جمع بندی چگونه منتظر منحرفی نباشیم؟

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چگونه منتظر منحرفی نباشیم؟

سلام. از وظایف شیعه انتظار فرج، نزدیک دانستن ظهور و مقدمه سازی برای آن است؛ ولی برخی افراد که سعی کرده اند چنین باشند، دچار توهمات شده اند یا دست به اعمالی شتابزده و غیرمنطقی زده اند.

چه کنیم که مثل آنها نباشیم؟

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد صادق

tazkie;406613 نوشت:
سلام. از وظایف شیعه انتظار فرج، نزدیک دانستن ظهور و مقدمه سازی برای آن است؛ ولی برخی افراد که سعی کرده اند چنین باشند، دچار توهمات شده اند یا دست به اعمالی شتابزده و غیرمنطقی زده اند.

چه کنیم که مثل آنها نباشیم؟


پاسخ :
با سلام وسپاس از پرسش خوب شما .
برای پاسخ کامل وجامع باید به چند نکته توجه شود و منتظران واقعی در عصر غیبت باید این کارهارا انجام و این صفات را دارا باشند:
امام زمان (ع) مانند سایر معصومین پیام آور اسلام ناب وبیانگر حقایق توحید ومعارف دین هستند . بنابراین پیام ایشان پیام اسلام است . پیام اسلام دو هدف را دنبال می کند :
1- تربیت انسان ها در ابعاد مختلف وجودی که مشتمل است بر اصلاح اعمال ، خلقیات ورسیدن به معرفت حقیقی نسبت به توحید ومعارف دین .
تربیت افراد ، الهی شدن آنها هدف اسلام وهمه معصومین بوده است .
2- اصلاح (تربیت ) جامعه : وظیفه داریم جامعه ای اسلامی با حکومت اسلامی بسازیم .
اسلام زمانی ارائه خواهد شد که تربیت افراد به حکومت ضمیمه شود .افراد چنان که به غذا نیاز دارند برای اصلاح خود به حکومت ،بیت المال واخذ وجوه ومالیات ها (برای رفع فقر واحتیاجات جامعه ) نیازمند هستند . اصلاح این دو در گرو یکدیگر است .
امام حسن عسگری (ع) در وصیت خود ، درباره وظایف فردی واجتماعی می فرمایند :
" قال لشیعته اوصیکم بتقوی الله والورع فی دینکم والاجتهاد لله وصدق الحدیث واداء الامانة الی من ائتمنکم من بر أو فاجر و طول السجود وحسن الجوار فبهذا جاء محمد (ص) صلّوا فی عشائرهم واشهدوا جنائزهم وعودوا مرضاهم وادّوا حقوقهم . فَاِنَّ الرجل منکم اذا ورع فی دینه وصدق فی حدیثه وادی الامانة وحسّن خلقه مع الناس قیل هذا شیعی ، فیسرنی ذلک ، اتقوا الله وکونوا زیناً ولا تکونوا شینا،ً جرّوا الینا کلّ مودة وادفعوا عنا کل قبیح... اکثروا ذکرالله وذکر الموت وتلاوة القرآن والصلاة علی النبی (ص).. احفظوا ما وصیتکم به... "
وصیت می کنم شما را به تقوای الهی و ورع در دینتان وتلاش برای خدا و راستی در گفتار وادای امانت به کسی که شما را امین قرار داده، چه نیکوکار باشد چه بدکار .نیز طولانی کردن سجود و نیکویی و حسن هم جواری. به خاطر اینها پیامبر مبعوث شد . در جماعت نماز بخوانید و تشییع جنازه همدیگر بروید وعیادت از مریضان کنید .حقوق یکدیگر را پرداخت کنید . پس هر کس از شما ورع در دینش داشته باشد ودر گفتارش صادق باشد وامانت را ادا کند وبا مردم حسن خلق داشته باشد، این فرد شیعه است. این امر مرا خوشحال می کند . تقوای الهی داشته باشید وزینت اسلام باشید . باعث زشتی وآبرو ریزی نباشید.محبت ها را به سوی ما جذب کنید و زشتی ها را ازما دور کنید( یعنی بد رفتار نکنید تا به سبب رفتار بد شما چیزهایی را به ما نسبت دهند) ذکر خدا ومرگ وتلاوت قرآن وصلوات بر پیامبر را بسیار داشته باشید .چیزهایی را که به شما وصیت کردم حفظ کنید . (1)
وظیفه منتظر امام زمان(ع) این است که مانند یک منتظر واقعی زندگی کند. وقتی انسان منتظر کسی باشد ،تمام رفتار و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. اگر منتظر میهمان باشد ،حتما خانه را تمیز و مرتب می‏کند، وسایل پذیرایی را آماده می‏کند و با لباس مرتب و چهره‏ای شاداب در انتظار می‏ماند.

