اي خدا! اي رازدار بندگان شرمگينت اي توانائي كه بر جان و جهان فرمانروايي اي خدا! اي همنواي ناله ي پروردگانت زين جهان، تنها تو با سوز دل من آشنايي *** اشك، ميغلتد بمژگانم ز شرم روسياهي اي پناه بي پناهان! مو سپيد روسياه بر در بخشايشت اشك پشيماني فشانم تا بشويم شايد از اشك پشيماني گناهم *** واي بر من، با جهاني شرمساري كي توانم تا بدرگاهت بر آرم نيمه شب دست نيازي؟ با چنين شرمندگيها، كي زدست من بر آيد تا بجويم چاره ي درد دلي از چاره سازي؟ *** اي بسا شب، خواب نوشين، گرم ميغلتد بچشمم خواب ميبينم چو مرغي ميپرم در آسمانها پيكر آلوده ام را خواب شيرين ميربايد روح من در جستجوي ميپرد تا بيكرانها *** بر تن آلوده منگر، روح پاكم را نظر كن دوست دارم تا كنم در پيشگاهت بندگيها من بتو رو كرده ام، بر آستانت سر نهادم دوست دارم بندگي را با همه شرمندگيها *** مهربانا! با دلي بشكسته، رو سوي تو كردم رو كجا آرم اگر از درگهت گوئي جوابم؟ بيكسم، در سايه ي مهر تو ميجويم پناهي از كجا يابم خدائي گر بكويت ره نيابم؟ *** اي خدا! اي راز دار بندگان شرمگينت اي توانائي كه بر جان و جهان فرمانروايي اي خدا! اي همنواي ناله ي پروردگانت زين جهان، تنها تو با سوز دل من آشنايي
آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم آمدهام چو عقل و جان از همه دیدهها نهان تا سوی جان و دیدگان مشعله نظر برم آمدهام که ره زنم بر سر گنج شه زنم آمدهام که زر برم زر نبرم خبر برم گر شکند دل مرا جان بدهم به دل شکن گر ز سرم کله برد من ز میان کمر برم اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم آنک ز زخم تیر او کوه شکاف می کند پیش گشادتیر او وای اگر سپر برم گفتم آفتاب را گر ببری تو تاب خود تاب تو را چو تب کند گفت بلی اگر برم آنک ز تاب روی او نور صفا به دل کشد و آنک ز جوی حسن او آب سوی جگر برم در هوس خیال او همچو خیال گشته ا م وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم
راهی به خدا دارد خلوتـگه تنـهایی
آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی
هر جا که سری بردم در پــرده تو را دیدم
تو پرده نشینی و من هـرزه ی هر جایی
بیدار تو تا بـــــودم رویای تو می دیدم
بیدار کن از خوابم ای شاهد رویایی
از چشم تو می خیزد هنگامه ی سر مستی
وز زلف تو می زایـد انگیزه ی شیدایی
هر نقش نگارینــت چــون منظره ی خورشید
مجموعه ی لطف است و منظومه ی زیبایی چشمی که تماشاگر در حسن تو باشد نیست
در عشق نمی گنجد این حسن تماشـایی
[=B Nazanin]سالها پیش از این[=Times New Roman]
[=B Nazanin]زیر یک سنگ گوشه ای از زمین
[=B Nazanin]من فقط یک کمی خاک بودم، همین
[=B Nazanin]یک کمی خاک که دعایش
[=B Nazanin]پر زدن آن سوی پرده آسمان بود
[=B Nazanin]آرزویش همیشه
[=B Nazanin]دیدن آخرین قله کهکشان بود
[=B Nazanin]خاک هر شب دعا کرد
[=B Nazanin]از ته دل خدا را صدا کرد
[=B Nazanin]یک شب آخر دعایش اثر کرد
[=B Nazanin]یک فرشته تمام زمین را خبر کرد
[=B Nazanin]و خدا تکه ای خاک برداشت
[=B Nazanin]آسمان را در آن کاشت
[=B Nazanin]خاک را
[=B Nazanin]توی دست خود ورز داد [=B Nazanin]روح خود[=B Nazanin] را به او قرض داد
[=B Nazanin]خاک توی دست خدا نور شد
[=B Nazanin]پر گرفت از زمین دور شد
[=B Nazanin]راستی [=B Nazanin]من[=B Nazanin] همان خاک خوشبخت [=B Nazanin]من [=B Nazanin]همان نور هستم
[=B Nazanin]پس چرا گاهی اوقات [=B Nazanin]این همه از خدا دور هستم؟!
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]به کعبه گفتم من از خاکم تو از خاک [/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif][/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]چرا باید که من دورت بگردم؟[/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]ندا آمد تو با پا آمدی باید بگردی[/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]برو با دل بیا تا من بگردم[/]
اگر من جاي او بودم همان يك لحظه اول كه اول ظلم را مي ديدم از مخلوق بي وجدان جهان را با همه زيبايي و زشتي بروي يكدگر ويرانه ميكردم .
