جمع بندی در آیه 193 شعرا معنای «روح الامین» چیست؟
تب‌های اولیه
روح الامين آن را بر دلت نازل كرد (۱۹۳)
[FONT=ParsFont]
با سلام
روح الامین یا روح القدس یا روح اعظم یا قوه قدسیه روحی است از عالم امر و با فرشتگان فرق دارد. عظمت روح القدس قابل قیاس با فرشتگان حتی جبرئیل نیست!
در نزول قرآن بر قلب پیامبر نازنین، فرشتگان روح القدس را که حامل وحی هست را همراهی میکنند و در قرآن یه بار گفته شده جبرئیل و در جای دیگر روح الامین! منظور نزول قرآن است اما در یکجا حامل وحی یعنی روح ذکر شده و در آیه دیگر همراهان وحی یعنی جبرئیل و فرشتگان مقرب! که هر دو درست است و هر دو در امر نزول قرآن شرکت دارند!
قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ
وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَكِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ
رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ
فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا
يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ
در بصائر الدرجات مسنداً از حسن بن ابراهیم از امام صادق علیه السلام نقل شده که ایشان درجواب سؤال از علم امام علیه السلام فرمودند:
« در انبیا و اوصیا پنج روح وجود دارد: روح بدن ، روح القدس ، روح قوّت ، روح شهوت و روح ایمان و
در مؤمنان چهار روح وجود دارد و فقط روح القدس را فاقدند: روح بدن، روح قوّت، روح شهوت و روح ایمان.
در کفّار سه روح است: روح بدن ، روح قوّت و روح شهوت » .
سپس امام فرمود: « و جسد مادامی که مرتکب گناه کبیره ای نشده است روح ایمان وی را همراهی خواهد کرد و همین که مرتکب آن گردد ، وی را ترک خواهد گفت و اما روح القدس اگر در کسی سکنا و مقام گیرد هیچگاه مرتکب کبیره نخواهد گشت » .
جابر جعفی گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: پیشی گرفتگان(سابقون در سوره واقعه) همان رسولان خدا و مخصوصین درگاه او از میان مخلوق میباشند. که خدا در ایشان پنج روح قرار داده است: 1- ایشان را بروح القدس مؤید ساخت و بوسیله آن همه چیز را بدانند و بشناسند.
2- ایشان را با روح ایمان مؤید ساخت و با آن از خدای عزوجل بترسند
3- آنها را بروح قوه مؤید ساخت و با آن بر اطاعت خدا توانائی یافتند
4- آنها را بروح شهوت (میل و اشتها) مؤید ساخت و با آن اطاعت خدا را خواستند و از نافرمانیش کراهت یافتند
5- در ایشان روح حرکت نهاد که همه مردم با آن رفت و آمد کنند.
و در مؤمنین دست راستیها روح ایمان نهاد که با آن از خدا بترسند و در ایشان روح قوه نهاد و با آن بر اطاعت خدا توانائی یافتند، و در ایشان روح شهوت نهاد و یا آن خواهان اطاعت خدا گشتند و در ایشان روح حرکت نهاد که مردم با آن روح رفت و آمد کنند.
از امام رضا علیه السلام حکایت شده است که: «خدای عزوجل ما را با روح الهی تأیید کرده است، روح پاک و مطهری که فرشته نیست و با گذشتگان همراهی نکرده است مگر با رسول خدا صلی الله علیه و آله، و این روح الهی با امامان از اهل بیت (علیهم السلام) است و آنان را تأیید می کند و موفق می سازد و آن ستونی از نور است که بین ما و بین خدای متعال قرار دارد».