سخني با مدعيان تفسير كتاب خدا

باسمه تعالی، سلام برشما

امام رضا علیه السلام می فرمایند:

من رد متشابه القرآن الی محکمه هدی الی صراط مستقیم.
هر کس متشابه قرآن را به محکمش برگرداند، راه راست را پیموده است.(عیون اخبارالرضا، ج1، ص290)

حال شما بفرمایید، حضرات معصومین علیهم السلام در این فقرات می خواهند به ما، چه مطلبی بفرمایند.

پس با این حساب بنده هم مجبورم مطالب تکراری بگویم چون به زعم جنابعالی لازم است!
عرض شد که این روایات منافاتی با تحقیق انسانهای عادی ندارد.ائمه فرموده اند اصل مطلب پیش ماست .معیار درست وغلط پیش ماست نه اینکه شما دنبالش نرویدیا فکرنکنید!نه اینکه شما اصلا چیزی نمی فهمید.ثانیا حرف ما این است که علما حرفی منافی اصول ارائه شده توسط ائمه نمی گویند.هر که گفته کار خلاف کرده! سوال کننده اول گفته بود که ادعای علامه طباطبایی شدنی نیست که نظر ما این بود که شدنی است.چون حرفی خلاف شان قرآن یا دستور ائمه نیست.کشف یک اعجاز ساده قرآنی است.دوباره تکرار می کنم ائمه همه جزییات قرآن را بیان نکرده اند.نه به این دلیل که بلد نبوده اند یا تفسیر قرآن تمام شده! بلکه به این دلیل که ما خودمان هم تلاش کنیم ودر قرآن تفکر وتحقیق نماییم.از اصول کلی بیان شده توسط آنها هم نباید عدول کنیم.هر جا هم تحقیق وتفکر باشد اشتباه واختلاف نظر هم هست.اما اصول کلی ارائه شده با آن مقایسه شده وخطاها معلوم خواهد شد.اختلاف نظر لازمه آموزش ورشداست.مگر بین دانشجویان یک استاد در فهم مطالب یک استاد اختلاف نظر وجود ندارد؟پس به این دلیل باید تحقیق ومطالعه را تعطیل کرد؟شما نمونه بفرمایید از مفسرین جدید که کجا خلاف نظر ائمه نظر داده اند ؟ اگر چنین کسانی بوده اند قطعا مردودند.

در ضمن سوال خودم را به خودم برنگردانید. اول شما نمونه بیاورید که تفسر قرآن از نظر ائمه چه بوده وچه کرده اند. تمام روایات تفسیر قرآن است که نشد حرف! پس بنده هم می گم رساله عملیه تفسر قرآن است!معلوم است که ائمه از روی قرآن حرف می زنند.اما اینها تفسیر قرآن نیست. و اما ما که نظرمان روشن است.همین تفسیر علامه طباطبایی نمونه ای از تفسیر است.
پر از روایات تفسیری هم هست.اگر خواستید می توانید برای جواب سوال بنده به این تفسر مراجعه فرمایید! شما می فرمایید اینها تفسیر نیست ! تفسیرائمه غیر از این است.شما می فرمایید این ها دروغ وخلاف نظر ائمه است.بفرمایید کجایش هست ما بفهمیم. در ضمن علی ع چه چیزی به شاگردان خودشان یاد داده اند؟ ما می گوییم همانها که علامه وامثال ایشان گفته اند! هر چه علامه ها بلدند یا می گویند از ائمه است وخلاف آن نیست.اما ائمه همه جزییات را نگفته اند.راه تحقیق و روش آن را یاد داده اند.اما راه انسانهای عادی را نبسته اند.

خود علی ع فرموده اند: روایات ما را به قرآن عرضه بدارید! اگر دیدید خلاف قرآن است بدانید دروغ است.اگر جایی حدیثی گفت عقلتان را تعطیل کنید این خلا ف صریح آیات قرآن است پس دروغ است!

یک سوال دیگر.اصلا ما حقانیت خود رسول وائمه را از کجا می فهمیم؟ از کجا بدانیم قرآن سخن خداست نه محمد ومحمد هم رسول خداست؟
پا سخ این است که از روی قرآن.یعنی ما ابتدا باید اثبات کنیم که قرآن معجزه است
سپس اثبات می شود که محمد پیامبر خداست که قرآن را آورده وسخن خودش نیست.ودر مرحله بعد حقانیت ائمه که باز هم از روی قرآن وسخنان رسول اثبات می شود.خوب حالا معجزه بودن قرآن از کجا اثبات می شود؟ قرآن باید بتواند اصالتا خودش خودش را به ما اثبات کند وگرنه حقانیت رسولش هم ثابت نخواهد شد! قرآن چگونه می تواند خودش را به ما ثابت کند؟ ما چگونه بفهمیم قرآن معجزه است؟ از کجا بفهمیم از طرف خداست؟

از سوي ديگر، بهتر نيست كمي عالمانه و محققانه و نه از روي احساسات و استدلالات خود سخن بگوييم؟!!

من در نوشته هاي گذشته، شما را به روايات معتبر و متواتر در كتب شيعي رجوع دادم. اند در كنه ذات پروردگار انديشه نكنيد؟ آيا اين نمي تواند مانع تعقل و انديشه باشد؟!!!

براي مثال:

دكتري به شما بگويد فلان غذا را نخور. آيا دكتر مخالف غذا خوردن است؟!!!

امام عليه السلام مي فرمايد چيزي دورتر از عقول و قلوب مردم نسبت به تفسير قرآن وجود ندارد. شما مي فرماييد اين مانع تعقل است؟!!!

چرا در حديث غدير، پيامبر به جاي اينكه بفرمايد «به دنبال متشابه آن [قرآن] نرويد» نفرمود در متشابهات آن نيز نظر كنيد و تدبر و انديشه نماييد. چه بسا به حقايقي نيز برسيد؟!!!!

خیلی جالب است.اینهمه استدلالهای عقلانی بنده در کل این گفتگو که هیچکدام از سوی شما پاسخ مستدلی نداشته احساسات ! قلمداد می شود.آنوقت تعدادی حدیث که تفسیر شما از آنها صرفا سوء تفاهم محض است ومرتبا در پاسخ سوالات بنده همانها تکرار می شود استدلال ومنطق!

