یازی به پرس و جو نیست، همسایه ها وقتی عروسی های حرام همراه با رقص و آواز و ارکست برگزار می کنند ما ناخودآگاه و به اجبار و اکراه از صداهای آنها تا نیمه های شب فیض می بریم! از صدای هیاهوی زنان و دختران که با شنیدن غنا از خود بی خود شده و صداهای عجیب و نا مناسبی از خود در می آورند هم فیض برده ایم!
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
اینکه زنی بد حجاب هست دلیلی بر بدحجابی همه نیست
نیکه رن فاحشه بد می گردد دلیلی بر فاحشه بودن همه نیست
این یعنی تشخیص مصداق
مصداق رو باید بررسی کرد و اگر حرام بود طبق حکم عمل کرد اگر خیر کسی حق ندارد حلال خدا را حرام کند
اگر هم کسی خواست احتیاط کند خودش احتیاط می کند
این شرایط را نمی دانید؟ بپرسید.
(شما خودستان گفتیم همه عروسی ها حرام نیست-----> بررسی می کنید و اگر حلال بود می روید اما شما الان فرض بر حرام می کنید در صورتی که برای امر به معروف وجوبش یقین به گناه است (شرایط امر به معروف را ببینید.)
زینبیون;884531 نوشت:
رقص مرد بنا بر احتیاط واجب حرام است
آیا کسی نخواهد به احتیاط واجب عمل کند و برود مجتهد اعلمی را پیدا کند و او حلال بداند یا مباح باز شما می توانید فرد را نهی کنید؟
زینبیون;884531 نوشت:
حال بگویید آیا در مجالس عروسی امروزه مجلس جز مجلس رقص است؟ به نوبنت نمی رقصند؟ این مجلس رقص هست یا نه؟
این رجع به عرف است درسته؟
عرف چه می گوید اگر می گوید مجلس رقص نیست نیست
حال کسی خواست احتیاط کند به خودش مربوط است نرود موسیقی گوش نکند اما بحث حلیت و شرایطش رو باید دید صاحب مجلس نظرش چیست
اینکه فردی بنا بر نظر مرجعش که چیزی را حرام کرده برود بگوید قطع کن در صورتی که طبق شرایط حکم برای اون حلال است بنظتون درسته؟
زینبیون;884531 نوشت:
عجب! در رویا سیر می کنید برادر گرامی؟! مگر ساکن ایران نیستید و مجالس عروسی ایران را ندیده اید؟!
من که دارم با شما صحبت می کنم وقتی میروم عروسی کسی برایم آهنگ قطع نمیکند
برای همین در جامعه هستم
می بینم عروسی را که تویش اهنگ خالی بدون رقص در مردانه است
می بینم کسی را مختلط است
و...
این ها را می بینم و طبق شرایط مشخص و یقینی تصمیم می گیرم
زینبیون;884533 نوشت:
اگر کسی واقعا کلاه خودش را قاضی کند می داند که اکثر مجالس عروسی مجالس رقص و آواز هستند این از بدیهیات است و علت اینکه این موضوع را هنوز شما قبول نکرده اید واقعا عجیب است
قبول ندارم
چون قید اکثرا شما یعنی عدم وجود یقین
عدم وجود یقین می شود احتمال
صرف وجود احتمال هم در حکم اول نظر مرجع صریج گفته شده
زینبیون;884534 نوشت:
ین دقیقا یکی از اختلاف های شدید افرادی است که در این موضوع با هم اختلاف عقیده دارند آنکس که در مجالس حرام شرکت نمی کند دیگری را مقصر می داند چون عملی حرام مرتکب می شود و انکس که شرکت می کند می گوید آن که شرکت می کند اهل گذشت نیست و منم منم می کند و نظر خودش مهم است حال ان که او نظر خودش را لحاظ نکرده و نظر خدا برایش مهم بوده است
در ضمن این مسئله قطعی است و از احتمالات نیست نظر شما این است که احتمال است و بنده چنین نظری ندارم گرا
دقیقا شما حاضر نیستید به حرف خودتان تکیه کنید
می توانید به یقین بگویید؟
نمی توانید
چون یکی از مصادیق عروسی عروسی است که خودتان شرح دادید
عروسی برادرتان
اگر بخواهم محکم نظرمو بگم اصلا استدال شما رو نمی پذیرم از شما نمی پرسم مرجعتان چیست معیارتان چیست سخنتان چیست و طبق نظر خودم حکم می دهم
اون در مسئله ای که تشخیص به عهده مکلف و عرف است
وقتی مراجع در فتاوای خود می فرمایند عرف منظورشان عرف متدینین است نه عرف جامعه در صورتی که قبول ندارید از تک تک مراجع استفتا کنید
اگر منظور مذهبیون است خودتان گفتید مذهبیان تو مراسمشون هست
اگر منظورتون رفتار کسانیه که ترک می کنند
باید دید ترکشان احتیاطی است یا تشخیصی
اگر تشخیص نداده اند باید به اهلش رجوع کرد تا تشخیص دهند(اونم خود فرد باید رجوع کند غیر این است؟)
من مثلا ممکنه با اینکه موسیقی حلال باشد و شایطش باشد اصلا گوش نکنم(بر فرض)
یا رقص زن و شوهر جایز باشد اما احتیاط کنم
اما می توانم احتیاطم رو به دیگری تحمیل کنم؟
بگویم نه تو حلال خدا رو بر خودت حرام کن چون من تشخیص می دهم!
(اگر موسیقی .و رقص طبق نظر مرجعش حلال باشد شما باز می توانید بگویید حرام است؟)@};-[/]
اگر منظور مذهبیون است خودتان گفتید مذهبیان تو مراسمشون هست
ما عرض کردیم عرف متدینین
متدینین یعنی آنها که دین را در زندگی پیاده می کنند
متدینین مثلا مثل امام خمینی مثل آقای بهجت مثل همسران متدینشان و نه هر کس که ریشی داشت یا چادری به سر کرده بود اما عامل به دستورات نبود!
رستگاران;884550 نوشت:
(اگر موسیقی .و رقص طبق نظر مرجعش حلال باشد شما باز می توانید بگویید حرام است؟)
در اگر نتوان نشست! پیدا نمی کنید مرجعی به حرام فتوا داده باشد موسیقی رقص آور حرام است
رستگاران;884548 نوشت:
اینکه فردی بنا بر نظر مرجعش که چیزی را حرام کرده برود بگوید قطع کن در صورتی که طبق شرایط حکم برای اون حلال است بنظتون درسته؟
به علت همین گونه عصبانیت ها و ناراحتی های افرادی چون شما بنده و همفکرانم معمولا وقتی در این مراسم شرکت می کنیم فقط لحظاتی می نشینیم تا مجلس به کامشان تلخ نگردد! و زود می رویم تا به قول شما مجلسشان یخ نگردد!
بنده از ادامه مباحثه انصراف می دهم و این مباحثه را در خواست دادم به یکی از اساتید ارجاع دهند تا ایشان پاسخ سوال شما را بدهند( در صورتی که امکان ارجاع باشد)
این نظر شماست که این احتمال است و یقین نیست گرامی
ما چنین عقیده ای نداریم
والسلام
متدینین مثلا مثل امام خمینی مثل آقای بهجت مثل همسران متدینشان و نه هر کس که ریشی داشت یا چادری به سر کرده بود اما عامل به دستورات نبود!
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
از نظر شما امام خمینی(ره) متددین هستند اما در تشخیص موضوع خود فرد باید تشخیص دهد حتی اگر در موضوعی با امام خمینی(ره) اختلاف داشته باشند(حتی مرجعش) و باید دید آیا نظر امام خمینی(ره) را به عنوان یک عرف(اگر فرد نظرش عرف حساب شود)
حساب می کنند یا خیر (البته اگر عرف انتخابی از جانب فرد باشد و تشخیص او تکیه کرده باشد مثل مسئله تقلید که شرایطش در رساله هست.)
یا حتی اصلا امام خمینی(ره) را مرجع تشخیص داده اند ؟
بعد می شود صحبت کرد
برای فردی که نظر امام خمینی(ره) را به عنوان عرف(در صورت صدق عرف) قبول دارد شما می توانید صحبت کنید اما اگر نظر مخالف ایشان را قبول کنند خیر(اگر مخالفشان صدق عرف بکند)
اما در مورد موسیقی در همان مطالب عرف موسیقی گفته شده چه کسانی هستند رجوع کنید.
زینبیون;884555 نوشت:
در اگر نتوان نشست! پیدا نمی کنید مرجعی به حرام فتوا داده باشد موسیقی رقص آور حرام است
من برای کسی که تحقیق کرده و بررسی کرده و مرجع اعلم شناخته به خودم حق نمی دهم حلال مرجع اعلمش رو حرام کنم به او اتهام مجلس حرام رو بدهم
اگر شما تمایل دارید خود دانید
در بحث نهی از منکر شناخت منکر لازم است
برای مرجعی که حکم به حلیت می دهد کسی نمی تواند معترض شود انجام نده چون مرجعش حلال کرده و این یک بحث علمی است که کارشناسان احام برای همین مرجع می پرسند تا برای هرکس طبق نظر مرجعش نظر بدهند
زینبیون;884555 نوشت:
ه علت همین گونه عصبانیت ها و ناراحتی های افرادی چون شما بنده و همفکرانم معمولا وقتی در این مراسم شرکت می کنیم فقط لحظاتی می نشینیم تا مجلس به کامشان تلخ نگردد! و زود می رویم تا به قول شما مجلسشان یخ نگردد!
حواستون باشد از مسیر حکم خارخ نشوید
اگر می خواهید احتیاط کنید بکیند(به خودتان مربوط است البته با تعریف صحیح احتیاط و تشخیص صحیح آن)
اما جایی که مرجعی حکم حلیت داده برای مفلدینش حلال است(حتی اگر برای مرجع شما حکم حرمت دهد)
و شما اگر مرجعتون طبق شرایط حرام می دانید بر شما حرام است
اما اگر بنا بر تشخیص صاحب مجلس(البته باید پرسید آیا شرایط صاحب مجلس ملاک است اینجا یا خود فرد مکلف) و شرایط حکم حلال است بر او حلال است و شما باید خارج شوید و شما شرکت نکنید(به علت حرمت برای شما)
زینبیون;884555 نوشت:
بنده از ادامه مباحثه انصراف می دهم و این مباحثه را در خواست دادم به یکی از اساتید ارجاع دهند تا ایشان پاسخ سوال شما را بدهند( در صورتی که امکان ارجاع باشد)
این نظر شماست که این احتمال است و یقین نیست گرامی
ما چنین عقیده ای نداریم
والسلام
دعا کنید برایم تا تعصب بی جا نداشته باشم و اگر دیدم در مقابل مولایم قرآن به نیزه کردند به تشخیص خودم اکتفا نکنم و حاضر به اندیشه باشم
ه از ادامه مباحثه انصراف می دهم و این مباحثه را در خواست دادم به یکی از اساتید ارجاع دهند تا ایشان پاسخ سوال شما را بدهند( در صورتی که امکان ارجاع باشد)
این نظر شماست که این احتمال است و یقین نیست گرامی
ما چنین عقیده ای نداریم
والسلام
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم
امیدوارم این جمله به معنای رجوع به کارشناس باشد و البته مخالف امر به معروف و نهی از منکر نیست
اما ما باید مسیر درست را بشناسیم و درست تصمیم بگیریم و درست عمل کنیم ان شاء الله
[="Blue"]انتقاد امام جمعه بابل از رواج شادی های حرام در مجالس عروسی
وی با بیان این که ماه شعبان ماه شادی و سرور است، نسبت به برخی شادی های حرام در این ماه هشدار داد و گفت: متأسفانه بارها دیده شده است که برخی از محافل شادی مانند عروسی ها صحنه های حرام دیده می شود و این جای تأسف دارد.
حجت الاسلام روحانی ادامه داد: حد و مرز خط قرمز های شرعی در جشن ها و محافل شادی باید رعایت شود و متأسفانه برخی ها به بهانه عروسی تا نیمه های شب اقدام صدای ساز و آواز حرام آزاردهنده می کنند.
وی خواستار برخورد جدی نیروی انتظامی با این افسارگسیختگی ها شد و اظهار داشت: نیروی انتظامی، پایگاه های بسیج و عموم مردم نسبت به ناهنجاری های اخلاقی در جامعه بی تفاوت نباشند و لازم است تا وظیفه شرعی امر به معروف و نهی از منکر در جامعه برای حفظ سلامت آن اجرا شود.
خواستم بدانم چرا باید به خاطر حضور شما موسیقی قطع شود؟(یعنی وجه قطع موسیقی رو از کجا می دانید؟)
سلام
یعنی چی وجه قطع موسیقی رو از کجا می دونم؟
وقتی حرام هست و صاحب مجلس برای ما احترام قائل هست وقتی میریم قطع می کنند یا اینکه میگن آخر یا اول مجلس یا مثلا از فلان ساعت تا فلان ساعت قطع می کنیم و ما همون موقع میریم و هروقتم شروع کردند دوباره بلند میشیم بعضیا بازم قطع می کنند بعضیام قطع نمی کنند
قتی حرام هست و صاحب مجلس برای ما احترام قائل هست وقتی میریم قطع می کنند یا اینکه میگن آخر یا اول مجلس یا مثلا از فلان ساعت تا فلان ساعت قطع می کنیم و ما همون موقع میریم و هروقتم شروع کردند دوباره بلند میشیم بعضیا بازم قطع می کنند بعضیام قطع نمی کنند
بالاخره یجور نهی از منکر هست دیگه
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
می شود بگویید هدف از نهی از منکر چیست؟
آیا هدف نهی از منکر در این جا صورت گرفته ؟
تاثییری داشته؟(اینکه ایشان منکر را بشناسند و عدم رغبت شما به منکر را بدانند ؟)
یا علی(ع)@};-[/]
هدف اصلی مسلما احیا و زنده نگه داشتن دین اسلام و روش سبک زندگی دینی هست
برای رسیدن به این مرحله هم کمترین کاری که میشه کرد نشون دادن بی زاری از گناه هست ( برای هر شخص و هر موقعیتی به سبک خودش )
الان متاسفانه حتی خانواده های روحانی هم بعضا دیده میشه تو عروسی فرزندانشون از آهنگ و ... استفاده می کنند، یا یکی از اقوام ما بودند که از خانواده خیلی مذهبی هرجایی که این نوع عروسی ها بود خودشون آهنگ می شنیدند بلند می شدند ولی مجلس عروسی پسر خودشون آهنگ و رقص و ... وجود داشت
طبق فتوای مرجع تقلید بنده برای امر به معروف و نهی از منکر گاهی دیگه نباید کاری به این داشته باشید که نتیجه ای داره یا خیر هدف فقط اینکه معروف منکر نشه و منکر معروف. یعنی جای این دوتا عوض نشه
الان متاسفانه تو بعضی موارد انقدر تذکر داده نشده یا ترسیدیم یا گفتیم نه فایده نداره تذکر ما نتیجه نمیده یا خجالت کشیدیم که واقعا داره جای معروف و منکر عوض میشه
رستگاران;885087 نوشت:
آیا هدف نهی از منکر در این جا صورت گرفته ؟
بله چرا نگرفته؟
همین که شما با رفتارت یا حتی با تذکرت نشون میدی این امر گناه هست و من به احترام شما در مجلستون شرکت کرده بودم ولی بخاطر این گناه دارم مجلس رو ترک می کنم نمونه بارز نهی از منکر هست
و تازه باعث میشی یه عده ای که خودشون اهل این چیزا نیستند ولی خجالت می کشند مجلس رو ترک کنند با اینکار ترغیب به ترک مجلس بشوند ( من چندبار این مورد رو دیدم )
خب همین که باعث شدی چند نفر دیگه گناه نکنند و شجاعت ترک مجلس گناه رو پیدا کنند و هم اینکه صاحب مجلس ( اگه مذهبی باشه ) باز دوباره به خودش میاد و حتی گاهی بخاطر شما اون فضا تغییر می کنه و آهنگ یا حالا خواننده و ... صداشون قطع میشه یا دیگه با حالت غنا نمی خونند موجب این شدی که عده ی زیادی خواسته یا ناخواسته گناه نکنن. مسلما مصداق نهی از منکر هست
مهم نیست کسی بخواد یا نخواد مهم اینکه نباید در جامعه اسلامی گناه باشه ( می خواد گناه کنه بره تو خونه خودش در و پنجره رو هم ببنده هرکاری خواست انجام بده ولی حق نداره محیط جامعه رو آلوده کنه )
همین کار به خیلیا می فهمونه هنوزم آهنگ های حرام منکر هستند و جاشون با معروف عوض نشده حالا چه بخواد بپذیره چه نخواد
نکته بعدی اینکه می گن حتی اگه احتمال 1% تاثیر رو میدی بهت واجب میشه امر به معروف و نهی از منکر کنی، دیگه اینکار که احتمالش خیلی بیشتر از 1% هست ( تاثیر که نباید لزوما جلو چشم ما اتفاق بیفته )
رستگاران;885087 نوشت:
تاثییری داشته؟(اینکه ایشان منکر را بشناسند و عدم رغبت شما به منکر را بدانند ؟)
یه چیزی که وجود داره اینکه خیلی از ماها خیلی خوب می دونیم منکر چیه معروف چیه ، علم رو خیلیامون داریم ولی موضوع اینکه علم لزوما عمل نمیاره اونم بخاطر اینکه یه قسمت عقلمون که عقل عملی هست درست کار نمیکنه وگرنه عقل نظری که معلومات هست رو خیلیا دارند. برای همینه که بعضی گناه ها رو از اشخاصی که در لباس روحانیت هم هستند می بینید. یا خیلی از خانم ها بدحجاب می دونند خدا گفته حجاب ولی به هزار بهانه اینکار رو نمی کنند.( البته این یکی از دلایل این موارد هست)
ولی بله تاثیر داشته، اینکه بعضی ها بخاطر ما کلا بی خیال آهنگ میشن تو مراسمشون با اینکه خودشون اهلش هستند یا اینکه تا آهنگ می زارن ما بلند میشم فوری قطع می کنند یا تا ما بلند میشم یه عده دیگه هم جرات بلند شدند پیدا می کنند اینا همه یعنی تاثیر ( هرکدوم از این مواردی که گفتم برامون پیش اومده )
هم خودشون دوباره براشون مرور شده که این منکر هست ( حتی شاید بعضیا پیش وجدان خودشون ) هم کاملا متوجه مخالفت ما با این منکر شدند
هدف اصلی مسلما احیا و زنده نگه داشتن دین اسلام و روش سبک زندگی دینی هست
برای رسیدن به این مرحله هم کمترین کاری که میشه کرد نشون دادن بی زاری از گناه هست ( برای هر شخص و هر موقعیتی به سبک خودش )
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم و رحمه الله وبرکاته
بله احیا معروف ونهی از منکر هدف خوبی و عالی است و ان شاء الله در این امر موفق باشید
اما
ñ¡ªz;885195 نوشت:
الان متاسفانه حتی خانواده های روحانی هم بعضا دیده میشه تو عروسی فرزندانشون از آهنگ و ... استفاده می کنند، یا یکی از اقوام ما بودند که از خانواده خیلی مذهبی هرجایی که این نوع عروسی ها بود خودشون آهنگ می شنیدند بلند می شدند ولی مجلس عروسی پسر خودشون آهنگ و رقص و ... وجود داشت
خب مرجع ایشان چه کسی است و نظر مرجعشون چیست؟
مرجعشون رقص را حرام می داند؟
حضر در مجلس را حرام می داند؟
شما معیارتون چیست؟
شما که قصدتان نهی از منکر هست حتما باید بدانید که منکر را باید شناخت و هر کسی که می خواهد نهی از منکر کند باید بداند مرجع طرف مقابل منکر می داند آن عمل را یا خیر؟
درسته؟
ñ¡ªz;885195 نوشت:
الان متاسفانه تو بعضی موارد انقدر تذکر داده نشده یا ترسیدیم یا گفتیم نه فایده نداره تذکر ما نتیجه نمیده یا خجالت کشیدیم که واقعا داره جای معروف و منکر عوض میشه
اینکه ضعف تو حوزه امر به معروف و نهی از منکر هست قبول کم ده و در عصر الان شاید خیلی کم یا حتی جابجا شده باشد منکر با معهروف(تخصصیص به عام نمی دهم اما می دانم که در آخر الزمان به احتمال قوی هستیم)
ñ¡ªz;885195 نوشت:
همین که شما با رفتارت یا حتی با تذکرت نشون میدی این امر گناه هست و من به احترام شما در مجلستون شرکت کرده بودم ولی بخاطر این گناه دارم مجلس رو ترک می کنم نمونه بارز نهی از منکر هست
من با ترک مجلس گناه به شرط وجوب ان مخالف نیستم بحث من عمل برعکس آن است
اینکه وارد مجلسی شویم و حلال باشد اما به خاطر ما حلال را ترک کنند.
ñ¡ªz;885195 نوشت:
و تازه باعث میشی یه عده ای که خودشون اهل این چیزا نیستند ولی خجالت می کشند مجلس رو ترک کنند با اینکار ترغیب به ترک مجلس بشوند ( من چندبار این مورد رو دیدم )
من منکر این بحث نیستم و بلکه تصدیق هم می کنم که همین رفتار ممکنه تاثیر گذار باشد و فکر افراد را به خود مشغول کند بحث من سر همان منع کردن از حلال است.
ñ¡ªz;885195 نوشت:
میاد و حتی گاهی بخاطر شما اون فضا تغییر می کنه و آهنگ یا حالا خواننده و ... صداشون قطع میشه یا دیگه با حالت غنا نمی خونند موجب این شدی که عده ی زیادی خواسته یا ناخواسته گناه نکنن. مسلما مصداق نهی از منکر هست
بحث غناست اینکه شما بنا بر تشخیص مرجع خودتان و تشخیص خودتان غنا را تشخیص می دهید و نهی می کنید یا بنا بر نظر مرجع صاحب مجلس؟
در مورد احتمال تاثیر هم که خب خود فرد می داند و شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر
ñ¡ªz;885195 نوشت:
یه چیزی که وجود داره اینکه خیلی از ماها خیلی خوب می دونیم منکر چیه معروف چیه ، علم رو خیلیامون داریم ولی موضوع اینکه علم لزوما عمل نمیاره اونم بخاطر اینکه یه قسمت عقلمون که عقل عملی هست درست کار نمیکنه وگرنه عقل نظری که معلومات هست رو خیلیا دارند. برای همینه که بعضی گناه ها رو از اشخاصی که در لباس روحانیت هم هستند می بینید. یا خیلی از خانم ها بدحجاب می دونند خدا گفته حجاب ولی به هزار بهانه اینکار رو نمی کنند.( البته این یکی از دلایل این موارد هست)
بگذارید خلاصه ای دیگر از مطالب قبل رو بگم تا شاید یکم فکر ها به هم نزدیک شود
من چیزی ناراحتم کرد که سوال در مورد شناخت منکر مطذح می شود
اینکه چند ماه پیش عروسی بودم فردی با همچین ویژگی هایی که موسیقی باید قطع شود وارد مجلس عروسی شد که به خاطرش موسیقی قطع شد
در صوورتی که وقتی من بودم رقصی در کار نبود
اما ایشان امدند و موسیقی قطع شد!
بنظرتون حالا منی که تو مجلس بودم و حداقل از نظر رقص در مرد ها که منتفی بود آمدند و موسیقی قطع شد
برام سوال پیش امد وقتی غنا نباشد چرا باید قطع شود؟!(جدای از بحث احتیاط و اخلاق و...)
یا حتی تو عروسی کف هم نمی زدند مگر اطرافیان من یکم به میز زدند و کف!
چجرا چیزی که حلال است یا حتی مباح است باید جلویش گرفته شود؟
سوال اینجاست؟
رفتار شما بخاطر طرکف منکر کاملا پسندیده(به شرط اینکه مراجع این را صحیح بدانندو تمام شرایطش)
بخاطر دوری و دور کردن از منکر شما را تصدیق و آفرین به شما می گویم
اما اگر اگر در عروسی حرام نباشد چرا موسیقی باید قطع شود؟(مخصوصا این مسئله که نظر مرجع صاحب مجلس مطرح است )
ñ¡ªz;885195 نوشت:
ولی بله تاثیر داشته، اینکه بعضی ها بخاطر ما کلا بی خیال آهنگ میشن تو مراسمشون با اینکه خودشون اهلش هستند یا اینکه تا آهنگ می زارن ما بلند میشم فوری قطع می کنند یا تا ما بلند میشم یه عده دیگه هم جرات بلند شدند پیدا می کنند اینا همه یعنی تاثیر ( هرکدوم از این مواردی که گفتم برامون پیش اومده )
اگر اهنگشان حلال باشد چرا باید قطع شود؟
اگر برای شما حرام است خب شما می روید بیرون و گوش نمی دهید؟
به نظر می رسد که در این مسئله در واقع نظر همه بزرگواران یکی ست.
یعنی همه متفق القول هستند که اگر مجلسی حرام باشد، تمایل به شرکت نخواهند داشت.
ولی اینکه چه مجلسی حرام است و حدود آهنگ غنا و رقصِ حرام کدامند، مورد بحث است.
قاعدتا مستحضر هستید که اینطور نیست که هر آهنگی و هر رقصی از مصادیق فعل حرام باشند.
در این مورد همکاران انجمن فقه و احکام شرعی باید راهنمایی بفرمایند؛ ولی توجه بفرمایید که همانطور که مرتکب شدنِ حرام ناپسند است و گناه شمرده می شود، حرام شمردنِ یک امر مباح و حلال هم به همان اندازه ناپسند و ناشایست است.