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ *** عشق بازان چنین مستحق هجرانند

انتظار باید قبل از آن که از ادعای انسان فهمیده می شود ،از رفتار و کردار او فهمیده ‏شود. نمی‏توان هر کسی را که ادعای دوستی و ولایت امام زمان(عج) را دارد، در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود.
منتظر واقعی باید رفتارش به گونه‏ ای باشد که هر لحظه منتظر ظهور امام باشد. یعنی در هر لحظه که این خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد برای یاری امام با مال و جان خویش جهاد نماید و خود را در راه حضرت فدا نماید. منتظر واقعی اهل گناه و دلبستگی به دنیا نیست .
: با توجه به نکات ذکر شده می‏توان برخی وظایف منتظر امام را چنین ذکر کرد:

1- اولین شرط انتظار؛ معرفت است .
تا انسان میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات او مطلع نباشد ،منتظر او نخواهد شد. هنگامی انسان در انتظار کسی می‏نشیند که او را خوب بشناسد اما اگر انسان کسی را نشناسد ولو بداند که آن شخص خواهد آمد برایش اهمیتی نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند.
کسانی که حضرت را نمی‏شناسند مانند کفار و یا اهل ادیان دیگر، هرگز انتظار او را نمی‏کشند اما کسانی که او را می‏شناسند و ارزش او را می‏شناسند و مقام او رامی‏دانند منتظر او می‏مانند. کسانی که امام را نمی‏شناسند اگر چه به ظاهر مسلمان باشند چنانچه در این حال بمیرند ،در حال جاهلیت از دنیا رفته‏اند. پیامبر فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد ،به مردن جاهلیت از دنیا رفته است» (2).
هر مقدار معرفت انسان نسبت به امام بیشتر باشد ، ارزش او را بیشتر درک خواهد کرد و به عظمت او بیشتر پی خواهد برد . در حالی که افراد ناآگاه به ارزش حضرت هرگز احساس تشنگی و عطش نسبت به وجود مقدس حضرت نخواهند داشت .
وصل خورشید به شب پره اعمی نرسدکه در این آینه صاحب‏نظران حیرانند
. 2- محبت به امام ؛
تا انسان از میهمان خوشش نیاید و نسبت به او محبت نداشته باشد ،هر چند هم که او رابشناسد، نمی‏تواند واقعا منتظر آمدن او باشد. اگر انسان از میهمان بدش بیاید ،چگونه می‏تواند منتظر قدم او باشد و خود را برای پذیرایی از او آماده کند؟
3- ایجاد همگونی با امام ؛
منتظران واقعی وضع روحی و فکری و عملی خود را به گونه‏ای سامان می‏دهند که سنخیت کاملی با امام داشته باشند. آیا می‏توان منتظر قدوم کسی بود و با او مشابهت نداشت؟
ایجاد سنخیت با امام از طریق تقویت ایمان و تقوا و فضایل اخلاقی و درجات معنوی حاصل می‏شود. هر چقدر سنخیت بیشتر باشد، محبت حضرت به انسان بیشتر خواهد شد و محبت انسان نیز به حضرت افزون‏تر خواهد گشت
. 4- ارتباط با منتظران دیگر؛
منتظر امام می‏داند که برنامه حضرت جهانی است و باید یاوران زیادی داشته باشد تا حرکتش پیروز شود. بنابراین به فکر گسترش یاران و منتظران حضرت خواهد افتاد و با ارتباط با آنها به تقویت روحیات ایمانی خود و دیگران خواهد پرداخت تا بر اساس «تعاونوا علی البرّ و التقوی» به کمک مؤمنان منتظر دیگر خود را آماده ظهور حضرت بنماید. 5- دعا برای شتاب در ظهور ؛
منتظر واقعی هر لحظه انتظار محبوب را می‏کشد و از خدا می‏خواهد که هر چه زودتر او را برساند. دعای فراوان برای فرج حضرت از وظایف همیشگی منتظران می‏باشد.
6-ارتباط با امام زمان(ع) به شکل‏های مختلف؛
