در روايتى معتبر آمده، امام صادق عليه السلام از رسول گرامى اسلام صلی الله عليه و آله آورده است كه فرمود: «كرفس بخوريد كه خوراك حضرت الياس و يسع و يوشع بن نون علیهم السلام بوده است»
از حضرت امام رضا عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «به بيمارانتان برگ چغندر بخورانيد كه در آن شفاست. دردى در آن نيست و ضررى ندارد. بيمار را به خوابِ راحت مى‌برد و ريشه چغندر، سودا را به حركت درمى‌آورد»
در روايتى معتبر از امام ششم و هفتم عليهم السلام آمده است كه فرمودند: «خوردن هويج بر قدرت آميزش مى‌افزايد و از قولنج امان مى‌دهد و بواسير را درمان مى‌كند»
در چندين روايت از امام صادق عليه السلام آمده است كه فرمود: «پياز بوى بد دهان را از بين مى‌برد، بلغم را زايل مى‌كند، سستى و واماندگى را برطرف مى‌سازد، ريشه دندان‌ها را محكم مى‌كند، بر قدرت آميزش مى‌افزايد، نسل را زياد مى‌كند، تب را قطع و پوست را لطيف مى‌كند»
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «پياز و تره را خام و پخته خوردن اشكالى ندارد، امّا هر كه آن را مى‌خورد وارد مسجد نشود كه كراهت دارد، زيرا كسى كه نزد او مى‌نشيند (از بوى دهانش) اذيّت مى‌شود»
از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه به برادر مؤمنى برادرى كنم و او را سير سازم، اين كار براى من بهتر است از آنكه شكم ده مسكين را سير كنم»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «وليمه و ميهمانى دادن در پنج چيز سنّت است: عروسى، عقيقه، ختنه كردن پسر، خريدن يا ساختن خانه نو، بازگشت از سفر»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هشت كس اگر خوار و ذليل شود، جز خود كسى را سرزنش نكند: آن كه بدون دعوت سر سفره‌اى حاضر شود، ميهمانى كه به صاحب‌خانه زور بگويد، كسى كه از دشمن خود طلب خير كند، كسى كه از انسان‌هاى پست و بخيل فضل و احسان بطلبد، كسى كه خود را داخل در رازى كند كه بين دو تن بوده است؛ البتّه بدون رضايت آنها، آن كه به بزرگان توهين كند، كسى كه در محلّى از مجلس بنشيند كه سزاوار آن مجلس نباشد، هر كه با كسى سخن گويد كه به سخنش گوش فرا ندهد»
در روايتى صحيح و معتبر آمده است كه امام صادق عليه السلام فرمود: «هرگاه برادر مؤمن به خانه‌ات آمد از او نپرس كه چيزى خورده‌اى يا نه، بلكه هر چه در خانه دارى برايش بياور كه جواد و جوانمرد آن است كه هر چه دارد براى ميهمانش حاضر كند»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «چون برادر مؤمن ميهمان تو شد او را دعوت به خوردن كن، اگر نخورد دعوت به نوشيدنى كن، اگر نپذيرفت دعوت به شست‌وشوى دست وصورت با آب كن، يا او را معطّر ساز»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «از جمله گرامى داشتن برادر مؤمن آن است كه تحفه او را قبول كند و آنچه حاضر داشته برايش هديه بياورد و نسبت به چيزى كه نداشته باشد بر او تكليف نكند»
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كه امكانات موجود خود را در پذيرايى از ميهمانى كه برايش آمده كوچك بشمرد، به زحمت مى‌افتد و هر كس هديه‌اى را كه مؤمن برايش مى‌آورد كوچك و ناچيز بشمرد هلاك مى‌شود»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه برادر مؤمن بدون دعوت و سرزده ميهمان تو شد، آنچه در خانه دارى برايش بياور و خود را به زحمت نينداز. و اگر با دعوت قبلى آمد در پذيرايى از او تلاش كن
ابن ابى يعفور مى‌گويد: ميهمانى را در خانه امام صادق عليه السلام ديدم كه براى انجام دادن كارى برخاست، حضرت او را منع كرد و خود برخاست و آن كار را انجام داد و فرمود: «حضرت رسول صلی الله عليه و آله از خدمت كردن ميهمان براى ميزبان نهى كرد»
در حديثى ديگر آمده است كه ميهمانى در حضور امام رضا عليه السلام خواست چراغ را تميز كند. حضرت او را از اين كار نهى كرد و خود به اصلاح چراغ پرداخت و فرمود: «ما اهل بيت اجازه نمى‌دهيم ميهمان در خانه به ما خدمت كند»
از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه رسول خدا صلی الله عليه و آله ميهمان داشت پيش از همه شروع به خوردن غذا مى‌كرد و بعد از همه دست از غذا خوردن مى‌كشيد»