حدیثی که در متن بالا آمده قطعا خلاف نص صریح آیات قرآن است.
جای جای قرآن دعوت به اندیشه وتعقل در کلام الهی وهمه آیات است.اگر قرار بود قرآن دور از تعقل بشری باشد اصلا برای چه نازل شده؟ برای از ما بهتران؟ شما تمام قرآن را متشابهات کرده اید نه فقط یک دسته از آیات را!!! شما با تمسک به وجود آیات متشابه می فرمایید هیچ یک از آیات قابل درک مردم عادی نیست! در حالیکه همان آیات متشابه هم با توجه به کل قرآن قابل درک است.
من نمی دانم تعطیل کردن عقل دیگر به چه معنایی می تواند باشد وقتی شما برای درک وفهم خودتان واحترامی که پروردگار به شما به عنوان یک انسان گذاشته وبرایتان کتاب نازل کرده ارزشی قایل نیستید؟
خدا می توانست شریعت را به پیامبرش انتقال بدهد بدون اینکه نیازی باشد بقیه مردم بفهمند.شما که می فرمایید از عقل بشر به دور است.پس چه نیازی به این است که اصلا ما این کتاب را در دسترس داشته باشیم؟ چرا پیامبر دستور کتابت ونگهداری آن را داده؟
.

دوست عزیز خودتان می گید تفسیر حقیقی(حقیقی درست است نه واقعی).اما بفرمایید این تفسیر حقیقی الان در حال حاضر کجاست؟
وتا این تفسیر حقیقی کاملا روشن نشده ما فقط قرآن را از رو قرائت کنیم یا حق فهمیدن هم داریم؟ و سوال دیگر اینکه آیا روایات رسیده از ائمه تمام سوالات قرآنی ما را پاسخ می دهد وتمام ابهامات جزئی وشبهات را پاسخ داده یا تمام مشکلات در این روایات حل شده وما الان نیازی به هیچ مطلب تفصیلی وجزیی نداریم؟

جناب هشام؛

شما مقام كارشناسي را يدك مي كشيد و حتما بايد تسلط بر روايات نقل شده و رسيده به دست ما داشته باشيد و روايت صحيح را از مجعول و يا حتي مجهول تشخيص بدهيد.

اول اينكه روايت نقل شده از عيون اخبار الرضا به سبب راوي آن كه ابي حيون مولي الرضا عليه السلام است، مجهول و مخدوش مي باشد. (رجوع شود به مستدرك)

از سوي ديگر، بحثي كه در بين علما نيز مشهور است، اينست كه بايستي فهم و متن روايت نيز با اصول و كليات شريعت سازگار باشد، هر چند سلسله رجال آن صحيح و صددرصد ثقه باشد.

متن اين روايت با آنچه كه در روايات متواتر و معتبر ديگر نقل شده است، سازگاري ندارد.

هم روايات نقل شده در نوشته هاي قبلي مويد اين مطلب مي باشد، و هم اينكه رجوع و مطالعه ي روايت متواتر و معتبر «غدير خم» امر ديگري را نشان مي دهد:

پيامبر در آن روايت صريح مي فرمايد:

«اي مردم، قرآن را تدبر نماييد و آيات آن را بهفميد و در محكمات آن نظر كنيد و به دنبال متشابه آن نرويد. به خدا قسم، باطن آن را براي شما بيان نمي كند و تفسيرش را برايتان روشن نمي كند مگر اين شخص كه دست او را مي گيرم و ....»

چرا پيامبر نفرمود متشابهات آنرا به محكماتش رجوع دهيد؟!!

چرا فرمود به دنبال متشابهات آن نرويد؟!!!

از سوي ديگر، در حدود 6000 آيه از كتاب خدا، كدام متشابه است و كدام محكم؟

از بين تفاسير نوشته شده، كدام دو تفسير مانند هم نوشته شده است و اختلافي در آن ديده نمي شود؟!!!

اگر به ظن برخي از آقايون به اصطلاح مفسر، اكثر آيات قرآن محكم است و متشابه قابل توجهي در قرآن وجود ندارد، پس چرا در آيات محكم كه از اسم آن كاملا مشخص است كه محكم است و جاي قيل و قال ندارد، اينهمه اختلاف آراء وجود دارد؟!!!!

قرآن چگونه معجزه است در حاليكه موجب تمامي اختلافات نيز هست؟!!

قرآن چگونه معجزه است كه هيچ دفاعي از خود نمي تواند بكند؟!

قرآن چگونه معجزه است كه اشكالات متعدد به آن وارد است و جوابي نيز از خود براي آنها ندارد؟!

باور کنید اینجا دیگر واقعا جای احساساتی شدن است!
هر که جای من بود به شما برچسب کفر می زد اما من میدام که این عبارات صرفا نتیجه سوء تفاهم است.
1-در باور اصول دین تقلید جایز نیست.حتی از ائمه!!! صرف اینکه فلان انسان خیلی خوب فلان حرف را زده پس من هم باید بپذیرم از نظر اسلام مردود است.انسان باید خودش به حقانیت قرآن واینکه از طرف خدا نازل شده برسد.ازروی خودقرآن.نه بخاطر اینکه محمد که انسان خیلی خوبی هم هست این را گفته!
2-واقعا شما قرآن را اینقدر نعوذبالله عاجز فرض کرده اید که از عهده قانع کردن یک انسان معمولی برنمی آید؟
3-قرآن نه آنقدر رمزآلود ودور از دسترس است که از عهده فهم بشر عادی بر نیاید نه آنقدر پیش پا افتاده که در آن هیچ پیچیدگی نباشد.اصلا بخاطر همین چیزهایش است که معجزه است.قرآن رموزی دارد .من که از اول بحث عرض کردم که گشاینده این رموز ائمه هستند.اما اختلاف من وشما در همین یک جمله است.
(قرآن همه اش رمز نیست) قرآن مال همه ما انسانهاست نه مال یک قشر خاص.البته ابعاد پیچیده هم دارد.درعین سادگی.
5-ائمه مافوق انسان نیستند.انسان مافوق هستند.شاگرد اول هستند.اما شاگرد اول وقتی مفهوم پیدا می کند که شاگردان دیگری هم باشند. اصلا شاگردان ممتاز دیگری هم باشند! اگر بشر عادی فهم وعقل نداشت که بزرگی ائمه ارزش ونمودی نداشت.ائمه انسان هستند نه فرشته.به آنها علم خاص داده شده نه اینکه به دیکران هیچ علمی داده نشده.