احتیاط کردن به هیچ عنوان بد نیست و ای بسا خیلی مواقع مایه نجات باشد.
درست مثل کسی که برای احتیاط، کمی از لبه پرتگاه دورتر می ایستد.
ولی اینکه یک امر حلال را حرام اعلام کرده و در اطراف مسئله دقت نداشته باشیم، کار درستی نیست.
چون هر کسی توانِ احتیاط کردنِ اضافی را ندارد و ای بسا با تحمیلِ نظراتِ احتیاطیِ اضافی، بدتر آنها را دلزده کنیم.
بهترین روش آنست که اصلِ حکم و مسئله درست به مردم ارائه شود و هر کسی خودش تصمیم بگیرد که آیا می خواهد بر خط حلال و حرام زندگی کرده یا احتیاط کند.
اگر دینِ صحیح و کامل ارائه شود، به دلیل اینکه با فطرت بشر سازگار است، خوشایند و دلچسب بوده و اغلب مردم از آن سرپیچی نخواهند کرد.
ابوصلت هروی گوید شنیدم که امام علی بن موسی الرضا علیه السلام می‌فرمود: «خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده می سازد.
پرسیدم امر شما چگونه زنده میشود؟ فرمود علوم و احادیث و معارف ما را فرا گرفته و به دیگران بیاموزد زیرا مردم اگر با زیبایی‌های سخنان ما آشنا گردند از ما پیروی خواهند کرد. ۱
برادر گرامی اینهمه شما از ما سوال کردید ما هم چند سوال کوچک داریم اگر پاسخ دهید ممنون می شویم
1-نظر شما در مورد گوش کردن به ترانه زن چیست؟
2-به نظر شما آیا غنای حرام داریم یا نه؟ و اگر داریم غنای حرام چیست؟
3-نظرتان در مورد موسیقی مرقص( رقص آور) چیست؟
4-به نظرتان چند درصد از عروسی هایی که افراد برگزار می کنند در آن گناه وجود دارد؟ به طور متوسط
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
مسئه اینه که در مجلس عروسی نظر مرجع من مهم نیست(برای قطع کردن آهنگ مجلس) بلکه نظر مرجع صاحب مجلس یا شاید حتی کسی که مسیقی رو پخش می کند مهم باشد!
نظر مرجع مهمه(حتی اگر خودم احتیاطا گوش ندهم)(احکام رو امیدورام کارشناسان احکام بیایند وتوضیح دهند چه در این موضوع چه در موضوع دیگر که در پایین لینک می دهم)
زینبیون;885218 نوشت:
-به نظر شما آیا غنای حرام داریم یا نه؟ و اگر داریم غنای حرام چیست؟
بله داریم غنایی که بنا بر تشخیص عرف متدین و اهل اطلاع غنا باشد.(شرایط اش رو از سایت رهبری خودتان نقل کردید.) و اگر چیزی مشکوک باشد یا احتیاط می کنم گوش نمی کننم(چون موسیقی مشکوک هم محکوم به صحت است درسته؟ حکم مراجع باید پرسیده شود.)
زینبیون;885218 نوشت:
ان در مورد موسیقی مرقص( رقص آور) چیست؟
باید دید مصداق رقص چیست آیا هر حرکتی رقص قلمداد می شود؟(بحث مسئله شخص من نیست من شاید خودم باشم اصلا رقص رو تو مجلسش نمونم حتی اگر حرکت موزون باشه!)
زینبیون;885218 نوشت:
-به نظرتان چند درصد از عروسی هایی که افراد برگزار می کنند در آن گناه وجود دارد؟ به طور متوسط
طبق نظر مرجع من احتمال رقص حرام نمی کند حضور در مجلس را!(نظر رهبر را بپرسید)
در ابتدای پستم در این موضوع هم آوردم
که بحث فقهی هر کس باید طبق نظر مرجعش عمل کند (البته اگر از طریق مرجع حکم را میابد .)
حتی اگر 99 درصد مجالس هم حرام باشد(از نظر مرجع صاحب مجلس و کسانی که مجلس رو حرام می دنند بسته به معیار دارد) آن یک درصد حلال باشد من فکر نکنم اجازه داشته باشم آن را حرام بدانم!
بعد بگویید با این اوصاف وقتی ندانیم مرجع تقلید فرد کیست چگونه نهی از منکر کنیم که اگر جزء شرح وظائف اساتید فقه نیست از استاد عزیز اخلاق استاد حنیف گرامی درخواست مساعد دارم
یا علی(ع)@};-
شما که قصدتان نهی از منکر هست حتما باید بدانید که منکر را باید شناخت و هر کسی که می خواهد نهی از منکر کند باید بداند مرجع طرف مقابل منکر می داند آن عمل را یا خیر؟
درسته؟
1- آیا رقصیدن یا دست زدن در مجلس زنانه گناه دارد یا خیر؟ پاسخ – اگر این دو با هم و همراه با موسیقی باشد، یعنی مجلس تبدیل به مجلس عیش و نوش و لهو و لعب شود اشکال دارد، به این معنا است که حرام است . گاهی اوقات ما می گوییم اشکال دارد و بعضی از اوقات نیز می گوییم جایز نیست . در این مواقع برخی از افراد می گویند : شما گفتید جایز نیست نگفتید که حرام است . جایز نیست در مورد کارها و فعل مکلف یعنی حرام است. اینجا هم وقتی که می گوییم اشکال دارد مقصود این است که حرام است . اما اگر در آن حد نبود ، چون حکم رقص از دست زدن جدا است . اکثر فقها می گویند که در مجلس زنانه رقص حرام است اما بعضی از فقها گفته اند اگر مختصر باشد ، نامحرم و مردی نیز در مجلس زنانه حضور نداشته باشد و مجلس نیز به مجلس رقص تبدیل نشود اشکالی ندارد . اما اکثر فقها گفته اند که بجز رقص زن و شوهر برای یکدیگر بقیه ی آنها حرام است . در مورد کف زدن اگر این کف زدن موزون نباشد که تبدیل به مجلس عیش و نوش شود، مقصود از موزون این است که همراه با آهنگ حرام باشد، حتی ممکن است یک شعری نیز همراه با آن بخوانند و کف بزنند . مثلاً الان در برخی از مراسم میلاد و مراسم مذهبی همراه با خوانندگی کف هم می زنند در این حد برخی از فقها گفته اند که اشکالی ندارد .
2-گرفتن شاد باش در مراسم عروسی و خرج کردن آن چه حکمی دارد ؟ پاسخ – شادباش یا مخفف آن شاباش حرام است زیرا مرسوم است که به افرادی که در مجالس می رقصند شاباش می دهند این دو فرض دارد یا مزد یک کاری است یا هدیه است . مثلا اگر شخصی در مجلسی عده ای را خندانده است یا کار دیگری کرده است اگر آن کار حرام باشد نه می توان به او مزد داد و نه می توان بابت کارش به او هدیه ای داد . هر دو عنوان از نظر حکم فرقی نمی کند . یک وقت کارش حرام خلاف شرع نیست . مثلا مطلبی را خوانده که بد نبوده و خوب هم خوانده است خلاف شرع هم نبوده و غناء هم نبوده است یا طنزی گفته و مجلس را شاد کرده که به او مزد یا هدیه می دهیم که این اشکالی ندارد . اما اگر با مطالب حرام یا رقص حرام مجلس را شاد کرده باشد ، شادباش دادن چه بعنوان مزد یا هدیه حرام است و افراد باید از آن پرهیز کنند . حالا ممکن است که بپرسند شادباش دادن حرام است یا گرفتن آن ؟ اگر شادباش حرام باشد گرفتنش هم حرام است . یعنی ما نمی توانیم به فردی که کار حرامی انجام می دهد مزد یا هدیه بدهیم و او هم نمی تواند آنرا بگیرد . استفاده ی آن جایز نیست و حرام است . 3- آیا گوش دادن به موسیقی هایی که از رادیو پخش می شود حرام است؟ پاسخ – رادیو که خصوصیتی ندارد اگر این از تلویزیون هم پخش بشود باز این سوال مطرح است . این به کیفیت نواختن ، خود موسیقی و همچنین فتوای مرجع تقلید شما بر می گردد . بعضی از فقها کلا موسیقی را حرام می دانند و گوش دادن و نواختن موسیقی را جایز نمی دانند . ولی عده ای از فقهای بزرگوار نظرشان این است که موسیقی دو نوع است . موسیقی یا غیرمطرب و مطرب . آن موسیقی که مطرب نیست آرام است . بعضی از سرودهای مذهبی که همراه با موسیقی است و بسیاری از آهنگ هایی که از رادیو و تلویزیون پخش می شود یک موسیقی آرامی دارد و رقص آور نیست . جوری نیست که در مراسم عیش و نوش می نوازند . فتوای خیلی از فقها بر این است که نواختن این گونه موسیقی و گوش دادن آن اشکالی ندارد. اما اگر موسیقی مطرب باشد ، موسیقی تند و رقص آوری باشد و آن جوری است که در مراسم عیش و نوش می زنند و می رقصند حرام است . حالا سوال می کنند که ما موسیقی رادیو یا تلویزیون را گوش بدهیم یا نه ؟ ما موسیقی مطرب و غیر مطرب را توضیح دادیم و فتوای علما را هم توضیح دادیم . حالا شما هستید و موسیقی که دارد پخش می شود یا می دانید از نوع حرام است نباید آنرا گوش بدهید یا می دانید از نوع مجاز و حلال است و اگر فتوای مرجع تقلید شما این است که موسیقی آرام اشکالی ندارد می توانید آنرا گوش بدهید . یا اینکه نمی دانید جزو موسیقی حلال است یا حرام ، در اینجا هم گوش دادن آن اشکال ندارد ولی احتیاط خوب است . بهتر است موارد مشکوک را گوش ندهید . 4- گوش کردن به موسیقی های غیر مجاز صرفا برای سرگرمی چه حکمی دارد ؟
پاسخ – موسیقی مجاز وغیرمجاز هیچ تفاوتی ندارد . سوال این طور می شود که گوش کردن به موسیقی هایی که مناسب مجالس لهو و لعب چه حکمی دارد ؟ گوش کردن به آن ، پخش کردن و ترویج کردن آن حرام است چه برای سرگرمی وغیر سرگرمی . سرگرمی مجوزی برای هیچ گناهی نیست . اگر یک مارک مجازی روی بعضی از نرم افزارها زده شده و شما تصور می کنید که چون مارک مجاز دارد می توان آنرا گوش داد این طور نیست . ملاک این است که گوش دادن به موسیقی لهوی حرام است . خرید و فروش نرم افزار و ترویج آن هم حرام است . انشاءالله ما غذاهای معنوی لذیذ از راه کانال گوش و چشم به روح مان برسانیم . زیرا روح ظرف وجودی برای تکامل ماست .
6- اگر در عروسی گرفتن مطمئن باشیم که عده ای به حرام می افتند ، این عروسی چه حکمی دارد؟
پاسخ – اصل عروسی گرفتن اشکالی ندارد ولی باید سعی کنید که افراد به گناه نیفتند . حالا ممکن است که شما عروسی بگیرید و خانمی هم حجابش را رعایت نکند ، این را باید آنها رعایت بکنند ولی شما هم باید تمهیداتی بیندیشید که مردان با زنان مختلط نباشند . واگر افراد حجاب شان را رعایت نمی کنند شما به آنها تذکر بدهید . موسیقی حرام هم نباشد.
7-عروسی هایی که موسیقی حرام در آن پخش می شود چه حکمی دارد ؟
پاسخ – اگر موسیقی حرام است شرکت شما در آن مجلس حرام است اما گاهی رفتن شما به همان جلسه واجب است . به این شرط که اگر شما شرکت کنید آنها گناه نمی کنند و موسیقی حرام را قطع می کنند یا بخاطر احترام به شما یا بخاطر تذکر شما . اگر این امکان وجود ندارد و آنها به تذکر شما گوش نمی دهند و ممکن است که شما هم متهم بشوید و تایید کار حرام باشد ، در اینجا شما نباید شرکت کنید .
8- آیا رقص برای خانم ها جایز است ؟ پاسخ – رقص حرام است . البته دو مورد استثنا دارد .یکی رقص زن و شوهر برای یکدیگر و دیگری اینکه بعضی از فقها گفته اند : در مجلسی که صرفا زن ها هستند و موسیقی و آواز حرام هم نباشد و مجلس هم مجلس رقص نشود ، رقص اشکالی ندارد .
10-وقتی داماد می رقصد به او شادباش می دهند. آیا این مبالغ حرام است ؟
پاسخ – اگر رقص ، رقص حرام باشد شادباش هم حرام است . مزد کار حرام ،حرام است .
11-رقص در چه مجالسی اشکال ندارد ؟
پاسخ – اکثر فقهاء رقص را حرام می دانند مخصوصا اگر مجلس رقص برپا بشود. رقص زن برای شوهر و بالعکس یک حکم استثنا است و اشکالی ندارد . غالبا رقص را حرام می دانند.
11-رقص در چه مجالسی اشکال ندارد ؟
پاسخ – اکثر فقهاء رقص را حرام می دانند مخصوصا اگر مجلس رقص برپا بشود. رقص زن برای شوهر و بالعکس یک حکم استثنا است و اشکالی ندارد . غالبا رقص را حرام می دانند.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
فعل اکثرا غالبا و گفتن رقص حلال و و حرام آیا جایگاه بررسی را نشان نمی دهد؟
یعنی من ببینم مجلس عروسی حرام است یا خیر؟(اگر طبق نظر مرجع من حرام است خب بر من و کسانی که مرجعوش با من یکی است و ملاک تشخیص من رو دارند خب حرام است و امر به معروف و نهی از منکر واجب می شود طبق شرایطی که ذکر می کنند مطالعه شود)
اینجا محل اختلاف است و پرسش
کسانی که راه آمدن به مجل و عمل به این متن رو انتخاب می کنند
ñ¡ªz;885233 نوشت:
7-عروسی هایی که موسیقی حرام در آن پخش می شود چه حکمی دارد ؟
پاسخ – اگر موسیقی حرام است شرکت شما در آن مجلس حرام است اما گاهی رفتن شما به همان جلسه واجب است . به این شرط که اگر شما شرکت کنید آنها گناه نمی کنند و موسیقی حرام را قطع می کنند یا بخاطر احترام به شما یا بخاطر تذکر شما . اگر این امکان وجود ندارد و آنها به تذکر شما گوش نمی دهند و ممکن است که شما هم متهم بشوید و تایید کار حرام باشد ، در اینجا شما نباید شرکت کنید .
چگونه تشخیص می دهند مجلس حرام است؟
(گاهی وقت ها بعضی مجالس عینا مشخص است مثلا مجالس مختلط غیر شرعی که حدود به طور واضح در آن رعایت نمی شود و مشخص است و مراجع نظر واحدی دارند(هرچند نمی دانم چطوری می شه تشخیص داد نظر تمامی مراجع واحد است؟)
خب اینجا فرد شرکت نمی کند یا می گوید از حرام خالی باشد و...
اما جایی مشکوک ویا حلال است(اینجا در پست نظر احتیاطی گفتند که بهتر است نظر مرجع به طور مستقیم سوال شود .)
اینجا بحث احتیاط و عدم وجوب نهی از منکر شکل می گیرد!(چون حلال باشد که منکری رخ نداده؟!)
فعل اکثرا غالبا و گفتن رقص حلال و و حرام آیا جایگاه بررسی را نشان نمی دهد؟
- آیا رقصیدن یا دست زدن در مجلس زنانه گناه دارد یا خیر؟ پاسخ – اگر این دو با هم و همراه با موسیقی باشد، یعنی مجلس تبدیل به مجلس عیش و نوش و لهو و لعب شود اشکال دارد، به این معنا است که حرام است . گاهی اوقات ما می گوییم اشکال دارد و بعضی از اوقات نیز می گوییم جایز نیست . در این مواقع برخی از افراد می گویند : شما گفتید جایز نیست نگفتید که حرام است . جایز نیست در مورد کارها و فعل مکلف یعنی حرام است. اینجا هم وقتی که می گوییم اشکال دارد مقصود این است که حرام است . اما اگر در آن حد نبود ، چون حکم رقص از دست زدن جدا است . اکثر فقها می گویند که در مجلس زنانه رقص حرام است اما بعضی از فقها گفته اند اگر مختصر باشد ، نامحرم و مردی نیز در مجلس زنانه حضور نداشته باشد و مجلس نیز به مجلس رقص تبدیل نشود اشکالی ندارد . اما اکثر فقها گفته اند که بجز رقص زن و شوهر برای یکدیگر بقیه ی آنها حرام است . در مورد کف زدن اگر این کف زدن موزون نباشد که تبدیل به مجلس عیش و نوش شود، مقصود از موزون این است که همراه با آهنگ حرام باشد، حتی ممکن است یک شعری نیز همراه با آن بخوانند و کف بزنند . مثلاً الان در برخی از مراسم میلاد و مراسم مذهبی همراه با خوانندگی کف هم می زنند در این حد برخی از فقها گفته اند که اشکالی ندارد .
موضوع بحث من رقص نبود، من نگفتم جایی که رقص باشه نمیرم چرا ما حتی خودمون هم برای اینکه جو رو عوض کنیم گاهی رو میز می زنیم و دست و جیغ و از این کارا بعضی وقتام می بینی یکی دو نفر دارن یه گوشه ای برا خودشون می رقصن. من گفتم جایی که آهنگ و ... هست که در بیشتر مواقع هم این آهنگا رقص آورن. من خودم ندیدیم جایی آهنگ باشه و یه عده پا نشن برقصن. برای این مورد طبق این نوشته وقتی هر دو با هم باشه همه میگن حرام هست
در مرحله بعدی هم، به قول شما هر کس به فتوای مرجع خودش، من بنظر خودم و مرجعم اشکال داره این نوع آهنگی که دارم می شنوم پس ترک می کنم به کسی هم نمیگم قطع کن یا نکن البته حتی اگه آهنگش خیلی زننده هم نباشه پا میشم چون می دونم الان در قبال این آهنگا سکوت کنی و عکس العمل نشون ندی بعدا قبح بقیه هم میریزه و بدتر میشه، اینکه خودشون قطع می کنند شعورشون رو نشون میدن که محیطی فراهم می کنند که همه توش راحت باشند چون به زور که نیومدیم خودشون دعوت کردند.
رستگاران;885238 نوشت:
چگونه تشخیص می دهند مجلس حرام است؟
قسمت قبلی پاسخ دادم
البته خیلی هم تشخیصش سخت نیست شاید شما چون تو مجلس زنانه نیستید یکم درکش براتون مشکل تر باشه
در مرحله بعدی هم، به قول شما هر کس به فتوای مرجع خودش، من بنظر خودم و مرجعم اشکال داره این نوع آهنگی که دارم می شنوم پس ترک می کنم به کسی هم نمیگم قطع کن یا نکن البته حتی اگه آهنگش خیلی زننده هم نباشه پا میشم چون می دونم الان در قبال این آهنگا سکوت کنی و عکس العمل نشون ندی بعدا قبح بقیه هم میریزه و بدتر میشه، اینکه خودشون قطع می کنند شعورشون رو نشون میدن که محیطی فراهم می کنند که همه توش راحت باشند چون به زور که نیومدیم خودشون دعوت کردند.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
پس طبق این تعریف شما هم مجالس رو شرکت می کنید اگر لهو باشد بیرون می آیید و یا احتیاط میکنید حال آنان به احترام شما قطع می کنند یا شاید هم نکنند؟
ñ¡ªz;885256 نوشت:
البته خیلی هم تشخیصش سخت نیست شاید شما چون تو مجلس زنانه نیستید یکم درکش براتون مشکل تر باشه
شاید من که خودم بفهمم داره رقص شروع میشه میزنم بیرون
تو مجلس نمی مونم(غالبا)
اما بعضی وقت ها لازمه باشی و با حرف بفهمونی که تاروش بهتری هست
اینکه کسی وارد مجلسی میشه به خاطر اون موسیقی قطع می شه(حال ممکنه موسیقی طبق نظر مرجع طرف حلال باشه) این بنظرم دیگه ایراد دارد.(قید شرط رو قیدحتم بدانیم و توجه به شرایط مجلس نکنیم.)
اما پیشنهاد استاد حنیف که قواعد حکم شرح داده شود خوب است.
اگر دوستان دوست دارند تجربیاتشون رو در مورد امر به معروف و نهی از منکر مجالس حرام بگوییند
پس طبق این تعریف شما هم مجالس رو شرکت می کنید اگر لهو باشد بیرون می آیید و یا احتیاط میکنید حال آنان به احترام شما قطع می کنند یا شاید هم نکنند؟
اگه بدونیم که هست و قرار نیست قطع کنند اصلا شرکت نمی کنیم ولی اگه بدونیم قرار فلان ساعت قطع کنند همون ساعت رو میریم، یا اگر هم غیر منتظره باشه و بزارن بلند میشیم اگه خودشون دلیل خواستن که میگیم چرا بلند شدیم اگرم نه که هیچی
البته گاهی واقعا باید تذکر لسانی هم داد و نمیشه فقط به ترک مجلس اکتفا کرد
رستگاران;885263 نوشت:
اینکه کسی وارد مجلسی میشه به خاطر اون موسیقی قطع می شه(حال ممکنه موسیقی طبق نظر مرجع طرف حلال باشه) این بنظرم دیگه ایراد دارد
مرجعی پیدا نکردم که فتوا بدن موسیقی رقص آور حرام نیست اگه شما می شناسید لطف ذکر کنید، من خودم به شخصه شاید شاید جز یه مورد با ارفاق ندیدم جایی تو مجالس عروسی و تولد و ... موسیقی باشه و رقص آور نباشه و یه عده در حال رقصدین نباشن باهاش.
پس موردی که شما می فرمایید خیلی کم پیش میاد ( حداقل من ندیدم )
رستگاران;885263 نوشت:
اگر دوستان دوست دارند تجربیاتشون رو در مورد امر به معروف و نهی از منکر مجالس حرام بگوییند
یه مراسم جشن زایمان بود برای یکی از اقوام وقتی رفتیم اصلا وارد نشده دیدیم اوه یه خانم آوردند و یه نفر دیگم داره باهاش همکاری می کنه و حلقه می زنه به بهانه اینکه آهنگ نزاشتن ولی این خانم خیلی بدتر از خواننده ها می خوند و اصلا از همون بیرون یه فضای خیلی بدی بود حتی صدای این خانم بیرون هم میومد که آقایون ایستاده بودن
بدتر از همه اینکه هیچ کس از اون مجلس بیرون نمیومد حتی حافظ قرآن تو اون مجلس نشسته بود و من فقط متعجب مونده بودم
یکم بیرون با خواهرم ایستادیم یکم با فاصله تر هرچند بازم صداش میومد متاسفانه، ولی مامانم رفت داخل که نشون بده خودش رو که بگه به احترام شما ما اومدیم، بعد یه مدت که بیرون ایستادیم خالم اومد گفت بیاید قطع کردند تا دوباره شروع نشده بیاید تو
رفتیم لباس هامون رو عوض کردیم و نشستیم بعد یه مدت دوباره شروع شد من فوری بلند شدم ولی صاحب مجلس تا دید بلند شدم اومد مانع شد گفت نه الان قطع می کنیم و رفت و تذکر داد و این دفعه اون خانم بدون همکارشون و با ملایمت می خوند. ( در صورتی که این دفعه خواهرم و مامانم نشسته بودند و اون لحظه بلند نشده بودند هنوز)
اینو گفتم که بگم وقتی کار برای خدا باشه خدا خودش به آدم عزت میده، من نه سنی دارم نه متاهلم نه اینکه رابطه دوستانه و نزدیکی با اون صاحب مجلس داشتم ولی فقط بخاطر اینکه بلند شدم و قبل از ورودم هم اعتراضم رو نشون دادم اون مجلس از حالت گناه اومد بیرون هرچند بعضیهاشون رفتارشون تو اون مجلس باهام یکم تغییر کرد و اظهار ناراحتی کردند ولی بعدا در جای دیگه که دیدنم اتفاقا خیلی بیشتر از قبل تحویل می گرفتن
عزت و ذلت دست خود خداست فقط آدم باید حواسش باشه کاری که می کنه برای خداست یا برای نشون دادن خودش
( اینو بگم که فک نکنید اون طرز خوندن و زدن و اینا از نظر من و خانوادم فقط بد بوده که بقیه اعتراض نکردند، بعدا شنیدم که بعضیا هم گفته بودند آره مجلس خیلی بد بود ولی حالا به هر دلیلی یا نتونسته بودند یا به هرحال ترک نکرده بودند مجلس رو )
با این اوصاف وقتی ندانیم مرجع تقلید فرد کیست چگونه نهی از منکر کنیم که اگر جزء شرح وظائف اساتید فقه نیست از استاد عزیز اخلاق استاد حنیف گرامی درخواست مساعد دارم
این قسمت مربوط به احکام شرعی ست.
مسئله اینست که با توجه به اینکه از شرایط نهی از منکر شناختن گناه است، آیا اگر ندانیم فعلِ انجام شده، برای فرد مقابل گناه محسوب می شود یا خیر، باز هم نهی از منکر واجب است؟
اگر همکاران محترم انجمن فقه و احکام شرعی عنایت بفرمایند، سپاسگذار خواهیم بود.