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم كه در همسايه صدها گرسنه ، چند بزمي گرم عيش و نوش ميديدم نخستين نعره مستانه را خاموش آندم بر لب پيمانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم كه ميديدم يكي عريان و لرزان، ديگري پوشيده از صد جامه رنگين زمين و آسمان را واژگون ، مستانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم نه طاعت ميپذيرفتم نه گوش از بهر استغفار اين بيدادگر ها تيز كرده پاره پاره در كف زاهد نمايان سبحه صد دانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم براي خاطر تنها يكي مجنون صحرا گرد بي سامان هزاران ليلي نازآفرين را كوه به كوه آواره و ديوانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم بگرد شمع سوزان دل عشاق سر گردان سراپاي وجود بي وفا معشوق را پروانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم بعرش كبريايي ، با همه صبر خدايي تا كه ميديدم عزيز نابجايي ، ناز بر يك ناروا گرديده خواري ميفروشد گردش اين چرخ را وارونه بي صبرانه مي كردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم كه ميديدم مشوش عارف و عامي زبرق فتنه اين علم عالم سوز مردم كُش بجز انديشه عشق و وفا، معدوم هر فكري در اين دنياي پر افسانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم همين بهتر كه او خود جاي خود بنشسته و ، تاب تماشاي تمام زشت كاريهاي اين مخلوق را دارد وگرنه من به جاي او چو بودم يكنفس كي عادلانه سازشي با جاهل و فرزانه ميكردم
[=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif][=Microsoft Sans Serif][=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif][=Microsoft Sans Serif][=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif]
[=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif]یاریم کن که رود از یادم، غم دیرینهء این خاطره ها
دست نياز را به درگاه تو دراز مي کنم
و از کسي خواسته هايم را طلب مي کنم که هيچ گاه بر سرم منت نمي گذارد .
آرزوهايم را به تو مي گويم .
به تو که هميشه راز دار مني .
صمیمی تر از هميشه سر بر آستان ملکوتيت مي گذارم
و در دل دعا مي کنم و از تو مي خواهم که آرامش ، برکت و سلامتی را
برای خودم ، عزیزان و دوستانم ارزانی داری
الهی،دلی ده که در کار تو جان بازیم،
جانی ده که در آن جهان سازیم،
دانایی ده که از راه نیفتیم،
بینایی ده، تا درچاه نیفتیم،
دست گیر که دست آویز نداریم،
توفیق ده تا، در، دین استوار شویم،
نگاه دار تا، پریشان نشویم.
خداوندا یاریمان کن تا دراین دریای پرتلاطم زندگی کشتی سرنوشت را باکمک عقل سلیمی که تو آن را به ما عطا کردی سوکان داری کنیم و لنگر آرامش را در ساحل سعادت بیفکنیم
خدایا دوستت دارم ...
واسه , هر چی که بخشیدی
همیشه , این تو هستی که
ازم , حالم رو پرسیدی
بازم چشمامو می بندم
که خوبی هاتو بشمارم
نمی تونم , فقط میگم
خدایا دوستت دارم ...
کمک کن تا نفس مونده
به آغوش تو برگردم
توحتی از خودم بهتر
غریبی هامو می شناسی
نمی خوام چتر دنیارو
که تو بارون احساسی
خدایا دوستت دارم ...
الهی آرامش درونم را سپاس
الهی راحتی ذهنم را سپاس
شادمانی و سرورم را سپاس
الهی انرژی فراوانم را سپاس
الهی نیت پاکم را سپاس
الهی آگاهی امروزم را سپاس
الهی قلب پاکم را سپاس
الهی دل امیدوارم را سپاس
امیدواری به خدای مهربانم راسپاس
الهی خانواده خوبم را سپاس
الهی فضای پرمهرمان را سپاس
توفیق سپاسگذاری خدای مهربانم را سپاس
خدايــــــــــــــــــا من اگر با تو بد باشم ....
تورا بنده هاي خــــــــــــوب بسيار است ...
ولي گر تو با من مدارا نكني...
مرا خداي ديگر كجاســــــــــــــــــــت؟؟؟؟؟؟؟
دنبال بالن ارزوها بودم و میخواستم برم یکی بخرم که همون لحظه دیدم تو کمدم از سال قبل یکی مونده..ذوق کردم و گفتم عجب شانسی کاش یه چیز دیگه ارزو میکردم!همون لحظه با خودم گفتم چه چیزایی که ارزو کردیم و خدا بهمون به ثانیه نکشیده داده،اما ما به جای تشکر گفتیم اگه میدونستم براورده میشه یه چیز دیگه میخواستم؛یا گفتیم وااای عجب شانس توپی!
خدایا شکرت که هستی
پروردگارم.......!!!
کنارم بمان،تا که بی کسه روزگار نگردم.......؟
مهربانم بمان تا به دونبال روزگار نامهربان نباشم.....؟
عاشقم بمان تا عاشق این روزگار پست و بی حیا نگردم......!
خدايا
خدایا، شکرت برای تمام
لبخندهای محبت بار،
دستان یاری رسان،
برای همه آن عشق و محبت و
چیزهائی شگفت انگیزی
که دریافت کردم
شکر برای تمام گلها و ستارگان،
برای عزیزانی که دوستم دارند.
تو را شکر می گویم برای تداوم حیاتم،
برای اینکه سرپناهی
در اختیارم نهاده ای،
برای غذایم و برای برآورده کردن تمام نیازم.
گه گاهي که دلم ميگيرد ميگويم:
به کجا بايد رفت؟
به که بايد پيوست؟
به که بايد دل بست؟
حس تنهاي درونم گويد:چه سوالي داري!...تو خدا را داري..و خدا اول و آخر با توست..
