جمع بندی وقتی که دچار استرس میشم چگونه آروم بمونم؟
تب‌های اولیه
سلام
من همیشه از موقعیت هایی که برام ایجاد اضطراب می کنه یا انجامش رو در توان خودم ندیدم اجتناب می کردم. با این حال اگه برای کاری وقت به اندازه کافی نداشته باشم، یا حتی میزان وقت به حد کافی باشه ولی وقت اضافه نداشته باشم، دچار چنان استرسی میشم که نمی تونم از پس اون کار، هرچند که خیلی ساده هم باشه، بر بیام و تنها در صورتی به آرامش می رسم که کلا قید اون کارو بزنم. با یکی از کارشناسان آنلاین صحبت کردم، نظرشون این بود که به خاطر کمالگرایی نمی تونم کارامو انجام بدم. انکار نمی کنم که تا حدی کمالگرا هستم، ولی فکر می کنم علت این موارد کمالگرایی نباشه، چون بحث انجام شدن یا نشدن اصل کار مطرحه نه کامل انجام دادنش و خودم هم انتظار ندارم که کار عالی یا کاملی رو تحویل بدم، فقط می خوام بتونم تحویل بدم.
البته این موقعیت زیاد برام پیش نیومده، علتش هم اینه که خودم همیشه ازش اجتناب کردم. ولی اون چندباری هم که اتفاق افتاده کاری از پیش نبردم.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلاممن همیشه از موقعیت هایی که برام ایجاد اضطراب می کنه یا انجامش رو در توان خودم ندیدم اجتناب می کردم. با این حال اگه برای کاری وقت به اندازه کافی نداشته باشم، یا حتی میزان وقت به حد کافی باشه ولی وقت اضافه نداشته باشم، دچار چنان استرسی میشم که نمی تونم از پس اون کار، هرچند که خیلی ساده هم باشه، بر بیام و تنها در صورتی به آرامش می رسم که کلا قید اون کارو بزنم. با یکی از کارشناسان آنلاین صحبت کردم، نظرشون این بود که به خاطر کمالگرایی نمی تونم کارامو انجام بدم. انکار نمی کنم که تا حدی کمالگرا هستم، ولی فکر می کنم علت این موارد کمالگرایی نباشه، چون بحث انجام شدن یا نشدن اصل کار مطرحه نه کامل انجام دادنش و خودم هم انتظار ندارم که کار عالی یا کاملی رو تحویل بدم، فقط می خوام بتونم تحویل بدم.
البته این موقعیت زیاد برام پیش نیومده، علتش هم اینه که خودم همیشه ازش اجتناب کردم. ولی اون چندباری هم که اتفاق افتاده کاری از پیش نبردم.
بسمه تعالی
با سلام و عرض تحیت خدمت شما خواهر محترم
برداشت بنده نیز این است که عامل بازداری شما کمالگرایی و توقعات بالا از خود است. این امر سبب می شود تا دچار تحریف شناختی ای تحت عنوان " همه یا هیچ" یا همان "تفکر دو قطبی" شوید.
در صورتی که اضطراب فراگیر داشته باشید یعنی غالب اوقات نگران هستید و از دل شوره و پیش بینی های منفی رنج می برید، خواب نامنظم دارید و تحریک پذیری بالایی دارید لازم است با یک متخصص اعصاب و روان مشورت کنید تا بر حسب تشخیص، داروی ضد اضطراب برای شما تجویز کند.
در عین حال برای فائق آمدن بر استرس و اضطراب سعی کنید؛
_ از خطاهای خود فاجعه نسازید
_ از توقعات خود کم کنید
_ با تفکر دو قطبی مبارزه کنید و کار ناقص را به عدم آن ترجیح دهید
_ از موقعیتهای اضطراب زا فرار نکنید. لازم است گام به گام و به صورت تدریجی با موقعیتهایی که از آنها می ترسید مواجه شوید تا از ترس و اضطراب شما کاسته شود.
_ به تغذیه، خواب کافی، تفریح، ورزش و مسافرت اهتمام جدی داشته باشید
_ تکنیک تنفس عمیق را فرا بگیرید و روزانه 3 و هله و هر وهله 15 مرتبه نفس عمیق بکشید
_ ذهن و فکر خود را مدیریت کنید و به سمت موضوعات مثبت سوق دهید
_ در آینده زندگی نکنید و از پیش بینی منفی خودداری کنید. یا پیش بینی نکنید و یا پیش بینی مثبت داشته باشید
_ امور را به خدای متعال واگذار کنید.
در پناه خدای متعال موفق باشید
سلام علیکم
ممنون از توضیحاتتون. ولی همون طور که در سوال هم ذکر کردم، مساله من درباره وقتیه که توی اون موقعیت قرار می گیرم. دقیقا توی اون زمان چه کاری انجام بدم. که اونجا هم دیگه بحث توقعات بالا مطرح نیست چون اصل انجام کار داره زیر سوال میره. فرض کنید شما قراره لباسی رو برای کسی بدوزید. اینجا شما نمی تونید بدون دوختن آستین ها اونو تحویل بدید. اما می تونید کمی از کیفیت کم کنید و مثلا خیلی خوشدوخت و خوش قواره تحویل ندید. اما چیزی که تحویل میدید باید لباس باشه. من هم تلاشم اینه که کلیت کار رو به انجام برسونم بدون اینکه کیفیت درخوری داشته باشه. ولی اضطرابی که دچارش میشم نمیذاره به کارم ادامه بدم.