سوالاتی که تا الان به وجود اومدند
1- آیا هیچ مرجع تقلیدی هست که به غنا جواز داده باشد؟
2- آیا همه آهنگ های مرقص( رقص آور) حرام هستند؟ یا نه؟
3-آیا مرحعی هست که اجازه داده باشد مرد ترانه زن نامحرم را بشنود؟
4-از نظر مراجع کدام رقص ها جایز هستند؟
5-آیا حضور در مجلس حرام اشکال شرعی دارد یا نه؟
6-آیا مجلسی که افراد در آن به نوبت می رقصند مجلس رقص حساب می شود یا نه؟ اگر نه مجلس رقص چیست؟
لطفا برای صرفه جویی در وقت استاد احکام در یک پست سوالاتی را که در این زمینه دارید مطرح نمایید
با تشکر
سوالاتی که تا الان به وجود اومدند
1- آیا هیچ مرجع تقلیدی هست که به غنا جواز داده باشد؟
2- آیا همه آهنگ های مرقص( رقص آور) حرام هستند؟ یا نه؟
3-آیا مرحعی هست که اجازه داده باشد مرد ترانه زن نامحرم را بشنود؟
4-از نظر مراجع کدام رقص ها جایز هستند؟
5-آیا حضور در مجلس حرام اشکال شرعی دارد یا نه؟
6-آیا مجلسی که افراد در آن به نوبت می رقصند مجلس رقص حساب می شود یا نه؟ اگر نه مجلس رقص چیست؟
عرض سلام و احترام و تشکر از زحمات شما
1. خیر ، تا آنجا که ما دیدیم ، مرجع تقلیدی نیست که به غنا مجوز داده باشد.
2. خیر ، تا آنجا که ما دیدیم و بررسی کردیم ، فقیهی نیست که آهنگ مرقص را حلال بداند.
3. بلی.
4. به عنوان نمونه طبق نظر برخی مراجع، رقص زن برای شوهر جایز است.
5. طبق نظر برخی از مراجع ، صرف حضور در مجلس حرام ، حرام است.
6. بلی ، مجلس رقص محسوب می گردد.
1. خیر ، تا آنجا که ما دیدیم ، مرجع تقلیدی نیست که به غنا مجوز داده باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم و رحمه اله وبرکاته
1- استاد آیا صرف اینکه ما ندیدیم حجت است برای اینکه بگوییم نیست؟ آیا مرجع مشهور بودن ملاک مرجعیت تقلید است؟
برای روشن شدن منظورم در باب تقلید می خوانیم که یا خود فرد اعلمیت را تشخیص می دهد یا 2 نفرعادل که 2 نفر دیگر سخنشان را رد نکنند یا عده ای بگویند
طبق این روش الزامی نیست کسی جامعه مدرسین را حرفشون را قبول کند و اگر 4 نفر در مورد 1 نفر اتفاق نظر داشته باشند می شود تقلید کرد درسته؟
(سوال دو هم به همین مربوط می شود)
2-آهنگ مرقص بودن یا شان مرقص؟ یعنی اگر کسی با مداحی غیر غنا هم برقصد باز آن مداحی حرام است؟
3-نظر رهبری چیست؟ آیا صدای زن حلال است؟(تک خوانی یا جمع خوانی فرا مرزی یا درون مرزی؟)
4- رفقص کردی و رقص عشایر و یا رقص آذری(یا شاید در عرف حرکت نمایشی قلمداد شود ) که به شکل هماهنگ یا فردی هم ممکن است باشد چه حکمی دارد؟ اگر بخشی از از آن یا ترکیبی از آن در مجلسی اجرا شود چه حکمی دارد؟
5- استاد در مورد حضور در مجلس حرام سوال شده است حضور در ان حرام است یا ورود در آن کسی می داند مجلسی حرام است به انجا می رود اما کسی می داند مجلس حرام است ترک می کند منظور کدام مجلس است؟
اگر رفتن به مجلس حرام هرچند برای مختصری از حرام جدا شود و قطع شود به خاطر احترام آن فرد اما تاثیری در ثبوت منکر نداشته باشد مثلا با رفتن ان بدتر شود شرایط حکم چیست؟
6-ملاک تشخیص این ها چیست؟ فرد عرف یا مرجع؟ مجلس و آهنگ و رقص رو چه کسی باید تشخیص دهد؟
اگر عرف است عرف چند نفر است ؟ و شرایطش چیست؟ روجوع به عرف مسئله فردی است یا جمعی؟(یعنی خود مکلف باید رجوع کند یا کسان دیگر هم می توانند ورود پیدا کنند؟)
7- اگر در نزد اهل مجلس مجلس رقص محسوب نشود باز مجلس رقص است؟
8-رقص چیست؟
9-
حنیف;885291 نوشت:
مسئله اینست که با توجه به اینکه از شرایط نهی از منکر شناختن گناه است، آیا اگر ندانیم فعلِ انجام شده، برای فرد مقابل گناه محسوب می شود یا خیر، باز هم نهی از منکر واجب است
10- اتهام زدن به جامعه مذهبی صرف حضور در مجالس عروسی حکمش چیست؟
11-جهل به موضوع به دلیل عدم حضور در مجلس و تشخیص حرمت یا حلیت آن و قطع موسیقی آیا مصداق سد راه الله را دارد؟(یعنی کسی به صرف حضورش در مجلسی موسیقی حلال قطع می شود بدون انکه مرز حلیت و حرمت مشخص شود. و مانع حلال خواسته یا ناخواسته شود.)
12-اگر فرد صاحب مجلس مرجع تقلید نداشته باشد اینجا حکم چیست؟(قبول نداشته باشدو...)
البته سوالاتی در اینجا طرح شده در موسیقی در فقه طرح شد.
لطفا طبق نظر رهبری سیستانی باین کنید و اگر نظر عرفی است مشخصا این را بیان کنید(اصل حکمو تشخیص موضوع را روشن کنید.)
1- آن مراجعی که جواز داده اند مرد به ترانه زن گوش کند آیا فقط آن ترانه هایی را جوار داده اند که مرقص نبوده و مناسب مجالس لهو ولعب نبوده و غنا نباشد درست است؟
2-اگر عرف متدینین آهنگ خاصی را غنا بداند اما خود شخص آنرا غنا نداند باید طبق نظر کدامیک عمل کند؟ در واقع اگر بین این دو تضاد و تعارض بود نظر کدامیک ارجحیت دارد؟ آیا نظر مراجع در این مورد متفاوت است؟ اگر نظر مراجع در این مورد متفاوت است لطفا نظر مقام معظم رهبری را بفرمایید
3- عرف متدینین را چطور باید تشخیص داد؟ ( یعنی از کجا بدانیم متدینین چه کسانی هستند که بخواهیم به عرف آنها نگاه کنیم؟)
عرض سلام و ادب و احترام و تشکر از حضورتان
1- آن مراجعی که جواز داده اند مرد به ترانه زن گوش کند آیا فقط آن ترانه هایی را جوار داده اند که مرقص نبوده و مناسب مجالس لهو ولعب نبوده و غنا نباشد درست است؟
2-اگر عرف متدینین آهنگ خاصی را غنا بداند اما خود شخص آنرا غنا نداند باید طبق نظر کدامیک عمل کند؟ در واقع اگر بین این دو تضاد و تعارض بود نظر کدامیک ارجحیت دارد؟ آیا نظر مراجع در این مورد متفاوت است؟ اگر نظر مراجع در این مورد متفاوت است لطفا نظر مقام معظم رهبری را بفرمایید
3- عرف متدینین را چطور باید تشخیص داد؟ ( یعنی از کجا بدانیم متدینین چه کسانی هستند که بخواهیم به عرف آنها نگاه کنیم؟)
عرض سلام و احترام و پوزش بابت تأخیر
1. بله و همین طور مفسده و گناهی درست نکند.
2. بله متفاوت است و از نظر معظم له عرف، ملاک است.
3. تشخیص متدین کار سختی نیست یعنی افرادی که سعی در رعایت ظواهر شرع مقدس دارند و نسبت به دستورات دین خود بی تفاوت نیستند.
3. تشخیص متدین کار سختی نیست یعنی افرادی که سعی در رعایت ظواهر شرع مقدس دارند و نسبت به دستورات دین خود بی تفاوت نیستند.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
استاد گرامی
این عرف آیا کسی حق دارد تشخسص فردی خودش در رجوع به عرف را بر دیگری تحمیل کند؟
مثلا هستند کسانی را که ظاهر مذهبی دارند و وارد مجالس می شوند
اما کسانی که با حضورشان موسیقی قطع می شود ابراز تاسف می خورند که مذهبی ها وارد مجالس می شوند!
حجت با کدام طرف است و اگر هر دو حق دارند کدام یک اولی تر است نظرشان؟
فرض کنید بنده بخواهم رجوع کنم به عرف
چه کسانی که ترک مجلس می کنند و چه آن که وارد مجلس نمی شوند و با حضورشان موسیقی قطع می شود و چه کسانی که موسیقی را غنا نمی دانند یا مجلس را مجلص رقص نمی دانند یا آهنگ را مرقص نمی دانند
ج: تلاوت قرآن کريم با صداى زيبا و صوت مناسب با شأنِ قرآن کريم اشکال ندارد، بلکه امر راجحى است مشروط براينکه به حدّ غناى حرام نرسد، ولى نواختن موسيقى با آن، وجه شرعى ندارد.
[="Tahoma"][="DarkGreen"][h=3]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
س 1128: ملاک تمییز موسیقی حلال از حرام چیست؟ و آیا موسیقی کلاسیک حلال است؟ بسیار مناسب است که معیار آن را بیان فرمایید.[/h][h=4]ج: هر موسیقی که به نظر عرف موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله که مناسب با مجالس عیش و نوش است باشد، موسیقی حرام محسوب میشود و فرقی نمیکند که موسیقی کلاسیک باشد یا غیر کلاسیک. تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفی مکلّف است و اگر موسیقی این گونه نباشد بخودی خود اشکال ندارد.[/h][h=3]س 1129: گوش‌دادن به نوارهایی که توسط سازمان تبلیغات اسلامی و یا مؤسسه اسلامی دیگر مجاز اعلام شدهاند، چه حکمی دارد؟ و استفاده از آلات موسیقی مثل کمان، وِیولون و نَی چه حکمی دارد؟[/h][h=4]ج: جواز گوش‌دادن به نوارها منوط به تشخیص خود مکلّف است که اگر تشخیص دهد مشتمل بر غنا و موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله و مناسب با مجالس عیش و نوش و خوشگذرانی و همچنین مطالب باطل نیست، گوش‌دادن به آن اشکال ندارد بنا بر این تجویز آن توسط سازمان تبلیغات اسلامی و یا هر مؤسسه اسلامی دیگر به تنهایی دلیل شرعی برای مباح بودن آن نیست و بکارگیری آلات موسیقی در موسیقی لهوی مطرب و مناسب با مجالس لهو و گناه جایز نمیباشد، ولی استفاده حلال از آنها برای اهداف عقلایی اشکال ندارد و تشخیص مصادیق هم موکول به نظر خود مکلّف است.[/h][h=3]س 1130: منظور از موسیقی مطرب ولهوی چیست؟ و راه تشخیص موسیقی مطرب و لهوی از غیر آن چیست؟[/h][h=4]ج: موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله آن است که به سبب ویژگیهایی که دارد انسان را از خداوند متعال و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بیبندوباری و گناه سوق دهد و مرجع تشخیص موضوع عُرف است.[/h](البته در مورد صدای زن و نهی از منکر مسائلی پرسش شده که شایسته است که کارشناس موضوع لطفا جواب دقیق دهند در این سایت در مورد اتوبوس چیزی گفتند که دوستان به لینک مراجعه کنند.)
[/HR] رقص معنای رقص و فرق آن با حرکات ورزشی
رقص عبارت است از حرکاتی که بر اساس لعب و بازی به اندام می‌دهند. لذا اگر بر اساس لعب نباشد، بلکه بر اساس نظمِ دارای غایت و هدف باشد، رقص نیست؛ مثل اجرای کاتا در ورزش‌های رزمی که اگرچه زیباست، اما رقص نیست. یا حرکات ژیمناستیک یا نرمش‌های زورخانه‌ای. بنابراین مقوّم مفهوم رقص، لعب بودن حرکات است.
رقصی حرام است که مظهر لهو باشد
هر رقصی حرام نیست، بلکه آن رقصی که مظهر لهو است، حرام است.
مصادیقی از رقص لهوی و غیر لهوی
۱. تبدیل کردن جلسة عروسی یا غیر عروسی زنانه به جلسة رقص، بهگونهای که یکی پس از دیگری بلند شود و مفصلاً برقصد، این رقص محل اشکال است. لذا احتیاط واجب این است که این نوع رقص انجام نگیرد؛ حتّی در مجالس زنانه. (آنجایی که مستلزم حرام، یا مهیّج شهوت، یا در مقابل نامحرم باشد، بحث دیگری است؛ چه زن در بین زنان، چه مرد در بین مردان). پس، از مواردیکه اثر لهویت در آن بارز است، این است که در مجلس زنانه در رقصیدن زنان اغراق کنند؛ به طوریکه مجلس را به مجلس لهو تبدیل کنند؛ این محل اشکال است و به احتیاط واجب، حرام است.
اما اگر مثلاً در مجلس زنانه به خواهر داماد یا خواهر عروس اصرار میکنند که حرکتی کند و بنشیند، با اینکه رقص هم صدق می‌کند، امّا این رقص حرام نیست.
۲. لهویّت رقصیدن مرد در مقابل مردان روشن‌تر است؛ چون رقص زن در مجالس زنانه متعارف است؛ به خصوص در مجالس عروسی، که خیلی جنبة لهویّت آن محسوس نیست. امّا رقصیدن مرد در بین مردان، از مصادیق لهو است.
بنابراین رقصی که به طور قطع از مصادیق لهو است، مثل همان مثال‌هایی که بیان شد، بنابر احتیاط حرام است. اما رقص‌هایی که از این قبیل نباشد، مثل رقص زن در مقابل شوهر، لهو مضلّ نیست. همچنین رقص زن در مجالس زنانه، بهگونهای که صدق عنوان لهو نکند، حرام نیست، والله العالم. نکته
رقصی که مستلزم حرام یا مهیّج شهوت یا در مقابل نامحرم باشد، حرام است.
[/HR] (۱) ترجیع به معنای چهچه زدن نیست. بلکه به معنای تکان دادن صدا در حلق و حنجره است. گاهی انسان صدا را بدون ترجیع و یکنواخت از اوّل تا آخر ادا می‌کند و گاهی وسطش را تکانی می‌دهد و فراز و فرودی به صدا می‌دهد. این ترجیع است. (۲) رقص‌آور
. لهویّت رقصیدن مرد در مقابل مردان روشن‌تر است؛ چون رقص زن در مجالس زنانه متعارف است؛ به خصوص در مجالس عروسی، که خیلی جنبة لهویّت آن محسوس نیست. امّا رقصیدن مرد در بین مردان، از مصادیق لهو است.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله و برکاته
استاد اینجا در تعریف گفته رقص زن متعارفه
خوستم بدانم الان که آقایان هم در مجالس تکانی به خودشان می دهند اشکالی دارد؟
حرکات کرد ها و لر ها و یا رقص شمشیر و امثالهم چطور ایراد دارد؟
[="Tahoma"][="DarkGreen"]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله و برکاته
ترویج موسیقی هر چیزی که پدیدۀ موسیقی را در جامعه رایج، و آن را عادی‌سازی کند، ترویج محسوب میشود. با توجه به اینکه در زمان ما موسیقی لهوی بر غیر لهوی غلبه دارد، باید جلوی ترویج آن را گرفت؛ زیرا وقتی این امر در جامعه رواج پیدا کرد، حرام نیز در جامعه گسترش می‌یابد.
اگر زمانی رسید که موسیقی حرام مطلقاً در جامعه وجود نداشت، یعنی موسیقی‌دان‌های متدیّنی پرورش یافتند که آثار هنری آنها غیر لهوی و حلال، بلکه مقرّب الی الله شد، آن وقت تشکیل آموزشگاه و نمایشگاه اشکال ندارد. اما امروز اینگونه نیست و وضع موسیقی کشور، نامطلوب است؛ یعنی موسیقی لهوی مضل بر موسیقی غیر لهوی غلبه دارد. بنابراین در این شرایط ترویج موسیقی جایز نیست.
[="Tahoma"][="DarkGreen"]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
شرایط امر به معروف و نهی از منکر
۱. علم به معروف و منکر.
۲. احتمال تأثیر.
۳. اصرار بر گناه.
۴. نداشتن مفسده.
۱. علم به معروف و منکر
شرط اول امر به معروف و نهی از منکر، علم به معروف و منکر است یعنی امر و نهی‌کننده باید معروف و منکر را بشناسد و در غیر این صورت موظف نیست امر به معروف و نهی از منکر کند، بلکه نباید چنین کاری بکند؛ زیرا ممکن است در اثر جهل و نادانی امر به منکر و نهی از معروف کند، بنابراین نهی از منکر کردن کسی که نمی‌دانیم کارش حرام است یا نه (مثلاً معلوم نیست موسیقی که گوش می‌دهد از نوع مبتذل و حرام آن است یا حلال) واجب بلکه جایز نیست.
۲. احتمال تأثیر
شرط دوم امر به معروف و نهی از منکر، احتمال تأثیر است یعنی امر و نهی‌کننده باید احتمال بدهد که امر و نهی او اثر و نتیجه‌یی ولو در آینده دارد. توجه: اگر برای مسؤولین به طور قطعی ثابت شود که بعضی از کار مندان ادارات در خواندن نماز کوتاهی کرده و یا اصلاً نماز نمی‌خوانند و نصیحت و راهنمایی هم تأثیری نداشته باشد واجب است از تأثیر مداومت بر امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن غفلت نکنند، و در صورت نا امیدی از تأثیر امر به معروف نسبت به آنان، اگر بر حسب مقررات قانونی محروم ساختن این گونه افراد از مزایای شغلی مجاز باشد باید در مورد آنان اجرا شود و به آنان تذکر هم داده شود که این محرومیت بر اثر سستی و کوتاهی‌شان در انجام این فریضه‌ی الهی اتخاذ شده است.
۳. اصرار بر گناه
شرط سوم امر به معروف و نهی از منکر اصرار بر گناه است یعنی باید شخص گناهکار بر استمرار گناه، اصرار و سماجت داشته باشد و چنانچه معلوم شود که وی بدون این که امر و نهی شود خود از خطا دست بر می‌دارد یعنی معروف را به‌جا می‌آورد و منکر را ترک می‌کند امر و نهی او واجب نیست.
۴. نداشتن مفسده
شرط چهارم امر به معروف و نهی از منکر، نداشتن مفسده است یعنی باید امر و نهی مفسده نداشته باشد، بدین‌ترتیب اگر امر و نهی موجب شود به شخص امر و نهی‌کننده و یا به مسلمان دیگر مفسده‌یی از قبیل ضرر جانی و یا آبرویی و یا مالی برسد، در اینجا امر و نهی واجب نیست. البته مکلف موظف است ملاحظه‌ی اهمیت را بکند یعنی باید در تمام معروف و منکرها بین مفسده‌ی امر و نهی و مفسده‌ی ترک امر و نهی مقایسه کند و سپس به آنچه مهمتر است عمل نماید. توجه: کسی که می‌ترسد در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر در مورد کسی که دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی است از ناحیه‌ی او ضرر قابل توجهی ببیند، واجب نیست او را امر و نهی کند به شرطی که منشأ ترسش، عقلایی باشد، ولی سزاوار نیست کسی به صرف ملاحظه‌ی مقام کسی که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به صرف احتمال وارد شدن ضرر کمی از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند به هر حال رعایت اهم و مهم لازم است.
۱. علم به معروف و منکر
شرط اول امر به معروف و نهی از منکر، علم به معروف و منکر است یعنی امر و نهی‌کننده باید معروف و منکر را بشناسد و در غیر این صورت موظف نیست امر به معروف و نهی از منکر کند، بلکه نباید چنین کاری بکند؛ زیرا ممکن است در اثر جهل و نادانی امر به منکر و نهی از معروف کند، بنابراین نهی از منکر کردن کسی که نمی‌دانیم کارش حرام است یا نه (مثلاً معلوم نیست موسیقی که گوش می‌دهد از نوع مبتذل و حرام آن است یا حلال) واجب بلکه جایز نیست.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
سوالم رو مجدد از سرکار زینبیون و کسانی که این اندیشه را دارند می پرسم
چطور در مجلسی که وارد می شوید با این تبصرها که با حضور من موسیقی قطع شود متوجه می شوید موسیقی لهوی است؟ اگ لهوی نباشد بنظرتون خلاف جایز نیست عمل نکردید؟
این متن زیر ادامه آن مقاله رساله آموزشی امر به معروف است:
کسی که با رانندگانی مواجه میشود که از نوارهای موسیقی غنا و حرام استفاده میکنند وظیفه دارد با تحقق شرایط نهی از منکر، نهی از منکر کند، منتها بر او بیشتر از نهی از منکر زبانی واجب نیست و در صورتی که مؤثر واقع نشود واجب است که از گوش دادن به غنا و موسیقی حرام اجتناب کند و اگر به طور غیر ارادی صدای موسیقی حرام و غنا به گوش او برسد چیزی بر او نیست.
سوال اول: آیا عروسی حضرت زهرا سلام الله علیها همراه با رقص و پایکوبی بود؟ (بررسی تاریخی روایات مربوطه و صحتشان)
پاسخ: آنچه در روایان و احادیث مربوط به ازدواج حضرت زهرا و حضرت علی آمده است، هیچ اشاره ای به رقص و پایکوبی در آن نشده است. آنچه از کتب معتبر در مورد نحوه برگزاری مراسم عروسی حضرت زهرا و علی علیهما السلام وارد شده، تنها اینست که در شب عروسی، دختران عبدالمطلب و بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار و در پیشاپیش آنان، همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله)، عروس نور را در این راه همراهی می‌کردند. ام سلمه، عایشه، حفصه و معاذه برای این عروس و داماد شعر می‌خواندند. دیگران نیز اول بیت هر شعری را تکرار می‌کردند و تکبیر می‌گفتند. (1)
این روایت نشان می دهد که در عروسی آن بزرگواران دست زدن و صوت زدنی در کار نبوده است. آنچه درباره ازدواج حضرت زهرا (علیها السلام) از تاریخ و احادیث معتبر استفاده مىشود، اینست که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) در شب عروسى دختر گرامىشان، به زنان دستور دادند اظهار خوشحالى کنند؛ ولى چیزى که موجب خشم خداوند باشد، انجام ندهند. گفته شده که عایشه و برخى از زنان، اشعارى در فضیلت و مقام حضرت زهرا (علیها السلام) مىسرودند و اظهار سرور و شادمانى مىکردند. (2) مسئله دف و دایره زنى در احادیثى که هیچ سند و اعتبارى ندارد، بیان شده است. (3) احادیثی که بیان میکنند در مراسم این حضرات دف وجود داشته است، مربوط به اهل سنت می باشد. زیرا که اهل سنت غنا و دف زنی را در مراسم شادی و بخصوص هنگام بازگشت از جنگ حلال میدانند. (4)
اما در مورد آلت دف، باید گفت که نظر مراجع به این صورت می باشد: بسیاری از فقها دف را به صورت مطلق بر اساس دیگر روایاتی که به صورت مطلق از آن نهی شده حرام دانسته اند و برخی قائل به جواز آن همراه با کراهت در عروسی شده اند. بنا به تصریح برخی از قائلان به جواز، دف باید بدون زنگوله باشد. اما همین علما هم در کل آن را جایز نمی شمارند. (5)
اکنون روایات مربوطه را بررسی کرده و نتیجه آن را اخذ میکنیم.
در دعائم الاسلام روایتی نقل شده که در آن می گوید حضرت رسول از عروسی شخصی خبر دار شدند. فرمودند که «عروسی نباید در خفا برگزار شود و باید دود به پا شود و صدای دف شنیده شود و فرق بین عروسی و زنا همین سر و صدای دف است.» (6) در همین کتاب روایتی از امام صادق (علیه السلام) آورده است که در شب عروسی حضرت زهرا، رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) صدای دف شنیدند پرسیدند این چیست؟ گفتند اسماء برای این که حضرت زهرا را شاد نگه دارد تا بی مادری را احساس نکند، دف می زند. پس رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) دعا کردند همان طور که اسماء دختر مرا شاد کرد، خدایا او را شاد نما؛ و به اسماء فرمودند که در شادیتان حرف های نامناسب نزنید. (7) کتاب کشف الغمه نیز نقل می کند وقتی مسلمانان از ازدواج حضرت علی (علیه السلام) با حضرت فاطمه (سلام الله علیها) مطلع شدند و به پیامبر (صلی الله علیه و آله) تبریک گفتند، حضرت رو به همسران خود کرد و به آنها دستور داد برای فاطمه (سلام الله علیها) دف بزنند و آنها مشغول دف زدن شدند. (8) ابن ابی الحدید نقل کرده که پیامبر بر قومی گذر کرد که مشغول بازی و رقص بودند حضرت به آنها فرمودند به این کار خود جدی ادامه دهید تا یهود و نصاری بدانند در دین ما آزادی هست. (9)
ولی از این نقل ها نمی توان حکم فقهی استخراج کرد. فقها برای دست یابی به احکام شرعی، دقت موشکافانه ای در مجموع دلیل هایی که به دست ما رسیده می نمایند و به ظاهر چند نقل تاریخی اکتفا نمی کنند.