اگر منتظر محبوب خویش را نیابد ،سعی می‏کند عدم دوری محبوب خویش را از طریق دیگری مانند تلفن و نامه جبران نماید تا اگر به ملاقات او موفق نشده است ،لا اقل ارتباط ضعیفی با او داشته باشد.
منتظر امام وقتی موفق به زیارت حضرت نمی‏شود، از طریق خواندن دعای ندبه، زیارت آل یاسین، دعای عهد که از طرف بزرگان بسیار توصیه شده است، نیز از طریق رفتن به مسجد جمکران ارتباط خود را با آن حضرت حفظ می‏کند.
7-یاد فراوان حضرت؛
یاد کردن از محبوب عادت دیرینه منتظران عاشق است . به یاد آوردن امام و عنایت او به شیعیان با ذکر احادیث، کرامات، مقام امام و عنایت امام به شیعیان وظیفه دیگری است که منتظران واقعی احساس می‏کنند و بدین طریق همواره نام و یاد حضرت را زنده نگه می‏دارند.
. 8- دادن صدقه برای سلامتی آن عزیز و یا حواله نمودن ثواب‏هایی برای حضرت
9- رفع شبهه و مبارزه با شبهه‏افکنان درباره وجود، طول عمر و آثار وجودی حضرت در بین منتظران.
10- امیدواری بر قیام و انقلاب آن یوسف زهرا(س) و امید دادن به دیگران
11- ایجاد آمادگی دائم رزمی برای ظهور حضرت . در روایت آمده است: «لیعدن احدکم لخروج القائم و لو سهما؛ هر یک از شما برای قیام قائم باید آماده گردد هر چند با تهیه یک تیر باشد» (4)

منتظران و یاوران مصلح جهانی بایدصالح باشند؛ بنابراین برای فراهم کردن زمینه ظهور حضرت، باید از خود آغاز کنیم و با اراده‏ای محکم، عزمی راسخ و برنامه‏ای دقیق به اصلاح افکار و اندیشه‏ها و نیز تغییر و اصلاح رفتار و کردارمان بپردازیم .
با آگاهی ازوظایف عملی و گسترش شناخت خود از مبانی دینی و معرفتی، در راه تقویت بنیه اعتقادی و اخلاقی خویش، تلاش و کوشش کنیم.
با اجتناب از معاصی، لغزش‏ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظایف دینی ـ در هر محیطی که هستیم ـ به خودسازی اقدام کنیم . باتوبه از اعمال گذشته، قلب خویش را برای تجلّی نور الهی آماده سازیم. بنابراین گناهان گذشته ـ هر چند زیاد باشد ـ نمی‏تواند مانع مهمی در راه رشد و کمال و پیوستن به جرگه منتظران و یاوران واقعی امام باشد. پس با توبه واقعی، می‏توان سیئات و بدی‏های گذشته را به حسنه و نیکی تبدیل کرد و به اصلاح گذشته همت گماشت..
در حدیثی از حضرت صادق(ع) آمده است:
«من سره ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر و لیعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر، فان مات و قام القائم(ع) بعده، کان له من الاجر مثل اجر من ادرکه؛
هر کس دوست دارد از یاوران قائم باشد باید در انتظار بماند و تقوا بورزد و اخلاق نیکو را پیشه خود سازد .اگر قبل از قیام حضرت از دنیا برود، همان پاداش اخروی که زمان حضور را درک کرده اند به آنها می دهند» (5
خواندن دعایی که از حضرت صادق(ع) وارد شده در زمان غیبت بسیار نافع است. حضرت این دعا را به یکی از نزدیکترین یارانش یعنی «زراره» آموختند و آن دعا چنین است:
«اللهم عرفنی نفسک، فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک. اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک، لم اعرف حجتک. اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی؛
خدایا! خودت را به من بشناسان، چون اگر خود را به من نشناسانی، پیامبرت را نمی شناسم.
خدایا رسولت را به من بشناسان، چون اگر چنین نکنی، حجت تورا نمی شناسم.
خدایا حجتت را به من بشناسان چون اگر حجتت را به من شناسایی از دینم منحرف و گمراه خواهم شد» (6


