جمع بندی کشتن کودکان در زمان تولد امام زمان(ع)

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
کشتن کودکان در زمان تولد امام زمان(ع)
با ادب و احترام، حقیقت شنیده ام در زمان تولد امام زمان حکومت عباسی از تولد ایشان با خبر بوده زیرا از گذشته به آنان رسیده بود که قرار است کودکی به دنیا بیاید که حکومت را به خطر می اندازد از همین رو عباسیان در صدد یافتن آن کودک بر آمدند و دیگر اینکه اگر کودکی به دنیا می آمد و از تولد او با خبر شده و به او شک میکردند او را کشته و یا دستگیر و تحت کنترل قرار میدادند به عبارت دیگر دقیقا مانند ماجرای حضرت موسی که فرعون از تولد ایشان با خبر بوده و در صدد یافتن ایشان و اگر کودکی به دنیا می آمد به او رحم نمی کرد سوال، آیا این ماجرا درست است؟ از علت و چگونگی کار نیاز به توضیح کامل دارم؟ آیا عباسیان فقط از بیت امام حسن عسکری به دنبال این کودک بودند یا نه، اگر در دیگر اقوام و قبیله ها از تولد کودک با خبر میشدند همین کار را میکردند؟ و آیا عباسیان دست خود را به خون کودکان بیگناه آلوده کرده اند؟ از وقتیکه گذاشتید ممنون
با نام و یاد دوست           کارشناس بحث: استاد ممسوس
با سلام و احترام حکومت بنی عباس در صدد بود تا حضرت مهدی علیه السلام را از بین ببرد. آنها از روایات و احادیث شیعه شنیده بودند که امام حسن عسکری علیه السلام دارای فرزندی خواهد شد که حکومت ظلم و طاغوت را نابود میکند. لذا این امر برای انان بسیار سنگین مینمود. در نتیجه بنی عباس برای کنترل و رصد امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام این دو امام را به سامرا فراخواندند تا اگر امام عسکری علیه السلام دارای فرزند پسری شد او را به قتل برسانند به بیانی دیگر یکی از اهداف مهم بنی عباس دسترسی به امام زمان علیه السلام بود لذا امام عسکری علیه السلام را در سامرا که شهر نظامی بود تحت نظر داشتند.
تولد مخفیانه حضرت مهدی علیه السلام مانند تولد حضرت ابراهیم علیه السلام و حضرت موسی علیه السلام است در زمان این دو پیامبر منجمین و خواب گذاران و ساحران خبر از ظهور فرزند پسری دادند که تاج و تخت نمرود و فرعون را نابود میکند لذا این دو حاکم ستمگر چون نمیدانستند ان نوازد پسر کیست هر نوزاد پسری را میکشتند لذا خداوند امر تولد حضرت ابراهیم و موسی علیهما السلام را دور از چشم دشمنان قرار داد همین موضوع درباره امام حسن عسکری علیه السلام مطرح است. عباسیان برای دسترسی به امام زمان علیه السلام، امام عسکری علیه السلام را در سامرا تحت نظر داشتند. اما تفاوتی که با دوره حضرت ابراهیم و موسی علیهما السلام وجود دارد این است که نوزاد پسری به دست عباسیان کشته نشد زیرا میدانستند که نوزاد باید فرزند امام عسکری علیه السلام باشد و به دنبال او بودند اما در عصر حضرت ابراهیم و موسی علیهما السلام چون نمیدانستند این نوزاد از کدام پدر و مادر متولد میشود هر نوزاد پسری را میکشتند.
بنی عباس برای این که بتواند امام زمان علیه السلام را بیابد جاسوس زن به خانه امام عسکری علیه السلام میفرستاد برخی مواقع جاسوسها عوض میشدند و ماموریت انها این بود که ببینند ایا آثار حمل در همسر امام عسکری وجود دارد که به امر الهی مایوس میشدند. شرایط سخت و محنت باری برای ان حضرت و خانواده ایشان به وجود اورده بودند. عملکرد امام تحت نظر بود رفت و امد شیعیان تحت نظر و کنترل بود حتی در خانه ایشان هم جاسوس زن وجود داشت و اوضاع رصد میشد.
امر حمل و تولد حضرت مهدی علیه السلام ان قدر مخفیانه بود که حکیمه خاتون علیها السلام هم نمیدانست که نرجس خاتون علیها السلام بار دار است تا اینکه در شب نیمه شعبان وقتی حکیمه خاتون علیها السلام خواست از خانه امام بیرون برود حضرت فرمود عمه جان امشب بمان زیرا نوزادی که خدا وعده داده است متولد میشود حکیمه خاتون علیها السلام که آثار وضع حمل را در نرجس خاتون علیها السلام نمیدید لحظه ای شک کرد صدای مبارک امام عسکری علیه السلام از اتاق مجاور بلند شد که عمه جان شک نکن وعده الهی حتمی است چیزی نگذشت که آثار وضع حمل نمایان شد و حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به دنیا امد.