جناب جوادي عزيز؛

من در نوشته هاي گذشته، شما را به روايات معتبر و متواتر در كتب شيعي رجوع دادم. در جواب من صرفا از روي خواسته هاي خودتان سخن مي گوييد كه مگر ائمه گفته اند عقل را تعطيل كنيم؟ مگر و مگر و مگر ....

هيچگاه حرف و سخن ما در اين وادي نبوده است. چرا ائمه عليهم السلام به ما فرموده اند در كنه ذات پروردگار انديشه نكنيد؟ آيا اين نمي تواند مانع تعقل و انديشه باشد؟!!!

براي مثال:
كمي مستدل سخن بگوييد. مستند بنويسيد. و احساسات شخصي را كنار بگذاريد.
لذا تفسير قرآن نيست. بياني از يك جمله ي عربيست.

1-آنچه من از بیانات شما می فهمم این است که برداشت شما از مستدل ودلیل صرفا (احادیث) است وآنچه غیرازحدیث باشد حتی اگر پشتوانه عقلانی هم داشته بباشد ازنظر شما مستدل نیست! پس دوست عزیز شما اصلا کاربرد عقل را در دین به کلی منتفی می دانید! واین خیلی عجیب است.پس خود دین در نظر شما چگونه اثبات می شود؟ جواب این است که ازراه تقلید.یعنی شما ابتدا به ساکن به معصومیت ائمه رسیده اید!
(که صد البته این از مستدل بوده به روایات!) بعد رسیده اید به حقانیت قرآن
2-مگر تمام مفاهیم دینی مثل کنه ذات خداست که غیر قابل درک وحس باشد؟ برچه اساسی وبر مبنای کدام حدیث مستدل
به این معنا رسیده اید که تمام امور دینی مثل کنه ذات خدا ست؟

tuba;177889 نوشت:

خیلی جالب است.اینهمه استدلالهای عقلانی بنده در کل این گفتگو که هیچکدام از سوی شما پاسخ مستدلی نداشته احساسات ! قلمداد می شود.آنوقت تعدادی حدیث که تفسیر شما از آنها صرفا سوء تفاهم محض است ومرتبا در پاسخ سوالات بنده همانها تکرار می شود استدلال ومنطق!

حدیثی که در متن بالا آمده قطعا خلاف نص صریح آیات قرآن است.
جای جای قرآن دعوت به اندیشه وتعقل در کلام الهی وهمه آیات است....
.

جناب جوادي؛

درباره ي روايات نقل شده كمي دقت و تامل بهتر از اين همه نوشتن هاي به اصطلاح عقلاني است. اينكه به نظر شما احاديث و روايات نقل شده در نوشته هاي قبلي خلاف قرآن است و جعلي مي باشد، بايد دقيق و عالمانه اثبات شود.

تشريف ببريد در محضر يكي از كساني كه تسلط بر علوم حديث دارد اين روايات را نقل كنيد تا معلوم شود آيا جعلي و خلاف قرآن است و يا اينكه فهم شما از قرآن و روايات مخدوش مي باشد.

پس قرار ما اينجا باشد كه شما نقل يكي از آقايان معتبر بر عدم صحت روايات نقل شده را بياوريد تا كمي به منطقي بودن بحثتان پي ببرم. فكر نمي كنم خواسته ي زيادي باشد....

جناب جوادي عزيز:

ما حكم به العقل حكم به الشرع

من از شما مي پرسم:

كتاب كافي شريف را بگذاريد جلويتان، قرآن را نيز در كنار آن. حال تك تك روايات را به قرآن عرضه كنيد:

به كجاي قرآن و به كدام آيات مي خواهيد عرضه كنيد؟

به ظاهر آن و يا به باطن آن؟

به محكمات آن و يا به متشابهات آن؟

نهج البلاغه را بگذاريد جلويتان و شرح آفرينش ذكر شده را به قرآن عرضه كنيد. آيا مي توانيد شرح اميرمومنان را از قرآن براي من بيان كنيد كه آيا آنچه كه ذكر شده است درست است و يا نادرست؟!!!

آنوقت مرا متهم به اخباري بودن مي كنيد!!!!

quote=tuba;177894[
باز هم تکرار حرفهای گذشته.آنجه از لسان ائمه صادر شده منطبق با قرآن هست اما تفسیر قرآن نیست.
پاسخ سوال دومتان هم این است که خیر.در قرآن جزییات احکام نیامده.این در مورد ائمه هم صادق است! ائمه هم از داخل قرآن جزییات را در نیاورده اند! عرض شد که مفسرین معتبر معتقدند همه جزییات احکام وامور در قرآن نیامده.اما ائمه هم صرفا از قرآن
احکام را اسخراج نکرده اند.چه کسی گفته همه اموری که ائمه گفته اند داخل متن قرآن است؟ البته منطبق بر اصول کلی قرآن هست اما جزییاتی که ذکر کردید را از قرآن در نیاورده اند.
منابع اصول فقهی ائمه اجماع نیست. اما همه اش هم قرآن نیست.
[/

باسمه تعالی، سلام برشما

سرکار طوبی، چند نکته به عرضتان می رسانم، ان شاالله دقت لازم را مبذول بفرمایید که سخنان بی حسابتان کمتر بشود.

اول: ....

دوم: ....

سوم: اتفاقا متن این روایت(امام رضا علیه السلام) کاملا با روایتی که شما آورده اید سازگاری دارد و هیچ تنافی بین آنها نیست، بلکه می شود گفت اینها دقیقا محتوایشان یکی است، و حتی محتوای حدیث امام رضا علیه السلام(در خصوص رجوع به محکمات و برگرداندن متشابهات به آن)، توضیح دقیق و روشن حدیث غدیر است، اما توضیح مطلب:
در حدیث آمده است:

مَعَاشِرَ النَّاسِ تَدَبَّرُوا الْقُرْآنَ وَ افْهَمُوا آيَاتِهِ وَ انْظُرُوا إِلَى مُحْكَمَاتِهِ وَ لَا تَتَّبِعُوا مُتَشَابِهَ...مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِيّاً وَ الطَّيِّبِينَ مِنْ وُلْدِي هُمُ الثَّقَلُ الْأَصْغَرُ وَ الْقُرْآنُ الثَّقَلُ الْأَكْبَرُ فَكُلُّ وَاحِدٍ مُنْبِئٌ عَنْ صَاحِبِهِ وَ مُوَافِقٌ لَهُ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ(الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏1، ص: 61)

با توجه به این حدیث شریف متوجه می شویم که اهل بیت علیهم السلام و قرآن از هم جدایی ندارند.