در زیر نکاتی را که علاوه بر چنین نقل های تاریخی ای، در حکم شرعی مربوط به رقص و موسیقی دخیل است، بیان می کنیم:
1. سند اکثر قریب به اتفاق این روایات تاریخی محکم نیست و یا اصلا زنجیره سند در این روایات، اتصال ندارد. پس این روایات به خودی خود نمی توانند دلیلی برای حکم شرعی باشند.
2. بعضی از این نقل ها با روایات معتبر و محکمی که به دست ما رسیده منافات دارند و به همین دلیل کنار گذاشته می شوند. شیخ انصاری روایاتی که درباره حرمت غنا وارد شده شامل هر عمل لهوی می داند و بنا بر این تمام روایات حرمت غنا در مقابل نقل های تاریخی ضعیفی که در بالا اشاره کردیم قرار می گیرد. ایشان این طور بیان می کنند: از مجموع روایات زیادی که درباره حرمت غنا است، چنین برداشت می شود که ملاک حرمت غنا لهوی بودن آن است و هر صوتی که به صورت لهو باشد، چه با آلات موسیقی و چه بدون آن، حرام است. (9) از جمله این روایات، روایتی است که محمد بن ابی عباد نقل می کند: از امام رضا (علیه السلام) درباره غنا پرسیدم، ایشان فرمودند ... آن در زمره باطل و لهو است ... (10) و روایت اعمش که در آن امام صادق (علیه السلام) در بیان موارد گناهان کبیره این را می فرمایند: کار های لهوی که انسان را از ذکر خدا باز می دارند مانند غناء و نواختن اوتار (نوعی آلت موسیقی) ... (11) روایت اعمش علاوه بر اینکه حرام بودن هر لهوی را بیان می دارد از موسیقی به طور مخصوص اسم می برد. در روایات دیگری نیز از موسیقی نام برده شده مثل روایتی از امام صادق(علیه السلام) که می فرمایند: «آلات ساز و آواز، از عمل شیطان است پس هر چه در زمین از این نوع وجود دارد از ناحیه ی شیطان است.» (12) و از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز روایت شده که فرموده اند: «شما را از مزمار و کوبات (آلات موسیقی) نهی می کنم.» (13) درباره رقص نیز علاوه بر اینکه بسیاری از فقها آن را نیز از مصادیق لهو می دانند، روایتی در کتاب کافی با سند معتبر نقل شده است که امام صادق (علیه السلام) از قول پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: شما را از رقص (14) و ... نهی می کنم. این روایت نشان از نا پسند بودن این عمل نزد پیامبر دارد و از آنجا که سندش بر خلاف روایات دیگر، معتبر است، بر نقل های تاریخی دیگر مقدم است. به هر صورت با توجه به این روایات، این وظیفه فقیه است که با دقت لازم، جمع بندی خود را از مستندات موجود به صورت فتوا بیان کند و وظیفه مقلد است که از آنها تبعیت کند.
در مرحله اول به نظر میرسد دف زدن در عروسی برای اعلان عمومی و خبر کردن مردم در برگزاری عروسی است، که در نکاح صورت میگرفته به خلاف سفاح (15) که در دوران جاهلیت و بی خبر صورت می پذیرفته ولی روایاتی هم بر حرمت دف زدن در منابع وجود دارد که اشاره میشود.
روایاتی که دف زدن را نهی کردند:
در کتاب عوالی اللئالی از ابن ابی جمهور آمده است که پیامبر از دف زدن و از رقص نهی نمودند. (16) مرحوم مجلسی در بحار الانوار مینویسد: «چگونه از پیامبر اجازه صادر شده بر تغنی و غنا و ضرب الدف و طبل و شنیدن آن، در حالی که امامان ما از زمان امام باقر به بعد، از شنیدن غنا و ملاهی و ضرب الدف و امثال ذلک نهی کردند؟» (17)
حدیث دیگری در بحار الانوار حایک از این است که امام باقر از ضرب دف نهی شدید کردند. (18) پیامبر فرمود: «خانه ای که در آن شراب ، دف، طنبور و تخته نرد باشد، دعای اهل خانه اجابت نمی شود و برکت از آن خانه میرود.» (19)
پیامبر فرمود: «یحشر صاحب الطنبور یوم القیامه و هو اسود الوجه و بیده طنبور من نار و فوق راسه سبعون الف ملک بید ملک مقمعة یضربون راسه و وجهه و یحشر صاحب الغناء من قبره اعمی و اخرس و ابکم و یحشر الزانی مثل ذلک و صاحب المزمار مثل ذلک و صاحب الدف مثل ذلک» (20)
عن النبی انه قال: «ان الله حرم الدف و الکوبه و المزامیر و مایلعب به» (21)
بنابر حدیث «اعلنوا هذا النکاح واضربو علیه بالدف» نظرشیخ طوسی در الرسائل العشر، اینست که اعلان کردن مستحب است و میگوید دف زدن اگر خالی از غنا، فحش و اختلاط زن و مرد نباشد، باز کراهت دارد.» (22)
برخی حلال بودن زدن دف را برای اعلان غافل و نائم است، نه بخاطر طرب. (23)
کیفیت عروسی حضرت زهرا:
بنابر نقل مورخین مراسم ازدواج حضرت زهرا (علیها السلام) مراسمی عمومی و با حضور توده مردم بوده است. در این مراسم علاوه بر توده مردم و حضور آنان و ملاحظه اصل شادمانی و سرور در شب عروسی، خواص مدینه از زنان و مردان شرکت داشتند. پیامبر بزرگوار (صلی الله علیه و آله و سلم) در هنگام حرکت کاروان عروس از خانه پیامبر، فاطمه (علیها السلام) را سوار بر شهباء نمود و به زنان ضمن دستور به رعایت مسائل اخلاقی و پرهیز از لغوگوئی و معصیت خدا، توصیه به خواندن اشعار و سرودهای شادی گروهی در مدح فاطمه زهرا (علیها السلام) نمودند. به همین دلیل چندین زن در این مراسم سرودهای شادی سرودند که از جمله آنهایند ام سلمه، حفصه، عایشه و معاذه.
به هنگام سرودن این اشعار، زنان نخست هر بیت را تکرار می کردند و تکبیرگویان وارد خانه شدند، بعد رسول خدا به دنبال علی (علیه السلام) فرستاده او را به مسجد دعوت کرد و سپس فاطمه (علیها السلام) را فرا خواند، دست او را گرفته در دست علی (علیه السلام) گذارده فرمود: «خداوند در دختر رسول خدا برکت و خیر قرار دهد!»
نتیجه :
به نظر میرسد روایاتی که اجازه دف زدن در عروسی را نقل کردند، بری اعلان عمومی بوده است تا فرقی باشد بین نکاح و سفاح؛ و الا روایات زیادی در نهی و رد ضرب دف آمده است که بیان شد. پس روایت قاضی نعمان پشتوانه ای ندارد.
عروس نور در خانه:
علی (عليه‌السلام) و پيامبر (صلی الله عليه و آله) برای بهتر شدن عروسي، هرگونه تدبيری را انديشيده بودند. جابر مي‌گويد: ما در عروسی عی (عليه‌السلام) و فاطمه حاضر بوديم و هيچ مجلس عروسی را بهتر از آن نديديم. (24)
پيامبر (صلی الله عليه و آله) به زنان خود دستور داد تا حضرت زهرا را بيارايند. آنان، فاطمه (سلام‌الله‌عليها) را با بوهای خوش عطر آگين ساختند (25) و در حالی که شعر مي‌خواندند، (26) لباسی را که از بهشت آمده بود، بر تنش پوشاندند.
داستان لباس بهشتی اين گونه است (27) که پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله) برای عروسی دخترشان لباسی زيبا خريد. پس از مدتي، فقيری به در خانه نبی آمد و گفت: لباسی کهنه مي‌خواهم. با اين حال حضرت زهرا لباس نو و تازه خود را به او بخشيد. آن گاه جبرئيل نازل شد و گفت: ای محمد! خداوند بر تو سلام مي‌رساند و دستور داد بر فاطمه درود بفرستم و برای او، پيراهن بهشتی از سندس سبز فرستاده است. لباس بهشتی را بر تن عروس بهشتی کردند، تا اين که غروب شد. پيامبر (صلی الله عليه و آله)، فاطمه(عليها‌السلام) را طلبيد. فاطمه (سلام‌الله‌عليها) در حالی که عرق شرم و حيا بر جبينش نشسته بود، نزد پيامبر (صلی الله عليه و آله) آمد، ولی پاهايش در راه رفتن مي‌لغزيد. پيامبر (صلی الله عليه و آله) فرمود: خداوند در دنيا و آخرت، لغزش را از تو بگرداند. (28) پس او را در آغوش گرفت و بر استری و به روايتی بر شهبا سوار کرد. (29) رسول خدا (صلی الله عليه و آله) پيشاپيش جمعيت گام مي‌سپرد و مردان بنی هاشم نيز پشت مرکب فاطمه راه مي‌رفتند. در روايت است که جبرئيل در سمت راست، ميکائيل در سمت چپ و 7000 ملک در پست سر حضرت فاطمه بودند که تا طلوع فجر، خداوند را تسبيح و تقديس مي‌کردند. (30)
دختران عبدالمطلب و بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار و در پيشاپيش آنان، زنان پيامبر (صلی الله عليه و آله) عروس نور را در اين راه همراهی مي‌کردند. ام سلمه، عايشه، حفصه و معاذه برای اين عروس و داماد شعر مي‌خواندند. ديگران نيز اول بيت هر شعری را تکرار مي‌کردند و تکبير مي‌گفتند. اين شعر زيبا را ام سلمه سروده است:
دوسـتـان و هـمـسـايگان! به ياری خدا، شادی کنيد.
هـــمـــاره خـــدا را ســپــاس گــويــيــد
نعمتهای فراوان پروردگار بزرگ را به ياد بياوريد
که دشواري‌ها و آفت‌های بسياری از ما زدود
پس از آن که کافر شده بوديم، خداوند ما را هدايت فرمود
پــروردگـار آسـمــان ها، ما را شادمان ساخت
ای همراهان بهترين زنان جهان! شادی کنيد
کـه عـمـه‌هـا و خاله‌هايشان به فدايشان گردند
ای دختر پيامبری که خدای بزرگ او را
به وسيله وحی و رسالت‌های آسمانی خود برتری داده است. (31)
بدين ترتيب کاروان عروس در هاله‌ای از شور و شوق مردم، وارد خانه علی (عليه السلام) شد. پيامبر (صلی الله عليه و آله) دست علی (عليه‌السلام) و زهرا (سلام‌الله‌عليها) را گرفت و در دست هم گذاشت. آن گاه فرمود: بارک الله فی ابنة رسول الله! ای علی (عليه السلام)! اين فاطمه امانت من است. ای علی (عليه‌السلام)! فاطمه خوب زنی است و ای فاطمه! علی(عليه‌السلام) خوب شوهری است. (32) پس دعا کرد و فرمود: «مرحبا ببحرين يلتقيان و نجمين يقترنان؛ مبارک باد بر دو دريايی که با هم آميختند و دو ستاره‌ای که به هم رسيدند.» (33) در اين هنگام، به زنان و مردان دستور داد بيرون بروند. همه بيرون رفتند جز اسماء بنت عميس، پيامبر (صلی الله عليه و آله) فرمود: مگر نگفتم همه بيرون بروند؟ اسماء گفت: آري، ای رسول خدا! قصد مخالفت نداشتم، بلکه پيمانی است که خديجه با من کرد تا در شب زفاف نزد فاطمه باشم؛ زيرا دختران در اين شب، نيازهايی دارند که زنی آگاه بايد آن را برآورده سازد. پيامبر (صلی الله عليه و آله) فرمود: ای اسماء، خداوند نيازهای دنيا و آخرتت را برآورده سازد. (34)
پيامبر (صلی الله عليه و آله) در حال بيرون رفتن از خانه بود، چوب پهلوی در را گرفت و فرمود: خداوند شما را پاک و پاکيزه آفريد و نسل شما را پاک ساخت. من در صلح و آشتی هستم با هر کسی که با شما در آشتی است و با کسی که با شما در جنگ است، در جنگم. (35)
بدين ترتيب علی و فاطمه، دو خورشيد بي‌همتای زمين و زمان، زندگی مشترک و پربرکت خود را آغاز کردند. در بامداد شب زفاف (36) يا بامداد روز چهارم عروسي، (37) پيامبر (صلی الله عليه و آله) به خانه‌ی تازه عروس و داماد رفت. آن گاه ظرف آبی طلبيد که حاضر کردند. رسول خدا (صلی الله عليه و آله) با نفس مبارک خويش، 3 بار در آن آب دميد و برخی آيات قرآن را بر آن خواند. آن گاه به علی (عليه‌السلام) فرمود که جرعه‌ای از آن بنوشد. باقی آن را نيز بر سينه‌ی علی (عليه‌السلام) ريخت و فرمود: ای ابوالحسن! خداوند، تو را از هر آلايش ناشايسته، پاک و پاکيزه بدارد. دوباره آب خواست و همين کار را درباره‌ی فاطمه زهرا (سلام‌الله‌عليها) تکرار کرد. (38)
سال ازدواج و سن ازدواج:
درباره‌ی تاريخ عقد و عروسی اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) و حضرت زهرا (سلام‌الله عليها) نظرهای گوناگونی ارايه شده است. چون درباره تاريخ ولادت حضرت زهرا (سلام الله عليها) نيز تاريخ نگاران و راويان، اختلاف نظر دارند. شيخ مفيد و ابن طاووس، شب زفاف را شب پنج شنبه 21 محرم سال سوم هجری مي‌دانند و حتی قايل به استحباب روزه‌‌ی اين روز هستند. (39) علامه مجلسی در روايتی ازدواج ايشان را 16 روز پس از درگذشت رقيه، خواهر حضرت فاطمه و همسر عثمان؛ يعنی پس از جنگ بدر در سال دوم هجری مي‌داند. (40) آيت الله اميني، عقد را در ماه رمضان و عروسی را در اول يا ششم ذی الحجه سال دوم يا سوم هجری مي‌داند. (41) صاحب کشف الغمه نيز تاريخ ازدواج را اندکی پس از جنگ بدر در سال دوم برمي‌شمارد. (42) هم چنين مرحوم سپهر، ازدواج ايشان را در اول ماه رجب سال دوم هجری مي‌داند و ماه صفر سال اول هجری را نيز بيان مي‌دارد. (43)
با وجود همه اختلاف نظرهای دانشمندان و تاريخ نگاران شيعی در اينباره، اکثريت آنان اتفاق نظر دارند که اين نکاح مبارک پس از جنگ بدر در سال دوم هجري، رخ داده است. تولد امام حسن مجتبی (عليه‌السلام) در سال سوم هجری نيز اين سخن را تأييد مي‌کند. درباره سن ازدواج حضرت فاطمه (سلام‌الله‌عليها) اختلاف نظر بيشتری وجود دارد؛ زيرا اختلاف نظر شديدی که در تاريخ تولد ايشان به چشم مي‌خورد، به سن ازدواج و شهادت ايشان نيز سرايت مي‌کند. برخی دانشمندان اهل سنت (44) چون تاريخ تولد آن حضرت را پنج سال پيش از بعثت مي‌دانند، ازدواج ايشان را در 18 سالگی و شهادت ايشان را در 28 سالگی فرض مي‌کنند. آنان درباره چنين برداشتی مي‌گويند: اگر سن ازدواج آن حضرت را 9 سالگی بدانيم، پس امام حسن در 10 سالگی به دنيا آمده است که اين امر، پديده شگفتی است. در پاسخ بايد گفت از نظر علمي، اين سن مانع از وضع حمل نخواهد بود. چه بسا دخترانی در سن‌های پايين‌تر از آن، بچه‌دار مي‌شوند. (45) با اين حال، بيشتر دانشمندان اماميه مانند: ابن شهر آشوب، محدث قمي، محمد تقی سپهر و... بر اين باور هستند که حضرت فاطمه، 5 سال پس از بعثت به دنيا آمده است. (46) با توجه به اين گفته‌ها، بايد سن ازدواج آن حضرت را 9 سال و سن ازدواج علی (عليه‌السلام) را 25 سال بدانيم.
پی نوشت:
1. بحارالانوار، ج 43، ص 97
2. بحارالانوار، ج 43، ص 115
3. دعائم الاسلام، ج 2، ص 206
4. سنن نسایى، ج 3، ص 194 ؛ صحیح بخارى، ج 6، ص 137؛ سنن ترمذى، ج 2، ص 276؛ سنن ابى داود، ج 2، ص 104
5. جواهر الکلام 41/ 51-52؛ ریاض المسائل 13/265 ,267 المبسوط 8/224؛ المختصر النافع 2/287؛ کشف اللثام 10/296؛ تذکره الفقهاء(ق)2/287؛ مجمع الفایده 12/340؛ مسالک الافهام 14/ 183 کتاب الشهادات (گلپایگانی) 122
6. تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، ج 2، ص 207، دار المعارف، مصر، 1385 ق. شبیه به این روایت را ببینید در: شیخ طوسی، امالی، ص 518، انتشارات دار الثقافه، قم، 1414 ق
7. مغربی همان
8. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج1، ص 359، مکتبه بنی هاشم، تبریز، 1381، ق ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص331، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404 ق
9. شیخ انصاری، المکاسب، ج 1، ص 296، مجمع الفکر الاسلامی، قم، 1428 ق
10. عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج 17، ص 308، موسسه آل البیت، قم، 1409 ق
11. عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج 15، ص331
12. همان ج 17 ص 313
13. همان
14. عبارت اصلی روایت: انهاکم عن ال زفن ... است که به معنای رقص آمده است اما مرحوم فیض درکتاب الوافی ج 17 ، ص 211 ، ذیل این روایت گفته است: الزفن: اللعب و الدف و یزفون: یرقصون.
15. یکی از ازدواجهای حرام در دوران جاهلیت، که اسلام ان را باطل و مردود اعلام کرد. ازدواج چند نفر کمتر از ده، با یک زن؛ و فرزند این زن به هر کس شبیه بود، یا آن زن میگفت، منتسب میشد.
16. ابن ابی جمهور، عواللئالی فی احادیث الدینیه ج 1 ص 260
17. مجلسی بحار الانوار، ج 76 ص 257
18. مجلسی بحار الانوار ج 110 ص 173
19. مستدرک الوسائل ج 13 ص 218
20. مستدرک ج 13 ص 220
21. بروجردی، جامع احادیث شیعه، ج 22 ص 412
22. شیخ طوسی الرسائل العشر ج 2 ص 329
23. تعلیقه بر مکاسب از لاری ج 1 ص 50
24. همان
25. همان ص 193
26. همان 195
27. همان ص 190
28. ناسخ التواریخ ج 3 ص 60
29. ناسخ التواریخ ج 43 ص 115
30. کشف الغمه: ص 353، فاطمة الزهرا(سلام‌الله‌عليها)، علي(عليه‌السلام) محمد علي(عليه‌السلام) دخيل: ص 54
31. بحار ج 43 ص 97
32. بحار ج 43 ص 114
33. بهجة قلب المصطفی ص 483
34. من المهد ص 198
35. همان
36. ناسخ التواریخ ج 3 ص 65
37. بهجة قلب المصطفی ص 484
38. ناسخ ج 3 ص 65
39. فاطمة الزهرا (سلام‌الله‌عليها) من المهد الی اللحد، ص 199؛ انوار الزهرا (سلام‌الله‌عليها) ص 33
40. بحار ج 43 ص 97
41. بانوی نمونه اسلام ص 90
42. کشف الغمه اربلی ج 1 ص 501
43. ناسخ ج 3 ص 36
44. همان
45. درباره آگاهی از تحقق این نظریه ماهنامه انتظار ش 9 دکتر شعاعی ص 8
46. بانوی نمونه اسلام ص 38-41
سوال دوم: آیا شرکت در مجالس عروسی همراه با رقص و غنا در روان انسان تاثیر سوء دارد؟( بررسی روانشناختی)
پاسخ: بايد دقت داشته باشيم در روان شناسي، وقتي از روان صحبت مي كنيم، مرادمان روح نيست؛ بلكه مغز و ذهن هشيار و ناهشيار ما مقصود است. اين بحث از دو منظر در اين جا قابل بررسي است:
الف) روان شناسي تجربي غربي:
يكي از مباحثي كه در روان شناسي اين روزها مطرح است موسيقي درماني (MusicThrapy) است. ولي موسيقي درماني اي كه در اين علم مطرح است، با موسيقي لهوي كه مخصوص مجالس عياشي و گناه است، غالبا همخواني ندارد. متخصص اينجا از موسيقي ملايم و آرام و نغمه پرندگان و امواج دريا و... براي ايجاد آرامش و درمان برخي اختلالات كمك مي گيرد.
برخي افراد كه نوسان خلقي شديد دارند و بيماران مانيايي، كنترل هيجاني ضعيفي دارند و با موسيقي به خصوص موسيقي لهوي حالشان بدتر مي شود و از خويشتنداري كه اساس شخصيت هنجار است فاصله مي گيرند.
موسيقي درمانگران مي گويند: در کنار تمام تاثیرات مثبت موسیقی روی روح و ذهن، باید پذیرفت که گاه به کارگیری موسیقی به شکل ها و شیوه های نامناسب، می تواند اثر کاملاً عکس داشته باشد. موسیقی باید با ریتم درونی تان هماهنگ باشد و تعادل شما را بر هم نزند. موسیقی با صدای بسیار بلند، باعث اختلال در دو نیمکره چپ و راست مغز می شود. حتی شنیدن این نوع موسیقی ها در دوران کودکی باعث بروز برخی ناتوانی های یادگیری و مشکلات رفتاری در کودکان می شود. گوش دادن به موسیقی های بسیار کوبنده باعث برخی آسیب های ذهنی و جسمی می شود. برخی از انواع موسیقی های ناهماهنگ که هارمونی و ریتم آرام بخشی ندارند، باعث بروز رفتارهای پرتنش و تهاجمی می شوند و باعث فزون کاری در فرد خواهند شد. موسیقی های بیش از حد کوبشی، باعث ایجاد احساس خشم و خستگی در فرد می شود.
بنابراین نوع موسیقیِ انتخابی اهمیت زیادی دارد. موسیقی برای ایجاد آرامش قدرت جادویی دارد، ولی در عین حال اگر به درستی به کار گرفته نشود، می تواند نتیجه عکس داشته باشد. موسیقی می تواند در افزایش یادگیری و بالا بردن سطح هوشی نیز موثر باشد. (1)
ب) روان شناسي ديني
روان شناسي ديني، مايه هاي خود را از منابع معتبر اسلام، يعني قرآن و حديث معتبر مي گيرد. در كل ابعاد وجودي ما مانند بعد معنوي، زيستي و اجتماعي و رواني با هم تعامل دارند و بر هم تأثير مي گذارند و از هم تأثير مي پذيرند. از نظر دين موسيقي لهوي، سبب تيره شدن قلب و افزايش غفلت مي شود. اثرات منفي اين بعد هم به ابعاد ديگر سرايت مي كند.
ولي در كل چون ما اعتقاد داريم ابعاد شخصيت با هم در تعامل هستند و از نظر ديني به طور يقيني مي دانيم موسيقي غنايي و لهوي آثار مخرب دنيايي و اخروي دارند، بنابراين مطمئنا موسيقي لهوي بر روان ما نيز اثر نامطلوبي دارد؛ چه علم به اين اذعان كند چه نكند.
پرسش و پاسخ ( استفتائات روان شناختي)
1)امروزه موسيقى براى معالجه بعضى از بيمارى هاى روانى (مانند افسردگى، اضطراب، مشكلات جنسى و سرد مزاجى زنان ) به كار مىرود، حكم آن چيست؟
جواب: استفاده از موسیقی مطرب و هر امر حرام دیگر برای معالجه جایز نیست؛ مگر آنکه داروی منحصر به فرد باشد، آن هم به مقدار ضرورت. و تحقق این انحصار هم در حال حاضر مشکل است. (2)
2) گوش دادن به موسيقى غم انگيز چه حكمى دارد؟ برخی بیماران روانی مانند مازوخیسم ها تمایل دارند که خود را آزار و اذیت کنند و با این کار به نوعی رضایت می رسند. شنیدن این موسیقی ها برای این افراد چه حکمی دارد؟
جواب: مرحوم شیخ انصاری در کتاب مکاسب محرمه اطراب را شادی و غم غیرطبیعی معنی می‌کند؛ و لذا موسیقی غم‌انگیز هم ممکن است مطرب و حرام باشد. (3)
پی نوشت:
1. آرامش،تاثیر شگفت‌انگیز موسیقی در ایجاد آرامش روانی، مترجم: هلیا روغنی، شماره هفتم، نیمه دوم اردیبهشت ماه 92، صفحه 74
2و3. مشاوره زير گنبد فيروزه اي (پاسخ به پرسش هاي شرعي در حوزه فرا روان شناسي و طب غيرمعمول)، سيدمحمدتقي علوي، ص78
پرسش: آیا شرکت نکردن در مجالس حرام صرفا چون خانواده و اطرافیان شرکت می کنند و دلشان می شکند، عملی غیر اخلاقی است؟ ( بررسی اخلاقی)
پاسخ: این بخش از سوال حضرتعالی در واقع شامل دو قسمت است. یکی شرکت در مجلس حرام و یکی ناراحت کردن دیگران.