پاورقی :
1) بحارالانوار ، جلد 75 ،ص 372 .
2)همان، ج 32، ص 331
3) شوری، آیه23
4) بحارالانوار، ج 52، ص 366، ح 146
5) اثبات الهداه، ج 3، ص 536 ، ح 488
6) بحارالانوار، ج 52، ص 146، روایت 70

با سلام و تشکر. پاسخ شما ارتباط زیادی به مورد سؤال من ندارد. سؤالم را در دو مورد به طور دقیق مطرح می کنم:

1.ممکن است فرد منتظر، به این خاطر که باید مقدمه ساز ظهور باشد و باید ظهور را نزدیک ببیند، تمام زندگی خود را برای ظهور تطبیق دهد، و به این خاطر از خیلی امور باز بماند. مثال این امر گروهی بود که چند سال پیش ایجاد شده بود و معتقد به تمرین شبانه روزی رزمی و اعتقادی تا زمان ظهور بود، و افراد آن تمام زندگی را تعطیل کرده و به آماده سازی پرداخته بودند که این گروهها حتی در پایگاههای بسیج هم تبلیغ می کرد. این افراد معمولاً از امور معیشتی زندگی باز می مانند و چه بسا در زمان حیاتشان امام ظهور نکند. چگونه از افراط و تفریط در انتظار در امان باشیم؟

2.لازمه انتظار، پذیرش احتمال دیدار با امام است. در منابر و کتابها هم از این دیدارها خاطرات بسیاری ذکر شده است. ولی ممکن است که فرد به خاطر شوق زیاد برای این دیدار دچار توهم شود یا اینکه شیطانی بر او ظاهر شده و ادعای مهدویت کند و پیغامهایی به او بدهد(مثل پیروان برخی از عرفانهای کاذب) چگونه فرد از این فریبها و نیرنگها در امان باشد و بفهمد که چه وقت مهدی را دیده و چه وقت دچار وهم یا فریب شیطان شده است؟

tazkie;408793 نوشت:
با سلام و تشکر. پاسخ شما ارتباط زیادی به مورد سؤال من ندارد. سؤالم را در دو مورد به طور دقیق مطرح می کنم:

مثال این امر گروهی بود که چند سال پیش ایجاد شده بود و معتقد به تمرین شبانه روزی رزمی و اعتقادی تا زمان ظهور بود، و افراد آن تمام زندگی را تعطیل کرده و به آماده سازی پرداخته بودند که این گروهها حتی در پایگاههای بسیج هم تبلیغ می کرد. این افراد معمولاً از امور معیشتی زندگی باز می مانند و چه بسا در زمان حیاتشان امام ظهور نکند. چگونه از افراط و تفریط در انتظار در امان باشیم؟


کاشکی همچین آدمهایی در زمینه های علمی و اقتصادی هم پیدا می شدند :ok:
هر چه قدر مشتاق ظهور باشیم و خودمان را موظف به زمینه سازی ظهور بدانیم باز هم تسلیم خداوندیم. به نظرم قضیه روشن است. بی دلیل نیست کسانی که منتظرند و قبل از ظهور می میرند اجر شهید دارند. کار سخت است. صبر و تحمل می خواهد. تهذیب نفس شدید می خواهد.