داروهای ضد اضطراب هم فکر نمی کنم برای موقعیتی که یک بار در سال ایجاد میشه تجویز بشه یا سودمند باشه
[="Arial"][="DarkGreen"]
سلام علیکم
ممنون از توضیحاتتون. ولی همون طور که در سوال هم ذکر کردم، مساله من درباره وقتیه که توی اون موقعیت قرار می گیرم. دقیقا توی اون زمان چه کاری انجام بدم. که اونجا هم دیگه بحث توقعات بالا مطرح نیست چون اصل انجام کار داره زیر سوال میره. فرض کنید شما قراره لباسی رو برای کسی بدوزید. اینجا شما نمی تونید بدون دوختن آستین ها اونو تحویل بدید. اما می تونید کمی از کیفیت کم کنید و مثلا خیلی خوشدوخت و خوش قواره تحویل ندید. اما چیزی که تحویل میدید باید لباس باشه. من هم تلاشم اینه که کلیت کار رو به انجام برسونم بدون اینکه کیفیت درخوری داشته باشه. ولی اضطرابی که دچارش میشم نمیذاره به کارم ادامه بدم.داروهای ضد اضطراب هم فکر نمی کنم برای موقعیتی که یک بار در سال ایجاد میشه تجویز بشه یا سودمند باشه
بسمه تعالی
با سلام و عرض تحیت
نکته ای که بنده می تونم تقدیم کنم این است که؛
_ از موضوع مورد اضطراب اجتناب نکنید و رفته رفته بیشتر با آن مواجه شوید
_ سعی در کنترل علائم جسمانی اضطراب نداشته باشید و از تمرکز بر نشانه ها خودداری کنید
_ ذهن خود را به امور لذت بخش منصرف کنید
در پناه خدای متعال
من همیشه از موقعیت هایی که برایم ایجاد اضطراب می کند یا انجامش را در توان خودم ندیدم اجتناب می کردم. مثلا اگر برای کاری فرصت کافی نداشته باشم زمانی به آرامش می رسم که کلا قید آن کار را بزنم، لطفا راهنماییم فرمائید.
پاسخ:
برداشت بنده این است که عامل بازداری شما کمالگرایی و توقعات بالا از خود است. این امر سبب می شود تا دچار تحریف شناختی ای تحت عنوان "همه یا هیچ" یا همان "تفکر دو قطبی" شوید.
در صورتی که اضطراب فراگیر داشته باشید یعنی غالب اوقات نگران هستید و از دل شوره و پیش بینی های منفی رنج می برید، خواب نامنظم دارید و تحریک پذیری بالایی دارید لازم است با یک متخصص اعصاب و روان مشورت کنید تا بر حسب تشخیص، داروی ضد اضطراب برای شما تجویز کند.
در عین حال برای فائق آمدن بر استرس و اضطراب سعی کنید:
_ از خطاهای خود فاجعه نسازید.
_ از توقعات خود کم کنید.
_ با تفکر دو قطبی مبارزه کنید و کار ناقص را به عدم آن ترجیح دهید.
_ از موقعیت های اضطراب زا فرار نکنید. لازم است گام به گام و به صورت تدریجی با موقعیت هایی که از آنها می ترسید مواجه شوید تا از ترس و اضطراب شما کاسته شود.
_ به تغذیه، خواب کافی، تفریح، ورزش و مسافرت اهتمام جدی داشته باشید.
_ تکنیک تنفس عمیق را فرا بگیرید و روزانه 3 وهله و در هر وهله 15 مرتبه نفس عمیق بکشید.
_ ذهن و فکر خود را مدیریت کنید و به سمت موضوعات مثبت سوق دهید.
_ در آینده زندگی نکنید و از پیش بینی منفی خودداری کنید. یا پیش بینی نکنید و یا پیش بینی مثبت داشته باشید.
_ امور را به خدای متعال واگذار کنید.
این نکته را هم به نظرم بد نباشد اضافه کنم و آن اینکه اضطراب و استرس همیشه هم بد نیست. چنین حالتی یک مکانیزم دفاعی در بدن ماست که ما را مجبور به مسئولیت پذیری می کند. مثلا فرض کنید فردا امتحان دارید. اگر اضطراب و استرسی در کار نبود، احتمال اینکه شما اهمیتی به امتحان ندهید و تلاشی برای موفقیت در آن نکنید وجود داشت. ولی همین که چنین حالتی وجود دارد شما را مجبور به تلاش می کند تا دوباره گرفتار اضطراب نشوید. به عبارتی این احساس مانند احساس درد خاصیت هشدار دهنده دارد. لذا توجه ما نباید معطوف به از بین بردن اضطراب به خاطر خود اضطراب باشد؛ بلکه باید علت اضطراب را کشف کنیم تا با رفع آن سیستم بدن ما به حالت طبیعی برگردد؛ چنانچه وقتی قسمتی از بدن ما درد می گیرد اگر ما صرفا با استفاده از مسکن بخواهیم درد را درمان کنیم نه تنها مشکل ما حل نمی شود بلکه ضرر بیشتری به بدن خود وارد کرده ایم. زمانی مشکل ما حل خواهد شد که علت درد را کشف و رفع کنیم.
بنابراین یکی از راهکارهای مفید در این زمینه این است که شما زمان خود را مدیریت کنید. مثلا اگر خیاط هستید به مقداری سفارش قبول کنید که احتمال می دهید در موعد مقرر می توانید آن را تحویل دهید. با چنین کاری از بروز استرس جلوگیری خواهید کرد. بله اگر زمانی به هر دلیلی شما موفق به تحویل بموقع کار نشدید، بروز استرس و اضطراب طبیعی است که در چنین مواقعی می توانید مثلا با تماس گرفتن با مشتری و عذرخواهی و گرفتن زمان، استرس خود را از بین ببرید و به کار خود ادامه دهید.