از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «از جمله موارد ضعف و سستى انسان آن است كه كسى به تو احسان كند و تو پاسخ احسان او را ندهى. و خدمت كردن ميهمان به صاحب‌خانه بر خلاف آداب است، بلكه هرگاه ميهمانى بر انسان وارد مى‌شود بايد به او (براى آوردن اسبابش) كمك كند و هنگامى كه مى‌خواهد برود به او كمك نكند كه اين كار دليل بر خسّت نفس است. و در تهيّه توشه همراهى‌اش كنيد و توشه خوشبو و نيكويى براى وى فراهم آوريد كه اين كار دليل بر جوانمردى است»
در حديث است كه ابن ابى يعفور مى‌گويد ميهمان امام صادق عليه السلام شدم. حضرت دستور داد غذا حاضر كنند. يكى ديگر از ميهمانان به نام هشام گفت: من كمتر چيزى مى‌خورم. حضرت فرمود: «مگر نمى‌دانى كه محبّت مؤمن بر مؤمن به مقدار غذايى است كه از او مى‌خورد». اين مطلب در احاديث فراوانى آمده است
از حضرت رضا عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «سخاوتمند و بلندهمّت از طعام مردم مى‌خورد تا مردم نيز از غذايش بخورند. و بخيل غذاى مردم را نمى‌خورد تا از غذايش نخورند»
در احاديث معتبر آمده است كه: هر كس وارد شهرى شود ميهمان برادران مؤمن و همكيشان خود در آن شهر است. و سزاوار نيست ميهمان بدون اجازه صاحب‌خانه روزه بگيرد، مبادا صاحب‌خانه غذايى تهيّه كند و خورده نشود. همان‌گونه كه ميزبان نبايد بدون اجازه صاحب‌خانه روزه بگيرد، مبادا ميهمان شرم كند و غذا نخورد
از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه كسى ميهمان ديگرى شود، هر كجا كه صاحب‌خانه امر كند بنشيند، زيرا صاحب‌خانه از امور پنهانى خانه‌اش بهتر خبر دارد».
در روايتى معتبر آمده است كه حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله فرمود: «حدّ ضيافت و ميهمانى سه روز است و پس از سه روز، صدقه‌اى است كه ميزبان به ميهمان مى‌دهد»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «ملائكه هيچ چيز را دشمن ندارند مانند آنكه ببينند در دندان بنده‌اى طعامى مانده (و خلال نكرده و سبب بدبويى دهانش شده) است»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «جبرئيل براى حضرت رسول صلی الله عليه و آله مسواك و خلال و حجامت آورد و فرمود: خلال ريشه دندان را اصلاح مى‌كند و بر روزى مى‌افزايد»
کاربر مهمان خوش آمدید
در روايتى معتبر آمده، امام صادق عليه السلام از رسول گرامى اسلام صلی الله عليه و آله آورده است كه فرمود: «كرفس بخوريد كه خوراك حضرت الياس و يسع و يوشع بن نون علیهم السلام بوده است»
از امام كاظم عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خوردن سيب ترش و گشنيز حافظه را كم مى‌كند»
از امام جعفر صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «سبزى‌اى شريف‌تر و سودمندتر از خرفه بر روى زمين نيست و آن سبزى حضرت فاطمه سلام الله علیها است»
از حضرت امام رضا عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «به بيمارانتان برگ چغندر بخورانيد كه در آن شفاست. دردى در آن نيست و ضررى ندارد. بيمار را به خوابِ راحت مى‌برد و ريشه چغندر، سودا را به حركت درمى‌آورد»
از حضرت امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خداوند بيمارى خوره را از يهوديان با خوردن چغندر و بيرون آوردن رگ‌هاى گوشت دور كرد»
از امام موسى بن جعفر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «چغندر، سبزى نيكويى است»
در حديثى آمده است كه پيامبر اعظم صلی الله عليه و آله به حضرت على عليه السلام سفارش كرد: «كدو فراوان بخور كه عقل انسان را بسيار مى‌كند»
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «ترب سه خاصيّت دارد : برگش بادهاى بدن را بيرون و تخمش غذا را هضم و ريشه‌اش بلغم را قطع مى‌كند
در روايتى معتبر از امام ششم و هفتم عليهم السلام آمده است كه فرمودند: «خوردن هويج بر قدرت آميزش مى‌افزايد و از قولنج امان مى‌دهد و بواسير را درمان مى‌كند»
در چهار حديث صحيح و معتبر آمده است كه: شلغم بخوريد و بر آن مداومت كنيد، زيرا شلغم زمينه بيمارى خوره را كه در همه هست از بين مى‌برد
در حديثى معتبر آمده است كه: حضرت رسول صلی الله عليه و آله خيار را با نمك تناول مى‌كرد
