۞ دلم هوای نجف کرده یا علی مددی ۞ویژه نامه 13رجب
تبهای اولیه
[b]content[/b]
[="Blue"]اعتكاف[/]
[="DarkGreen"]دانلود اولین نرم افزار رسمی مدیر نشریات الکترونیک سایت [/]
[="Magenta"]لطفا مرا در مولود کعبه بودن حضرت امام علی هدایت کنید![/]
[="Blue"]صوتی مذهبی [/]1 2 3 [="DarkSlateBlue"]4[/] [="Navy"]5[/]
[="DarkGreen"]سخنرانی حجة الا سلام عالی -ملاک شیعه شدن؟[/]
ولادت امام علي عليه السلام در كعبه از ديدگاه اهل سنت
[="Blue"]فلش[/] [="DarkGreen"]1[/] [="Navy"]2[/] [="DarkGreen"]3[/]
[="DarkGreen"]اسک دینی ها مناظره مناظره- علی حق است[/]
[="DarkOliveGreen"]در مدح مولایم علی[ع][/]
[="DarkGreen"]محل ثبت تبریکات و گرامیداشت روز پدر[/]
وجود على، محمّد را تفسير كرد.
سجود على، تجسّم عبودّيت و بندگى بود.
زندگى على، حيات را معنى كرد. حيات على، به زندگى روح بخشيد.
راه على، ميزانِ رفتن و بودن بود.
سخن على، بلاغت را بارور ساخت.
رفتار على، سنّت پيامبر را احيا كرد. حكومت على، مدل جهاندارى والگوى رهبرى بود. مناجاتهاى على، راز عبوديت را به عارفان آموخت.
على(ع)، معجون اشك و آهن و حماسه و عرفان و نخستين شهيد محراب است.
على، قرآن ناطق و عدالت مجسم و كمال متبلور بود.
از اين رو، وجودهاى مصنوعى و «بودن» هاى كاذب، در مقابل فروغ شخصيت او رنگ مى باختند و در مُحاق قرار مى گرفتند.
خفّاشان را ياراى پرواز در قلمرو خورشيد علوى و در عرصه «روز روشن» نبود. و همين، انگيزه حسادت آن تنگ نظرانِ شب پره سيرت بود.
از «مكه» تا «مدينه» را، با بال «هجرت» پيمودى.
از مدينه تا كوفه را، براى پى ريزى حكومت عدل بى نظير در گيتى، به شوق، سپردى و زندگيت تمام، اين بود.
از «كعبه ولادت» تا «محراب شهادت»، فاصله اى از نور را طى كردى و همانند بسيارى از صفاتت كه منحصر به توست،
در اين افتخار نيز بى شريك بودى.