شرکت در مجلس گناه که قطعا حرام است و شکی نیست، ولی آیا شرکت نکردن ما در مجالس گناه و حرام، حتما باید با ناراحت کردن دیگران همراه باشد؟! درست است که نمی توان در مجلس گناه شرکت کرد، اما لازم نیست این کار با ناراحتی و دل شکستگی اطرافیان ما همراه شود. می شود بسیار مودبانه و با روی خوش، به صورت منطقی دلایل عدم حضورمان را بیان کرده و بعد هم چند روز بعد با دسته ای گل و هدیه مناسب به دیدارشان رفته و از شادیشان ابراز شادی کنیم. خوشحال کردن دیگران منحصر به شرکت کردن در مجالس عروسیشان نیست. به نحوی از انحاء که بلد هستید و بدون ایجاد ناراحتی از شرکت در این مراسم خودداری کنید. سعی کنید در این مورد خلاقیت به خرج داده و هر کسی را به روش خودش خوشحال کنید. هدیه بردن فقط یک مثال بود، هر کسی یک نقطه تاثیرپذیری دارد و به شیوه خاص خودش راضی می شود. ولی اگر کسی اینقدر بی منطق است که فقط و فقط با انجام فعل حرام توسط شما خوشحال می شود، او را به حال خود واگذارید که "لا طاعَةَ لِمَخْلُوق فى مَعْصيَةِ الخالِق؛ و مطمئن باشید که نزد خداوند هم مأجور خواهید بود." (1)
یکی از دوستان طلبه که خانواده همسرشان از قشر غیر مذهبی هستند (در حد مراسم مختلط و ...)، به قدری با اخلاق خوبش آنها را تحت تاثیر قرار داده که نه تنها شرکت نکردن ایشان و خانواده شان در مراسم را کاملا پذیرفته اند، بلکه قبل از مراسم تماس گرفته و از اینکه مجلسشان مناسب ایشان نیست عذرخواهی میکنند. ضمن اینکه همه دوستش دارند و معترفند که در حسن اخلاق و انسانیت در تمام فامیلشان کسی را هم سطح ایشان ندارند! جالب است بدانید که همین یک نفر در این فامیل باعث شده که جو بیزاری از دین و متدینین شکسته شده و حتی بعضی به خدا و نماز و... اقبال پیدا کنند.
متاسفم که عرض کنم این روزها تعریف عمومی از قشر متدین، انسان های عبوس و بداخلاق و با روابط اجتماعی پائین هستند که از همه چیز و همه کس هم ایراد می گیرند و هیچکس را جز خودشان قبول ندارند! بهتر است کمی با مردم همدلی کنیم، بیشتر اشکالات و انتقادات عمومی به ما برمی گردد نه به احکام اسلامی. این وظیفه ماست که با رفتار و اخلاق اسلامی این برداشت غلط از اسلام و متدینین را تصحیح کنیم.
پس در مجلس گناه دوستان و فامیل شرکت نکنید؛ ولی قبل و بعد از مراسم، اینقدر با اخلاق و رفتار نیکتان سیرابشان کنید که دوست داشته باشند شما را الگو قرار داده و مثل شما باشند.
در کنار همه حتما توجه دارید که هر آهنگی و هر رقصی از مصادیق فعل حرام نیست. همانطور که مرتکب شدنِ حرام ناپسند است و گناه شمرده می شود، حرام شمردنِ یک امر مباح و حلال هم به همان اندازه ناپسند و ناشایست است. احتیاط کردن به هیچ عنوان بد نیست و ای بسا خیلی مواقع مایه نجات باشد. درست مثل کسی که برای احتیاط، کمی از لبه پرتگاه دورتر می ایستد. ولی اینکه یک امر حلال را حرام اعلام کرده و در اطراف مسئله دقت نداشته باشیم، کار درستی نیست. چون هر کسی توانِ احتیاط کردنِ اضافی را ندارد و ای بسا با تحمیلِ نظراتِ احتیاطیِ اضافی، بدتر آنها را دلزده کنیم.
بهترین روش آنست که اصلِ حکم و مسئله درست به مردم ارائه شود و هر کسی خودش تصمیم بگیرد که آیا می خواهد بر خط حلال و حرام زندگی کرده یا احتیاط کند. اگر دینِ صحیح و کامل ارائه شود، به دلیل اینکه با فطرت بشر سازگار است، خوشایند و دلچسب بوده و اغلب مردم از آن سرپیچی نخواهند کرد.
ابوصلت هروی گوید شنیدم که امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) می‌فرمود: «خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده می سازد. پرسیدم امر شما چگونه زنده میشود؟ فرمود علوم و احادیث و معارف ما را فرا گرفته و به دیگران بیاموزد زیرا مردم اگر با زیبایی‌های سخنان ما آشنا گردند از ما پیروی خواهند کرد.» (2)
پی نوشت:
1. هرگز اطاعت از مخلوق در معصیت خالق جایز نیست. (نهج البلاغه، کلمات قصار، 165)
2. علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد ۲، صفحه ۳۰
کاربر مهمان خوش آمدید
[="Tahoma"][="DarkGreen"] زینبیون;884531 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
اینکه زنی بد حجاب هست دلیلی بر بدحجابی همه نیست
نیکه رن فاحشه بد می گردد دلیلی بر فاحشه بودن همه نیست
این یعنی تشخیص مصداق
مصداق رو باید بررسی کرد و اگر حرام بود طبق حکم عمل کرد اگر خیر کسی حق ندارد حلال خدا را حرام کند
اگر هم کسی خواست احتیاط کند خودش احتیاط می کند
این شرایط را نمی دانید؟ بپرسید.
(شما خودستان گفتیم همه عروسی ها حرام نیست-----> بررسی می کنید و اگر حلال بود می روید اما شما الان فرض بر حرام می کنید در صورتی که برای امر به معروف وجوبش یقین به گناه است (شرایط امر به معروف را ببینید.)
آیا کسی نخواهد به احتیاط واجب عمل کند و برود مجتهد اعلمی را پیدا کند و او حلال بداند یا مباح باز شما می توانید فرد را نهی کنید؟
این رجع به عرف است درسته؟
عرف چه می گوید اگر می گوید مجلس رقص نیست نیست
حال کسی خواست احتیاط کند به خودش مربوط است نرود موسیقی گوش نکند اما بحث حلیت و شرایطش رو باید دید صاحب مجلس نظرش چیست
اینکه فردی بنا بر نظر مرجعش که چیزی را حرام کرده برود بگوید قطع کن در صورتی که طبق شرایط حکم برای اون حلال است بنظتون درسته؟
من که دارم با شما صحبت می کنم وقتی میروم عروسی کسی برایم آهنگ قطع نمیکند
برای همین در جامعه هستم
می بینم عروسی را که تویش اهنگ خالی بدون رقص در مردانه است
می بینم کسی را مختلط است
و...
این ها را می بینم و طبق شرایط مشخص و یقینی تصمیم می گیرم
قبول ندارم
چون قید اکثرا شما یعنی عدم وجود یقین
عدم وجود یقین می شود احتمال
صرف وجود احتمال هم در حکم اول نظر مرجع صریج گفته شده
دقیقا شما حاضر نیستید به حرف خودتان تکیه کنید
می توانید به یقین بگویید؟
نمی توانید
چون یکی از مصادیق عروسی عروسی است که خودتان شرح دادید
عروسی برادرتان
منم عروسی برایدر شما را حرام بدانم خوبه؟(اگر بخواهم سطحی بنگرم)
می دانید چرا؟
چون مداحی زن تویش امده(بر فرض حرمت مداحی زن)
اگر بخواهم محکم نظرمو بگم اصلا استدال شما رو نمی پذیرم از شما نمی پرسم مرجعتان چیست معیارتان چیست سخنتان چیست و طبق نظر خودم حکم می دهم
اون در مسئله ای که تشخیص به عهده مکلف و عرف است
یا علی(ع)@};-[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"] زینبیون;884547 نوشت:
اگر منظور مذهبیون است خودتان گفتید مذهبیان تو مراسمشون هست
اگر منظورتون رفتار کسانیه که ترک می کنند
باید دید ترکشان احتیاطی است یا تشخیصی
اگر تشخیص نداده اند باید به اهلش رجوع کرد تا تشخیص دهند(اونم خود فرد باید رجوع کند غیر این است؟)
من مثلا ممکنه با اینکه موسیقی حلال باشد و شایطش باشد اصلا گوش نکنم(بر فرض)
یا رقص زن و شوهر جایز باشد اما احتیاط کنم
اما می توانم احتیاطم رو به دیگری تحمیل کنم؟
بگویم نه تو حلال خدا رو بر خودت حرام کن چون من تشخیص می دهم!
(اگر موسیقی .و رقص طبق نظر مرجعش حلال باشد شما باز می توانید بگویید حرام است؟)@};-[/]
ما عرض کردیم عرف متدینین
متدینین یعنی آنها که دین را در زندگی پیاده می کنند
متدینین مثلا مثل امام خمینی مثل آقای بهجت مثل همسران متدینشان و نه هر کس که ریشی داشت یا چادری به سر کرده بود اما عامل به دستورات نبود!
در اگر نتوان نشست! پیدا نمی کنید مرجعی به حرام فتوا داده باشد موسیقی رقص آور حرام است
به علت همین گونه عصبانیت ها و ناراحتی های افرادی چون شما بنده و همفکرانم معمولا وقتی در این مراسم شرکت می کنیم فقط لحظاتی می نشینیم تا مجلس به کامشان تلخ نگردد! و زود می رویم تا به قول شما مجلسشان یخ نگردد!
بنده از ادامه مباحثه انصراف می دهم و این مباحثه را در خواست دادم به یکی از اساتید ارجاع دهند تا ایشان پاسخ سوال شما را بدهند( در صورتی که امکان ارجاع باشد)
این نظر شماست که این احتمال است و یقین نیست گرامی
ما چنین عقیده ای نداریم
والسلام
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
از نظر شما امام خمینی(ره) متددین هستند اما در تشخیص موضوع خود فرد باید تشخیص دهد حتی اگر در موضوعی با امام خمینی(ره) اختلاف داشته باشند(حتی مرجعش) و باید دید آیا نظر امام خمینی(ره) را به عنوان یک عرف(اگر فرد نظرش عرف حساب شود)
حساب می کنند یا خیر (البته اگر عرف انتخابی از جانب فرد باشد و تشخیص او تکیه کرده باشد مثل مسئله تقلید که شرایطش در رساله هست.)
یا حتی اصلا امام خمینی(ره) را مرجع تشخیص داده اند ؟
بعد می شود صحبت کرد
برای فردی که نظر امام خمینی(ره) را به عنوان عرف(در صورت صدق عرف) قبول دارد شما می توانید صحبت کنید اما اگر نظر مخالف ایشان را قبول کنند خیر(اگر مخالفشان صدق عرف بکند)
اما در مورد موسیقی در همان مطالب عرف موسیقی گفته شده چه کسانی هستند رجوع کنید.
من برای کسی که تحقیق کرده و بررسی کرده و مرجع اعلم شناخته به خودم حق نمی دهم حلال مرجع اعلمش رو حرام کنم به او اتهام مجلس حرام رو بدهم
اگر شما تمایل دارید خود دانید
در بحث نهی از منکر شناخت منکر لازم است
برای مرجعی که حکم به حلیت می دهد کسی نمی تواند معترض شود انجام نده چون مرجعش حلال کرده و این یک بحث علمی است که کارشناسان احام برای همین مرجع می پرسند تا برای هرکس طبق نظر مرجعش نظر بدهند
حواستون باشد از مسیر حکم خارخ نشوید
اگر می خواهید احتیاط کنید بکیند(به خودتان مربوط است البته با تعریف صحیح احتیاط و تشخیص صحیح آن)
اما جایی که مرجعی حکم حلیت داده برای مفلدینش حلال است(حتی اگر برای مرجع شما حکم حرمت دهد)
و شما اگر مرجعتون طبق شرایط حرام می دانید بر شما حرام است
اما اگر بنا بر تشخیص صاحب مجلس(البته باید پرسید آیا شرایط صاحب مجلس ملاک است اینجا یا خود فرد مکلف) و شرایط حکم حلال است بر او حلال است و شما باید خارج شوید و شما شرکت نکنید(به علت حرمت برای شما)
دعا کنید برایم تا تعصب بی جا نداشته باشم و اگر دیدم در مقابل مولایم قرآن به نیزه کردند به تشخیص خودم اکتفا نکنم و حاضر به اندیشه باشم
تا حکم خدا را ببینم.
یا علی(ع)
[="Tahoma"][="DarkGreen"] زینبیون;884555 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم
امیدوارم این جمله به معنای رجوع به کارشناس باشد و البته مخالف امر به معروف و نهی از منکر نیست
اما ما باید مسیر درست را بشناسیم و درست تصمیم بگیریم و درست عمل کنیم ان شاء الله
یا علی(ع)[/]
[="Blue"]انتقاد امام جمعه بابل از رواج شادی های حرام در مجالس عروسی
وی با بیان این که ماه شعبان ماه شادی و سرور است، نسبت به برخی شادی های حرام در این ماه هشدار داد و گفت: متأسفانه بارها دیده شده است که برخی از محافل شادی مانند عروسی ها صحنه های حرام دیده می شود و این جای تأسف دارد.
حجت الاسلام روحانی ادامه داد: حد و مرز خط قرمز های شرعی در جشن ها و محافل شادی باید رعایت شود و متأسفانه برخی ها به بهانه عروسی تا نیمه های شب اقدام صدای ساز و آواز حرام آزاردهنده می کنند.
وی خواستار برخورد جدی نیروی انتظامی با این افسارگسیختگی ها شد و اظهار داشت: نیروی انتظامی، پایگاه های بسیج و عموم مردم نسبت به ناهنجاری های اخلاقی در جامعه بی تفاوت نباشند و لازم است تا وظیفه شرعی امر به معروف و نهی از منکر در جامعه برای حفظ سلامت آن اجرا شود.
منبع:خبرگزاری رسا
[/]
سلام
ممنون از دعوتتون به این تاپیک
میشه یه خلاصه ای از بحثی که پیش اومده بزارید چون طولانی بود فرصت نکردم درست بخونم
[="Tahoma"][="DarkGreen"] ñ¡ªz;884905 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
شما در نظر سنجی گفته بودید اگر موسیقی قطع شود حاضرید بروید در مجلس
خواستم بدانم چرا باید به خاطر حضور شما موسیقی قطع شود؟(یعنی وجه قطع موسیقی رو از کجا می دانید؟)
یا علی(ع)[/]
سلام
یعنی چی وجه قطع موسیقی رو از کجا می دونم؟
وقتی حرام هست و صاحب مجلس برای ما احترام قائل هست وقتی میریم قطع می کنند یا اینکه میگن آخر یا اول مجلس یا مثلا از فلان ساعت تا فلان ساعت قطع می کنیم و ما همون موقع میریم و هروقتم شروع کردند دوباره بلند میشیم بعضیا بازم قطع می کنند بعضیام قطع نمی کنند
بالاخره یجور نهی از منکر هست دیگه
[="Tahoma"][="DarkGreen"] ñ¡ªz;885029 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
می شود بگویید هدف از نهی از منکر چیست؟
آیا هدف نهی از منکر در این جا صورت گرفته ؟
تاثییری داشته؟(اینکه ایشان منکر را بشناسند و عدم رغبت شما به منکر را بدانند ؟)
یا علی(ع)@};-[/]
سلام
هدف اصلی مسلما احیا و زنده نگه داشتن دین اسلام و روش سبک زندگی دینی هست
برای رسیدن به این مرحله هم کمترین کاری که میشه کرد نشون دادن بی زاری از گناه هست ( برای هر شخص و هر موقعیتی به سبک خودش )
الان متاسفانه حتی خانواده های روحانی هم بعضا دیده میشه تو عروسی فرزندانشون از آهنگ و ... استفاده می کنند، یا یکی از اقوام ما بودند که از خانواده خیلی مذهبی هرجایی که این نوع عروسی ها بود خودشون آهنگ می شنیدند بلند می شدند ولی مجلس عروسی پسر خودشون آهنگ و رقص و ... وجود داشت
طبق فتوای مرجع تقلید بنده برای امر به معروف و نهی از منکر گاهی دیگه نباید کاری به این داشته باشید که نتیجه ای داره یا خیر هدف فقط اینکه معروف منکر نشه و منکر معروف. یعنی جای این دوتا عوض نشه
الان متاسفانه تو بعضی موارد انقدر تذکر داده نشده یا ترسیدیم یا گفتیم نه فایده نداره تذکر ما نتیجه نمیده یا خجالت کشیدیم که واقعا داره جای معروف و منکر عوض میشه
بله چرا نگرفته؟
همین که شما با رفتارت یا حتی با تذکرت نشون میدی این امر گناه هست و من به احترام شما در مجلستون شرکت کرده بودم ولی بخاطر این گناه دارم مجلس رو ترک می کنم نمونه بارز نهی از منکر هست
و تازه باعث میشی یه عده ای که خودشون اهل این چیزا نیستند ولی خجالت می کشند مجلس رو ترک کنند با اینکار ترغیب به ترک مجلس بشوند ( من چندبار این مورد رو دیدم )
خب همین که باعث شدی چند نفر دیگه گناه نکنند و شجاعت ترک مجلس گناه رو پیدا کنند و هم اینکه صاحب مجلس ( اگه مذهبی باشه ) باز دوباره به خودش میاد و حتی گاهی بخاطر شما اون فضا تغییر می کنه و آهنگ یا حالا خواننده و ... صداشون قطع میشه یا دیگه با حالت غنا نمی خونند موجب این شدی که عده ی زیادی خواسته یا ناخواسته گناه نکنن. مسلما مصداق نهی از منکر هست
مهم نیست کسی بخواد یا نخواد مهم اینکه نباید در جامعه اسلامی گناه باشه ( می خواد گناه کنه بره تو خونه خودش در و پنجره رو هم ببنده هرکاری خواست انجام بده ولی حق نداره محیط جامعه رو آلوده کنه )
همین کار به خیلیا می فهمونه هنوزم آهنگ های حرام منکر هستند و جاشون با معروف عوض نشده حالا چه بخواد بپذیره چه نخواد
نکته بعدی اینکه می گن حتی اگه احتمال 1% تاثیر رو میدی بهت واجب میشه امر به معروف و نهی از منکر کنی، دیگه اینکار که احتمالش خیلی بیشتر از 1% هست ( تاثیر که نباید لزوما جلو چشم ما اتفاق بیفته )
یه چیزی که وجود داره اینکه خیلی از ماها خیلی خوب می دونیم منکر چیه معروف چیه ، علم رو خیلیامون داریم ولی موضوع اینکه علم لزوما عمل نمیاره اونم بخاطر اینکه یه قسمت عقلمون که عقل عملی هست درست کار نمیکنه وگرنه عقل نظری که معلومات هست رو خیلیا دارند. برای همینه که بعضی گناه ها رو از اشخاصی که در لباس روحانیت هم هستند می بینید. یا خیلی از خانم ها بدحجاب می دونند خدا گفته حجاب ولی به هزار بهانه اینکار رو نمی کنند.( البته این یکی از دلایل این موارد هست)
ولی بله تاثیر داشته، اینکه بعضی ها بخاطر ما کلا بی خیال آهنگ میشن تو مراسمشون با اینکه خودشون اهلش هستند یا اینکه تا آهنگ می زارن ما بلند میشم فوری قطع می کنند یا تا ما بلند میشم یه عده دیگه هم جرات بلند شدند پیدا می کنند اینا همه یعنی تاثیر ( هرکدوم از این مواردی که گفتم برامون پیش اومده )
هم خودشون دوباره براشون مرور شده که این منکر هست ( حتی شاید بعضیا پیش وجدان خودشون ) هم کاملا متوجه مخالفت ما با این منکر شدند
خواستید خیلی مصداقی هم می تونم مثال بزنم
[="Blue"] ñ¡ªz;885195 نوشت:
سلام
احسنتم
تبارک الله
جانا سخن از زبان ما می گویی[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"] ñ¡ªz;885195 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم و رحمه الله وبرکاته
بله احیا معروف ونهی از منکر هدف خوبی و عالی است و ان شاء الله در این امر موفق باشید
اما
خب مرجع ایشان چه کسی است و نظر مرجعشون چیست؟
مرجعشون رقص را حرام می داند؟
حضر در مجلس را حرام می داند؟
شما معیارتون چیست؟
شما که قصدتان نهی از منکر هست حتما باید بدانید که منکر را باید شناخت و هر کسی که می خواهد نهی از منکر کند باید بداند مرجع طرف مقابل منکر می داند آن عمل را یا خیر؟
درسته؟
اینکه ضعف تو حوزه امر به معروف و نهی از منکر هست قبول کم ده و در عصر الان شاید خیلی کم یا حتی جابجا شده باشد منکر با معهروف(تخصصیص به عام نمی دهم اما می دانم که در آخر الزمان به احتمال قوی هستیم)
من با ترک مجلس گناه به شرط وجوب ان مخالف نیستم بحث من عمل برعکس آن است
اینکه وارد مجلسی شویم و حلال باشد اما به خاطر ما حلال را ترک کنند.
من منکر این بحث نیستم و بلکه تصدیق هم می کنم که همین رفتار ممکنه تاثیر گذار باشد و فکر افراد را به خود مشغول کند بحث من سر همان منع کردن از حلال است.
بحث غناست اینکه شما بنا بر تشخیص مرجع خودتان و تشخیص خودتان غنا را تشخیص می دهید و نهی می کنید یا بنا بر نظر مرجع صاحب مجلس؟
در مورد احتمال تاثیر هم که خب خود فرد می داند و شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر
بگذارید خلاصه ای دیگر از مطالب قبل رو بگم تا شاید یکم فکر ها به هم نزدیک شود
من چیزی ناراحتم کرد که سوال در مورد شناخت منکر مطذح می شود
اینکه چند ماه پیش عروسی بودم فردی با همچین ویژگی هایی که موسیقی باید قطع شود وارد مجلس عروسی شد که به خاطرش موسیقی قطع شد
در صوورتی که وقتی من بودم رقصی در کار نبود
اما ایشان امدند و موسیقی قطع شد!
بنظرتون حالا منی که تو مجلس بودم و حداقل از نظر رقص در مرد ها که منتفی بود آمدند و موسیقی قطع شد
برام سوال پیش امد وقتی غنا نباشد چرا باید قطع شود؟!(جدای از بحث احتیاط و اخلاق و...)
یا حتی تو عروسی کف هم نمی زدند مگر اطرافیان من یکم به میز زدند و کف!
چجرا چیزی که حلال است یا حتی مباح است باید جلویش گرفته شود؟
سوال اینجاست؟
رفتار شما بخاطر طرکف منکر کاملا پسندیده(به شرط اینکه مراجع این را صحیح بدانندو تمام شرایطش)
بخاطر دوری و دور کردن از منکر شما را تصدیق و آفرین به شما می گویم
اما اگر اگر در عروسی حرام نباشد چرا موسیقی باید قطع شود؟(مخصوصا این مسئله که نظر مرجع صاحب مجلس مطرح است )
اگر اهنگشان حلال باشد چرا باید قطع شود؟
اگر برای شما حرام است خب شما می روید بیرون و گوش نمی دهید؟
بله مصداقی صحبت کنید بهتر است[/]
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و ادب
به نظر می رسد که در این مسئله در واقع نظر همه بزرگواران یکی ست.
یعنی همه متفق القول هستند که اگر مجلسی حرام باشد، تمایل به شرکت نخواهند داشت.
ولی اینکه چه مجلسی حرام است و حدود آهنگ غنا و رقصِ حرام کدامند، مورد بحث است.
قاعدتا مستحضر هستید که اینطور نیست که هر آهنگی و هر رقصی از مصادیق فعل حرام باشند.
در این مورد همکاران انجمن فقه و احکام شرعی باید راهنمایی بفرمایند؛ ولی توجه بفرمایید که همانطور که مرتکب شدنِ حرام ناپسند است و گناه شمرده می شود، حرام شمردنِ یک امر مباح و حلال هم به همان اندازه ناپسند و ناشایست است.
احتیاط کردن به هیچ عنوان بد نیست و ای بسا خیلی مواقع مایه نجات باشد.
درست مثل کسی که برای احتیاط، کمی از لبه پرتگاه دورتر می ایستد.
ولی اینکه یک امر حلال را حرام اعلام کرده و در اطراف مسئله دقت نداشته باشیم، کار درستی نیست.
چون هر کسی توانِ احتیاط کردنِ اضافی را ندارد و ای بسا با تحمیلِ نظراتِ احتیاطیِ اضافی، بدتر آنها را دلزده کنیم.
بهترین روش آنست که اصلِ حکم و مسئله درست به مردم ارائه شود و هر کسی خودش تصمیم بگیرد که آیا می خواهد بر خط حلال و حرام زندگی کرده یا احتیاط کند.
اگر دینِ صحیح و کامل ارائه شود، به دلیل اینکه با فطرت بشر سازگار است، خوشایند و دلچسب بوده و اغلب مردم از آن سرپیچی نخواهند کرد.
ابوصلت هروی گوید شنیدم که امام علی بن موسی الرضا علیه السلام می‌فرمود: «خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده می سازد.