اما آیه شریفه سوره آل عمران (آیه 7)می فرماید:

"هو الذى انزل عليك الكتاب منه آيات محكمات هن ام الكتاب و اخر متشابهات فاما الذين فى قلوبهم زيغ فيتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة و ابتغاء تاويله و ما يعلم تاويله الا الله و الراسخون فى العلم يقولون آمنا به كل من عند ربنا"

با توجه به آیه شریفه متوجه می شویم، که حدیث شریفه می خواهد به ما بگوید شما تدبر کنید و بفهمید آیات قرآن را و نظر به محکمات قرآن کنید و تبعیت از متشابه ننمایید، با توجه به اینکه محکمات ام الکتاب هستند، حال رجوع به متشابه دو نوع است:

الف: رجوع به متشابه بدون برگرداندن به آیات محکم که ولاتتبعوا متشابه در حدیث، ناظر به این قسمت است.

ب: رجوع به آیات متشابه با برگشت و رجوع آن، به آیات محکم(که اصل و ام است)، که این نحوه رجوع با توجه به اصل و معیار بودن محکمات، همان رجوع به محکمات است، پس حدیث امام رضا علیه السلام، بیان همین آیه شریفه است، و به هیچ وجه محتوای آن، ذره ای خدشه ندارد و حدیث غدیر هم دقیقا همین را می خواهد بگوید.(دقت کنید)

چهارم: و اما بقیه نوشته های شما و سوالات ما:

از سوي ديگر، در حدود 6000 آيه از كتاب خدا، كدام متشابه است و كدام محكم؟

این اشکال شما بعد از قبول سخنان معصوم به چه کسی برمی گردد؟ یعنی همین حدیث منصوصی که شما ذکر نمودید که گفته است ای مردم رجوع به محکمات قرآن بنمایید، امر به سردرگمی مردم است؟

از بين تفاسير نوشته شده، كدام دو تفسير مانند هم نوشته شده است واختلافي در آن ديده نمي شود؟!!!
اگر به ظن برخي از آقايون به اصطلاح مفسر، اكثر آيات قرآن محكم است و متشابه قابل توجهي در قرآن وجود ندارد، پس چرا در آيات محكم كه از اسم آن كاملا مشخص است كه محكم است و جاي قيل و قال ندارد، اينهمه اختلاف آراء وجود دارد؟!!!!

شما بفرمایید راهی پیشنهاد بدهید که هیچ اختلافی در آن نباشد، یعنی اگر فقط رجوع به احادیث بشود، مطمین هستید که (در احادیثی که درباره قرآن وجود دارد) هیچ اختلافی رخ نمی دهید؟ آیا هر اختلافی دلیل بر اشتباه است؟ آیا هر طریقی که به اختلاف بیانجامد دلیل بر بطلان طریق است؟ مثلا اینکه فقهای ما مخطیه هستند و بین آنها اختلاف رخ می دهد، دلیل بر بطلان طریق فقاهت است؟

tuba;177889 نوشت:

1-آنچه من از بیانات شما می فهمم این است که برداشت شما از مستدل ودلیل صرفا (احادیث) است وآنچه غیرازحدیث باشد حتی اگر پشتوانه عقلانی هم داشته بباشد ازنظر شما مستدل نیست! پس دوست عزیز شما اصلا کاربرد عقل را در دین به کلی منتفی می دانید! واین خیلی عجیب است.پس خود دین در نظر شما چگونه اثبات می شود؟ جواب این است که ازراه تقلید.یعنی شما ابتدا به ساکن به معصومیت ائمه رسیده اید!

(که صد البته این از مستدل بوده به روایات!) بعد رسیده اید به حقانیت قرآن

شيوه‌ي بحث و تحقيق بايد كاملا مشخص باشد. اگر به عنوان يك غيرمسلمان به اسلام و قرآن ائمه عليهم‌السلام نگاه كنم، بحث كاملا عقلانيست.

اما زماني كه وارد دين شده‌ام و آنرا پذيرفته‌ام، بحث متفاوت مي‌شود. دين دستورالعمل خودش را دارد. زماني كه شهادتين را ادا مي كنيد، تمامي احكام نماز و روزه و حج و خمس و زكات و ... بدون اينكه بدانيد چيست بر شما حمل مي شود و انجامشان واجب است.

لذا زماني كه در قالب دين اسلام وارد شوم و به عنوان يك مسلمان دستوراتش را پذيرفتم، حق ندارم به خدا بگويم عقل من مي گويد نماز صبح را نخوانم و به جاي آن نماز مغرب را 5 ركعت مي خوانم. و يا اينكه بگويم عقل من ميگويد به جاي انجام اعمال سخت حج و رفتن در گرماي طاقت فرساي مكه و صحراي عرفات، فلان كار را انجام مي دهم.

پس حوزه‌ي عقل در دين بايد كاملا مشخص باشد. اينگونه نيست كه عقل را مستقل بدانيم و هر آنچه حكم كرد انجامش عقلاني خوانده شود.

حال اگر در حوزه‌ي درون ديني بحث مي‌كنيد بايد ابزار و منابع آن در اختيارتان باشد. اگر حديث و يا روايتي متقن بدست رسيد، انجام آن واجب است هرچند عقل ما خلاف آن را اثبات كند. چه بسا شايد عقل ما چرخش هفتگانه دور كعبه را كاري عبث بسنجد!!

جوادی;178474 نوشت:

tuba;177889 نوشت:

2-مگر تمام مفاهیم دینی مثل کنه ذات خداست که غیر قابل درک وحس باشد؟ برچه اساسی وبر مبنای کدام حدیث مستدل به این معنا رسیده اید که تمام امور دینی مثل کنه ذات خدا ست؟

من به خاطر نمي‌آورم كه در نوشته‌هاي قبلي‌ام گفته باشم تمام امور ديني مانند كنه ذات خداست.

در نوشته‌هاي قبلي شما به من ايراد گرفتيد كه چرا عقل را تعطيل كرده‌ايد؟ من گفتم چرا ائمه فرموده‌اند كه در كنه ذات خدا تعقل و تامل نكنيد؟!!!