پیش از اینها فکر می کردم خدا
خانه ای دارد کنار ابرها
مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس ، خشتی از طلا
پایه های برجش از عاج و بلور
بر سر تختی نشسته با غرور
ماه ، برق کوچکی از تاج او
هر ستاره، پولکی از بام او
اطلس پیراهن او، آسمان
نقش روی دامن او، کهکشان
رعد وبرق شب، طنین خنده اش
سیل وطوفان، نعره توفنده اش
دکمه ی پیراهن او، آفتا ب
برق تیغ خنجر او ماهتاب
هیچ کس از جای او آگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست
پیش از اینها خاطرم دلگیر بود
از خدا در ذهنم این تصویر بود
آن خدا ، بی رحم بود و خشمگین
خانه اش در آسمان، دور از زمین
بود، اما در میان ما نبود
مهربان وساده و زیبا نبود
در دل او دوستی ، جایی نداشت
مهربانی هیچ معنایی نداشت
هر چه می پرسیدم، ازخود، ازخدا
از زمین، از آسمان، از ابرها
زود می گفتند : این ،کار خداست
پرس وجو از کار او کاری خطاست
هرچه می پرسی، جوابش آتش است
آب گر خوردی، عذابش آتش است
تا ببندی چشم، کورت می کند
تا شدی نزدیک، دورت می کند
کج گشودی دست، سنگت می کند
کج نهادی پای، لنگت می کند
با همین قصه، دلم مشغول بود
خوابهایم، خواب دیو وغول بود
خواب می دیدم که غرق آتشم
در دهان اژدهای سرکشم
در دهان اژدهای خشمگین
بر سرم باران گرز آتشین
محو می شد نعره هایم، بی صدا
در طنین خنده ی خشم خدا ...
نیت من، در نماز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
هر چه می کردم، همه از ترس بود
مثل از بر کردن یک درس بود
مثل تمرین حساب و هندسه
مثل تنبیه مدیر مدرسه
تلخ، مثل خنده ای بی حوصله
سخت، مثل حل صدها مسئله
مثل تکلیف ریاضی سخت بود
مثل صرف فعل ماضی سخت بود
تا که یک شب دست در دست پدر
راه افتادم به قصد یک سفر
در میان راه، در یک روستا
خانه ای دیدم، خوب وآشنا
خطا از من است می دانم از من که سالهاست گفته ام"ایاک نعبد" اما به دیگران هم دل سپرده ام ... از من که سالهاست گفته ام "ایاک نستعین" اما به دیگران هم تکیه کرده ام اما...اما رهایم نکن بیش از همه دلتنگم به اتدازه تمام روز های نبودنم یا الله
کاربر مهمان خوش آمدید
اي توانائي كه بر جان و جهان فرمانروايي
اي خدا! اي همنواي ناله ي پروردگانت
زين جهان، تنها تو با سوز دل من آشنايي
***
اشك، ميغلتد بمژگانم ز شرم روسياهي
اي پناه بي پناهان! مو سپيد روسياه
بر در بخشايشت اشك پشيماني فشانم
تا بشويم شايد از اشك پشيماني گناهم
***
واي بر من، با جهاني شرمساري كي توانم
تا بدرگاهت بر آرم نيمه شب دست نيازي؟
با چنين شرمندگيها، كي زدست من بر آيد
تا بجويم چاره ي درد دلي از چاره سازي؟
***
اي بسا شب، خواب نوشين، گرم ميغلتد بچشمم
خواب ميبينم چو مرغي ميپرم در آسمانها
پيكر آلوده ام را خواب شيرين ميربايد
روح من در جستجوي ميپرد تا بيكرانها
***
بر تن آلوده منگر، روح پاكم را نظر كن
دوست دارم تا كنم در پيشگاهت بندگيها
من بتو رو كرده ام، بر آستانت سر نهادم
دوست دارم بندگي را با همه شرمندگيها
***
مهربانا! با دلي بشكسته، رو سوي تو كردم
رو كجا آرم اگر از درگهت گوئي جوابم؟
بيكسم، در سايه ي مهر تو ميجويم پناهي
از كجا يابم خدائي گر بكويت ره نيابم؟
***
اي خدا! اي راز دار بندگان شرمگينت
اي توانائي كه بر جان و جهان فرمانروايي
اي خدا! اي همنواي ناله ي پروردگانت
زين جهان، تنها تو با سوز دل من آشنايي
مهدي سهيلي
عصيان خلايق از چه صحرا صحراست
در پيش عنايت تو يك برگ گياست
هرچند گناه ما كشتى كشتى است
غم نيست كه رحمت تو دريا درياست
خدايا ببين غرق در اشك و آهم
غريبي نشسته به موج نگاهم
ببين در دل شب نشان از تو جويم
هواي تو دارم سخن با تو گويم
آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم
ور تو بگوییم که نی نی شکنم شکر برم
آمدهام چو عقل و جان از همه دیدهها نهان
تا سوی جان و دیدگان مشعله نظر برم
آمدهام که ره زنم بر سر گنج شه زنم
آمدهام که زر برم زر نبرم خبر برم
گر شکند دل مرا جان بدهم به دل شکن
گر ز سرم کله برد من ز میان کمر برم
اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم
آنک ز زخم تیر او کوه شکاف می کند
پیش گشادتیر او وای اگر سپر برم
گفتم آفتاب را گر ببری تو تاب خود
تاب تو را چو تب کند گفت بلی اگر برم
آنک ز تاب روی او نور صفا به دل کشد
و آنک ز جوی حسن او آب سوی جگر برم
در هوس خیال او همچو خیال گشته ا م
وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی، [=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]حبیب من! [=B Badr]تو[=B Badr]خوشبوترین [=B Badr]نسیمی، [=B Badr]در صبح [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]عشق من! [=B Badr]تو [=B Badr]نازترین آهوئی، [=B Badr]در دشت زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]رفیق من! [=B Badr]تو [=B Badr]پرنورترین [=B Badr]مهتابی، [=B Badr]در تار [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]دوست من! [=B Badr]تو [=B Badr]مهربانترین [=B Badr]نوازشی، [=B Badr]در دستان زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](دو)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی،[=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]صفای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خوشحال[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]لبخندی، [=B Badr]در بهار[=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]جلای من! [=B Badr]تو [=B Badr]نرمترین [=B Badr]نگاهی، [=B Badr]در چشمان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]شکوه من! [=B Badr]تو [=B Badr]بازترین [=B Badr]پرنده[=Times New Roman][=B Badr]ای، [=B Badr]در آسمان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]غریب من! [=B Badr]تو [=B Badr]دورترین [=B Badr]ستاره[=Times New