پرسیدم امر شما چگونه زنده میشود؟ فرمود علوم و احادیث و معارف ما را فرا گرفته و به دیگران بیاموزد زیرا مردم اگر با زیبایی‌های سخنان ما آشنا گردند از ما پیروی خواهند کرد. ۱
۱. علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد ۲، صفحه ۳۰
[="Blue"] رستگاران;885206 نوشت:
عرض سلام و احترام
برادر گرامی اینهمه شما از ما سوال کردید ما هم چند سوال کوچک داریم اگر پاسخ دهید ممنون می شویم
1-نظر شما در مورد گوش کردن به ترانه زن چیست؟
2-به نظر شما آیا غنای حرام داریم یا نه؟ و اگر داریم غنای حرام چیست؟
3-نظرتان در مورد موسیقی مرقص( رقص آور) چیست؟
4-به نظرتان چند درصد از عروسی هایی که افراد برگزار می کنند در آن گناه وجود دارد؟ به طور متوسط
با تشکر[/]
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
مسئه اینه که در مجلس عروسی نظر مرجع من مهم نیست(برای قطع کردن آهنگ مجلس) بلکه نظر مرجع صاحب مجلس یا شاید حتی کسی که مسیقی رو پخش می کند مهم باشد!
نظر مرجع مهمه(حتی اگر خودم احتیاطا گوش ندهم)(احکام رو امیدورام کارشناسان احکام بیایند وتوضیح دهند چه در این موضوع چه در موضوع دیگر که در پایین لینک می دهم)
بله داریم غنایی که بنا بر تشخیص عرف متدین و اهل اطلاع غنا باشد.(شرایط اش رو از سایت رهبری خودتان نقل کردید.) و اگر چیزی مشکوک باشد یا احتیاط می کنم گوش نمی کننم(چون موسیقی مشکوک هم محکوم به صحت است درسته؟ حکم مراجع باید پرسیده شود.)
باید دید مصداق رقص چیست آیا هر حرکتی رقص قلمداد می شود؟(بحث مسئله شخص من نیست من شاید خودم باشم اصلا رقص رو تو مجلسش نمونم حتی اگر حرکت موزون باشه!)
طبق نظر مرجع من احتمال رقص حرام نمی کند حضور در مجلس را!(نظر رهبر را بپرسید)
در ابتدای پستم در این موضوع هم آوردم
که بحث فقهی هر کس باید طبق نظر مرجعش عمل کند (البته اگر از طریق مرجع حکم را میابد .)
حتی اگر 99 درصد مجالس هم حرام باشد(از نظر مرجع صاحب مجلس و کسانی که مجلس رو حرام می دنند بسته به معیار دارد) آن یک درصد حلال باشد من فکر نکنم اجازه داشته باشم آن را حرام بدانم!
جواب استاد سجاد در موضوع موسیقی از نظر فقه اسلامی را ببنید
http://www.askdin.com/showthread.php?t=56764&p=884836&viewfull=1#post884836
بعد بگویید با این اوصاف وقتی ندانیم مرجع تقلید فرد کیست چگونه نهی از منکر کنیم که اگر جزء شرح وظائف اساتید فقه نیست از استاد عزیز اخلاق استاد حنیف گرامی درخواست مساعد دارم
یا علی(ع)@};-
1- آیا رقصیدن یا دست زدن در مجلس زنانه گناه دارد یا خیر؟
پاسخ – اگر این دو با هم و همراه با موسیقی باشد، یعنی مجلس تبدیل به مجلس عیش و نوش و لهو و لعب شود اشکال دارد، به این معنا است که حرام است . گاهی اوقات ما می گوییم اشکال دارد و بعضی از اوقات نیز می گوییم جایز نیست . در این مواقع برخی از افراد می گویند : شما گفتید جایز نیست نگفتید که حرام است . جایز نیست در مورد کارها و فعل مکلف یعنی حرام است. اینجا هم وقتی که می گوییم اشکال دارد مقصود این است که حرام است . اما اگر در آن حد نبود ، چون حکم رقص از دست زدن جدا است . اکثر فقها می گویند که در مجلس زنانه رقص حرام است اما بعضی از فقها گفته اند اگر مختصر باشد ، نامحرم و مردی نیز در مجلس زنانه حضور نداشته باشد و مجلس نیز به مجلس رقص تبدیل نشود اشکالی ندارد . اما اکثر فقها گفته اند که بجز رقص زن و شوهر برای یکدیگر بقیه ی آنها حرام است . در مورد کف زدن اگر این کف زدن موزون نباشد که تبدیل به مجلس عیش و نوش شود، مقصود از موزون این است که همراه با آهنگ حرام باشد، حتی ممکن است یک شعری نیز همراه با آن بخوانند و کف بزنند . مثلاً الان در برخی از مراسم میلاد و مراسم مذهبی همراه با خوانندگی کف هم می زنند در این حد برخی از فقها گفته اند که اشکالی ندارد .
2-گرفتن شاد باش در مراسم عروسی و خرج کردن آن چه حکمی دارد ؟
پاسخ – شادباش یا مخفف آن شاباش حرام است زیرا مرسوم است که به افرادی که در مجالس می رقصند شاباش می دهند این دو فرض دارد یا مزد یک کاری است یا هدیه است . مثلا اگر شخصی در مجلسی عده ای را خندانده است یا کار دیگری کرده است اگر آن کار حرام باشد نه می توان به او مزد داد و نه می توان بابت کارش به او هدیه ای داد . هر دو عنوان از نظر حکم فرقی نمی کند . یک وقت کارش حرام خلاف شرع نیست . مثلا مطلبی را خوانده که بد نبوده و خوب هم خوانده است خلاف شرع هم نبوده و غناء هم نبوده است یا طنزی گفته و مجلس را شاد کرده که به او مزد یا هدیه می دهیم که این اشکالی ندارد . اما اگر با مطالب حرام یا رقص حرام مجلس را شاد کرده باشد ، شادباش دادن چه بعنوان مزد یا هدیه حرام است و افراد باید از آن پرهیز کنند . حالا ممکن است که بپرسند شادباش دادن حرام است یا گرفتن آن ؟ اگر شادباش حرام باشد گرفتنش هم حرام است . یعنی ما نمی توانیم به فردی که کار حرامی انجام می دهد مزد یا هدیه بدهیم و او هم نمی تواند آنرا بگیرد . استفاده ی آن جایز نیست و حرام است .
3- آیا گوش دادن به موسیقی هایی که از رادیو پخش می شود حرام است؟
پاسخ – رادیو که خصوصیتی ندارد اگر این از تلویزیون هم پخش بشود باز این سوال مطرح است . این به کیفیت نواختن ، خود موسیقی و همچنین فتوای مرجع تقلید شما بر می گردد . بعضی از فقها کلا موسیقی را حرام می دانند و گوش دادن و نواختن موسیقی را جایز نمی دانند . ولی عده ای از فقهای بزرگوار نظرشان این است که موسیقی دو نوع است . موسیقی یا غیرمطرب و مطرب . آن موسیقی که مطرب نیست آرام است . بعضی از سرودهای مذهبی که همراه با موسیقی است و بسیاری از آهنگ هایی که از رادیو و تلویزیون پخش می شود یک موسیقی آرامی دارد و رقص آور نیست . جوری نیست که در مراسم عیش و نوش می نوازند . فتوای خیلی از فقها بر این است که نواختن این گونه موسیقی و گوش دادن آن اشکالی ندارد. اما اگر موسیقی مطرب باشد ، موسیقی تند و رقص آوری باشد و آن جوری است که در مراسم عیش و نوش می زنند و می رقصند حرام است . حالا سوال می کنند که ما موسیقی رادیو یا تلویزیون را گوش بدهیم یا نه ؟ ما موسیقی مطرب و غیر مطرب را توضیح دادیم و فتوای علما را هم توضیح دادیم . حالا شما هستید و موسیقی که دارد پخش می شود یا می دانید از نوع حرام است نباید آنرا گوش بدهید یا می دانید از نوع مجاز و حلال است و اگر فتوای مرجع تقلید شما این است که موسیقی آرام اشکالی ندارد می توانید آنرا گوش بدهید . یا اینکه نمی دانید جزو موسیقی حلال است یا حرام ، در اینجا هم گوش دادن آن اشکال ندارد ولی احتیاط خوب است . بهتر است موارد مشکوک را گوش ندهید .
4- گوش کردن به موسیقی های غیر مجاز صرفا برای سرگرمی چه حکمی دارد ؟
پاسخ – موسیقی مجاز وغیرمجاز هیچ تفاوتی ندارد . سوال این طور می شود که گوش کردن به موسیقی هایی که مناسب مجالس لهو و لعب چه حکمی دارد ؟ گوش کردن به آن ، پخش کردن و ترویج کردن آن حرام است چه برای سرگرمی وغیر سرگرمی . سرگرمی مجوزی برای هیچ گناهی نیست . اگر یک مارک مجازی روی بعضی از نرم افزارها زده شده و شما تصور می کنید که چون مارک مجاز دارد می توان آنرا گوش داد این طور نیست . ملاک این است که گوش دادن به موسیقی لهوی حرام است . خرید و فروش نرم افزار و ترویج آن هم حرام است . انشاءالله ما غذاهای معنوی لذیذ از راه کانال گوش و چشم به روح مان برسانیم . زیرا روح ظرف وجودی برای تکامل ماست .
6- اگر در عروسی گرفتن مطمئن باشیم که عده ای به حرام می افتند ، این عروسی چه حکمی دارد؟
پاسخ – اصل عروسی گرفتن اشکالی ندارد ولی باید سعی کنید که افراد به گناه نیفتند . حالا ممکن است که شما عروسی بگیرید و خانمی هم حجابش را رعایت نکند ، این را باید آنها رعایت بکنند ولی شما هم باید تمهیداتی بیندیشید که مردان با زنان مختلط نباشند . واگر افراد حجاب شان را رعایت نمی کنند شما به آنها تذکر بدهید . موسیقی حرام هم نباشد.
7-عروسی هایی که موسیقی حرام در آن پخش می شود چه حکمی دارد ؟
پاسخ – اگر موسیقی حرام است شرکت شما در آن مجلس حرام است اما گاهی رفتن شما به همان جلسه واجب است . به این شرط که اگر شما شرکت کنید آنها گناه نمی کنند و موسیقی حرام را قطع می کنند یا بخاطر احترام به شما یا بخاطر تذکر شما . اگر این امکان وجود ندارد و آنها به تذکر شما گوش نمی دهند و ممکن است که شما هم متهم بشوید و تایید کار حرام باشد ، در اینجا شما نباید شرکت کنید .
8- آیا رقص برای خانم ها جایز است ؟
پاسخ – رقص حرام است . البته دو مورد استثنا دارد .یکی رقص زن و شوهر برای یکدیگر و دیگری اینکه بعضی از فقها گفته اند : در مجلسی که صرفا زن ها هستند و موسیقی و آواز حرام هم نباشد و مجلس هم مجلس رقص نشود ، رقص اشکالی ندارد .
10-وقتی داماد می رقصد به او شادباش می دهند. آیا این مبالغ حرام است ؟
پاسخ – اگر رقص ، رقص حرام باشد شادباش هم حرام است . مزد کار حرام ،حرام است .
11-رقص در چه مجالسی اشکال ندارد ؟
پاسخ – اکثر فقهاء رقص را حرام می دانند مخصوصا اگر مجلس رقص برپا بشود. رقص زن برای شوهر و بالعکس یک حکم استثنا است و اشکالی ندارد . غالبا رقص را حرام می دانند.
http://ahkam.tv3.ir/index.php/matni/159-shadbash-raghsidan
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
فعل اکثرا غالبا و گفتن رقص حلال و و حرام آیا جایگاه بررسی را نشان نمی دهد؟
یعنی من ببینم مجلس عروسی حرام است یا خیر؟(اگر طبق نظر مرجع من حرام است خب بر من و کسانی که مرجعوش با من یکی است و ملاک تشخیص من رو دارند خب حرام است و امر به معروف و نهی از منکر واجب می شود طبق شرایطی که ذکر می کنند مطالعه شود)
بحث همین اما و اگر و اختلافی است که در احکام مراجع دارد.
و سوالی است که در موضوع
http://www.askdin.com/showthread.php?t=56764&p=884836&viewfull=1#post884836
بپرسیدم و باید روشن شود
اینجا محل اختلاف است و پرسش
کسانی که راه آمدن به مجل و عمل به این متن رو انتخاب می کنند
چگونه تشخیص می دهند مجلس حرام است؟
(گاهی وقت ها بعضی مجالس عینا مشخص است مثلا مجالس مختلط غیر شرعی که حدود به طور واضح در آن رعایت نمی شود و مشخص است و مراجع نظر واحدی دارند(هرچند نمی دانم چطوری می شه تشخیص داد نظر تمامی مراجع واحد است؟)
خب اینجا فرد شرکت نمی کند یا می گوید از حرام خالی باشد و...
اما جایی مشکوک ویا حلال است(اینجا در پست نظر احتیاطی گفتند که بهتر است نظر مرجع به طور مستقیم سوال شود .)
اینجا بحث احتیاط و عدم وجوب نهی از منکر شکل می گیرد!(چون حلال باشد که منکری رخ نداده؟!)
یا علی(ع)@};-
- آیا رقصیدن یا دست زدن در مجلس زنانه گناه دارد یا خیر؟
پاسخ – اگر این دو با هم و همراه با موسیقی باشد، یعنی مجلس تبدیل به مجلس عیش و نوش و لهو و لعب شود اشکال دارد، به این معنا است که حرام است . گاهی اوقات ما می گوییم اشکال دارد و بعضی از اوقات نیز می گوییم جایز نیست . در این مواقع برخی از افراد می گویند : شما گفتید جایز نیست نگفتید که حرام است . جایز نیست در مورد کارها و فعل مکلف یعنی حرام است. اینجا هم وقتی که می گوییم اشکال دارد مقصود این است که حرام است . اما اگر در آن حد نبود ، چون حکم رقص از دست زدن جدا است . اکثر فقها می گویند که در مجلس زنانه رقص حرام است اما بعضی از فقها گفته اند اگر مختصر باشد ، نامحرم و مردی نیز در مجلس زنانه حضور نداشته باشد و مجلس نیز به مجلس رقص تبدیل نشود اشکالی ندارد . اما اکثر فقها گفته اند که بجز رقص زن و شوهر برای یکدیگر بقیه ی آنها حرام است . در مورد کف زدن اگر این کف زدن موزون نباشد که تبدیل به مجلس عیش و نوش شود، مقصود از موزون این است که همراه با آهنگ حرام باشد، حتی ممکن است یک شعری نیز همراه با آن بخوانند و کف بزنند . مثلاً الان در برخی از مراسم میلاد و مراسم مذهبی همراه با خوانندگی کف هم می زنند در این حد برخی از فقها گفته اند که اشکالی ندارد .
موضوع بحث من رقص نبود، من نگفتم جایی که رقص باشه نمیرم چرا ما حتی خودمون هم برای اینکه جو رو عوض کنیم گاهی رو میز می زنیم و دست و جیغ و از این کارا بعضی وقتام می بینی یکی دو نفر دارن یه گوشه ای برا خودشون می رقصن. من گفتم جایی که آهنگ و ... هست که در بیشتر مواقع هم این آهنگا رقص آورن. من خودم ندیدیم جایی آهنگ باشه و یه عده پا نشن برقصن. برای این مورد طبق این نوشته وقتی هر دو با هم باشه همه میگن حرام هست
در مرحله بعدی هم، به قول شما هر کس به فتوای مرجع خودش، من بنظر خودم و مرجعم اشکال داره این نوع آهنگی که دارم می شنوم پس ترک می کنم به کسی هم نمیگم قطع کن یا نکن البته حتی اگه آهنگش خیلی زننده هم نباشه پا میشم چون می دونم الان در قبال این آهنگا سکوت کنی و عکس العمل نشون ندی بعدا قبح بقیه هم میریزه و بدتر میشه، اینکه خودشون قطع می کنند شعورشون رو نشون میدن که محیطی فراهم می کنند که همه توش راحت باشند چون به زور که نیومدیم خودشون دعوت کردند.
قسمت قبلی پاسخ دادم
البته خیلی هم تشخیصش سخت نیست شاید شما چون تو مجلس زنانه نیستید یکم درکش براتون مشکل تر باشه
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
پس طبق این تعریف شما هم مجالس رو شرکت می کنید اگر لهو باشد بیرون می آیید و یا احتیاط میکنید حال آنان به احترام شما قطع می کنند یا شاید هم نکنند؟
شاید من که خودم بفهمم داره رقص شروع میشه میزنم بیرون
تو مجلس نمی مونم(غالبا)
اما بعضی وقت ها لازمه باشی و با حرف بفهمونی که تاروش بهتری هست
اینکه کسی وارد مجلسی میشه به خاطر اون موسیقی قطع می شه(حال ممکنه موسیقی طبق نظر مرجع طرف حلال باشه) این بنظرم دیگه ایراد دارد.(قید شرط رو قیدحتم بدانیم و توجه به شرایط مجلس نکنیم.)
اما پیشنهاد استاد حنیف که قواعد حکم شرح داده شود خوب است.
اگر دوستان دوست دارند تجربیاتشون رو در مورد امر به معروف و نهی از منکر مجالس حرام بگوییند
یا علی(ع)@};-
اگه بدونیم که هست و قرار نیست قطع کنند اصلا شرکت نمی کنیم ولی اگه بدونیم قرار فلان ساعت قطع کنند همون ساعت رو میریم، یا اگر هم غیر منتظره باشه و بزارن بلند میشیم اگه خودشون دلیل خواستن که میگیم چرا بلند شدیم اگرم نه که هیچی
البته گاهی واقعا باید تذکر لسانی هم داد و نمیشه فقط به ترک مجلس اکتفا کرد
مرجعی پیدا نکردم که فتوا بدن موسیقی رقص آور حرام نیست اگه شما می شناسید لطف ذکر کنید، من خودم به شخصه شاید شاید جز یه مورد با ارفاق ندیدم جایی تو مجالس عروسی و تولد و ... موسیقی باشه و رقص آور نباشه و یه عده در حال رقصدین نباشن باهاش.
پس موردی که شما می فرمایید خیلی کم پیش میاد ( حداقل من ندیدم )
یه مراسم جشن زایمان بود برای یکی از اقوام وقتی رفتیم اصلا وارد نشده دیدیم اوه یه خانم آوردند و یه نفر دیگم داره باهاش همکاری می کنه و حلقه می زنه به بهانه اینکه آهنگ نزاشتن ولی این خانم خیلی بدتر از خواننده ها می خوند و اصلا از همون بیرون یه فضای خیلی بدی بود حتی صدای این خانم بیرون هم میومد که آقایون ایستاده بودن
بدتر از همه اینکه هیچ کس از اون مجلس بیرون نمیومد حتی حافظ قرآن تو اون مجلس نشسته بود و من فقط متعجب مونده بودم
یکم بیرون با خواهرم ایستادیم یکم با فاصله تر هرچند بازم صداش میومد متاسفانه، ولی مامانم رفت داخل که نشون بده خودش رو که بگه به احترام شما ما اومدیم، بعد یه مدت که بیرون ایستادیم خالم اومد گفت بیاید قطع کردند تا دوباره شروع نشده بیاید تو
رفتیم لباس هامون رو عوض کردیم و نشستیم بعد یه مدت دوباره شروع شد من فوری بلند شدم ولی صاحب مجلس تا دید بلند شدم اومد مانع شد گفت نه الان قطع می کنیم و رفت و تذکر داد و این دفعه اون خانم بدون همکارشون و با ملایمت می خوند. ( در صورتی که این دفعه خواهرم و مامانم نشسته بودند و اون لحظه بلند نشده بودند هنوز)
اینو گفتم که بگم وقتی کار برای خدا باشه خدا خودش به آدم عزت میده، من نه سنی دارم نه متاهلم نه اینکه رابطه دوستانه و نزدیکی با اون صاحب مجلس داشتم ولی فقط بخاطر اینکه بلند شدم و قبل از ورودم هم اعتراضم رو نشون دادم اون مجلس از حالت گناه اومد بیرون هرچند بعضیهاشون رفتارشون تو اون مجلس باهام یکم تغییر کرد و اظهار ناراحتی کردند ولی بعدا در جای دیگه که دیدنم اتفاقا خیلی بیشتر از قبل تحویل می گرفتن
عزت و ذلت دست خود خداست فقط آدم باید حواسش باشه کاری که می کنه برای خداست یا برای نشون دادن خودش
( اینو بگم که فک نکنید اون طرز خوندن و زدن و اینا از نظر من و خانوادم فقط بد بوده که بقیه اعتراض نکردند، بعدا شنیدم که بعضیا هم گفته بودند آره مجلس خیلی بد بود ولی حالا به هر دلیلی یا نتونسته بودند یا به هرحال ترک نکرده بودند مجلس رو )
[="Times New Roman"][="Black"] والي;879209 نوشت:
خیلی جالب نوشتید.
آی خدااااااااااااااااااااااااا :ghash:
واقعا از ته دل خندیدم :ghash:[/]
این قسمت مربوط به احکام شرعی ست.
مسئله اینست که با توجه به اینکه از شرایط نهی از منکر شناختن گناه است، آیا اگر ندانیم فعلِ انجام شده، برای فرد مقابل گناه محسوب می شود یا خیر، باز هم نهی از منکر واجب است؟
اگر همکاران محترم انجمن فقه و احکام شرعی عنایت بفرمایند، سپاسگذار خواهیم بود.
[="Blue"]
مدیر محترم سایت درخواست ما را برای حضور چهارمین استاد در این تاپیک پذیرفتند
استاد احکام به زودی تشریف میارن
با تشکر
1- آیا هیچ مرجع تقلیدی هست که به غنا جواز داده باشد؟
2- آیا همه آهنگ های مرقص( رقص آور) حرام هستند؟ یا نه؟
3-آیا مرحعی هست که اجازه داده باشد مرد ترانه زن نامحرم را بشنود؟
4-از نظر مراجع کدام رقص ها جایز هستند؟
5-آیا حضور در مجلس حرام اشکال شرعی دارد یا نه؟
6-آیا مجلسی که افراد در آن به نوبت می رقصند مجلس رقص حساب می شود یا نه؟ اگر نه مجلس رقص چیست؟
لطفا برای صرفه جویی در وقت استاد احکام در یک پست سوالاتی را که در این زمینه دارید مطرح نمایید
با تشکر
[="Tahoma"][="Black"] زینبیون;885374 نوشت:
عرض سلام و احترام و تشکر از زحمات شما
1. خیر ، تا آنجا که ما دیدیم ، مرجع تقلیدی نیست که به غنا مجوز داده باشد.
2. خیر ، تا آنجا که ما دیدیم و بررسی کردیم ، فقیهی نیست که آهنگ مرقص را حلال بداند.
3. بلی.
4. به عنوان نمونه طبق نظر برخی مراجع، رقص زن برای شوهر جایز است.
5. طبق نظر برخی از مراجع ، صرف حضور در مجلس حرام ، حرام است.
6. بلی ، مجلس رقص محسوب می گردد.
موفق و مؤید باشید[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"] سجاد;885559 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم و رحمه اله وبرکاته
1- استاد آیا صرف اینکه ما ندیدیم حجت است برای اینکه بگوییم نیست؟ آیا مرجع مشهور بودن ملاک مرجعیت تقلید است؟
برای روشن شدن منظورم در باب تقلید می خوانیم که یا خود فرد اعلمیت را تشخیص می دهد یا 2 نفرعادل که 2 نفر دیگر سخنشان را رد نکنند یا عده ای بگویند
طبق این روش الزامی نیست کسی جامعه مدرسین را حرفشون را قبول کند و اگر 4 نفر در مورد 1 نفر اتفاق نظر داشته باشند می شود تقلید کرد درسته؟
(سوال دو هم به همین مربوط می شود)
2-آهنگ مرقص بودن یا شان مرقص؟ یعنی اگر کسی با مداحی غیر غنا هم برقصد باز آن مداحی حرام است؟
3-نظر رهبری چیست؟ آیا صدای زن حلال است؟(تک خوانی یا جمع خوانی فرا مرزی یا درون مرزی؟)
4- رفقص کردی و رقص عشایر و یا رقص آذری(یا شاید در عرف حرکت نمایشی قلمداد شود ) که به شکل هماهنگ یا فردی هم ممکن است باشد چه حکمی دارد؟ اگر بخشی از از آن یا ترکیبی از آن در مجلسی اجرا شود چه حکمی دارد؟
5- استاد در مورد حضور در مجلس حرام سوال شده است حضور در ان حرام است یا ورود در آن کسی می داند مجلسی حرام است به انجا می رود اما کسی می داند مجلس حرام است ترک می کند منظور کدام مجلس است؟
اگر رفتن به مجلس حرام هرچند برای مختصری از حرام جدا شود و قطع شود به خاطر احترام آن فرد اما تاثیری در ثبوت منکر نداشته باشد مثلا با رفتن ان بدتر شود شرایط حکم چیست؟
6-ملاک تشخیص این ها چیست؟ فرد عرف یا مرجع؟ مجلس و آهنگ و رقص رو چه کسی باید تشخیص دهد؟
اگر عرف است عرف چند نفر است ؟ و شرایطش چیست؟ روجوع به عرف مسئله فردی است یا جمعی؟(یعنی خود مکلف باید رجوع کند یا کسان دیگر هم می توانند ورود پیدا کنند؟)
7- اگر در نزد اهل مجلس مجلس رقص محسوب نشود باز مجلس رقص است؟
8-رقص چیست؟
9-
10- اتهام زدن به جامعه مذهبی صرف حضور در مجالس عروسی حکمش چیست؟
11-جهل به موضوع به دلیل عدم حضور در مجلس و تشخیص حرمت یا حلیت آن و قطع موسیقی آیا مصداق سد راه الله را دارد؟(یعنی کسی به صرف حضورش در مجلسی موسیقی حلال قطع می شود بدون انکه مرز حلیت و حرمت مشخص شود. و مانع حلال خواسته یا ناخواسته شود.)
