درخواست حضرت حجت (عج) از شيعيان براي دعا براي ايشان آيا يك تعارف است؟

با عرض سلام خدمت دوستان و مومنين عزيز
از مدتها قبل اهميت مسئله دعا براي امام زمان روحي فداه برايم خيلي جا نيفتاده بود و خيال ميكردم حضرت حجت عليه السلام كه خود قطب عالم امكان و خليفه خدا روي زمين هستند و به يمن وجود ايشان همه موجودات روزي ميخورند و همه امور به دست ايشان است، عملا نيازي به دعاي ما ندارند و اگر ما دعا براي ايشان ميكنيم در اصل يك نوع اعلام ارادت و بيعت با ايشان است ، تا اينكه با حديث بسيار جالبي در كتاب شريف الاحتجاج شيخ طوسي از قول وجود مقدس حضرت امام حسن عسگري عليه السلام در مورد شرح واقعه " شب عقبه" برخورد كردم كه كلا ديد مرا نسبت به تاثير دعاي انسانها و موجودات بر عالم وجود ،عوض كرد و از آن موقع خودم را به شدت موظف به دعا براي همه انسانها علي الخصوص وجود مبارك حضرت بقيه الله الاعظم ميدانم.
به جا دانستم كه اصل متن كتاب و برداشتم از آن را با شما مومنين و انصارالحجه عليه السلام نيز در ميان بگذارم تا اگر اشتباه ميكنم بنده را راهنمايي نماييد و اگر درست فهميده ام ديگر مومنين نيز به دعا براي وجود مقدسش پايبند تر شوند.
اما متن كتاب:
===================================
«احتجاج رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بر منافقين» «در جريان مكر آنان در راه تبوك در شب عقبه»
از امام عسكرى عليه السّلام نقل است كه فرمود: گروهى از منافقين در شب‏ عقبه‏، قصد كشتن رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را داشتند، و گروهى ديگر در مدينه كمر به قتل حضرت على عليه السّلام بسته بودند، ولى قادر به مغالبه و ستيزه‏جويى پروردگار نبودند و خوشبختانه موفّق نشدند، و مطلبى كه آنان را وادار به اين توطئه نمود حسادتشان به اظهارات پيامبر در تمجيد و تجليل ازعلى بن أبى طالب عليه السّلام بود.
از آن جمله: هنگام خروج پيامبر از مدينه به سمت تبوك وقتى على عليه السّلام را جانشين خود در شهر نمود بدو فرمود: جبرئيل بر من نازل شد و گفت: اى محمّد، على أعلى ضمن ابلاغ سلام مى‏فرمايد: يا تو از مدينه خارج شو و على را بر شهر بگمار، و يا خود در شهر بمان و على خارج شود. و هيچ گريزى از آن نيست. و على را نيز مأمور به پذيرش يكى از آن دو ساخته‏ام، هيچ كس به حقيقت بزرگى و عظمت كسى كه مرا در مورد آن دو اطاعت نمايد و به پاداش عظيمش واقف نيست و نمى‏داند.
پس هنگامى كه او را جانشين خود در مدينه قرار داد موج زخم‏زبان و بدگويى منافقين به اوج خود رسيد، كه پيامبر از على دلتنگ و ملول؛ و از مصاحبت و رفاقتش بيزار گشته، و براى همين او را در مدينه گذاشته و بهمراه خود نبرده. و حضرت على عليه السّلام از شدّت ناراحتى و حزن، از مدينه خارج شده و به خدمت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله رسيد.
پيامبر در مواجهه با على فرمود: چرا از مدينه خارج شدى؟ و آن حضرت جريان واقعه را باز گفت. پيامبر فرمود: آيا خوشنود نيستى كه نسبت به من مانند نسبت هارون به موسى باشى، جز آنكه پس از من هيچ پيامبرى نخواهد بود؟! با شنيدن اين كلام حضرت على عليه السّلام به مدينه بازگشت. و تير منافقين به سنگ خورد. بنا بر اين نقشه‏اى در خصوص قتل أمير المؤمنين عليه السّلام كشيدند، بدين ترتيب كه در سر راه او گودال عميقى كنده و روى آن را با حصير و خاك پوشانيدند تا چون‏آن حضرت از آنجا عبور كند با مركبش در آن گودال بيافتد. زمين اطراف گودال، سنگلاخ بود، و قصد داشتند جهت استتار روى گودال را با سنگ بپوشانند تا با زمين اطراف يكسان شده و آن حضرت را بكشند.
وقتى أمير المؤمنين عليه السّلام نزديك آنجا شد، اسب آن حضرت به قدرت خدا بزبان آمده و سر خود را كج نمود و رو به سوار خود نموده و جريان امر را بازگفت و حضرت را از حركت باز داشت.
آن حضرت نيز ضمن دعاى خير براى او حركت نمود تا به گودال سر پوشيده رسيد.
در اينجا اسب از بيم عبور از آن مكان ايستاد.
حضرت أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود: به اذن و فرمان خدا صحيح و سالم بگذر، و آن مركب با معجزه‏اى ديگر صحيح و سالم از روى آن همچون زمين سفت و محكم عبور نمود.
و اسب عرضه داشت: پروردگار جهانيان چقدر رعايت حال تو را مى‏كند! تو را از روى اين گودال عبور داد.