Roman][=B Badr]ای، [=B Badr]در انگار [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](سه)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی،[=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]شکیل من! [=B Badr]تو [=B Badr]قشنگترین [=B Badr]پروانه[=Times New Roman][=B Badr]ای، [=B Badr]در طواف [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]آوای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خاموشترین [=B Badr]نوائی،[=B Badr]در نیزار [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]اشک من! [=B Badr]تو [=B Badr]آرامترین [=B Badr]بارانی،[=B Badr]در پائیز [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]شیدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]عاشقترین [=B Badr]مجنونی، [=B Badr]در لیلای زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](چهار)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی، [=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]غوغای من! [=B Badr]تو [=B Badr]فریادترین [=B Badr]حلقومی، [=B Badr]در خشم [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]چشمان من! [=B Badr]تو [=B Badr]غمزه[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]نگاهی، [=B Badr]در ابروی [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]صحرای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خنکترین [=B Badr]شبی، [=B Badr]در تابستان زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]سکوت من! [=B Badr]تو[=B Badr]گویاترین [=B Badr]کلامی، [=B Badr]در دیوان زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](پنج)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی، [=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]غوغای من! [=B Badr]تو [=B Badr]پرشورترین [=B Badr]زمزمه[=Times New Roman][=B Badr]ای، [=B Badr]در محراب [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]سلام من! [=B Badr]تو[=B Badr]گرمترین [=B Badr]پاسخی، [=B Badr]در دیدار [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]نماز من! [=B Badr]تو [=B Badr]حاضرترین [=B Badr]معبودی، [=B Badr]در سجود [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]جانان من! [=B Badr]تو [=B Badr]روان ترین [=B Badr]روحی، [=B Badr]در جوی [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](شش)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی،[=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]شهباز من! [=B Badr]تو [=B Badr]دورترین [=B Badr]پرنده[=Times New Roman][=B Badr]ای، [=B Badr]در رؤیای [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]شراب من! [=B Badr]تو [=B Badr]ساقی[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]عشقی،[=B Badr]در خرابات [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]فریاد من! [=B Badr]تو [=B Badr]طوفان[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]تلاطمی، [=B Badr]در دریای [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]گل من! [=B Badr]تو [=B Badr]خوش[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]عطری، [=B Badr]در بوستان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](هقت)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی،[=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]شیرین من! [=B Badr]تو [=B Badr]شهدترین [=B Badr]نرگسی، [=B Badr]در کندوی [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]دل من! [=B Badr]تو [=B Badr]تندترین [=B Badr]طپشی، [=B Badr]در قلب [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]آتش من! [=B Badr]تو [=B Badr]داغترین [=B Badr]نوری، [=B Badr]در سرمای [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]زلال من! [=B Badr]تو [=B Badr]رودترین [=B Badr]آبی، [=B Badr]در کویر [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](هشت)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی،[=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]ارباب من! [=B Badr]تو[=B Badr]هوشیازترین [=B Badr]دستوری، [=B Badr]در فرمان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]مولای من! [=B Badr]تو[=B Badr]ساده[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]ربّی، [=B Badr]در دوران [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]حکیم من! [=B Badr]تو[=B Badr]عاقلترین [=B Badr]حدیثی، [=B Badr]در کتاب [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]سودای من! [=B Badr]تو[=B Badr]شهره[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]رسوائی، [=B Badr]در بازار [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr](نه)
[=B Badr]خدای من! [=B Badr]تو [=B Badr]خداترین [=B Badr]خدائی،[=B Badr]در میان [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]نهان من! [=B Badr]تو [=B Badr]پنهان[=Times New Roman][=B Badr]ترین [=B Badr]ندائی، [=B Badr]در ضمیر [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]پرواز من! [=B Badr]تو [=B Badr]سفیدترین [=B Badr]کبوتری، [=B Badr]در بام [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]سرود من! [=B Badr]تو [=B Badr]زیباترین [=B Badr]ترانه ای، [=B Badr]در آواز [=B Badr]زندگی[=B Badr][=Times New Roman].
[=B Badr]احساس من! تو خنک[=Times New Roman][=B Badr]ترین سایه ای، در گرمای زندگی.
