`*ღ*´ کلبه احزان `*ღ*´ اشعار و پیامک ویژه امام زمان علیه السلام

این جمعه هم گذشت .............................

[=times new roman]

[=times new roman]بیشتر از بیشتر از بیشتر

می شود از عشق دلم ریش تر

من که اویسم ز قرن آمدم

وقت ندارم به خدا بیشتر

لیله ی قدر حسن عسگری

کاش قرار تو شود پیش تر

ناوک مژگان تو و جان ما

خون همه گردن آن نیشتر

وای که دیوانه شدم یک کلام

سوره ی والعصر علیک السلام

هم سفر هر سحر سامرا

ای پسر خوش خبر سامرا

ای نوه ی حضرت هادی سلام

حصن تو در دور و بر سامرا

در حرم تازه ی بابای تو

جامعه خواندیم در سامرا

کارگری اش که نشد قسمتم

رفتگرم ، رفتگر سامرا

آمده ام تا بزنم یک دو جار

سوره ی والعصر علیک السلام

تا که پدر بر لب تو بوسه داد

بوی گل نرگسی آورد باد

در شب میلاد تو جودت شکفت

لطف تو شد از سر عالم زیاد

دم پَر جبریل شدم بال زد

بال زدم از در باب الجواد

برد مرا اول شب کاظمین

برد مرا کرب و بلا بامداد

ای علوی جود و جوادی مرام

سوره ی والعصر علیک السلام

آمدم ای شاه پناهم بده

خط امانی ز گناهم بده

پنجره فولاد مرا راه داد

جان رضا خوانده و راهم بده

کنج حرم یا دم پایین پا

باز از آن لطف نگاهت بده

ماه مبارک من و دست تهی

سوز جگر آتش آهم بده

می رسد عطر رضوی بر مشام

سوره ی والعصر علیک السلام

کعبه ی هفتم شد و حاجات داد

باب حوائج شد و خیرات داد

مادر من سفره ی نذرش گرفت

حاجت ما اکثر اوقات داد

ندبه ی تعجیل فرج ، رزق ما

با نفس جده ی سادات داد

افضل اعمال بود انتظار

ذکر فرج ، حال مناجات داد

من به مناجات تواَم مستدام

سوره ی والعصر علیک السلام

کاش که مردان ظهورت شویم

صاحب یک سیرت و صورت شویم

کاش که در غیبت تو استوار

مثل زمان های حضورت شویم

حضرت صادق تویی و کاش ما

شیعه ی تو ، مرد تنورت شویم

گفت که دربانی تو می کند

کاش کمی خاک عبورت شویم

تو خود معراجی و ما زیر گام

سوره ی والعصر علیک السلام

با قدمت علم تناور شود

علم و عمل ریشه باور شود

شام غم جهل و خرافات ها

با نفس باقری ات سر شود

فصل شکوفایی عقل است و دل

جای روایات پیمبر شود

نور زمین نور زمان سایه ی نور

خاک از این معجزه ها زر شود

لحظه شماریم برای قیام

سوره ی والعصر علیک السلام

دست من و برکت آبادیت

از پر سجاده ی سجادیت

لطف دعای تو شده مستدام

بر سر ما سایه ی شمشادیت

مثل علی بن حسینی تو و

می رسد آوازه ی آزادیت

فخر خدا می کند از سجده ات

کاش شوم مُحرم این وادیت

رو به تو شد سجده ی بیت الحرام

سوره ی والعصر علیک السلام

چشم تو در کار حسین است و بس

کار تو تکرار حسین است و بس

بیرق سنگین تو وقت قیام

دست علمدار حسین است و بس

قلب تو انگار گرفتار اوست

هر که گرفتار حسین است و بس

پرده گشا دیدن روی شما

لحظه ی دیدار حسین است و بس

رو یه دل زینبی ات صبح و شام

سوره ی والعصر علیک السلام

زائر همسفره ی غم ها حسن

عشق تو آقای کرم ها حسن

روز ظهور تو مهم است چون

دارد از آن روز حرم ها حسن

می رسد آن روز که بینیم باز

بین بقیع نقش علم ها حسن

روی ضریحی که تماشایی است

نقش نمایند قلم ها حسن

ای حسنی جلوه و حُسن تمام

سوره ی والعصر علیک السلام

جای حرم غربت زهرا که هست

یک نفر از عترت زهرا که هست

پیش تو گیریم نداریم جای

خب قسم حضرت زهرا که هست

گرچه گره در گره ام نیست غم

دست شما تربت زهرا که هست

ما که نباشیم چه غم تو بیا

دیدن تو قسمت زهرا که هست

روز تقاص است و تویی انتقام

سوره ی والعصر علیک السلام

هیبت تو رفته به مولا علی

حیدری و وقت تماشا علی

میرسد از هر دو لب ذوالفقار

لات و هبل را بشکن یا علی

خاطره ی رزم علی در نبرد

مثل تو می گشت محیا علی

نیست تو را کعبه ای الا حسین

نیست تو را قبله ای الا علی

میرسی و تیغ دو دم بی نیام

سوره ی والعصر علیک السلام

جلوه گر قامت ختمی مأب

حضرت خورشید ، محمد بتاب

خاتم انگشتری خاتمی

جذبه ی فیروزه ی احمد رکاب

جاذبه ی گنبد خضرا بیا

تا بدرد سینه ی خود آفتاب

ای شرف الشمس پیمبر لبت

راز مسلمانی اهل کتاب

ذکر سلام و صلواتم مدام

سوره ی والعصر علیک السلام

تعجیل در فرج حضرت صاحب صلوات

بر هر دری زنم تا یابم ز تو نشانه

در جستجویت ای گل آواره گشته ام من

گو در کدام گلستان کردی تو آشیانه

ای آشنای دردم بنگر تو روی زردم

منما ز خویش تردم ای در کرم یگانه

بنگر که از فراقت،از درد اشتیاقت

دیگر نمانده طاقت ای منجی زمانه

ای مژده رهایی مردم من از جدایی

کی چهره می نمایی زان ملک بی نشانه

می دانی آقــــــا ...
نیامدن شما از نبودنتان دردناک تر است ...
نبودن از تقدیر است
امــّــا ...
نیامدن شما آقا از تقصیر است ...
تقصیر من ، تقصیر ما ؛ تقصیر ...؟!

♥•٠·˙ ✾ ˙ ·٠•♥

ما را به یک کلاف نخ آقا، قبول کن
یـا ایّهـا العــزیز! أبانـا! قــبول کن

آهی در این بساط به غیر از امید نیست
یـا نـاامیدمــان ننـمـا یـا، قـبـول کن

از یـاد بـرده ایم شمـا را پـدر! ولی
این کودک فراری خود را قبول کن

رسم کریم نیست که گلچین کند، کریم!
مـا را سَـوا نکـرده و یک جـا قـبول کن

گر بی نوا و پست و حقیریم و رو سیاه
اما به جــان حضرت زهـرا قبـول کن

گندم که نه، مقام شما بود لاجَرَم
رمز هبوط آدم و حوّا، قـبول کن

┘◄ مجید لشکری

و اماجواب امام زمان:

تو خودت!مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،
ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟
تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟
چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟
چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟
چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد
چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد...
و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی...
تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!
هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی...
هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی!
خواهش نفس شده یار و خدایت …
و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت …
و به آفاق نبردند صدایت…
و غریب است امامت!
من که هستم ،
تو کجایی؟
تو خودت کاش بیایی
به خودت کاش بیایی...!