آن حضرت فرمود: خداوند به جهت خيرخواهى تو بود كه مرا از روى آن گذراند.
سپس همچنان كه روى اسب به عقب برگشته و مشغول صحبت بود، منافقين در اطراف او مخفى شده بودند كه ناگاه اسب ندا كرد: از اين مكان دور شويد. همه رفتند و كسى نماند، و پس از آن زمانى نگذشت كه همه آنان به درون آن گودال افتادند، و صداى ناله و فغانشان بپا خاست و همه از آنچه ديده بودند متعجّب شدند. . .
================================
حديث ادامه دارد ولي منظور من قسمت قرمز رنگ آن است كه مولايمان امير المومنين به اسب خود ميگويد " خداوند به جهت خيرخواهى تو بود كه مرا از روى آن گذراند"
با توجه به اينكه ما ميدانيم ائمه معصومين عليهم السلام اهل تعارف يا خداي نكرده دروغ يا مبالغه نيستند پس اين جمله و اين واقعه ميگويد خداي تبارك و تعالي، جان خليفه خود در روي زمين ، اسد االله غالب علي عليه السلام كه بعد از پيامبر هيچ كس به عظمت او نيست و نخواهد بود را به خاطر خير خواهي يك اسب حفظ نمود.
واقعا دود از سر آدم بلند ميشود وقتي مي بينيم در قوانين عالم وجود، خيرخواهي و دعا در حق ديگران چه جايگاه عظيمي دارد.
پس وقتي مي بينيم حضرت حجت عليه السلام با واسطه و بي واسطه بارها به شيعيانشان پيغام داده اند و از ايشان خواسته اند كه براي ايشان و فرج ايشان دعا كنيم، مي فهميم اين يك تعارف نيست و واقعا دعاهاي شيعيان ميتواند در حفظ جان حضرت و زمينه سازي ظهور حضرت و ميزان موفقيت حضرت در زمان ظهور كاملا موثر باشد.
درضمن در حديث بالا ميخوانيم وقتي اسب ، براي مولايمان علي عليه السلام خيرخواهي مي نمايد و ايشان را از ادامه راه نهي ميفرمايد، حضرت نيز براي اسب دعاي خير مي نمايد، پس نتيجه ميتوان گرفت وقتي ما براي مولايمان عزيز فاطمه سلام الله عليهما دعا ميكنيم، حضرت نيز براي ما دعا مي نمايد و حتي مي توان گفت بنابر آيه شريفه " مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيرٌ مِنْهَا" و توصيه در دين به اينكه هركس حسنه و خوبي اي در حق تو كرد تو بهتر از آن را پاسخ بده ، يقينا حضرت حجت در حق دعا كنندگان و خير خواهانشان دعايي بهتر خواهند نمود و مسلما دعاي ولي خدا مردود نمي گردد.
پس از همين الان خود را موظف نمائيم هميشه وعلي الخصوص در نمازهايمان براي سلامتي و تعجيل در فرج حضرت و تاييد ايشان و از بين رفتن موانع ظهور ايشان دعا نمايييم.
حقيردر كنار همه دعاهايي كه شما مومنين سراغ داريد ،دعاي نسبتا مختصري را توصيه مينمايم كه از وجود مقدس حضرت امام رضا عليه السلام براي حضرتش رسيده و به شيعيان توصيه شده اين دعا را براي حضرت مهدي عجل االله فرجه بخوانند كه خدمتتان تقديم مينمايم باشد كه كساني كه حفظ نيستند حفظ نمايند و در قنوت نماز و هميشه براي ايشان قرائت نمايند:
ازابن مقاتل روايت شده كه امام رضا عليه السلام به اوفرمودند: در قنوت نماز جمعه چه مى خوانيد ؟ گفتم : آنچه مردم مى خوانند ، فرمود : همانند آنان نخوان ،بلكه بخوان:
اللَّهُمَّ أَصْلِحْ عَبْدَكَ وَ خَلِيفَتَكَ بِمَا أَصْلَحْتَ بِهِ أَنْبِيَاءَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حُفَّهُ بِمَلَائِكَتِكَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ مِنْ عِنْدِكَ وَ اسْلُكْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً يَحْفَظُونَهُ مِنْ كُلِّ سُوءٍ وَ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً يَعْبُدُكَ لَا يُشْرِكُ بِكَ شَيْئاً وَ لَا تَجْعَلْ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ عَلَى وَلِيِّكَ سُلْطَاناً وَ أْذَنْ لَهُ فِي جِهَادِ عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّهِ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
ترجمه : بار الها ، کار ظهور بنده شایسته و خلیفه راستینت (حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) را سامان ده ، همان گونه که کار پیامبران و فرستادگانت را اصلاح کردی و از فرشتگانت نگاهبانانی بر او بگمار و از سوی خویش با روح القدس او را یاری فرما و دیده بانانی که نگاهش دارند از پیش رو به پشت سر و از هر گزندی نگاهش دار و ترس و هراس او را به امن دگرگون ساز که او تو را می پرستد و هیچ چیز را همتا و مانند تو قرار نمی دهد و برای هیچ یک از آفریدگانت چیرگی نسبت به ولی خود قرارمده و او را در جهاد با دشمنت و دشمنش اجازه فرما و مرا از یاران او قرار ده که همانا تو بر هر کاری توانایی.

خدا نگهدار و التماس دعا براي حضرت حجت عليه السلام