راهی به خدا دارد خلوتـگه تنـهایی
آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی
هر جا که سری بردم در پــرده تو را دیدم
تو پرده نشینی و من هـرزه ی هر جایی
بیدار تو تا بـــــودم رویای تو می دیدم
بیدار کن از خوابم ای شاهد رویایی
از چشم تو می خیزد هنگامه ی سر مستی
وز زلف تو می زایـد انگیزه ی شیدایی
هر نقش نگارینــت چــون منظره ی خورشید
مجموعه ی لطف است و منظومه ی زیبایی
چشمی که تماشاگر در حسن تو باشد نیست
در عشق نمی گنجد این حسن تماشـایی
[="Arial"][="DarkRed"][=B Nazanin]به نام او[=Times New Roman]
[=B Nazanin]سالها پیش از این[=Times New Roman]
[=B Nazanin]آرزویش همیشه
[=B Nazanin]یک فرشته تمام زمین را خبر کرد
[=B Nazanin]و خدا تکه ای خاک برداشت
[=B Nazanin]توی دست خود ورز داد
[=B Nazanin]راستی
[=B Nazanin]زیر یک سنگ گوشه ای از زمین
[=B Nazanin]من فقط یک کمی خاک بودم، همین
[=B Nazanin]یک کمی خاک که دعایش
[=B Nazanin]پر زدن آن سوی پرده آسمان بود
[=B Nazanin]دیدن آخرین قله کهکشان بود
[=B Nazanin]خاک هر شب دعا کرد
[=B Nazanin]از ته دل خدا را صدا کرد
[=B Nazanin]یک شب آخر دعایش اثر کرد
[=B Nazanin]آسمان را در آن کاشت
[=B Nazanin]خاک را
[=B Nazanin]روح خود[=B Nazanin] را به او قرض داد
[=B Nazanin]خاک توی دست خدا نور شد
[=B Nazanin]پر گرفت از زمین دور شد
[=B Nazanin]من[=B Nazanin] همان خاک خوشبخت
[=B Nazanin]من [=B Nazanin]همان نور هستم
[=B Nazanin]پس چرا گاهی اوقات
[=B Nazanin]این همه از خدا دور هستم؟!
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif][/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]چرا باید که من دورت بگردم؟[/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]ندا آمد تو با پا آمدی باید بگردی[/]
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]برو با دل بیا تا من بگردم[/]
عاشق فریاد دل ، ربا تو پیامم بده
سوگند به تو ای حرمت درماندگان
عاشق راهت شدم ، محبا راهم بده . . .
عشق اول ، داده ایی از رب ماست
عشق اول ، روح او به جسم ماست
عشق اول ، یک دم از عشق خداست . . .
[INDENT] عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
همان يك لحظه اول
كه اول ظلم را مي ديدم از مخلوق بي وجدان
جهان را با همه زيبايي و زشتي
بروي يكدگر ويرانه ميكردم .
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
كه در همسايه صدها گرسنه ، چند بزمي گرم عيش و نوش ميديدم
نخستين نعره مستانه را خاموش آندم
بر لب پيمانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
كه ميديدم يكي عريان و لرزان، ديگري پوشيده از صد جامه رنگين
زمين و آسمان را
واژگون ، مستانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
نه طاعت ميپذيرفتم
نه گوش از بهر استغفار اين بيدادگر ها تيز كرده
پاره پاره در كف زاهد نمايان
سبحه صد دانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
براي خاطر تنها يكي مجنون صحرا گرد بي سامان
هزاران ليلي نازآفرين را كوه به كوه
آواره و ديوانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
بگرد شمع سوزان دل عشاق سر گردان
سراپاي وجود بي وفا معشوق را
پروانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
بعرش كبريايي ، با همه صبر خدايي
تا كه ميديدم عزيز نابجايي ، ناز بر يك ناروا گرديده خواري ميفروشد
گردش اين چرخ را
وارونه بي صبرانه مي كردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
كه ميديدم مشوش عارف و عامي زبرق فتنه اين علم عالم سوز مردم كُش
بجز انديشه عشق و وفا، معدوم هر فكري
در اين دنياي پر افسانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
همين بهتر كه او خود جاي خود بنشسته و ، تاب تماشاي تمام زشت كاريهاي اين مخلوق را دارد
وگرنه من به جاي او چو بودم
يكنفس كي عادلانه سازشي
با جاهل و فرزانه ميكردم
عجب صبري خدا دارد ! عجب صبري خدا دارد !
[/INDENT]
آمـده ام بـه درگـهت تـضـرع و دعـا کـنـم
[=microsoft sans serif]ز سوز دل بخوانمت شور و نوا به پا کنم
هزار بار و بيشتر توبه اگر شکسته ام
آمده ام بـار دگـر بـه تـوبـه ام وفـا کـنم
[=microsoft sans serif]يـک شـب اگـر نيامـدم به درگـهت بـهر نياز
کنون به گريه خوانمت به مثل ني، نوا کنم[=microsoft sans serif]
خشم اگر نموده اي ز کرده هاي زشت من
بـه آه و نـالـه آمـدم تـا کـه تـو را رضـا کـنـم
[=microsoft sans serif]فقير و زار و خسته ام حقير و دلشکسته امتـو هـم اگـر بـرانيـم، کـجـا روم چـه هـا کـنم
[=microsoft sans serif][=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif][=Microsoft Sans Serif][=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif][=Microsoft Sans Serif][=Microsoft Sans Serif][=microsoft sans serif]
شوق پرواز سرا پای مرا میکشد تا پس این پنجره ها
پیش رویم بگشا پنجره ای ،تا از آن پنجره پرواز کنم
روحم از قید تن آسوده شود ،هستی دیگری آغاز کنم
خدای بلندی وپستی توی
ندانم چه ی هر چه هستی توی
خدایا..