زمانی انتظار به انحراف کشیده می شود که خود فعل انتظار مقدم بر عبودیت خدا شود. مقدم بر تسلیم شدن خدا شود. در صورتی که انتظار از عبودیت و عبودیت از انتظار جدا نیست. اصلا اگر خدا رخصت انتظار نمی داد رخصت دعا نمی داد حق نداشتیم منتظر باشیم یا حتی دعا کنیم.

tazkie;408793 نوشت:
با سلام و تشکر. پاسخ شما ارتباط زیادی به مورد سؤال من ندارد. سؤالم را در دو مورد به طور دقیق مطرح می کنم:

1.ممکن است فرد منتظر، به این خاطر که باید مقدمه ساز ظهور باشد و باید ظهور را نزدیک ببیند، تمام زندگی خود را برای ظهور تطبیق دهد، و به این خاطر از خیلی امور باز بماند. مثال این امر گروهی بود که چند سال پیش ایجاد شده بود و معتقد به تمرین شبانه روزی رزمی و اعتقادی تا زمان ظهور بود، و افراد آن تمام زندگی را تعطیل کرده و به آماده سازی پرداخته بودند که این گروهها حتی در پایگاههای بسیج هم تبلیغ می کرد. این افراد معمولاً از امور معیشتی زندگی باز می مانند و چه بسا در زمان حیاتشان امام ظهور نکند. چگونه از افراط و تفریط در انتظار در امان باشیم؟

2.لازمه انتظار، پذیرش احتمال دیدار با امام است. در منابر و کتابها هم از این دیدارها خاطرات بسیاری ذکر شده است. ولی ممکن است که فرد به خاطر شوق زیاد برای این دیدار دچار توهم شود یا اینکه شیطانی بر او ظاهر شده و ادعای مهدویت کند و پیغامهایی به او بدهد(مثل پیروان برخی از عرفانهای کاذب) چگونه فرد از این فریبها و نیرنگها در امان باشد و بفهمد که چه وقت مهدی را دیده و چه وقت دچار وهم یا فریب شیطان شده است؟