هم درباره‌ي انديشه و تأمل در كنه ذات خدا روايتش را نقل و هم در مباحث قرآني روايات و احاديث آن را بيان كردم. اما متاسفانه شما فقط به ظن و گمان خود و بدون هرگونه استدلال منطقي‌اي روايت نقل شده را مخدوش و مخالف نص قرآن خوانده‌ايد.!!!

من عقل را تعطيل كرده ام و يا شما؟!!

....

نکته اول کاملا به شما مربوط بود، زیرا شما اصلا به سوالات و مطالب ما توجهی ندارید و مصلحتی از کنار آنها عبور می کنید، فقط می خواهید، چنین القاء بنمایید که اهل بیت علیهم السلام تنها سخنان شما را گفته اند و کسانی که با توجه به رابطه آیات با یکدیگر، قرآن را تفسیر می کنند، یک راه دلبخواهی به خواست خودشان جعل نموده و در مقابل اهل بیت علیهم السلام صف آرایی کرده اند.
آیا شما احادیثی مانند(كل شى مردود الى الكتاب و السنة و كل حديث لا يوافق كتاب الله فهو زخرف) را پاسخ داده اید؟ اینکه حضرت امیر علیه السلام درباره قرآن می فرماید: برخی از آن به کمک برخی دیگر به نطق در می آید و پاره ای بر پاره دیگر، گواهی میدهد را پاسخ داده اید؟ اینکه نوشته ای این به زعم ما شده تفسیر قرآن، جواب شما بوده است؟ شاید بنده ندیدم، هرچه می گردم، اثری از پاسخ مشاهده نمی کنم.

و اما در جواب نکته سوم ما:

....

بنده حدیث عیون را با توجه به آیه شریفه قرآن که محکمات را ام می داند، معنا کرده ام، حال بین دو فرض قابل طرح، (با توجه به آیه شریفه قرآن) یک فرض را(عدم تبعیت از متشابهاتی که به محکمات رد بشود) باطل و فرض دیگر را(با تأیید آیه شریفه) که در حدیث عیون آمده است تثبیت کرده ام (با توجه به اینکه حدیث غدیر هم در این خصوص ساکت است)، اینکه چرا پیامبر به رجوع متشابهات به محکمات اشاره نکرده، دلیل بر این است که این فرض باطل است؟ خوب این فرض هم همان رجوع به محکمات است که با توجه به آیه شریفه تثبیت می شود.(دقت کنید)

مطلب واضح است، زیرا آیه شریفه همان محکمات را اصل و معیار و ام می داند، مطلب به این روشنی جایی برای سردرگمی نمی گذارد، اگر شما احادیث را به سلیقه و احساسات خود معنا نفرمایید.

شیوه بحث درست دینی از نظر شما فقط احادیث است.اما ازنظر من فقط احادیث نیست.شما به هیچیک از سوالات عقلانی واستدلالی من پاسخ ندادید.مرتبا می گویید رفرنس حدیثی برای سوالت بده! یا سوال شما جواب ندارد چون حدیثی در این باره نیست.
شیوه بحث شخص من با شما عقلانی است.از کارشناسان دیگر حدیث بخواهید.اگر احادیث شما اینقدر قوی هستند باید عقلانی هم باشندوبتوانند مرا قانع کند!!! اگر نمی توانید به بحث خود خاتمه می دهم چون مبنای بحث من عقلانی است.والبته با تعریف جنابعالی از عقل(که عبارت است از حدیث معتبر! که اعتبارش هم معلوم نیست از کجا وچگونه تایید می شود!) فرق دارد.

واما... شما حتی نتوانستید به سوال من که بر مبنای حدیث نهج البلاغه بود پاسخ گوییدواز زیر تمام سوالاتی که جوابی برایش ندارید در می روید.
شما خودتان حدیث علی ع را عقلانی زیر سوال بردید.این نشان می دهد که خوشبختانه هنوز با عقلتان مسائل را سبک سنگین می کنید.پس چرا بحث عقلانی با من را قبول ندارید واز من برای بدیهیترین امور عقلی دلیل حدیثی مطالبه می کنید؟( اگر خواستید مرور می کنیم)
ضمن اینکه مطلبی را که من درباره منبع ائمه در دین عرض کردم که فقط قرآن نیست وعلم لدنی ایشان نیز هست کارشناس مربوطه هم تایید کردند. من از شیوه خود شما اسفاده می کنم.اگر به صفحه قبل نگاه کنیدفرمودید:فکر می کنید من از خودم اینها را میگویم؟نه برای همه اینها حدیث هست) من هم در پاسخ شما همین را می گویم.علم لدنی در احادیث هست.خودتان که به احادیث واردتر از منید.علاوه بر همه اینها فرض بگیریم که همه چیز را از متن قرآن بیرون کشیده اند.خوب باز هم ناقض نظر ما نیست.

من که از اول گفتم ائمه رموز قرآن را می دانند. ما می گوییم قرآن همه اش از جنس اینگونه امور رمزی وخاص وغیر قابل فهم نیست.

در هر حال شما تمام استدلالات وسوالات عقلانی بنده را یا برچسب احساسی بودن می زنید یا کشف وشهودی بودن یا نداشتن حدیث! من جواب عقلی به سوالاتم را می خواهم.شیوه من این است.اگر جوابی ندارید از نظر من یا بازنده هستید یا با عرض پوزش عقل را در خودتان عمدا تعطیل کرده اید.
که از نظر من زرنگی است وگرنه عقل که تعطیل نمی شود!

سوال دیگر من که احتمالا این هم جوابی ندارد این است که : به صحت روایات از کجا دست می یابید؟
آیا این عقل شما نیست که می گوید شواهد تاریخی ثابت میکند فلان راوی صادق بوده یا نه؟ حتی در اینجا هم به عقل اتکا کرده اید.
شما به چه منبع فقهی تکیه دارید؟ آیا در تشخیص صحت یک روایت منطبق منابع دیگر بودن (که خودتان قبول دارید)جزء معیار های شما نیست؟ اگر هست پس آیا نیروی عقل نیست که این را به شما می گوید که فلان حدیث منطبق بر معیارهای ماست پس درست است؟
اگر تایید عقل نباشد چگونه ائمه را قبول کرده اید؟
چگونه دیندار شده اید؟
چگونه می فهمید فلان کارتان منطبق بر حدیث هست یا نه؟
خودتان با استدلال عقلانی از حدیث علی ع ایراد گرفتید.آن حدیث که دیگر معتبر بود انشالله. پس عقل هم یک منبع دینی است.
می توانم کلی سوالات دیگر عقلانی واستدلالی از شما بکنم که گیر کنید.
در هر حال اگر پاسخ تمام سوالاتی را که از اول بحث کرده ام (بایدبتوانید از احادیث استفاده کنید.شما که ادعا می کنید ائمه جواب همه سوالت را داده اند وما نیازی به عقل نداریم!) ندهید از نظر من بازنده هستید. ممکن است من در پاسخ احادیثی که می آورید دوباره سوال عقلانی مطرح کنم.حواستان باشد.