سالهاست به این نتیجه رسیده ام که تو آن مشترک مورد نظری هستی که همیشه در دسترسی...
پـــــــروردگارا .....
دست نياز را به درگاه تو دراز مي کنم
و از کسي خواسته هايم را طلب مي کنم که هيچ گاه بر سرم منت نمي گذارد .
آرزوهايم را به تو مي گويم .
به تو که هميشه راز دار مني .
صمیمی تر از هميشه سر بر آستان ملکوتيت مي گذارم
و در دل دعا مي کنم و از تو مي خواهم که آرامش ، برکت و سلامتی را
برای خودم ، عزیزان و دوستانم ارزانی داری
الهی آمین
الهی،دلی ده که در کار تو جان بازیم،
جانی ده که در آن جهان سازیم،
دانایی ده که از راه نیفتیم،
بینایی ده، تا درچاه نیفتیم،
دست گیر که دست آویز نداریم،
توفیق ده تا، در، دین استوار شویم،
نگاه دار تا، پریشان نشویم.
خداوندا یاریمان کن تا دراین دریای پرتلاطم زندگی کشتی سرنوشت را باکمک عقل سلیمی که تو آن را به ما عطا کردی سوکان داری کنیم و لنگر آرامش را در ساحل سعادت بیفکنیم
خدایا دوستت دارم ...
واسه , هر چی که بخشیدی
همیشه , این تو هستی که
ازم , حالم رو پرسیدی
بازم چشمامو می بندم
که خوبی هاتو بشمارم
نمی تونم , فقط میگم
خدایا دوستت دارم ...
کمک کن تا نفس مونده
به آغوش تو برگردم
توحتی از خودم بهتر
غریبی هامو می شناسی
نمی خوام چتر دنیارو
که تو بارون احساسی
خدایا دوستت دارم ...
ای جمله بی کسان عالم را کس
یک جو کرمت تمام عالم را بسمن بی کسم و تو بی کسان را یاری
الله به فریاد من بی کس رس
دلت که گرفت،
دیگر منت زمین را نکش!!!
.
راه آسمان باز است، پر بکش!
" او "
همیشه آغوشش باز است،
نگفته تو را میخواند
اگر هیچکس نیست،
.
.
خدا که هست…
درست در لحظه آخر..
در اوج توکل و نهایت تاریکی..
نوری نمایان می شود، معجزه ای رخ می دهد
خدا از راه می رسد...!
خـــــــــــدایا …
اينقدر تو خودم ريختم ،
که از سرمم گـذشــت…
دارم غـــــــرق ميشم …
دسـتت کــــــجاست!!!
دعا بکن ... ؛
ولی اگر اجابت نشد ؛
با خدا دعوا نکن؛
میانه ات با او به هم نخورد ؛
چون تو جاهلی ؛
و او عالم و خبیر ...
الهی آرامش درونم را سپاس
الهی راحتی ذهنم را سپاس
شادمانی و سرورم را سپاس
الهی انرژی فراوانم را سپاس
الهی نیت پاکم را سپاس
الهی آگاهی امروزم را سپاس
الهی قلب پاکم را سپاس
الهی دل امیدوارم را سپاس
امیدواری به خدای مهربانم راسپاس
الهی خانواده خوبم را سپاس
الهی فضای پرمهرمان را سپاس
توفیق سپاسگذاری خدای مهربانم را سپاس
خدايــــــــــــــــــا من اگر با تو بد باشم ....
تورا بنده هاي خــــــــــــوب بسيار است ...
ولي گر تو با من مدارا نكني...
مرا خداي ديگر كجاســــــــــــــــــــت؟؟؟؟؟؟؟
دنبال بالن ارزوها بودم و میخواستم برم یکی بخرم که همون لحظه دیدم تو کمدم از سال قبل یکی مونده..ذوق کردم و گفتم عجب شانسی کاش یه چیز دیگه ارزو میکردم!همون لحظه با خودم گفتم چه چیزایی که ارزو کردیم و خدا بهمون به ثانیه نکشیده داده،اما ما به جای تشکر گفتیم اگه میدونستم براورده میشه یه چیز دیگه میخواستم؛یا گفتیم وااای عجب شانس توپی!
خدایا شکرت که هستی
پروردگارم.......!!!
کنارم بمان،تا که بی کسه روزگار نگردم.......؟
مهربانم بمان تا به دونبال روزگار نامهربان نباشم.....؟
عاشقم بمان تا عاشق این روزگار پست و بی حیا نگردم......!
خدایا
آرزو می کنم ، آنچه را آرزو کنم ، که تو دوست داری
و آن آرزو را اجابت نمایی که نیک فرجامم نماید .
خدايا
خدایا، شکرت برای تمام
لبخندهای محبت بار،
دستان یاری رسان،
برای همه آن عشق و محبت و
چیزهائی شگفت انگیزی
که دریافت کردم
شکر برای تمام گلها و ستارگان،
برای عزیزانی که دوستم دارند.
تو را شکر می گویم برای تداوم حیاتم،
برای اینکه سرپناهی
در اختیارم نهاده ای،
برای غذایم و برای برآورده کردن تمام نیازم.
احساس حضور خدا در همه حال
همه مسائل را حل می کند !
گه گاهي که دلم ميگيرد ميگويم:
به کجا بايد رفت؟
به که بايد پيوست؟
به که بايد دل بست؟
حس تنهاي درونم گويد:چه سوالي داري!...تو خدا را داري..و خدا اول و آخر با توست..