پاسخ :
با تقدیر از دقت شما . در ابتدا باید اشاره شود که در این گونه مسایل به طور صد در صدی اظهار نظر کاری آسان نیست و باید به کلیات مطلب بسنده نمود از این رو پاسخ قبل در راستای این نکته بود مرتبط به با پرسش شما است ( ولی با نگاه کلی )
اما در این نوبت به طور جزئی تر در دو محور باید گفت :
الف _در باره فراز اول پرسش باید توجه نمود که به گفته ی معروف : ره چنان رو که ره روان رفتند .
لذا دراین باره باید رویش کار را از عالمان دین که در عصر غیبت حجت بر مردم اند وخود نیز جزء منتظران مهدی اند . آموخت که از امور یاد شده در پرسش پرهیز نموده ودر عین حال برای ظهور حضرت لحظه شماری وتلاش می کنند .
ویا اینکه در این یک اصل کلی شاعری می گوید :
ره رو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود **** ره رو آن است که آهسته وپیوسته رود .
در نتیجه باید همانند مراجع دینی دراین باب عمل نمود که در عین زندگی عادی خود همواره آماده ظهو ر اند . وآن نوع اعمال را که در پرسش اشاره نه تنها انجام نمی دهند بلکه از انجامش منع می کنند . در این باب به کتاب ( امامت وانسان کامل از دیدگاه امام خمینی مراجعه نماید )
ب_ در باره فراز دوم پرسش باید گفت : در زمان غیبت عالمان دینی هستند که با مراجعه با آنان می توان امام زمان را شناخت. اگر مردم برای شناخت مدعیان مهدیت به عالمان دینی رجوع نمایند کمتر دچار مشکل می شوند . متا سفانه برخی بدون رجوع به عالمان و تحقیق ، جذب افراد فریبکار و مدعیان دروغین مهدیت می شوند.
در زمان ظهور نیز عالمان ربانی وجود دارد که با مراجعه با آنان می توان امام را شناخت .یکی از وظایف عالمان دینی هم درعصر ظهور و هم در زمان غیبت این است که مردم را هدایت نموده و به مردم بفهمانند که امام زمان کیست و مدعیان مهدویت چه کسانی هستند . در عصر ظهور نیز عالمان ربانی مردم را هدایت می کنند که امام زمان همین امام همام است که ظهور نموده است.او همان حجت خداوند که خداوند وعده ظهور اورا داده است.
گفتنی است که متأسفانه در عصر ما، کسانی هستند که از نام و جایگاه والای امام زمان سوء استفاده کرده، به روش‌های گوناگون خود را مرتبط با امام معرفی می‌کنند! برخی ادعای دیدن حضرت را می‌کنند. گروهی مدعی‌اند که حضرت را در خواب دیده و حضرت فلان دستور را داده اما پیروان حضرت باید آگاه و هوشیار باشند و فریب افراد شیاد یا ساده‌لوح را نخورند و بدانند که در عصر غیبت چه وظائفی به عهده دارند و راه نزدیکی به خدا و اینکه امام از ما خوشنود گردد چیست؟
بهترین راه ، تحصیل تقوا و ورع و پرهیزکاری و انجام واجبات و پرهیز از گناه و معصیت و خدمت خالصانه به بندگان خدا و رفع مشکل از انسان‌های گرفتار و تلاش جهت خودسازی و تزکیه نفس و اصلاح جامعه است..
مردم باید نسبت به امام زمان شناخت بیشتری پیدا کنند، و کتاب‌هایی را که توسط دانشمندان بزرگ درباره حضرت نوشته شده، مطالعه کنند و به سخن افرادی که ادعای آن را می‌کنند، ترتیب اثر ندهند. وبا عالمان دین در ارتباط باشند وهر سوال ویا اموری نظیر آنچه در پرسش آمده برایش پیش آمد با مراجع حوزه علمیه ویا همین سایت مطرح کنند .

خوشبختانه امام زنده و حاضرند و صدای تمام نادیان خود را میشنوند.به کرات از او کمک خواستن در راه انتظار و شناختش خواندن دعاهای مذکور در خصوص ایشان.تقدیم کردن عبادات به ایشان و دعا برای سلامتی ایشان.مطالعه در باره ی ایشان و تحقیق و در صورت توان تصحیح در روایات و احادیث دنبال کردن ایشان از راههای جلب نظر ایشان به خود است زیرا حضرت با علم لدنی خود کمک گر رهروان هستند.و خود مشتاق شناخته شدن هستند.و مشتاق ما هستند ایشان طبق روایات و گفته ی خودشان مشتاق دیدن کسانی هستند که در دوران ظهور پیرو شان هستند.باید از خود حضرت خواست تا کمک کنند به خطا نرویم.زیرا از وظایف شیطان به غفلت انداختن افراد در امر ولایت است تا گمراه شوند.