12-اگر فرد صاحب مجلس مرجع تقلید نداشته باشد اینجا حکم چیست؟(قبول نداشته باشدو...)
البته سوالاتی در اینجا طرح شده در موسیقی در فقه طرح شد.
لطفا طبق نظر رهبری سیستانی باین کنید و اگر نظر عرفی است مشخصا این را بیان کنید(اصل حکمو تشخیص موضوع را روشن کنید.)
یا علی(ع)@};-[/]
عرض سلام و ادب و احترام و تشکر از حضورتان
1- آن مراجعی که جواز داده اند مرد به ترانه زن گوش کند آیا فقط آن ترانه هایی را جوار داده اند که مرقص نبوده و مناسب مجالس لهو ولعب نبوده و غنا نباشد درست است؟
2-اگر عرف متدینین آهنگ خاصی را غنا بداند اما خود شخص آنرا غنا نداند باید طبق نظر کدامیک عمل کند؟ در واقع اگر بین این دو تضاد و تعارض بود نظر کدامیک ارجحیت دارد؟ آیا نظر مراجع در این مورد متفاوت است؟ اگر نظر مراجع در این مورد متفاوت است لطفا نظر مقام معظم رهبری را بفرمایید
3- عرف متدینین را چطور باید تشخیص داد؟ ( یعنی از کجا بدانیم متدینین چه کسانی هستند که بخواهیم به عرف آنها نگاه کنیم؟)
[="Tahoma"][="Black"] زینبیون;885593 نوشت:
عرض سلام و احترام و پوزش بابت تأخیر
1. بله و همین طور مفسده و گناهی درست نکند.
2. بله متفاوت است و از نظر معظم له عرف، ملاک است.
3. تشخیص متدین کار سختی نیست یعنی افرادی که سعی در رعایت ظواهر شرع مقدس دارند و نسبت به دستورات دین خود بی تفاوت نیستند.
در پناه حضرت حق باشید
پی نوشت:
http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=99[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"] سجاد;890197 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
استاد گرامی
این عرف آیا کسی حق دارد تشخسص فردی خودش در رجوع به عرف را بر دیگری تحمیل کند؟
مثلا هستند کسانی را که ظاهر مذهبی دارند و وارد مجالس می شوند
اما کسانی که با حضورشان موسیقی قطع می شود ابراز تاسف می خورند که مذهبی ها وارد مجالس می شوند!
حجت با کدام طرف است و اگر هر دو حق دارند کدام یک اولی تر است نظرشان؟
فرض کنید بنده بخواهم رجوع کنم به عرف
چه کسانی که ترک مجلس می کنند و چه آن که وارد مجلس نمی شوند و با حضورشان موسیقی قطع می شود و چه کسانی که موسیقی را غنا نمی دانند یا مجلس را مجلص رقص نمی دانند یا آهنگ را مرقص نمی دانند
ملاک عرف کدام است؟
هر سه؟
ممنون
منتظر جواب پست قبلیم هم هستم
یا علی(ع)@};-[/]
س 1136: آیا گوش‌دادن به غنا در خانه جایز است؟ اگر در فردی تأثیر نداشته باشد چه حکمی دارد؟
ج: گوش‌دادن به غنا به‌طور مطلق حرام است، چه در خانه به تنهايى شنيده شود و يا در حضور ديگران و چه در او تأثير بگذارد يا خير.
س 1161: آیا نواختن موسیقی همراه قرائت قرآن با غیر از آلاتی که استفاده از آنها در مجالس لهو و لعب معمول است، جایز است؟
ج: تلاوت قرآن کريم با صداى زيبا و صوت مناسب با شأنِ قرآن کريم اشکال ندارد، بلکه امر راجحى است مشروط براينکه به حدّ غناى حرام نرسد، ولى نواختن موسيقى با آن، وجه شرعى ندارد.
منبع:سایت خامنه ای دات آی آر
[="Tahoma"][="DarkGreen"][h=3]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
س 1128: ملاک تمییز موسیقی حلال از حرام چیست؟ و آیا موسیقی کلاسیک حلال است؟ بسیار مناسب است که معیار آن را بیان فرمایید.[/h][h=4]ج: هر موسیقی که به نظر عرف موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله که مناسب با مجالس عیش و نوش است باشد، موسیقی حرام محسوب میشود و فرقی نمیکند که موسیقی کلاسیک باشد یا غیر کلاسیک. تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفی مکلّف است و اگر موسیقی این گونه نباشد بخودی خود اشکال ندارد.[/h][h=3]س 1129: گوش‌دادن به نوارهایی که توسط سازمان تبلیغات اسلامی و یا مؤسسه اسلامی دیگر مجاز اعلام شدهاند، چه حکمی دارد؟ و استفاده از آلات موسیقی مثل کمان، وِیولون و نَی چه حکمی دارد؟[/h][h=4]ج: جواز گوش‌دادن به نوارها منوط به تشخیص خود مکلّف است که اگر تشخیص دهد مشتمل بر غنا و موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله و مناسب با مجالس عیش و نوش و خوشگذرانی و همچنین مطالب باطل نیست، گوش‌دادن به آن اشکال ندارد بنا بر این تجویز آن توسط سازمان تبلیغات اسلامی و یا هر مؤسسه اسلامی دیگر به تنهایی دلیل شرعی برای مباح بودن آن نیست و بکارگیری آلات موسیقی در موسیقی لهوی مطرب و مناسب با مجالس لهو و گناه جایز نمیباشد، ولی استفاده حلال از آنها برای اهداف عقلایی اشکال ندارد و تشخیص مصادیق هم موکول به نظر خود مکلّف است.[/h][h=3]س 1130: منظور از موسیقی مطرب ولهوی چیست؟ و راه تشخیص موسیقی مطرب و لهوی از غیر آن چیست؟[/h][h=4]ج: موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله آن است که به سبب ویژگیهایی که دارد انسان را از خداوند متعال و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بیبندوباری و گناه سوق دهد و مرجع تشخیص موضوع عُرف است.[/h](البته در مورد صدای زن و نهی از منکر مسائلی پرسش شده که شایسته است که کارشناس موضوع لطفا جواب دقیق دهند در این سایت در مورد اتوبوس چیزی گفتند که دوستان به لینک مراجعه کنند.)
منبع:
http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=99#1146
یا علی(ع)@};-[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
[/HR] رقص
معنای رقص و فرق آن با حرکات ورزشی
رقص عبارت است از حرکاتی که بر اساس لعب و بازی به اندام می‌دهند. لذا اگر بر اساس لعب نباشد، بلکه بر اساس نظمِ دارای غایت و هدف باشد، رقص نیست؛ مثل اجرای کاتا در ورزش‌های رزمی که اگرچه زیباست، اما رقص نیست. یا حرکات ژیمناستیک یا نرمش‌های زورخانه‌ای. بنابراین مقوّم مفهوم رقص، لعب بودن حرکات است.
رقصی حرام است که مظهر لهو باشد
هر رقصی حرام نیست، بلکه آن رقصی که مظهر لهو است، حرام است.
مصادیقی از رقص لهوی و غیر لهوی
نکته
۱. تبدیل کردن جلسة عروسی یا غیر عروسی زنانه به جلسة رقص، بهگونهای که یکی پس از دیگری بلند شود و مفصلاً برقصد، این رقص محل اشکال است. لذا احتیاط واجب این است که این نوع رقص انجام نگیرد؛ حتّی در مجالس زنانه. (آنجایی که مستلزم حرام، یا مهیّج شهوت، یا در مقابل نامحرم باشد، بحث دیگری است؛ چه زن در بین زنان، چه مرد در بین مردان). پس، از مواردیکه اثر لهویت در آن بارز است، این است که در مجلس زنانه در رقصیدن زنان اغراق کنند؛ به طوریکه مجلس را به مجلس لهو تبدیل کنند؛ این محل اشکال است و به احتیاط واجب، حرام است.
اما اگر مثلاً در مجلس زنانه به خواهر داماد یا خواهر عروس اصرار میکنند که حرکتی کند و بنشیند، با اینکه رقص هم صدق می‌کند، امّا این رقص حرام نیست.
۲. لهویّت رقصیدن مرد در مقابل مردان روشن‌تر است؛ چون رقص زن در مجالس زنانه متعارف است؛ به خصوص در مجالس عروسی، که خیلی جنبة لهویّت آن محسوس نیست. امّا رقصیدن مرد در بین مردان، از مصادیق لهو است.
بنابراین رقصی که به طور قطع از مصادیق لهو است، مثل همان مثال‌هایی که بیان شد، بنابر احتیاط حرام است. اما رقص‌هایی که از این قبیل نباشد، مثل رقص زن در مقابل شوهر، لهو مضلّ نیست. همچنین رقص زن در مجالس زنانه، بهگونهای که صدق عنوان لهو نکند، حرام نیست، والله العالم.
رقصی که مستلزم حرام یا مهیّج شهوت یا در مقابل نامحرم باشد، حرام است.
[/HR] (۱) ترجیع به معنای چهچه زدن نیست. بلکه به معنای تکان دادن صدا در حلق و حنجره است. گاهی انسان صدا را بدون ترجیع و یکنواخت از اوّل تا آخر ادا می‌کند و گاهی وسطش را تکانی می‌دهد و فراز و فرودی به صدا می‌دهد. این ترجیع است.
(۲) رقص‌آور
منبع:http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27823
(البته لازم به ذکر است که دوستان هر کس نظر مرجع خودش را باید بپرسد و یا خود مجتهد باشد یا احتیاط(اگر روش دیگری سراغ دارید بفرمایید.)
[/]یا علی(ع)@};-
[="Tahoma"][="DarkGreen"] رستگاران;891525 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله و برکاته
استاد اینجا در تعریف گفته رقص زن متعارفه
خوستم بدانم الان که آقایان هم در مجالس تکانی به خودشان می دهند اشکالی دارد؟
حرکات کرد ها و لر ها و یا رقص شمشیر و امثالهم چطور ایراد دارد؟
حکم احتیاطی به طور کل اجتناب است؟
ممنون
یا علی(ع)@};-[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله و برکاته
ترویج موسیقی
هر چیزی که پدیدۀ موسیقی را در جامعه رایج، و آن را عادی‌سازی کند، ترویج محسوب میشود. با توجه به اینکه در زمان ما موسیقی لهوی بر غیر لهوی غلبه دارد، باید جلوی ترویج آن را گرفت؛ زیرا وقتی این امر در جامعه رواج پیدا کرد، حرام نیز در جامعه گسترش می‌یابد.
اگر زمانی رسید که موسیقی حرام مطلقاً در جامعه وجود نداشت، یعنی موسیقی‌دان‌های متدیّنی پرورش یافتند که آثار هنری آنها غیر لهوی و حلال، بلکه مقرّب الی الله شد، آن وقت تشکیل آموزشگاه و نمایشگاه اشکال ندارد. اما امروز اینگونه نیست و وضع موسیقی کشور، نامطلوب است؛ یعنی موسیقی لهوی مضل بر موسیقی غیر لهوی غلبه دارد. بنابراین در این شرایط ترویج موسیقی جایز نیست.
منبع:http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27823
یا علی(ع)@};-[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"]بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
۱. علم به معروف و منکر.
۲. احتمال تأثیر.
۳. اصرار بر گناه.
۴. نداشتن مفسده.
۱. علم به معروف و منکر
اگر برای مسؤولین به طور قطعی ثابت شود که بعضی از کار مندان ادارات در خواندن نماز کوتاهی کرده و یا اصلاً نماز نمی‌خوانند و نصیحت و راهنمایی هم تأثیری نداشته باشد واجب است از تأثیر مداومت بر امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن غفلت نکنند، و در صورت نا امیدی از تأثیر امر به معروف نسبت به آنان، اگر بر حسب مقررات قانونی محروم ساختن این گونه افراد از مزایای شغلی مجاز باشد باید در مورد آنان اجرا شود و به آنان تذکر هم داده شود که این محرومیت بر اثر سستی و کوتاهی‌شان در انجام این فریضه‌ی الهی اتخاذ شده است.
شرط اول امر به معروف و نهی از منکر، علم به معروف و منکر است یعنی امر و نهی‌کننده باید معروف و منکر را بشناسد و در غیر این صورت موظف نیست امر به معروف و نهی از منکر کند، بلکه نباید چنین کاری بکند؛ زیرا ممکن است در اثر جهل و نادانی امر به منکر و نهی از معروف کند، بنابراین نهی از منکر کردن کسی که نمی‌دانیم کارش حرام است یا نه (مثلاً معلوم نیست موسیقی که گوش می‌دهد از نوع مبتذل و حرام آن است یا حلال) واجب بلکه جایز نیست.
۲. احتمال تأثیر
شرط دوم امر به معروف و نهی از منکر، احتمال تأثیر است یعنی امر و نهی‌کننده باید احتمال بدهد که امر و نهی او اثر و نتیجه‌یی ولو در آینده دارد.
توجه:
۳. اصرار بر گناه
شرط سوم امر به معروف و نهی از منکر اصرار بر گناه است یعنی باید شخص گناهکار بر استمرار گناه، اصرار و سماجت داشته باشد و چنانچه معلوم شود که وی بدون این که امر و نهی شود خود از خطا دست بر می‌دارد یعنی معروف را به‌جا می‌آورد و منکر را ترک می‌کند امر و نهی او واجب نیست.
۴. نداشتن مفسده
کسی که می‌ترسد در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر در مورد کسی که دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی است از ناحیه‌ی او ضرر قابل توجهی ببیند، واجب نیست او را امر و نهی کند به شرطی که منشأ ترسش، عقلایی باشد، ولی سزاوار نیست کسی به صرف ملاحظه‌ی مقام کسی که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به صرف احتمال وارد شدن ضرر کمی از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند به هر حال رعایت اهم و مهم لازم است.
شرط چهارم امر به معروف و نهی از منکر، نداشتن مفسده است یعنی باید امر و نهی مفسده نداشته باشد، بدین‌ترتیب اگر امر و نهی موجب شود به شخص امر و نهی‌کننده و یا به مسلمان دیگر مفسده‌یی از قبیل ضرر جانی و یا آبرویی و یا مالی برسد، در اینجا امر و نهی واجب نیست. البته مکلف موظف است ملاحظه‌ی اهمیت را بکند یعنی باید در تمام معروف و منکرها بین مفسده‌ی امر و نهی و مفسده‌ی ترک امر و نهی مقایسه کند و سپس به آنچه مهمتر است عمل نماید.
توجه:
منبع:http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27746
یا علی(ع)@};-[/]
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
سوالم رو مجدد از سرکار زینبیون و کسانی که این اندیشه را دارند می پرسم
چطور در مجلسی که وارد می شوید با این تبصرها که با حضور من موسیقی قطع شود متوجه می شوید موسیقی لهوی است؟ اگ لهوی نباشد بنظرتون خلاف جایز نیست عمل نکردید؟
این متن زیر ادامه آن مقاله رساله آموزشی امر به معروف است:
ببنید نتیجه چی شد؟
البته مقاله را بخوانید نکات دیگری هم گفته
http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27746
اگر نکته ایی پرنگ باید باشد بفرمایید بگویید.
این موضوع قرار است برای هدفی مقدس باشد
پس آیا هدف مقدس آشنایی نمی خواهد؟
ان شاء الله خداوند قلب امام زمان(عج) را از کسانی که دین را در تلاش هستند برای گسترش آن شاد کند و دعای خیر ایشان بدرقه راهشان باشد.
یا علی(ع)@};-
سوال اول: آیا عروسی حضرت زهرا سلام الله علیها همراه با رقص و پایکوبی بود؟ (بررسی تاریخی روایات مربوطه و صحتشان)
پاسخ: آنچه در روایان و احادیث مربوط به ازدواج حضرت زهرا و حضرت علی آمده است، هیچ اشاره ای به رقص و پایکوبی در آن نشده است. آنچه از کتب معتبر در مورد نحوه برگزاری مراسم عروسی حضرت زهرا و علی علیهما السلام وارد شده، تنها اینست که در شب عروسی، دختران عبدالمطلب و بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار و در پیشاپیش آنان، همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله)، عروس نور را در این راه همراهی می‌کردند. ام سلمه، عایشه، حفصه و معاذه برای این عروس و داماد شعر می‌خواندند. دیگران نیز اول بیت هر شعری را تکرار می‌کردند و تکبیر می‌گفتند. (1)
این روایت نشان می دهد که در عروسی آن بزرگواران دست زدن و صوت زدنی در کار نبوده است. آنچه درباره ازدواج حضرت زهرا (علیها السلام) از تاریخ و احادیث معتبر استفاده مىشود، اینست که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) در شب عروسى دختر گرامىشان، به زنان دستور دادند اظهار خوشحالى کنند؛ ولى چیزى که موجب خشم خداوند باشد، انجام ندهند. گفته شده که عایشه و برخى از زنان، اشعارى در فضیلت و مقام حضرت زهرا (علیها السلام) مىسرودند و اظهار سرور و شادمانى مىکردند. (2) مسئله دف و دایره زنى در احادیثى که هیچ سند و اعتبارى ندارد، بیان شده است. (3) احادیثی که بیان میکنند در مراسم این حضرات دف وجود داشته است، مربوط به اهل سنت می باشد. زیرا که اهل سنت غنا و دف زنی را در مراسم شادی و بخصوص هنگام بازگشت از جنگ حلال میدانند. (4)
اما در مورد آلت دف، باید گفت که نظر مراجع به این صورت می باشد: بسیاری از فقها دف را به صورت مطلق بر اساس دیگر روایاتی که به صورت مطلق از آن نهی شده حرام دانسته اند و برخی قائل به جواز آن همراه با کراهت در عروسی شده اند. بنا به تصریح برخی از قائلان به جواز، دف باید بدون زنگوله باشد. اما همین علما هم در کل آن را جایز نمی شمارند. (5)
اکنون روایات مربوطه را بررسی کرده و نتیجه آن را اخذ میکنیم.
در دعائم الاسلام روایتی نقل شده که در آن می گوید حضرت رسول از عروسی شخصی خبر دار شدند. فرمودند که «عروسی نباید در خفا برگزار شود و باید دود به پا شود و صدای دف شنیده شود و فرق بین عروسی و زنا همین سر و صدای دف است.» (6) در همین کتاب روایتی از امام صادق (علیه السلام) آورده است که در شب عروسی حضرت زهرا، رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) صدای دف شنیدند پرسیدند این چیست؟ گفتند اسماء برای این که حضرت زهرا را شاد نگه دارد تا بی مادری را احساس نکند، دف می زند. پس رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) دعا کردند همان طور که اسماء دختر مرا شاد کرد، خدایا او را شاد نما؛ و به اسماء فرمودند که در شادیتان حرف های نامناسب نزنید. (7) کتاب کشف الغمه نیز نقل می کند وقتی مسلمانان از ازدواج حضرت علی (علیه السلام) با حضرت فاطمه (سلام الله علیها) مطلع شدند و به پیامبر (صلی الله علیه و آله) تبریک گفتند، حضرت رو به همسران خود کرد و به آنها دستور داد برای فاطمه (سلام الله علیها) دف بزنند و آنها مشغول دف زدن شدند. (8) ابن ابی الحدید نقل کرده که پیامبر بر قومی گذر کرد که مشغول بازی و رقص بودند حضرت به آنها فرمودند به این کار خود جدی ادامه دهید تا یهود و نصاری بدانند در دین ما آزادی هست. (9)
ولی از این نقل ها نمی توان حکم فقهی استخراج کرد. فقها برای دست یابی به احکام شرعی، دقت موشکافانه ای در مجموع دلیل هایی که به دست ما رسیده می نمایند و به ظاهر چند نقل تاریخی اکتفا نمی کنند.
در زیر نکاتی را که علاوه بر چنین نقل های تاریخی ای، در حکم شرعی مربوط به رقص و موسیقی دخیل است، بیان می کنیم:
1. سند اکثر قریب به اتفاق این روایات تاریخی محکم نیست و یا اصلا زنجیره سند در این روایات، اتصال ندارد. پس این روایات به خودی خود نمی توانند دلیلی برای حکم شرعی باشند.
2. بعضی از این نقل ها با روایات معتبر و محکمی که به دست ما رسیده منافات دارند و به همین دلیل کنار گذاشته می شوند. شیخ انصاری روایاتی که درباره حرمت غنا وارد شده شامل هر عمل لهوی می داند و بنا بر این تمام روایات حرمت غنا در مقابل نقل های تاریخی ضعیفی که در بالا اشاره کردیم قرار می گیرد. ایشان این طور بیان می کنند: از مجموع روایات زیادی که درباره حرمت غنا است، چنین برداشت می شود که ملاک حرمت غنا لهوی بودن آن است و هر صوتی که به صورت لهو باشد، چه با آلات موسیقی و چه بدون آن، حرام است. (9) از جمله این روایات، روایتی است که محمد بن ابی عباد نقل می کند: از امام رضا (علیه السلام) درباره غنا پرسیدم، ایشان فرمودند ... آن در زمره باطل و لهو است ... (10) و روایت اعمش که در آن امام صادق (علیه السلام) در بیان موارد گناهان کبیره این را می فرمایند: کار های لهوی که انسان را از ذکر خدا باز می دارند مانند غناء و نواختن اوتار (نوعی آلت موسیقی) ... (11) روایت اعمش علاوه بر اینکه حرام بودن هر لهوی را بیان می دارد از موسیقی به طور مخصوص اسم می برد. در روایات دیگری نیز از موسیقی نام برده شده مثل روایتی از امام صادق(علیه السلام) که می فرمایند: «آلات ساز و آواز، از عمل شیطان است پس هر چه در زمین از این نوع وجود دارد از ناحیه ی شیطان است.» (12) و از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز روایت شده که فرموده اند: «شما را از مزمار و کوبات (آلات موسیقی) نهی می کنم.» (13) درباره رقص نیز علاوه بر اینکه بسیاری از فقها آن را نیز از مصادیق لهو می دانند، روایتی در کتاب کافی با سند معتبر نقل شده است که امام صادق (علیه السلام) از قول پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: شما را از رقص (14) و ... نهی می کنم. این روایت نشان از نا پسند بودن این عمل نزد پیامبر دارد و از آنجا که سندش بر خلاف روایات دیگر، معتبر است، بر نقل های تاریخی دیگر مقدم است. به هر صورت با توجه به این روایات، این وظیفه فقیه است که با دقت لازم، جمع بندی خود را از مستندات موجود به صورت فتوا بیان کند و وظیفه مقلد است که از آنها تبعیت کند.
در مرحله اول به نظر میرسد دف زدن در عروسی برای اعلان عمومی و خبر کردن مردم در برگزاری عروسی است، که در نکاح صورت میگرفته به خلاف سفاح (15) که در دوران جاهلیت و بی خبر صورت می پذیرفته ولی روایاتی هم بر حرمت دف زدن در منابع وجود دارد که اشاره میشود.
روایاتی که دف زدن را نهی کردند:
در کتاب عوالی اللئالی از ابن ابی جمهور آمده است که پیامبر از دف زدن و از رقص نهی نمودند. (16) مرحوم مجلسی در بحار الانوار مینویسد: «چگونه از پیامبر اجازه صادر شده بر تغنی و غنا و ضرب الدف و طبل و شنیدن آن، در حالی که امامان ما از زمان امام باقر به بعد، از شنیدن غنا و ملاهی و ضرب الدف و امثال ذلک نهی کردند؟» (17)
حدیث دیگری در بحار الانوار حایک از این است که امام باقر از ضرب دف نهی شدید کردند. (18) پیامبر فرمود: «خانه ای که در آن شراب ، دف، طنبور و تخته نرد باشد، دعای اهل خانه اجابت نمی شود و برکت از آن خانه میرود.» (19)
پیامبر فرمود: «یحشر صاحب الطنبور یوم القیامه و هو اسود الوجه و بیده طنبور من نار و فوق راسه سبعون الف ملک بید ملک مقمعة یضربون راسه و وجهه و یحشر صاحب الغناء من قبره اعمی و اخرس و ابکم و یحشر الزانی مثل ذلک و صاحب المزمار مثل ذلک و صاحب الدف مثل ذلک» (20)
عن النبی انه قال: «ان الله حرم الدف و الکوبه و المزامیر و مایلعب به» (21)
بنابر حدیث «اعلنوا هذا النکاح واضربو علیه بالدف» نظرشیخ طوسی در الرسائل العشر، اینست که اعلان کردن مستحب است و میگوید دف زدن اگر خالی از غنا، فحش و اختلاط زن و مرد نباشد، باز کراهت دارد.» (22)
برخی حلال بودن زدن دف را برای اعلان غافل و نائم است، نه بخاطر طرب. (23)
کیفیت عروسی حضرت زهرا:
بنابر نقل مورخین مراسم ازدواج حضرت زهرا (علیها السلام) مراسمی عمومی و با حضور توده مردم بوده است. در این مراسم علاوه بر توده مردم و حضور آنان و ملاحظه اصل شادمانی و سرور در شب عروسی، خواص مدینه از زنان و مردان شرکت داشتند. پیامبر بزرگوار (صلی الله علیه و آله و سلم) در هنگام حرکت کاروان عروس از خانه پیامبر، فاطمه (علیها السلام) را سوار بر شهباء نمود و به زنان ضمن دستور به رعایت مسائل اخلاقی و پرهیز از لغوگوئی و معصیت خدا، توصیه به خواندن اشعار و سرودهای شادی گروهی در مدح فاطمه زهرا (علیها السلام) نمودند. به همین دلیل چندین زن در این مراسم سرودهای شادی سرودند که از جمله آنهایند ام سلمه، حفصه، عایشه و معاذه.
