یا اباعبدالله در دربندیخان
تب‌های اولیه
[h=1][/h]
[/HR] [CENTER]عملیات «والفجر 10» علاوه بر آزادسازی «حلبچه» و تصرف چند ارتفاع مهم در منطقه، سبب نزدیکی رزمندگان ایرانی به تأسیسات سد «دربندیخان» شد[/CENTER]
[/HR]
همین امر باعث شد که طراحان جنگ به عملیاتی دیگر در این منطقه و همچنین تصرف ارتفاعات مشرف‌به سد بیندیشند.
به همین منظور عملیات «بیت‌المقدس 4» در 6 فروردین‌ماه 1367 با رمز «یا اباعبدالله (ع)» در منطقه دربندیخان عمومی آغاز شد.
موقعیت منطقه
منطقه عملیات، منطقه‌ای کوهستانی است که از شمال به دریاچه دربندیخان و شاخ تمورژیان، از جنوب به دشت مرتکه و ارتفاعات شاخ خشیک و بمو، از شرق به رودخانه زیمکان و کوه بیزل، از غرب به سد دربندیخان و ارتفاعات قاشتی منتهی می‌شود.
این عملیات با طراحی سپاه و هدایت قرارگاه «کربلا» که فرماندهی پدافند منطقه فاو را نیز بر عهده داشت، در تکمیل عملیات حلبچه اجرا شد.
نیروهای عمل‌کننده در همان ساعات نخستین حمله موفق به فتح ارتفاعات مهم منطقه، همچون «شاخ شمیران» و «شاخ سومر» که مشرف بر سد دربندیخان است، شدند.
شمن ضمن اجرای آتش شدید توپخانه، به بمباران شیمیایی منطقه پرداخت و پس از کاستن از توان یگان‌های ایرانی، پاتک سنگین خود را آغاز کرد.
به‌این‌ترتیب ادامه عملیات میسر نشد و تنها ارتفاعات آزادشده حفظ و تثبیت شدند.
در این عملیات به‌جز آنچه یاد شد ارتفاعات «پشت قلعه» و «کبیره» به همراه 9 قله دیگر و روستاهای تولی، شمیران، کانی کوه، سرشت سرو، سرشت خوار و چند دهکده دیگر آزاد شد.
والفجر 10 مقدمه بیت‌المقدس 4
عملیات در ساعت 2 بامداد 24/12/1366 با رمز مبارک یا محمد ابن عبدالله صلی‌الله آغاز شد. سرعت عمل یگان‌ها به‌گونه‌ای بود که اغلب آن‌ها توانستند تمامی اهداف خود در مرحله اول را به تصرف درآوردند. به‌غیراز واکنش دشمن در شاخ سورمر و شاخ شمیران تحرک دیگری از نیروهای عراقی مشاهده نشده و تعداد زیادی از آن‌ها که در خواب بودند، کشته و اسیر شدند.
رزمندگان اسلام پس از عبور از موانع سخت و ایذایی دشمن موفق شدند حدود 20 روستا واقع در شمال و جنوب و غرب شهر خرمال را آزاد کند.
رزمندگان روز بعد نیز توانستند مقاومت نیروهای دشمن را درهم‌شکسته و پیروزمندانه وارد شهر خرمال عراق شده و شهر را کاملاً پاک‌سازی نمایند. در دروازه شهر گروهی از مردم به استقبال رزمندگان اسلام آمدند.
در محور قرارگاه قدس، پس از تصرف مله خور و ارتفاعات چناره، خرنوازان، هانی فتح، اگرچه بالامبو و تنگه به تصرف درآمد، لیکن به دلیل توقف قرارگاه قدس و نیز واکنش دشمن در جناح چپ عملیات، نیروها روی شاخ سورمر و شاخ شمیران متوقف شدند. در محور قرارگاه ثامن‌الائمه علیه‌السلام، نیروهای عمل‌کننده ارتفاعات مگر از سلسله ارتفاعات بالامبو و نیمی از شیندروی را تصرف کردند و به‌رغم روشن شدن آسمان، برای الحاق روی یال ارتباطی شامل دشت سازان و سپس نیمی دیگر از ارتفاعات شیندروی، به پیشروی خود ادامه دادند. قرارگاه رمضان نیز در این مرحله تنها توانست پمپ‌بنزین شهر حلبچه را به آتش بکشد.
سرهنگ پیاده کوکب محمدامین از تیپ کماندویی لشکر 34 عراق می‌گوید: «باوجود موانع سخت و طبیعی و ایذایی، به ذهن ما خطور نمی‌کرد که رزمندگان اسلام بتوانند به ما نزدیک شوند، ازاین‌رو ما زمانی از آغاز عملیات باخبر شدیم که در محاصره کامل قرار داشتیم.»
باگذشت ساعت‌ها از آغاز عملیات و تصرف شهر خرمال وده ها روستا در استان سلیمانیه، طارق عزیز وزیر امور خارجه عراق طی مصاحبه‌ای در لندن اعلام کرد: «اخبار مربوط به عملیات ایران در جبهه‌ها تنها یک شایعه است.»
درحالی‌که نیروهای خودی از روحیه خوبی برخوردار بودند و تلفات آنان نیز بسیار اندک بود، ازهم‌گسیختگی قوای دشمن و عدم حضور جدی آن‌ها در منطقه موجب شد تا بر تسریع آغاز مرحله دوم عملیات تأکید شود. دشمن بنابر تصوری که در مورد عملیات داشت، ستون‌های متعدد و طویلی را با عبور از پل‌های ملاویسی و زلم به‌طرف دوجیله و سپس حلبچه کرد.
[/HR]
منابع: سایت: دانشنامه رشد/ عاشورا