خــــــدایا…
مـرا ببخـــش…!
اگــر گاهــی طاقتـــم تمــام میشــــود…
و بــا دهــانــی بســـته،
به لهجــه ی اشکــها صـدایت میکــــنم…!
بدون حضور خدا
جایی نرو
به خیالت که به آبادی میرسی ...؟
نه رفیق ...
چراغی که در سیاهی می درخشد
چشم گرگ است ...
چشم گرگ وچشم نا محرم یک است
چشم بد مانند دندان سگ است
تیغ تیز است چشم گرگان وسگان
مثل دندان های شان تیزو خون تک است
توحید
ای که پس از لا همه الّا توئیلم یلد و واحد و یکتا توئی
***
وتر واحد باقی و حی و قدیم
فرد و صمد و حاکم و عدل و حکیم
***
خالق و دیان و حکیم و خبیر
رازق و رحمان و سمیع و بصیر
***
دائم و دیموم به غیر تو کیست؟
قادر و قیوم کسی جز تو نیست
***
خلق جهان پرتوی از ذات تو
کون و مکان مظهر آیات تو
***
یک اثر از مهر تو دارالنعیم
یک شرر از قهر تو نار جحیم
***
شمس و قمر شمسه ی ایوان تو
جن و بشر بنده ی فرمان تو
***
هستی عالم همه از هستِ توست
خلقت آدم رقم دست توست
***
بوالبشر از خاک هویدا کنی
جانور از نطفه توانا کنی
***
مُدرِک ذات تو نه اوهام ماست
درک تو بالاتر از افهام ماست
***
وهم که باشد که بداند تو را
فهم چه باشد که شناسد تو را
***
خلق ندانند تو را حد ذات
جز بشناسند ز فعل و صفات
***
راه به سویت ز مظاهر برند
پی ز اثر سوی موثر برند
***
ورنه کسی مدرک ذات تو نیست
بلکه کما هی به صفات تو نیست
***
گفتم با عقل بکن جست و جو
تا بشناسی تو مگر ذات او
***
رفت و به اندازه ی طاقت شتافت
مانده شد و راه به ذاتش نیافت
***
گشت زخود بی خود و در نیمه راه
گفت که لا معبود الا اله
***
راه به ذاتش نبرد هیچ کس
در ته دریا نرسد خار و خس
***
ای به وجود تو همه بود ما
خاک درت مقصد و مقصود ما
***
ما همه بیچاره توئی چاره ساز
ما همه محتاج توئی بی نیاز
***
دست تهی با دل و روی سیاه
بر در تو آمده ام عذر خواه
***
از کرم خویش گناهم ببخش
بر دل پر ناله و آهم ببخش
***
"ذاکر" عاجز شده از فکر تو
شام و سحر ساخته با ذکر تو
شاعر:عباس حسینی جوهری متخلص به"ذاکر"
یا خالق العباد
ای با اثر ز ذات تو ذرّات کائنات
ذات مقدس تو موثّر به ممکنات
***
بر کائنات تو سر چشمه ی وجود
بر ممکنات، فیض تو سرمایه ی حیات
***
مجموعه ی صفات کمالیه ذات کیست؟
جز ذات بی زوال تو ای مجمع صفات؟
***
آواز عشق توست که پیچیده روز و شب
گاهی میان کعبه و گاهی به سومنات
***
آثار صنع توست که پیداست در جهان
از مهر و ماه و انجم و سیّار و ثابتات
***
از ذره تا به درّه ز آفاق تا نفوس
مصداق توست این همه آیات بینات
***
از عقل جستجوی تو کردم که کیستی؟
دیدم به کنه معرفتت عقل مانده مات
***
از عقل در گذشتم و از عشق خواستم
فریاد زد که دلَّ علی ذاته بذات
***
حیّ محیط را نه شبیه است و نی مثال
ذات بسیط را نه حدود است و نه جهات
***
ما ممکنیم و حادث او واجب و قدیم
او باقی به ذاته ما فانی الذوات
***
در کنه ذات حق همه مخلوق عاجزند
جز آن که ذات او بشناسند از صفات
***
یا خالق العباد و یا محیی البلاد
یا جامع الشّتات و یا مخرج النبات
***
دیموم لا یزالی و قیوم لم یزل
هم ذات بی زوالی و هم حی بی ممات
***
خالق توئی و ما همه مخلوق عاجزیم
باقی توئی و ما همه فانیم در فنات
***
ما بندگان ز چون و چرا دم نمی زنیم
هر چیز خواستی تو رضائیم بر رضات
***
ما را ز خوان نعمت تو قوت لا یموت
چون می رسد نه طالب خمسیم نی زکات
***
شاعر:عباس حسینی جوهری متخلص به ذاکرهر صبح و شام "ذاکر" عاصی به ذکر توست
کز بهر اوست ذکر تو سرمایه ی نجات
پیش از اینها فکر می کردم خدا
خانه ای دارد کنار ابرها
مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس ، خشتی از طلا
پایه های برجش از عاج و بلور
بر سر تختی نشسته با غرور
ماه ، برق کوچکی از تاج او
هر ستاره، پولکی از بام او
اطلس پیراهن او، آسمان
نقش روی دامن او، کهکشان
رعد وبرق شب، طنین خنده اش
سیل وطوفان، نعره توفنده اش
دکمه ی پیراهن او، آفتا ب
برق تیغ خنجر او ماهتاب
هیچ کس از جای او آگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست
پیش از اینها خاطرم دلگیر بود
از خدا در ذهنم این تصویر بود
آن خدا ، بی رحم بود و خشمگین
خانه اش در آسمان، دور از زمین
بود، اما در میان ما نبود
مهربان وساده و زیبا نبود
در دل او دوستی ، جایی نداشت
مهربانی هیچ معنایی نداشت
هر چه می پرسیدم، ازخود، ازخدا
از زمین، از آسمان، از ابرها
زود می گفتند : این ،کار خداست
پرس وجو از کار او کاری خطاست
هرچه می پرسی، جوابش آتش است
آب گر خوردی، عذابش آتش است
تا ببندی چشم، کورت می کند
تا شدی نزدیک، دورت می کند
کج گشودی دست، سنگت می کند
کج نهادی پای، لنگت می کند
با همین قصه، دلم مشغول بود
خوابهایم، خواب دیو وغول بود
خواب می دیدم که غرق آتشم
در دهان اژدهای سرکشم
در دهان اژدهای خشمگین
بر سرم باران گرز آتشین
محو می شد نعره هایم، بی صدا
در طنین خنده ی خشم خدا ...