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خيار را از ته آن بخوريد كه باعث بركت مى‌شود»
در چندين روايت از امام صادق عليه السلام آمده است كه فرمود: «پياز بوى بد دهان را از بين مى‌برد، بلغم را زايل مى‌كند، سستى و واماندگى را برطرف مى‌سازد، ريشه دندان‌ها را محكم مى‌كند، بر قدرت آميزش مى‌افزايد، نسل را زياد مى‌كند، تب را قطع و پوست را لطيف مى‌كند»
از رسول خدا صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «به هر شهرى سفر كرديد پياز همان شهر را بخوريد كه طاعون آن شهر را از شما دور مى‌كند»
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «پياز و تره را خام و پخته خوردن اشكالى ندارد، امّا هر كه آن را مى‌خورد وارد مسجد نشود كه كراهت دارد، زيرا كسى كه نزد او مى‌نشيند (از بوى دهانش) اذيّت مى‌شود»
«هرکس شب قدر را با ایمان و محاسبه بیدار ماند
تمام گناهان گذشته و آیندهاش بخشیده میشود»
خیری که در پی آن آتش باشد خیر نخواهد بود و شری که در پی آن بهشت است شر نخواهد بود. و هر نعمتی بی بهشت نا چیز و هر بلایی بی جهنم عافیت است...حکمت387
در احاديث معتبر و بسيار آمده است كه: هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمان خود را گرامى بدارد
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «اگر كسى هزار درهم براى تهيّه غذايى هزينه كند و مؤمنى از آن بخورد، اسراف نكرده است»
در روايات متعدّدى آمده است: هرگاه ميهمان بيايد روزى‌اش همراهش مى‌آيد و هنگامى كه غذا بخورد، خدا صاحب‌خانه را مى‌آمرزد
در روايتى ديگر مى‌خوانيم: «چون ميهمان بيرون رود، خداوند گناه تو و عيالت را بيرون مى‌برد»
در روايتى معتبر آمده است كه امام صادق عليه السلام فرمود: «يك لقمه غذايى كه برادر مؤمن نزد من بخورد، از آزاد كردن برده‌اى نزد من محبوب‌تر است»
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر مؤمنى كه صداى ميهمانى را بشنود و با آن شاد گردد، گناهانش بخشوده مى‌شود»
از حضرت رسول صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر خانه‌اى كه ميهمان به آن نرود، فرشتگان وارد آن نمى‌شوند»
از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه به برادر مؤمنى برادرى كنم و او را سير سازم، اين كار براى من بهتر است از آنكه شكم ده مسكين را سير كنم»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «كسى را به سفره خود دعوت كن كه براى رضاى خدا او را دوست مى‌دارى»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «از حقوق واجب مؤمن بر مؤمن آن است كه اگر او را به ميهمانى دعوت كرد قبول كند»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «وليمه و ميهمانى دادن در پنج چيز سنّت است: عروسى، عقيقه، ختنه كردن پسر، خريدن يا ساختن خانه نو، بازگشت از سفر»
در روايتى آمده است كه حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله نهى كردند از اينكه وليمه مخصوص ثروتمندان باشد و فقرا حضور نداشته باشند.
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هشت كس اگر خوار و ذليل شود، جز خود كسى را سرزنش نكند: آن كه بدون دعوت سر سفره‌اى حاضر شود، ميهمانى كه به صاحب‌خانه زور بگويد، كسى كه از دشمن خود طلب خير كند، كسى كه از انسان‌هاى پست و بخيل فضل و احسان بطلبد، كسى كه خود را داخل در رازى كند كه بين دو تن بوده است؛ البتّه بدون رضايت آنها، آن كه به بزرگان توهين كند، كسى كه در محلّى از مجلس بنشيند كه سزاوار آن مجلس نباشد، هر كه با كسى سخن گويد كه به سخنش گوش فرا ندهد»
در روايتى صحيح و معتبر آمده است كه امام صادق عليه السلام فرمود: «هرگاه برادر مؤمن به خانه‌ات آمد از او نپرس كه چيزى خورده‌اى يا نه، بلكه هر چه در خانه دارى برايش بياور كه جواد و جوانمرد آن است كه هر چه دارد براى ميهمانش حاضر كند»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «چون برادر مؤمن ميهمان تو شد او را دعوت به خوردن كن، اگر نخورد دعوت به نوشيدنى كن، اگر نپذيرفت دعوت به شست‌وشوى دست وصورت با آب كن، يا او را معطّر ساز»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «از جمله گرامى داشتن برادر مؤمن آن است كه تحفه او را قبول كند و آنچه حاضر داشته برايش هديه بياورد و نسبت به چيزى كه نداشته باشد بر او تكليف نكند»