هيچگاه قصد نداشته ام كه از جواب دادن به سوالات طفره روم. همين حديثي كه شما از مولا علي عليه السلام نقل كرده ايد را نيز پاسخ دادم. اما شما مكرر در مكرر اين مسئله را مطرح نموده ايد. در همان بار اولي كه اين حديث را نوشتيد عرض كردم كه فرمايش مولا علي عليه السلام هيچ ارتباطي منطقي براي ما مبني بر اينكه رو به تفسير بياوريم ندارد. علي عليه السلام درباره ي قرآن سخن مي گويد. درباره ي اينكه چه رازها و پيچيدگي هايي در آن نهفته است. اينكه چه بسا برخي از آيات آن مدلول بر آيات ديگر و برخي ديگر تفسير كننده ي آيات ديگر باشد. اين بيان حضرت، ارتباطي با اذن تفسير ندارد. چرا كه با رجوع به ديگر احاديث و روايات زواياي ديگري از اين مسئله مكشوف مي شود. در همان روايتي كه از جابر جعفي نقل كردم، امام محمدباقر عليه السلام در انتهاي سخنانشان كه فرمودند «هيچ چيز از تفسير قرآن به عقلهاي مردم دورتر نيست»، حضرت درباره‌ي اثبات اين مسئله و اينكه غير از امامان كسي بر قرآن اشراف ندارد، ادامه مي دهند كه: « اول آيه‌اي درباره‌ي چيزي است و آخرش درباره‌ي چيز ديگر. و قرآن گاهي متصل است كه به صورت‌هاي مختلف مي‌چرخد.» (بحارالانوار، ج 89، ص 60، ح 6) پس به يك نقل مجزا از امام عليه السلام نمي تواند جواز براي تفسير پيدا كرد.

برخورد من در برابر اين دو حديث كه حديث غدير متواتر است و حديث دوم مجهول، صرفا يك سوال از شما بوده است. اصلا بر فهم خودم متكي نشدم. از شما به عنوان كسي كه اين دو حديث را متعارض نمي‌دانيد، سوال كردم: چرا پيامبر به صراحت در روز غدير نفرمودند «به محكمات قرآن نظر كنيد و متشابهات آن را به محكماتش رد كنيد تا به حقايق برسيد»؟!!!

سوال ديگر من از شما اينست كه چگونه و مستدل به كدام سندي حديث نقل شده از «عيون اخبارالرضا» را در جهت آيه‌ي شريفه‌ي سوره‌ي آل عمران مي‌دانيد؟ از كجا فهميديد كه معناي ظاهري آيه كه مي‌فرمايد محكمات ام الكتاب است، يعني اينكه مي‌توان برپايه‌ي اين معناي ظاهري، حديث وارد شده از «عيون ...» را تشريح كرد؟!! شما را مجددا به همان روايت نقل شده از امام محمدباقر عليه السلام رجوع مي‌دهم. امام عليه السلام به جابر جعفي مي‌فرمايد: «اي جابر، همانا قرآن داراي باطني است كه باطن آن نيز باطني دارد و داراي ظاهري است كه ظاهر آن نيز ظاهري دارد....» حال شما به همان ظاهر «ام الكتاب» بسنده كرده و ترجمه نموده‌ايد و نتيجه گرفته‌ايد كه چون ظاهر قرآن مي‌گويد «.... محكمات هن ام الكتاب ...» پس: روايت عيون به اين آيه برمي گردد؟!!!!

حال از شما سوال مي پرسم: اميرمومنان در روايت مشهور «سلوني قبل از تفقدوني» بعد از اينكه اصطلاحا، مبارز مي‌طلبد كه «آيا از شما كسي هست كه بداند در اين قرآن چه چيزي نازل شده است؟» مي فرمايد: «... اگر [به خاطر] يك آيه در قرآن نبود، تمام آنچه در گذشته اتفاق افتاده و آنچه اكنون به وقوع مي‌پيوندد و آنچه در آينده اتفاق خواهد افتاد به شما خبر مي‌دادم. و آن آيه اينست: "يمحو الله ما يشاء و يثبت و عنده ام الكتاب - خداوند هرچه را بخوهد، محو و اثبات مي‌كند، و ام الكتاب نزد اوست." (امالي شيخ صدوق، ص 422) حال اگر به ظن و ترجمه‌ي لفظي شما، «ام الكتاب» همان محكمات باشد، بنابراين محكمات در قرآن آمده است و دليلي بر آن وجود ندارد كه امير عليه السلام حقايق مورد نظر را بيان نكند. حال سوال اينست كه ام الكتاب چيست كه حضرت مي فرمايد آن در نزد پروردگار عالميان است؟!!! آيا محكمات قرآن ام الكتاب است؟!!! روايت اينگونه بيان نمي‌كند....

احاديث و روايت نقل شده در نوشته‌هاي قبلي از كدامين امامان بوده است؟ كدام امام فرمود كه پيامبر اكرم فرموده است: «هيچ چيز بيشتر از تفسير قرآن، از قلوب مردم دور نيست»؟!!! كدام امام فرمود: «اي جابر، هيچ چيز از تفسير قرآن به عقلهاي مردم دورتر نيست»؟!! اين فرمايشات صريح ائمه عليهم السلام در تاييد حديث غدير وارد شده و به دست ما رسيده است، حال شما مي فرماييد چرا ائمه عليهم السلام درباره ي قرآن و زوايا و پيچيدگي‌هاي آن چيزي نگفته‌اند؟!!!