به هنگام سرودن این اشعار، زنان نخست هر بیت را تکرار می کردند و تکبیرگویان وارد خانه شدند، بعد رسول خدا به دنبال علی (علیه السلام) فرستاده او را به مسجد دعوت کرد و سپس فاطمه (علیها السلام) را فرا خواند، دست او را گرفته در دست علی (علیه السلام) گذارده فرمود: «خداوند در دختر رسول خدا برکت و خیر قرار دهد!»
نتیجه :
به نظر میرسد روایاتی که اجازه دف زدن در عروسی را نقل کردند، بری اعلان عمومی بوده است تا فرقی باشد بین نکاح و سفاح؛ و الا روایات زیادی در نهی و رد ضرب دف آمده است که بیان شد. پس روایت قاضی نعمان پشتوانه ای ندارد.
عروس نور در خانه:
علی (عليه‌السلام) و پيامبر (صلی الله عليه و آله) برای بهتر شدن عروسي، هرگونه تدبيری را انديشيده بودند. جابر مي‌گويد: ما در عروسی عی (عليه‌السلام) و فاطمه حاضر بوديم و هيچ مجلس عروسی را بهتر از آن نديديم. (24)
پيامبر (صلی الله عليه و آله) به زنان خود دستور داد تا حضرت زهرا را بيارايند. آنان، فاطمه (سلام‌الله‌عليها) را با بوهای خوش عطر آگين ساختند (25) و در حالی که شعر مي‌خواندند، (26) لباسی را که از بهشت آمده بود، بر تنش پوشاندند.
داستان لباس بهشتی اين گونه است (27) که پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله) برای عروسی دخترشان لباسی زيبا خريد. پس از مدتي، فقيری به در خانه نبی آمد و گفت: لباسی کهنه مي‌خواهم. با اين حال حضرت زهرا لباس نو و تازه خود را به او بخشيد. آن گاه جبرئيل نازل شد و گفت: ای محمد! خداوند بر تو سلام مي‌رساند و دستور داد بر فاطمه درود بفرستم و برای او، پيراهن بهشتی از سندس سبز فرستاده است. لباس بهشتی را بر تن عروس بهشتی کردند، تا اين که غروب شد. پيامبر (صلی الله عليه و آله)، فاطمه(عليها‌السلام) را طلبيد. فاطمه (سلام‌الله‌عليها) در حالی که عرق شرم و حيا بر جبينش نشسته بود، نزد پيامبر (صلی الله عليه و آله) آمد، ولی پاهايش در راه رفتن مي‌لغزيد. پيامبر (صلی الله عليه و آله) فرمود: خداوند در دنيا و آخرت، لغزش را از تو بگرداند. (28) پس او را در آغوش گرفت و بر استری و به روايتی بر شهبا سوار کرد. (29) رسول خدا (صلی الله عليه و آله) پيشاپيش جمعيت گام مي‌سپرد و مردان بنی هاشم نيز پشت مرکب فاطمه راه مي‌رفتند. در روايت است که جبرئيل در سمت راست، ميکائيل در سمت چپ و 7000 ملک در پست سر حضرت فاطمه بودند که تا طلوع فجر، خداوند را تسبيح و تقديس مي‌کردند. (30)
دختران عبدالمطلب و بنی هاشم و زنان مهاجر و انصار و در پيشاپيش آنان، زنان پيامبر (صلی الله عليه و آله) عروس نور را در اين راه همراهی مي‌کردند. ام سلمه، عايشه، حفصه و معاذه برای اين عروس و داماد شعر مي‌خواندند. ديگران نيز اول بيت هر شعری را تکرار مي‌کردند و تکبير مي‌گفتند. اين شعر زيبا را ام سلمه سروده است:
دوسـتـان و هـمـسـايگان! به ياری خدا، شادی کنيد.
هـــمـــاره خـــدا را ســپــاس گــويــيــد
نعمتهای فراوان پروردگار بزرگ را به ياد بياوريد
که دشواري‌ها و آفت‌های بسياری از ما زدود
پس از آن که کافر شده بوديم، خداوند ما را هدايت فرمود
پــروردگـار آسـمــان ها، ما را شادمان ساخت
ای همراهان بهترين زنان جهان! شادی کنيد
کـه عـمـه‌هـا و خاله‌هايشان به فدايشان گردند
ای دختر پيامبری که خدای بزرگ او را
به وسيله وحی و رسالت‌های آسمانی خود برتری داده است. (31)
بدين ترتيب کاروان عروس در هاله‌ای از شور و شوق مردم، وارد خانه علی (عليه السلام) شد. پيامبر (صلی الله عليه و آله) دست علی (عليه‌السلام) و زهرا (سلام‌الله‌عليها) را گرفت و در دست هم گذاشت. آن گاه فرمود: بارک الله فی ابنة رسول الله! ای علی (عليه السلام)! اين فاطمه امانت من است. ای علی (عليه‌السلام)! فاطمه خوب زنی است و ای فاطمه! علی(عليه‌السلام) خوب شوهری است. (32) پس دعا کرد و فرمود: «مرحبا ببحرين يلتقيان و نجمين يقترنان؛ مبارک باد بر دو دريايی که با هم آميختند و دو ستاره‌ای که به هم رسيدند.» (33) در اين هنگام، به زنان و مردان دستور داد بيرون بروند. همه بيرون رفتند جز اسماء بنت عميس، پيامبر (صلی الله عليه و آله) فرمود: مگر نگفتم همه بيرون بروند؟ اسماء گفت: آري، ای رسول خدا! قصد مخالفت نداشتم، بلکه پيمانی است که خديجه با من کرد تا در شب زفاف نزد فاطمه باشم؛ زيرا دختران در اين شب، نيازهايی دارند که زنی آگاه بايد آن را برآورده سازد. پيامبر (صلی الله عليه و آله) فرمود: ای اسماء، خداوند نيازهای دنيا و آخرتت را برآورده سازد. (34)
پيامبر (صلی الله عليه و آله) در حال بيرون رفتن از خانه بود، چوب پهلوی در را گرفت و فرمود: خداوند شما را پاک و پاکيزه آفريد و نسل شما را پاک ساخت. من در صلح و آشتی هستم با هر کسی که با شما در آشتی است و با کسی که با شما در جنگ است، در جنگم. (35)
بدين ترتيب علی و فاطمه، دو خورشيد بي‌همتای زمين و زمان، زندگی مشترک و پربرکت خود را آغاز کردند. در بامداد شب زفاف (36) يا بامداد روز چهارم عروسي، (37) پيامبر (صلی الله عليه و آله) به خانه‌ی تازه عروس و داماد رفت. آن گاه ظرف آبی طلبيد که حاضر کردند. رسول خدا (صلی الله عليه و آله) با نفس مبارک خويش، 3 بار در آن آب دميد و برخی آيات قرآن را بر آن خواند. آن گاه به علی (عليه‌السلام) فرمود که جرعه‌ای از آن بنوشد. باقی آن را نيز بر سينه‌ی علی (عليه‌السلام) ريخت و فرمود: ای ابوالحسن! خداوند، تو را از هر آلايش ناشايسته، پاک و پاکيزه بدارد. دوباره آب خواست و همين کار را درباره‌ی فاطمه زهرا (سلام‌الله‌عليها) تکرار کرد. (38)
سال ازدواج و سن ازدواج:
درباره‌ی تاريخ عقد و عروسی اميرالمؤمنين علی (عليه‌السلام) و حضرت زهرا (سلام‌الله عليها) نظرهای گوناگونی ارايه شده است. چون درباره تاريخ ولادت حضرت زهرا (سلام الله عليها) نيز تاريخ نگاران و راويان، اختلاف نظر دارند. شيخ مفيد و ابن طاووس، شب زفاف را شب پنج شنبه 21 محرم سال سوم هجری مي‌دانند و حتی قايل به استحباب روزه‌‌ی اين روز هستند. (39) علامه مجلسی در روايتی ازدواج ايشان را 16 روز پس از درگذشت رقيه، خواهر حضرت فاطمه و همسر عثمان؛ يعنی پس از جنگ بدر در سال دوم هجری مي‌داند. (40) آيت الله اميني، عقد را در ماه رمضان و عروسی را در اول يا ششم ذی الحجه سال دوم يا سوم هجری مي‌داند. (41) صاحب کشف الغمه نيز تاريخ ازدواج را اندکی پس از جنگ بدر در سال دوم برمي‌شمارد. (42) هم چنين مرحوم سپهر، ازدواج ايشان را در اول ماه رجب سال دوم هجری مي‌داند و ماه صفر سال اول هجری را نيز بيان مي‌دارد. (43)
با وجود همه اختلاف نظرهای دانشمندان و تاريخ نگاران شيعی در اينباره، اکثريت آنان اتفاق نظر دارند که اين نکاح مبارک پس از جنگ بدر در سال دوم هجري، رخ داده است. تولد امام حسن مجتبی (عليه‌السلام) در سال سوم هجری نيز اين سخن را تأييد مي‌کند. درباره سن ازدواج حضرت فاطمه (سلام‌الله‌عليها) اختلاف نظر بيشتری وجود دارد؛ زيرا اختلاف نظر شديدی که در تاريخ تولد ايشان به چشم مي‌خورد، به سن ازدواج و شهادت ايشان نيز سرايت مي‌کند. برخی دانشمندان اهل سنت (44) چون تاريخ تولد آن حضرت را پنج سال پيش از بعثت مي‌دانند، ازدواج ايشان را در 18 سالگی و شهادت ايشان را در 28 سالگی فرض مي‌کنند. آنان درباره چنين برداشتی مي‌گويند: اگر سن ازدواج آن حضرت را 9 سالگی بدانيم، پس امام حسن در 10 سالگی به دنيا آمده است که اين امر، پديده شگفتی است. در پاسخ بايد گفت از نظر علمي، اين سن مانع از وضع حمل نخواهد بود. چه بسا دخترانی در سن‌های پايين‌تر از آن، بچه‌دار مي‌شوند. (45) با اين حال، بيشتر دانشمندان اماميه مانند: ابن شهر آشوب، محدث قمي، محمد تقی سپهر و... بر اين باور هستند که حضرت فاطمه، 5 سال پس از بعثت به دنيا آمده است. (46) با توجه به اين گفته‌ها، بايد سن ازدواج آن حضرت را 9 سال و سن ازدواج علی (عليه‌السلام) را 25 سال بدانيم.
پی نوشت:
1. بحارالانوار، ج 43، ص 97
2. بحارالانوار، ج 43، ص 115
3. دعائم الاسلام، ج 2، ص 206
4. سنن نسایى، ج 3، ص 194 ؛ صحیح بخارى، ج 6، ص 137؛ سنن ترمذى، ج 2، ص 276؛ سنن ابى داود، ج 2، ص 104
5. جواهر الکلام 41/ 51-52؛ ریاض المسائل 13/265 ,267 المبسوط 8/224؛ المختصر النافع 2/287؛ کشف اللثام 10/296؛ تذکره الفقهاء(ق)2/287؛ مجمع الفایده 12/340؛ مسالک الافهام 14/ 183 کتاب الشهادات (گلپایگانی) 122
6. تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، ج 2، ص 207، دار المعارف، مصر، 1385 ق. شبیه به این روایت را ببینید در: شیخ طوسی، امالی، ص 518، انتشارات دار الثقافه، قم، 1414 ق
7. مغربی همان
8. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج1، ص 359، مکتبه بنی هاشم، تبریز، 1381، ق ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص331، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404 ق
9. شیخ انصاری، المکاسب، ج 1، ص 296، مجمع الفکر الاسلامی، قم، 1428 ق
10. عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج 17، ص 308، موسسه آل البیت، قم، 1409 ق
11. عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج 15، ص331
12. همان ج 17 ص 313
13. همان
14. عبارت اصلی روایت: انهاکم عن ال زفن ... است که به معنای رقص آمده است اما مرحوم فیض درکتاب الوافی ج 17 ، ص 211 ، ذیل این روایت گفته است: الزفن: اللعب و الدف و یزفون: یرقصون.
15. یکی از ازدواجهای حرام در دوران جاهلیت، که اسلام ان را باطل و مردود اعلام کرد. ازدواج چند نفر کمتر از ده، با یک زن؛ و فرزند این زن به هر کس شبیه بود، یا آن زن میگفت، منتسب میشد.
16. ابن ابی جمهور، عواللئالی فی احادیث الدینیه ج 1 ص 260
17. مجلسی بحار الانوار، ج 76 ص 257
18. مجلسی بحار الانوار ج 110 ص 173
19. مستدرک الوسائل ج 13 ص 218
20. مستدرک ج 13 ص 220
21. بروجردی، جامع احادیث شیعه، ج 22 ص 412
22. شیخ طوسی الرسائل العشر ج 2 ص 329
23. تعلیقه بر مکاسب از لاری ج 1 ص 50
24. همان
25. همان ص 193
26. همان 195
27. همان ص 190
28. ناسخ التواریخ ج 3 ص 60
29. ناسخ التواریخ ج 43 ص 115
30. کشف الغمه: ص 353، فاطمة الزهرا(سلام‌الله‌عليها)، علي(عليه‌السلام) محمد علي(عليه‌السلام) دخيل: ص 54
31. بحار ج 43 ص 97
32. بحار ج 43 ص 114
33. بهجة قلب المصطفی ص 483
34. من المهد ص 198
35. همان
36. ناسخ التواریخ ج 3 ص 65
37. بهجة قلب المصطفی ص 484
38. ناسخ ج 3 ص 65
39. فاطمة الزهرا (سلام‌الله‌عليها) من المهد الی اللحد، ص 199؛ انوار الزهرا (سلام‌الله‌عليها) ص 33
40. بحار ج 43 ص 97
41. بانوی نمونه اسلام ص 90
42. کشف الغمه اربلی ج 1 ص 501
43. ناسخ ج 3 ص 36
44. همان
45. درباره آگاهی از تحقق این نظریه ماهنامه انتظار ش 9 دکتر شعاعی ص 8
46. بانوی نمونه اسلام ص 38-41
سوال دوم: آیا شرکت در مجالس عروسی همراه با رقص و غنا در روان انسان تاثیر سوء دارد؟( بررسی روانشناختی)
پاسخ: بايد دقت داشته باشيم در روان شناسي، وقتي از روان صحبت مي كنيم، مرادمان روح نيست؛ بلكه مغز و ذهن هشيار و ناهشيار ما مقصود است. اين بحث از دو منظر در اين جا قابل بررسي است:
الف) روان شناسي تجربي غربي:
يكي از مباحثي كه در روان شناسي اين روزها مطرح است موسيقي درماني (MusicThrapy) است. ولي موسيقي درماني اي كه در اين علم مطرح است، با موسيقي لهوي كه مخصوص مجالس عياشي و گناه است، غالبا همخواني ندارد. متخصص اينجا از موسيقي ملايم و آرام و نغمه پرندگان و امواج دريا و... براي ايجاد آرامش و درمان برخي اختلالات كمك مي گيرد.
برخي افراد كه نوسان خلقي شديد دارند و بيماران مانيايي، كنترل هيجاني ضعيفي دارند و با موسيقي به خصوص موسيقي لهوي حالشان بدتر مي شود و از خويشتنداري كه اساس شخصيت هنجار است فاصله مي گيرند.
موسيقي درمانگران مي گويند: در کنار تمام تاثیرات مثبت موسیقی روی روح و ذهن، باید پذیرفت که گاه به کارگیری موسیقی به شکل ها و شیوه های نامناسب، می تواند اثر کاملاً عکس داشته باشد. موسیقی باید با ریتم درونی تان هماهنگ باشد و تعادل شما را بر هم نزند. موسیقی با صدای بسیار بلند، باعث اختلال در دو نیمکره چپ و راست مغز می شود. حتی شنیدن این نوع موسیقی ها در دوران کودکی باعث بروز برخی ناتوانی های یادگیری و مشکلات رفتاری در کودکان می شود. گوش دادن به موسیقی های بسیار کوبنده باعث برخی آسیب های ذهنی و جسمی می شود. برخی از انواع موسیقی های ناهماهنگ که هارمونی و ریتم آرام بخشی ندارند، باعث بروز رفتارهای پرتنش و تهاجمی می شوند و باعث فزون کاری در فرد خواهند شد. موسیقی های بیش از حد کوبشی، باعث ایجاد احساس خشم و خستگی در فرد می شود.
بنابراین نوع موسیقیِ انتخابی اهمیت زیادی دارد. موسیقی برای ایجاد آرامش قدرت جادویی دارد، ولی در عین حال اگر به درستی به کار گرفته نشود، می تواند نتیجه عکس داشته باشد. موسیقی می تواند در افزایش یادگیری و بالا بردن سطح هوشی نیز موثر باشد. (1)
ب) روان شناسي ديني
روان شناسي ديني، مايه هاي خود را از منابع معتبر اسلام، يعني قرآن و حديث معتبر مي گيرد. در كل ابعاد وجودي ما مانند بعد معنوي، زيستي و اجتماعي و رواني با هم تعامل دارند و بر هم تأثير مي گذارند و از هم تأثير مي پذيرند. از نظر دين موسيقي لهوي، سبب تيره شدن قلب و افزايش غفلت مي شود. اثرات منفي اين بعد هم به ابعاد ديگر سرايت مي كند.
ولي در كل چون ما اعتقاد داريم ابعاد شخصيت با هم در تعامل هستند و از نظر ديني به طور يقيني مي دانيم موسيقي غنايي و لهوي آثار مخرب دنيايي و اخروي دارند، بنابراين مطمئنا موسيقي لهوي بر روان ما نيز اثر نامطلوبي دارد؛ چه علم به اين اذعان كند چه نكند.
پرسش و پاسخ ( استفتائات روان شناختي)
1)امروزه موسيقى براى معالجه بعضى از بيمارى هاى روانى (مانند افسردگى، اضطراب، مشكلات جنسى و سرد مزاجى زنان ) به كار مىرود، حكم آن چيست؟
جواب: استفاده از موسیقی مطرب و هر امر حرام دیگر برای معالجه جایز نیست؛ مگر آنکه داروی منحصر به فرد باشد، آن هم به مقدار ضرورت. و تحقق این انحصار هم در حال حاضر مشکل است. (2)
2) گوش دادن به موسيقى غم انگيز چه حكمى دارد؟ برخی بیماران روانی مانند مازوخیسم ها تمایل دارند که خود را آزار و اذیت کنند و با این کار به نوعی رضایت می رسند. شنیدن این موسیقی ها برای این افراد چه حکمی دارد؟
جواب: مرحوم شیخ انصاری در کتاب مکاسب محرمه اطراب را شادی و غم غیرطبیعی معنی می‌کند؛ و لذا موسیقی غم‌انگیز هم ممکن است مطرب و حرام باشد. (3)
موسیقی[=B Nazanin]
1. نمودار: انواع موسیقی
2. جدول هاي تاثيرات موسیقی بر انسان از تحقیقات دانشمندان (1)
3. ادامه جدول هاي تاثيرات موسیقی بر انسان از تحقیقات دانشمندان (2)
4. ادامه جدول هاي تاثيرات موسیقی بر انسان از تحقیقات دانشمندان (3)
5. ادامه جدول هاي تاثيرات موسیقی بر انسان از تحقیقات دانشمندان (4)
6. ادامه جدول هاي تاثيرات موسیقی بر انسان از تحقیقات دانشمندان (5)
نغمه درماني
دستگاه سه گاه، نهاوند، حجاز =شاد، جذاب و آرامبخش
سلام براي اطلاع بيشتر ر.ك:
http://telavatha.ir/index.php/65-amo...amat/84-sabali
http://sound.tebyan.net/newindex.asp...ategoryID=1205
پی نوشت:
1. آرامش،تاثیر شگفت‌انگیز موسیقی در ایجاد آرامش روانی، مترجم: هلیا روغنی، شماره هفتم، نیمه دوم اردیبهشت ماه 92، صفحه 74
2و3. مشاوره زير گنبد فيروزه اي (پاسخ به پرسش هاي شرعي در حوزه فرا روان شناسي و طب غيرمعمول)، سيدمحمدتقي علوي، ص78
پرسش: آیا شرکت نکردن در مجالس حرام صرفا چون خانواده و اطرافیان شرکت می کنند و دلشان می شکند، عملی غیر اخلاقی است؟ ( بررسی اخلاقی)
پاسخ: این بخش از سوال حضرتعالی در واقع شامل دو قسمت است. یکی شرکت در مجلس حرام و یکی ناراحت کردن دیگران.
شرکت در مجلس گناه که قطعا حرام است و شکی نیست، ولی آیا شرکت نکردن ما در مجالس گناه و حرام، حتما باید با ناراحت کردن دیگران همراه باشد؟! درست است که نمی توان در مجلس گناه شرکت کرد، اما لازم نیست این کار با ناراحتی و دل شکستگی اطرافیان ما همراه شود. می شود بسیار مودبانه و با روی خوش، به صورت منطقی دلایل عدم حضورمان را بیان کرده و بعد هم چند روز بعد با دسته ای گل و هدیه مناسب به دیدارشان رفته و از شادیشان ابراز شادی کنیم. خوشحال کردن دیگران منحصر به شرکت کردن در مجالس عروسیشان نیست. به نحوی از انحاء که بلد هستید و بدون ایجاد ناراحتی از شرکت در این مراسم خودداری کنید. سعی کنید در این مورد خلاقیت به خرج داده و هر کسی را به روش خودش خوشحال کنید. هدیه بردن فقط یک مثال بود، هر کسی یک نقطه تاثیرپذیری دارد و به شیوه خاص خودش راضی می شود. ولی اگر کسی اینقدر بی منطق است که فقط و فقط با انجام فعل حرام توسط شما خوشحال می شود، او را به حال خود واگذارید که "لا طاعَةَ لِمَخْلُوق فى مَعْصيَةِ الخالِق؛ و مطمئن باشید که نزد خداوند هم مأجور خواهید بود." (1)
یکی از دوستان طلبه که خانواده همسرشان از قشر غیر مذهبی هستند (در حد مراسم مختلط و ...)، به قدری با اخلاق خوبش آنها را تحت تاثیر قرار داده که نه تنها شرکت نکردن ایشان و خانواده شان در مراسم را کاملا پذیرفته اند، بلکه قبل از مراسم تماس گرفته و از اینکه مجلسشان مناسب ایشان نیست عذرخواهی میکنند. ضمن اینکه همه دوستش دارند و معترفند که در حسن اخلاق و انسانیت در تمام فامیلشان کسی را هم سطح ایشان ندارند! جالب است بدانید که همین یک نفر در این فامیل باعث شده که جو بیزاری از دین و متدینین شکسته شده و حتی بعضی به خدا و نماز و... اقبال پیدا کنند.
متاسفم که عرض کنم این روزها تعریف عمومی از قشر متدین، انسان های عبوس و بداخلاق و با روابط اجتماعی پائین هستند که از همه چیز و همه کس هم ایراد می گیرند و هیچکس را جز خودشان قبول ندارند! بهتر است کمی با مردم همدلی کنیم، بیشتر اشکالات و انتقادات عمومی به ما برمی گردد نه به احکام اسلامی. این وظیفه ماست که با رفتار و اخلاق اسلامی این برداشت غلط از اسلام و متدینین را تصحیح کنیم.
پس در مجلس گناه دوستان و فامیل شرکت نکنید؛ ولی قبل و بعد از مراسم، اینقدر با اخلاق و رفتار نیکتان سیرابشان کنید که دوست داشته باشند شما را الگو قرار داده و مثل شما باشند.
در کنار همه حتما توجه دارید که هر آهنگی و هر رقصی از مصادیق فعل حرام نیست. همانطور که مرتکب شدنِ حرام ناپسند است و گناه شمرده می شود، حرام شمردنِ یک امر مباح و حلال هم به همان اندازه ناپسند و ناشایست است. احتیاط کردن به هیچ عنوان بد نیست و ای بسا خیلی مواقع مایه نجات باشد. درست مثل کسی که برای احتیاط، کمی از لبه پرتگاه دورتر می ایستد. ولی اینکه یک امر حلال را حرام اعلام کرده و در اطراف مسئله دقت نداشته باشیم، کار درستی نیست. چون هر کسی توانِ احتیاط کردنِ اضافی را ندارد و ای بسا با تحمیلِ نظراتِ احتیاطیِ اضافی، بدتر آنها را دلزده کنیم.
بهترین روش آنست که اصلِ حکم و مسئله درست به مردم ارائه شود و هر کسی خودش تصمیم بگیرد که آیا می خواهد بر خط حلال و حرام زندگی کرده یا احتیاط کند. اگر دینِ صحیح و کامل ارائه شود، به دلیل اینکه با فطرت بشر سازگار است، خوشایند و دلچسب بوده و اغلب مردم از آن سرپیچی نخواهند کرد.
ابوصلت هروی گوید شنیدم که امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) می‌فرمود: «خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده می سازد. پرسیدم امر شما چگونه زنده میشود؟ فرمود علوم و احادیث و معارف ما را فرا گرفته و به دیگران بیاموزد زیرا مردم اگر با زیبایی‌های سخنان ما آشنا گردند از ما پیروی خواهند کرد.» (2)
پی نوشت:
1. هرگز اطاعت از مخلوق در معصیت خالق جایز نیست. (نهج البلاغه، کلمات قصار، 165)
2. علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد ۲، صفحه ۳۰