جمع بندی درخواست حدیث در ارتباط با کیفیت ذبح و ازدواج موقت و افطار

کارشناس بحث: استاد پیام

شرط روبه قبله بودن برای ذبح:
شيخ صدوق (د. 381. ق)، مي‏نويسند: «هنگام ذبح، ذبيحه ‏ات را رو به قبله قرار ده». (المقنع، ص 415).

«شتر بايستي به هنگام تذکيه، رو به قبله شود... و ديگر ذبائح نيز، رو به قبله، خوابانده مي‏شوند.» (الکافي، ص 60، ضمن سلسلة الينابيع الفقهية).

قطب راوندي (د.573.ق): «در صورت امکان، رو به قبله کردن ذبيحه به هنگام ذبح واجب است.»
(فقه‏القرآن، ج 2، ص 252).
ابن حمزه (د. 580.ق): «هرگاه شکارچي، قصد ذبح پرنده‏اي را نمود، آن را با دست مي‏گيرد، بدون آنکه بسته باشد، سپس آن را رو به قبله نموده و سر مي‏برد.»
(الوسيله الي نيل الفضيله، ص 154، ضمن‏الجوامع الفقهيه، ص 732).

برای عقد موقت در روایات حداقل زمان بیان نشده وتعیین زمان به دست دو طرف می باشد.

شیعیان وقت افطار را ذهاب حمره مشرقیه (از بین رفتن سرخی آسمان در قسمت شرق) می دانند[1] و این بدان خاطر است که آیه” أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَی اللَّیْلِ“[2]وقت افطار را شروع شب می داند. پس تا مطمئن به حلول شب نشده نمی توان افطار کرد، ولی اهل سنت جائی برای احتیاط باقی نگذاشته اند و برای اطمینان از صحت روزه شان این دقائق اندک بین غروب خورشید و ذهاب سرخی مشرق را صبر نمی کند.

[1]توضحیح المسائل المحشی للامام الخمینی، ج 1، مسأله 735.

[2]سوره بقره، آیه 187.