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كه امكانات موجود خود را در پذيرايى از ميهمانى كه برايش آمده كوچك بشمرد، به زحمت مى‌افتد و هر كس هديه‌اى را كه مؤمن برايش مى‌آورد كوچك و ناچيز بشمرد هلاك مى‌شود»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه برادر مؤمن بدون دعوت و سرزده ميهمان تو شد، آنچه در خانه دارى برايش بياور و خود را به زحمت نينداز. و اگر با دعوت قبلى آمد در پذيرايى از او تلاش كن
ابن ابى يعفور مى‌گويد: ميهمانى را در خانه امام صادق عليه السلام ديدم كه براى انجام دادن كارى برخاست، حضرت او را منع كرد و خود برخاست و آن كار را انجام داد و فرمود: «حضرت رسول صلی الله عليه و آله از خدمت كردن ميهمان براى ميزبان نهى كرد»
در حديثى ديگر آمده است كه ميهمانى در حضور امام رضا عليه السلام خواست چراغ را تميز كند. حضرت او را از اين كار نهى كرد و خود به اصلاح چراغ پرداخت و فرمود: «ما اهل بيت اجازه نمى‌دهيم ميهمان در خانه به ما خدمت كند»
از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه رسول خدا صلی الله عليه و آله ميهمان داشت پيش از همه شروع به خوردن غذا مى‌كرد و بعد از همه دست از غذا خوردن مى‌كشيد»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر كه به جماعتى آب دهد، بايد خودش پس از همه آب بنوشد»
از حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «از جمله حقوق ميهمان آن است كه او را گرامى داشته و (حتّى) برايش خِلال حاضر سازد»
از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «از جمله موارد ضعف و سستى انسان آن است كه كسى به تو احسان كند و تو پاسخ احسان او را ندهى. و خدمت كردن ميهمان به صاحب‌خانه بر خلاف آداب است، بلكه هرگاه ميهمانى بر انسان وارد مى‌شود بايد به او (براى آوردن اسبابش) كمك كند و هنگامى كه مى‌خواهد برود به او كمك نكند كه اين كار دليل بر خسّت نفس است. و در تهيّه توشه همراهى‌اش كنيد و توشه خوشبو و نيكويى براى وى فراهم آوريد كه اين كار دليل بر جوانمردى است»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «از جمله حقوق ميهمان آن است كه تا درِ خانه همراهش برويد»
در حديث است كه ابن ابى يعفور مى‌گويد ميهمان امام صادق عليه السلام شدم. حضرت دستور داد غذا حاضر كنند. يكى ديگر از ميهمانان به نام هشام گفت: من كمتر چيزى مى‌خورم. حضرت فرمود: «مگر نمى‌دانى كه محبّت مؤمن بر مؤمن به مقدار غذايى است كه از او مى‌خورد». اين مطلب در احاديث فراوانى آمده است
از حضرت رضا عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «سخاوتمند و بلندهمّت از طعام مردم مى‌خورد تا مردم نيز از غذايش بخورند. و بخيل غذاى مردم را نمى‌خورد تا از غذايش نخورند»
در احاديث معتبر آمده است كه: هر كس وارد شهرى شود ميهمان برادران مؤمن و همكيشان خود در آن شهر است. و سزاوار نيست ميهمان بدون اجازه صاحب‌خانه روزه بگيرد، مبادا صاحب‌خانه غذايى تهيّه كند و خورده نشود. همان‌گونه كه ميزبان نبايد بدون اجازه صاحب‌خانه روزه بگيرد، مبادا ميهمان شرم كند و غذا نخورد
از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هرگاه كسى ميهمان ديگرى شود، هر كجا كه صاحب‌خانه امر كند بنشيند، زيرا صاحب‌خانه از امور پنهانى خانه‌اش بهتر خبر دارد».
در روايتى معتبر آمده است كه حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله فرمود: «حدّ ضيافت و ميهمانى سه روز است و پس از سه روز، صدقه‌اى است كه ميزبان به ميهمان مى‌دهد»
از حضرت رسول اعظم صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «ملائكه هيچ چيز را دشمن ندارند مانند آنكه ببينند در دندان بنده‌اى طعامى مانده (و خلال نكرده و سبب بدبويى دهانش شده) است»
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «جبرئيل براى حضرت رسول صلی الله عليه و آله مسواك و خلال و حجامت آورد و فرمود: خلال ريشه دندان را اصلاح مى‌كند و بر روزى مى‌افزايد»
از امام كاظم عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «با چوب گل و چوب درخت انار خلال نكنيد كه محرّك بيمارى خوره‌اند»