشعر به انحصار نبود بلکه معرفی مورد و مصداق آن بود .
موفق باشید
سلام قبلا هم عرض شد که تمسک علمی و عملی به پیشوای حق ، منجر به حیات معنوی و نجات از مرگ جاهلی است . موفق باشید
باسمه تعالی
(یا لطیف خبیر)
علیکم السلام
از زحمت مجدد شما جهت پاسخ گویی به سئوالات زیر متشکرم.
1- اگر برداشت من درست باشد: تمسک علمی و عملی راه رسیدن است نه خود حقایق پیشوا، یا چشیدن آن حقایق . آیا برداشتم درست است؟
2- چون چشیدن آن را ذوقی میدانید آیا فکر نمی کنید، میدان بروز اشتباه و انحراف گسترده شده باشد( در کار ذوقی آن هم همراه با چشیدن ..... هر کس امامی می تواند داشته باشد که ...؟؟.
3- منظور از خود «حقایق پیشوا » را نیز بیشتر توضیح دهید؟.
4- - چرا نام تمسک علمی وعملی را « چشیدن حقایق» گذاشته ای؟
درپاسخ دوستمان زهرا : همه شناختها از طریق علوم معمولی به دست نمی آید.مثلا علمی داریم به نام فرقان که از طریق تقوی به دست می آید!قابل دسترسی عموم وانسانهای عادی هم هست.کسی که مواظب حلال وحرام خدا باشد یا به عبادات زیاد ودرست پایبند باشد یک روشن بینی خاصی پیدا می کند که اینجور مواقع به درد می خورد.مطالعه تاریخ اسلام وعبرتهای تاریخی همچنین شناخت صحیح از اسلام واقعی وسایر مطالعات همراه تقوی انشالله به نتیجه خواهیدرسید.