راستش هدف من اوایل قانع کردن شما بود.نه به دلیل رقابت.بلکه احساس کردم در حق خودتان وهمه علماجفا می کنید ودچار سوء تفاهم شده اید .اما حالا بحث به نظر من به جایی رسیده که دارد از حالت منطقی که من به آن خیلی اهمیت می دهم به صورت جدال درمی آید که قطعا بی فایده است.این بحث نیاز به داور دارد وگرنه به قول شما تا قیامت ادامه می یابد.من همچنان معتقدم شما نتوانستید یا نخواستید به سوالات من جواب بدهید.من هم مثل شما قانع نشدم .شما به بحث با بقیه ادامه بدهید.موفق باشید.

شما در واقع سوال نکردید، بلکه اول حکم صادر نمودید که این حدیث مخدوش و..، است و بعد سوال نمودید.

عجبا، شما از این روایت امیرالمومنین علیه السلام در ام الکتاب آیه شریفه یمحو الله ما یشاء و یثبت و عنده ام الکتاب، نتیجه گرفته اید که ام الکتاب در آیه شریفه سوره آل عمران، همان ام الکتابی است که نزد خدا است، شما از کجا فهمیدید این ام الکتاب با آن ام الکتاب یکی است؟ لابد متشابه در آیه شریفه سوره آل عمران هم با متشابه آیه شریفه سوره زمر(کتابا متشابها مثانی..(زمر 23))، یکی می گیرید، شاید می خواهید، یک تفسیر قرآن به قرآنی هم داشته باشید و ام الکتابهای آیات قرآن را ناظر به هم دانسته، معنا بفرمایید.

حقیقتا نیاز است که بنده حدیث شریفه را که اینجا خودتان آورده اید، متذکر بشوم که:
هيچ چيزاز تفسير قرآن به عقلهاي مردمدورتر نيست

بنده می گویم، چرا محکماتی را که پیامبر برای مردم لیست کرد، امام صادق و امام باقرعلیهما السلام، دوباره نگفتند، شما می گویی...

من نسبت به روايت عيون شكي ندارم كه مجهول است. لذا دليلي بر سوال كردن آن ندارم. حال فرض را بر آن گرفتم كه به اعتقاد و بيان شما، اين روايت صحيح باشد. سوال من از شما اين بود كه چرا پيامبر صريح و شفاف در روز غدير نفرمود در مواجهه با آيات متشابه قرآن، آنها را به محكمات كه به قول شما (كه تفسير قرآن نيز خوب مي‌دانيد!) «ام الكتاب» مي‌باشند، رجوع دهيد و مشكلاتتان را رفع كنيد. به جاي اينكه هر دفعه از پاسخ گويي به اين سوال واضح طفره برويد، جواب را بدهيد.

مرحبا بر شما، شما نوشته بودید، حدیث عیون با حدیث غدیر معارض است، در حالی که هیچ تعارضی ندارند،تعارض این است که حدیث غدیر بگوید شما متشابهات قرآن را به محکمات بر نگردانید، که اگر چنین باشد، این می شود تعارض، شما می گویید چرا در حدیث نیامده است که متشابهات قرآن را به محکماتش رد کنید حال، چون حدیث غدیر با حدیث عیون متعارض و حدیث عیون مجهول است، پس قطعا حدیث غدیربا همان معنایی که من فهمیده ام صحیح است. این برخورد با احادیث یعنی چه؟

بنده حدیث عیون را با توجه به آیه شریفه قرآن که محکمات را ام می داند، معنا کرده ام، حال بین دو فرض قابل طرح، (با توجه به آیه شریفه قرآن) یک فرض را(عدم تبعیت از متشابهاتی که به محکمات رد بشود) باطل و فرض دیگر را(با تأیید آیه شریفه) که در حدیث عیون آمده است تثبیت کرده ام (با توجه به اینکه حدیث غدیر هم در این خصوص ساکت است)، اینکه چرا پیامبر به رجوع متشابهات به محکمات اشاره نکرده، دلیل بر این است که این فرض باطل است؟ خوب این فرض هم همان رجوع به محکمات است که با توجه به آیه شریفه تثبیت می شود.(دقت کنید)

کاملا روشن است که با رجوع به دیگر احادیث و روایات و آیات (مانند احادیث عرض وآیات دیگر..) دقیقا زوایای دیگری از این مسأله مکشوف می شود.

به دلیل اینکه، عترت وقرآن، لن یفترقا (عترت و قرآن، نه حدیث و قرآن)، و حدیث را به ظاهر قرآن عرضه کردم تا به حقیقت گفتارعترت که منشأ صدور این احادیث هستند، برسم، چرا که خود عترت چنین راهی را فرموده اند. بله، قرآن قطعا چنین است که امام باقرعلیه السلام فرموده اند، اما با توجه به احادیث عرض و...، قطعا ظواهرو نصوص قرآن حجت است،

عجبا از شما كه فكر مي كنيد هر كجا در و تخته تان با هم جور در مي‌‌آيد مي‌توانيد استفاده بهينه از ظاهر آيات كنيد و آنجا كه مورد سوال قرار مي‌گيريد حاشا مي‌كنيد كه از كجا فهميديد چنين و چنان؟!!! فكر نمي‌كردم كه بايستي در اين زمينه تقليد از فهم شما را ملاك قرار دهم.... سوال شما آنقدر بي‌مايه است كه فقط در پاسخ آن بايد گفت از همانجا كه شما فهميديد اين چنين نيست. همين و بس....

چرا شما وارد مباحث نمی شود؟ چرا آیات عرض و دلایل تدبر و تعقل در قرآن را معنا نمی فرمایید؟ آیا مقصود از ظواهر قرآن این است که شما ظاهر کلمه ام الکتاب در آیه شریفه یمحو الله مایشاء...، را با ظاهر ام الکتاب در سوره آل عمران یکی بگیرید؟

ببخشید، از این سخنان چنین برداشت می شود که باید، مقداری به عقب برگردیم، و در مورد معنای حجیت ظواهر، بحث کنیم، زیرا ظاهرا شما ظواهر را به معنای تشابه ظاهری گرفته اید.:moteajeb!:

همانطور كه در نوشته‌هاي قبلي نيز بيان كردم و البته در تاييد فرمايشات شما، بحث مربوط به فقه الحديث را صحه گذاردم و قبول كردم. مسلما آنچه كه در طول تاريخ بر روايات ما رفته است، نياز به بحث و مباحثه فراوان دارد. از اين رو، علما و قدما فاكتورهايي را براي تشخيص حديث صحيح از ناصحيح قرار داده‌اند، كه در آن نوشتار از سوي شما بيان شد. از اين‌رو، آنچه كه به عنوان اشكال نسبت به روايت نقل شده از كتاب عيون بيان شد، دقيقا مطابق با همين فقه الحديث است. در آن روايت، هم در بحث رجال جاي اشكال وجود دارد و هم در بحث متن حديث. آنچه كه در متن حديث است با آنچه كه در ساير روايات بيان شده است در تضاد آشكار مي‌باشد. از اين‌رو، عنوان شد كه نمي‌توان صرفا به يك روايت و آن هم با اين تفسير و توضيح و به استناد اينكه اين روايت مي‌تواند تفسير يكي از آيات قرآني باشد، پس صحيح و مورد استفاده است.!! روايات نقل شده در نوشته‌هاي قبلي نيز از اين قاعده مستثني نمي‌باشند. چه بسا در بحث رجالي آنها جاي بحث باشد ولي متن روايات با روايات وارد شده‌ي ديگر در يك راستا مي‌باشد و از اين‌رو، از عبارت «متظافر» براي آنها استفاده مي‌گردد. يعني با نگاهي جمعي به روايات در اين موضوع و همچنين بحث و جايگاه امامت و شئوونات امامان عليهم السلام، مي‌توان به معمول عليه بودن يا نبودن روايات پي برد. از سوي ديگر، سفارش ائمه عليهم السلام مبني بر رجوع به قرآن صرفا محدود به چند حديث عرضه است در صورتيكه روايات متعددي درباره‌ي نهي از رجوع به قرآن بدون مبين وارد شده است.

سوال اينجاست كه چرا اقاياني كه به استناد همين چند حديث عرضه، جواز بر تفسير گرفته‌اند، روايات ديگر را مجهول و مرسل دانسته و بي‌اعتبار؟

سرکار طوبی، فراموش نکنیم، حقیقتا باید هدف از مباحثه، (از جانب بنده و شما)، رسیدن به حقیقت باشد و از خدا می خواهم ما را از مجادله های بی ثمر دور نگه دارد.

شما می فرمایید، مطابق دلایل قطعی وارد شده از ناحیه اهل بیت علیهم السلام، ما نباید وارد مرحله تفسیر بشویم، زیرا، قرآن لایه های متعددی دارد، پیچیدگی های آن زیاد است و امکان دسترسی به هیچ لایه ای از آیات الهی برای ما ممکن نیست؛ احادیث در این زمینه که ما را منع نموده متظافر و قطعی است.

سوال: احادیث در چه معنایی، متظافر و قطعی است؟ آیا برداشت شما از احادیث، قطعی است؟

شما بعد از تمام توضیحات و ادله ما درخصوص حدیث عیون، نوشته اید:

آنچه كه در متن حديث است با آنچه كه در ساير روايات بيان شده است در تضاد آشكار مي‌باشد.

آیا تضاد آشکاری که شما ادعا می کنید، همان سوالاتی بود که مطرح فرمودید، که مثلا چرا در حدیث غدیر نگفته که متشابهات را به محکمات، برگردانید؟

ظاهرا مقصود شما ازتضاد آشکار این است که این احادیث، به هیچ وجه، قابل جمع نیستند.

آیا واقعا این احادیث قابل جمع نیستند؟

به نظر ما، با توضیحات و ادله ای که عرض کردیم، هیچ تضاد آشکار و غیر آشکاری بین این احادیث وجود ندارد.

در مباحث گذشته ما، ذکر شد، محکمات ام الکتاب است، و این دقیقا همان معنای روایت عیون است، با همان توضیحات و تفصیلاتی که عرض شد، شما در پست های قبلی نوشته بودید:

حال اگر به ظن و ترجمه‌ي لفظي شما، «ام الكتاب» همانمحكمات باشد، بنابراين محكمات در قرآن آمده است و دليلي بر آن وجود ندارد كه اميرعليه السلام حقايق مورد نظر را بيان نكند.

حال سوال اينستكه ام الكتاب چيست كه حضرت مي فرمايد آن در نزد پروردگار عالمياناست؟!!!
آيا محكمات قرآن ام الكتاب است؟!!! روايت اينگونه بياننمي‌كند....

خوب، روایت می گوید، محکمات ام الکتاب نیست؟ یعنی آیه شریفه سوره آل عمران، می گوید، محکمات ام الکتاب است، اما (به زعم شما) حضرت امیرعلیه السلام می فرماید، محکمات، ام الکتاب نیست؟ (زیرا، محکماتی که ام الکتاب است نزد خداست)

از طرفی، در حدیث غدیر، آمده است:

مَعَاشِرَ النَّاسِ تَدَبَّرُوا الْقُرْآنَ وَ افْهَمُوا آيَاتِهِ وَ انْظُرُوا إِلَى مُحْكَمَاتِهِ وَ لَا تَتَّبِعُوا مُتَشَابِهَ...مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِيّاً وَ الطَّيِّبِينَ مِنْ وُلْدِي هُمُ الثَّقَلُ الْأَصْغَرُ وَ الْقُرْآنُ الثَّقَلُ الْأَكْبَرُ فَكُلُّ وَاحِدٍ مُنْبِئٌ عَنْ صَاحِبِهِ وَ مُوَافِقٌ لَهُ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ(الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏1، ص: 61)

از طرف دیگر به قول شما، حضرت امیرعلیه السلام گفته است، ام الکتاب، نزد خدا است،(در حالی که حضرت امیر نگفته است که ام الکتاب نزد خدا است، بلکه خود قرآن گفته است) در حدیث غدیر آمده است، در قرآن تدبر کنید، و آیات قرآن را بفهمید و نظر به محکماتی کنید که نزد خدا است؟

در روایات گفته اند به علماء مراجعه کنید، پس تفسیر قرآن جایز نیست؟ خوب، روایات دیگر و...، وظایف عالمان دینی را در استخراج معارف و احکام بیان نموده است، این روایات چه ارتباطی به موضوع تفسیر دارد؟ چه کسی گفته مفسرین غیر معصوم، تمام لایه های قرآن و مراتب قرآن را می توانند تفسیر کنند؟

کدام مفسر، از آیات الهی احکام نماز را استخراج کرده است؟ کدام مفسر، مدعی این بوده است، که تمام فروعات فقهی را ، می توان از آیات قرآن استخراج کرد؟