آری خداوندی که تولد حضرت موسی و ابراهیم علیهماالسلام را از چشم دشمنانشان دور میکند و حضرت موسی علیه السلام را در دامن دشمن خودش فرعون میپروراند میتواند امام زمان علیه السلام را دور از چشم همه به جهان و عالم هدیه کند در حالی که در شهر نظامی کاملا محصور و در خانه ای که پر از جاسوس و دشمن است آن حضرت چشم به جهان میگشاید. بنی عباس از تولد نوزاد با خبر نشدند و حتی بارها در صدد بودند تا او را بیابند اما هر بار ناامید شدند. با این حال امام زمان علیه السلام تا 5 سالگی نزد پدر بود و به برخی از اصحاب خاص و یاران بسیار نزدیک خویش، فرزند خود حضرت مهدی علیه السلام را نشان میداد و حجت را بر انان تمام میکرد.
باز حکومت بنی عباس در این 5 سال نتوانست امام زمان علیه السلام را بیاید تا این که وقتی جعفر کذاب خواست بر بدن امام عسکری علیه السلام نماز بخواند حضرت مهدی علیه السلام جلو امد و عبای او را گرفت و فرمود عمو من برای نماز خواندن بر پدرم از شما سزاوارترم و خود بر پدر نماز خواند و پس از ان بود که از انظار عموم مردم غایب شد و حکومت بنی عباس به شدت به دنبال حضرت بود اما به او دست نیافت. از اینجا بود که غیبت صغری که 69 سال طول کشید اغاز شد و در این مدت امام توسط چهار نایب خویش به نام عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، حسین بن روج نوبختی و علی بن محمد ثمری با شیعیان در ارتباط بود. پس از مرگ اخرین نایب علی بن محمد ثمری دوران غیبت کبری آغاز گردید.    
جمع بندی پرسش: آیا بنی عباس به دنبال کشتن امام زمان (علیه السلام) بودند؟ آیا مانند فرعون پسران متولد شده را میکشتند؟ پاسخ: حکومت "بنی عباس" در صدد بود تا حضرت مهدی (علیه السلام) را از بین ببرد. آنها شنیده بودند که امام حسن عسکری (علیه السلام) دارای فرزندی خواهد شد که حکومت ظلم و طاغوت را نابود میکند. از این رو امام عسکری (علیه السلام) ولادت فرزندش حضرت مهدی (علیه السلام) را مخفی نگاه داشت.(1) حکومت بنی عباس به قابله ها دستور داده بود به خانه امام رفت و آمد داشته باشند تا متوجه وضع حمل همسر امام عسکری (علیه السلام) شوند آنها جاسوس زن به خانه امام فرستاده بودند.(2) تولد مخفیانه حضرت مهدی (علیه السلام) مانند تولد حضرت ابراهیم (علیه السلام) و حضرت موسی (علیه السلام) است. در زمان این دو پیامبر منجمین و خواب گذاران و ساحران خبر از ظهور فرزند پسری دادند که تاج و تخت "نمرود" و "فرعون" را نابود میکند لذا این دو حاکم ستمگر چون نمیدانستند آن نوازد پسر کیست هر نوزاد پسری را میکشتند. لذا خداوند امر تولد حضرت ابراهیم(3) و موسی (علیهما السلام) را دور از چشم دشمنان قرار داد.(4) همین موضوع درباره امام حسن عسکری (علیه السلام) مطرح است. عباسیان برای دسترسی به امام زمان (علیه السلام)، امام عسکری (علیه السلام) را در سامرا تحت نظر داشتند. اما تفاوتی که با دوره حضرت ابراهیم و موسی (علیهما السلام) وجود دارد این است که نوزاد پسری به دست "عباسیان" کشته نشد زیرا میدانستند که نوزاد باید فرزند امام عسکری (علیه السلام) باشد و به دنبال او بودند. اما در عصر حضرت ابراهیم و موسی (علیهما السلام) چون نمیدانستند این نوزاد از کدام پدر و مادر متولد میشود هر نوزاد پسری را میکشتند. امر حمل و تولد حضرت مهدی (علیه السلام) آنقدر مخفیانه بود که «حکیمه خاتون» (علیها السلام) هم نمیدانست که «نرجس خاتون» (علیها السلام) بار دار است تا اینکه در شب نیمه شعبان وقتی «حکیمه خاتون» (علیها السلام) خواست از خانه امام بیرون برود حضرت فرمود: «عمه جان امشب بمان زیرا نوزادی که خدا وعده داده است متولد میشود.» «حکیمه خاتون» (علیها السلام) که آثار وضع حمل را در «نرجس خاتون» (علیها السلام) نمیدید لحظه ای شک کرد صدای مبارک امام عسکری (علیه السلام) از اتاق مجاور بلند شد که «عمه جان شک نکن وعده الهی حتمی است.» چیزی نگذشت که آثار وضع حمل نمایان شد و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به دنیا آمد.(5) پی نوشتها: 1. شیخ مفید، الارشاد، بصیرتی، بی تا، قم ص 345 2. صافی گلپایگانی، لطف‌ الله، منتخب الاثر، مکتبة الصدر، بی تا، تهران، ص 353 3. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، حضرت مهدی از ولادت تا امامت،  بنیاد فرهنگی مهدی موعود، 1389ش، قم، ص 185 4. قصص7-13 5. طوسی، كتاب الغیبة للحجة، تحقیق عبادالله تهرانی و علی احمد ناصح، ‌ دارالمعارف الاسلامیة، 1411ق، قم، ص 238
موضوع قفل شده است