سوال :
1.ممکن است فرد منتظر، به این خاطر که باید مقدمه ساز ظهور باشد و باید ظهور را نزدیک ببیند، تمام زندگی خود را برای ظهور تطبیق دهد، و به این خاطر از خیلی امور باز بماند. چگونه از افراط و تفریط در انتظار در امان باشیم؟

2.لازمه انتظار، پذیرش احتمال دیدار با امام است.چگونه فرد از این فریبها و نیرنگها در امان باشد و بفهمد که چه وقت مهدی را دیده و چه وقت دچار وهم یا فریب شیطان شده است؟

پاسخ:
در ابتدا باید اشاره شود که در این گونه مسایل به طور صددرصدی اظهار نظر کاری آسان نیست و باید به کلیات مطلب بسنده نمود از این رو پاسخ قبل در راستای این نکته بود مرتبط به با پرسش شما است ( ولی با نگاه کلی )

اما در این نوبت به طور جزئی تر در دو محور باید گفت :
الف_درباره فراز اول پرسش باید توجه نمود که به گفته معروف :
ره چنان رو که ره روان رفتند .
لذا دراین باره باید روش کار را از عالمان دین که در عصر غیبت حجت بر مردم اند وخود نیز جزء منتظران مهدی اند . آموخت که از امور یاد شده در پرسش پرهیز نموده ودر عین حال برای ظهور حضرت لحظه شماری وتلاش می کنند .
ویا اینکه در این یک اصل کلی شاعری می گوید :
ره رو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود **** ره رو آن است که آهسته وپیوسته رود .
در نتیجه باید همانند مراجع دینی دراین باب عمل نمود که در عین زندگی عادی خود همواره آماده ظهو ر اند . وآن نوع اعمال را که در پرسش اشاره نه تنها انجام نمی دهند بلکه از انجامش منع می کنند . در این باب به کتاب ( امامت وانسان کامل از دیدگاه امام خمینی مراجعه نماید )
ب_ درباره فراز دوم پرسش باید گفت : در زمان غیبت عالمان دینی هستند که با مراجعه با آنان می توان امام زمان(عج) را شناخت. اگر مردم برای شناخت مدعیان مهدیت به عالمان دینی رجوع نمایند کمتر دچار مشکل می شوند.
متاسفانه برخی بدون رجوع به عالمان و تحقیق ، جذب افراد فریبکار و مدعیان دروغین مهدیت می شوند.
در زمان ظهور نیز عالمان ربانی وجود دارد که با مراجعه با آنان می توان امام را شناخت .یکی از وظایف عالمان دینی هم درعصر ظهور و هم در زمان غیبت این است که مردم را هدایت نموده و به مردم بفهمانند که امام زمان(عج) کیست و مدعیان مهدویت چه کسانی هستند .
در عصر ظهور نیز عالمان ربانی مردم را هدایت می کنند که امام زمان
(عج) همین امام همام است که ظهور نموده است.او همان حجت خداوند که خداوند وعده ظهور اورا داده است.
گفتنی است که متأسفانه در عصر ما، کسانی هستند که از نام و جایگاه والای امام زمان
(عج) سوء استفاده کرده، به روش‌های گوناگون خود را مرتبط با امام معرفی می‌کنند! برخی ادعای دیدن حضرت را می‌کنند. گروهی مدعی‌اند که حضرت را در خواب دیده و حضرت فلان دستور را داده اما پیروان حضرت باید آگاه و هوشیار باشند و فریب افراد شیاد یا ساده‌لوح را نخورند و بدانند که در عصر غیبت چه وظائفی به عهده دارند و راه نزدیکی به خدا و اینکه امام از ما خوشنود گردد چیست؟
بهترین راه ، تحصیل تقوا و ورع و پرهیزکاری و انجام واجبات و پرهیز از گناه و معصیت و خدمت خالصانه به بندگان خدا و رفع مشکل از انسان‌های گرفتار و تلاش جهت خودسازی و تزکیه نفس و اصلاح جامعه است..
مردم باید نسبت به امام زمان
(عج) شناخت بیشتری پیدا کنند، و کتاب‌هایی را که توسط دانشمندان بزرگ درباره حضرت نوشته شده، مطالعه کنند و به سخن افرادی که ادعای آن را می‌کنند، ترتیب اثر ندهند. وبا عالمان دین در ارتباط باشند وهر سوال ویا اموری نظیر آنچه در پرسش آمده برایش پیش آمد با مراجع حوزه علمیه ویا همین سایت مطرح کنند .

موضوع قفل شده است