نیت من، در نماز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
هر چه می کردم، همه از ترس بود
مثل از بر کردن یک درس بود
مثل تمرین حساب و هندسه
مثل تنبیه مدیر مدرسه
تلخ، مثل خنده ای بی حوصله
سخت، مثل حل صدها مسئله
مثل تکلیف ریاضی سخت بود
مثل صرف فعل ماضی سخت بود
تا که یک شب دست در دست پدر
راه افتادم به قصد یک سفر
در میان راه، در یک روستا
خانه ای دیدم، خوب وآشنا
زود پرسیدم : پدر، اینجا کجاست ؟
گفت، اینجا خانه ی خوب خداست!
گفت : اینجا می شود یک لحظه ماند
گوشه ای خلوت، نمازی ساده خواند
با وضویی، دست و رویی تازه کرد
با دل خود، گفتگویی تازه کرد
گفتمش، پس آن خدای خشمگین
خانه اش اینجاست ؟ اینجا، در زمین ؟
گفت : آری، خانه او بی ریاست
فرشهایش از گلیم و بوریاست
مهربان وساده و بی کینه است
مثل نوری در دل آیینه است
عادت او نیست خشم و دشمنی
نام او نور و نشانش روشنی
خشم، نامی از نشانی های اوست
حالتی از مهربانی های اوست
قهر او از آشتی، شیرین تر است
مثل قهر مهربان مادر است
دوستی را دوست، معنی می دهد
قهر هم با دوست معنی می دهد
هیچ کس با دشمن خود، قهر نیست
قهری او هم نشان دوستی است...
تازه فهمیدم خدایم، این خداست
این خدای مهربان وآشناست
دوستی، از من به من نزدیک تر
از رگ گردن به من نزدیک تر
آن خدای پیش از این را باد برد
نام او را هم دلم از یاد برد
آن خدا مثل خیال و خواب بود
چون حبابی، نقش روی آب بود
می توانم بعد از این، با این خدا
دوست باشم، دوست، پاک وبی ریا
می توان با این خدا پرواز کرد
سفره ی دل را برایش باز کرد
می توان درباره ی گل حرف زد
صاف وساده، مثل بلبل حرف زد
چکه چکه مثل باران راز گفت
با دو قطره، صد هزاران راز گفت
می توان با او صمیمی حرف زد
مثل یاران قدیمی حرف زد
می توان تصنیفی از پرواز خواند
با الفبای سکوت آواز خواند
می توان مثل علفها حرف زد
با زبانی بی الفبا حرف زد
می توان درباره ی هر چیز گفت
می توان شعری خیال انگیز گفت
مثل این شعر روان وآشنا :
"پیش از اینها فکر می کردم خدا ..."
حمد و ستایشم را مخصوص خود قرار ده ،
به گونه ای که در رویکرد دنیا یا پشت نمودنش
نه خوشحال شوم و نه اندوهگین.
ای آنکه خواست و نیازهای محتاجان از او بریده نمی گردد...
چنان ساز که از روزی خواران و
آفریدگان شرورت رزقی نجویم
آبرویم را با توانگری
حفظ فرما
دارایی ام را با برکت دادن به آن
فراوان گردان.
مرا از اسراف و اسراف کاری
بازدار
چنان بساز که فقیر نگردم
و حال آن که دارایی و توانم از تو است.
خداییش خدا غریبه !مدح خداوند با تصاویر بامعنا
http://www.aparat.com/v/Cldf9/%D8%AE%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%D8%B4_%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D8%BA%D8%B1%DB%8C%D8%A8%D9%87!!_%D9%85%D8%AF%D8%AD_%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF_%D8%A8%D8%A7%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%28%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D8%AD%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%29
خطا از من است می دانم از من که سالهاست گفته ام"ایاک نعبد" اما به دیگران هم دل سپرده ام ... از من که سالهاست گفته ام "ایاک نستعین" اما به دیگران هم تکیه کرده ام اما...اما رهایم نکن بیش از همه دلتنگم به اتدازه تمام روز های نبودنم یا الله
اگر پیام خدا را خوب دریافت نکردید، به “فرستنده ها” دست نزنید،
“گیرنده ها” را تنظیم کنید
تو سختی ها باید خدا رو شکر کرد و شاد بود!! وگرنه تو خوشی که همه قوربون صدقش میرن
اره...